Uitspraak
Rechtbank Rotterdam
Team straf 1
Parketnummer: 10/960272-16
Datum uitspraak: 8 april 2019
Tegenspraak
Vonnis van de rechtbank Rotterdam, meervoudige kamer voor strafzaken, in de zaak tegen de verdachte:
[naam verdachte]
geboren te Curaçao (Nederlandse Antillen) op [geboortedatum verdachte] ,
ingeschreven in de basisregistratie personen op het adres:
[adres verdachte] , [woonplaats verdachte] ,
verblijvende op het adres [verblijfadres verdachte] , [verblijfplaats verdachte] ,
[adres verdachte] , [woonplaats verdachte] ,
verblijvende op het adres [verblijfadres verdachte] , [verblijfplaats verdachte] ,
raadsman mr. A.H.J. Strak, advocaat te Rotterdam.
1.Onderzoek op de terechtzitting
Gelet is op het onderzoek op de terechtzitting van 11, 12, 14, 15 en 25 maart 2019.
2.Tenlastelegging
Aan de verdachte is ten laste gelegd hetgeen is vermeld in de dagvaarding, zoals deze op de terechtzitting overeenkomstig de vordering van de officier van justitie is gewijzigd.
De tekst van de gewijzigde tenlastelegging is als bijlage I aan dit vonnis gehecht.
In die tenlastelegging wordt de verdachte kortgezegd
primairverweten dat hij heeft deelgenomen aan een terroristische organisatie. Deze organisatie zou hebben bestaan uit [naam medeverdachte 1] , [naam medeverdachte 2] en/of [naam medeverdachte 3] en de terroristische misdrijven zouden zijn: het plegen van moord, doodslag en brandstichting en het voorhanden hebben van wapens en munitie. Daarnaast wordt hem onder
primairverweten dat hij samen met anderen terroristische aanslagen heeft voorbereid.
Subsidiairwordt hem verweten het medeplegen van medeplichtigheid aan deelname aan een terroristische organisatie. De medeplichtigheid zou hebben bestaan uit het tezamen en in vereniging met anderen leveren van een grote hoeveelheid munitie.
Meer subsidiairis ten laste gelegd: het voorhanden hebben en overdragen van die munitie, al dan niet met een terroristisch oogmerk.
primairverweten dat hij heeft deelgenomen aan een terroristische organisatie. Deze organisatie zou hebben bestaan uit [naam medeverdachte 1] , [naam medeverdachte 2] en/of [naam medeverdachte 3] en de terroristische misdrijven zouden zijn: het plegen van moord, doodslag en brandstichting en het voorhanden hebben van wapens en munitie. Daarnaast wordt hem onder
primairverweten dat hij samen met anderen terroristische aanslagen heeft voorbereid.
Subsidiairwordt hem verweten het medeplegen van medeplichtigheid aan deelname aan een terroristische organisatie. De medeplichtigheid zou hebben bestaan uit het tezamen en in vereniging met anderen leveren van een grote hoeveelheid munitie.
Meer subsidiairis ten laste gelegd: het voorhanden hebben en overdragen van die munitie, al dan niet met een terroristisch oogmerk.
3.Eis officier van justitie
De officier van justitie mr. F. van Veghel heeft gevorderd:
- vrijspraak van het primair ten laste gelegde;
- bewezenverklaring van het subsidiair ten laste gelegde;
- veroordeling van de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 30 maanden met aftrek van voorarrest.
4.Waardering van het bewijs
4.1.
Inleiding
In een lopend Frans opsporingsonderzoek ontstond tegen de Franse onderdanen [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] alsmede tegen een Belgisch onderdaan, [naam medeverdachte 3] , een verdenking van betrokkenheid bij een terroristisch misdrijf. Op 24 respectievelijk 25 maart 2016 hebben de Franse respectievelijk Belgische autoriteiten de verdachten [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 3] aangehouden. Tegen [naam medeverdachte 2] hebben de Franse autoriteiten een Europees arrestatiebevel uitgevaardigd.
Bij de aanhouding van [naam medeverdachte 1] zijn in een door hem gehuurde woning in Argenteuil (Frankrijk) wapens en explosieven aangetroffen. Tevens trof de Franse politie mobiele telefoons aan waarin twee Nederlandse telefoonnummers waren opgeslagen. [naam medeverdachte 1] verklaarde op 25 maart 2016 bij de Franse politie bovendien dat hij in de periode van 14 tot 21 maart 2016 in Nederland had verbleven. De Franse autoriteiten hebben daarop aan Nederland een rechtshulpverzoek gestuurd. Hierin is onder meer verzocht om het identificeren van de gebruikers van de in [naam medeverdachte 1] telefoon aangetroffen telefoonnummers, het lokaliseren van [naam medeverdachte 2] en het uitvoeren van huiszoekingen in verblijfplaatsen van [naam medeverdachte 2] op Nederlands grondgebied. Naar aanleiding van dit rechtshulpverzoek is de officier van justitie op 25 maart 2016 een opsporingsonderzoek gestart onder de naam: 26JohnsonCity . Ten behoeve van dit onderzoek is een
Joint Investigation Team(JIT) opgericht bestaande uit teams uit Frankrijk, België en Nederland. Binnen het JIT is informatie uitgewisseld tussen de onderzoeksteams van de verschillende landen.
Joint Investigation Team(JIT) opgericht bestaande uit teams uit Frankrijk, België en Nederland. Binnen het JIT is informatie uitgewisseld tussen de onderzoeksteams van de verschillende landen.
In het onderzoek 26JohnsonCity heeft de politie de in [naam medeverdachte 1] telefoon aangetroffen Nederlandse telefoonnummers gekoppeld aan de verdachten [naam medeverdachte 4] en [naam medeverdachte 5] . Verder ontstond het vermoeden dat [naam medeverdachte 2] op de [adres] te Rotterdam verbleef. Dit betreft de woning van [naam medeverdachte 5] . Op 27 maart 2016 is [naam medeverdachte 2] , kort nadat hij deze woning verliet, aangehouden. Diezelfde dag is de politie de woning binnengetreden en trof zij in de berging van deze woning, verdeeld over verschillende tassen en rugzakken, een grote hoeveelheid zware munitie aan.
