Uitspraak
GERECHTSHOF ’s-HERTOGENBOSCH
Team belastingrecht
Meervoudige Belastingkamer
Nummers: 22/852 tot en met 22/859 en 22/879 tot en met 22/884
Uitspraak op de hoger beroepen van
de inspecteur van de Belastingdienst,
hierna: de inspecteur en
[belanghebbende 1] B.V.,
[belanghebbende 2] B.V., en
[belanghebbende 3] B.V.,
hierna: belanghebbende(n),
en de door belanghebbenden ingediende incidentele hoger beroepen,
tegen de uitspraak van de rechtbank Zeeland-West-Brabant (hierna: de rechtbank) van 24 maart 2022, nummers BRE 17/2583 tot en met 17/2594, 20/5748 en 21/4869 in het geding tussen belanghebbenden, de inspecteur en
de Minister van Justitie en Veiligheid,
hierna: de minister.
1Ontstaan en loop van het geding
1.1.
De inspecteur heeft aan belanghebbenden -naast een verliesherzieningsbeschikking die
aan [belanghebbende 3] BV voor het jaar 2012 is afgegeven- de volgende (navorderings)aanslagen vennootschapsbelasting (Vpb) opgelegd (en daarbij rentebeschikkingen gegeven):
[belanghebbende 1] BV
Navorderingsaanslagen
Vpb 2010 t/m 2012
Aanslag
Vpb 2013
[belanghebbende 2] BV
Navorderingsaanslagen
Vpb 2010 en 2011
Aanslagen
2012 t/m 2014
[belanghebbende 3] BV
Navorderingsaanslagen
2010 t/m 2012
Aanslagen
2013 en 2014
1.2.
Belanghebbenden hebben bezwaar gemaakt. De inspecteur heeft uitspraken op bezwaar gedaan en de bezwaren, met uitzondering van het bezwaar van [belanghebbende 3] BV tegen de navorderingsaanslag Vpb 2012 die hij niet ontvankelijk heeft verklaard, ongegrond verklaard.
1.3.
De rechtbank heeft de door belanghebbenden ingestelde beroepen met betrekking tot de jaren 2010 en 2011 ongegrond en met betrekking tot de jaren 2012, 2013 en 2014 gegrond verklaard.
1.4.
De inspecteur en belanghebbenden hebben tegen de uitspraak van de rechtbank hoger beroep ingesteld bij het hof. Belanghebbenden en de inspecteur hebben een verweerschrift ingediend.
1.5.
Belanghebbenden hebben ook incidenteel hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de rechtbank. De inspecteur heeft schriftelijk gereageerd op het incidentele hoger beroep van belanghebbenden. Beide partijen hebben aangegeven digitaal (via Mijn rechtspraak) te willen procederen.
1.6.
Het hof heeft mr. A.J. Kromhout aangewezen als raadsheer-commissaris om (een gedeelte van) het vooronderzoek te verrichten. [1]
1.7.
Belanghebbenden hebben vóór de zitting voor de raadsheer-commissaris nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn (digitaal) doorgestuurd naar de andere partij.
1.8.
De zitting voor de raadsheer-commissaris voor het geven van inlichtingen heeft plaatsgevonden op 5 oktober 2023 in ’s-Hertogenbosch. Daar zijn verschenen [gemachtigde 1] en [gemachtigde 2] , als gemachtigden van belanghebbenden en, namens de inspecteur, [inspecteur 1] en [inspecteur 2] . Op deze zitting zijn gelijktijdig behandeld de onderhavige zaken en de zaken met de nummers 22/860 tot en met 22/878 en 22/885 en 22/886.
1.9.
De raadsheer-commissaris heeft het onderzoek op de zitting geschorst en daarbij bepaald dat het vooronderzoek wordt voortgezet. Vervolgens heeft de raadsheer-commissaris partijen in de gelegenheid gesteld schriftelijk inlichtingen te geven en/of stukken in te zenden. Partijen hebben hieraan gevolg gegeven.
1.10.
Van de zitting voor de raadsheer-commissaris is een proces-verbaal opgemaakt dat aan het dossier is toegevoegd en aan partijen digitaal ter beschikking is gesteld.
1.11.
Partijen hebben vóór de zitting van de meervoudige kamer nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn doorgestuurd naar de andere partij.
1.12.
De inspecteur heeft voor die zitting voorts een gemeenschappelijke pleitnota met drie bijlagen toegezonden aan het hof ter zake van de gelijktijdig ter zitting behandelde zaken van de verschillende belanghebbenden. De griffier heeft deze pleitnota doorgestuurd naar belanghebbenden. Deze pleitnota wordt met instemming van partijen geacht ter zitting te zijn voorgelezen. Belanghebbenden hebben verklaard geen bezwaar te hebben tegen overlegging van de bij deze pleitnota behorende bijlagen.
1.13.
Belanghebbenden hebben voor de in 1.11 bedoelde zitting een pleitnota met één bijlage toegezonden aan het hof. De griffier heeft deze pleitnota doorgestuurd naar de inspecteur. Deze pleitnota wordt met instemming van partijen geacht ter zitting te zijn voorgelezen. De inspecteur heeft geen bezwaar gemaakt tegen overlegging van de bij deze pleitnota behorende bijlage.
1.14.
De zitting van de meervoudige kamer heeft plaatsgevonden op 8 februari 2024 in
’s-Hertogenbosch. Daar zijn verschenen [gemachtigde 1] en [gemachtigde 2] , als gemachtigden van belanghebbenden en, namens de inspecteur, [inspecteur 1] en [inspecteur 2] . Op deze zitting zijn gelijktijdig behandeld de onderhavige zaken en de zaken met de nummers 22/860 tot en met 22/878 en 22/885 en 22/886.
1.15.
Het hof heeft aan het einde van de zitting het onderzoek gesloten.
1.16.
Van de zitting is een proces-verbaal opgemaakt, dat gelijktijdig met de uitspraak aan partijen wordt verzonden.
2Feiten
2.1.
Partijen stemmen ermee in dat waar wordt bedoeld [naam 1] respectievelijk [naam 2] , wordt gesproken over [naam 1] en [naam 2]
.
.
2.2.
Voor een weergave van de feiten die voor alle gelijktijdig ter zitting behandelde zaken van belang zijn, verwijst het hof naar de bijlage bij deze uitspraak (hierna: bijlage).
2.3.
Met betrekking tot de ingediende aangiften Vpb blijkt uit het door de Belastingdienst gehanteerde aanslagbelastingsysteem (ABS) het volgende:
Naam
Aangifte Vpb jaar
Dagtekening
uitnodiging
Uitstel
Ontvangst aangifte Vpb
[belanghebbende 1] BV
2010
01-03-2011
Beconuitstel tot 01-05-2012
16-09-2011
[belanghebbende 1] BV
2011
01-03-2012
Beconuitstel tot 01-05-2013
02-04-2013
[belanghebbende 1] BV
2012
01-03-2013
Beconuitstel tot 01-05-2014
13-02-2014
[belanghebbende 1] BV
2013
01-03-2014
Beconuitstel tot 01-05-2015
11-02-2015
[belanghebbende 2] BV
2010
01-03-2011
Beconuitstel tot 01-05-2012
16-09-2011
[belanghebbende 2] BV
2011
01-03-2012
Beconuitstel tot 01-05-2013
25-03-2013
[belanghebbende 2] BV
2012
01-03-2013
Beconuitstel tot 01-05-2014
28-04-2014
[belanghebbende 2] BV
2013
01-03-2014
Beconuitstel tot 01-05-2015
11-02-2015
[belanghebbende 2] BV
2014
01-03-2015
Individueel uitstel tot 01-12-2016 en tot 01-03-2017; derde verzoek om uitstel van 08-03-2017 is niet ingewilligd
05-07-2017
[belanghebbende 3] BV
2010
01-03-2011
Beconuitstel tot 01-05-2012
16-09-2011
[belanghebbende 3] BV
2011
01-03-2012
Beconuitstel tot 01-05-2013
19-03-2013
[belanghebbende 3] BV
2012
01-03-2013
Beconuitstel tot 01-05-2014
28-04-2014
[belanghebbende 3] BV
2013
01-03-2014
Beconuitstel tot 01-05-2015
11-02-2015
[belanghebbende 3] BV
2014
01-03-2015
Individueel uitstel tot 01-03-2017; een eerder en een later verzoek zijn niet gehonoreerd.
26-06-2017
2.4.
De door belanghebbenden geboekte inkoopkosten, zoals vermeld in de controlerapporten, luiden als volgt:
2010
2011
2012
2013
2014
[belanghebbende 1] BV
€ 2.959.281
€ 2.377.944
€ 1.231.084
€ 1.628.467
€ 857.224
[belanghebbende 2] BV
€ 5.345.939
€ 4.942.836
€ 2.710.073
€ 3.174.562
€ 3.138.478
[belanghebbende 3] BV
€ 1.122.638
€ 927.312
€ 497.274
€ 601.572
€ 626.046
Totaal
€ 9.427.858
€ 8.248.092
€ 4.438.431
€ 5.404.601
€ 4.621.748
2.5.
Op grond van de door belanghebbenden in hun aangiften Vpb aangegeven belastbare bedragen zijn de volgende bedragen aan Vpb verschuldigd danwel terug te krijgen:
2010
2011
2012
2013
2014
[belanghebbende 1] BV
€ 257.498 [2]
€ 209.797 [3]
€ 112.461
€ 172.720
-
[belanghebbende 2] BV
€ 379.555
€ 428.116
€ 65.255
€ 115.295
€ 223.925
[belanghebbende 3] BV
€ 28.954
€ 42.013
€ -18.972
€ -10.589
€ 7.631
2.6.
In het nader stuk van de inspecteur van 18 oktober 2023 is met betrekking tot branchegegevens het volgende vermeld:
Nadere feiten betrekking hebbende op [belanghebbende 1] BV
2.7.
Voor de jaren 2010 tot en met 2013 heeft [belanghebbende 1] BV aangiften Vpb gedaan. Naar aanleiding van het in de bijlage, nr. 1.43, genoemde fiscale onderzoek (hierna: het fiscale onderzoek) heeft de inspecteur geconcludeerd dat [belanghebbende 1] BV meer fiscale winst heeft genoten dan is aangegeven. Het gaat om de correcties zoals vermeld in de bijlage, nr. 1.47, betreffende coffeeshop [coffeeshop 1] .
2.8.
Omdat voor de jaren 2010 tot en met 2012 eerder al aanslagen waren opgelegd conform de aangiften, heeft de inspecteur voor de correcties voor die jaren navorderingsaanslagen opgelegd. Voor het jaar 2013 heeft de inspecteur de correctie verwerkt in de aanslag. Deze belastingaanslagen zijn opgelegd naar de volgende belastbare bedragen met de volgende correcties:
Nadere feiten betrekking hebbende op [belanghebbende 2] BV
2.9.
Voor de jaren 2010 tot en met 2014 heeft [belanghebbende 2] BV aangiften Vpb gedaan. Naar aanleiding van het fiscale onderzoek heeft de inspecteur geconcludeerd dat [belanghebbende 2] BV meer fiscale winst heeft genoten dan is aangegeven. Het gaat om de correcties zoals vermeld in de bijlage, nr. 1.47, met betrekking tot de coffeeshops [coffeeshop 2] en [coffeeshop 3] . De gecorrigeerde belastbare winst is als volgt berekend:
2010
2011
2012
2013
2014
aangegeven winst
€ 1.531.592
€ 1.752.467
€ 352.016
€ 501.181
€ 935.703
corr. [coffeeshop 2] :
€ 238.234
€ 207.413
€ 122.022
€ 164.286
€ 182.711
corr. [coffeeshop 3] :
€ 247.761
€ 241.936
€ 124.348
€ 124.311
€ 102.605
totaal correctie
€ 485.995
€ 449.349
€ 246.370
€ 288.597
€ 285.316
winst na correctie
€ 2.017.587
€ 2.201.816
€ 598.386
€ 789.778
€ 1.221.019
2.10.
Omdat voor de jaren 2010 en 2011 eerder al aanslagen waren opgelegd conform de aangiften, heeft de inspecteur voor de correcties voor die jaren navorderingsaanslagen opgelegd. Voor de jaren 2012 tot en met 2014 heeft de inspecteur de correcties verwerkt in de aanslagen. Deze belastingaanslagen zijn opgelegd naar de volgende belastbare bedragen:
2010
2011
2012
2013
2014
belastbare winst
€ 2.017.586
€ 2.201.816
€ 598.386
€ 789.778
€ 1.221.019
verrekend verlies
€ 0
€ 8.389
€ 43.994
€ 0
€ 0
belastbaar bedrag
€ 2.017.586
€ 2.193.427
€ 554.392
€ 789.778
€ 1.221.019
Nadere feiten betrekking hebbende op [belanghebbende 3] BV
2.11.
Voor de jaren 2010 tot en met 2014 heeft [belanghebbende 3] BV aangiften Vpb gedaan. Naar aanleiding van het fiscale onderzoek heeft de inspecteur geconcludeerd dat [belanghebbende 3] BV meer fiscale winst heeft genoten dan is aangegeven. Het gaat om de correcties zoals vermeld in de bijlage, onderdeel 1.47, betreffende coffeeshop [belanghebbende 3] . De gecorrigeerde belastbare winst is als volgt berekend:
2010
2011
2012
2013
2014
aangegeven winst
€ 144.773
€ 208.059
-€ 94.861
-€ 52.948
€ 38.157
correctie
€ 102.058
€ 84.301
€ 45.207
€ 54.688
€ 56.913
winst na correctie
€ 246.831
€ 292.360
-€ 49.654
€ 1.740
€ 95.070
2.12.
Omdat voor de jaren 2010 tot en met 2012 eerder al aanslagen waren opgelegd conform de aangiften, heeft de inspecteur voor de correcties voor die jaren navorderingsaanslagen opgelegd. Het eerder bij beschikking vastgestelde verlies voor het jaar 2012 is daarbij bij beschikking herzien tot een verlies van € 49.654 (verliesherzieningsbeschikking), welk verlies vervolgens is verrekend met belastbare winst van het jaar 2011 (verliesverrekeningsbeschik-king). Voor de jaren 2013 en 2014 heeft de inspecteur de correcties verwerkt in de aanslagen. De belastingaanslagen zijn opgelegd en de verliesherzieningsbeschikking is vastgesteld naar de volgende belastbare bedragen:
2010
2011
2012
2013
2014
belastbare winst
€ 246.831
€ 292.360
-€ 49.654
€ 1.740
€ 95.070
verrekend verlies
€ 0
€ 49.654
€ 0
€ 0
€ 0
belastbaar bedrag
€ 246.831
€ 242.706
-€ 49.654
€ 1.740
€ 95.070
2.13.
De rechtbank heeft geoordeeld dat de sanctie van omkering en verzwaring van de bewijslast van toepassing is voor (alleen) de jaren 2010 en 2011 en heeft de op die jaren betrekking hebbende beroepen ongegrond verklaard. De toegepaste winstcorrecties over de jaren 2012 tot en met 2014 zijn volgens de rechtbank niet aannemelijk gemaakt, waardoor de beroepen met betrekking tot de jaren 2012 tot en met 2014 gegrond zijn verklaard. Dit heeft onder meer erin geresulteerd dat de navorderingsaanslag Vpb 2012 van [belanghebbende 1] BV en de verliesherzieningsbeschikking Vpb 2012 van [belanghebbende 3] BV zijn vernietigd. Van laatstgenoemde vennootschap is de aanslag Vpb 2013 verminderd tot nihil. Voorts heeft de rechtbank belanghebbenden vergoedingen toegekend voor de overschrijding van de redelijke termijn ten bedrage van € 167 per belanghebbende te voldoen door de minister, voor de proceskosten ten bedrag van € 2.166,50 per belanghebbende en voor het door elke belanghebbende betaalde griffierecht.
3.Geschil en conclusies van partijen
3.1.
Het geschil betreft het antwoord op de vraag of de door de inspecteur aangebrachte winstcorrecties terecht en tot de juiste bedragen zijn aangebracht.
3.2.
Belanghebbenden concluderen tot gegrondheid van hun (incidentele) hoger beroepen en tot ongegrondheid van de hoger beroepen van de inspecteur. De inspecteur concludeert tot ongegrondheid van de (incidentele) hoger beroepen van belanghebbenden en tot gegrondheid van zijn hoger beroepen.
3.3.
Evenals bij de rechtbank is niet in geschil dat het bezwaar van [belanghebbende 3] B.V. tegen de navorderingsaanslag 2012 als zodanig terecht niet-ontvankelijk is verklaard wegens gebrek aan belang. Voor dat jaar is het belang wel gelegen in de verliesherzieningsbeschik-king.
4.Gronden
Vooraf: het procesdossier
4.0.1.
Het hof zal overeenkomstig de rechtbank en met toestemming van partijen in één geschrift uitspraak doen in de zaken van alle drie de belanghebbenden. Ook in hoger beroep wordt de inhoudelijke beoordeling gedaan zonder onderscheid te maken tussen de drie belanghebbenden omdat partijen hebben aangegeven dat er, afgezien van de cijfermatige verwerking, geen relevante juridische en feitelijke verschillen tussen de zaken zijn. Ter zitting hebben partijen ermee ingestemd dat hetgeen in de dossiers van de belanghebbenden in de zaken met de nummers 22/00860 tot en met 22/00878 en 22/00885 en 22/00886, die gelijktijdig op zitting zijn behandeld, is opgenomen, indien relevant voor de beoordeling van onderhavige zaken, door het hof in zijn beschouwing mag worden betrokken.
4.0.2.
In de procedure bij de rechtbank speelde de vraag of, naast de 2 ordners die de voor de belastingprocedure van belang zijnde stukken uit het strafdossier bevatten, ook 23 verhuisdozen aan stukken uit de strafprocedure tot de stukken van het geding behoren. Belanghebbenden menen dat het procesdossier kan worden beperkt, voor zover het de stukken uit het strafdossier betreft, tot de twee ordners terwijl de inspecteur aanvoert dat het gehele strafdossier één op de zaak betrekking hebbend stuk is dat hij (dus) moet inbrengen. Verder wilde hij het hele dossier ook inbrengen om daaruit eventueel later nog te kunnen putten. De rechtbank heeft in haar tussenuitspraak van 20 mei 2020 [4] geoordeeld dat in het midden kan blijven of de 23 verhuisdozen zijn aan te merken als 8:42-stukken omdat de inspecteur, afgezien van het antwoord op de vraag of hij op grond van artikel 8:42, lid 1, Awb daartoe verplicht is, desondanks deze verhuisdozen wenst in te brengen. Aangezien de inspecteur heeft gesteld dat de twee ordners de relevante stukken van de strafprocedure bevatten, de omvang van het strafdossier (de 23 verhuisdozen met elk 7 à 9 ordners) enorm is en belanghebbenden het verdedigingsbelang hebben aangevoerd, heeft de rechtbank aanleiding gezien het bepaalde in artikel 8:32a Awb toe te passen. Gelet hierop en het feit dat de inspecteur onvoldoende duidelijk heeft gemaakt (substantiëringsplicht) ter toelichting of staving van welke stellingen deze 23 verhuisdozen zijn bedoeld, heeft de rechtbank geoordeeld dat de 23 verhuisdozen buiten beschouwing worden gelaten. Ook heeft zij overwogen dat aanvullende stukken uit de strafprocedure (naast die 23 verhuisdozen) door de inspecteur niet behoefden te worden ingebracht.
4.0.3.
