dhr. mr. R.P.Th. Elshoff

Centrale Raad van Beroep bevestigt ingangsdatum IVA-uitkering en kent schadevergoeding van € 1.000,- toe wegens overschrijding van de redelijke termijn.

Centrale Raad van Beroep bevestigt afwijzing schadevergoeding voor ambtenaar na valincident. Minister niet aansprakelijk; zorgplicht niet geschonden.

Centrale Raad van Beroep bevestigt dat college bevoegd was om tijdelijke aanstelling appellant niet te verlengen; geen aanspraak op aanstelling promovenda.

Centrale Raad van Beroep bevestigt dat geen recht op WAO-uitkering bestond over juli en augustus 2016 en dat terugvordering van € 613,36 terecht was.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de weigering van de WIA-uitkering aan appellant, oordelend dat hij geschikt is voor zijn eigen werk, ondanks zijn psychische klachten.

Centrale Raad van Beroep bevestigt de eerste arbeidsongeschiktheidsdag op 24 oktober 2013 in hoger beroep, geen bewijs voor eerdere datum.

Centrale Raad van Beroep bevestigt afwijzing aanvraag bijzondere bijstand voor schuld aan energieleverancier, geen dringende redenen aanwezig.

Centrale Raad van Beroep bevestigt de toekenning van bijzondere bijstand als geldlening en oordeelt dat nieuwe huurachterstanden niet in aanmerking worden genomen.

Centrale Raad van Beroep oordeelt dat ambtenaar geen plichtsverzuim heeft gepleegd door een aangeboden functie te weigeren. Hoger beroep van werkgever faalt; strafontslag wordt niet gehandhaafd, maar eervol ontslag verleend.

Centrale Raad van Beroep bevestigt ontslag van ambtenaar wegens verstoorde arbeidsverhouding en onvoldoende functioneren in 2012 en 2013.

Hoger beroep van ambtenaar tegen niet-plaatsing in nieuwe functie en niet-verlenging tijdelijke aanstelling wegens schending van vertrouwen door het niet tijdig melden van beperkte inzetbaarheid.

Centrale Raad van Beroep bevestigt beëindiging ZW-uitkering; appellant geschikt voor functie assemblage medewerker. Medisch onderzoek zorgvuldig uitgevoerd.

Ambtenaar van de Belastingdienst krijgt strafontslag wegens plichtsverzuim en schending van integriteit. Hoger beroep niet-ontvankelijk verklaard.

Centrale Raad van Beroep bevestigt intrekking en terugvordering van bijstandsuitkering wegens gezamenlijke huishouding. Appellanten erkenden gezamenlijke huishouding vanaf 2011, maar de Raad oordeelde dat er voldoende bewijs was voor de periode daarvoor.

Centrale Raad van Beroep bevestigt afwijzing bijstandsaanvraag wegens onvoldoende medewerking aan huisbezoek.

Centrale Raad van Beroep bevestigt intrekking IOAW-uitkering van appellante wegens gezamenlijke huishouding met zus, zonder zorgbehoefte.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de wijziging van de bijstandsnorm voor appellant, omdat zijn broer, die recht had op studiefinanciering, was uitgesloten van bijstand. Hoger beroep van appellant slaagt niet.

Centrale Raad van Beroep oordeelt dat onvoorwaardelijk ontslag van ambtenaar wegens plichtsverzuim onevenredig is, rekening houdend met persoonlijke omstandigheden.

Hoger beroep over herziening en terugvordering van bijstandsuitkering wegens schending van inlichtingenverplichting door appellante.

Hoger beroep over bijstandsverlening in de vorm van geldlening. Centrale Raad vernietigt eerdere uitspraak en besluit wegens onjuiste motivering en onvoldoende onderzoek.

Hoger beroep over terugvordering bijstandsuitkering. De Raad bevestigt de eerdere uitspraak en oordeelt dat de berekening van het terugvorderingsbedrag niet onjuist is.

Intrekking van bijstand wegens verzwegen onroerend goed in Turkije. De Raad oordeelt dat het college onvoldoende regie heeft gevoerd over het onderzoek en vernietigt de intrekking, maar laat de rechtsgevolgen in stand. De aanvraag om bijstand wordt buiten behandeling gesteld.

Hoger beroep over intrekking bijstandsuitkering wegens verrichte werkzaamheden in hotel. Centrale Raad bevestigt eerdere uitspraak en verklaart hoger beroep ongegrond.

Centrale Raad van Beroep bevestigt de ingangsdatum van de wettelijke rente over achterstallige OVW-periodieken op 1 maart 2014, en legt proceskosten op aan de korpschef van politie.

Hoger beroep tegen afwijzing bevorderingsverzoek van appellant wegens onvoldoende beoordeling. De Raad bevestigt de eerdere uitspraak van de rechtbank.

Hoger beroep over ontslag wegens verstoorde verhoudingen. Centrale Raad oordeelt dat college bevoegd was tot ontslag, maar verhoogt compensatie bovenop werkloosheidsuitkering naar factor 1.

Centrale Raad van Beroep oordeelt dat geen sprake is van plichtsverzuim door appellant, waardoor de minister niet bevoegd was een disciplinaire straf op te leggen. Hoger beroep gegrond verklaard.

Hoger beroep van ambtenaar tegen eervol ontslag na herplaatsingstraject. Bevoegdheidsgebrek hersteld. Proceskostenveroordeling minister.

Hoger beroep over intrekking en terugvordering van bijstand. Centrale Raad van Beroep bevestigt eerdere uitspraak dat appellanten niet duurzaam gescheiden leefden.

De Centrale Raad van Beroep oordeelt dat het Drechtstedenbestuur niet bevoegd was tot terugvordering van de lening aan een gewezen zelfstandige. Het besluit van 13 december 2012 wordt herroepen en schadevergoeding wegens overschrijding van de redelijke termijn wordt afgewezen.

Centrale Raad van Beroep bevestigt de weigering van een IVA-uitkering aan werkneemster, o.b.v. de verwachting van verbetering van haar medische situatie.

De Centrale Raad van Beroep rectificeert op 3 september 2015 een eerdere uitspraak over de vergoeding van griffierecht, waarbij een fout in het bedrag werd gecorrigeerd van € 44,- naar € 88,-.

Centrale Raad van Beroep bevestigt eerdere uitspraken over arbeidsongeschiktheid en WAO-uitkering van appellante, die per 27 december 2011 op minder dan 15% is vastgesteld.

Centrale Raad van Beroep bevestigt dat appellant een benadelingshandeling heeft gepleegd door een beëindigingsovereenkomst te ondertekenen, waardoor hij zijn recht op ZW-uitkering verloor.

