Uitspraak
RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT
Zittingsplaats Breda
Bestuursrecht
zaaknummer: BRE 23/3770
uitspraak van de enkelvoudige kamer van 18 december 2023 in de zaak tussen
[eiseres] , uit [plaats 1] , eiseres,
(gemachtigde: mr. T.P.M. Kouwenaar),
en
Het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Tilburg.
Inleiding
Eiseres heeft beroep ingesteld tegen de beslissing op bezwaar van 12 juni 2023 (bestreden besluit) over het weigeren van een omgevingsvergunning voor het verbouwen en uitbreiden van het pand aan de [adres] te [plaats 2] naar vijf appartementen en kantoorruimte.
De rechtbank heeft het beroep op 23 november 2023 op zitting behandeld. Namens eiseres waren [naam] en haar gemachtigde aanwezig. Het college heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. J.A.C.J.M. Willemse.
Beoordeling door de rechtbank
1. Wat zijn de feiten?
Eiseres is voornemens om het pand aan de [adres] te [plaats 2] (hierna: het pand) te verbouwen naar vijf appartementen en kantoorruimte. Op 17 oktober 2022 heeft eiseres daar een omgevingsvergunning voor aangevraagd.
Bij besluit van 13 februari 2023 (primair besluit) heeft het college de aangevraagde omgevingsvergunning geweigerd.
Eiseres heeft daar op 27 februari 2023 bezwaar tegen gemaakt. In datzelfde bezwaarschrift heeft eiseres zich op het standpunt gesteld dat de aangevraagde omgevingsvergunning van rechtswege is verkregen.
Bij bestreden besluit heeft het college dat bezwaar ongegrond verklaard.
Eiseres heeft daar op 19 juli 2023 beroep tegen ingesteld. Eiseres heeft de voorzieningenrechter daarnaast verzocht om een voorlopige voorziening. De
voorzieningenrechter heeft dat verzoek in een uitspraak van 4 augustus 2023 [1] afgewezen, vanwege het ontbreken van voldoende spoedeisend belang.
2. Welke gronden heeft eiseres aangevoerd?
Eiseres heeft – kort samengevat – aangevoerd dat het college de omgevingsvergunning ten onrechte heeft geweigerd. Zij stelt primair dat het college niet bevoegd was om de aangevraagde omgevingsvergunning te weigeren, omdat de omgevingsvergunning al van rechtswege was gegeven. Subsidiair heeft eiseres aangevoerd dat het college de omgevingsvergunning op onjuiste gronden heeft geweigerd, omdat geen sprake is van strijd met het Bouwbesluit 2012, omdat geen aanlegvergunning is vereist en omdat geen sprake is van verschillende door het college gestelde strijdigheden met het planologisch regime dan wel dat daarvoor toestemming kon worden verleend door middel van een binnenplanse afwijkingsbevoegdheid.
3. Heeft eiseres procesbelang?
3.1
Voordat de rechtbank kan toekomen aan een inhoudelijke beoordeling van het beroep, moet eerst worden beoordeeld of eiseres procesbelang heeft. Verweerder heeft dat procesbelang betwist.
3.2
Procesbelang is het belang dat een belanghebbende heeft bij de uitkomst van een procedure. Daarbij gaat het erom of het doel dat de belanghebbende voor ogen staat, met het rechtsmiddel kan worden bereikt en voor de belanghebbende van feitelijke betekenis is. In beginsel heeft een belanghebbende die opkomt tegen een besluit, belang bij een beoordeling van zijn beroep, tenzij vast komt te staan dat ieder belang bij de procedure is komen te vervallen. In dat geval is de bestuursrechter niet geroepen uitspraak te doen uitsluitend vanwege de principiële betekenis daarvan. [2]
3.3
De rechtbank is van oordeel dat eiseres geen procesbelang heeft bij een inhoudelijke beoordeling van het beroep. Eiseres was met de eigenaar van het pand overeengekomen dat eiseres deze ontwikkeling zou verwezenlijken. Ter zitting heeft eiseres bevestigd dat die overeenkomst inmiddels is ontbonden. Gelet daarop bestaat geen zicht meer op verwezenlijking van het project waarvoor een omgevingsvergunning is aangevraagd. Naar het oordeel van de rechtbank kan procesbelang ook niet worden gevonden in schade die eiseres stelt te hebben geleden en een eventueel verzoek op grond van titel 8.4 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb). Indien iemand stelt dat hij schade heeft geleden en tot op zekere hoogte aannemelijk maakt dat hij die schade daadwerkelijk en als gevolg van het in geding zijnde besluit heeft geleden, heeft diegene in beginsel ook belang bij inhoudelijke beoordeling van zijn beroep. [3] Bij brief van 10 oktober 2023 heeft eiseres een overzicht met bewijsstukken overgelegd van de door haar geleden schade als gevolg van het weigeren van de omgevingsvergunning. Het overgrote deel van de kosten op dat overzicht (o.a. kosten voor juridisch advies, verschillende bodemonderzoeken, een toetsing aan het bouwbesluit, het opstellen bouwtekeningen, leges en een ecologische scan) zijn gekoppeld aan het indienen van de aanvraag om een omgevingsvergunning en kunnen daarom niet worden aangemerkt als schade die eiseres heeft geleden als gevolg van de weigering van de omgevingsvergunning. De overige door eiseres genoemde schadeposten zijn kosten voor het maken van bezwaar en het instellen van beroep. Meer specifiek zien die kosten op het betalen van griffierecht en het honorarium van de gemachtigde. In jurisprudentie wordt aangenomen dat kosten voor betaald griffierecht niet onder het bereik vallen van titel 8.4, omdat artikel 8:74 van de Awb daarvoor een bijzondere regeling treft. Omdat artikel 8:75 van de Awb een exclusieve regeling geeft voor de vergoeding van in de bezwaar- en beroepsfase gemaakte proceskosten, kan op basis van titel 8.4 evenmin een vergoeding van deze kosten worden gevorderd, ook niet voor zover het proceskosten betreft die niet op grond van artikel 8:75 van de Awb worden vergoed of de vergoeding op grond van die bepaling te boven gaan zoals wettelijke rente over die vergoeding. [4] Ter zitting heeft eiseres daaraan toegevoegd dat zij ook winstverlies heeft geleden als gevolg van het bestreden besluit. Eiseres heeft echter niet met objectieve en verifieerbare bewijsstukken aannemelijk gemaakt dat zij die schade daadwerkelijk en als gevolg van het in geding zijnde besluit heeft geleden.
3.4
Gelet op het voorgaande zal de rechtbank het beroep niet-ontvankelijk verklaren. Voor een proceskostenvergoeding bestaat daarom geen aanleiding.
De beslissing
De rechtbank verklaart het beroep niet-ontvankelijk.
Deze uitspraak is gedaan door mr. drs. E.J. Govaers, rechter, in aanwezigheid van mr. N. van Asten, griffier, op 18 december 2023 en openbaar gemaakt door middel van geanonimiseerde publicatie op www.rechtspraak.nl.
Griffier
rechter
Een afschrift van deze uitspraak is verzonden aan partijen op:
Informatie over hoger beroep
Een partij die het niet eens is met deze uitspraak, kan een hogerberoepschrift sturen naar de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State waarin wordt uitgelegd waarom deze partij het niet eens is met deze uitspraak. Het hogerberoepschrift moet worden ingediend binnen zes weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden.