ECLI:NL:RVS:2020:1850

• Datum uitspraak: 5 augustus 2020
• Publicatiedatum: 31 juli 2020
• Zaaknummer: 201907763/1/V1
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Vreemdelingenrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: J.J. van Eck; E. Steendijk; G.M.H. Hoogvliet
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep tegen de niet-in behandeling name van asielaanvragen door de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid

In deze zaak gaat het om het hoger beroep van de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid tegen een uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Rotterdam, van 16 oktober 2019. De rechtbank had de besluiten van de staatssecretaris om de aanvragen van vreemdelingen voor een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd niet in behandeling te nemen, vernietigd. De staatssecretaris had deze aanvragen niet in behandeling genomen omdat hij van mening was dat Italië verantwoordelijk was voor de opvang van deze vreemdelingen. De rechtbank oordeelde echter dat er voor bijzonder kwetsbare personen individuele garanties nodig zijn om te waarborgen dat de noodzakelijke opvang- en zorgvoorzieningen in Italië aanwezig zijn.

De staatssecretaris heeft hoger beroep ingesteld tegen deze uitspraak. In het hoger beroep heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State de argumenten van de staatssecretaris beoordeeld. De Afdeling concludeert dat de staatssecretaris terecht heeft aangevoerd dat de rechtbank niet heeft onderkend dat hij voor Italië terecht uitgaat van het interstatelijk vertrouwensbeginsel. De Afdeling heeft daarbij eerdere uitspraken en rapporten betrokken, waaronder het AIDA-rapport en het SFH/OSAR-rapport.

Uiteindelijk heeft de Afdeling het hoger beroep gegrond verklaard, de uitspraak van de rechtbank vernietigd en het beroep van de vreemdelingen ongegrond verklaard. De staatssecretaris hoeft geen proceskosten te vergoeden. De uitspraak is gedaan op 5 augustus 2020 door de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, met mr. J.J. van Eck als voorzitter.

Uitspraak

201907763/1/V1.

Datum uitspraak: 5 augustus 2020

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid,

appellant,

tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Rotterdam, van 16 oktober 2019 in zaken nrs. NL19.22609 en NL19.22611 in het geding tussen:

[de vreemdelingen], mede voor hun minderjarige kinderen,

en

de staatssecretaris.

Procesverloop

Bij besluiten van 23 september 2019 heeft de staatssecretaris aanvragen van de vreemdelingen om hun een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, niet in behandeling genomen.

Bij uitspraak van 16 oktober 2019 heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdelingen ingestelde beroep gegrond verklaard, die besluiten vernietigd en bepaald dat de staatssecretaris nieuwe besluiten op de aanvragen neemt met inachtneming van de uitspraak.

Tegen deze uitspraak heeft de staatssecretaris hoger beroep ingesteld.

De vreemdelingen, vertegenwoordigd door mr. F. Ben-Saddek, advocaat te Rotterdam, hebben een schriftelijke uiteenzetting gegeven.

Overwegingen

1.    De staatssecretaris heeft de aanvragen niet in behandeling genomen, omdat Italië daar volgens hem verantwoordelijk voor is. De rechtbank heeft in de onlangs door de president van het EHRM getroffen interim measures, het AIDA-rapport van 16 april 2019, het SFH/OSAR-rapport van 8 mei 2019 en de brief van het Landelijk Bureau van Vluchtelingenwerk Nederland van 26 augustus 2019, aanknopingspunten gezien voor het oordeel dat voor bijzonder kwetsbare personen individuele garanties nodig zijn om te waarborgen dat de noodzakelijke opvang- en zorgvoorzieningen in Italië aanwezig zijn.

2.    Wat de staatssecretaris in de enige grief aanvoert, gaat over een rechtsvraag die de Afdeling eerder heeft beantwoord. Zie de uitspraak van 8 april 2020, ECLI:NL:RVS:2020:986. Uit wat de Afdeling onder 10.1 en 10.2 van die uitspraak heeft overwogen, volgt dat de staatssecretaris terecht aanvoert dat de rechtbank niet heeft onderkend dat hij voor Italië terecht uitgaat van het interstatelijk vertrouwensbeginsel en dat de door de president van het EHRM getroffen interim measures niet kunnen leiden tot een ander oordeel. Hierbij heeft de Afdeling het AIDA-rapport van 16 april 2019 en het recentere SFH/OSAR-rapport van 21 januari 2020 betrokken. De brief van het Landelijk Bureau van Vluchtelingenwerk Nederland schetst geen wezenlijk ander beeld van de situatie in Italië dan die die de Afdeling reeds heeft beoordeeld.

3.    Het hoger beroep is gegrond. De uitspraak van de rechtbank wordt vernietigd. Omdat er geen beroepsgronden zijn die de rechtbank niet heeft besproken, is het beroep alsnog ongegrond. De staatssecretaris hoeft geen proceskosten te vergoeden.

Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:

I.    verklaart het hoger beroep gegrond;

II.    vernietigt de uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Rotterdam, van 16 oktober 2019 in zaken nrs. NL19.22609 en NL19.22611;

III.    verklaart het beroep ongegrond.

Aldus vastgesteld door mr. J.J. van Eck, voorzitter, en mr. E. Steendijk en mr. G.M.H. Hoogvliet, leden, in tegenwoordigheid van mr. T. van Goeverden-Clarenbeek, griffier.

w.g. Van Eck    w.g. Van Goeverden-Clarenbeek

voorzitter    griffier

Uitgesproken in het openbaar op 5 augustus 2020

282-938.