De Centrale Raad van Beroep verklaart het beroep ongegrond inzake de vaststelling van de Wuv-uitkering en terugvordering van teveel uitgekeerd bedrag van € 4964,03, omdat de lijfrentepolis terecht als overige inkomsten is aangemerkt.

Centrale Raad van Beroep wijst het verzoek van appellant om vergoeding van reis- en verblijfskosten voor een begeleider af, omdat geen medische indicatie aanwezig is.

De Centrale Raad van Beroep verklaart het beroep van appellant ongegrond, omdat er geen nieuwe feiten zijn die een herziening van de eerdere afwijzing rechtvaardigen.

Centrale Raad van Beroep weigert Wubo-toekenningen aan appellant; onvoldoende bewijs van directe betrokkenheid bij oorlogsgeweld.

Centrale Raad van Beroep wijst het beroep van appellant af, die uitbreiding van huishoudelijke hulp vroeg. Geen medische noodzaak aangetoond.

De Centrale Raad van Beroep verklaart het beroep ongegrond wegens onvoldoende bewijs van oorlogscalamiteiten in de AOR-aanvraag van de appellant.

Centrale Raad van Beroep vernietigt besluiten van de Pensioen- en Uitkeringsraad inzake Wubo en AOR wegens onvoldoende motivering en gebrek aan causaal verband met oorlogservaringen.

Intrekking van een persoonlijke toelage en ontslag van appellant bij de gemeente Albrandswaard wegens verstoorde arbeidsverhouding. De Raad bevestigt de eerdere uitspraak van de rechtbank en wijst het verzoek om schadevergoeding af.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de uitspraak van de rechtbank dat het Uwv geen dwangsom verschuldigd is aan appellant, omdat de brief van 11 april 2010 niet als aanvraag werd beschouwd.

Hoger beroep van ambtenaar tegen ontslag wegens integriteitsschending door aannemen van goederen in ruil voor extra afvalinzameling. Ontslag bevestigd door Centrale Raad van Beroep.

Centrale Raad van Beroep bevestigt afwijzing aanvraag stimuleringspremie; minister handelde conform regels. Hoger beroep van appellant slaagt niet.

Centrale Raad van Beroep bevestigt de beëindiging en terugvordering van WW-uitkering van appellant wegens onjuiste invulling van werkbriefjes als zelfstandige.

Centrale Raad van Beroep bevestigt dat appellante niet als werknemer in de zin van de WW kan worden aangemerkt, wegens ontbreken van een gezagsverhouding.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt dat appellant geen recht heeft op volledige WAO-uitkering naast WAZ-uitkering. Hoger beroep slaagt niet.

Centrale Raad van Beroep oordeelt dat Uwv ten onrechte WW-uitkering weigerde aan appellant, die in voorlopige hechtenis was. Eerste werkloosheidsdag vastgesteld op 29 maart 2011. Uwv moet WW-uitkering betalen over periode van 19 september 2011 tot 9 december 2011.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de beëindiging van de ZW-uitkering van appellant, die weer geschikt werd geacht voor zijn werk als vrachtwagenchauffeur.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de beëindiging van de ZW-uitkering van appellant per 15 september 2011, oordelend dat het Uwv voldoende medische grondslag had voor deze beslissing.

Appellant verliest hoger beroep over verlengde WW-uitkering; onvoldoende bewijs van werknemerschap bij [BV 2.].

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de terugvordering van onverschuldigd betaalde uitkeringen door het Uwv en wijst het verzoek om kwijtschelding af, omdat niet aan de termijn van vijf jaar was voldaan.

Centrale Raad van Beroep bevestigt dat UWV wettelijke rente verschuldigd is over WW-uitkering vanaf 1 juni 2011, na eerdere uitspraak rechtbank.

Centrale Raad van Beroep bevestigt dat appellante geen recht heeft op vergoeding van inkomensschade bij opleiding tot rijinstructeur, omdat geen toestemming van het Uwv was verleend.

Centrale Raad van Beroep bevestigt afwijzing van aanvraag voor voorzieningen op basis van Wmo en kent schadevergoeding toe wegens overschrijding van redelijke termijn.

Centrale Raad van Beroep bevestigt afwijzing van verzoek om woningaanpassingen wegens gebrek aan medische noodzaak.

Centrale Raad van Beroep honoreert beroep op opgewekt vertrouwen voor premie vrijwillige verzekering ZW tot en met april 2011, maar niet voor mei en juni 2011. Premie vastgesteld op € 486,54 voor 1 mei tot en met 30 juni 2011.

Centrale Raad van Beroep oordeelt dat het Uwv niet aannemelijk heeft gemaakt dat appellant verwijtbaar werkloos is door alcoholgebruik tijdens werktijd. Uwv moet nieuwe beslissing op bezwaar nemen.

Centrale Raad van Beroep bevestigt afwijzing WW-aanvraag wegens gebrek aan beschikbaarheid voor arbeid. Appellant had geen sollicitatie-inspanningen verricht en was niet hersteld.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de beëindiging van de Ziektewet-uitkering van appellant, die weer geschikt wordt geacht voor zijn werk als logistiek medewerker.

Centrale Raad van Beroep bevestigt dat CIZ adequaat indicatiebesluit heeft genomen voor zorgbehoefte appellante; verzoek om schadevergoeding afgewezen.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de uitspraak van de rechtbank dat het college correct uitvoering heeft gegeven aan de vaststellingsovereenkomst inzake vervoerskosten voor een rolstoelbus.

Centrale Raad van Beroep bevestigt herziening en terugvordering BIA-uitkering van appellant wegens onjuiste urenopgave. Hoger beroep afgewezen.

Centrale Raad van Beroep oordeelt over beëindiging arbeidsovereenkomst en gevolgen voor WW-uitkering na benadelingshandeling. Uwv krijgt gelijk, beroep betrokkene ongegrond verklaard.

Centrale Raad van Beroep bevestigt intrekking bovenwettelijke uitkering en terugvordering onverschuldigd betaalde uitkering. Appellant voldeed niet aan sollicitatieverplichting, geen dringende redenen voor afzien van terugvordering.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de niet-ontvankelijkheid van het bezwaar van appellante tegen de terugvordering van haar WW-uitkering, omdat het bezwaar te laat is ingediend.

Centrale Raad bevestigt de WAO-uitkering van appellant (45-55%) na voldoende verzekeringsgeneeskundig onderzoek. Hoger beroep ongegrond verklaard.

Centrale Raad van Beroep bevestigt dat appellant verwijtbaar werkloos is geworden en dat de WW-uitkering terecht is geweigerd. Hoger beroep slaagt niet.

Centrale Raad van Beroep bevestigt ontzegging WW-uitkering aan appellante wegens zelfstandige werkzaamheden tijdens onbetaald verlof. Hoger beroep slaagt niet.

Centrale Raad van Beroep bevestigt herziening en terugvordering WW-uitkering van appellant door Uwv, evenals opgelegde boete van € 88,-.

