Uitspraak
vonnis
RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND
Civiel recht
handelskamer
locatie Utrecht
zaaknummer / rolnummer: C/16/511941 / KG ZA 20-581
Vonnis in kort geding van 8 januari 2021
in de zaak van
de stichting
STICHTING STOP ONLINE SHAMING,
gevestigd te Amsterdam,
eiseres,
advocaat mr. O.M.B.J. Volgenant te Amsterdam,
tegen
1. de stichting
STICHTING SLACHTOFFERS IATROGENE NALATIGHEID-NEDERLAND,
gevestigd te Utrecht,
2.
[gedaagde sub 2],
[gedaagde sub 2],
wonende te [woonplaats] ,
gedaagden,
advocaat mr. [gedaagde sub 2] te [woonplaats] .
Partijen zullen hierna Stichting SOS en SIN.nl en [gedaagde sub 2] genoemd worden.
1.De procedure
1.1.
Het verloop van de procedure blijkt uit:
- de dagvaarding van Stichting SOS met producties 1 t/m 17c
- het proces-verbaal van de mondelinge behandeling via skype op 24 november 2020
- de pleitnota van Stichting SOS
- de pleitnota van SIN.nl en [gedaagde sub 2]
1.2.
Vanwege een door SIN.nl en [gedaagde sub 2] ingediend wrakingsverzoek tegen de voorzieningenrechter is de procedure geschorst voor de duur van de behandeling van het wrakingsverzoek. Bij beslissing van 16 december 2020 heeft de wrakingskamer het verzoek om wraking afgewezen. Daarna is de mondelinge behandeling op 23 december 2020 via skype voortgezet.
1.3.
Daarna is vonnis bepaald op vandaag.
2.Wat is er aan de hand?
Inleiding
2.1.
Dit kort geding gaat over de zwarte lijst artsen, die via de website
www.zwartelijstartsen.com(hierna: de website) en de domeinnaam
www.zwartelijstartsen.nl(die doorlinkt naar de website) op internet wordt aangeboden.
www.zwartelijstartsen.com(hierna: de website) en de domeinnaam
www.zwartelijstartsen.nl(die doorlinkt naar de website) op internet wordt aangeboden.
2.2.
Op de website staan bijna 900 artsen en zorgverleners vermeld, veelal met foto, en zij worden volgens Stichting SOS neergezet als artsen en zorgverleners die ‘medische misdrijven’ hebben gepleegd. Volgens Stichting SOS is sprake van een digitale schandpaal, die onrechtmatig is en in strijd met de Algemene Verordening Gegevensbescherming (hierna: ‘AVG’). Stichting SOS heeft diverse vorderingen ingesteld, die er in de kern op neer komen dat SIN.nl en [gedaagde sub 2] stoppen met de zwarte lijst artsen en het doen van onrechtmatige uitlatingen over individuele artsen.
Wie zijn partijen?
2.3.
Stichting SOS (Stichting Stop Online Shaming) heeft ten doel het behartigen van de belangen van slachtoffers van online privacy-inbreuken en online onrechtmatige uitingen, in het bijzonder door het handhaven, het bevorderen en het verkrijgen van afdoende juridische bescherming van de rechten en belangen van die slachtoffers. Zij tracht haar doel onder meer te bereiken door het inzetten van juridische middelen, waaronder het voeren en doen voeren van juridische procedures.
2.4.
De onder 2.1. genoemde domeinnamen staan geregistreerd op naam van SIN.nl . [gedaagde sub 2] heeft SIN.nl in 2010 opgericht en is de enig bestuurder. De website is sinds 2007 online.
De website
2.5.
Op de openingspagina van de website staat (op dit moment) onder meer vermeld: “Informatie over falende artsen, tandartsen, verpleegkundigen, verloskundigen, psychologen, bestuurders, politici, juristen en rechters.” En onder de kop Over de zwarte lijst staat het volgende: “Deze zwarte lijst bevat alle namen van artsen, tandartsen, verpleegkundigen en psychologen die in het BIG-register opgenomen zijn met een berisping, schorsing, of doorhaling artsen, en andere personen en organisaties uit de gezondheidszorg en de overheid die hun wettelijke en professionele zorgplicht schenden. Deze falende zorgverleners weigeren aan slachtoffers van medische fouten correcte informatie, diagnostiek en herstelbehandeling. Dit veroorzaakt de noodsituatie van slachtoffers van medische fouten met veel onnodig en vermijdbaar leed. Op 25 september 2009 heeft de Groningse rechtbank besloten dat SIN.nl de zwarte lijst online mag houden”
2.6.