Op grond van een analyse van historische telefoongegevens, informatie van de Belgische en Franse autoriteiten en dactyloscopische sporen op onder meer een rode Dirk-(supermarkt)tas met munitie, is tegen de verdachte en de medeverdachten [naam medeverdachte 5] , [naam medeverdachte 4] , [naam medeverdachte 6] , [naam medeverdachte 7] en [naam medeverdachte 8] de verdenking ontstaan dat zij betrokken zijn geweest bij (een deel van) de levering van de op 27 maart 2016 aangetroffen munitie, welke munitie bestemd zou zijn geweest voor [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] . Op verschillende data in de periode maart tot oktober 2016 zijn voornoemde verdachten aangehouden en in verzekering gesteld.
4.1.1.
Standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft aangevoerd dat er geen bewijs is dat de verdachte een terroristisch oogmerk heeft gehad. Nu het terroristisch oogmerk bestanddeel is van beide primair tenlastegelegde feiten dient hij, zo begrijpt de rechtbank de officier van justitie, van die beide feiten te worden vrijgesproken. Wel is er bewijs dat de verdachte een actieve rol heeft gespeeld bij de levering van (bijna) 1600 AK-patronen. Dit volgt uit de verklaring van de medeverdachte [naam medeverdachte 6] en de resultaten van de telefoonanalyse, die de verklaring van [naam medeverdachte 6] over de rol van de verdachte ondersteunen. De reconstructie op basis van de telefoongegevens leidt “relatief dwingend tot de conclusie” dat een levering van de munitie op 19 maart 2016 heeft plaatsgevonden. Daarnaast zijn vingerafdrukken (dacty) van de verdachte en de medeverdachten [naam medeverdachte 7] en [naam medeverdachte 8] aangetroffen op de genoemde rode Dirk-tas waarin 400 AK-patronen zaten. Deze patronen maakten naar uiterlijke verschijningsvorm deel uit van een in de berging aangetroffen totaal van (bijna) 1600 AK-patronen. De levering van deze aanzienlijke hoeveelheid potentieel dodelijke munitie door de verdachte staat in voldoende verband met het willen plegen van een aanslag en het daartoe vormen van een terroristische organisatie door [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] . Daarmee kan tot een bewezenverklaring van medeplichtigheid aan deelname aan een terroristische organisatie worden gekomen.
4.1.2.
Standpunt van de verdediging
Er is geen wettig en overtuigend bewijs voor medeplichtigheid aan een terroristische organisatie. Voor zover van belang heeft de raadsman daarbij gewezen op de tegenstrijdigheden tussen
enerzijdsde verklaring van [naam medeverdachte 6] , op basis waarvan moet worden aangenomen dat de eerste ontmoeting tussen hem en de verdachte rond 18 februari 2016 moet hebben plaatsgevonden en
anderzijdsde analyse van de telefoongegevens op grond waarvan de officier van justitie tot de conclusie komt dat de eerste contacten tussen [naam medeverdachte 6] en de verdachte pas plaatsvonden op 9 maart 2016. De raadsman heeft verder gewezen op het ontbreken in de analyse van een nummer dat in de telefoon van [naam medeverdachte 6] is aangetroffen onder de naam [bijnaam verdachte] . Hij heeft er tenslotte op gewezen dat uit de telefoongegevens niet kan worden afgeleid, zoals de officier van justitie heeft gedaan, dat de munitie is geleverd op 19 maart 2016, terwijl evenmin kan worden bewezen dat er een fysiek contact is geweest tussen de verdachte en [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] .
enerzijdsde verklaring van [naam medeverdachte 6] , op basis waarvan moet worden aangenomen dat de eerste ontmoeting tussen hem en de verdachte rond 18 februari 2016 moet hebben plaatsgevonden en
anderzijdsde analyse van de telefoongegevens op grond waarvan de officier van justitie tot de conclusie komt dat de eerste contacten tussen [naam medeverdachte 6] en de verdachte pas plaatsvonden op 9 maart 2016. De raadsman heeft verder gewezen op het ontbreken in de analyse van een nummer dat in de telefoon van [naam medeverdachte 6] is aangetroffen onder de naam [bijnaam verdachte] . Hij heeft er tenslotte op gewezen dat uit de telefoongegevens niet kan worden afgeleid, zoals de officier van justitie heeft gedaan, dat de munitie is geleverd op 19 maart 2016, terwijl evenmin kan worden bewezen dat er een fysiek contact is geweest tussen de verdachte en [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] .
4.1.3.
Oordeel van de rechtbank
Niet is betwist dat in elk geval [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] samen een organisatie hebben gevormd, terroristische aanslagen hebben voorbereid en dat de munitie daarbij een rol zou spelen. Voor het bewijs van dit onderdeel van de tenlastelegging wordt verwezen naar de bewijsbijlage.
Allereerst zal de rechtbank vaststellen wat de feitelijke rol van de verdachte is geweest.
[naam medeverdachte 2] heeft verklaard dat hij betrokken was bij de aanschaf van de munitie die in de kelder bij de woning van [naam medeverdachte 5] is gevonden (proces-verbaal ‘Aanvullend dossier’, hierna: RZ, p. 108). Ook [naam medeverdachte 1] heeft verklaard dat hij aanwezig was bij de aankoop van de munitie (proces-verbaal van een getuigenverklaring van 12 september 2017 te Parijs, p. 15). Op de vraag wie het initiatief had genomen tot de aanschaf van de munitie heeft [naam medeverdachte 1] verklaard: ik (idem, p. 12). Net als [naam medeverdachte 2] wil hij echter niet verklaren hoe de munitie in de kelder bij [naam medeverdachte 5] terecht is gekomen. Toch acht de rechtbank bewezen, dat de munitie in de kelder bij [naam medeverdachte 5] de munitie is die [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] is geleverd. Dit is niet betwist; het bewijs vloeit voort uit de in de bewijsbijlage opgenomen bewijsmiddelen.
Met de officier van justitie is de rechtbank van oordeel dat de 1595 patronen die in de Eastpak rugzak zijn gevonden tot één partij behoren, gelet op de identieke bodemstempels en de wijze van verpakking. De rechtbank is verder van oordeel dat kan worden bewezen dat de verdachte samenwerkend met anderen deze partij aan [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] heeft geleverd. Er is, mede gelet op de samenstelling en wijze van verpakking van de overige munitie, geen bewijs dat de verdachte betrokken is bij de levering van de rest van de munitie. In zoverre zal vrijspraak volgen.