Centrale Raad van Beroep oordeelt over de weigering van een WW-uitkering na beëindiging van de arbeidsovereenkomst en onbetaalde werkzaamheden. Appellant had recht op uitkering, maar verloor zijn hoedanigheid van werknemer.

Centrale Raad van Beroep rectificeert eerdere uitspraak over proceskosten in sociale zekerheidszaak, waarbij een bedrag van € 322,-- onterecht was vastgesteld.

Hoger beroep van appellant tegen Uwv over WAZ-uitkering. Centrale Raad oordeelt dat redelijke termijn is overschreden en verhoogt schadevergoeding naar € 2.500,-. Rechtsgevolgen van vernietigd besluit blijven in stand.

De Centrale Raad van Beroep rectificeert een eerdere uitspraak over proceskosten, waarbij een bedrag van € 16,80 wordt aangepast naar € 34,10. De uitspraak is gedaan op 29 mei 2009.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de herziening van de WAO-uitkering van appellant naar 45-55% en oordeelt dat medische beperkingen niet zijn onderschat.

De Centrale Raad van Beroep oordeelt over de intrekking van de WAO-uitkering van appellant, waarbij de medische grondslag zorgvuldig is onderzocht. De Raad vernietigt de eerdere uitspraak voor zover de rechtsgevolgen in stand zijn gelaten.

Hoger beroep over intrekking WAO-uitkering wegens minder dan 15% arbeidsongeschiktheid. Raad vernietigt besluit Uwv en oordeelt dat functies niet passend zijn.

Centrale Raad van Beroep bevestigt de weigering van WAO-uitkering aan betrokkene op basis van medische beoordeling door deskundige, ondanks hoger beroep van UWV.

De Centrale Raad van Beroep oordeelt over de herziening van de WAO-uitkering van betrokkene en bevestigt de vernietiging van het bestreden besluit, maar laat de rechtsgevolgen in stand. Uwv wordt veroordeeld in proceskosten.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de intrekking van de WAO-uitkering van een werknemer, oordelend dat het Uwv terecht de internationale vrachtwagenchauffeur als maatman heeft aangemerkt.

Hoger beroep over vergoeding van opleidingskosten onder de WW. De Raad bevestigt dat er geen wettelijke basis is voor vergoeding van kosten die voor de aanvraag zijn gemaakt.

De Centrale Raad van Beroep vernietigt de blijvende weigering van de WW-uitkering aan de appellant, oordelend dat zijn gedrag niet volledig aan hem kan worden toegerekend door gebrekkig zelfinzicht.

De Centrale Raad van Beroep oordeelt dat het Uwv de WW-uitkering van appellante terecht heeft beëindigd en de terugvordering van onverschuldigd betaalde bedragen kan handhaven.

Centrale Raad bevestigt beëindiging WW-uitkering wegens werkhervatting. Appellant had heropening kunnen aanvragen, maar deed dit niet. Uitvoeringspraktijk Uwv is geaccepteerd.

Centrale Raad van Beroep bevestigt weigering WW-uitkering aan appellant wegens niet-beschikbaarheid voor arbeid op 12 mei 2004.

De Centrale Raad van Beroep vernietigt de boete opgelegd aan appellant wegens schending van de inlichtingenplicht onder de Werkloosheidswet, omdat de vragen op het werkbriefje onvoldoende duidelijk waren.

Centrale Raad van Beroep vernietigt de weigering van de WW-uitkering aan appellant, oordelend dat hij niet verwijtbaar werkloos is geworden door instemming met beëindiging dienstverband.

Centrale Raad van Beroep bevestigt weigering WW-uitkering wegens verwijtbaar werkloos gedrag van docent die relatie had met leerlinge.

Hoger beroep over herziening en terugvordering van faillissementsuitkering en WW-uitkering. De Raad bevestigt de uitspraak van de rechtbank Zwolle-Lelystad en oordeelt dat het hoger beroep niet slaagt.

Hoger beroep over verlaging WW-uitkering van appellant van 70% naar 50% wegens niet voldoen aan sollicitatieplicht. De Raad bevestigt de maatregel en de aangevallen uitspraak.

Korting op en intrekking van WW-uitkering wegens niet voldoen aan sollicitatieverplichtingen. Appellant voldeed niet aan de sollicitatieplicht, ondanks vrijstelling in het kader van de WWB. De Raad bevestigt de beslissing van het Uwv.

Centrale Raad van Beroep oordeelt dat de beslissing over de bovenwettelijke uitkering niet onder de Awb valt. Appellante heeft geen recht op WW-uitkering per 14 april 2006. Proceskosten worden toegewezen.

Hoger beroep van appellante tegen niet-ontvankelijk verklaring wegens termijnoverschrijding door ziekte gemachtigde. De Centrale Raad bevestigt de uitspraak van de rechtbank.

Centrale Raad van Beroep vernietigt eerdere uitspraak en verklaart beroep gegrond; IB-Groep moet nieuw besluit nemen over tegemoetkoming onderwijsbijdrage.

Appellant heeft hoger beroep ingesteld tegen de vaststelling van de ouderlijke bijdrage door de IB-Groep. De Centrale Raad van Beroep bevestigt de uitspraak van de rechtbank en oordeelt dat het gecorrigeerde verzamelinkomen van de ouders maatgevend is.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de uitspraak van de rechtbank Utrecht dat appellant geen recht meer heeft op studiefinanciering na 10 jaar, en dat de IB-Groep geen aanleiding had om de hardheidsclausule toe te passen.

Centrale Raad van Beroep oordeelt dat de IB-Groep onterecht een vordering meerinkomen heeft ingesteld. Appellante had in 2003 geen meerinkomen, waardoor de besluiten van de IB-Groep onrechtmatig zijn. Schadevergoeding en proceskosten worden toegewezen aan appellante.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt dat appellante als thuiswonende studerende moet worden aangemerkt, ondanks haar feitelijke woonsituatie, volgens de Wet studiefinanciering 2000.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de voortzetting van de WAO-uitkering van appellant naar 25-35% arbeidsongeschiktheid, oordelend dat er geen grote verschillen zijn in de psychische beoordeling door artsen.

Hoger beroep van appellante tegen de weigering van het Uwv om terug te komen op eerdere besluiten inzake WAO-uitkering en bijstandsuitkering. Hoger beroep faalt, uitspraak bevestigd.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de toekenning van een gedeeltelijke WAZ-uitkering aan appellant, oordeelt dat het onderzoek van de verzekeringsartsen zorgvuldig was en dat de medische beperkingen correct zijn vastgesteld.

Centrale Raad van Beroep verklaart het hoger beroep niet-ontvankelijk omdat appellante zich kan verenigen met de aangevallen uitspraak en geen procesbelang heeft.

Centrale Raad van Beroep bevestigt de intrekking en terugvordering van WW-uitkering wegens schending van de inlichtingenplicht door appellant.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de weigering van de WW-uitkering aan appellant wegens verwijtbare werkloosheid na beëindiging van het dienstverband.

De Centrale Raad van Beroep herstelt het besluit van het UWV over de WAO-uitkering van betrokkene, oordeelt dat het medisch onderzoek in de bezwaarfase voldoende was en wijst de zaak terug naar de rechtbank Amsterdam.

Centrale Raad van Beroep bevestigt verlaging WW-uitkering met 20% voor 16 weken wegens onvoldoende sollicitatieactiviteiten door appellante.

Hoger beroep over terugvordering van onterecht uitbetaalde WW-uitkering van € 8.853,04 door systeemfouten. Raad stelt terugvordering vast op € 7.383,48 en vernietigt eerdere uitspraak.

Centrale Raad van Beroep bevestigt intrekking WAO-uitkering en weigering WW-uitkering wegens niet-beschikbaarheid voor arbeid.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de einddatum van de WW-uitkering van appellante op 6 augustus 2001, na beoordeling van de toepassing van artikel 43 van de WW. Hoger beroep slaagt niet.

Centrale Raad van Beroep vernietigt de weigering van WW-uitkering aan appellant, oordeelt dat zowel appellant als werkgever hebben gedwaald over contracten en beveelt Uwv nieuw besluit op bezwaar aan.

Centrale Raad van Beroep vernietigt eerdere uitspraak en weigert WW-uitkering wegens verwijtbare werkloosheid en plichtsverzuim van betrokkene.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de weigering van de WW-uitkering wegens verwijtbare werkloosheid, ondanks latere arbeidsongeschiktheid. Appellant was niet bereikbaar voor controle.

Centrale Raad van Beroep bevestigt dat werkgever geen blijvende betalingsonmacht had en Uwv niet verplicht was loonbetalingsverplichting over te nemen.

Hoger beroep van appellante tegen afwijzing aanvraag loonbetalingsverplichtingen. Geen blijvende betalingsonmacht werkgever aangetoond. Uitspraak bevestigd.

Hoger beroep over de weigering van een WW-uitkering wegens verwijtbare werkloosheid na ontslag op staande voet wegens diefstal. De Raad bevestigt de uitspraak van de rechtbank, maar verbetert de gronden.

Centrale Raad van Beroep vernietigt de beëindiging van de WW-uitkering van appellante, omdat het Uwv niet heeft aangetoond dat de aangeboden functie passend was.

De Centrale Raad van Beroep oordeelt over de intrekking van de WAO-uitkering van betrokkene en vernietigt de eerdere uitspraak van de rechtbank, waarbij het Uwv in de proceskosten wordt veroordeeld.

Centrale Raad van Beroep bevestigt de herziening van WAO-uitkering van appellant naar 15-25% en oordeelt dat er voldoende medische grondslag is voor deze beslissing.

De Centrale Raad van Beroep oordeelt dat de weigering van de WAO-uitkering aan appellant onvoldoende gemotiveerd was, en bevestigt de eerdere uitspraak van de rechtbank.

Centrale Raad van Beroep oordeelt over intrekking WAO-uitkering en de werking van het CBBS. Beroep gegrond verklaard, rechtsgevolgen in stand gehouden, proceskosten vastgesteld op € 483,-.

Hoger beroep over weigering WAO-uitkering en terugvordering. Bezwaar tegen besluit 1 niet-ontvankelijk, bezwaar tegen besluit 2 ontvankelijk. Proceskosten vergoed.

Centrale Raad van Beroep bevestigt de intrekking van de WAO-uitkering van appellante, oordelend dat er geen medische gronden zijn voor volledige arbeidsongeschiktheid.

Centrale Raad van Beroep bevestigt de weigering van WAO-uitkering aan betrokkene, ondanks vernietiging van het eerdere besluit door de rechtbank, en laat rechtsgevolgen in stand.

Hoger beroep over WAZ-uitkering; Raad vernietigt eerdere uitspraak, handhaaft rechtsgevolgen en veroordeelt Uwv in proceskosten.

Centrale Raad van Beroep oordeelt over de arbeidsongeschiktheid van appellant in WAO-zaken en bevestigt de beslissing van het Uwv, maar vernietigt de eerdere uitspraak van de rechtbank.

Centrale Raad van Beroep oordeelt dat de rechtbank ten onrechte geen beslissing heeft genomen op het verzoek om schadevergoeding van appellant. De Raad wijst het verzoek om schadevergoeding voor het overige af, omdat er geen causaal verband is aangetoond tussen de verlaging van de uitkering en de hypotheekachterstand.

Centrale Raad van Beroep oordeelt dat de vaststelling van de opzegtermijn door het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen als een besluit moet worden aangemerkt. Hoger beroep slaagt, eerdere uitspraak van de rechtbank wordt vernietigd.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de weigering van de WW-uitkering aan appellante, die verwijtbaar werkloos is geworden door instemming met ontslag.

Centrale Raad van Beroep bevestigt herziening en terugvordering van TW-uitkering wegens schending inlichtingenplicht door appellante.

Hoger beroep over herziening en intrekking van uitkeringen wegens werknemersfraude. De Raad bevestigt de besluiten van het Uwv en oordeelt dat appellante geen bewijs heeft geleverd voor haar claims.

Hoger beroep over de toekenning van een gedeeltelijke WAO-uitkering. De Raad bevestigt de uitspraak van de rechtbank en oordeelt dat de belastbaarheid van appellant juist is ingeschat.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de weigering van de WAO-uitkering aan appellante wegens niet voldoen aan de wachttijd en gebrek aan medische objectiviteit.

De Centrale Raad van Beroep oordeelt dat de intrekking van de WAO-uitkering van betrokkene terecht is, maar dat de rechtbank het bestreden besluit terecht heeft vernietigd wegens een gebrek aan arbeidskundige onderbouwing. De rechtsgevolgen blijven in stand.

De Centrale Raad van Beroep vernietigt de intrekking van de WAO-uitkering van appellante wegens onzorgvuldig medisch onderzoek en verplicht het Uwv een nieuw besluit te nemen.

Appellant verzocht om uitbreiding van huishoudelijke hulp, maar zijn aanvraag werd afgewezen. De Raad oordeelde dat verergering van lichamelijke klachten door psychische stress onvoldoende is voor voorzieningen. Het beroep werd ongegrond verklaard.

De Centrale Raad van Beroep heeft het beroep van appellante ongegrond verklaard, omdat onvoldoende bewijs was voor blijvende psychische klachten door oorlogservaringen. De Raad concludeerde dat andere traumatische ervaringen de oorzaak waren van haar klachten.