In hoger beroep zijn de standpunten van partijen hieromtrent onveranderd gebleven maar vormt dit geen geschilpunt meer omdat op de regiezitting van het hof een procesafspraak is gemaakt. Deze houdt in dat het procesdossier wordt gevormd door het rechtbankdossier, inclusief de twee ordners, het hofdossier, inclusief de mappen “Aangiftebiljetten [echtgenote 1] ” en “Aangiftebiljetten [naam 2] ” die op de door de inspecteur in hoger beroep overgelegde USB-stick staan [5] . De overige mappen van de USB-stick en de 23 verhuisdozen worden buiten beschouwing gelaten, tenzij partijen in hun stukken daarop expliciet een beroep doen. Als zij verwijzen naar bronnen in het strafdossier zoals opgenomen in de 23 verhuisdozen en of de door de inspecteur overgelegde USB-stick worden deze brondocumenten dus niet buiten beschouwing gelaten.
4.0.4.
Het hof is van oordeel dat ook in hoger beroep de vraag in het midden kan blijven of de 23 verhuisdozen zijn aan te merken als 8:42-stukken omdat de inspecteur, afgezien van het antwoord op de vraag of hij op grond van artikel 8:42, lid 1, Awb daartoe verplicht is, hij desondanks deze verhuisdozen en de USB-stick, met deels nieuwe informatie uit het strafdossier, wenst in te brengen. Ook het hof ziet op dezelfde gronden als de rechtbank aanleiding artikel 8:32a Awb toe te passen omdat ook in hoger beroep de inspecteur voor de buiten beschouwing gelaten stukken niet aan zijn substantiëringsplicht heeft voldaan. Met de gemaakte procesafspraak is zeker gesteld dat partijen met inachtneming van de goede procesorde tot tien dagen voor de zitting, indien gewenst, onderdelen van de buiten beschouwing gelaten stukken in het geding konden brengen en de wederpartij daar dan op kon reageren.
Vooraf: de incidentele hoger beroepen
4.0.5.
Belanghebbenden hebben incidenteel hoger beroep ingesteld in alle zaken waarin de inspecteur hoger beroep heeft ingesteld. Het incidenteel hoger beroep strekt zich mede uit tot de zaken waarin de rechtbank de navorderingsaanslag of de verliesherzieningsbeschikking heeft vernietigd of de aanslag heeft verminderd tot nihil en de betreffende belanghebbende ook overigens volledig in het gelijk heeft gesteld. Het gaat om de navorderingsaanslag Vpb 2012 van [belanghebbende 1] BV en de verliesherzieningsbeschikking Vpb 2012 en de aanslag Vpb 2013 van [belanghebbende 3] BV (zie 2.13). In die zaken kan in hoger beroep niet een beter resultaat worden bereikt dan in eerste aanleg is bereikt, zodat het hof de incidentele hoger beroepen betreffende voornoemde belastingaanslagen en verliesherzieningsbeschikking niet-ontvankelijk zal verklaren. Het hof voegt hier, ter voorkoming van misverstanden, aan toe dat al hetgeen onder de noemer ‘incidenteel hoger beroep’ is aangevoerd, aangemerkt wordt als onderdeel van de verweerschriften en dientengevolge onderdeel uitmaakt van het in hoger beroep gevoerde partijdebat.
Vooraf: het getuigenaanbod
4.0.6.
Belanghebbenden hebben tijdens de regiezitting bevestigd dat zij [getuige 1] als getuige willen horen voor het geval aan zijn schriftelijke verklaring geen waarde toekomt. De raadsheer-commissaris heeft toen aangegeven dat het hof daarover geen tussenbeslissing gaat geven en belanghebbenden zelf een afweging moeten maken en dat zij [getuige 1] kunnen meenemen naar de zitting. Ter zitting op 8 februari 2024 is [getuige 1] niet verschenen en is geen bewijs aangeboden middels het horen van [getuige 1] als getuige. Voor het geval het bewijsaanbod daarmee niet is ingetrokken heeft het volgende te gelden. Indien een dergelijk bewijsaanbod is gedaan, kan de rechter in beginsel volstaan met de mededeling dat hij gelegenheid biedt tot uitvoering van dat aanbod, bijvoorbeeld door de belanghebbende(n) in de uitnodigingsbrief voor het onderzoek ter zitting te wijzen op de mogelijkheid getuigen mee te brengen of op te roepen. Op 18 januari 2024 is aan partijen een digitaal bericht verzonden met daarin de uitnodiging voor de zitting op 8 februari 2024. Dit bericht bevat een zodanige mededeling. Het hof is niet gebleken van omstandigheden waaruit zou kunnen volgen dat aan belanghebbenden in redelijkheid niet kan worden tegengeworpen dat zij hebben nagelaten deze getuige mee te nemen of op te roepen, zodat dit getuigenaanbod onbehandeld is gelaten. [6]
4.0.7.
Tijdens de regiezitting is ter zake van het verzoek van belanghebbenden om [getuige 2] en [getuige 3] als getuige te horen geoordeeld dat belanghebbenden eerst zelf een poging moeten doen hen op te roepen. Belanghebbenden hebben in het nader stuk van 17 januari 2024 aangegeven dat gelet op de inmiddels door hen ingebrachte schriftelijke verklaringen van [getuige 2] en [getuige 3] , het op de weg van de inspecteur ligt om (het hof te verzoeken) deze heren als getuigen op te roepen. Ter zitting op 8 februari 2024 hebben belanghebbenden bevestigd dat zij hun aanbod om [getuige 2] en [getuige 3] als getuige te horen, niet langer gestand doen.
4.0.8.
Belanghebbenden hebben, nadat zij [naam 1] tevergeefs zelf als getuige hebben opgeroepen, het hof verzocht [naam 1] als getuige te doen horen. Ter zitting heeft het hof gevraagd ten aanzien van welke stellingen of geschilpunten [naam 1] kan verklaren. Hierop is geantwoord dat [naam 1] kan verklaren over de herkomst van de contante stortingen, over het wel of niet in aanmerking nemen van de 10% correctie en over de vrijgevigheid naar [naam 2] toe. Het hof wijst het verzoek om [naam 1] als getuige op te roepen af. Aangezien zich in het dossier reeds een schriftelijke verklaring van [naam 1] bevindt en belanghebbenden niet nader hebben vermeld in hoeverre hij meer of anders kan verklaren dan hij al heeft gedaan, kan een getuigenverhoor redelijkerwijs niet bijdragen aan de beoordeling van de zaak. [7]
Vooraf: aanbod tot het overleggen van de administratie .
4.09.
Belanghebbenden hebben het bewijsaanbod gedaan om de volledige administratie over te leggen. Het hof verwerpt belanghebbendens bewijsaanbod en verwijst voor de motivering daarvan naar onderdeel 4.23 van deze uitspraak.
Vooraf: tardief?
4.010. De inspecteur heeft bij zijn pleitnota emailberichten [8] gevoegd die in strijd met artikel 8:58 Awb op de tiende dag (29 januari 2024) in plaats van de elfde dag voor de zitting zijn ingediend. De bepaling beoogt, blijkens de daarop gegeven toelichting, een behoorlijk verloop van de procedure te waarborgen. Uit de strekking van die bepaling volgt dat de rechter - binnen het kader van een goede procesorde - de mogelijkheid heeft stukken die binnen tien dagen voor de zitting of eerst ter zitting zijn overgelegd al dan niet in de procedure toe te laten [9] . Aangezien belanghebbenden zowel schriftelijk als mondeling op zitting op de inhoud van de emailberichten hebben kunnen reageren acht het hof het niet in strijd met de goede procesorde deze stukken in deze procedure toe te laten. Belanghebbenden hebben zich hiermee akkoord verklaard (zie 1.12).
Ten aanzien van het geschil
Oordeel van de rechtbank
4.1.
De rechtbank heeft voor de jaren 2010 en 2011 geoordeeld dat de inspecteur aannemelijk heeft gemaakt dat de winsten zijn afgeroomd door ophoging van de inkoopprijzen in de administratie . Dit oordeel heeft zij gebaseerd op enerzijds de afwezigheid van primaire inkoopbewijzen en anderzijds door de volgende feiten en omstandigheden in onderlinge samenhang te beschouwen:
a. de contante stortingen, en de omvang daarvan, in de jaren 2010 en 2011 door [naam 2] en [naam 1] (bijlage, nr. 1.30);
b. het ontbreken van een adequate verklaring voor de herkomst van de gestorte bedragen;
c. het memo van [naam 4] (bijlage, nr. 1.49);
d. de verklaring van [naam 5] (bijlage, nr. 1.48);
e. de verklaringen van [getuige 3] en [getuige 2] (bijlage, nrs. 1.50 en 1.51).
Het door belanghebbenden daar tegenover gestelde acht de rechtbank van onvoldoende gewicht om tot een ander oordeel te komen.
4.2.
Voor de jaren 2010 en 2011 is de rechtbank van oordeel dat de bewijslast dient te worden omgekeerd omdat de inspecteur aannemelijk heeft gemaakt dat de vereiste aangiften niet zijn gedaan doordat de aangegeven winsten ten minste moeten worden verhoogd met de in die jaren geconstateerde contante stortingen van € 425.000 (2010) en € 315.000 (2011) naar rato van de aangegeven winst per vennootschap. Deze winstcorrecties leiden er toe dat de volgens de aangiften verschuldigde belasting zowel absoluut als verhoudingsgewijs aanzienlijk lager is dan de verschuldigde belasting. Hiervan moeten belanghebbenden zich volgens de rechtbank ook bewust zijn geweest, waarbij de bewustheid van [naam 1] , gelet op zijn middellijke aandeelhouderschap, aan belanghebbenden moet worden toegerekend. De aangebrachte winstcorrecties ter grootte van 10% van de geadministreerde inkoopkosten acht de rechtbank niet onredelijk hoog omdat dit percentage is gebaseerd op een uitlating door [getuige 3] en een uitlating door [naam 2] tijdens een op 25 oktober 2014 gehouden -getapt- telefoongesprek met zijn zoon
(“90% is gewoon wit verdiend geld”). Het van belanghebbenden verlangde verzwaarde tegenbewijs is naar het oordeel van de rechtbank door hen niet geleverd. Daarom heeft de rechtbank de beroepen voor alle belanghebbenden voor de jaren 2010 en 2011 ongegrond verklaard.
(“90% is gewoon wit verdiend geld”). Het van belanghebbenden verlangde verzwaarde tegenbewijs is naar het oordeel van de rechtbank door hen niet geleverd. Daarom heeft de rechtbank de beroepen voor alle belanghebbenden voor de jaren 2010 en 2011 ongegrond verklaard.
4.3.
Voor de jaren 2012 tot en met 2014 is de rechtbank van oordeel dat de winstcorrecties ten onrechte zijn aangebracht. Ten opzichte van de jaren 2010 en 2011 ziet zij namelijk als een belangrijk relevant verschil de verkoop door [naam 1] van de aandelen in [bedrijf 1] in 2011 en daarmee indirect in belanghebbenden. Gelet op die wijziging en de verklaring van [naam 6] over het ophogen van de inkoopbewijzen [10] komt de rechtbank tot een andere weging van de bewijsmiddelen. Aangezien de inspecteur naar het oordeel van de rechtbank ook niet aannemelijk heeft gemaakt dat er sprake was van een schijn– of stromanconstructie is het gevolg dat voor de jaren 2012 tot en met 2014 geen sprake is van omkering van de bewijslast omdat de inspecteur niet aannemelijk heeft gemaakt dat de winstcorrecties terecht zijn aangebracht. De beroepen voor de jaren 2012 tot en met 2014 van belanghebbenden (met betrekking tot [belanghebbende 1] BV voor de jaren 2012 tot en met 2013) heeft de rechtbank dan ook gegrond verklaard.
Hoger beroep
4.4.
Partijen houdt ook in hoger beroep verdeeld of de door de inspecteur bij belanghebbenden voor de jaren 2010 tot en met 2014 (met betrekking tot [belanghebbende 1] BV voor de jaren 2010 tot en met 2013) aangebrachte winstcorrecties terecht en tot de juiste bedragen zijn aangebracht. In dat kader heeft de inspecteur herhaald dat voor elk van de jaren voor elk van de belanghebbenden geldt dat de bewijslast moet worden omgekeerd en verzwaard omdat de vereiste aangiften Vpb niet zijn gedaan. Hij heeft de winst van belanghebbenden verhoogd omdat hij van mening is dat de winst is afgeroomd door de inkoopkosten van softdrugs voor hogere bedragen in de administratie te verwerken dan de werkelijke bedragen aan inkoopkosten (hierna ook kort: afroming). Belanghebbenden zijn de tegenovergestelde mening toegedaan.
Omkering van de bewijslast (uitnodigingen tot het doen van aangifte Vpb)
4.5.
Belanghebbenden bestrijden de omkering van de bewijslast onder andere met de stelling, die zij in het nader stuk van 17 januari 2024 hebben ingenomen, dat de inspecteur niet aannemelijk heeft gemaakt dat belanghebbenden zijn uitgenodigd tot het doen van aangiften Vpb, zodat reeds daarom de bewijslast niet kan worden omgekeerd. Bij de beoordeling van de vraag of de inspecteur aannemelijk heeft gemaakt dat de vereiste aangiften door belanghebbenden niet zijn gedaan zal het hof eerst beoordelen of belanghebbenden tot het doen van aangiften Vpb zijn uitgenodigd, [11] ondanks het feit dat belanghebbenden wel – in hun visie “spontaan” – de onderhavige aangiften Vpb hebben ingediend.
4.6.
Naar het oordeel van het hof heeft de door de inspecteur te verzenden uitnodiging voor het indienen van een aangifte Vpb [12] als een schriftelijk besluit van de inspecteur te gelden. Dit betekent dat indien de belanghebbende, zoals in dit geval, de verzending van het besluit betwist, [13] de inspecteur die verzending aannemelijk dient te maken. In een geval als het onderhavige, waarin de inspecteur stelt dat het besluit is bekendgemaakt door verzending per post, houdt die bewijslast in dat hij aannemelijk moet maken dat het desbetreffende poststuk is aangeboden aan een postvervoerbedrijf. Daartoe zal de inspecteur mede aannemelijk moeten maken aan welk postvervoerbedrijf het desbetreffende poststuk is aangeboden. [14] Contra-indicaties kunnen echter meebrengen dat geoordeeld moet worden dat het besluit wel moet zijn ontvangen, waarmee -zonder nader bewijs- ook de verzending aannemelijk is. Het kan daarbij bijvoorbeeld gaan om gevallen waarin naar aanleiding van dat besluit handelingen zijn verricht of om informatie is gevraagd waaruit moet worden afgeleid dat de aanbieding van het poststuk met het besluit aan het adres van de belanghebbende wel heeft plaatsgevonden. [15]
4.7.
De inspecteur heeft bij zijn pleitnota de in de bij deze uitspraak gevoegde bijlage nr. 1.58 opgenomen mailberichten gevoegd. Hieruit blijkt dat de leidinggevende van de Centrale Verwerking Uitstelregeling van de Belastingdienst verklaart dat nooit uitstel verleend kan worden als geen aangiftebiljet is uitgereikt. Ter zitting van het hof heeft de inspecteur toegelicht dat dit ook in de onderhavige jaren het geval was. Tussen partijen is niet in geschil dat in het geval de inspecteur belanghebbenden niet heeft uitgenodigd om aangifte te doen het wel mogelijk is dat een belastingadviseur om zogenaamd belastingconsulentenuitstel (hierna: beconuitstel) vraagt. Het beconuitstel wordt dan volgens de inspecteur echter niet verleend. Vaststaat dat de inspecteur niet over een verzendrapportage beschikt waaruit blijkt dat de uitnodigingen tot het doen van aangiften Vpb zijn aangeboden aan een postvervoerbedrijf.
4.8.
Het hof is van oordeel dat ondanks het gebrek aan een afdoende verzendrapportage in voldoende mate sprake is van contra-indicaties die meebrengen dat geoordeeld moet worden dat de uitnodigingen tot het doen van aangiften Vpb door belanghebbenden wel moeten zijn ontvangen, waardoor de verzending ook aannemelijk is geworden. Het hof komt tot dit oordeel op grond van de volgende feiten en omstandigheden die in onderlinge samenhang zijn beschouwd. Ten eerste het in de bij deze uitspraak gevoegde bijlage nr. 1.58 opgenomen emailbericht van de teamleider Centrale Verwerking Uitstelregeling van de Belastingdienst dat inhoudt dat zonder een uitnodiging tot het doen van aangifte geen beconuitstel kán worden verleend in combinatie met de geloofwaardige verklaring van de inspecteur ter zitting van het hof dat zulks ook het geval was in de onderhavige jaren. De blote ontkenning door belanghebbenden doet daar niet aan af. De vastleggingen in ABS – het aanslagbelastingsysteem van de Belastingdienst – ondersteunen namelijk deze verklaring. Uit die vastleggingen (zie 2.3) volgt dat aan belanghebbenden voor 2010 tot en met 2013 beconuitstel is verleend. Voorts blijkt uit de registratie in ABS dat voor de aangiften Vpb 2014 geen beconuitstel is verleend, maar herhaaldelijke verzoeken om individueel uitstel zijn ingewilligd, hetgeen belanghebbenden overigens niet hebben bestreden. Onaannemelijk acht het hof dat belanghebbenden individueel uitstel hebben gevraagd als zij niet zouden zijn uitgenodigd tot het doen van aangifte. Tot slot merkt het hof, onder verwijzing naar de per heden gedane uitspraak in de hoger beroepen inzake [naam 2] , nog op dat uit de vastleggingen in ABS ten aanzien van [naam 2] blijkt dat juist in de jaren waarvoor [naam 2] niet is uitgenodigd tot het doen van aangifte IB/PVV (de jaren 2011 en 2012) geen beconuitstel is verleend.
Omkering van de bewijslast (is er afgeroomd?)
4.9.
Zoals hiervoor gememoreerd stelt de inspecteur ook in hoger beroep dat voor elk van de jaren voor elk van de belanghebbenden geldt dat de bewijslast moet worden omgekeerd en verzwaard omdat de vereiste aangiften Vpb niet zijn gedaan vanwege afroming van de aangegeven winsten (van de door belanghebbenden geëxploiteerde coffeeshops). Uitgangspunt is dat bij inhoudelijke gebreken in een aangifte slechts kan worden aangenomen dat de vereiste aangifte niet is gedaan, indien aan de hand van de normale regels van stelplicht en bewijslast is vastgesteld dat sprake is van één of meer gebreken die ertoe leiden dat de volgens de aangifte verschuldigde belasting verhoudingsgewijs aanzienlijk lager is dan de werkelijk verschuldigde belasting. Tevens is vereist dat het bedrag van de belasting dat als gevolg van de gebreken in de aangifte niet zou zijn geheven, op zichzelf beschouwd aanzienlijk is. [16] Inhoudelijke gebreken in de aangifte worden voor de toepassing van deze regels slechts in aanmerking genomen indien de belastingplichtige ten tijde van het doen van de aangifte wist of zich ervan bewust moest zijn dat daardoor een aanzienlijk bedrag aan verschuldigde belasting niet zou worden geheven. Ook dit moet worden vastgesteld aan de hand van de normale regels van stelplicht en bewijslast.
4.10.
Het hof zal hierna beoordelen of de inspecteur aannemelijk heeft gemaakt dat belanghebbenden hun winsten hebben afgeroomd.
Memo belastingadviseur
4.11.