De kern van het bewijs voor betrokkenheid van de verdachte bij de levering van deze munitie wordt gevormd door de verklaring van de medeverdachte [naam medeverdachte 6] .
[naam medeverdachte 6] heeft op 25 augustus 2016 verklaard dat hij ongeveer twee weken voor hun aanhouding in contact is gekomen met twee Franse jongens. Hij wijst op foto’s [naam medeverdachte 1] aan, noemt hem [bijnaam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] , die hij [bijnaam medeverdachte 2] noemt (proces-verbaal ‘Zaaksdossier C01’, hierna: ZD p. 324). Hij heeft hen enkele malen ontmoet en uiteindelijk hebben ze hem gevraagd of hij aan zware wapens kon komen om overvallen mee te plegen (ZD, p. 322-329).
Op 31 augustus 2016 heeft [naam medeverdachte 6] verklaard:
“Ik ben met die [naam medeverdachte 1] en [bijnaam medeverdachte 2] naar Dordrecht gaan rijden. Daar zijn we met iemand gaan praten, die jongen uit Dordrecht, eerder noemde ik hem [naam] , die kon ons verder niet helpen en gaf ons toen het nummer van [bijnaam verdachte] , die jullie [naam verdachte] noemen. Toen zijn we naar hem toegegaan, naar Rotterdam Zuid. Hij is bij ons ingestapt in de auto en we zijn gaan praten. Ze hadden het erover dat ze iemand wilden gaan pakken, overvallen en dat het om veel geld ging en ze vertelden [naam verdachte] dat ze veel zware jongens gingen overvallen en
dat ze daarvoor zware wapens nodig hadden. Toen hoorde ik [naam verdachte] zeggen: I will look for you. Hij zei dat tegen die jongens. En toen zei hij; I will connect him -mij dus- en: he -ik dus- will connect you. En zo gingen we uit elkaar. En een paar dagen later werd ik gebeld, gingen we met z’n allen daar naartoe. Toen kwam hij, [naam verdachte] , aan met één patroontje en hij vroeg toen: "Is this good?" aan [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] . Dat was weer bij mij in de auto” (ZD, p. 344).
Op 25 augustus 2016 heeft [naam medeverdachte 6] over deze laatste ontmoeting verklaard:
“Hij liet toen een kogel zien. Het was een kogel groter dan de kogel die in een pistool past. Het was een lange kogel en goud van kleur. Hierbij waren [bijnaam medeverdachte 2] en zijn vriend [naam medeverdachte 1] aanwezig” (ZD, p. 325).
[naam medeverdachte 6] heeft de verdachte op 25 augustus 2016 herkend van een foto: dit is [bijnaam verdachte] (ZD, p. 325 en 339).
De verklaring van [naam medeverdachte 6] wordt ondersteund door twee andere bewijsmiddelen in het dossier.
In de eerste plaatsdoor de telefoongegevens waaruit blijkt dat [naam medeverdachte 6] en [naam verdachte] contact met elkaar hadden; en
in de tweede plaatsdoor vier chatgesprekken die de verdachte op zijn telefoon heeft gevoerd. Deze heeft hij gevoerd in de periode tussen 7 juni en 3 juli 2016 en gaan over wapens en munitie. Het gaat over gl, wat staat voor glock; over 9 mm wat een aanduiding is van een kaliber; en de verdachte wordt gevraagd of hij aan een AK47 kan komen, waarop de verdachte vraagt ‘de machine zelf of de bonen’, wat staat voor het vuurwapen en de munitie. Deze gesprekken worden weliswaar buiten de ten laste gelegde periode gevoerd, maar bewijzen wel dat de verdachte in zijn algemeenheid bemiddelde bij het aanschaffen van wapens en munitie. Er is geen aanleiding om aan te nemen dat hij pas ná maart 2016 in de (illegale) wapenhandel is verzeild. Er is, tegen de achtergrond van de verklaring van [naam medeverdachte 6] en verdachte’s vingerafdruk op een tas met munitie in de berging van [naam medeverdachte 5] , voldoende bewijs dat de verdachte ook in maart 2016 bij de aanschaf van munitie voor [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] heeft bemiddeld. Of hij zelf de munitie heeft geleverd en of dat op 19 maart 2016 is gebeurd valt, zoals de raadsman terecht heeft opgemerkt, uit het dossier niet af te leiden, meer in het bijzonder niet uit de telefoonanalyse. Die analyse ondersteunt wel de verklaring van [naam medeverdachte 6] dat hij in Dordrecht met [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] rond 17 februari 2016 een ontmoeting heeft gehad met [naam] . Maar dat de analyse geen eerdere contacten tussen de verdachte en [naam medeverdachte 6] heeft opgeleverd dan op 9 maart 2016, wil nog niet zeggen dat die er ook niet zijn geweest. Zo wijst de raadsman er terecht op dat een nummer in de telefoon van [naam medeverdachte 6] onder de naam [bijnaam verdachte] , waarmee [naam medeverdachte 6] zo maar eens de verdachte zou kunnen bedoelen, niet in de analyse is betrokken. Mogelijk heeft de verdachte via dat nummer vóór 9 maart 2016 contact gehad met [naam medeverdachte 6] , maar het is ook mogelijk dat dit is gebeurd met andere nummers die bij de verdachte en [naam medeverdachte 6] in gebruik waren en die niet bekend zijn geworden bij het onderzoeksteam. Anders gezegd, uit het enkele gegeven dat
lateriets niet wordt aangetroffen, kan nog niet worden geconcludeerd dat het er
eerderook niet was.