Verder staat er op de website te lezen dat deze is bedoeld “om patiënten te informeren en te beschermen almede om falende zorgverleners alsmede anderen betrokken bij juridische oordeels- of beleidsvorming inzake gezondheidszorg ter verantwoording te roepen.” En dat deze niet is bedoeld als “leedtoevoeging of schandpaal.” Dit wordt gevolgd door het volgende citaat: “Deze website wordt gepubliceerd in het kader van het algemeen belang, de vrijheid van meningsuiting en persvrijheid en is volledig gebaseerd op feiten en documenten. SIN-NL houdt zich verre van lichtvaardige en ongefundeerde beschuldigingen.
De inhoud van deze website betreft witte boorden criminaliteit volgens de definitie van Edwin Sutherland.”
2.7.
Vervolgens volgen de namen van de zorgverleners op alfabetische volgorde, vaak voorzien van een foto en de instelling waarin zij werkzaam zijn/waren. De vermeldingen beperken zich niet alleen tot de tuchtrechtelijke maatregelen die in het BIG-register te vinden zijn. Er worden ook zorgverleners genoemd, waarvan de BIG-registratie inmiddels is doorgehaald of van zorgverleners die geen BIG-registratie hebben. Een paar voorbeelden van dergelijke vermeldingen zijn: “Weigert eerlijke diagnostiek, informatie en herstelbehandeling aan slachtoffer van medische fout van collega-medisch specialisten. Schuldig aan schending ethische, professionele en wettelijke zorgplicht.”, “Veroorzaakte ernstige medische fout en bijna het overlijden van patiënt. Weigerde informatie en herstelbehandeling.”, “(naam) werkt thans in (instelling in plaats), volgens zijn advocaat overigens niet als arts. Wees gewaarschuwd.” en “Weigert eerlijke diagnostiek en informatie aan slachtoffer van medische fout. Pleegt fraude in medisch dossier, schuldig aan valsheid in geschrifte en achterlaten van patient in nood, in strijd met zijn ethische, professionele en wettelijke zorgplicht.”
2.8.
Verwijdering van de zwarte lijst is volgens de website mogelijk na het geven van eerlijke informatie en herstelbehandeling, alsmede eventuele schadevergoeding. En als registratie bij de Inspectie Gezondheidszorg, onderzoek en preventie van de medische fout plaatsvindt.
Eerdere juridische procedures
2.9.
Er zijn al diverse (civiele en strafrechtelijke) procedures gevoerd over de zwarte lijst artsen tegen zowel SIN.nl als [gedaagde sub 2] . In 2009 heeft [gedaagde sub 2] gedeeltelijk gelijk gekregen en is de door de arts ingestelde reconventionele vordering tot verwijdering van de zwarte lijst afgewezen (Rb Groningen 25 september 2009, ECLI:NL:RBGRO:2009:BJ8795). Ook in 2018 is in het voordeel van SIN.nl en [gedaagde sub 2] beslist (ECLI:NL:RBMNE:2018:5152). De Hoge Raad heeft SIN.nl en [gedaagde sub 2] in 2012 en 2013 twee keer in het ongelijk gesteld (Hoge Raad, 20 december 2013, ECLI:NL:HR:2013:2072 en Hoge Raad, 2 november 2012, ECLI:NL:HR:2012:BX8122). [gedaagde sub 2] is daarnaast tot twee maal toe (Rb Midden-Nederland, 24 februari 2017 en Rb Gelderland, 15 juli 2019) strafrechtelijk veroordeeld, met deels onvoorwaardelijke gevangenisstraffen voor laster en belediging vanwege (onder meer) door haar gedane uitlatingen op de website.
3.De vordering
3.1.
