ECLI:NL:GHDHA:2024:1492

Gerechtshof Den Haag

Datum uitspraak
7 augustus 2024
Publicatiedatum
26 augustus 2024
Zaaknummer
BK-23/713
Instantie
Gerechtshof Den Haag
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Bestuursrecht; Belastingrecht
Procedures
  • Hoger beroep
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Hoger beroep tegen naheffingsaanslag bpm en waardevermindering door schade en USA-specificaties

In deze zaak gaat het om een hoger beroep van [X] B.V. tegen een naheffingsaanslag in de belasting van personenauto’s en motorrijwielen (bpm) van € 21.446, opgelegd door de Inspecteur van de Belastingdienst. De naheffingsaanslag is gebaseerd op de handelsinkoopwaarde van een Audi RS3, die door de Inspecteur is vastgesteld op basis van een taxatierapport van de Dienst Domeinen Roerende Zaken (DRZ). De belanghebbende betwist de waardevermindering die door de Inspecteur is toegepast, en stelt dat er meer schade aan de auto is dan door DRZ is erkend. De Rechtbank Den Haag heeft het beroep van de belanghebbende ongegrond verklaard, waarna de belanghebbende in hoger beroep is gegaan.

De mondelinge behandeling vond plaats op 26 juni 2024, waarbij de gemachtigde van de belanghebbende via MS Teams deelnam. De belanghebbende heeft aangevoerd dat de taxateur van DRZ niet erkend is en dat de Inspecteur onzorgvuldig heeft gehandeld door deze taxateur in te schakelen. De Rechtbank heeft echter geoordeeld dat de taxateur als partijdeskundige kan worden beschouwd en dat de Inspecteur niet verplicht was om een onafhankelijke expert in te schakelen.

Het Hof heeft uiteindelijk geoordeeld dat de belanghebbende niet aannemelijk heeft gemaakt dat er sprake is van schade die de handelsinkoopwaarde zou moeten verlagen. De rechtbank heeft de stelling van de belanghebbende dat de auto minder waard is door USA-specificaties verworpen, omdat deze niet voldoende onderbouwd was. Het Hof heeft de handelsinkoopwaarde vastgesteld op € 35.974, en de historische nieuwprijs op € 131.034. De naheffingsaanslag is verminderd tot € 11.509, en de beschikking belastingrente is dienovereenkomstig aangepast. De Inspecteur is veroordeeld in de proceskosten van de belanghebbende tot een bedrag van € 4.120.

Uitspraak

GERECHTSHOF DEN HAAG

Team Belastingrecht
meervoudige kamer
nummer BK-23/713

Uitspraak van 7 augustus 2024

in het geding tussen:

[X] B.V. te [Z] , belanghebbende,

(gemachtigde: S.M. Bothof)
en

de inspecteur van de Belastingdienst, de Inspecteur,

(vertegenwoordiger: […] )
op het hoger beroep van belanghebbende tegen de uitspraak van de Rechtbank Den Haag (de Rechtbank) van 26 juni 2023, nummer SGR 22/2780.

Procesverloop

1.1.
Aan belanghebbende is een naheffingsaanslag in de belasting van personenauto’s en motorrijwielen (bpm) opgelegd van € 21.446 (de naheffingsaanslag), bij gelijktijdige beschikking is € 1 belastingrente in rekening gebracht (de beschikking belastingrente).
1.2.
De Inspecteur heeft bij uitspraak op bezwaar de naheffingsaanslag in stand gelaten.
1.3.
Belanghebbende heeft tegen de uitspraak op bezwaar beroep ingesteld bij de Rechtbank. De Rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.
1.4.
Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld bij het Hof. Ter zake hiervan is € 548 griffierecht geheven. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.
1.5.
De mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgehad ter zitting van het Hof van 26 juni 2024. De Inspecteur is verschenen en de gemachtigde van belanghebbende heeft deelgenomen aan de zitting via MS Teams, waarbij sprake was van een rechtstreekse beeld- en geluidsverbinding met het Hof. Van het verhandelde ter zitting is een procesverbaal opgemaakt.