In de eerste plaatsdoor de telefoongegevens waaruit blijkt dat [naam medeverdachte 6] en [naam verdachte] contact met elkaar hadden; en
in de tweede plaatsdoor vier chatgesprekken die de verdachte op zijn telefoon heeft gevoerd. Deze heeft hij gevoerd in de periode tussen 7 juni en 3 juli 2016 en gaan over wapens en munitie. Het gaat over gl, wat staat voor glock; over 9 mm wat een aanduiding is van een kaliber; en de verdachte wordt gevraagd of hij aan een AK47 kan komen, waarop de verdachte vraagt ‘de machine zelf of de bonen’, wat staat voor het vuurwapen en de munitie. Deze gesprekken worden weliswaar buiten de ten laste gelegde periode gevoerd, maar bewijzen wel dat de verdachte in zijn algemeenheid bemiddelde bij het aanschaffen van wapens en munitie. Er is geen aanleiding om aan te nemen dat hij pas ná maart 2016 in de (illegale) wapenhandel is verzeild. Er is, tegen de achtergrond van de verklaring van [naam medeverdachte 6] en verdachte’s vingerafdruk op een tas met munitie in de berging van [naam medeverdachte 5] , voldoende bewijs dat de verdachte ook in maart 2016 bij de aanschaf van munitie voor [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] heeft bemiddeld. Of hij zelf de munitie heeft geleverd en of dat op 19 maart 2016 is gebeurd valt, zoals de raadsman terecht heeft opgemerkt, uit het dossier niet af te leiden, meer in het bijzonder niet uit de telefoonanalyse. Die analyse ondersteunt wel de verklaring van [naam medeverdachte 6] dat hij in Dordrecht met [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] rond 17 februari 2016 een ontmoeting heeft gehad met [naam] . Maar dat de analyse geen eerdere contacten tussen de verdachte en [naam medeverdachte 6] heeft opgeleverd dan op 9 maart 2016, wil nog niet zeggen dat die er ook niet zijn geweest. Zo wijst de raadsman er terecht op dat een nummer in de telefoon van [naam medeverdachte 6] onder de naam [bijnaam verdachte] , waarmee [naam medeverdachte 6] zo maar eens de verdachte zou kunnen bedoelen, niet in de analyse is betrokken. Mogelijk heeft de verdachte via dat nummer vóór 9 maart 2016 contact gehad met [naam medeverdachte 6] , maar het is ook mogelijk dat dit is gebeurd met andere nummers die bij de verdachte en [naam medeverdachte 6] in gebruik waren en die niet bekend zijn geworden bij het onderzoeksteam. Anders gezegd, uit het enkele gegeven dat
lateriets niet wordt aangetroffen, kan nog niet worden geconcludeerd dat het er
eerderook niet was.
4.1.4.
Conclusie
Op basis van de verklaringen van [naam medeverdachte 6] en van [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] , de telefonische contacten tussen [naam medeverdachte 6] en de verdachte, de aangetroffen vingerafdruk van de verdachte op de rode Dirktas met 400 patronen die deel uitmaken van een levering van 1595 patronen en de chatgesprekken over wapens en munitie in de telefoon van de verdachte, acht de rechtbank het volgende wettig en overtuigend bewezen: In de ten laste gelegde periode in Rotterdam, en in elk geval in Nederland, hebben een of meer personen munitie overgedragen aan [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] , die zeiden zware wapens en munitie nodig te hebben voor overvallen op zware criminelen. [naam medeverdachte 6] en [naam verdachte] hebben bij de aanschaf van die munitie gezamenlijk bemiddeld. Verder is bewezen dat [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] samen een terroristische organisatie hebben gevormd.
De volgende vraag is hoe dit juridisch is te duiden.
4.2.
Ten aanzien van het primair ten laste gelegde: het terroristische oogmerk
4.2.1.
Het verzoek van de officier van justitie
De tenlastelegging onder primair is toegesneden op artikel 140a van het Wetboek van Strafrecht (hierna: Sr) en op artikel 96 Sr. Het eerste feit gaat over deelname aan een terroristische organisatie en het tweede over voorbereiding van een terroristisch misdrijf. Beide bevatten het bestanddeel terroristisch oogmerk. De officier van justitie heeft zich, als gezegd, op het standpunt gesteld dat het primair ten laste gelegde niet wettig en overtuigend is bewezen omdat er geen bewijs is dat de verdachte een terroristisch oogmerk had. Wat betreft artikel 96 Sr is daarover verder geen discussie geweest. Wel is in de loop van de behandeling van deze zaak tussen de rechtbank en de officier van justitie discussie geweest over de invulling van dat oogmerk in artikel 140a Sr. Inmiddels heeft de officier van justitie zich op het standpunt gesteld dat uit de wetsgeschiedenis van artikel 140a Sr moet worden afgeleid dat het oogmerk van de deelnemers niet alleen moet zijn gericht op het plegen van misdrijven, maar ook op het plegen van
terroristischemisdrijven. Gelet op de jurisprudentie van de Hoge Raad hoeft dit niet te betekenen dat de verdachte weet heeft van concrete misdrijven die door de organisatie zijn gepleegd of worden beoogd, maar hij dient wel te weten dat de organisatie in algemene zin terroristische misdrijven beoogt. Voor bewijs van deze wetenschap is bewijs van voorwaardelijk opzet niet genoeg. De verdachte dient onvoorwaardelijk te weten dat de organisatie een terroristisch oogmerk heeft. Nu het terroristisch oogmerk ontbreekt bij de verdachte zelf en zijn wetenschap van zo’n oogmerk bij de bovengenoemde [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] evenmin kan worden bewezen, dient de verdachte van het primair ten laste gelegde te worden vrijgesproken, aldus de officier van justitie.
terroristischemisdrijven. Gelet op de jurisprudentie van de Hoge Raad hoeft dit niet te betekenen dat de verdachte weet heeft van concrete misdrijven die door de organisatie zijn gepleegd of worden beoogd, maar hij dient wel te weten dat de organisatie in algemene zin terroristische misdrijven beoogt. Voor bewijs van deze wetenschap is bewijs van voorwaardelijk opzet niet genoeg. De verdachte dient onvoorwaardelijk te weten dat de organisatie een terroristisch oogmerk heeft. Nu het terroristisch oogmerk ontbreekt bij de verdachte zelf en zijn wetenschap van zo’n oogmerk bij de bovengenoemde [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] evenmin kan worden bewezen, dient de verdachte van het primair ten laste gelegde te worden vrijgesproken, aldus de officier van justitie.
Dit standpunt komt overeen met de beslissing van de rechtbank van 26 september 2016. De rechtbank heeft toen de voorlopige hechtenis van de verdachte opgeheven. Zij was van oordeel dat er geen ernstige bezwaren waren voor het terroristische oogmerk, onder andere omdat uit de jurisprudentie van de Hoge Raad (6 december 2011 (ECLI:NL:HR:2011: BR1144/Piranha II)) dient te worden afgeleid dat voor strafbaarheid onder artikel 140a Sr geldt, dat de deelnemers onvoorwaardelijk dienen te weten dat de organisatie waaraan zij deelnemen het oogmerk heeft tot het plegen van terroristische misdrijven.