Ten eerste is in dat verband van belang dat belastingadviseur [naam 4] op 22 april 2014 een memo heeft opgesteld. [17] Dit is gebeurd nadat hij onder andere met [naam 2] in augustus 2013 naar [land 1] was geweest en nadat hij de dag voordat hij de mail verstuurde (op 22 april 2014) nog naar [land 2] was geweest om een en ander door te spreken. [18] Uit onderdeel D van het memo blijkt dat de contante stortingen op de [land 1] bankrekeningen [19] het gevolg zijn van het afromen van de inkoopprijzen van de coffeeshops en dat dit voortduurde na het vertrek van persoon X naar [gebied 1] . Niet in geschil is dat de persoon X in het memo [naam 1] betreft [20] en dat hij in 2009 vanuit [land 2] naar [land 3] is geëmigreerd. [naam 1] heeft verklaard [21] dat hij heeft begrepen dat [naam 2] aan [naam 4] zou hebben gezegd dat er zou zijn afgeroomd. [naam 1] verklaring dat [naam 2] in de verkeerde veronderstelling verkeerde dat de gestorte contanten afkomstig waren van afgeroomde winsten van de coffeeshops in plaats van dat deze samenhingen met zijn persoonlijke cannabishandel acht het hof onder verwijzing naar hetgeen in onderdeel 4.12 en 4.16 wordt overwogen ongeloofwaardig.
4.11.1.
In de casusbeschrijving van het memo staat dat de contante stortingen zich uitstrekken over een lange periode en dat zij zich vanaf 2010 nog sporadisch hebben voorgedaan. Tijdens zijn verhoor [22] op 4 september 2017 heeft [naam 4] overigens verklaard dat de contante stortingen zich ná 2010 nog sporadisch hebben voorgedaan. Het hof verbindt aan dit onderdeel van het memo niet de conclusie dat er vanaf 2010 niet meer zou zijn afgeroomd. Enerzijds omdat er feitelijk [23] ín 2010 -zoals hij in zijn eerder genoemd verhoor ook heeft verklaard- en tot medio 2011 wel contant is gestort en anderzijds omdat de verklaring voor het noemen van 2010 volgens [naam 4] [24] ziet op de beperkingen in [land 1] om contanten nog op bankrekeningen in [land 1] te kunnen storten hetgeen niet uitsluit dat het afromen is voortgezet.
4.11.2.
In het memo is voorts vermeld dat ook na het vertrek van [naam 1] naar [gebied 1] het “systeem” van afroming in stand bleef en de contante stortingen namens [naam 1] door medewerkers werden uitgevoerd en het ligt niet voor de hand dit te vermelden als in de casusbeschrijving bedoeld zou zijn dat het afromen in (of na) 2010 zou zijn gestopt.
4.11.3.
Bovendien, dat vanaf (of na) 2010 nog slechts sporadisch zou zijn gestort houdt niet in dat het afromen zou zijn gestopt. [naam 2] heeft verklaard [25] dat hij begin 2012 een berichtje via [naam 1] kreeg dat er wederom (volgens hem de allerlaatste keer), op de bekende plaats een tas zou liggen. Deze tas met geld heeft hij in een met ingang van 31 mei 2012 gehuurde kluis bij Bank [bank 1] in [land 1] geplaatst.
4.11.4.
Het hof acht op grond van het voorafgaande aannemelijk dat [naam 4] in zijn memo de werkelijke situatie beschreef tot in ieder geval om en nabij de datum van het opmaken van dit memo in april 2014.
Contante stortingen
4.12.
Ten tweede is van belang dat in de periode 2008 tot en met medio 2011 diverse contante stortingen zijn verricht op [land 1] bankrekeningen ter grootte van in totaal € 1.785.000. [26] Niet in geschil is dat de uiteindelijke belanghebbenden van deze bankrekeningen [naam 2] en [naam 1] zijn. In de jaren 2010 en 2011 is in totaal € 740.000 gestort, waarvan € 315.000 op bankrekeningen van [naam 1] . [naam 1] verklaart in zijn schriftelijke verklaring van 4 augustus 2021 [27] met betrekking tot (zijn aandeel in) die stortingen dat het revenuen zijn van zijn cannabishandel buiten de coffeeshop van belanghebbenden om waarvan [naam 2] geen weet zou hebben en die [naam 2] in zijn opdracht op de [land 1] bankrekeningen heeft gestort. Het hof acht de verklaring dat dit niet de opbrengsten van de coffeeshops zouden zijn en dat [naam 2] hiervan geen kennis droeg ongeloofwaardig. Onwaarschijnlijk, zonder nader bewijs -dat ontbreekt-, is namelijk dat de contanten buiten de coffeeshops om in Nederland zouden zijn verdiend en werden bewaard in een gebouw waarin medewerkers van de coffeeshops toegang hadden [28] , in een periode dat [naam 1] in [land 3] woonde. Het hof merkt hierbij op dat belastingadviseur [naam 4] hiervan niets in zijn memo vermeldt. Het hof stelt vast dat de ongeloofwaardige verklaring van [naam 1] geen licht doet schijnen op de werkelijke herkomst van deze stortingen. Het hof acht als enige plausibele verklaring voor deze stortingen de afroming zoals genoemd in het hiervoor besproken memo van belastingadviseur [naam 4] .
4.13.
Toen op 2 juli 2014 de in 4.11.3 bedoelde kluis door de justitiële autoriteiten van [land 1] werd geopend [29] werd daarin € 290.000 aangetroffen. Onduidelijk is wanneer deze contanten in deze kluis zijn gedeponeerd en of dit geld afkomstig is uit afgeroomde winst die vóór of na 2012 is gegenereerd. Anders dan de rechtbank, die heeft geoordeeld dat niet uitgesloten kan worden dat, zoals belanghebbenden stellen, dit geld afkomstig is uit inkomsten van vóór 2012, is het hof van oordeel dat het veeleer voor de hand ligt dat dit contanten zijn die vanaf 2012 door belanghebbenden zijn gegenereerd. Feit is namelijk dat de kluis is gehuurd vanaf 31 mei 2012 en dat [naam 2] in zijn schriftelijke verklaring [30] niet heeft gesteld dat die contanten afkomstig zijn uit de jaren vóór het huren van de kluis. Uit zijn verklaring is echter met betrekking tot de contanten wel een zekere chronologie op te maken. Deze houdt in dat in de jaren 2008 tot en met 2011 de contanten op de [land 1] banken werden gestort en dat hij via een bericht van [naam 1] “wederom” begin 2012 op de bekende plaats een tas met contanten aantrof die hij in de kluis bij de Bank [bank 1] in [land 1] heeft gedeponeerd. Het hof acht vanwege deze chronologie en de onwaarschijnlijkheid dat de afgeroomde contanten gedurende een lange tijd (in de jaren vóór 2012) in een kast in de berging in het kantoor van [naam 2] zouden hebben gelegen aangezien deze berging werd gebruikt door [bedrijf 7] [31] , [naam 2] en door medewerkers van [coffeeshop 4] [32] , eerder aannemelijk dat het in april 2014 aangetroffen geldbedrag van € 290.000 is samengesteld uit contanten die vanaf 2012 zijn gegeneerd. De schriftelijke verklaring van [naam 1] van 7 november 2020 [33] dat de kluis waarin de € 290.000 aan contanten zijn aangetroffen weliswaar op naam van [naam 2] stond maar dat hij - [naam 1] - de eigenaar is van dat geld acht het hof ongeloofwaardig. Deze verklaring houdt namelijk verband met de in onderdeel 4.12 verworpen stelling dat de contante stortingen afkomstig zouden zijn van de cannabishandel van [naam 1] buiten de coffeeshops om.
4.14.
Uit het proces-verbaal [nummer 3] [34] , waar naar de inspecteur verwijst in zijn controlerapport van 9 november 2016 [35] , blijkt dat de kluis met het nummer [nummer 1] op 31 mei 2012 door [naam 2] is gehuurd, dat er twee sleutels door [naam 2] zijn verkregen en dat [getuige 2] [36] zelfstandig bevoegd was om toegang te krijgen tot de kluis. Belanghebbenden wijzen er op dat uit de door de bank geregistreerde kluisbezoeken [37] blijkt dat [naam 2] slechts op 31 mei 2012 en op 13 december 2012 de kluis heeft bezocht. Registraties van kluisbezoeken van na die datum ontbreken, hetgeen door de inspecteur tijdens de zitting van de rechtbank wordt verklaard [38] door het feit dat door het rechtshulpverzoek aan [land 1] in maart 2013 de kluisbezoeklogboeken tot dat moment zijn verkregen en dat van eventuele kluisbezoeken van na die tijd daarom niets bekend is geworden. [naam 2] heeft verklaard [39] dat hij één of twee keer is gaan kijken of de tas nog in de kluis stond, maar niet uit te sluiten is dat hij dat bezoek of die bezoeken ook gebruikte om afgeroomde contanten in de tas te deponeren, danwel de contanten al dan niet gedeeltelijk er uit te halen. Aangezien op 2 juli 2014 € 290.000 in de kluis is aangetroffen, het niet aannemelijk geacht wordt dat de contanten vóór 2012 zijn gegenereerd, logboeken van kluisbezoeken van na maart 2013 weliswaar ontbreken maar dat dat niet hoeft te betekenen dat daarna de kluis niet is bezocht en, aannemelijk wordt geacht dat de afroming in ieder geval heeft geduurd tot april 2014 (zie 4.11.1) danwel oktober 2014 (zie 4.15) is niet uit te sluiten dat op 13 december 2012 (kluisbezoek) en in de periode van maart 2013 (ontvangst kluisbezoeklogboeken tot en met maart 2013) tot 2 juli 2014 (openen van de kluis door de justitiële autoriteiten van [land 1] ) contanten in de kluis zijn opgeborgen danwel er uit zijn gehaald en dat per saldo over die periode voor een bedrag van € 290.000 is aangetroffen dat ook in die periode moet zijn gegenereerd.
4.15.
Uit een getapt telefoongesprek tussen [naam 2] en zijn zoon op 25 oktober 2014 [40] blijkt dat [naam 2] aangeeft dat 90% gewoon wit verdiend geld is. Het hof acht aannemelijk dat daarmee is aangegeven dat in ieder geval tot op dat moment (10%) is afgeroomd. Gelet ook op hetgeen hiervoor over de contanten is overwogen, is het hof van oordeel dat het afromen ook nadat het storten op de [land 1] banken zou zijn gestopt (medio 2011) is doorgegaan tot in ieder geval de datum van het telefoongesprek op 25 oktober 2014. Extrapolatie van de in bijlage nr. 1.30 vermelde stortingen leidt er toe dat gemiddeld jaarlijks € 586.848 [41] is afgeroomd. Voor de jaren 2012 en 2013 acht het hof derhalve aannemelijk dat dit bedrag jaarlijks is afgeroomd en voor het jaar 2011 bedraagt dit dan € 315.000 + 6/12 x € 586.848 = € 608.424 [42] en voor het jaar 2014, 10/12 x € 586.848 = € 489.040. [43]
Brief [naam 2] van 18 december 2013
4.16.
Op de derde plaats is de bij [naam 2] op een aan hem toebehorende USB-stick in zijn woning in [plaats 1] aangetroffen “verwijderde brief” [44] van belang. Deze is omstreeks 18 december 2013 opgemaakt en voor het laatst gewijzigd op 23 december 2013. Uit deze brief blijkt dat [naam 2] niet de onwetende broer van [naam 1] is maar een persoon die intensief met [naam 1] over de coffeeshops en financiële/fiscale constructies overlegt en aan hem ook verantwoording lijkt af te leggen. Dat de in de brief verwoorde acties uiteindelijk niet zouden zijn doorgegaan doet niet af aan het inzicht dat deze brief geeft dat [naam 2] een meer dan ondergeschikte rol binnen de cannabishandel van belanghebbenden vervulde en dat hij en [naam 1] op dat moment (december 2013) actief betrokken zijn bij de cannabishandel van belanghebbenden. Dit bevestigt dat ten tijde van het schrijven van deze brief het afromen nog plaatsvond. Dat [naam 2] in zijn schriftelijke verklaring van 9 maart 2016 [45] stelt dat hij nooit bemoeienissen heeft gehad met de coffeeshops en hij niet meer dan een gemiddeld adviseur was, acht het hof dan ook niet aannemelijk omdat het niet strookt met de inhoud van deze brief. Dat [naam 2] in diezelfde verklaring stelt dat sommige delen in de brief aan [naam 1] niet waarheidsgetrouw zijn geweest en dat de bewoordingen in deze brief niet de werkelijkheid weergeven wordt door het hof in het licht van het voorafgaande, zonder nader bewijs, dat ontbreekt, verworpen. Overigens heeft [naam 2] niet aangegeven welke delen dit dan zouden betreffen zodat ook daarom de juistheid van de inhoud van de brief niet in twijfel wordt getrokken. Het hof acht de brief van belang voor het oordeel dat er in alle geschiljaren door belanghebbenden is afgeroomd.
4.16.1.
Zo degradeert [naam 2] [getuige 1] (de Ouwe), qua salaris en zijn 50% (van de aandelen in belanghebbenden), en heeft hij het over de alternatieve kas. In de brief staat:
“Nadat ik laatst terug gekomen ben van mijn reis nar jou toe, heb ik gelijk korte metten gemaakt met die ouwe. Ik heb hem helemaal gedegradeerd. Zijn salaris is helemaal terug naar de basis zonder extra's, zijn 50% is over en hij mag gewoon "zijn ding" doen zolang hij dat doet tot volle tevredenheid en anders is het afgelopen. Hij vond dit niet leuk maar later zei hij dat hij het er wel mee eens was omdat de druk voor hem wel erg hoog was. (…)
Wij doen nu al wel direct mee in de alternatieve kas, is niet zoveel maar wel prettig omdat we dan weer wat cash hebben”.
De verklaringen van [naam 1] en [naam 2] dat zij ter nagedachtenis van hun vader de term “alternatieve kas” gekscherend zijn blijven gebruiken voor de winsten uit de coffeeshops en dat de contanten niet bedoeld kunnen zijn omdat daarvan na 2011 geen sprake meer was, acht het hof, mede onder verwijzing naar hetgeen hiervoor in 4.14 is overwogen, ongeloofwaardig. Het hof slaat hierbij mede acht op de eerdere verklaring van [naam 2] , namelijk bij zijn eerste verhoor op 9 maart 2016, dat hij niet weet waarom [naam 1] altijd sprak over de alternatieve kas als hij het had over de winsten uit de coffeeshops. [46] Ook de verklaring van [getuige 1] dat hij niet zou zijn gedegradeerd en dat hij niet weet waarom [naam 2] dit heeft opgeschreven acht het hof in het licht van het voorgaande ongeloofwaardig.
4.16.2.
Een “nieuwe jongen”, schrijft [naam 2] , komt op 17 januari 2014 samen met [naam 6] bij [naam 1] op bezoek en hij geeft [naam 1] mee om beiden - [naam 1] en [naam 2] - zoveel mogelijk “uit het zicht te blijven”. Ook geeft hij aan dat het de bedoeling is dat deze nieuwe jongen samen met [getuige 1] de inkoop gaat doen en gaat rijden. Deze uitlatingen laten zien dat [naam 2] en [naam 1] in 2013 en begin 2014 nog actief betrokken zijn bij de cannabishandel van de coffeeshops van belanghebbenden.
4.16.3.
Onder het kopje “Winkels” beschrijft [naam 2] (in 2013) ogenschijnlijk een schijnconstructie om de economische macht te houden in 50% van de aandelen in [bedrijf 2] BV. Hij schrijft:
“Ik heb met die bokser gesproken of hij niet 50% van de winkels op zijn naam wil
hebben. Wij gaan hem dan een maandelijks salaris betalen of helpen met zijn boksschool in het buitenland. Hij ziet dit wel zitten. Ik heb een schemaatje bijgevoegd hoe dat er mogelijk uit zou kunnen zien.
Het moet als volgt gaan denk ik. De topholding moet op het eiland gevestigd zijn of bij jou. De aandelen van deze topholding moeten op naam van die bokser staan (+ een [buitenlander] als deze topholding bij jou gevestigd is). Die bokser tekent al direct voor een overdracht (verkoop) van de aandelen van deze topholding (constructie die jou wel bekend is), zodoende houden wij (indirect) de macht over deze topholding en alles wat er onder hangt. Aan deze Topholding wordt de optie verkocht (door jou en mij bijvoorbeeld; liever een andere verkoper (andere constructie) maar daar moet ik nog verder induiken) op 50% van de aandelen in [bedrijf 2] BV ( [bedrijf 2] BV is nu eigenaar van alle aandelen [belanghebbende 1 en belanghebbende 2] )
.”
.”
Verklaringen [getuige 3] , [getuige 2] , [naam 5] ,
4.17.
Op de vierde plaats onderbouwen vooral de verklaringen van [getuige 3] en [getuige 2] dat er werd afgeroomd. [getuige 3] heeft in 2015 namelijk verklaard [47] dat het verschil tussen de werkelijke marge en de opgegeven 50% marge, ongeveer 10% bedroeg en [getuige 2] verklaring [48] bevestigt dat er een verschil was tussen de werkelijke en de verantwoorde marge van de coffeeshops. De verklaring van [getuige 3] in zijn mail van 24 september 2022 [49] met betrekking tot de vermelding van de 10% tijdens zijn verhoor op 11 april 2015 dat dat niets te maken had met enige kennis van de kosten van de coffeeshops doet aan de eerdere verklaring niets af. En ook overigens hecht het hof minder waarde aan hetgeen [getuige 3] in zijn mails aan [naam 2] in 2022, in afwijking van zijn eerdere verklaringen in 2015, heeft geschreven, aangezien er sinds het verhoor in 2015 ruim zeven jaar was verstreken en [getuige 3] zelf in zijn mail van 24 september 2022 schrijft dat zijn geheugen hem in de steek laat
(“In short, my memory is in a declining phase”).
(“In short, my memory is in a declining phase”).
4.18.
[getuige 3] heeft tijdens zijn verhoor in 2015 ook verklaard dat [naam 2] hem had verteld dat er veel geld in de tas zat en dat hij - [getuige 3] - dacht dat het om ongeveer 2,5 à 3 jaar ging en dat het, toen hij het narekende, hem wel goed leek. Die 2,5 tot 3 jaar is hem verteld door [naam 2] en ziet op de periode dat er op de bankrekeningen geen contanten meer konden worden gestort. Aangezien de kasstortingen medio 2011 zijn geëindigd, is aannemelijk dat de in de tas aangetroffen gelden in de periode 2012 tot medio 2014 zijn verdiend.
4.19.
[naam 5] heeft verklaard [50] dat [naam 1] en [getuige 1] hem wel eens iets hebben verteld en hij zegt dat in relatie tot zijn verklaring dat er al 20 jaar wordt afgeroomd. Hij was tot medio 2011 voor de coffeeshops van belanghebbenden actief en zijn verklaring ondersteunt derhalve dat er in ieder geval tot medio 2011 is afgeroomd. Het hof ziet geen aanleiding om deze verklaring als onjuist te beschouwen omdat [naam 5] jegens [naam 1] rancuneus zou zijn of dat hem door de politie woorden in de mond zijn gelegd.
Omkering van de bewijslast. Zijn de vereiste aangiften gedaan?
4.20.