Feiten

2.1.
Belanghebbende heeft op aangifte een bedrag van € 3.606 aan bpm voldaan ter zake van de registratie van een Audi RS3 (de auto). De datum van eerste toelating is 28 februari 2018.
2.2.
In de aangifte bpm is de te betalen belasting berekend op basis van een taxatierapport van [naam taxateur] (het taxatierapport). In het taxatierapport van 1 oktober 2020 is de historische nieuwprijs van de auto vastgesteld op € 131.037 en de handelsinkoopwaarde in onbeschadigde staat op € 35.974. Hierop heeft de taxateur € 26.216 (72% van € 36.411) in mindering gebracht in verband met schade aan de auto en € 1.799 voor overige waardeverminderende factoren. De handelsinkoopwaarde van de auto in beschadigde staat is bepaald op € 7.959.
2.3.
Naar aanleiding van de aangifte bpm heeft de Dienst Domeinen Roerende Zaken (DRZ) in opdracht van de Inspecteur belanghebbende verzocht de auto te tonen voor een hertaxatie. Belanghebbende heeft de auto op 23 november 2020 aan DRZ getoond. De bevindingen van DRZ zijn neergelegd in een rapport (rapport van DRZ), verzonden op 30 november 2020. DRZ heeft de historische nieuwprijs van de auto vastgesteld op € 96.129 en de handelsinkoopwaarde in onbeschadigde staat op € 45.878 (AutotelexPro). DRZ heeft geen aftrek wegens schade toegepast. In het rapport staat onder meer:
“Onze bevindingen naar aanleiding van dit onderzoek zijn:
De CO₂ opgave in Autotelex Pro wijkt af van de CO₂ opgave van het aangegeven voertuig.
Alle opgegeven schadeposities zijn niet aangetroffen of kunnen als gebruikersschade worden aangemerkt. Hierdoor wordt er geen waardevermindering aan het voertuig toegekend.
* (Bij gebruikersschade is er rekening gehouden met de leeftijd en de kilometerstand van het voertuig)
Extra opmerkingen taxateur
Net voertuig met gebruikers schade steenslag en er wordt motorschade opgegeven voertuig is rijdend naar DRZ gekomen en geen rare geluiden waargenomen.
2.4.
De Inspecteur is bij het opleggen van de naheffingsaanslag uitgegaan van de handelsinkoopwaarde zoals vastgesteld door DRZ, een afschrijving van 57,831% op basis van de forfaitaire tabel en een extra leeftijdskorting van € 3.297.

Oordeel van de Rechtbank

3. De Rechtbank heeft als volgt geoordeeld, waarbij belanghebbende is aangeduid als eiseres en de Inspecteur als verweerder:

Onafhankelijkheid en deskundigheid hertaxateur DRZ
7. Eiseres heeft aangevoerd dat de taxateur van DRZ geen erkend taxateur is en niet staat ingeschreven in enig erkend register, niet onafhankelijk en niet onpartijdig is en niet beschikt over de vereiste kwalificaties en professionele competenties. Verweerder had zich volgens eiseres moeten wenden tot een onafhankelijk expert. Omdat hij dit heeft nagelaten heeft hij onzorgvuldig en met vooringenomenheid gehandeld. Eiseres stelt dat verweerder aldus misbruik heeft gemaakt van zijn bevoegdheid tot naheffing.
8. Het staat verweerder vrij om een deskundige naar eigen keuze in te schakelen. Het bepaalde in artikel 8, vierde lid, van de Uitvoeringsregeling belasting van personenauto’s en motorrijwielen 1992 staat daar niet aan in de weg, omdat dit betrekking heeft op de door de belastingplichtige in te schakelen taxateur. In het kader van deze procedure beschouwt de rechtbank de taxateur van DRZ als een partijdeskundige, omdat hij door verweerder is aangezocht om een oordeel te geven over de waarde van de auto. De rechtbank heeft, afgaande op de inhoud van het DRZ-rapport en de daarop gegeven toelichting, geen reden aan de deskundigheid of de onafhankelijkheid van de (her)taxateur te twijfelen. Eiseres heeft haar stelling dat sprake is van vooringenomenheid, schending van het zorgvuldigheidsbeginsel en misbruik van bevoegdheden verder niet dan wel onvoldoende geconcretiseerd.
Schade
9. Het is aan eiseres om aannemelijk te maken dat, naar zij stelt, de auto ten tijde van de aangifte dan wel ten tijde van de registratie meer dan normale gebruiksschade had. Daarin is zij niet geslaagd. Eiseres heeft daarvoor onder meer verwezen naar het taxatierapport. De rechtbank kan uit de bij het taxatierapport gevoegde foto’s evenwel niet afleiden dat er sprake is van schade.
10. Eiseres heeft verder aangevoerd dat binnen de branche beleid is ontwikkeld over het onderscheid tussen normale gebruikssporen en echte schade en dat één of meer van de volgens dat beleid geldende schade zich voordoet bij de auto. Verweerder noch DRZ is echter gebonden aan beleid dat binnen de branche zou zijn ontwikkeld. In de verwijzing naar dat beleid ziet de rechtbank dan ook geen aanleiding voor de conclusie dat verweerder of DRZ te weinig schade in aanmerking heeft genomen. Overigens heeft eiseres ook niet geconcretiseerd welke schade volgens haar dan ten onrechte als normale gebruikssporen is aangemerkt.
Overige waardeverminderende omstandigheden
11. Ter zitting heeft eiseres nog gesteld dat conform het taxatierapport in ieder geval een waardevermindering van 5% in aanmerking moet worden genomen vanwege de USA-specificaties. Volgens eiseres is de auto minder waard dan de referentieauto van de koerslijst, onder meer doordat in de Verenigde Staten de CO2-uitstoot wordt gemeten door middel van de Scandinavische methode. Naar het oordeel van de rechtbank heeft eiseres met haar enkele stelling niet aannemelijk gemaakt dat en tot welk bedrag er een waardedrukkend effect uitgaat van de USA-specificaties. Het in het taxatierapport vermelde percentage van 5% is verder ook niet gespecificeerd.
Historische nieuwprijs
12. Voor gebruikte personenauto’s geldt dat het volgens artikel 10, eerste lid, van de Wet op de belasting van personenauto's en motorrijwielen 1992 (Wet BPM) bij die auto behorende bedrag aan belasting, bedoeld in artikel 9, leden 1 en 2, van de Wet BPM wordt berekend met inachtneming van een vermindering. De vermindering als bedoeld in artikel 10, eerste lid, van de Wet BPM (de procentuele afschrijving), heeft tot doel om bij de heffing van Bpm ter zake van gebruikte personenauto’s rekening te houden met de (bij benadering) reële waardedaling van de auto. De wetgever heeft voorzien in drie methoden waaruit - met inachtneming van bepaalde voorwaarden - kan worden gekozen om die reële waardedaling aannemelijk te maken. Eén methode is het vaststellen van de handelsinkoopwaarde op basis van een in de handel algemeen toegepaste koerslijst voor de inkoop van gebruikte motorvoertuigen door wederverkopers in Nederland. Van gebruikte auto’s, met een merk en een type dat door de fabrikant op de Nederlandse markt in de handel is gebracht, kan op basis van de koerslijst de handelsinkoopwaarde worden vastgesteld. Door deze waarde af te zetten tegen de historische nieuwprijs van de gebruikte auto (dit is de prijs die in Nederland ten tijde van de eerste toelating op de weg van de auto zou moeten zijn betaald door de consument voor de auto in nieuwstaat), wordt de procentuele afschrijving berekend.
13. Voor de auto is geen Nederlandse catalogusprijs door de fabrikant of importeur publiekelijk bekendgemaakt. Desondanks is tussen partijen kennelijk niet in geschil dat voor de vaststelling van de procentuele afschrijving kan worden gekeken naar de handelsinkoopwaarde op een koerslijst van een wel in Nederland in handel gebrachte auto van hetzelfde merk, die voor wat betreft de technische uitvoering vrijwel gelijk is aan de auto (de referentieauto).
14. Tussen partijen is in geschil of voor de vaststelling van de procentuele afschrijving de handelsinkoopwaarde moet worden afgezet tegen de historische nieuwprijs van de auto of tegen de historische nieuwprijs van de referentieauto. De historische nieuwprijs van een auto wordt bepaald door de ten tijde van de eerste toelating op de weg geldende netto catalogusprijs (van de auto met de daarop aangebrachte accessoires), te vermeerderen met de verschuldigde BTW en met de ten tijde van de eerste toelating verschuldigde Bpm. Omdat de auto niet in Nederland in de handel is gebracht, staat niet vast wat de (Nederlandse) netto catalogusprijs van de auto is geweest. Eiseres is uitgegaan van de netto catalogusprijs van de referentieauto. Zij stelt dat voor de vaststelling van de procentuele afschrijving de historische nieuwprijs moet worden bepaald op de netto catalogusprijs van de referentieauto, vermeerderd met de BTW en de Bpm, vastgesteld op basis van een CO2-uitstoot van de auto van 268 gr/km. Verweerder stelt dat als eiseres kiest voor deze methode om vast te stellen wat het afschrijvingspercentage, dat dan moet worden aangesloten bij de historische nieuwprijs van de referentieauto, dus met inachtneming van de voor de referentieauto verschuldigde Bpm.
15. Om het juiste afschrijvingspercentage te kunnen vaststellen, moet zowel de catalogusprijs als de handelsinkoopwaarde betrekking hebben op dezelfde referentieauto (zie HR 20 mei 2022, ECLI:NL:HR:2022:640, r.o. 3.3.4). Het gaat daarbij om de catalogusprijs inclusief Bpm (en dus de historische nieuwprijs) van die referentieauto.[1]
Het betoog van eiseres, dat ter bepaling van de historische nieuwprijs moet worden uitgegaan van de historische bruto Bpm van de auto zelf, wordt verworpen.
16. Het gelijk wat betreft de historische nieuwprijs is dan ook aan verweerder.
Belastingrente
17. Eiseres heeft geen afzonderlijke beroepsgronden aangevoerd tegen de in rekening gebrachte belastingrente. Dat in strijd met enige regel van geschreven of ongeschreven recht rente in rekening is gebracht, is gesteld noch gebleken.
Slotsom
18. Gelet op wat hiervoor is overwogen, is het beroep ongegrond verklaard.
19. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.
(…)