In die discussie heeft de officier van justitie gewezen op jurisprudentie van het hof Den Haag. Daaruit zou kunnen worden afgeleid dat deelname aan een terroristische organisatie kan worden bewezen als de verdachte weet dat die organisatie misdrijven pleegt of voorbereidt en hij tenminste de aanmerkelijke kans heeft aanvaard dat dat terroristische misdrijven zijn. In het bijzonder gaat het dan om het arrest van 30 april 2015 (ECLI:NL:GHDHA:2015:1082). De in dit verband meest relevante passage uit dat arrest luidt:
“Voor de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van een deelnemer aan een organisatie bij terroristische misdrijven is (…) noodzakelijk dat de verdachte zich er, naast zijn wetenschap omtrent het criminele karakter van die organisatie, bewust van is dat de organisatie die hij ondersteunt zich ook heel wel in de sfeer van terroristische aanslagen kan althans zou kunnen bewegen en dat als aanmerkelijke kans ook aanvaardt door met die bewustheid van die organisatie lid te worden of te blijven”.
Het cassatieberoep tegen dit arrest is verworpen, aldus nog steeds de officier van justitie, waarbij wel dient te worden aangetekend, dat de onderhavige passage niet door een cassatiemiddel aan het oordeel van de Hoge Raad is onderworpen. Maar toch zou dat er op kunnen duiden dat de Hoge Raad zich verenigt met het oordeel van het hof.
De officier van justitie volgt het hierboven weergegeven standpunt van het hof thans niet, nu dat zijns inziens niet overeenkomt met de wetsgeschiedenis. Hij heeft de rechtbank verzocht, indien zij van oordeel is dat de verdachte om deze reden van dit feit dient te worden vrijgesproken, dit gemotiveerd te doen, zodat deze discussie desnoods in hoger beroep en cassatie verder kan worden gevoerd, waardoor uiteindelijk duidelijkheid zou kunnen worden verkregen over de reikwijdte van het opzet in artikel 140a Sr.
Ook de raadsman heeft zich, onder verwijzing naar het eerdere standpunt van de rechtbank in deze zaak van 26 september 2016, op het standpunt gesteld dat voorwaardelijk opzet op het terroristische oogmerk niet volstaat.
4.2.2.
Het oordeel van de rechtbank
Gelet op het verzoek van de officier van justitie overweegt de rechtbank als volgt.
Artikel 140, eerste lid, Sr luidt:
Deelneming aan een organisatie die tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven, wordt gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of een geldboete van de vijfde categorie.
In het dagelijks spraakgebruik wordt dit een criminele organisatie genoemd.
Artikel 140a Sr luidt:
Deelneming aan een organisatie die tot oogmerk heeft het plegen van terroristische misdrijven, wordt gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste vijftien jaren of een geldboete van de vijfde categorie.
In het dagelijks spraakgebruik wordt dit een terroristische organisatie genoemd.
Tussen beide bepalingen bestaat een logische specialiteitsverhouding. Logisch, omdat de bestanddelen uit beide delicten precies gelijk luiden en artikel 140a, eerste lid, Sr één bestanddeel extra heeft:
terroristischemisdrijven. Specialis, omdat artikel 140a, eerste lid, Sr de misdrijven van artikel 140, eerste lid, Sr verbijzondert. Een terroristische organisatie is óók een criminele organisatie maar dan met een speciaal of bijzonder oogmerk. Een bewezenverklaring van deelname aan een terroristische organisatie kan dan ook onder beide bepalingen worden gekwalificeerd, ware het niet dat artikel 55, tweede lid, Sr voorschrijft dat bij de kwalificatie van een bewezenverklaring van deelname aan een terroristische organisatie alleen de bijzondere bepaling, hier: artikel 140a Sr, in aanmerking komt.
terroristischemisdrijven. Specialis, omdat artikel 140a, eerste lid, Sr de misdrijven van artikel 140, eerste lid, Sr verbijzondert. Een terroristische organisatie is óók een criminele organisatie maar dan met een speciaal of bijzonder oogmerk. Een bewezenverklaring van deelname aan een terroristische organisatie kan dan ook onder beide bepalingen worden gekwalificeerd, ware het niet dat artikel 55, tweede lid, Sr voorschrijft dat bij de kwalificatie van een bewezenverklaring van deelname aan een terroristische organisatie alleen de bijzondere bepaling, hier: artikel 140a Sr, in aanmerking komt.
De specialiteitsverhouding tussen beide bepalingen is ook een gekwalificeerde specialiteitsverhouding. Dit betekent dat de deelname aan een terroristische organisatie veel zwaarder kan worden gestraft dan deelname aan een gewone criminele organisatie. Anders gezegd, als het oogmerk is gericht op
terroristischemisdrijven is dat een strafverzwarend onderdeel.
terroristischemisdrijven is dat een strafverzwarend onderdeel.
Artikel 55, tweede lid, Sr doorbreekt overigens niet het opportuniteitsbeginsel van de officier van justitie. Het staat hem vrij in zaken waarin sprake zou kunnen zijn van een terroristisch oogmerk de tenlastelegging toe te snijden op artikel 140, eerste lid, Sr. Artikel 55, tweede lid, Sr brengt, in gevallen waarin de tenlastelegging is toegesneden op deelname aan een organisatie met het oogmerk tot het plegen van terroristische misdrijven, ook niet mee dat vrijspraak van het terroristische oogmerk steeds moet leiden tot een integrale vrijspraak. Wanneer wel oogmerk op misdrijven kan worden bewezen, kan partieel worden vrijgesproken van het bestanddeel “terroristisch” en kan worden bewezenverklaard voor het overige. Die bewezenverklaring kan worden gekwalificeerd onder het gronddelict van artikel 140, eerste lid, Sr. De tenlastelegging zal dat overigens wel moeten toelaten en het strafmaximum is dan beperkt tot zes jaren.
De vraag is nu wat het opzetvereiste in artikel 140a Sr inhoudt. In 1997 heeft de Hoge Raad bij arrest van 18 november (NJ 1998, 225) over de betekenis van artikel 140, eerste lid, Sr het volgende overwogen:
“5.3 Van het aan een organisatie als bedoeld in dat artikel deelnemen in de zin van die bepaling is slechts dan sprake, indien de betrokkene behoort tot het samenwerkingsverband en een aandeel heeft in, dan wel ondersteunt, gedragingen die strekken tot of rechtstreeks verband houden met de verwezenlijking van het in dat artikel bedoelde oogmerk (…).