Stichting SOS vordert het volgende:
I. gedaagden met onmiddellijke ingang te verbieden uitlatingen in de openbaarheid te brengen:
a. waarbij de aanduiding ‘zwarte lijst’ wordt gebruikt in combinatie met namen, foto’s
en/of andere persoonsgegevens van artsen en/of zorgverleners;
b. die de strekking hebben individuele artsen en/of zorgverleners aan te duiden als ‘falende artsen’ en ‘falende zorgverleners’;
c. die de strekking hebben individuele artsen en/of zorgverleners te beschuldigen van het plegen van een ‘medisch misdrijf’ voor zover er geen onherroepelijke rechterlijke uitspraak is waarbij de desbetreffende arts of zorgverlener wegens een medisch misdrijf is veroordeeld door de strafrechter;
d. die smadelijk, lasterlijk of beledigend zijn voor individuele artsen en zorgverleners;
en gedaagden te gebieden om die uitingen binnen 24 uur na betekening van dit vonnis te verwijderen en verwijderd te houden;
II. gedaagden met onmiddellijke ingang te verbieden:
a. de domeinnaam zwartelijstartsen.nl;
b. de domeinnaam zwartelijstartsen.com; en
c. enige andere domeinnaam met daarin de aanduiding ‘zwarte lijst’, ‘falende arts’, ‘falende zorgverlener’ en/of ‘medisch misdrijf’ te gebruiken, waarbij onder gebruik tevens wordt begrepen het registreren van dergelijke domeinnamen en het doorlinken vanaf dergelijke domeinnamen;
III. gedaagde sub 1, SIN-NL , te gebieden om binnen twee werkdagen na betekening van het in deze te wijzen vonnis de domeinnamen zwartelijstartsen.nl en zwartelijstartsen.com over te dragen aan eiseres en daartoe de verhuistokens van deze domeinnamen aan eiseres over te dragen, en voor het overige alle medewerking aan de overdracht te verlenen, en daarbij – voor het geval SIN-NL hier niet tijdig aan meewerkt – te bepalen dat het in deze te wijzen vonnis in de plaats komt van de instructie van SIN-NL aan de betrokken tussenpersoon waarbij de domeinnaam is geregistreerd (de ‘registrar’) om de domeinnaam zwartelijstartsen.nl en de domeinnaam zwartelijstartsen.com daadwerkelijk over te dragen aan eiseres;
IV. gedaagden te gebieden een verzoek in te dienen bij internetzoekmachine Google, onder indiening van het vonnis bij Google, om alle verwijzingen naar zwartelijstartsen.nl en zwartelijstartsen.com te verwijderen uit de zoekresultaten van deze zoekmachine en uit het “cachegeheugen” daarvan, onder gelijktijdige toezending van een kopie van dit verzoek aan de advocaat van eiseres, en daarbij – voor het geval gedaagden hier niet tijdig aan meewerken – te bepalen dat het in deze te wijzen vonnis in de plaats komt van het verzoek van gedaagden aan Google;
V. te bevelen dat gedaagden bij het in strijd handelen met de onder I, II, III, en IV genoemde verboden en/of het niet of niet volledig of niet geheel nakomen van de daarbij genoemde geboden hoofdelijk een direct opeisbare dwangsom verschuldigd zijn aan eiseres van € 10.000,- voor iedere dag of iedere keer, zulks ter keuze van eiseres, dat een van de gedaagden niet of niet volledig nakomt, met een maximum van € 250.000,-, althans een door de Voorzieningenrechter in goede justitie vast te stellen en te maximeren dwangsom;
VI. het vonnis met betrekking tot gedaagde sub 2, mevrouw [gedaagde sub 2] , uitvoerbaar bij lijfsdwang te verklaren voor iedere dag dat zij in gebreke blijft met de nakoming/uitvoering van het vonnis nadat het maximum van de dwangsommen is verbeurd, zulks voor de duur van ten hoogste zes maanden, althans een door de Voorzieningenrechter in goede justitie op te leggen vorm van lijfsdwang; en
VII. gedaagden hoofdelijk te veroordelen in de kosten van deze procedure, te vermeerderen met de nakosten, een en ander te voldoen binnen veertien dagen na dagtekening van het vonnis, alsmede in de kosten van de tenuitvoerlegging van dit vonnis.
4.De beoordeling
Ontvankelijkheid Stichting SOS
4.1.