Geschil in hoger beroep en conclusies van partijen

4.1.
In geschil is (i) of de Inspecteur de juiste waardevermindering in verband met schade in aanmerking heeft genomen, (ii) of de handelsinkoopwaarde verder dient te worden verminderd in verband met USA-specificaties, (iii) of belanghebbende een beroep toekomt op de koerslijst XRAY, en (iv) of de historische nieuwprijs juist is vastgesteld.
4.2.
Belanghebbende concludeert:
  • tot vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank;
  • tot vernietiging van de uitspraak op bezwaar;
  • primair tot vernietiging van de naheffingsaanslag;
  • subsidiair tot vaststelling van de historische nieuwprijs op € 131.034, tot vaststelling van de inkoopwaarde op € 35.974, tot vaststelling van de verschuldigde bpm op € 15.115 en tot vermindering van de naheffingsaanslag tot € 11.509; en
  • meer subsidiair tot vaststelling van de historische nieuwprijs op € 131.034, tot vaststelling van de inkoopwaarde op € 45.878, tot vaststelling van de verschuldigde bpm op € 19.277 en tot vermindering van de naheffingsaanslag tot € 15.671.
Voorts verzoekt belanghebbende om een proceskostenvergoeding.
4.3.
De Inspecteur concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de Rechtbank.