De Centrale Raad van Beroep verklaart het beroep van appellante ongegrond, omdat de zorg in het verzorgingstehuis als allesomvattend wordt beschouwd en extra hulp alleen in uitzonderingsgevallen kan worden vergoed.

Appellant verzocht om erkenning als burger-oorlogsslachtoffer en een WUBO-uitkering, maar zijn aanvraag werd afgewezen. De Centrale Raad van Beroep verklaarde het beroep ongegrond, omdat niet was aangetoond dat appellant door oorlogsgeweld was getroffen.

Centrale Raad van Beroep weigert WUV-uitkering aan appellant, geboren uit gemengd huwelijk, omdat geen vervolging is vastgesteld.

Appellant verzocht erkenning als burgeroorlogsslachtoffer, maar zijn aanvragen werden afgewezen. De Raad oordeelt dat het besluit van de Pensioen- en Uitkeringsraad rechtmatig is en verklaart het beroep ongegrond.

Centrale Raad van Beroep verklaart beroep ongegrond; geen nieuwe feiten voor herziening erkenning als burger-oorlogsslachtoffer.

Appellante verzocht om vergoeding van no-claimkorting op ziektekostenverzekering, maar de Centrale Raad van Beroep verklaarde het beroep ongegrond, omdat medische kosten al vergoed waren door de zorgverzekeraar.

Appellant verzet zich tegen de terugwerkende kracht van vijf jaar bij de herziening van zijn uitkering op basis van de Wet uitkeringen vervolgingsslachtoffers 1940-1945. De Centrale Raad van Beroep verklaart het beroep ongegrond.

De Centrale Raad van Beroep oordeelt dat de WW-uitkering van betrokkene niet kan herleven wegens overschrijding van de herlevingstermijn van zes maanden.

De Centrale Raad van Beroep vernietigt de weigering van de WW-uitkering aan appellante wegens verwijtbare werkloosheid en oordeelt dat het Uwv onvoldoende onderzoek heeft gedaan naar de bedrijfseconomische redenen voor het ontslag.

Centrale Raad van Beroep bevestigt dat appellante zich 78 dagen te laat bij de CWI heeft gemeld, wat leidt tot een korting van 10% op haar WW-uitkering.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de weigering van een WAO-uitkering aan appellante, oordelend dat het onderzoek naar haar arbeidsongeschiktheid zorgvuldig was en de medische conclusies goed gemotiveerd.

Hoger beroep over disciplinaire ontslag en weigering WW-uitkering wegens verwijtbare werkloosheid. Appellant maakte geen bezwaar tegen ontslag, wat leidde tot bevestiging van de weigering van uitkeringen.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de weigering van de WW-uitkering aan appellant, die op staande voet is ontslagen wegens agressief gedrag. Appellant wordt verwijtbaar werkloos geacht.

Centrale Raad van Beroep bevestigt afwijzing WW-uitkering; appellant kan geen nieuwe feiten aanvoeren die eerdere besluiten rechtvaardigen.

Hoger beroep over ontzegging WW-uitkering en aanvang opzegtermijn. De Raad bevestigt de uitspraak van de rechtbank en oordeelt dat de CAO geen afwijkende bepalingen bevatte.

Centrale Raad van Beroep bevestigt de ontzegging van de WW-uitkering aan appellante tot 1 november 2005, o.b.v. de fictieve opzegtermijn en de toepassing van de Werkloosheidswet.

Centrale Raad van Beroep bevestigt de uitspraak van de rechtbank en oordeelt dat het Uwv de WW-uitkering terecht heeft toegekend per 1 april 2005, met inachtneming van de opzegtermijn conform de Werkloosheidswet.

Hoger beroep over ontzegging WW-uitkering. Centrale Raad bevestigt dat de fictieve opzegtermijn tot 1 juli 2005 loopt en dat de CAO geen afwijkende aanzegtermijn biedt. Gelijkheidsbeginsel faalt.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de weigering van de WW-uitkering aan appellant, die op staande voet is ontslagen wegens het bekijken van kinderpornografisch materiaal op de PC van zijn werkgever. De Raad oordeelt dat appellant verwijtbaar werkloos is geworden.

Hoger beroep over ontzegging WW-uitkering. Centrale Raad bevestigt dat de CAO geen afwijkende aanzegtermijn bevat en dat de WW-uitkering tot 31 juli 2005 terecht is ontzegd.

De Centrale Raad van Beroep oordeelt dat de weigering van de WW-uitkering aan appellant onterecht was, maar laat de rechtsgevolgen in stand. Appellant had kinderpornografisch materiaal op zijn computer, maar dit gedrag was niet verwijtbaar jegens de werkgever.

Centrale Raad van Beroep vernietigt besluit Uwv tot intrekking WW-uitkering en terugvordering voor bepaalde periodes; nieuw besluit vereist.

Centrale Raad van Beroep verklaart het beroep ongegrond inzake de ingangsdatum van een periodieke uitkering ingevolge de WUV, die is vastgesteld op 1 mei 2003.

Centrale Raad van Beroep verklaart het beroep ongegrond inzake afwijzing van vervoerskostenvergoeding voor sociale contacten door een vervolgingsslachtoffer.

Centrale Raad van Beroep verklaart herzieningsverzoek WUV-uitkering ongegrond wegens gebrek aan nieuwe feiten.

Appellante verzocht om een periodieke uitkering op basis van de Wet uitkeringen vervolgingsslachtoffers 1940-1945, maar haar aanvraag werd geweigerd. De Centrale Raad van Beroep verklaarde het beroep ongegrond.

Appellante verzocht om erkenning als burgeroorlogsslachtoffer en een toeslag, maar haar aanvraag werd afgewezen wegens gebrek aan causaal letsel. De Raad verklaarde het beroep ongegrond.

Centrale Raad van Beroep vernietigt afwijzing van verzoek om uitbreiding van huishoudelijke hulp voor vervolgingsslachtoffer; onvoldoende onderbouwing van beperkingen vastgesteld.

Centrale Raad van Beroep weigert WUBO-uitkering aan appellant, geboren in 1939, wegens gebrek aan blijvende invaliditeit door oorlogsgeweld.

Centrale Raad van Beroep vernietigt afwijzing van medische voorzieningen voor appellant en verplicht verweerster tot heroverweging.

Centrale Raad van Beroep bevestigt de weigering van WW-uitkering aan appellant wegens herhaaldelijk te laat komen op het werk, ondanks waarschuwingen van de werkgever.

Centrale Raad van Beroep bevestigt weigering WW-uitkering aan appellant wegens niet voldoen aan referte-eis en ziekteperiode.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt dat het Uwv de overuren van appellant terecht buiten beschouwing heeft gelaten voor de berekening van zijn WW-uitkering. De uitspraak van de rechtbank wordt bevestigd.