Met de rechtbank is het hof van oordeel dat voor de jaren 2010 en 2011 de inspecteur aannemelijk heeft gemaakt dat belanghebbenden niet de vereiste aangiften Vpb hebben gedaan. Anders dan de rechtbank is het hof van oordeel dat de inspecteur ook aannemelijk heeft gemaakt dat de vereiste aangiften voor de jaren 2012 tot en met 2014 (voor [belanghebbende 1] BV tot en met 2013) niet zijn gedaan. Het hof komt tot dit oordeel op grond van hetgeen in onderling verband beschouwd hiervoor in 4.11 tot en met 4.19 is overwogen. Het hof is derhalve op grond van de notitie van [naam 4] , de contante stortingen, de in de kluis aangetroffen tas met contanten, het tapgesprek tussen [naam 2] en zijn zoon, de brief van [naam 2] van december 2013, alsmede de verklaringen van [getuige 3] , [getuige 2] en [naam 5] van oordeel dat de inspecteur aannemelijk heeft gemaakt dat er in de coffeeshops werd afgeroomd. Dat dit het geval was voor alle geschiljaren acht het hof aannemelijk op grond van de duiding van het memo van [naam 4] (afroming in ieder geval tot en met april 2014) (zie 4.11.1-4.11.4), het oordeel over de contante stortingen (afroming tot en met 25 oktober 2014) (zie 4.12 tot en met 4.15), de brief van [naam 2] (afroming in ieder geval tot 18 december 2013) (zie 4.16) en de verklaring van [getuige 3] (afroming in de periode 2012 tot medio 2014) (zie 4.18).
4.21.
Belanghebbenden hebben gesteld dat de verklaringen van [getuige 3] en [getuige 2] en het memo van [naam 4] niet voortvloeien uit eigen waarnemingen maar slechts zijn gebaseerd op hetgeen [naam 2] hen heeft verteld. Het hof acht de stelling van belanghebbenden dat [naam 2] aan deze personen onjuiste uitlatingen heeft gedaan op grond van hetgeen hiervoor onder 4.16 is overwogen onaannemelijk.
4.22.
Evenals de rechtbank is het hof van oordeel dat de verklaringen van [getuige 1] [51] met betrekking tot de “pakbonnen” en de verklaring van [naam 5] van onvoldoende gewicht zijn om afbreuk te kunnen doen aan het oordeel dat de vereiste aangiften Vpb niet zijn gedaan.
4.23.
Terecht heeft de rechtbank geoordeeld dat op basis van het [naam 7] -rapport [52] niet kan worden geconcludeerd dat geen gelden aan de coffeeshops kunnen zijn onttrokken door ophoging van de inkoopprijzen aangezien slechts de geldstroom tot en met de inkoper is te volgen en niet wat daadwerkelijk wordt betaald aan de leverancier, immers wat aan de leverancier is betaald is niet vastgelegd en de pakbonnen zijn vernietigd. [53] . Aangezien de administratie ten grondslag ligt aan voornoemd rapport wordt het bewijsaanbod van belanghebbenden om de volledige administratie over te leggen afgewezen. Het hof acht namelijk aannemelijk dat de accountant van [naam 7] en Partners volledig is geweest in zijn verslaglegging, alleen de conclusie dat het onwaarschijnlijk zou zijn dat de inkoopprijzen zouden zijn opgehoogd wordt door het hof onder verwijzing naar het bovenstaande niet gedeeld.
4.24.
[naam 6] [54] , de directeur van belanghebbenden vanaf 7 september 2010, heeft op 10 maart 2016 verklaard [55] dat de verklaring van [naam 5] dat de inkoopprijzen zouden zijn opgehoogd onjuist is vanaf de periode dat hij directeur is. De verklaring van [naam 6] acht het hof ongeloofwaardig. Gelet op het voorgaande is het hof namelijk van oordeel dat aannemelijk is dat wel is afgeroomd en wordt het onaannemelijk geacht dat de directeur van de coffeeshops dit niet zou weten. [naam 6] heeft namelijk zelf verklaard [56] dat hij regelmatig contact met de leveranciers heeft en dat dan de prijzen worden besproken. Het hof acht aannemelijk dat [naam 6] feitelijk werd aangestuurd door in ieder geval [naam 2] en dat zijn ontkenning van de afroming in het licht van zijn afhankelijke relatie met [naam 2] en [naam 1] moet worden gezien. Zijn ondergeschiktheid aan [naam 2] wordt overigens afgeleid uit de weergave van een tapverslag [57] van een telefoongesprek tussen [naam 2] en zijn vriendin [vriendin] op 1 mei 2012 waarin [naam 2] zegt:
“(…) we moeten vandaag 70 mensen ontslaan denk ik. (…) Gisteren heeft [naam 6] (Hof: [naam 6] ) de bedrijfsleiders laten komen, (…) Ik zit meest op de achtergrond natuurlijk maar uhm, ik ben nu op het werk, we moeten gewoon een hoop dingen doen nog vandaag, maar goed.”
Bevestiging van de aansturing door [naam 2] van [naam 6] volgt ook uit het tapverslag [58] van een op 3 mei 2012 gehouden telefoongesprek tussen [naam 2] en zijn vriendin [vriendin] waarin hij zegt:
“Nou ik ga nu uhm, ik heb uhm direct weer een afspraak met [naam 6] (Hof: [naam 6] ), en dan ga ik zeggen dat ie maar de helft van het personeel moet beginnen te ontslaan. (…) Jaha, we hebben gewoon geen keus. En je hebt makkelijker mensen gevonden als dat je mensen weer uhm moet ontslaan en dat kost toch allemaal zoveel tijd (…)”
In zijn verhoor [59] ontkent [naam 6] niet dat hij de instructie van [naam 2] heeft gekregen om werknemers te ontslaan. Hij reageert op bovenstaande tapverslagen slechts met:
“Het is zijn telefoongesprek. Ik heb zelf met de toenmalige horecamanager mensen ontslagen. Maar dat waren er geen 70 hoor. Maar als van de ene op de andere dag 90% van de omzet omlaag gaat dan zou ik zelf ook wel kunnen bedenken dat ik mensen moet ontslaan. Waar zou ik de salarissen van hebben moeten betalen”
Het hof ziet geen reden om aan te nemen dat de ondergeschikte positie van [naam 6] binnen (de coffeeshops van) belanghebbenden tot en met in ieder geval 2014 is veranderd.
Omkering van de bewijslast. Absoluut en verhoudingsgewijs aanzienlijk?
4.25.
De vereiste aangiften Vpb zijn niet gedaan tot in ieder geval het bedrag van de contante stortingen (zie 4.15):
2010
€ 425.000
2011
€ 608.424
2012
€ 586.848
2013
€ 586.848
2014
€ 489.040
4.26.
Het hof acht het redelijk om de afgeroomde contanten (zie 4.25) over de belanghebbenden te verdelen naar rato van de geboekte inkoopkosten (zie 2.4). Het verschil in Vpb tussen de op aangifte verschuldigde Vpb (2.5) en het door de correctie contante stortingen verschuldigde bedrag aan Vpb is daarmee voor elke belanghebbende voor elk jaar in absolute zin en ook verhoudingsgewijs aanzienlijk.
Omkering van de bewijslast. Bewustheid?
4.27.
Hiervoor is geoordeeld dat de vereiste aangiften Vpb niet zijn gedaan en dat de inhoudelijke gebreken van die aangiften zowel absoluut als verhoudingsgewijs aanzienlijk zijn. Inhoudelijke gebreken in de aangifte worden slechts in aanmerking genomen - en kunnen pas dan leiden tot omkering van de bewijslast - indien belanghebbenden ten tijde van het doen van aangiften wisten of zich ervan bewust moesten zijn dat daardoor een aanzienlijk bedrag aan Vpb niet zou worden geheven. [60] Ook dit moet worden vastgesteld aan de hand van de normale regels van stelplicht en bewijslast. Bij de beoordeling van de vraag of belanghebbenden ten tijde van het doen van de aangiften Vpb (telkens) wisten of zich ervan bewust hadden moeten zijn dat een aanzienlijk bedrag aan Vpb niet zou worden geheven, dienen kennis en inzicht van personen aan wie zij het doen van aangiften overlaten of die hen anderszins behulpzaam zijn geweest bij het doen van de aangiften, aan hen te worden toegerekend. [61]
4.28.
Vanaf 7 september 2010 is [naam 6] de directeur van belanghebbenden en als zodanig zijn onder zijn verantwoordelijkheid door het belastingadvieskantoor van [naam 4] , in het bijzonder door [persoon 1] , de aangiften Vpb ingediend.
4.29.
Dat belanghebbenden, vertegenwoordigd [62] door [naam 6] , zich er van bewust waren danwel zich daarvan bewust hadden moeten zijn, dat ten tijde van het doen van de aangiften Vpb aanzienlijke bedragen aan Vpb niet zouden worden geheven, acht het hof aannemelijk. Mede op grond van hetgeen in 4.24 is overwogen is het namelijk onaannemelijk dat [naam 6] , gelet op zijn positie binnen de coffeeshops, zijn contacten met de leveranciers van de coffeeshops, de aansturing door [naam 2] - en [naam 1] - en diens verklaring dat hij via usb-sticks met [naam 1] over de achterdeur-problematiek heeft overlegd [63] , er niet van op de hoogte was dat er werd afgeroomd.
4.30.
Naast de bewustheid van belanghebbenden, vertegenwoordigd door [naam 6] , zelf dienen naar het oordeel van het hof de kennis en het inzicht van [naam 4] en zijn collega [persoon 1] aan wie belanghebbenden het doen van de aangiften Vpb hebben overgelaten danwel die hen anderszins behulpzaam zijn geweest bij het doen van die aangiften, aan belanghebbenden te worden toegerekend. Zoals in 4.11 is overwogen is [naam 4] vanaf augustus 2013 van het afromen op de hoogte geraakt, was hij de contactpersoon van belanghebbenden, zoals uit de controlerapporten blijkt, en werden onder zijn regie de aangiften Vpb van belanghebbenden door [persoon 1] die ook in zijn belastingadvieskantoor werkzaam was, ingediend. Dat [persoon 1] namens [naam 4] de aangiften Vpb heeft ingediend is hem tijdens een van zijn verhoren bij de politie voorgehouden en dit heeft [naam 4] niet weersproken, integendeel eerder erkend. [64] In het betreffende proces-verbaal van het verhoor van [naam 4] is hierover het volgende opgenomen waarbij O staat voor opmerking verbalisanten, V voor vraag verbalisanten en A voor antwoord verdachte.
“O: U verklaarde dat u niet eerder dan rond kort voor 22 april 2014, zoals nu blijkt augustus 2013, op de hoogte bent geraakt van de informatie die u in een notitie (DOC485) heeft opgesteld.
V: Welke aangiftes VPB heeft u voor de coffeeshops na deze datum opgesteld?
A: Dat weet ik zo niet, dat zou ik moeten nakijken.
A: Dat weet ik zo niet, dat zou ik moeten nakijken.
Wij zien dat er op 13 februari 2014 één aangifte wordt ontvangen bij de belastingdienst en dat de resterende twee aangiften (totaal drie fiscale eenheden) op 28 april 2014 worden ontvangen. Deze drie aangiften betroffen het jaar 2012 en werden door uw kantoor, vermoedelijk namens u opgesteld.
V: Waarom heeft u toch besloten om deze aangiften VPB in te dienen namens de coffeeshops van [coffeeshop 4] ?
A: Omdat ik geen aanleiding had dat de informatie in de jaarrekeningen onjuist zou zijn.
V: Welke vragen stelde u aan de bestuurder. U was immers bekend geraakt met de contante stortingen in het buitenland die afkomstig waren van het verschil in geboekte inkopen en werkelijke inkopen?
A: Ik heb geen vragen meer gesteld. Er was mij verteld dat deze contante stortingen niet meer
plaats vonden. Er was in die tijd ook een andere bestuurder en eigenaar, [naam 6] . Het was ook een heel andere periode.
V: Wij zien dat u ook de aangiften VPB namens [coffeeshop 4] over het jaar 2013 indient in februari 2015.
V: Waarom heeft u besloten om ook deze aangiften in te dienen?
A: Ik verwijs naar mijn vorige antwoord.”
A: Ik verwijs naar mijn vorige antwoord.”
Hieruit volgt dat [naam 4] heeft verklaard dat hij kennelijk geen aanleiding zag om aan de jaarrekeningen te twijfelen omdat hem was verteld dat er geen contante stortingen meer plaatsvonden. Naar het oordeel van het hof kon [naam 4] niet zonder meer ervan uitgaan dat het afromen was gestopt. Hij geeft immers zelf aan dat de reden daarvoor lag in de voorschriften in [land 1] (zie 4.11.1). Daarnaast heeft hij ook verklaard dat na 2010 er nog, zij het sporadisch, contanten werden gestort. Gelet op dit alles en op de overige onderdelen van zijn memo moet het er voor worden gehouden dat hij zich bij het indienen vanaf het indienen van de aangiften Vpb 2012 (zie 2.3) ervan bewust was, dan wel dat hij zich daarvan bewust had moeten zijn, dat door afroming aanzienlijke bedragen aan Vpb niet zouden worden geheven.
Omkering van de bewijslast. Tegenbewijs en redelijke schatting?
4.31.
Op grond van het voorgaande komt het hof tot de conclusie dat belanghebbenden de vereiste aangiften Vpb niet hebben gedaan en dat op grond van artikel 27e, lid 1, Algemene Wet Rijksbelastingen (hierna: AWR), in verbinding met artikel 27h AWR de hoger beroepen ongegrond moet worden verklaard, tenzij is gebleken dat en in hoeverre de uitspraken op bezwaar onjuist zijn.
4.32.
Toepassing van omkering van de bewijslast neemt echter niet weg dat de (navorderings)aanslagen Vpb moeten berusten op een redelijke schatting. De inspecteur heeft de hoogte ervan gebaseerd op correcties van 10% van de inkoopkosten van de cannabisprodukten van de coffeeshops. Dit percentage is gebaseerd op de verklaring van [getuige 3] op 11 april 2015 en het tapverslag van een telefoongesprek van [naam 2] met zijn zoon op 25 oktober 2014. Evenals de rechtbank acht het hof de aangebrachte correcties niet onredelijk hoog. Met name de verklaring van [getuige 3] is heel concreet en het telefoongesprek van [naam 2] met zijn zoon bevestigt dit. Dat de correcties van 10% van de inkoopkosten hoger zijn dan de geconstateerde kasstortingen is niet onredelijk. In 2014 is namelijk geconstateerd dat gelden in een kluis waren gedeponeerd en onduidelijk is of dit vaker is gebeurd. Hierbij neemt het hof mede in aanmerking dat [naam 2] en/of [naam 1] en/of belanghebbenden, volgens een verklaring van een bankmedewerker [65] , blijkbaar over meerdere kluizen dan die waarin de € 290.000 is aangetroffen, beschikte(n). Deze onduidelijkheid dient in het kader van omkering van de bewijslast voor rekening en risico van belanghebbenden te blijven.
4.33.
Belanghebbenden stellen onder verwijzing naar de in 2.6 opgenomen branchegegevens dat de correctie van 10% te hoog is. De verklaring van de inspecteur in zijn nader stuk van 18 oktober 2023 is dat de cijfers geen zuiver beeld geven van de feitelijke brutowinstmarge op softdrugs. Reeds hierom acht het hof het niet onredelijk om de branchegegevens niet tot maatstaf voor de redelijke schatting te nemen maar wel om uit te gaan van het in deze zaken concreet genoemde percentage door [getuige 3] en de bevestiging daarvan in het telefoongesprek van [naam 2] met zijn zoon. Het door belanghebbenden gedane bewijsaanbod tot het verstrekken van alle relevante onderliggende jaarrekeningen wordt gepasseerd omdat het hof de berekeningen van het brutowinstpercentage op grond van de cijfers in de jaarrekeningen niet in twijfel trekt (zie 4.23).
4.34.
Belanghebbenden hebben nog aangevoerd dat de Belastingdienst al jaren bekend was met de wijze waarop belanghebbenden hun administratie hebben ingericht en deze ook heeft geaccepteerd. Daarnaast is de verwerkingsadministratie ook recentelijk (met betrekking tot boekjaren 2019) ingezien, beoordeeld en akkoord bevonden. Zij doen een beroep op het vertrouwensbeginsel. De inspecteur heeft gemotiveerd weersproken dat het vertrouwensbeginsel is geschonden door onder meer te stellen dat het een onderzoek bij [bedrijf 3] en [bedrijf 19] betreft en niet een onderzoek bij de coffeeshops. Belanghebbenden, op wie de bewijslast rust, hebben ter onderbouwing van hun beroep op het vertrouwensbeginsel verzuimd bewijs voor hun stelling aan te dragen. Zo ontbreken stukken waaruit kan worden afgeleid dat de inspecteur vertrouwen heeft gewekt. Het gevolg daarvan is dat het hof het beroep op het vertrouwensbeginsel niet zal honoreren.
Tussenconclusie
4.35.
De slotsom is dat de hoger beroepen van de inspecteur gegrond en die van belanghebbenden ongegrond zijn. De incidentele hoger beroepen van belanghebbenden zijn deels niet-ontvankelijk en voor het overige ongegrond.
Ten aanzien van het verzoek om (immateriële) schadevergoeding
4.36.
Belanghebbenden hebben het hof verzocht om toekenning van een vergoeding van immateriële schade wegens eventuele overschrijding van de redelijke termijn voor beslechting van deze belastinggeschillen in hoger beroep. Sinds het instellen van het hoger beroep tot de datum waarop het hof uitspraak doet is meer dan twee jaar en minder dan tweeënhalf jaar verstreken. Het hof verbindt hieraan de gevolgtrekking dat belanghebbenden gezamenlijk recht hebben op een vergoeding van € 500, ofwel (afgerond) € 166,67 per belanghebbende, ten laste van de minister.
Ten aanzien van het griffierecht
4.37.
Het hof is van oordeel dat, vanwege de toekenning van een immateriëleschadevergoeding in hoger beroep, aanleiding bestaat om het griffierecht door de minister aan belanghebbenden te laten vergoeden.
Ten aanzien van de proceskosten
4.38.
In de omstandigheid dat aan belanghebbenden een immateriëleschadevergoeding wegens overschrijding van de redelijke termijn wordt toegekend, vindt het hof aanleiding de minister te veroordelen in de kosten die belanghebbenden redelijkerwijs hebben moeten maken in verband met de behandeling van het hoger beroep bij het hof.
4.39.
Bij de berekening van de vergoeding voor beroepsmatig verleende rechtsbijstand neemt het hof tot uitgangspunt dat i) een verzoek om schadevergoeding een proceshandeling is waaraan 1 punt wordt toegekend, en ii) op een dergelijk verzoek van toepassing is wegingsfactor 0,25 (zeer licht) zoals voorzien in de bijlage bij het Besluit proceskosten bestuursrecht. [66] Gelet hierop stelt het hof de proceskostenvergoeding voor de fase van hoger beroep vast op € 218,75 voor de drie belanghebbenden gezamenlijk, dus € 72,92 per belanghebbende.
5.Beslissing
[belanghebbende 1] BV:
Het hof:
- verklaart de hoger beroepen met betrekking tot de jaren 2010 en 2011 van belanghebbende ongegrond,
- verklaart het door belanghebbende ingestelde incidentele hoger beroep met betrekking tot het jaar 2012 niet-ontvankelijk,
- verklaart het door belanghebbende ingestelde incidentele hoger beroep met betrekking tot het jaar 2013 ongegrond,
- verklaart de hoger beroepen met betrekking tot de jaren 2012 en 2013 van de inspecteur gegrond,
- vernietigt de uitspraak van de rechtbank met betrekking tot de jaren 2012 en 2013, met uitzondering van de beslissingen over de immateriële schade, het griffierecht en de proceskosten,
- verklaart de beroepen met betrekking tot de jaren 2012 en 2013 ongegrond,
- veroordeelt de minister tot vergoeding van de immateriële schade die belanghebbende heeft geleden tot een bedrag van € 166,67,
- bepaalt dat de minister aan belanghebbende het betaalde griffierecht voor de behandeling van het hoger beroep bij het hof van € 548 vergoedt, en
- veroordeelt de minister in de kosten van het geding bij het hof van € 72,92.