Beoordeling van het hoger beroep

Waardevermindering in verband met schade en USA-specificaties
5.1.
Een redelijke verdeling van de bewijslast brengt mee dat de belastingplichtige die stelt recht te hebben op een vermindering van belasting, de daarvoor benodigde feiten moet stellen en bij betwisting aannemelijk moet maken.
5.2.
De beoordelaar van DRZ heeft geen schade in aanmerking genomen. De afwijzing voor de door belanghebbende gestelde schade is in het rapport van DRZ per onderdeel toegelicht. Belanghebbende stelt dat DRZ ten onrechte geen schade in aanmerking heeft genomen en verwijst daarbij naar het taxatierapport. Verder verwijst belanghebbende naar het beleid dat in de branche zou zijn ontwikkeld ter onderkenning van “het onderscheid tussen normale gebruikssporen en echte schade”. De Inspecteur stelt dat het taxatierapport van belanghebbende materiële gebreken heeft. Het lijkt erop dat de auto deels is hersteld voordat het taxatierapport werd opgemaakt. Het taxatierapport geeft dus niet de werkelijke toestand van de auto weer. De taxatie is in 15 minuten verricht, waarbij 95 foto’s zijn genomen die de gestelde schade niet tonen.
5.3.
De Rechtbank heeft op goede gronden beslist dat geen schade in aanmerking hoeft te worden genomen. De in het taxatierapport genoemde schade is niet aangetroffen door DRZ en is ook niet goed te zien op de foto’s in het taxatierapport. De foto’s in het rapport van DRZ tonen een auto zonder schade. Indien toch sprake was van schade, had belanghebbende met herstel moeten wachten tot na de inspectie door DRZ. Belanghebbende heeft voorts, tegenover de gemotiveerde betwisting van de Inspecteur, niet aannemelijk gemaakt dat de Belastingdienst in het algemeen, dan wel de Inspecteur in het bijzonder, een beleid voert met betrekking tot de hantering van zogenoemde innameprotocollen.
5.4.
Belanghebbende voert verder aan dat de auto is geproduceerd voor de Amerikaanse markt en daarom op bepaalde punten afwijkt van de auto uit de koerslijst. Deze afwijkende USA-specificaties dienen tot een waardevermindering te leiden, aldus belanghebbende. De handelsinkoopwaarde dient in ieder geval te worden verminderd met een bedrag van € 1.799 in verband met de hogere verzekeringspremie als gevolg van de hogere nieuwprijs van de auto ten opzichte van het referentievoertuig. Daarnaast dient er € 102,85 in mindering te worden gebracht op de handelsinkoopwaarde in verband met het ontbrekende Nederlandstalige onderhoudsboekje, aldus belanghebbende.
5.5.
Dat de auto USA-specificaties heeft, betekent op zich niet dat de handelsinkoopwaarde benedenwaarts moet worden bijgesteld. In het taxatierapport is weliswaar geconstateerd dat de auto voor de Amerikaanse markt is gebouwd, maar daaraan worden geen concrete gevolgen verbonden. Uit het taxatierapport is ook niet af te leiden dat de door de taxateur toegepaste waardevermindering van € 1.799 verband houdt met een hogere verzekeringspremie. Belanghebbende heeft niet aannemelijk gemaakt dat het onderhoudsboekje een waarde vertegenwoordigt, althans dat het ontbreken daarvan een nadelig effect heeft op de handelsinkoopwaarde van € 102,85. Het is aldus niet aannemelijk geworden dat de USA-specificaties moeten leiden tot een waardevermindering van de handelsinkoopwaarde.
5.6.
Het primaire standpunt van belanghebbende faalt.
Handelsinkoopwaarde
5.7.
Belanghebbende stelt subsidiair dat in plaats van de taxatiemethode de koerslijstmethode moet worden toegepast en dat de handelsinkoopwaarde van de auto moet worden vastgesteld aan de hand van de koerslijst XRAY, omdat deze koerslijst leidt tot het hoogste afschrijvingspercentage. De handelsinkoopwaarde dient daarom te worden vastgesteld op € 35.974, aldus belanghebbende.
5.8.