Centrale Raad van Beroep vernietigt de korting op WW-uitkering van appellant wegens niet voldoen aan sollicitatieverplichting, na herziening standpunt Uwv.

Hoger beroep over korting op WW-uitkering wegens onvoldoende sollicitatie-activiteiten. De Centrale Raad bevestigt de uitspraak van de rechtbank dat appellant niet voldeed aan de sollicitatieverplichting.

Centrale Raad van Beroep vernietigt uitspraak rechtbank en oordeelt dat Uwv opnieuw moet beslissen over WW-uitkering van appellant, met vergoeding van proceskosten van € 1.288,--.

De Centrale Raad van Beroep wijst het verzoek om herziening af, omdat geen nieuwe feiten zijn aangevoerd die tot herziening kunnen leiden.

Appellant heeft geen recht op WW-uitkering omdat zijn arbeidsovereenkomst niet rechtsgeldig is beëindigd. De Raad bevestigt de uitspraak van de rechtbank.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de uitspraak van de rechtbank dat het Uwv de severance payment niet hoeft over te nemen na faillissement van de werkgever.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de weigering van de WW-uitkering aan appellant wegens verwijtbare werkloosheid na ontslag om gedrag, oordelend dat appellant had moeten begrijpen dat zijn gedrag tot ontslag zou leiden.

Centrale Raad van Beroep bevestigt herziening en terugvordering van WW-uitkering van appellant wegens werkzaamheden als zelfstandig schilder.

Centrale Raad van Beroep vernietigt de weigering van WW-uitkering aan appellante na ontbinding van haar arbeidsovereenkomst, oordelend dat zij niet verwijtbaar werkloos is geworden.

De Centrale Raad van Beroep vernietigt de weigering van de WW-uitkering aan appellant wegens verwijtbare werkloosheid en draagt het Uwv op een nieuw besluit te nemen.

Hoger beroep over de weigering van het Uwv om achterstallige betalingsverplichtingen van de werkgever over te nemen. De Raad oordeelt dat roostervrije uren niet voor overname in aanmerking komen en bevestigt de eerdere uitspraak voor appellanten 2 en 9, maar vernietigt deze voor de overige appellanten.

Centrale Raad van Beroep bevestigt verlaging WW-uitkering van appellante wegens verwijtbare werkloosheid in verminderde mate.

Centrale Raad van Beroep bevestigt weigering WW-uitkering wegens verwijtbare werkloosheid na ontslag en overstap naar tijdelijke dienstbetrekking.

Centrale Raad van Beroep bevestigt dat appellant geen recht heeft op overneming van loonbetalingsverplichting onder de WW, omdat aanvraag te laat is ingediend.

Hoger beroep over de weigering van het Uwv om loonverplichtingen over te nemen op basis van de WW. De Raad bevestigt de eerdere uitspraak van de rechtbank.

Centrale Raad van Beroep bevestigt weigering WW-uitkering wegens verwijtbare werkloosheid door eigen gezag minder uren werken.

Centrale Raad van Beroep bevestigt de weigering van WW-uitkering aan appellant wegens verwijtbare werkloosheid na beëindiging van het dienstverband.

Centrale Raad van Beroep bevestigt afwijzing uitkering WW na faillissement werkgever; appellant had in België faillissementsuitkering kunnen aanvragen.

Hoger beroep over weigering WW-uitkering wegens verwijtbare werkloosheid. Raad vernietigt eerdere uitspraak en besluit Uwv door onzorgvuldig onderzoek.

Centrale Raad van Beroep weigert WW-uitkering wegens verwijtbare werkloosheid na conflictueuze arbeidsrelatie. Betrokkene had moeten begrijpen dat zijn gedrag tot beëindiging van dienstbetrekking kon leiden.

Hoger beroep van appellante tegen korting op WW-uitkering wegens onvoldoende sollicitaties. Raad vernietigt eerdere uitspraak en besluit van Uwv, oordeelt dat motivering ontbreekt.

Centrale Raad van Beroep oordeelt over intrekking en terugvordering van WW-uitkering en Ziektewet-uitkering wegens schending van de inlichtingenverplichting door appellant.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de intrekking van de WW-uitkering van appellant met terugwerkende kracht en de terugvordering door het Uwv, wegens schending van de inlichtingenplicht.

Hoger beroep van appellante tegen intrekking ziekengeld. Centrale Raad bevestigt uitspraak rechtbank, oordeelt dat appellante per 20 mei 2003 geschikt was voor haar werk als tuinbouwmedewerkster.

Centrale Raad van Beroep bevestigt intrekking WAO-uitkering van appellante; geen nieuwe feiten of omstandigheden voor herziening aangevoerd.

Centrale Raad van Beroep oordeelt dat de beëindiging van de vrijwillige Ziektewet-verzekering niet rechtsgeldig was. Appellant moet nieuwe besluiten nemen en wordt veroordeeld in proceskosten van € 669,50.

Centrale Raad van Beroep bevestigt de uitspraak van de rechtbank Rotterdam over de WAO-schatting van appellante, die met ingang van 12 februari 2002 werd ingetrokken. De Raad oordeelt dat het medisch onderzoek zorgvuldig is uitgevoerd en dat de ingediende rapportages geen aanleiding geven tot twijfel aan de eerdere conclusies.

Hoger beroep over de ontvankelijkheid van een bezwaar tegen de weigering van een Ziektewet-uitkering. De Centrale Raad bevestigt de eerdere uitspraak dat de overschrijding van de bezwaartermijn verschoonbaar was.

Hoger beroep over de overneming van de betalingsverplichting van de werkgever en de provisie na faillissement. De Raad bevestigt dat alleen de in de WW genoemde periode voor overneming in aanmerking komt.

Centrale Raad van Beroep bevestigt dat appellant onvoldoende heeft gesolliciteerd, waardoor een maatregel bij zijn WW-uitkering terecht is opgelegd.

Hoger beroep over de oplegging van een maatregel wegens verwijtbare werkloosheid. De Raad bevestigt de uitspraak van de rechtbank en oordeelt dat appellant onvoldoende onderzoek heeft gedaan.

Centrale Raad van Beroep bevestigt uitspraak rechtbank dat WW-uitkering niet terecht is geweigerd, omdat aangeboden werk niet als passend werd beschouwd.

Hoger beroep over herziening en terugvordering van WW-uitkering en toeslag, waarbij de Centrale Raad van Beroep oordeelt dat het Uwv onvoldoende bewijs heeft geleverd voor de werkzaamheden van appellant.

Centrale Raad van Beroep oordeelt dat appellante WW-uitkering ten onrechte ontving door schending van inlichtingenplicht. Herziening en terugvordering zijn gerechtvaardigd.