[belanghebbende 2] BV:
Het hof:
- verklaart de hoger beroepen met betrekking tot de jaren 2010 en 2011 van belanghebbende ongegrond,
- verklaart de door belanghebbende ingestelde incidentele hoger beroepen ongegrond,
- verklaart de hoger beroepen met betrekking tot de jaren 2012, 2013 en 2014 van de inspecteur gegrond,
- vernietigt de uitspraak van de rechtbank met betrekking tot de jaren 2012, 2013 en 2014, met uitzondering van de beslissingen over de immateriële schade, het griffierecht en de proceskosten,
- verklaart de beroepen met betrekking tot de jaren 2012, 2013 en 2014 ongegrond,
- veroordeelt de minister tot vergoeding van de immateriële schade die belanghebbende heeft geleden tot een bedrag van € 166,67,
- bepaalt dat de minister aan belanghebbende het betaalde griffierecht voor de behandeling van het hoger beroep bij het hof van € 548 vergoedt, en
- veroordeelt de minister in de kosten van het geding bij het hof van € 72,92.
[belanghebbende 3] BV:
Het hof:
- verklaart de hoger beroepen met betrekking tot de jaren 2010 en 2011 van belanghebbende ongegrond,
- verklaart de door belanghebbende ingestelde incidentele hoger beroepen betreffende de verliesherzieningsbeschikking 2012 en de aanslag 2013 niet-ontvankelijk,
- verklaart de door belanghebbende ingestelde incidentele hoger beroepen voor het overige ongegrond,
- verklaart de hoger beroepen met betrekking tot de jaren 2012, 2013 en 2014 van de inspecteur gegrond,
- vernietigt de uitspraak van de rechtbank met betrekking tot de jaren 2012 (ten aanzien van de verliesherzieningsbeschikking), 2013 en 2014, met uitzondering van de beslissingen over de immateriële schade, het griffierecht en de proceskosten,
- verklaart de beroepen met betrekking tot de jaren 2012, 2013 en 2014 ongegrond,
- veroordeelt de minister tot vergoeding van de immateriële schade die belanghebbende heeft geleden tot een bedrag van € 166,67,
- bepaalt dat de minister aan belanghebbende het betaalde griffierecht voor de behandeling van het hoger beroep bij het hof van € 548 vergoedt, en
- veroordeelt de minister in de kosten van het geding bij het hof van € 72,92.
De uitspraak is gedaan door A.J. Kromhout, voorzitter, J.M. van der Vegt en W.A.P. van Roij, in tegenwoordigheid van M.M. Stassen-Kanters, als griffier.
De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 10 juli 2024 en afschriften van de uitspraak zijn op die datum aangetekend aan partijen verzonden.
De griffier, De voorzitter,
M.M. Stassen-Kanters A.J. Kromhout
Het aanwenden van een rechtsmiddel
Tegen deze uitspraak kunnen beide partijen binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie instellen bij
de Hoge Raad der Nederlanden via het webportaal van de Hoge Raad www.hogeraad.nl.
de Hoge Raad der Nederlanden via het webportaal van de Hoge Raad www.hogeraad.nl.
Bepaalde personen die niet worden vertegenwoordigd door een gemachtigde die beroepsmatig rechtsbijstand verleent, mogen per post beroep in cassatie instellen. Dit zijn natuurlijke personen en verenigingen waarvan de statuten niet zijn opgenomen in een notariële akte. Als zij geen gebruik willen maken van digitaal procederen kunnen deze personen het beroepschrift in cassatie sturen aan
de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), postbus 20303, 2500 EH Den Haag.Alle andere personen en gemachtigden die beroepsmatig rechtsbijstand verlenen, zijn in beginsel verplicht digitaal te procederen (zie
www.hogeraad.nl).
de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), postbus 20303, 2500 EH Den Haag.Alle andere personen en gemachtigden die beroepsmatig rechtsbijstand verlenen, zijn in beginsel verplicht digitaal te procederen (zie
www.hogeraad.nl).
Bij het instellen van beroep in cassatie moet het volgende in acht worden genomen:
Bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.
(Alleen bij procederen op papier) het beroepschrift moet ondertekend zijn;
Het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:
de naam en het adres van de indiener;
de dagtekening;
een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;
e gronden van het beroep in cassatie.
Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad.
In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de andere partij te veroordelen in de proceskosten.
Bijlage algemene feitenweergave
Structuur “ [coffeeshop 4] ” en eigendom
1.1.
Tot de organisatie “ [coffeeshop 4] ” behoren een viertal coffeeshops. De coffeeshops worden geëxploiteerd door onderscheidenlijk [coffeeshop 1] BV en [coffeeshop 2] BV, gevestigd te [plaats 2] en [belanghebbende 3] BV en [coffeeshop 3] BV, gevestigd te [plaats 1] (hierna: de coffeeshops).
1.2.
[belanghebbende 1] BV en [belanghebbende 2] BV zijn oorspronkelijk opgericht als besloten vennootschap (BV). Op 25 augustus 2006 is de rechtsvorm gewijzigd naar een naamloze vennootschap (NV). Op 23 november 2012 zijn de vennootschappen weer omgezet in besloten vennootschappen. De vennootschappen worden hierna - uit oogpunt van leesbaarheid - alleen aangeduid met de BV-aanduiding. [belanghebbende 1] BV houdt 100% van de aandelen in [coffeeshop 1] BV. [belanghebbende 2] BV houdt 100% van de aandelen in [coffeeshop 2] BV, [belanghebbende 3] BV en [coffeeshop 3] BV.
1.3.
Het bestuur over de coffeeshops wordt gevoerd door [bedrijf 3] en [bedrijf 19] . De aandelen in [bedrijf 3] en [bedrijf 19] worden voor 50% gehouden door [belanghebbende 1] BV en voor 50% door [belanghebbende 2] BV.
1.4.
De aandelen in [belanghebbende 1] BV en [belanghebbende 2] BV worden in elk geval tot medio 2011 gehouden door [bedrijf 1] , gevestigd in [land 1] .
1.5.
[naam 1] (hierna: [naam 1] ) is tot in elk geval medio 2011 de uiteindelijk enig aandeelhouder van [bedrijf 1] en daarmee indirect eigenaar van de coffeeshops. De aandelen in [bedrijf 1] werden door [naam 1] middellijk gehouden door wisselende buitenlandse rechtspersonen, waaronder [buitenlands rechtspersoon 1] en [buitenlands rechtspersoon 2] gevestigd in [land 1] en [buitenlands rechtspersoon 3] Ltd en [buitenlands rechtspersoon 4] Ltd, gevestigd in [land 4] . [naam 1] is in 2009 vanuit [land 2] naar [land 3] geëmigreerd en in de onderhavige jaren woonachtig in [land 3] .
[naam 2]
1.6.
[naam 2]
(hierna: [naam 2] ) is de broer van [naam 1] . [naam 2] is getrouwd met [echtgenote 1] (hierna: [echtgenote 1] ).
(hierna: [naam 2] ) is de broer van [naam 1] . [naam 2] is getrouwd met [echtgenote 1] (hierna: [echtgenote 1] ).
1.7.
[naam 2] is nooit direct of indirect aandeelhouder geweest van de coffeeshops.
1.8.
[naam 2] is in de onderhavige jaren (tot 30 september 2013) enig aandeelhouder van [bedrijf 5] BV en [bedrijf 6] BV. [bedrijf 6] BV houdt alle aandelen in [bedrijf 7] BV, [bedrijf 8] BV en [bedrijf 9] BV. [bedrijf 7] BV voert de administratie van de coffeeshops. [bedrijf 6] BV heeft op 30 september 2013 de aandelen in [bedrijf 7] BV verkocht aan [naam 8] . [bedrijf 9] BV is opgericht op 7 april 2011.
1.9.
[bedrijf 8] BV en [bedrijf 5] BV houden onroerend goed in onder andere [plaats 1] en [plaats 2] . [bedrijf 7] BV verricht ook voor deze vennootschappen werkzaamheden.
1.10.
[Holding 1] SA is opgericht op 2 januari 2008 en statutair gevestigd in [land 5] . [Holding 1] SA is enig aandeelhouder van [Holding 2] Ltd, opgericht 13 oktober 2009 en gevestigd in [land 4] . Vanaf 26 december 2010 is [Holding 2] Ltd aandeelhouder van de op 23 november 2010 opgerichte vennootschap [venootschap] SA die statutair is gevestigd in [land 1] .
Enige andere betrokkenen
1.11.
Tot 22 januari 2009 was [naam 9] directeur van de coffeeshops. In de periode van 22 januari 2009 tot en met 7 september 2010 was [naam 10] (hierna: [naam 10] ) de directeur van de coffeeshops. Vanaf 7 september 2010 is [naam 6] de directeur (hierna: [naam 6] ).
1.12.
[getuige 1] is inkoper voor de coffeeshops (hierna: [getuige 1] ).
1.13.
Tot medio 2011 was [naam 5] (hierna: [naam 5] ) enig leverancier/inkoper van cannabis voor de coffeeshops. In de periode daarna zijn er meerdere leveranciers tegelijkertijd werkzaam voor de coffeeshops.
1.14.
[belanghebbende 1] BV, [belanghebbende 2] BV en [belanghebbende 3] BV worden fiscaal geadviseerd door het belastingadvieskantoor [belastingadvieskantoor] (hierna: het belastingadvieskantoor). Het belastingadvieskantoor verzorgt de aangiften vennootschapsbelasting (hierna: vpb) voor de vennootschappen. Contactpersoon is [naam 4] (hierna: [naam 4] ).
1.15.
[kantoor] (hierna: [kantoor] ) is een advocaten- en trustkantoor gevestigd in [land 1] . Werkzaam bij [kantoor] zijn onder andere de advocaat [getuige 3] (hierna: [getuige 3] ) en de medewerker [getuige 2] (hierna: [getuige 2] ). Zij hebben diverse handelingen verricht voor [naam 2] en [naam 1] , zoals het oprichten van buitenlandse rechtspersonen en het uitvoeren van betalingen. Andere medewerkers van [kantoor] waarvan de namen in de processtukken voorkomen zijn [medewerker 1] en [medewerker 2] .
(Formele) wijziging in coffeeshop-structuur in 2011
1.16.
In het procesdossier bevindt zich een optieovereenkomst welke op 6 oktober 2011 is ondertekend. Met Partijen A en B in de overeenkomst worden [getuige 1] en [naam 6] bedoeld. Met Partij C wordt [naam 1] bedoeld. De overeenkomst luidt, voor zover hier van belang, als volgt:
“1 Partijen zijn het er over eens dat de waarde van de in [land 1] gevestigde vennootschap, [bedrijf 1] , op basis van de jaarrekening 2010 een marktwaarde vertegenwoordigd van € 10.000.000,--.
2 Partij A en partij B zijn momenteel (indirect) werkzaam voor bovenvermelde vennootschap en wensen gebruik te maken van het aanbod van partij C, welke “beneficial owner” is van de onder 1 vermelde vennootschap, middels een management buy-out de aandelen te verwerven van de onder 1 genoemde vennootschap.
3 Partij C heeft de aandelen van [bedrijf 1] , aan de partij A en B verkocht met terugwerkende kracht naar 1 augustus 2011, voor een bedrag van € 6.485.000,--
4 Mocht partij C, of een nader door hem te noemen meester, om hem moverende redenen besluiten terug te willen keren in de onderneming dan heeft hij het recht om, op elk door hem gewenst moment, tegen betaling van € 1,-- 50% van het aandelen kapitaal van [bedrijf 1] terug te kopen van partij A en partij B.
5 De betaling van de koopsom dient door partij A en B, incasu door de door partij A en B op te richten Persoonlijke Holding, ten spoedigste voldaan te worden in maximaal 30 maandelijkse termijnen ingaande 30 oktober 2011.”
1.17.
Op 25 oktober 2011 is een overeenkomst gesloten tussen [bedrijf 10] SA en [buitenlands rechtspersoon 1] betreffende de verkoop door [buitenlands rechtspersoon 1] van 1.250 aandelen in [bedrijf 1] aan [bedrijf 10] SA (hierna: de verkoopovereenkomst van 25 oktober 2011). [67] De rechtspersoon [bedrijf 10] SA was aanvankelijk eigendom van [getuige 1] en [naam 6] gezamenlijk. De (vertaalde) verkoopovereenkomst luidt, voor zover hier van belang, als volgt:
“ (…)
HET NAVOLGENDE IS OVEREENGEKOMEN
ARTIKEL EEN- DOEL van het contract
Hierdoor draagt de Cedant tegen betaling aan de Cessionaris, de aandelen en alle daar bijbehorende rechten over, die deze accepteert.
ARTIKEL 2 - Prijs van overdracht - Wijze van betaling
(2.1) De partijen komen overeen dat de prijs van overdracht van de Aandelen is vastgesteld op de somma van
6,487,000euro (…).
6,487,000euro (…).
(2.2) De prijs van de overdracht van de aandelen dient binnen drie jaar betaald te worden te rekenen vanaf de dag van ondertekening door de partijen van het onderhavige contract.
ARTIKEL 3- Overdracht van de eigendom - Fiducie -zekerheid
(3.1) De overdracht van de eigendom van de aandelen komt op de dag van ondertekening van het onderhavige contract door de partijen tot stand.
(3.2) De cessionaris heeft recht op de winsten, reserves en dividenden van het afgelopen boekjaar alsmede van het lopende boekjaar en dit zonder afbreuk te doen aan hetgeen voorzien is in artikel 4 van het onderhavige contract.
(3.3) De cessionaris verbindt zich om aan een derde fiduciair (hierna genoemd “de fiduciair”) op de dag dat de partijen het onderhavige contract ondertekenen, de aandelen als garantie van de betaling van de overdrachtsprijs over te dragen, overeenkomstig het contract ontwerp van de geblokkeerde bewaargeving in de bijlage.
ARTIKEL 4- Recht op dividenden
(4.1) De bedragen door het bedrijf verstrekt als dividenden worden door de Fiduciair accipiens ontvangen.
(4.2) Totdat de Cessionaris zijn schuld in zijn geheel heeft terugbetaald, in de loop van de periode van drie jaar zoals gesteld in het artikel hierboven vermeld “prijs van overdracht - wijze van betaling”, de bedragen vermeld in het eerdere punt, minus de betaling van de fiduciair zoals voorzien in artikel 6 van het ontwerp contract van blokkade in de bijlage, zullen verminderen tot het bedrag van de schuld van de Cessionaris aan de Cedent.
(…)”
1.18.
Op 25 oktober 2011 is tussen [bedrijf 10] SA, [buitenlands rechtspersoon 1] en [kantoor] een overeenkomst gesloten waarin is bepaald dat de 1.250 aandelen in [bedrijf 1] in geblokkeerde bewaring worden gehouden door [kantoor] .
1.19.
Begin 2012 wordt een derdengeldrekening op naam van [kantoor] geopend (hierna: de [kantoor] -derdengeldenrekening). De [kantoor] -derdengeldrekening wordt gebruikt voor overboekingen van en naar [naam 2] en [naam 1] en de vennootschappen waarvan zij enig aandeelhouder zijn.
(Formele) wijziging in coffeeshop-structuur in 2012
1.20.
[bedrijf 2] BV is opgericht op 6 november 2012. [naam 6] houdt 99 van de 100 aandelen in [bedrijf 2] BV. Zijn echtgenote, [echtgenote 2] , houdt het andere aandeel.
1.21.
Op 23 november 2012 is tussen [bedrijf 1] en [bedrijf 2] BV een overeenkomst ondertekend waarin de aandelen in [belanghebbende 1] BV en [belanghebbende 2] BV voor € 3.700.000 worden verkocht aan [bedrijf 2] BV. Op dezelfde datum heeft [bedrijf 1] een koopoptie met [bedrijf 2] BV gesloten, waarin is bepaald dat [bedrijf 1] tegen betaling van € 1, de helft van de aandelen in [belanghebbende 1] BV en [belanghebbende 2] BV kan terugkopen van [bedrijf 2] BV.
1.22.
Op 5 september 2013 is [bedrijf 1] opgegaan in [bedrijf 10] SA. Op dezelfde dag is de naam van [bedrijf 10] SA gewijzigd in [bedrijf 1] .
Fiscale coffeeshop-structuur
1.23.
[belanghebbende 1] BV is zelfstandig belastingplichtig voor de vpb tot 1 januari 2014. [belanghebbende 1] BV is tot 1 januari 2014 moedermaatschappij van een fiscale eenheid voor de vpb met (onder meer) [coffeeshop 1] BV en vanaf het jaar 2012 ook met [bedrijf 11] BV. Met ingang van 1 januari 2014 vormt [bedrijf 2] BV als moedermaatschappij een fiscale eenheid voor de vpb met [belanghebbende 1] BV, [coffeeshop 1] BV, en [bedrijf 11] BV.
1.24.
[belanghebbende 2] BV is zelfstandig belastingplichtig voor de vpb. Zij is moedermaatschappij van een fiscale eenheid voor de vennootschapsbelasting samen met [coffeeshop 2] BV en [coffeeshop 3] BV.
1.25.
[belanghebbende 3] BV is in de jaren 2010 tot en met 2014 zelfstandig belastingplichtig voor de vpb.
Inkoopproces
1.26.
De inkopen van cannabis voor de coffeeshops geschiedt door de inkoper, [getuige 1] .
1.27.
Wanneer de cannabisproducten zijn geleverd door een leverancier worden ze gewogen met geijkte weegsystemen. Het gewicht wordt geregistreerd op zogeheten weeglijsten. De inkoper maakt op basis van de weeglijsten en de prijs per gram inkooplijsten die in de administratie worden verwerkt. De inkooplijsten vermelden een bedrag dat aan de leverancier dient te worden betaald. [bedrijf 7] BV verwerkt de inkooplijsten en legt op basis daarvan geld klaar voor de inkoper in een kluis. De inkoper betaalt daarmee de leverancier. [68] Er bevinden zich in de administratie in de coffeeshops geen documenten waarop de leverancier ‘aftekent’ voor het bedrag dat aan hem wordt betaald.
1.28.
In de periode dat [naam 5] enig leverancier van de cannabis was voor de coffeeshops, werden door hem pakbonnen opgemaakt. Op de pakbonnen stonden (door [naam 5] ) handgeschreven de prijs, een indicatie van het gewicht en de naam van het cannabisproduct. De pakbonnen werden na de registratie van de weeglijst niet bewaard maar vernietigd. Dit gebeurde (ook) door [getuige 1] en [naam 6] . [69]
1.29.
[getuige 1] heeft op 24 april 2020 bij een notaris een beëdigde verklaring afgelegd (hierna: de beëdigde verklaring). Over de pakbonnen en de reden van vernietiging heeft [getuige 1] onder meer het volgende verklaard:
“In de periode dat er nog werd ingekocht bij één leverancier, werd meestal één keer in de week ingekocht. De levering werd uitgeschreven op een uitdraai op een telmachine. Een soort ‘pakbon’. Op de ‘pakbon’ stond de prijs en een indicatie van het gewicht en handgeschreven welk cannabisproduct het betrof.
Na levering werden toen (en nu nog steeds) de cannabisproducten eerst gewogen met geijkte systemen in de verwerkingslocatie. Daarna werd direct het juiste gewicht en de daarbij behorende prijs vastgelegd in de administratie .