Het Hof stelt voorop dat belanghebbende het werkelijke afschrijvingspercentage aannemelijk kan maken aan de hand van een taxatierapport of een in de branche algemeen gebruikelijke koerslijst zoals die wordt gehanteerd voor de verkoop aan particulieren in Nederland. Het Hof overweegt daarbij dat uit de kennisgroepstandpunten van de Belastingdienst van 24 november 2022, Toepassing koerslijst Eurotaxglass’s en de daarin opgenomen schuifjes ‘marktsituatie handelaar’ en ‘marktsituatie’, KG:013:2022:6, en 26 mei 2023, Toepassing schuifjes Eurotaxglass’s bij wijzigen afschrijvingsmethode, KG:013:2023:5, volgt dat het wijzigen van de afschrijvingsmethode naar de koerslijstmethode is toegestaan, mits voor de controle op de juistheid van deze nieuwe waarde geen fysieke opname van de auto vereist is (vgl. HR 18 maart 2016, ECLI:NL:HR:2016:422, BNB 2016/143). Indien een historische uitdraai van de koerslijst aanwezig is, mag deze alsnog worden gebruikt, omdat een nieuwe fysieke opname in dat geval niet nodig is.
5.9.
Het Hof stelt vast dat belanghebbende reeds bij de aangifte een uitdraai van de koerslijst XRAY heeft overgelegd, zodat voor een controle van de juistheid van deze waarde geen nieuwe fysieke opname vereist is. Ter zitting heeft de Inspecteur erkend dat zijn stelling dat de koerslijst is gemanipuleerd betrekking heeft op een andere koerslijst. De Inspecteur heeft de bruikbaarheid van de handelsinkoopwaarde uit de koerslijst XRAY voor het overige niet betwist.
5.10.
Gelet op het voorgaande slaagt het standpunt van belanghebbende. Het Hof zal de handelsinkoopwaarde vaststellen op € 35.974.
Historische nieuwprijs
5.11.
Uit het arrest van de Hoge Raad van 22 december 2023, ECLI:NL:HR:2023:1703, volgt dat de catalogusprijs wordt vermeerderd met het bedrag aan bpm dat voor het te registreren motorrijtuig verschuldigd zou zijn geweest op het tijdstip waarop het voor het eerst in gebruik werd genomen. Hierover bestaat tussen partijen geen verschil van mening meer. Wat partijen wel verdeeld houdt, is op welk bedrag de netto catalogusprijs van de auto dient te worden bepaald.
5.12.
Artikel 9, lid 5, Wet op de belasting van personenauto’s en motorrijwielen 1992 bepaalt dat onder catalogusprijs wordt verstaan de in Nederland door de fabrikant of importeur publiekelijk kenbaar gemaakte prijs welke naar zijn inzicht bij verkoop aan de uiteindelijke afnemer valt te berekenen. In die geadviseerde verkoopprijs is de belasting van personenauto’s en motorrijwielen zelf niet begrepen. Is een zodanige prijs niet bekend, dan wordt hij door vergelijking bepaald. Tussen partijen is niet in geschil dat van de auto geen netto catalogusprijs bekend is. Deze dient dus door vergelijking te worden bepaald.
5.13.
Ervan uitgaande dat het referentievoertuig uit de koerslijst XRAY inderdaad het best vergelijkbare voertuig is dat in Nederland rondrijdt, ziet het Hof geen aanknopingspunt om de netto catalogusprijs van de auto op een andere manier vast te stellen. Evenmin volgt het Hof de conclusie van de Inspecteur dat bij gebreke van een netto catalogusprijs dan de tabel maar moet worden toegepast. Het Hof zal de berekening van de historische nieuwprijs van belanghebbende daarom volgen en deze vaststellen op € 131.034.
Conclusie naheffingsaanslag
5.14.
Gelet op het voorgaande dient de naheffingsaanslag te worden verminderd conform het subsidiaire standpunt van belanghebbende.
Belastingrente
5.15.
Belanghebbende heeft in hoger beroep geen afzonderlijke gronden aangevoerd tegen de in rekening gebrachte belastingrente. Dat in strijd met de wet belastingrente in rekening is gebracht, is gesteld noch gebleken. Wel dient de beschikking belastingrente overeenkomstig de vermindering van de naheffingsaanslag te worden verminderd.
Slotsom
5.16.
Het hoger beroep is gegrond.