5.4
Redelijke wetsuitleg brengt voorts mee dat voor deelneming in de zin van evengenoemd artikel voldoende is dat de betrokkene in zijn algemeenheid weet (in de zin van onvoorwaardelijk opzet) dat de organisatie tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven. De betrokkene behoeft dus geen wetenschap te hebben van één of verscheidene concrete misdrijven die door de organisatie worden beoogd”.
Sindsdien behoort deze overweging tot de standaard-jurisprudentie van de Hoge Raad. In de Memorie van Toelichting bij het wetsontwerp dat heeft geleid tot de invoering van artikel 140a Sr heeft de regering ook naar deze jurisprudentie en in het bijzonder ook naar het bovenstaande arrest verwezen.
“De bestanddelen van het voorgestelde artikel 140a Sr zijn voor het grootste deel ontleend aan artikel 140 Sr en dienen op dezelfde wijze te worden uitgelegd. (…) In HR 18 november 1997, NJ 1998, 225, (is) tevens aangegeven dat de betrokkene moet weten van dat oogmerk” (Tweede Kamer, vergaderjaar 2001–2002, 28 463, nr. 3 (MvT), p. 9).
Naar het oordeel van de rechtbank laat de geciteerde passage in de Memorie van Toelichting geen ruimte voor een andere conclusie, dan dat van strafbare deelneming aan een terroristische organisatie pas sprake is bij onvoorwaardelijk opzet op het terroristische oogmerk. Anders gezegd, als de verdachte deelneemt aan een gestructureerd samenwerkingsverband en een aandeel heeft in, dan wel ondersteunt, gedragingen die rechtstreeks verband houden met de verwezenlijking van het in dat artikel bedoelde oogmerk, waaronder dient te worden verstaan: het doel van de organisatie, dan is hij slechts strafbaar indien hij voor zichzelf zeker weet dat de organisatie het plegen van terroristische misdrijven als oogmerk heeft. Onder die omstandigheid is (bewijs van) wetenschap van concrete plannen of misdrijven niet vereist.
Dat het opzetvereiste in artikel 140a Sr ook volgens de Hoge Raad zo dient te worden uitgelegd, blijkt uit het eerder genoemde Piranha II-arrest. Daarin heeft de Hoge Raad overwogen:
“2.3.1. Blijkens de wetsgeschiedenis moeten de bestanddelen van art. 140a Sr op dezelfde wijze worden uitgelegd als de bestanddelen van art. 140 Sr. Volgens bestendige jurisprudentie is voor "deelneming" in de zin van art. 140 Sr voldoende dat de betrokkene in zijn algemeenheid weet dat de organisatie tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven (vgl. HR 18 november 1997, NJ 1998/225).
2.3.2.
Uit de bewijsvoering kan de evenbedoelde wetenschap dat de organisatie tot oogmerk had het plegen van terroristische misdrijven niet worden afgeleid (…)”.
Nu onder 2.3.2 wordt verwezen naar de “evenbedoelde wetenschap” en dit gaat om onvoorwaardelijk weten gelet op de verwijzing naar HR 18 november 1997, NJ 1998/225, gaat het ook bij deelname aan een terroristische organisatie om onvoorwaardelijk weten.
De officier van justitie heeft er, als gezegd, nog op gewezen dat het cassatieberoep tegen het arrest van het hof Den Haag van 30 april 2015 is verworpen. Ook al waren er geen middelen ingediend over het oordeel over het opzetvereiste, de Hoge Raad had ambtshalve kunnen casseren. Uit het feit dat de Hoge Raad niet heeft gecasseerd zou kunnen worden afgeleid dat de Hoge Raad van oordeel is dat de wetenschap van het doel van de organisatie kan worden afgezwakt tot mogelijk weten als het gaat om misdrijven met een terroristisch oogmerk. De raadsman van de medeverdachte [naam medeverdachte 6] heeft er echter terecht op gewezen dat de Hoge Raad ambtshalve cassatie bijzonder spaarzaam toepast (HR 26-06-2018, ECLI:NL:HR:2018:1007). Uit het uitblijven van ambtshalve cassatie kan hoe dan ook niets worden afgeleid.
Bovenstaande brengt mee dat het opzetverband in artikel 140a Sr onvoorwaardelijk opzet is. Bewezen dient te worden dat de verdachte heeft geweten, in de zin van onvoorwaardelijk opzet, dat hij te maken had met een terroristische organisatie. Met de officier van justitie en de raadsman is de rechtbank van oordeel dat dit in deze zaak niet kan worden bewezen. De rechtbank zal de verdachte dan ook vrijspreken van dit onderdeel van de primaire tenlastelegging. De rechtbank merkt daarbij nog op dat, gelet op de wijze van tenlastelegging, deze zich in dit geval niet leent voor een partiële vrijspraak van het bestanddeel “terroristisch” en een veroordeling op basis van het gronddelict van artikel 140 Sr (dat wil zeggen: criminele organisatie i.p.v. terroristische organisatie). Daarvoor is de feitelijke omschrijving in de tenlastelegging te zeer toegesneden op misdrijven met een terroristisch oogmerk. De rechtbank laat mede daarom de vraag of de verdachte eigenlijk wel deel heeft uitgemaakt van de organisatie buiten beschouwing.
4.3.
Waardering ten aanzien van het subsidiair ten laste gelegde
Als gezegd is subsidiair ten laste gelegd het medeplegen van medeplichtigheid aan deelname aan een terroristische organisatie. Dan dient om te beginnen bewezen te worden dat er sprake is van een gestructureerd samenwerkingsverband tussen [naam medeverdachte 1] , [naam medeverdachte 2] en/of [naam medeverdachte 3] en dat deze een terroristisch oogmerk hadden. Vervolgens dient de verdachte bij de deelname aan deze organisatie te hebben geholpen door munitie te leveren. Nu medeplichtigheid (pas) strafbaar is als de verdachte opzet heeft op het behulpzaam zijn bij de deelname aan de terroristische organisatie, rijst de vraag in hoeverre ook bij de medeplichtigheid sprake dient te zijn van onvoorwaardelijk opzet op het terroristische oogmerk.