De voorzieningenrechter is van oordeel dat Stichting SOS ontvankelijk is in haar vorderingen op grond artikel 3:305a lid 6 BW. SIN.nl en [gedaagde sub 2] hebben dit ook niet betwist. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter heeft Stichting SOS voorts voldoende ondernomen om buiten rechte tot een oplossing van dit geschil te komen in de zin van artikel 3:305a lid 3 sub c BW.
4.2.
SIN.nl en [gedaagde sub 2] hebben daarnaast nog gesteld dat Stichting SOS niet-ontvankelijk zou zijn in haar vorderingen tegen [gedaagde sub 2] , omdat [gedaagde sub 2] binnen de doelstellingen van SIN.nl zou handelen. Dit verweer wordt verworpen. De vraag of [gedaagde sub 2] al dan niet onrechtmatig handelt, is een vraag die bij de inhoudelijke beoordeling zal moeten worden beantwoord.
Spoedeisend belang
4.3.
De voorzieningenrechter is van oordeel dat Stichting SOS een voldoende spoedeisend belang heeft bij haar vorderingen en overweegt daartoe als volgt. Stichting SOS heeft ter onderbouwing van haar vorderingen aangevoerd dat SIN.nl en [gedaagde sub 2] zich met hun website zwartelijstartsen schuldig maken aan voortdurende onrechtmatige schadetoebrengende handelingen. Dergelijke vorderingen zijn in zijn algemeenheid vanwege hun aard spoedeisend. De omstandigheid dat Stichting SOS mogelijk enige tijd heeft stilgezeten voordat zij in kort geding een vordering instelde, staat daar niet aan in de weg. Dit zegt overigens nog niet dat de vorderingen inhoudelijk kans van slagen hebben. De inhoudelijke beoordeling van die vraag komt hierna aan de orde.
Vrijheid van meningsuiting versus recht op eerbiediging goede naam
4.4.
Het gaat in deze zaak om een botsing van fundamentele rechten. Aan de kant van Stichting SOS het recht op eerbiediging van de eer en goede naam van de zorgverleners en aan de kant van SIN.nl en [gedaagde sub 2] het recht op vrijheid van meningsuiting.
4.5.
Toewijzing van (een van) de vorderingen van Stichting SOS houdt een beperking in van het in artikel 7 Grondwet en artikel 10 lid 1 EVRM neergelegde recht van SIN.nl en [gedaagde sub 2] op vrijheid van meningsuiting. Een dergelijk recht kan alleen worden beperkt als dit bij wet is voorzien en noodzakelijk is in een democratische samenleving, bijvoorbeeld ter bescherming van de goede naam en de rechten van anderen (artikel 10 lid 2 EVRM). Van een beperking die bij de wet is voorzien, is sprake als de uitlatingen onrechtmatig zijn (artikel: 6:162 BW).
4.6.
Welk recht uiteindelijk zwaarder weegt, hangt af van aan wiens belang in de gegeven omstandigheden meer gewicht toekomt. Het belang aan de zijde van Stichting SOS is dat individuele burgers door publicaties niet worden blootgesteld aan lichtvaardige verdachtmakingen. Aan de andere kant het belang dat niet, door gebrek aan bekendheid bij het grote publiek, misstanden die de samenleving raken kunnen blijven voortbestaan. Bij de weging van beide (in beginsel gelijkwaardige) belangen is onder meer relevant (i) de aard van de gepubliceerde uitlatingen en de ernst van de te verwachten gevolgen voor degene op wie die uitlatingen betrekking hebben, (ii) de ernst – bezien vanuit het algemeen belang – van de misstand die aan de kaak wordt gesteld, (iii) de mate waarin de uitlatingen steun vinden in het beschikbare feitenmateriaal, (iv) de totstandkoming en inkleding van de uitlatingen, (v) de mate van waarschijnlijkheid dat ook zonder de verweten publicatie, in het algemeen belang het nagestreefde doel langs andere, voor de wederpartij minder schadelijke wegen met een redelijke kans op spoedig succes bereikt had kunnen worden, (vi) het gezag dat het medium waarop de uitlatingen zijn gepubliceerd geniet en (vii) de maatschappelijke positie van de betrokken persoon. De hiervoor genoemde omstandigheden wegen niet allemaal even zwaar. Welke omstandigheden van toepassing zijn en welk gewicht daaraan moet worden gehecht, hangt af van het concrete geval.