Centrale Raad van Beroep vernietigt de weigering van ziekengeld en WW-uitkering aan appellant na niet aanvaarden van passend arbeid bij Klüh na overgang van onderneming.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt dat loonbetalingen in de referentieperiode niet hoeven te worden toegerekend aan eerdere loonaanspraken, omdat appellant zijn volledige salaris heeft ontvangen.

Centrale Raad van Beroep vernietigt de ontzegging van WW-uitkering aan appellant wegens onvoldoende onderzoek naar gezagsverhouding en werkzaamheden.

De Centrale Raad van Beroep oordeelt dat appellant niet verwijtbaar werkloos is en vernietigt de eerdere uitspraak, waarbij het Uwv een nieuw besluit op bezwaar moet nemen.

Verzet ongegrond verklaard; griffierecht niet tijdig betaald. Centrale Raad van Beroep bevestigt eerdere uitspraak.

De Centrale Raad van Beroep oordeelt dat een overheidswerkgever als belanghebbende kan worden aangemerkt in WW-zaken. De eerdere uitspraak van de rechtbank wordt vernietigd en de zaak wordt terugverwezen.

Centrale Raad van Beroep bevestigt dat aanvragen tot overneming van loonbetalingsverplichtingen van werknemers met een buitenlandse werkgever in betalingsonmacht terecht zijn, ondanks eerdere afwijzing door het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen.

Appellant verliest hoger beroep tegen Uwv over WW-uitkering; aanvraag buiten behandeling gesteld wegens niet tijdig indienen werkbriefjes. Geen schadevergoeding.

Hoger beroep over korting op wachtgeld na prijsgeven van inkomsten zonder voldoende reden. De Raad bevestigt de uitspraak van de rechtbank.

Hoger beroep over korting op WW-uitkering wegens onvoldoende sollicitatie-activiteit. Centrale Raad bevestigt eerdere uitspraak.

Hoger beroep niet-ontvankelijk verklaard. Beëindiging WW-uitkering en succesvolle reïntegratie door proefplaatsing. Geen uitspraak over principiële vragen.

Centrale Raad van Beroep bevestigt de uitspraak van de rechtbank dat het Uwv het voorschot op uitkering correct heeft vastgesteld en dat bezwaren van appellant niet-ontvankelijk zijn verklaard.

Centrale Raad van Beroep vernietigt uitspraak rechtbank en verklaart beroep ongegrond. Betrokkene had onvoldoende sollicitatieactiviteiten verricht, waardoor de opgelegde maatregel van 20% korting op de WW-uitkering rechtmatig was.

Hoger beroep van werknemer tegen besluit Uwv over sollicitatieplicht. Centrale Raad bevestigt dat werknemer verplicht is sollicitaties te verrichten om werkloosheid te voorkomen. Hoger beroep slaagt niet.

Centrale Raad van Beroep bevestigt weigering WW-uitkering aan appellante wegens verwijtbare werkloosheid na beëindiging dienstverband na verhuizing werkgever.

Centrale Raad van Beroep bevestigt weigering WW-uitkering wegens verwijtbare werkloosheid en vaststelling gemiddeld aantal arbeidsuren op 38.

Centrale Raad van Beroep vernietigt de weigering van de WW-uitkering aan appellante wegens verwijtbare werkloosheid na beëindiging van de dienstbetrekking met wederzijds goedvinden.

Centrale Raad van Beroep bevestigt weigering WW-uitkering; appellant voldeed niet aan referte-eis en Uwv verstrekte geen onjuiste informatie.

De Centrale Raad van Beroep vernietigt de weigering van de WW-uitkering aan appellant, oordeelt dat er geen sprake is van verwijtbare werkloosheid en veroordeelt het Uwv in de proceskosten.

De Centrale Raad van Beroep vernietigt de uitspraak van de rechtbank en het besluit van het Uwv, omdat de aanvraag tot overneming van betalingsverplichtingen ten onrechte onder artikel 62 van de WW is beoordeeld.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de weigering van het UWV om de betalingsverplichtingen van de failliete werkgever over te nemen, omdat de vordering van de werkgever op appellante opeisbaar was.

Centrale Raad van Beroep vernietigt uitspraak rechtbank en verklaart beroep ongegrond; appellant voldoet niet aan voorwaarden voor loonsuppletie WW.

Centrale Raad bevestigt reorganisatieontslag van ambtenaar na opheffing van zijn dienst. Gedaagden hebben in redelijkheid van ontslagbevoegdheid gebruik gemaakt.

Appellante vraagt om schadevergoeding voor ziekte van wijlen betrokkene, veroorzaakt door stoffen op het werk. De Raad bevestigt de afwijzing van het verzoek.

De Centrale Raad van Beroep weigert de tegemoetkoming in ziektekosten voor de echtgenote van gedaagde, omdat zij niet als lid van zijn huishouden wordt beschouwd volgens de Zvr-regeling.

Appellant verzocht om waardering van zijn functie als kantonrechter-plaatsvervanger voor een hogere bezoldiging. De Raad bevestigde de afwijzing van dit verzoek door de rechtbank, omdat de werkzaamheden niet in aanmerking konden worden genomen voor de functie van Toegevoegd Jurist.

Hoger beroep over gedeeltelijke weigering WW-uitkering voor internist intensivist wegens onvoldoende sollicitatie-activiteit. De Raad oordeelt dat de gedaagde niet voldoende heeft gesolliciteerd en bevestigt de maatregel van het Uwv.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de uitspraak van de rechtbank dat het UWV onvoldoende onderzoek heeft gedaan naar een passend werkaanbod voor gedaagde, wat leidde tot de weigering van zijn WW-uitkering.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de weigering van de WW-uitkering aan gedaagde wegens verwijtbare werkloosheid door nevenwerkzaamheden en onvoldoende communicatie met de werkgever.

Hoger beroep over intrekking militair invaliditeitspensioen. Centrale Raad bevestigt eerdere uitspraak, geen nieuw medisch bewijs voor verergerend dienstverband.

De Centrale Raad van Beroep vernietigt de uitspraak van de rechtbank en verklaart het beroep van gedaagde ongegrond, omdat de mate van invaliditeit uit hoofde van PTSS minder dan 10% bedraagt.

Centrale Raad van Beroep oordeelt dat de WW-uitkering van appellant terecht is beëindigd wegens niet-verzekeringsplichtige arbeid. Hoger beroep niet-ontvankelijk verklaard.

Centrale Raad van Beroep oordeelt dat WW-uitkering terecht is geweigerd wegens verwijtbare werkloosheid na ontslagname voor verhuizing.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de terugvordering van onterecht betaalde WW-uitkering aan appellant, oordelend dat zijn werkzaamheden als zelfstandige zijn aan te merken en niet als hobby.

Centrale Raad van Beroep weigert WW-uitkering aan schoonmaakster omdat aanvraag te laat is ingediend. Geen bijzonder geval aanwezig. Beroep ongegrond verklaard.