Na registratie werd de ‘pakbon’ vernietigd omdat het daarop vermelde gewicht van de cannabisproducten niet zo nauwkeurig was als de uiteindelijke meting. Het vermelde gewicht was als het ware een indicatie. Bovendien is anonimiteit van de leverancier in de coffeeshop branche heel belangrijk. De achterdeur is immers nog steeds niet geregeld. Pakbonnen worden in de branche dan ook niet bewaard.
Sinds het moment dat er wordt gewerkt met meerdere leveranciers/tussenpersonen wordt meerdere keren per week geleverd ter waarborging van de kwaliteit en continuïteit. Er worden geen ‘pakbonnen’ meer verstrekt. De prijs en het gewicht wordt mondeling doorgegeven en vervolgens – na weging – vastgelegd in de administratie .”
Contante stortingen en bancaire transacties
1.30.
In de periode 2008 tot en met 2011 zijn er diverse malen contante stortingen verricht op [land 1] bankrekeningen voor in totaal € 1.785.000. De uiteindelijk belanghebbenden van de rekeningen waar het geld op is gestort zijn [naam 2] en [naam 1] . De gelden die zijn gestort, zijn afkomstig uit niet eerder bij de Nederlandse Belastingdienst aangegeven inkomsten. De contante stortingen zijn opgenomen in het volgende overzicht:
Datum
Rekening
Ten name van
Bij
(U)BO
3-6-2008
[rekening 1]
[persoon 2]
€ 30.000,00
[naam 2] en [naam 1]
3-6-2008
[rekening 2]
[persoon 3]
€ 125.000,00
[naam 1]
21-10-2008
[rekening 3]
[persoon 4]
€ 145.000,00
[naam 1]
21-10-2008
[rekening 4]
[Holding 1] SA ( [land 5] )
€ 230.000,00
[naam 2]
16-2-2009
[rekening 3]
[persoon 4]
€ 75.000,00
[naam 1]
16-2-2009
[rekening 4]
[Holding 1] SA ( [land 5] )
€ 85.000,00
[naam 2]
2-7-2009
[rekening 3]
[persoon 4]
€ 120.000,00
[naam 1]
2-7-2009
[rekening 4]
[Holding 1] SA ( [land 5] )
€ 80.000,00
[naam 2]
14-10-2009
[rekening 3]
[persoon 4]
€ 95.000,00
[naam 1]
14-10-2009
[rekening 4]
[Holding 1] SA ( [land 5] )
€ 60.000,00
[naam 2]
25-2-2010
[rekening 3]
[persoon 4]
€ 100.000,00
[naam 1]
25-2-2010
[rekening 4]
[Holding 1] SA ( [land 5] )
€ 30.000,00
[naam 2]
14-9-2010
[rekening 3]
[persoon 4]
€ 160.000,00
[naam 1]
14-9-2010
[rekening 4]
[Holding 1] SA ( [land 5] )
€ 130.000,00
[naam 2]
3-12-2010
[rekening 5]
[naam 2]
€ 5.000,00
[naam 2]
10-1-2011
[rekening 3]
[persoon 4]
€ 55.000,00
[naam 1]
10-1-2011
[rekening 4]
[Holding 1] SA ( [land 5] )
€ 40.000,00
[naam 2]
10-1-2011
[rekening 5]
[naam 2]
€ 10.000,00
[naam 2]
16-6-2011
[rekening 4]
[Holding 1] SA ( [land 5] )
€ 210.000,00
[naam 2]
€ 1.765.000,00
1.31.
In de periode 2008 tot en met 2012 heeft [Holding 1] SA van [buitenlands rechtspersoon 3] en [buitenlands rechtspersoon 4] Ltd, via bancaire transacties, in het totaal een bedrag van € 4.587.564 ontvangen (hierna: de bancaire transacties). De transacties zijn opgenomen in het volgende overzicht:
Années
Dates
[buitenlands rechtspersoon 3]
[buitenlands rechtspersoon 4]
[bedrijf 12]
[bedrijf 12]
2008
28/11/2008
700000,00
2009
05/03/2009
300000,00
2010
19/01/2010
1110000,00
2010
20/01/2010
250000,00
2011
06/01/2011
1405000,00
2011
24/02/2011
120000,00
2011
17/11/2011
144689,00
2012
30/10/2012
400000,00
2012
30/10/2012
40000,00
2013
2014
2012
fact
117875,00
sous-total
4429689,00
157875,00
Total
4587564,00
1.32.
Tot de verkoopovereenkomst van 25 oktober 2011 bestonden de bedragen die [naam 2] via de bancaire transacties ontving uit de helft van de door [naam 1] uit zijn vennootschappen genoten dividenden. Na het sluiten van de verkoopovereenkomst bestonden de ontvangen bedragen uit 50% van de aflossingen op de koopprijs die [naam 1] in verband met de verkoopovereenkomst van 25 oktober 2011 ontving.
1.33.
Op 19 maart 2012 wordt een bedrag van € 1.000.000 vanaf de [kantoor] -derdengeldenrekening overgeschreven naar een rekening op naam van [naam 2] en [naam 1] in [land 3] .
1.34.
[naam 2] heeft op 31 mei 2012 een kluis gehuurd bij de bank ‘ [bank 1] ’ in [land 1] . Vanwege gewijzigd beleid bij de [land 1] banken werden contante stortingen op enig moment niet meer geaccepteerd. Dit had te maken met regelgeving in [land 1] ter voorkoming van witwassen. [naam 2] heeft, in opdracht van [naam 1] , een tas met geld vanuit Nederland naar [land 1] gebracht en heeft deze in de kluis geplaatst (hierna: de tas).
1.35.
Op 2 juli 2014 is door de [land 1] autoriteiten beslag gelegd op de inhoud van de kluis. In de kluis is de tas aangetroffen met daarin contant geld voor een bedrag van € 290.000.
1.36.
Op 5 juni 2014 heeft een overboeking plaatsgevonden van [bedrijf 1] naar [bedrijf 12] SA voor een bedrag van € 100.000.
1.37.
In het procesdossier bevindt zich een schrijven van [naam 1] met als dagtekening 1 december 2010. Hierin verklaart [naam 1] dat hij een bedrag schenkt aan [naam 2] . In het document staat geschreven: ‘Noteer dat het gaat om een schenking van € 150.000,-- welke je buiten je erfdeel wordt gegeven’.
Strafrechtelijk onderzoek
1.38.
Op 1 november 2012 is in Nederland een strafrechtelijk onderzoek gestart onder de naam [onderzoek] (hierna: het strafrechtelijk onderzoek), waarin onder anderen [naam 1] en [naam 2] als verdachten zijn aangemerkt.
1.39.
In juni 2013 heeft een doorzoeking van het kantoor van [kantoor] plaatsgevonden waarbij de structuur van [naam 1] is onderzocht. Tot dit moment was met name [getuige 2] de contactpersoon voor [naam 1] en [naam 2] bij [kantoor] . Daarna heeft [getuige 3] het contact overgenomen.
1.40.
In juli 2014 is [naam 1] in [land 3] gearresteerd op verdenking van witwassen in [land 3] . Op 10 november 2015 is hij in [land 3] strafrechtelijk veroordeeld.
1.41.
Op 4 juli 2014 hebben in het kader van het strafrechtelijke onderzoek diverse doorzoekingen plaatsgevonden. Zo is de woning van [naam 2] aan [adres 1] in [plaats 1] doorzocht en heeft er bij het belastingadvieskantoor een doorzoeking plaatsgevonden. Tevens is op 4 juli 2014 beslag gelegd op onder andere de panden [adres 1] en [adres 2] in [plaats 1] en op saldi van diverse bankrekeningen van onder anderen [naam 2] en de coffeeshops.
Fiscale onderzoeken
1.42.
Op 21 maart 2015 heeft de Officier van Justitie toestemming verleend aan de inspecteur om de informatie uit het strafrechtelijk onderzoek te gebruiken voor de belastingheffing van belanghebbenden.
1.43.
Ten aanzien van [belanghebbende 1] BV, [belanghebbende 2] BV en [belanghebbende 3] BV hebben fiscale onderzoeken plaatsgevonden naar de aanvaardbaarheid van de aangiften vennootschapsbelasting over de jaren 2010 tot en met 2014. De conclusies van deze fiscale onderzoeken zijn neergelegd in drie onderzoeksrapporten gedagtekend 9 november 2016.
1.44.
Ten aanzien van [naam 1] heeft een fiscaal onderzoek plaatsgevonden naar de aanvaarbaarheid van zijn aangiften IB/PVV voor de jaren 2012 tot en met 2014. De conclusies van dit fiscale onderzoek zijn neergelegd in een onderzoeksrapport met dagtekening 18 april 2017.
1.45.
Ten aanzien van [naam 2] en [echtgenote 1] heeft een fiscaal onderzoek plaatsgevonden naar de aanvaardbaarheid van de aangiften IB/PVV voor de jaren 2008 tot en met 2014. De conclusies van het fiscale onderzoek zijn neergelegd in een onderzoeksrapport met dagtekening 1 september 2017.
Vermeende afromen
1.46.
Uitgaande van de bedragen aan inkoopkosten van de cannabis die in de administratie van de coffeeshops worden geadministreerd, bedragen de inkoopkosten jaarlijks ongeveer 50% van de aangegeven omzet volgens de inspecteur. Volgens belanghebbende fluctueert de brutowinstmarge tussen 45,5% en 55%.
1.47.
In de hiervoor genoemde fiscale onderzoeksrapporten is geconcludeerd dat de inkoop van de cannabis tegen een hoger bedrag werd ingeboekt dan waarvoor deze feitelijk is aangekocht. Het verschil van ongeveer 10% werd volgens de conclusie van de onderzoeksrapporten periodiek afgestort en is ten goede gekomen aan [naam 1] en [naam 2] . De inspecteur heeft de inkoopgegevens uit de administratie van de coffeeshops gebruikt als basis voor de berekening van de correcties in verband met het afromen van de winst. De inspecteur heeft daarop de volgende berekening toegepast: 10/110
xbedrag inkoop cannabisproducten volgens de administratie = correctie. Bijvoorbeeld voor [coffeeshop 3] is voor het jaar 2010 uitgaande van de geadministreerde inkoopkosten van € 2.725.369 de correctie berekend op 10/110 daarvan, dus € 247.761. In het volgende overzicht zijn de correcties per coffeeshop per jaar weergegeven:
xbedrag inkoop cannabisproducten volgens de administratie = correctie. Bijvoorbeeld voor [coffeeshop 3] is voor het jaar 2010 uitgaande van de geadministreerde inkoopkosten van € 2.725.369 de correctie berekend op 10/110 daarvan, dus € 247.761. In het volgende overzicht zijn de correcties per coffeeshop per jaar weergegeven:
2008
2009
2010
2011
2012
2013
2014
Totaal
[coffeeshop 1]
€ 241.435
€ 231.029
€ 269.026
€ 216.177
€ 111.917
€ 148.042
€ 85.722
€ 1.303.348
[belanghebbende 3]
€ 96.810
€ 92.408
€ 102.058
€ 84.301
€ 45.207
€ 54.688
€ 56.913
€ 532.385
[coffeeshop 3]
€ 195.656
€ 193.914
€ 247.761
€ 241.936
€ 124.348
€ 124.311
€ 102.605
€ 1.230.531
[coffeeshop 2]
€ 243.373
€ 224.095
€ 238.234
€ 207.413
€ 122.022
€ 164.286
€ 182.711
€ 1.382.134
€ 777.274
€ 741.447
€ 857.078
€ 749.827
€ 403.494
€ 491.327
€ 427.952
€ 4.448.399
1.48.
Op 22 juni 2013 is [naam 5] verhoord. Door de politie is hem onder andere gevraagd naar het vermeende afromen van de winst bij de coffeeshops. [naam 5] heeft daarover, voor zover hier van belang, het navolgende verklaard, waarbij “O” staat voor opmerking verbalisanten, “A” staat voor antwoord verdachte en “V” staat voor vraag verbalisanten:
“O: Wij hebben het vermoeden dat de kosten die men aangeeft voor inkoop van cannabisproducten niet geheel aansluiten bij de werkelijke kosten die men maakt.
V: Kun jij daar iets over verklaren?
A: ja dat klopt dat doen ze al 20 jaar. Het is voor politie, justitie en belasting een zwart gebied omdat die inkoop
V: Op welk moment wordt er dan geld in hun zak gestopt
A: als het in de shops is verkocht denk ik maar ik ben daar nooit bij geweest en weet ook niet exact of het zo gaat.
V: hoe kom jij aan die wetenschap
A: [naam 1] en [getuige 1] hebben me daarover weleens wat verteld en ze hebben niet voor niets toen opeens 30 panden aangekocht. Verder was [naam 1] ook bezig met van die vakantieparken waar een hek omheen stond.
(…)
O: Ook is er bij sommige coffeeshops in den lande vastgesteld dat men de verkoopresultaten manipuleerde.
V: Heb jij weet van het feit of er bij de coffeeshops van “ [coffeeshop 4] ” zou worden gemanipuleerd met de verkoopresultaten?
A: ja zeker de meeste shops en zeker ook [bedrijf 3] geven de verkoop wel op, want er zit een barcode op het doosje. Ze zeggen waarschijnlijk dat ze het duurder hebben ingekocht als de ware prijs. Dit is niet iets van alleen [bedrijf 3] maar dat gebeurt in elke coffeeshop. Er werd wel gecontroleerd door de belastingdienst en die gingen dan met een handtellertje voor de deur staan.
V: ze geven dan dus niet de juiste bedragen op maar controle is lastig?
A: klopt maar het is wat lastiger als bij een reguliere zaak die bv stropdassen verkoopt. Ze weten gewoon nooit wat de inkoopsprijs is geweest. Alles wordt via briefjes afgehandeld maar die briefjes zijn er niet meer en dus ook niet te controleren.
(…)”.
1.49.
Bij de doorzoeking van het belastingadvieskantoor op 4 juni 2014 is een memo aangetroffen dat op 22 april 2014 is opgesteld door [naam 4] . Dit memo is opgesteld naar aanleiding van de doorzoeking in juni 2013 van het kantoor van [kantoor] en heeft betrekking op [naam 1] (in het memo aangeduid als ‘X’). Het memo vermeldt de volgende feiten en de volgende vraagstelling:
“
Feiten
Feiten
- X heeft de Nederlandse nationaliteit;
- Van af plus minus 1998 woonachtig in [land 2]
- In 2008 geëmigreerd naar [gebied 1]
- Tot 2008 werkzaam voor horeca-onderneming in Nederland waarin ook cannabis werd verkocht (coffeshop);
- X is oprichter van die onderneming (BV-structuur), heeft zijn aandelen in die onderneming reeds lang geleden ingebracht in een anonieme structuur van vennootschappen;
- rechtstreeks aandeelhouder van die coffeeshop-BV is een in [land 1] gevestigde vennootschap;
- 2013: Bij een grootschalig onderzoek wordt beslag gelegd op administratie van in [land 1] gevestigde vennootschappen op verzoek van de [land 2] justitie, met als onderzoeksgrondslag handel in verdovende middelen en witwassen. Het vermoeden bestaat dat het onderzoek geïnitieerd is door het Nederlandse Openbaar Ministerie;
- Bij onderzoek van het in beslag genomen materiaal zou kunnen blijken dat er op bankrekeningen van de [land 1] vennootschap en op rekeningen van X contant-stortingen hebben plaatsgevonden;
- de stortingen strekken zich uit over een lange periode; recent (v.a. 2010) nog slechts sporadisch
VRAGEN
Gesteld dat die contantstortingen in de in [land 1] aangetroffen administratie vastgesteld kunnen worden en X gelinked kan worden als aandeelhouder (UBO) van de [land 1] vennootschappen:
1. Welke gevolgen kan dat hebben voor de belastingheffing in Nederland?
2. Welke gevolgen kan dat hebben voor de belastingheffing in [land 2] tot datum emigratie?
3. Welke gevolgen kan dat hebben voor de belastingheffing in [land 2] na datum emigratie?
4. Gedurende welke termijn heeft mogelijk [land 2] naheffingsrecht?
5. Is het voor de beantwoording van de vragen 2 en 3 nog relevant in welk land de gelden feitelijk verdiend zijn (Nederland) c.q. uit welke bron (winst uit onderneming; zelfstandige arbeid of niet zelfstandige arbeid)?”
In onderdeel d van het memo is onder meer het volgende vermeld:
“1. Ontstaansgrond van de contantstortingen
De contantstortingen zijn het gevolg van het Nederlandse systeem waarbij de verkoop van softdrugs wordt gedoogd, echter de teelt en de inkoop daarvan zijn verboden. De inkoop speelt zich dus af buiten het zicht van de autoriteiten, waardoor inkoopbescheiden en controleerbare banktransacties ontbreken. De (contante) inkoop van cannabis wordt in de boeken van de Coffeeshop BV(’s) tegen een hoger bedrag ingeboekt dan waarvoor deze feitelijk is aangekocht, en het verschil werd periodiek afgestort. Ook na het vertrek van X naar [gebied 1] bleef dit systeem in stand, en werden de contantstortingen namens X uitgevoerd door medewerkers.”
1.50.
[getuige 2] heeft op 29 juli 2014 als verdachte in [land 1] een verklaring afgelegd, waarin hij onder meer als volgt verklaart:
“De stortingen op de persoonlijke rekeningen vonden plaats door mij in het bijzijn van de cliënt. In antwoord op de vraag gebeurde dat een of twee keer per jaar voor een bedrag van ongeveer 30.000,00 tot 40.000,00 euro. Dit geld kwam uit het buitenland. Ze hebben uitgelegd dat er een tolerantie zou zijn wat betreft de ‘coffeeshops’, de bevoorrading zou plaatsvinden tegen verlaagde prijs en de marge was dus groter en het ging om deze meerwaarde waar dit geld uit voort kwam. (…)
Hijzelf (de cliënt) heeft de cash naar de bank gebracht. De cliënt wist hoeveel geld hij ging storten. Het geld zat in een attachékoffer. (…)
Dit was van [naam 1 en naam 2] , afkomstig van hun activiteiten in de ‘coffeeshops’ of het onroerend goed.”
1.51.
[getuige 3] heeft tijdens een verhoor op 25 juli 2014 onder meer als volgt verklaard:
“Tot slot hecht ik eraan terug te komen op de zaak met de zak geld die is aangetroffen in de kluis bij de [bank 1] .
[naam 2] heeft mij hierover verteld en mij uitgelegd dat door de bepaling van de belasting in Nederland de belastingdienst een koopprijs neemt gelijk aan 50% over de verkoop van softdrugs die is gerealiseerd door de coffeeshops. Omdat ze er soms in slagen om de drugs in kwestie tegen een lagere prijs te krijgen. Ze slagen erin hun marge te verhogen en deze meerwaarde niet aan de Nederlandse fiscus op te geven. Ik weet niet of ze dit overigens moeten opgeven of dat het forfait van 50% als zodanig van toepassing is. De cumulatie van dit geld dat ze hebben weten in te houden bevindt zich in de geldzak in kwestie, volgens [naam 2] . Dat heeft [naam 2] me toevertrouwd. Daarom had ik er moeite mee om dit juist openbaar te maken.”
[getuige 3] heeft tijdens een verhoor op 11 april 2015 onder meer als volgt verklaard, waarbij wederom “V” staat voor verbalisanten en “A” staat voor antwoord verdachte:
“V: U vertelde over de tas met biljetten. Wat heeft u hier zelf van gezien?