4.7.
Het door Stichting SOS gedane beroep op het portretrecht (artikel 21 Auteurswet) leidt tot een soortgelijke belangenafweging tussen het door artikel 8 EVRM beschermde recht op bescherming van de persoonlijke levenssfeer en/of eer en goede naam en het door artikel 10 EVRM beschermde recht op vrijheid van meningsuiting en informatievrijheid.
Recht op eerbiediging goede naam weegt zwaarder
4.8.
De voorzieningenrechter is van oordeel dat het belang van de eerbiediging van de eer en goede naam van de artsen en zorgverleners zwaarder weegt dan het belang van SIN.nl en [gedaagde sub 2] en geeft hij Stichting SOS dus gelijk.
4.9.
De voorzieningenrechter vindt van belang dat de kwalificatie ‘zwarte lijst’ in zijn algemeenheid door het publiek wordt geassocieerd met het niet (meer) mogen uitvoeren van werkzaamheden. Dat maakt dat de term ‘zwarte lijst’ op zichzelf al een zware beschuldiging inhoudt en waarvoor een feitelijke basis ontbreekt. De meeste artsen en zorgverleners mogen hun werk namelijk gewoon uitoefenen. Op de website worden daarnaast kwalificaties als ‘medische misdrijven’ en ‘falende artsen’ gebruikt. Ook een rol speelt dat Stichting SOS onbetwist heeft gesteld dat het voor het publiek niet duidelijk is dat het niet gaat om een officiële zwarte lijst, maar dat het een privé bijgehouden lijst betreft en dat het publiek de verschillen tussen de tuchtrechtelijk opgelegde sancties niet goed kan beoordelen. Hoewel een berisping naar zijn aard een totaal andere sanctie dan een schorsing of schrapping betreft, worden de artsen te allen tijde op de website geplaatst. De website neemt daarmee alle nuance weg, waardoor elke arts op de lijst het stempel ‘zwarte lijst’ krijgt. Dat klemt te meer omdat het gaat om informatie over het optreden als arts in relatie tot een individuele patiënt, waarbij de arts zich buiten de tuchtrechtelijke procedure niet kan verdedigen gezien het medisch beroepsgeheim. Bovendien is verwijdering van de zwarte lijst vrijwel onmogelijk gemaakt vanwege de daaraan door SIN.nl en [gedaagde sub 2] gestelde voorwaarden, zodat artsen en zorgverleners het risico lopen tot in de lengte der dagen op de lijst vermeld te blijven staan. Dat een vermelding op zwartelijstartsen in de zoekresultaten (van bijvoorbeeld Google) vaak op de eerste pagina als zoekresultaat naar voren komt, maakt dat de impact op artsen en zorgverleners groot moet worden geacht.
4.10.
De Hoge Raad heeft al tot twee maal toe geoordeeld dat de plaatsing van de naam van een arts op de zwarte lijst onrechtmatig is. Ook zijn SIN.nl en [gedaagde sub 2] al meerdere malen veroordeeld, [gedaagde sub 2] zelfs strafrechtelijk, om bepaalde uitlatingen/publicaties te verwijderen van de website.
4.11.
Hoewel misschien niet elke uiting op de website onrechtmatig is te achten, weegt dit gegeven naar het oordeel van de voorzieningenrechter niet op tegen het totale beeld van de website. Zoals gezegd levert alleen het gebruik van de naam ‘zwarte lijst’ al een zware beschuldiging op, zeker in combinatie met de kwalificaties ‘medische misdrijven’ of ‘falende artsen’. Deze beschuldigingen zijn zeer ernstig en ontberen (veelal) een feitelijke basis. De op de website voorkomende BIG-registraties hebben weliswaar wel een feitelijke basis, maar zijn desondanks onrechtmatig omdat de daarmee gemoeid zijnde verwerking van persoonsgegevens in strijd is met artikel 10 AVG. Stichting SOS heeft daarnaast onbetwist gesteld en toegelicht dat “zwartelijstartsen” ook in strijd is met de artikelen 6 lid 1, 12, 14, 16, 17, 18 en 21 AVG. Dit komt de voorzieningenrechter ook juist voor.