Centrale Raad van Beroep bevestigt de weigering van WW-uitkering aan appellant wegens verwijtbare werkloosheid; werk als reachtruckchauffeur werd als geschikt beoordeeld.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt dat de werkloosheid van gedaagde, die haar baan opzegde wegens verhuizing, niet in overwegende mate aan haar kan worden verweten.

Hoger beroep over herziening WW-uitkering. Geen nieuw gebleken feiten. Beëindiging WW-uitkering blijft in stand. Beroep ongegrond verklaard.

Hoger beroep over een opgelegde maatregel van 30% korting op de uitkering wegens onvoldoende sollicitatie-inspanningen. De Raad bevestigt de eerdere uitspraak en oordeelt dat appellant zich niet breder heeft opgesteld in zijn zoektocht naar werk.

De Centrale Raad van Beroep vernietigt de weigering van de WW-uitkering aan appellant, die recht had op doorbetaling van loon. Gedaagde moet opnieuw beslissen op de bezwaren van appellant en wordt veroordeeld in de proceskosten.

De Centrale Raad van Beroep oordeelt dat de loonbetalingsverplichting van BKN is overgegaan naar Smartit, waardoor de gedaagde geen recht heeft op een uitkering op grond van de WW.

Centrale Raad van Beroep vernietigt uitspraak rechtbank en verklaart beroep ongegrond inzake terugvordering onverschuldigd betaalde WW-uitkering.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de weigering van de WW-uitkering aan appellant wegens eigen toedoen bij beëindiging van zijn arbeidsovereenkomst als beveiligingsmedewerker.

Hoger beroep over WW-uitkering na ontbinding dienstverband. De Raad vernietigt het besluit van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen en oordeelt dat de eerste werkloosheidsdag op 29 augustus 2003 ligt.

Hoger beroep over ontslag op staande voet en weigering WW-uitkering wegens verwijtbare werkloosheid. De Raad vernietigt de eerdere uitspraak en verklaart het beroep ongegrond.

Hoger beroep van appellant tegen Uwv over Ziektewetuitkering. Raad vernietigt eerdere uitspraak en wijst zaak terug naar rechtbank voor inhoudelijke beoordeling. Uwv moet proceskosten en griffierecht vergoeden.

De Centrale Raad van Beroep vernietigt de afwijzing van de aanvraag van eiseres om erkenning als burgeroorlogsslachtoffer, omdat de beoordeling van psychische klachten onvoldoende is onderbouwd.

Eiser verzet zich tegen de afwijzing van zijn aanvraag voor erkenning als burger-oorlogsslachtoffer en uitkering. De Centrale Raad van Beroep verklaart het beroep ongegrond, omdat er geen causaal verband is aangetoond tussen de psychische klachten van eiser en de oorlogservaringen.

De Centrale Raad van Beroep heeft het besluit van de Pensioen- en Uitkeringsraad vernietigd, omdat onvoldoende bewijs was geleverd voor de afwijzing van de erkenning als burgeroorlogsslachtoffer. Eiser krijgt proceskosten vergoed en verweerster moet een nieuw besluit nemen.

Centrale Raad van Beroep vernietigt het besluit van de Pensioen- en Uitkeringsraad inzake schadevergoeding voor niet meetbare invaliditeitskosten en verklaart het beroep gegrond.

Centrale Raad van Beroep verklaart het beroep van eiseres ongegrond inzake erkenning als burger-oorlogsslachtoffer en uitkering op basis van de Wet uitkeringen burger-oorlogsslachtoffers 1940-1945.

De Centrale Raad van Beroep heeft het beroep van eiseres ongegrond verklaard, omdat niet is aangetoond dat zij heeft deelgenomen aan verzetsactiviteiten tijdens de Tweede Wereldoorlog, zoals vereist voor toekenning van een buitengewoon pensioen.

Eiseres stelde beroep in tegen afwijzing van haar pensioenaanvraag op grond van de Wet buitengewoon pensioen 1940-1945. De Raad verklaarde het beroep ongegrond en wees schadevergoedingen af.

De Centrale Raad van Beroep oordeelt over de bevoegdheid van het dagelijks bestuur bij schorsing en ontslag van een streekarchivaris. Het ontslagbesluit wordt vernietigd wegens onbevoegdheid, terwijl de schorsing wordt bevestigd. Gedaagde moet opnieuw beslissen op de bezwaren van appellante.

Hoger beroep over functiebeschrijving en salarisinpassing van een ambtenaar. Raad vernietigt eerdere besluiten en draagt gedaagde op nieuw besluit te nemen.

Hoger beroep van appellant tegen rookverbod in werkruimten van de GSD. Raad verklaart hoger beroep ontvankelijk, maar bezwaar tegen rookverbod niet-ontvankelijk. Verzoek om schadevergoeding afgewezen.

Hoger beroep over terugvordering onterecht betaalde uitkeringen aan ambtenaar; Raad bevestigt dat appellante redelijkerwijs moest weten dat zij teveel ontving, maar vernietigt besluit van gedaagde.

De Centrale Raad van Beroep vernietigt de intrekking van de WAO-uitkering van gedaagde en oordeelt dat appellant een nieuw besluit moet nemen, met inachtneming van de vastgestelde belastbaarheid.

Hoger beroep over WW-uitkering en opzegtermijn. De Raad oordeelt dat de opzegtermijn vier maanden bedraagt en de WW-uitkering ingaat op 1 juni 1999. Lisv veroordeeld tot vergoeding van renteschade en proceskosten.

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de uitspraak van de rechtbank dat de werkloosheidsuitkering van eiser ten onrechte is geweigerd na ontslag op staande voet. Eiser had goede redenen om niet in te roepen op de nietigheid van het ontslag.

Hoger beroep over de afwijzing van vervroegde uitbetaling van vakantietoeslag onder de Abw. De Raad bevestigt de uitspraak van de rechtbank, omdat er geen bijzondere omstandigheden zijn die afwijking van de standaarduitbetaling rechtvaardigen.

Hoger beroep van een korpscoördinator tegen onvoorwaardelijk ontslag wegens plichtsverzuim, waaronder bezit van een gas/alarmpistool en valsheid in geschrifte. Bevestiging van de uitspraak van de rechtbank.

De Centrale Raad van Beroep vernietigt de herziening van arbeidsongeschiktheidsuitkeringen van appellant, oordeelt dat gedaagde onvoldoende informatie heeft gegeven over scholingsweigering en veroordeelt gedaagde in proceskosten.

De Centrale Raad van Beroep vernietigt de intrekking van de AAW-uitkering aan appellant A, oordeelt dat het bestreden besluit onvoldoende deugdelijke grondslag heeft en veroordeelt gedaagde in de proceskosten.