In zijn arrest van 6 maart 2018 (ECLI:NL:HR:2018:304) heeft de Hoge Raad als volgt overwogen:
“Ingeval het (voorwaardelijk) opzet van de medeplichtige niet (volledig) is gericht op het gronddelict, moet het misdrijf waarop het opzet van de medeplichtige wel was gericht, voldoende verband houden met het gronddelict. Of van een dergelijk verband sprake is, is afhankelijk van de concrete omstandigheden van het geval. Een algemene regel daaromtrent laat zich dus bezwaarlijk formuleren. Nochtans zal doorgaans kunnen worden aangenomen dat dit verband bestaat indien het misdrijf waarop het (voorwaardelijk) opzet van de medeplichtige was gericht, een onderdeel vormt van het gronddelict, zoals het geval is bij een misdrijf dat is begaan onder strafverzwarende omstandigheden”.
Als gezegd is sprake van een generalis-specialis verhouding tussen deelname aan een criminele organisatie en deelname aan een terroristische organisatie. Dat het oogmerk van de organisatie is gericht op
terroristischemisdrijven is een strafverzwarende omstandigheid. Gelet op bovenstaande overweging van de Hoge Raad, dient aldus te worden aangenomen dat er tussen artikel 140a Sr en 140 Sr een voldoende verband bestaat in de hier bedoelde zin. Dat betekent weer dat het medeplegen van medeplichtigheid aan deelname aan een terroristische organisatie kan worden bewezen als het opzet van de verdachte er op is gericht om, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, behulpzaam te zijn bij deelname aan een criminele organisatie als bedoeld in artikel 140, eerste lid, Sr. Gelet op de jurisprudentie van de Hoge Raad over het opzetverband in artikel 140 Sr, dient wel te worden aangenomen dat de medeplichtige dan dient te weten, in de betekenis van onvoorwaardelijk opzet, dat hij met een criminele organisatie van doen heeft gehad.
terroristischemisdrijven is een strafverzwarende omstandigheid. Gelet op bovenstaande overweging van de Hoge Raad, dient aldus te worden aangenomen dat er tussen artikel 140a Sr en 140 Sr een voldoende verband bestaat in de hier bedoelde zin. Dat betekent weer dat het medeplegen van medeplichtigheid aan deelname aan een terroristische organisatie kan worden bewezen als het opzet van de verdachte er op is gericht om, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, behulpzaam te zijn bij deelname aan een criminele organisatie als bedoeld in artikel 140, eerste lid, Sr. Gelet op de jurisprudentie van de Hoge Raad over het opzetverband in artikel 140 Sr, dient wel te worden aangenomen dat de medeplichtige dan dient te weten, in de betekenis van onvoorwaardelijk opzet, dat hij met een criminele organisatie van doen heeft gehad.
Deze beschouwingen leiden tot het volgende oordeel.
Uit de eerder aangehaalde verklaring van [naam medeverdachte 6] , dat in aanwezigheid van de verdachte door [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] is verteld dat zij zware wapens en munitie nodig hadden om overvallen te plegen op zware criminelen, kan worden afgeleid dat de verdachte in zijn eigen voorstelling te maken heeft gehad met twee samenwerkende mannen, die het oogmerk hadden om misdrijven te plegen, in het bijzonder diefstal in vereniging met geweld (artikel 312, tweede lid, aanhef en onder 2e, Sr). Als gezegd wordt niet betwist wordt dat [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] een terroristische organisatie hebben gevormd. Verder is bewezen dat de verdachte in elk geval samen met [naam medeverdachte 6] heeft bemiddeld bij de levering van 1595 patronen van het kaliber 7.62, geschikt voor een aanvalsgeweer van het type AK47. Dit is aan te merken als het leveren van middelen en inlichtingen als bedoeld in het subsidiaire deel van de tenlastelegging.
Ten laste is gelegd dat deze medeplichtigheid is medegepleegd. Dit laatste betekent dat niet bewezen hoeft te worden dat de verdachte zelf de munitie ter hand heeft gesteld, maar dat hij bij de levering van de munitie aan [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] nauw en bewust met een of meer anderen heeft samengewerkt. De bijdrage van de verdachte aan de voltooiing van het delict, dat wil zeggen de overdracht van de munitie, dient wel van voldoende gewicht te zijn. Bij de vorming van het oordeel dat sprake is van de voor medeplegen vereiste nauwe en bewuste samenwerking, kan de rechterbank rekening houden met onder meer de intensiteit van de samenwerking, de onderlinge taakverdeling, de rol in de voorbereiding, de uitvoering of de afhandeling van het delict en het belang van de rol van de verdachte, diens aanwezigheid op belangrijke momenten en het zich niet terugtrekken op een daartoe geëigend tijdstip (HR 2 december 2014, ECLI:NL:HR:2014:3474). Vast staat dat de munitie is geleverd en vast staat ook dat de verdachte bij de levering van die munitie heeft bemiddeld. Hij is degene geweest die [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1] in elk geval op het spoor van deze patronen heeft gezet, blijkens de verklaring van [naam medeverdachte 6] , en hij heeft aan hen een patroon getoond en gevraagd of dit de goede was. Dat, in onderlinge samenhang bezien met zijn vingerafdruk die is aangetroffen op de rode Dirktas, toont aan dat de verdachte betrokken was op essentiële momenten bij de levering van de munitie en dat hij op enig moment (in elk geval) een deel van de munitie voorhanden heeft gehad. Dat levert voldoende bewijs op voor het medeplegen van medeplichtigheid tot het delict.
Het subsidiaire onderdeel van de tenlastelegging is bewezen.
4.4.