4.12.
Alles tegen elkaar afwegend maakt dat het door Stichting SOS vertegenwoordigde belang dat individuele zorgverleners door publicaties niet worden blootgesteld aan lichtvaardige verdachtmakingen naar het oordeel van de voorzieningenrechter zwaarder weegt dan het belang van SIN.nl en [gedaagde sub 2] om aandacht te vragen voor (het verzwijgen van) medische fouten. Daarbij speelt ook een rol dat SIN.nl en [gedaagde sub 2] naar het oordeel van de voorzieningenrechter hun doel met een grote mate van waarschijnlijkheid en met een redelijke kans op spoedig succes hadden kunnen bereiken via een andere, voor de individuele zorgverleners minder schadelijke weg. Hoewel het ver gaat om een volledige website als onrechtmatig aan te merken, is de voorzieningenrechter van oordeel dat dit gelet op het voorgaande in onderling verband en samenhang bezien, in het geval van de website “zwartelijstartsen” wel het geval is.
4.13.
SIN.nl en [gedaagde sub 2] hebben nog gewezen op een aantal uitspraken, waaruit in hun visie zou volgen dat “zwartelijstartsen” wel rechtmatig is. Deze uitspraken leiden echter niet tot een andere uitkomst. Voor wat betreft de uitspraken van de rechtbank Groningen van 25 september 2009 en van de rechtbank Midden-Nederland van 24 oktober 2018 geldt dat er werd geoordeeld over een vermelding/publicatie van een individuele arts/zorgverlener op de website. De vraag of de website in zijn geheel rechtmatig is, lag daar niet ter beoordeling voor. De beslissing van het Gerechtshof Den Haag van 26 juli 2019 is een beslissing op een wrakingsverzoek. Daarin is geen oordeel gegeven over de rechtmatigheid van de website. Ook in de uitspraak van het Gerechtshof Amsterdam van 23 juni 2020 was de beoordeling van de rechtmatigheid van (uitlatingen op) de website geen onderwerp van geschil. Het Hof overweegt in r.o. 2.15 juist dat de rechtmatigheid van de aanduiding op de website (“zwartelijstartsen”, vzr.) in die zaak niet ter beoordeling voor ligt.
4.14.
SIN.nl en [gedaagde sub 2] lijken tot slot te willen stellen dat alleen omdat SIN.nl als doelstelling heeft een algemeen belang ter bescherming van patiënten tegen medische fouten en dit ook vermeldt op de website, dit automatisch met zich zou brengen dat de door haar gehouden website rechtmatig is. SIN.nl en [gedaagde sub 2] miskennen hiermee echter dat het doel van de stichting of website niet onrechtmatig hoeft te zijn – dat is door Stichting SOS ook niet gesteld – maar dat dit nog niets zegt over de wijze waarop men dit doel wil bereiken. De manier waarop men probeert het doel te bereiken, kan namelijk wel degelijk onrechtmatig zijn. De enkele vermelding op de website dat de website dient voor een ideologisch doel, maakt dus nog niet dat de website daardoor automatisch rechtmatig is. Dit geldt ook voor de mededeling op de website dat het niet het doel van de website is om het een digitale schandpaal te laten zijn. Een dergelijke mededeling houdt niet automatisch in dat het daarom geen digitale schandpaal is. Of dit het geval hangt immers af van de totale inhoud van de website.
Aansprakelijkheid van [gedaagde sub 2] in persoon
4.15.
SIN.nl en [gedaagde sub 2] vinden dat de vorderingen tegen [gedaagde sub 2] in privé moeten worden
afgewezen, omdat haar in privé geen verwijt kan worden gemaakt. De website “zwartelijstartsen” en de daaraan gekoppelde domeinnamen, staan op naam van SIN.nl en worden door die stichting beheerd. De inhoud op die site valt volgens SIN.nl en [gedaagde sub 2] dus onder de verantwoordelijkheid van SIN.nl . [gedaagde sub 2] handelt als voorzitter van SIN.nl en binnen de doelstelling van die stichting.
4.16.