A: Bedoelt u of ik het zelf met mijn eigen ogen gezien heb. Hij heeft me gewoon verteld dat er bij de bank een tas met geld was. En toen heb ik gezegd dat hij deze daar maar moest laten.
V: Wie heeft u verteld dat:
Ze erin slagen hun marge te verhogen en deze meerwaarde niet aan de Nederlandse fiscus op te geven?
Ze erin slagen hun marge te verhogen en deze meerwaarde niet aan de Nederlandse fiscus op te geven?
A: [naam 2] . Hij zei dat dit de herkomst van het geld was. Nee, hij vertelde dat er geen aankoopfacturen waren. En dat dus de belastingadministratie een forfait accepteerde van 50% van de verkoopprijs. Ik ben bekend met dat soort forfait. In [land 2] mogen de boeren zo te werk gaan. En dat is dan forfaitair. Hij had dus goed onderhandeld.
V: Wat vertelde hij u nog meer over die onderhandeling met betrekking tot de 50%?
A:lk weet eigenlijk niet of het een onderhandeling was, of van toepassing was op alle coffeeshops. Zo in detail hebben wij niet gesproken. Het enige wat voor mij van belang was, was dat het geen crimineel geld was. Want dan had ik dit moeten aangeven.
V: Hoe heeft u zich weten te overtuigen dat het niet om crimineel geld ging?
A: Dat is duidelijk.
V: Wat is volgens u duidelijk?
A: De Nederlandse wet. Ik weet nu dat dit ook zeer bekritiseerd wordt, omdat die onlogisch is. De verkoop is toegestaan, maar de aankoop niet. Dus die uitleg vind ik geheel logisch, er is geen andere oplossing dan een forfait. En net als de boeren die forfait onderhandelen, dan hebben ze ook vaak goede forfaits.
V: Ik zal de vraag even iets anders stellen. Wat heeft u hiernaast nog meer gedaan aan onderzoek, om uzelf te overtuigen dat het hier niet ging om crimineel geld.
A: Ik denk dat u hier een reflex heeft van een rechercheur. Ik verdien mijn levensonderhoud niet door onderzoek. Ik breng mijn tijd niet door met onderzoek te doen. Ik volg de regels van de orde van advocaten. En ik ben er van overtuigd dat de orde van advocaten mijn houding geheel en al naar genoegen vind, dat ze daar tevreden mee zijn. En ook de [land 1] justitie. En ik denk niet dat de Nederlandse autoriteiten deze regels aan de [land 1] justitie mogen opleggen. Het is een [land 1] probleem. En ik houd me voor 100% aan de [land 1] regels.
Ik heb alles gedaan wat ik volgens de [land 1] wet moet doen.
V: Concreet, welke onderzoeken heeft u nog meer gedaan?
A: Mijn hersens gebruikt. Er is een bedrag, er is een uitleg, en er zitten geen fouten in die uitleg. Ja, voor mij was het simpel, ik mag 50% aftrekken, ik koop goedkoop in, en ik houd over. En met wat je overhoudt, ga je naar [land 1] .
V: Hoe groot is het verschil in de werkelijke marge met de opgegeven 50%?
A: Ongeveer tien procent. Als ik het me goed herinner.
V: Is dit tien procent van de verkoopprijs of van de opgegeven 50%?
A: Hij zei dat er veel geld in de tas zat, maar dat was omdat hij geen cashstortingen meer op de bank kon doen. En ik denk dat het om ongeveer 2.5 a 3 jaar ging. En toen ik dit narekende, leek me dit wel goed.
V: Maar even concreet terug naar de vraag?
A: Dat herinner ik me niet meer. Ik heb het teruggerekend en als ik dan keek naar de omzet, de forfait, dan leek me dit wel logisch. Dat was een beetje de norm van de boeren in [land 2] .
V: U noemt de periode van 2.5 a 3 jaar. Door wie is die termijn genoemd?
A: Dat heeft [naam 2] mij verteld. Ik vond dit een logische termijn, want stond gelijk aan de periode dat de banken geen cash meer van hem aanvaarden. Dit was een gevolg van de veranderende wetgeving in [land 1] en de veranderde houding van de banken.
V: Welke bank stond dit niet meer toe?
A: Bank [bank 1] . En misschien daarvoor ook bank [bank 2] .
(…)
A: [naam 1 en naam 2] . Ze gaan naar de bank en geven cash aan de bank voor op hun privérekening. (…)
”
1.52.
[getuige 1] heeft in zijn beëdigde verklaring over de vastlegging van de inkoop als volgt verklaard:
“
De vastlegging van de inkoop
De vastlegging van de inkoop
De vastlegging van de inkoop en de betaling van de leverancier wordt nauwkeurig vastgelegd en door verschillende partijen (de leverancier, de inkoper, [bedrijf 7] ) gecontroleerd. Ik geef een voorbeeld.
In de periode dat er een ‘pakbon’ werd gebruikt stond daarop dus een indicatie van de levering (naam, gewicht, prijs). Op de pakbon stond dan bijvoorbeeld beschreven ‘(…) 6.000 (…) gram Hindu Kush (…) € 31.230,00 (…), (…) 10.000 (…) gram White Widow (…) € 46.000,00’ et cetera.
De exacte hoeveelheid blijkt echter pas nadat de geleverde hoeveelheid is gewogen met geijkte weegapparatuur. Het gewicht van de met geijkte weegschalen gewogen cannabisproducten wordt eerst vermeld op een handgeschreven lijst omdat er in die ruimte geen computer staat. Vervolgens worden de handgeschreven lijsten verwerkt op de inkooplijsten in een Excelbestand. Dat gebeurt op dezelfde dag. Op basis van de vooraf afgesproken prijs per gram en het exacte gewicht blijkt vervolgens welk bedrag aan de leverancier moet worden betaald. Wanneer uit het voorbeeld niet (…) 10.000 (…) gram, maar (…) 9.730,29 (…) gram White Widow is geleverd, dan is de inkoopprijs (…) € 44.759,33 (…) en niet (…) € 46.000,00 (…).
De aan de leverancier te betalen bedragen blijken dus uit de inkooplijsten en volgen dus niet uit de (weggegooide) pakbonnen. Deze inkooplijsten worden eens per week aan [bedrijf 7] verstrekt ter verwerking in de administratie . Op basis daarvan wordt het bedrag van de in-koop door [bedrijf 7] klaargelegd in een kluis. Dit bedrag haal ik op om vervolgens aan de leverancier te betalen.
Het te betalen bedrag aan de leverancier is dus afhankelijk van het gewicht. Het is lager wanneer in feite minder is geleverd en hoger wanneer in feite meer is geleverd. De inkoop wordt tot de (…) 0,01 gram (…) nauwkeurig gewogen en er wordt dus ook op de honderdste nauwkeurig afgerekend. Het gewicht op de pakbon was niet twee cijfers achter de komma en dus minder nauwkeurig. Door de tijd heen zijn alle leveranciers altijd akkoord gegaan met onze weeggegevens.
Deze methodiek wordt nu nog steeds gehanteerd, omdat dit het meest nauwkeurig is, zij dat de leveringen en betalingen frequenter plaatsvinden. Ik benadruk daarbij dat de in de administratie op de inkooplijst vermelde totaalprijs door [bedrijf 7] wordt klaargelegd en vervolgens wordt betaald aan de (tussen)leverancier. Dit proces is volledig controleerbaar en juist geadministreerd.”
Wat betreft de verklaring van [naam 5] over het ophogen van de inkoopprijs heeft [getuige 1] in de beëdigde verklaring het volgende verklaard:
“Ik heb in de strafzaak reeds een reactie gegeven op de verklaring van de heer [naam 5] waarin hij zegt te weten dat de inkoopprijs in de boeken van de coffeeshops, hoger is ingeboekt dan de prijs die hij in rekening bracht. Naar mijn weten heeft de heer [naam 5] geen inzage in de boekhouding (gehad), dus hoe hij kan weten dat die prijzen hoger zijn is mij nog steeds een raadsel.
Temeer omdat [naam 1] altijd werkte op ‘need to know basis’. Hij vertelde mensen nooit meer dan strikt noodzakelijk was. Dat gold voor mij en ik weet zeker ook ten aanzien van de heer [naam 5] .
In zijn verklaring wordt de heer [naam 5] gevraagd, naar aanleiding van een geleverde partij, of de prijzen kloppen en dat zegt hij nee. Ik vind de vraagstelling heel suggestief. De heer [naam 5] luistert tijdens zijn verhoor heel goed naar wat zijn verhoorders willen horen. Hij hoort dat ze graag willen horen dat hij zegt dat de shops er geld op zetten. Ik denk dat als je aan hem diverse voorbeeld van (reële) inkoop- en verkoopprijzen voorlegt, dat hij niet kan vertellen welke prijs hij zelf hanteerde.
Overigens verdiende de heer [naam 5] zelf goed. Ik denk dat hij tussen de (…) 30 (…) en (…) 35 (…) kilo per week leverde in het laatste jaar dat hij leverde aan de coffeeshops. Als hij er, zoals ik heb gehoord, drie (3) puntjes opzette per kilo (een puntje telt voor (…) € 100,00 (…)), verdiende hij daarmee ongeveer (…) € 10.000,00 (…) in de week. Dat is per jaar (…) € 520.000,00 (…) exclusief onkosten. Ik snap dat hij zijn rol graag marginaliseerde, maar mij houdt hij niet voor de gek.
De prijs die is genoteerd in de administratie , is de prijs die de leverancier hanteerde en dat ook aan hem is betaald. Zoals hiervoor is uitgelegd, is dat op twee momenten toetsbaar. Op het moment dat het juiste gewicht wordt geadministreerd en op het moment dat de totale inkoopprijs wordt berekend en dat bedrag vervolgens wordt klaargelegd.
Ik weet niets van afspraken tussen de heer [naam 5] en de coffeeshops. Mochten er afspraken zijn dan kan [naam 1] daarover verklaren. In de tijd dat de heer [naam 5] leverde aan de coffeeshops was [naam 1] nog eigenaar. De heer [naam 5] is ongeveer gestopt met leveren aan de coffeeshops, toen [naam 1] de coffeeshops had verkocht.
Ik benadruk verder dat ik niets weet van de herkomst van de gestorte contante bedragen op de rekeningen van [naam 1 en naam 2] zoals deze zijn gebleken uit het strafrechtelijk onderzoek. Ik weet daar niets van af en heb daar ook niets mee te maken gehad.”
1.53.
[naam 6] heeft in een verklaring voorafgaand aan een verhoor in oktober 2016 als volgt gereageerd op verklaringen van [naam 5] :
“Daarnaast heb ik in diverse pv's verklaringen van [naam 5] gelezen waarin hij zegt dat de inkoop werd opgehoogd. In mijn periode is dit nooit gebeurd. Wat hieromtrent al dan niet is gebeurd vóór mijn overname, kan ik niet verklaren omdat ik dit gewoonweg niet weet.
Verder, met uitzondering van contante betalingen in de shops, bankstortingen en uiteraard de inkoop van cannabis, weet ik ook niks over andere contante geldstromen. Ik weet niet of voor mijn tijd ooit zo was. Ik weet wel dat het nu niet zo is.”
1.54.
Belanghebbenden hebben het forensisch accountantsbureau [naam 7] & Partners verzocht om de aanvaardbaarheid van de administratie van de coffeeshops over de periode 2008 tot en met 2014 te beoordelen en om te beoordelen of de juistheid en volledigheid van de verantwoorde inkopen kon worden bepaald. Het accountantsbureau heeft van het onderzoek een rapport opgemaakt met dagtekening 28 oktober 2021 (hierna: het [naam 7] -rapport). Voor zover hier van belang, heeft het accountantsbureau naar aanleiding van het onderzoek het volgende geconcludeerd:
“Op basis van bovenstaande bevindingen menen wij derhalve te hebben onderbouwd dat:
- Op basis van de kasregisters de volledigheid van de omzet kan worden vastgesteld,
- Op basis van de het volgen van de geldstromen de besteding (de inkoop) van de ontvangen geldmiddelen volledig kan worden vastgesteld, en dat
- Op basis van de geadministreerde goederen-en geldbeweging kan worden vastgesteld dat alhoewel, het door de Belastingdienst geconstateerde manco van het ontbreken van inkoop facturen, de juistheid en volledigheid van de ingekochte cannabisproducten in waarde en kwantiteiten kan worden vastgesteld.
Op basis van onze bevindingen hebben wij in de administratie van de shops, géén aanwijzingen aangetroffen die de stelling dat de verantwoorde inkoopprijzen zouden zijn opgehoogd zouden onderschrijven. Mede gezien het feit dat de goederenbeweging minutieus wordt vastgelegd, en de betaalde inkoopprijzen “reserveringen” onlosmakelijk gekoppeld zijn aan de vastgestelde omzet volgens de kasregisters, zou een dergelijke stelling ook zeer onwaarschijnlijk zijn.”
1.55.
Bij de doorzoeking van de woning van [naam 2] op 4 juli 2014 is op een USB stick een bestand aangetroffen met de naam [naam 24] . In het Proces-verbaal bevindingen betreffende een aangetroffen brief op een USB stick, proces-verbaalnummer [nummer 2] is vermeld dat het bestand volgens digitale experts werd aangemaakt op 18 december 2013 omstreeks 15:14 uur en voor het laatst gewijzigd op 23 december 2013 omstreeks 10:04 uur en als status “verwijderd” had. Dit bestand heeft de volgende inhoud: [70]
“Kerel,
Ik ga je proberen een update te geven op de lopende zaken. Zoals je gezien hebt ontvang je deze brief via een USB stick. Ondanks alles blijf ik voorzichtig met het opschrijven van dingen maar dat zal je wel begrijpen. Zijn er onduidelijkheden dan hoor ik dat wel van je via dezelfde weg.
Ik begin nu, 17 december, met schrijven en zal de komende dagen telkens wat toevoegen. Ik hoop dat dit niet al te verwarrend is. In de bijlage scan ik ook wat documenten, puur ter informatie en/of verduidelijking.
BiBob
Zoals je intussen weet hebben de winkels in [plaats 1] een BiBob goedkeuring gekregen. Vanuit [plaats 2] is het onderweg en daar heeft men al aangegeven dat “de lijn [plaats 1] ” gevolgd gaat worden dus dit komt de komende weken ook goed. Wel heb ik [voornaam] en [naam 4] gevraagd te reclameren omdat in het schrijven van de gemeente [plaats 1] een link gelegd wordt met [bedrijf 14] (zie bijlage) en er is geen link met [bedrijf 14] en de winkels. Inmiddels heeft [voornaam] hierover een brief gestuurd naar [naam 22] en wij verwachten hierop in de loop van Januari een antwoord. Het is gewoon belachelijk dat er bij de overheid nog steeds geen duidelijkheid is over het feit dat beide ondernemingen niets met elkaar te maken hebben.
[bedrijf 14]
Donderdag 19 december a.s. richten wij Stichting [Stichting] op. Bestuurders (eigenaren) van deze stichting zijn [naam 11] en [naam 4] . Deze stichting houdt vervolgens alle aandelen in [bedrijf 16] BV welke vervolgens alle aandelen houdt in [bedrijf 13] BV en alle participaties die [bedrijf 13] BV heeft o.a. [bedrijf 14 A] BV. De Stichting [Stichting] BV gaat ook alle aandelen overnemen van [bedrijf 15] SA. Om de anonimiteit van de verkopende partij te waarborgen heeft de eigenaar van de aandelen van [bedrijf 15] SA eerst de aandelen verkocht aan een [land 6] vennootschap, die vervolgens de aandelen [bedrijf 15] SA verkocht heeft aan de Stichting (kun je het nog volgen hahahaha .................................... Het is een ingewikkelde move geworden.) We hebben voor deze constructies gekozen omdat deze alle belangen naar de toekomst waarborgen en tevens de anonimiteit, naar de NL fiscus toe, waarborgen van de verkopende partij. Het is de bedoeling dat [bedrijf 14 A] per week € 10.000 aflost aan [bedrijf 13] BV die vervolgens dit bedrag maandelijks aflost bij [bedrijf 15] SA. [bedrijf 15] SA lost dit bedrag vervolgens af bij de verkoper, bij [naam 15] ! Op dit moment moeten we alleen nog een bankrekening voor [bedrijf 15] SA regelen en voor de verkoper maar dat moet geen probleem opleveren.
Verder gaan we een optie overeenkomst aan met [naam 14] voor 49/50% (wij houden meerderheid in zeggenschap) van de aandelen [bedrijf 14 A] . De Stichting behoudt ook 50/51% van de aandelen en we zien wel in de toekomst, nadat de gehele schuld afgelost is door [bedrijf 14] , wat we met deze aandelen doen. Behouden of toch aan [naam 14] verkopen? [naam 14] betaald geen overname som, hij zorgt alleen voor terug betaling van alle geïnvesteerde gelden. [bedrijf 14] gaat wel weer een rente van 3% per jaar betalen over het uitstaande bedrag. Deze rente wordt betaald nadat de lening terug betaald is dus aan het eind van de rit. Mocht het nu zo zijn dat [bedrijf 14] echt heel winstgevend gaat draaien dan dient er wel jaarlijks rente betaald te worden maar nu is de aflossing van € 10.000 per weel al best zwaar voor [bedrijf 14] . [naam 14] gaat dus pas aandelen krijgen als de gehele schuld terug betaald is. Ook komen er in de optieovereenkomst “penalty's” te staan als [naam 14] zich weer eens niet aan zijn afspraken houdt of als hij weer stomme dingen doet. Op dit moment is het bij 3 x “out” voor hem maar dit ga ik nog in detail bespreken. Ook tekent [bedrijf 14] een 10 jarige huurovereenkomst geïndexeerd zoals ook [naam 6] en [naam 13] dat gedaan hebben. Ik heb [naam 14] heel duidelijk, wellicht wel te duidelijk, uitgelegd dat hij nu “on-board” is of “off-board”. De keuze is aan hem. Of wij gaan door zonder hem of wij gaan door met hem. Dit kan nu ook wat makkelijker nu we [naam 11] en [naam 4] hebben, die bestuurders (eigenaren) zijn van de stichting en die houden alle aandelen in [bedrijf 16] die op haar beurt weer alle aandelen in [bedrijf 13] bezit. Ik ben ook nog bezig een overeenkomst te maken waarbij de rechten van de ons goed gewaarborgd worden in het geval dat er iets gebeurt met [naam 11] en /of [naam 4] en in het geval dat wij een dispuut met hun krijgen. Voor mijn gevoel hebben we hiermee een zeer solide constructie bereikt met maximale waarborgen. [naam 14] had het anders voorgesteld en gehoopt maar dat is zijn probleem. Ik heb tegen hem gezegd dat deze insteek “niet onderhandelbaar” is, take it or leave it!
Ouwe
Nadat ik laatst terug gekomen ben van mijn reis nar jou toe, heb ik gelijk korte metten gemaakt met die ouwe. Ik heb hem helemaal gedegradeerd. Zijn salaris is helemaal terug naar de basis zonder extra’s, zijn 50% is over en hij mag gewoon “zijn ding” doen zolang hij dat doet tot volle tevredenheid en anders is het afgelopen. Hij vond dit niet leuk maar later zei hij dat hij het er wel mee eens was omdat de druk voor hem wel erg hoog was. Nadat ik een eerste gesprek met hem gehad had heb ik hem gevraagd een dag na te denken. Mijn boodschap was zo duidelijk dat hij zelf al aangaf dat hij zijn werk niet goed gedaan had/ deed en dat hij zelf al wel vond dat hij moest inleveren. Toen hij dat vertelde zakte mijn broek helemaal af en heb ik hem verteld dat het helemaal afgelopen was en dat hij blij mocht zijn dat ik hem niet helemaal buiten zou zetten. Ook heb ik hem heel duidelijk verteld hoe dat jij er in stond.