Proceskosten en griffierecht

6.1.
Op grond van artikel 8:75 Algemene wet bestuursrecht in verbinding met het Besluit proceskosten bestuursrecht en de daarbij behorende bijlage worden de kosten wegens beroepsmatig verleende rechtsbijstand voor bezwaar, beroep en hoger beroep berekend op € 4.120 (1 punt voor het bezwaarschrift, 1 punt voor de hoorzitting, waarde per punt € 310; 1 punt voor het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting, 1 punt voor het hogerberoepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting, waarde per punt € 875, wegingsfactor 1).
6.2.
Voorts dient aan belanghebbende het betaalde griffierecht voor het hoger beroep van € 548 te worden vergoed.

Beslissing

Het Gerechtshof:
- vernietigt de uitspraak van de Rechtbank;
- vernietigt de uitspraak op bezwaar;
- vermindert de naheffingsaanslag tot € 11.509;
- vermindert de beschikking belastingrente dienovereenkomstig;
- veroordeelt de Inspecteur in de proceskosten van belanghebbende tot een bedrag van € 4.120; en
- gelast de Inspecteur belanghebbende het betaalde griffierecht van € 548 te vergoeden.
Deze uitspraak is vastgesteld door T.A. de Hek, A. van Dongen en W.M.G. Visser, in tegenwoordigheid van de griffier M.G. Kastelein. De beslissing is op 7 augustus 2024 in het openbaar uitgesproken.
Een afschrift van deze uitspraak is in Mijn Rechtspraak geplaatst. Indien u niet digitaal procedeert, is een afschrift aangetekend per post verzonden op:
Tegen deze uitspraak kunnen beide partijen binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie instellen bijde Hoge Raad der Nederlanden via het webportaal van de Hoge Raad www.hogeraad.nl.
Bepaalde personen die niet worden vertegenwoordigd door een gemachtigde die beroepsmatig rechtsbijstand verleent, mogen per post beroep in cassatie instellen. Dit zijn natuurlijke personen en verenigingen waarvan de statuten niet zijn opgenomen in een notariële akte. Als zij geen gebruik willen maken van digitaal procederen kunnen deze personen het beroepschrift in cassatie sturen aande Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), Postbus 20303, 2500 EH Den Haag.
Alle andere personen en gemachtigden die beroepsmatig rechtsbijstand verlenen, zijn in beginsel verplicht digitaal te procederen (zie www.hogeraad.nl).
Bij het instellen van beroep in cassatie moet het volgende in acht worden genomen:

1 - bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak gevoegd;

2 - (alleen bij procederen op papier) het beroepschrift moet ondertekend zijn;

3 - het beroepschrift moet ten minste het volgende vermelden:

a. - de naam en het adres van de indiener;
b. - de dagtekening;
c. - de vermelding van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;
d. - de gronden van het beroep in cassatie.
Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad. In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.