De voorzieningenrechter verwerpt het verweer. [gedaagde sub 2] is initiatiefneemster van zowel de website als SIN.nl . Zij heeft de domeinnamen ook geregistreerd, al dan niet als enig bestuurder van SIN.nl , zodat zij uit dien hoofde als enige bij machte is om de websites te doen verwijderen. Ook valt [gedaagde sub 2] persoonlijk een ernstig verwijt te maken van het voortduren van het onrechtmatig gebruik van de domeinnamen en website.
Wat betekent dit voor de vorderingen?
4.17.
De zeer kwetsende aard van de uitlatingen rechtvaardigen de onder I. en II a. en b. gevraagde verboden. SIN.nl en [gedaagde sub 2] zal evenwel een termijn worden gegund van twee werkdagen na betekening van dit vonnis.
4.18.
De houding van SIN.nl en [gedaagde sub 2] , maakt dat herhaling te duchten is. Daarom zal ook het verbod onder II. c. worden toegewezen.
4.19.
Stichting SOS vordert ook de overdracht van de domeinnamen zwartelijstartsen.nl en zwartelijstartsen.com. De voorzieningenrechter is van oordeel dat ook deze vordering kan worden toegewezen, nu het gebruik van de website en domeinnamen onrechtmatig is en het bovendien een passende maatregel vormt ter preventie van nieuwe inbreuken (zie ook: Hoge Raad 11 december 2015, ECLI:NL:HR:2015:3554 en Hoge Raad 30 november 2018, ECLI:NL:HR:2018:2221).
4.20.
Ook het onder IV. gevorderde gebod om een verzoek in te dienen bij internetzoekmachine Google, onder indiening van het vonnis bij Google, om alle verwijzingen naar zwartelijstartsen.nl en zwartelijstartsen.com te verwijderen uit de zoekresultaten van deze zoekmachine en uit het “cachegeheugen” daarvan zal worden toegewezen.
4.21.
De gevorderde dwangsom zal worden toegewezen en gemaximeerd zoals in de beslissing vermeld. De gevorderde lijfsdwang tegen [gedaagde sub 2] wordt eveneens toegewezen.
SIN.nl en [gedaagde sub 2] hebben zich in het verleden niets aangetrokken van juridische maatregelen van individuele artsen. Stichting SOS heeft onbetwist gesteld dat SIN.nl en [gedaagde sub 2] vervolgens juist extra aandacht geven aan artsen die durven te klagen. Civiele veroordelingen, verbeurde dwangsommen en zelfs strafrechtelijke veroordelingen hebben er tot op heden niet toe geleid dat SIN.nl en [gedaagde sub 2] gestopt zijn. De voorzieningenrechter houdt er daarom ernstig rekening mee dat SIN.nl en [gedaagde sub 2] een veroordelend vonnis niet zullen nakomen. De persoonlijke vrijheid van [gedaagde sub 2] SIN.nl en [gedaagde sub 2] weegt daarom niet langer op tegen het belang van Stichting SOS. De lijfsdwang gericht tegen [gedaagde sub 2] zal worden toegewezen als gevorderd.
Proceskosten
4.22.
SIN.nl en [gedaagde sub 2] worden in het ongelijk gesteld. Zij zullen daarom hoofdelijk worden veroordeeld in de kosten van deze procedure. Aan de zijde van Stichting SOS worden deze kosten tot op heden begroot op:
- explootkosten € 100,89
- griffierecht € 656,00
- salaris advocaat € 980,00
Totaal € 1.736,89
5.De beslissing
De voorzieningenrechter
5.1.
verbiedt SIN.nl en [gedaagde sub 2] om uitlatingen in de openbaarheid te brengen
a. waarbij de aanduiding ‘zwarte lijst’ wordt gebruikt in combinatie met namen, foto’s en/of andere persoonsgegevens van artsen en/of zorgverleners;
b. die de strekking hebben individuele artsen en/of zorgverleners aan te duiden als ‘falende artsen’ en ‘falende zorgverleners’;
c. die de strekking hebben individuele artsen en/of zorgverleners te beschuldigen van het plegen van een ‘medisch misdrijf’ voor zover er geen onherroepelijke rechterlijke uitspraak is waarbij de desbetreffende arts of zorgverlener wegens een medisch misdrijf is veroordeeld door de strafrechter;
d. die smadelijk, lasterlijk of beledigend zijn voor individuele artsen en zorgverleners,
5.2.