Met [naam 6] afgesproken dat de 50% van [getuige 1] terug komt naar ons per 1 december jl.. Die vond dat ook wel prettig. Ik kom hier verder op terug!
Doordat die Ouwe ook zijn ding niet deed bij de productie en zelfs vaak erg onbeleefd was tegen de dames hebben we [naam 16] gepromoveerd tot “opperhoofd” Die nieuwe jongen is nu de assistent geworden van [naam 16] en die Ouwe heeft niets meer te zoeken bij de productie of hij moet om ondersteuning door [naam 16] gevraagd worden. Intussen loopt het nu op deze wijze een aantal weken en het loopt opeens ook beter en de mensen komen weer graag naar hun werk. Want nu horen we pas echt hoe dat die Ouwe af en toe tekeer ging tegen mensen en hoe dat hij probeerde slechte/ mindere kwaliteiten te verdoezelen!
Volgens die ouwe had die krullenbol jouw gebeld maar jij was heel kort en duidelijk geweest naar hem toe. Hij komt nu niet naar jou toe want hij heeft geen zin om klappen te krijgen zei hij tegen die ouwe. Hij wil mij nu spreken in het nieuwe jaar om te horen wat er aan de hand is. Ik ga hem dat uitleggen zonder dat hij nu meteen de handdoek in de ring gaat gooien want daar is de firma niet meegediend. Ik ga hem vertellen dat hij in de toekomst mag leveren net zoals anderen dat mogen. Een goede kwaliteit voor een goede prijs! We zullen wel zien wat hier van komt.
Inmiddels heeft die krullenbol ook die € 17.000 terug betaald die we in [plaats 5] kwijt waren. Hij heeft dat met die ouwe afgewerkt dus ik weet nog niet of die krullenbol zijn chauffeur fout was of zo. Dat hoor ik wel als ik hem weer eens spreek.
[naam 17] zijn vriend [naam 18]
Deze man heb ik zijn € 1.500 terug betaald en we hebben dit verrekend met de krullenbol. Vorige week heeft hij wat samples afgegeven die er goed uitzagen. De prijs was ook niet slecht. Bij deze man gaan we begin van het jaar proberen wat zaken te doen en deze ook te continueren.
Grote man die wij laatst bij jou gesproken hebben
Ik heb laatst samen met [naam 6] met hem geluncht voor een nadere kennismaking. Hij had zijn zoon bij die veel zaken doet voor/met hem. Ik heb met hem afgesproken dat wij begin van het nieuwe jaar bij elkaar komen om te proberen wat zaken te doen. Volgens zeggen heeft hij over het algemeen top spullen voor een goede prijs. Hij krijgt meer aangeboden als dat hij zelf nodig heeft dus om die reden wil hij wel zaken doen. Tijdens onze lunch bevestigde hij ook nog een keer dat hij ons wilde helpen als die jongen uit [plaats 2] weer los zou zijn en weer vervelend zou doen. We moeten maar eens zien wat dit allemaal gaat worden. Precies wat jij zij het kan nooit kwaad een dergelijk “vriendje” te hebben.
Nog twee contacten
Verder hebben we nog twee andere kontakten maar dat bespreekt [naam 19] zelf met jou. Als dit allemaal gaat lukken hebben we 4 á 5 kontakten en dat moet voldoende zijn. De logistiek moet dan wel even goed opgezet worden maar dat gaat wel lukken denk ik. Ik blijf uiteraard buiten dit gehele traject. Het is de bedoeling dat die ouwe met die nieuwe jongen dat gaan doen. Op deze wijze moet de kwaliteit wel beter worden denk ik.
Nieuwe jongen
Zoals wij afgesproken hebben komt die nieuwe jongen een paar dagen bij jou op bezoek. [naam 6] komt mee omdat hij jou ook al lang niet meer gezien heeft. Ze komen op 17 januari om 06.45 uur aan op [airport] airport en vertrekken weer op 20 januari om 02.05 uur met [airlines] airlines. Veel langer kunnen ze nu niet samen weg i.v.m. hun werkzaamheden. Wil jij ze ophalen op het vliegveld? Ik leg ze wel uit dat ze bij uitgang 1 naar buiten moeten lopen en dat jij hun daar op wacht. Ik geef [naam 6] ook jouw telefoonnummer. Kun jij een hotel regelen voor hun? Ik zou ze niet bij jou laten slapen al denk ik dat je daar nu ook geen plaats voor hebt. Laat die nieuwe jongen ook niet jouw huis e.d. zien. Dit kan alleen maar lul verhalen opleveren. Jij kunt beter uit “het zicht” blijven zoveel mogelijk, net als ik. Zover als wij hebben kunnen nagaan is deze vent wel oké, maar we horen graag jouw mening. Zoals ik eerder schreef is het de bedoeling dat hij samen met die ouwe die inkoop gaat doen en gaat rijden.
Jouw nieuwe contact
Ik heb met mijn vriend een nieuwe structuur uitgedacht en die we nu proberen te regelen. Het geld wat binnenkomt gaat via [land 1] , [land 4] naar de eindbestemming, jouw nieuwe vriend. Mijn vriend heeft nu contact met deze mensen (als het goed is) om daar een Trust of Stichting op te richten die al jouw belangen gaan behartigen en ook als jij er straks (duurt nog wel lang denk ik) niet meer bent. Via de afgeslankte structuur gaan alle fondsen zo naar boven. Ik denk dat je nu ook niet direct een company nodig daar maar dat gaan we wel vernemen van beide heren. Ik heb ook een gesprek gehad met een [land 9] Bank die ons hier bij kan helpen. Ik heb een goed gevoel bij deze mensen. Kijk maar eens op de website
[website]Zij zijn op veel leuke plaatsen vertegenwoordigd. Zij willen ook een gesprek met jou persoonlijk (dit hoort er bij tegenwoordig). Ik heb hun uitgelegd dat jij wel naar het eiland komt, handiger dan naar [land 9] lijkt mij. Zij gaan jou benaderen de komende weken voor een afspraak. Ik neem aan dat je dit een niet al te groot probleem vind om daar naar toe te gaan.
[website]Zij zijn op veel leuke plaatsen vertegenwoordigd. Zij willen ook een gesprek met jou persoonlijk (dit hoort er bij tegenwoordig). Ik heb hun uitgelegd dat jij wel naar het eiland komt, handiger dan naar [land 9] lijkt mij. Zij gaan jou benaderen de komende weken voor een afspraak. Ik neem aan dat je dit een niet al te groot probleem vind om daar naar toe te gaan.
[land 2] / [land 1]
Het schijnt dat we de procedure in [land 1] verloren hebben en dat de [land 1] autoriteiten wel onze gegevens uit gaan leveren aan [land 2] (hoezo het kan wel twee jaar duren voor dat deze spullen uitgeleverd worden ............. ). [land 2] schijnen al in 2012 de eerste keer gevraagd te hebben om spullen. Dit strookt wel met het bezoek aan de accountant in [plaats 3] van de wit/was Politie. Ik heb inmiddels navraag gedaan bij de [land 1] advocaat die deze zaak voor ons behandelt maar die is afwezig vanwege Kerst. Ik hoop begin volgend jaar hierover meer te vernemen. Ook de [land 2] advocaat heb ik aan het werk gezet wederom om te kijken of we in [land 2] wel aktie kunnen ondernemen. Het is een belachelijk verhaal maar heeft denk ik te maken met het feit dat we geen vestigingsadres meer hebben voor [vestiging] in [land 2] . Ook dit ben ik aan het regelen. Zullen we de grond niet “gewoon” verkopen, ondanks dat dit wel een verlies op zal leveren. Ik denk dat we nu ongeveer € 200.000 kunnen beuren. Dat weet ik niet zeker maar dat vermoeden heb ik als je ziet wat er voor andere kavels gevraagd wordt inclusief huis. Nadat we het grondstuk verkocht zouden hebben kunnen we de NV opheffen. Dat heft natuurlijk niet het huidige “probleem” op maar is wel een goede zaak naar de toekomst toe. Waar de [land 2] advocaat mij voor waarschuwt is dat de [land 2] overheid beslag kan leggen op het stuk grond als het tot een procedure zou komen wat helemaal niet hoeft te gebeuren omdat wij beiden weten dat er nooit iets “raars” gebeurt is in [land 2] . Naast de NL affaire is dit ook mooi klote!
Securisatie
Dit is inmiddels ook geregeld. Dit betekent dat de aandelen van [bedrijf 17] nu op naam staan van [naam 15] en 2 vennoten. Zij gaan bij vragen wie is nu “de eigenaar” , zich ook bekend maken als eigenaar. Het is ook zo dat als er problemen komen uit NL of [land 2] die problemen nooit bij Vastgoed kunnen komen vanuit [land 1] omdat de aandelen van [bedrijf 17] formeel verkocht zijn aan deze heren, althans aan de vennootschap van deze heren. De aandelen van deze vennootschap zijn aan toonder en die heb jij vervolgens weer in bezit via de oude holding van [bedrijf 17] .
[naam 20]
Ik ben daar al drie keer op het matje moeten komen om weer vragen te beantwoorden. Wij willen graag met deze relatie verder omdat het geld vanuit NL nu nog even door deze bank moet lopen omdat we nog geen nieuwe hebben. Zij gaan ons de komende weken vertellen of wij mogen blijven bij deze bank of dat zij ook vinden dat we moeten vertrekken. Ik heb een kleine overboeking naar mijn rekening in [land 4] gedaan vorige week en die hebben ze wel uitgevoerd dus dat is al een goed teken.
[belanghebbende 1 en belanghebbende 2]
In NL hebben we een flinke som geld klaar staan ( ca € 900.000) om over te boeken (af te lossen op verkoop) maar we hebben ( in [land 1] ) nog geen bank waar we dit kwijt kunnen. Ik hoop dit in Januari wel voor elkaar te hebben zodat we weer maandelijks kunnen aflossen.
Winkels
Ik heb met die bokser gesproken of hij niet 50% van de winkels op zijn naam wil hebben. Wij gaan hem dan een maandelijks salaris betalen of helpen met zijn boksschool in het buitenland. Hij ziet dit wel zitten. Ik heb een schemaatje bijgevoegd hoe dat er mogelijk uit zou kunnen zien.
Het moet als volgt gaan denk ik. De topholding moet op het eiland gevestigd zijn of bij jou. De aandelen van deze topholding moeten op naam van die bokser staan ( + een [buitenlander] als deze topholding bij jou gevestigd is). Die bokser tekent al direct voor een overdracht (verkoop) van de aandelen van deze Topholding (constructie die jou wel bekend is), zodoende houden wij (indirect) de macht over deze topholding en alles wat er onder hangt. Aan deze Topholding wordt de optie verkocht (door jou en mij bijvoorbeeld; liever een andere verkoper (andere constructie) maar daar moet ik nog verder induiken) op 50% van de aandelen in [bedrijf 2] BV ( [bedrijf 2] BV is nu eigenaar van alle aandelen [belanghebbende 1 en belanghebbende 2] ). Deze optie heeft een waarde van 10 mio euro. [naam 6] heeft dan 5 mio betaald voor 50% maar toen was het nog niet zeker of er BiBob verleend werd. De aandelen zijn nu, na BiBob goedkeuring, ineens veel meer waard geworden, vandaar dat de optie op 50% die wij hebben 10 mio waard is.
Onder de Topholding komt een holding te hangen in Land 2 (bijvoorbeeld [land 7] ). Onder de Holding in Land 2 komt een holding te hangen in Land 1 (bijvoorbeeld [land 8] ) en onder deze laatste holding komt een NL holding te hangen op naam van de bokser. De NL fiscus heeft dus een naam van de aandeelhouder. De NL aandeelhouder (bokser) heeft uiteindelijk een (indirecte) schuld aan de topholding van 10 mio euro die hij af gaat lossen door het dividend wat hij jaarlijks ontvangt vanuit de NL werkmaatschappijen ( [bedrijf 2] , [belanghebbende 1 en belanghebbende 2] en alle bedrijven die daar weer onder hangen).
Uiteindelijk komt er in de Topholding ongeveer 10 mio euro binnen (minus kosten in de diverse landen en minus de kosten die we moeten maken voor de bokser) + renten. Van de te ontvangen renten moeten we alle kosten kunnen betalen hoop ik zodat er een netto bedrag van ca 10 mio overblijft.
Deze structuur is een eerste opzet die ik begin volgend jaar verder uit ga werken. De afbetaling kan ook pas gaan lopen nadat [naam 6] zijn 5 mio geheel betaald heeft. Wij doen nu al wel direct mee in de alternatieve kas, is niet zoveel maar wel prettig omdat we dan weer wat cash hebben.
Ik wil in de toekomst ook iedere maand interim dividend betalen zodat we iedere maand het geld “rond laten lopen” door de diverse landen. Door deze maand bedragen is het risico kleiner dat er iets mis gaat onder weg. Wel hebben we hier de medewerking nodig van banken. Ik heb recentelijk gesproken met een [advocate] en zij is gespecialiseerd in dit soort constructies. Die dure advocaten uit [plaats 4] hebben mij bij haar geïntroduceerd.
Wat een constructie, of niet............................. ? Maar als het lukt dan is het financieel wel de moeite waard denk ik!
Tot Slot
Hoe gaat het met jou? Wellicht kun je mij wat schrijven over de bouw projecten? Hoe loopt het? Al met mensen van de Golfbaan gesproken? Nog nieuws over de grond waarop we die hypotheek verstrekt hebben?
Ik denk wel dat het goed is dat we afgesproken hebben na deze projecten het rustiger aan te gaan doen. Voor mij blijft de afstand groot en ook er kleven toch best wel wat risico’s aan deze ontwikkelingen. Wat als die dikke “omvalt”? Hij is nog wel jong maar niet gezond. Zo zijn er natuurlijk nog wel tientallen dingen op te noemen. Ik snap ook wel dat jij na een jaartje of vier vakantie weer wat om handen wil hebben maat toch ............................................................ hahahaha. Ik bedoel het niet betuttelend hoor!”
1.56.
[naam 2] heeft bij aanvang van zijn verhoor op 9 maart 2016 onder meer het volgende verklaard: [71]
“Ik communiceerde toen met mijn broer, op zijn uitdrukkelijke verzoek via diverse e-mail adressen, per post of ik nam correspondentie mee voor hem op één van mijn reizen naar [land 3] . Feitelijk ging het dan zo dat [naam 6] bijvoorbeeld bij mij per USB stick correspondentie aanleverde die ik verwerkte/overnam in mijn correspondentie met [naam 1] .
(…)
Op enig moment in 2009 kreeg ik een berichtje van [naam 1] dat er een pakketje klaar lag in een kast in de berging bij mij op kantoor. Deze berging werd gebruikt door [bedrijf 7] , mijzelf en door mensen van [coffeeshop 4] en [bedrijf 14] om binnendoor te kunnen lopen naar de administratie . Inderdaad lag er een tasje met contant geld. Wederom ging ik er vanuit dat dit legaal geld was. Ik nam dat geld mee naar mijn huis (…). Dit herhaalde zich een paar keer per jaar. Ik hoorde vervolgens van [naam 1] wanneer dat geld naar de bank gebracht moest worden. Voorafgaand daaraan telde ik het geld op verzoek van [naam 1] .
(…)
Begin 2012 kreeg ik een berichtje via [naam 1] dat er wederom, op de bekende plaats een tas zou liggen. Dit zou de allerlaatste keer zijn. Inderdaad lag er een zwarte laptop tas in de bewuste kast en ook die heb ik meegenomen nog steeds ervan uitgaande dat dit contante geld zowel fiscaal als ook strafrechtelijk geen problemen op zou leveren anders was ik ook zelf nooit gaan rijden met deze tas. Omdat er in die tijd de [land 1] banken steeds moeilijker deden over contante stortingen heb ik als noodgreep een kluis gehuurd bij Bank [bank 1] in [land 1] om die tas te stallen. Ik heb niet naar de inhoud van de tas gekeken, wel ben ik één of twee keer ter plaatse gaan kijken of de tas nog in de kluis stond. Ik heb in een PV gelezen dat het hier om een bedrag van circa € 90.000 handelde. [naam 1] of de mensen van [bedrijf 18] zouden zorgen voor verdere afhandeling t.z.t.. Tijdens mijn bezoeken aan [naam 15] [getuige 3] heb ik regelmatig aandacht gevraagd voor deze contanten.”
1.57.
[getuige 3] heeft in zijn mail van 24 september 2022 aan [naam 2] onder meer als volgt geantwoord op de door [naam 2] gestelde vraag wat [getuige 3] zich herinnert van de 10% die hij in een verhoor heeft genoemd (Hof: verhoor 11 april 2015, zie 1.51) in relatie tot hun gesprekken in de periode juni 2013 en juli 2014:
“Dear [naam 2] ,
(…) I am 68 years old. (…) In short, my memory is in a declining phase. (…)
My statement had nothing to do with any knowledge I might have had of your costs. I do not know that.”
1.58.
De inspecteur heeft bij de in hoger beroep overgelegde pleitnota twee mailberichten van 31 oktober 2023 gevoegd. Deze zien op de uitstelregeling voor het indienen van aangiften. In die mailberichten is het volgende vermeld:
“
Betr: Becon + uitnodiging
Betr: Becon + uitnodiging
[naam 21]
aan: [inspecteur 2] 31-10-2023 15:11
Overzicht: Dit bericht is beantwoord.
Hallo [inspecteur 2] ,
Ik kan in deze heel kort zijn in mijn antwoord. Wanneer er geen verplichting bestaat tot het doen van aangifte, dus er is geen aangiftebiljet uitgereikt, kan er nooit uitstel verleend worden. Simpel gezegd, er kan geen uitstel verleend worden voor iets wat er niet is. Ik weet niet of je voor mij het desbetreffende BSN hebt want dan zou ik je eventueel ook schermprintjes kunnen toesturen waaruit blijkt dat er een aangifteplicht was en dat er ook uitstel is verleend.
Laat maar weten
Met vriendelijke groet,
[naam 21]
Teamleider Centrale Verwerking Uitstelregeling
(…)
Van: [inspecteur 2] /GO/BLD
Aan: [naam 21] /CAP/BLD@Belastingdienst
Datum: 31-10-2023 14:56
Onderwerp: Becon + uitnodiging
Hallo [naam 21] ,
Wij spraken elkaar zojuist over een procedure bij het gerechtshof die ik nu mede voer. Kan je in je antwoord kort beschrijven wat je rol is binnen de Belastingdienst? Ik wil je antwoord meenemen in ons schriftelijke stuk en waarschijnlijk integraal inbrengen in de procedure.
In de casus betwist belastingplichtige dat hij is uitgenodigd tot het doen van aangifte. De feiten zijn als volgt:
In ABS is zichtbaar dat belastingplichtige is uitgenodigd. We hebben echter geen verzendrapporten (meer). Gemachtigde heeft becon uitstel aangevraagd en ook ontvangen vanuit de Belastingdienst. Belastingplichtige/gemachtigde heeft in de termijn voor het becon uitstel ook aangifte gedaan. De vraag voor jou is de volgende: Is het mogelijk dat de Belastingdienst becon-uitstel verleend voor een belastingplichtige, die niet is uitgenodigd?
Met vriendelijke groet,
[inspecteur 2]
Formeel belastingrecht
.............................................................
Belastingkantoor Rotterdam
(…)”