beveelt SIN.nl en [gedaagde sub 2] de onder 5.1. bedoelde uitingen binnen twee werkdagen na betekening van dit vonnis te verwijderen en verwijderd te houden,
5.3.
verbiedt SIN.nl en [gedaagde sub 2] om te gebruiken, waaronder mede wordt verstaan het registreren en doorlinken, van de domeinnamen:
a. zwartelijstartsen.nl;
b. zwartelijstartsen.com; en
c. enige andere domeinnaam met daarin de aanduiding ‘zwarte lijst’, ‘falende arts’, ‘falende zorgverlener’ en/of ‘medisch misdrijf’,
5.4.
beveelt SIN.nl om binnen twee werkdagen na betekening van het in deze te wijzen vonnis de domeinnamen zwartelijstartsen.nl en zwartelijstartsen.com over te dragen aan Stichting SOS en daartoe de verhuistokens van deze domeinnamen aan Stichting SOS over te dragen, en voor het overige alle medewerking aan de overdracht te verlenen,
5.5.
bepaalt dat wanneer SIN.nl niet tijdig aan het onder 5.4. opgelegde bevel meewerkt dit vonnis in de plaats komt van de instructie van SIN.nl aan de betrokken tussenpersoon waarbij de domeinnaam is geregistreerd (de ‘registrar’) om de domeinnaam zwartelijstartsen.nl en de domeinnaam zwartelijstartsen.com daadwerkelijk over te dragen aan Stichting SOS,
5.6.
beveelt SIN.nl en [gedaagde sub 2] om binnen twee werkdagen na betekening van dit vonnis een verzoek in te (doen) dienen bij internetzoekmachine Google, onder indiening van het vonnis bij Google, om alle verwijzingen naar zwartelijstartsen.nl en zwartelijstartsen.com te verwijderen uit de zoekresultaten van deze zoekmachine en uit het “cachegeheugen” daarvan, onder gelijktijdige toezending van een kopie van dit verzoek aan de advocaat van Stichting SOS,
5.7.
bepaalt dat indien SIN.nl en [gedaagde sub 2] niet tijdig aan het onder 5.6. opgelegde bevel meewerkt dit vonnis in de plaats komt van het verzoek van SIN.nl en [gedaagde sub 2] aan Google,
5.8.
veroordeelt SIN.nl en [gedaagde sub 2] hoofdelijk om aan Stichting SOS een dwangsom te betalen van € 10.000,- per dag of gedeelte daarvan dat zij niet volledig aan de in 5.1. t/m 5.4 en 5.6 uitgesproken hoofdveroordeling voldoet, tot een maximum van € 150.000,-,
5.9.
verleent Stichting SOS verlof om, zo SIN.nl en [gedaagde sub 2] niet tijdig voldoen aan de onder 5.1. t/m 5.4. en 5.6. uitgesproken hoofdveroordeling en een maximum van € 150.000,- aan dwangsommen heeft voldaan, deze veroordeling ten uitvoer te leggen door middel van lijfsdwang en deswege [gedaagde sub 2] in gijzeling te doen stellen totdat SIN.nl en [gedaagde sub 2] aan deze veroordeling hebben voldaan, met dien verstande dat de gijzeling ten hoogste zes maanden zal duren,
5.10.
veroordeelt SIN.nl en [gedaagde sub 2] hoofdelijk in de proceskosten, aan de zijde van Stichting SOS tot op vandaag begroot op € 1.736,89,
5.11.
veroordeelt SIN.nl en [gedaagde sub 2] hoofdelijk in de na deze uitspraak ontstane kosten, begroot op € 157,00 aan salaris advocaat, te vermeerderen, onder de voorwaarde dat SIN.nl en [gedaagde sub 2] niet binnen 14 dagen na aanschrijving aan de uitspraak hebben voldaan en er vervolgens betekening van de uitspraak heeft plaatsgevonden, met een bedrag van € 82,00 aan salaris advocaat en de explootkosten van betekening van de uitspraak,
5.12.
verklaart dit vonnis tot zover uitvoerbaar bij voorraad,
5.13.
wijst het meer of anders gevorderde af.
Dit vonnis is gewezen door mr. E.A. Messer en in het openbaar uitgesproken op 8 januari 2021. [1]