Bewezenverklaring
In bijlage II heeft de rechtbank de inhoud van wettige bewijsmiddelen opgenomen, houdende voor de bewezenverklaring redengevende feiten en omstandigheden. Op grond daarvan en op grond van de redengevende inhoud van het voorgaande, is wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het subsidiair ten laste gelegde heeft begaan op die wijze dat:
[naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] in of omstreeks de
periode van 1 december 2015 tot en met 27 maart 2016 te Rotterdam, althans in
Nederland, en/of Argenteuil, althans in Frankrijk,
hebben deelgenomen aan een organisatie, te weten een
terroristische gewapende strijdgroep, welke organisatie tot
oogmerk had het plegen van terroristische misdrijven, namelijk
> het opzettelijk brand stichten en/of een ontploffing teweegbrengen, terwijl
daarvan gemeen gevaar voor goederen en/of gevaar voor zwaar lichamelijk
letsel en/of levensgevaar voor een ander te duchten is en/of dit feit iemands
dood ten gevolge heeft (zoals bedoeld in artikel 157 Wetboek van Strafrecht),
(te) begaan met een terroristisch oogmerk (zoals bedoeld in artikel 176a van
het Wetboek van Strafrecht) en/of
> doodslag (te) begaan met een terroristisch oogmerk (zoals bedoeld in artikel
288a van het Wetboek van Strafrecht) en/of
> moord (te) begaan met een terroristisch oogmerk (zoals bedoeld in artikel
289 jo 83 van het Wetboek van Strafrecht) en/of
> de samenspanning en/of opzettelijke voorbereiding van en/of bevordering tot
eerder vermelde misdrijven (zoals bedoeld in artikel 176b en/of 289a en/of 96
lid 2) en/of
> het voorhanden hebben van een of meer wapens en/of van munitie van de
categorieën II en/of III (zoals bedoeld in artikel 26 lid 1 van de Wet Wapens
en Munitie) (te) begaan met een terroristisch oogmerk en/of met het oogmerk om
een terroristisch misdrijf voor te bereiden of gemakkelijk te maken (zoals
bedoeld in artikel 55 lid 1 en/of lid 5 van de Wet Wapens en Munitie),
door het voorbereiden en/of plegen van een of meer aanslagen in Frankrijk, althans in
(West) Europa,
tot het plegen van welk(e) misdrijf(ven) verdachte, tezamen en in
vereniging met een of meer anderen in de periode van
1 december 2015 tot en met 27 maart 2016 te Rotterdam, althans in Nederland,
opzettelijk gelegenheid en/of middelen en/of
inlichtingen heeft verschaft , door
-telefonische contacten te onderhouden met betrekking tot de levering
van munitie, en
- aan [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1]
een hoeveelheid munitie, te weten:
*
1595patronen (kaliber 7.62 X 39 mm)
1595patronen (kaliber 7.62 X 39 mm)
te verschaffen en/of te leveren;
Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd is niet bewezen. De verdachte moet ook daarvan worden vrijgesproken.
5.Strafbaarheid feit
Het bewezen feit levert op:
medeplegen van medeplichtigheid tot het deelnemen aan een organisatie die tot oogmerk heeft het plegen van terroristische misdrijven.
Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten.
Het feit is dus strafbaar.
6.Strafbaarheid verdachte
Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte uitsluit.
De verdachte is dus strafbaar.
7.Motivering straf
Algemene overweging
De straf die aan de verdachte wordt opgelegd, is gegrond op de ernst van het feit, de omstandigheden waaronder het feit is begaan en de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte. Daarbij wordt in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen.
Het in aanmerking nemen van het (onder de bewijsoverweging uiteengezette) ruimer opzetverband in het kader van de medeplichtigheid dient op grond van artikel 49, vierde lid, Sr evenwel consequenties te hebben bij de strafmaat. Waar de kwalificatie van de medeplichtige de kwalificatie van de pleger of uitlokker volgt, wordt de medeplichtige gestraft overeenkomstig zijn eigen opzet. Dit vloeit voort (onder andere) uit het arrest van de Hoge Raad van 2 oktober 2007, ECLI:NL:HR:BA7932. In dit geval was het opzet van de verdachte niet gericht op het leveren van munitie aan een terroristische organisatie, maar aan een (reguliere) criminele organisatie. De verdachte wordt daarom gestraft als ware hij medeplichtige aan deelneming aan een criminele organisatie als bedoeld in artikel 140 Sr.
Kortom, het strafmaximum in de zaak tegen de verdachte is bepaald op tweederde (artikel 49, eerste lid, Sr) van zes jaar (artikel 140, eerste lid, Sr). Dit zal consequenties hebben voor de hoogte van de feitelijk op te leggen straf.
Feiten waarop de straf is gebaseerd
De verdachte heeft zich samen met de medeverdachte in de ten laste gelegde periode gedurende enkele weken schuldig gemaakt aan medeplichtigheid aan het deelnemen aan een terroristische organisatie. Hij heeft in die periode bemiddeld voor de levering van munitie aan personen die een terroristische aanslag voorbereidden. Het ging daarbij om een hoeveelheid van 1595 patronen - die geschikt zijn voor een aanvalsgeweer van het welbekende type AK47. Door aldus te handelen heeft de verdachte een bijdrage geleverd aan een organisatie die het oogmerk heeft om terroristische misdrijven te plegen.
Terrorisme wordt beschouwd als een van de ernstigste schendingen van de democratische rechtsstaat. Terrorisme raakt de democratische rechtsstaat in het hart. Wel tekent de rechtbank aan dat er uiteindelijk geen aanslagen zijn gepleegd en dat verdachtes opzet niet verder reikte dan medeplichtigheid aan een criminele organisatie.
Terrorisme wordt beschouwd als een van de ernstigste schendingen van de democratische rechtsstaat. Terrorisme raakt de democratische rechtsstaat in het hart. Wel tekent de rechtbank aan dat er uiteindelijk geen aanslagen zijn gepleegd en dat verdachtes opzet niet verder reikte dan medeplichtigheid aan een criminele organisatie.
De verdachte heeft kennelijk enkel oog gehad voor zijn eigen financieel voordeel. Hij heeft zich niet bekommerd om de schade die zijn handelen en het handelen van de organisatie anderen en de samenleving heeft toegebracht en nog had kunnen toebrengen.
Tevens is uit chatsessies tussen de verdachten en anderen gebleken dat hij vaker, en bovendien met veel gemak, spreekt over het kunnen leveren van munitie en hij lijkt dan ook in een crimineel netwerk te zijn ingebed. Ook heeft de verdachte er geen blijk van gegeven dat hij verantwoordelijkheid neemt voor zijn handelen.
Persoonlijke omstandigheden van de verdachte
Strafblad
De rechtbank heeft acht geslagen op een uittreksel uit de justitiële documentatie van 6 februari 2019, waaruit blijkt dat de verdachte in de afgelopen vijf jaar niet is veroordeeld voor soortgelijke strafbare feiten.
Rapportage
Reclassering Nederland heeft een voortgangsverslag over de verdachte opgemaakt, gedateerd 4 januari 2018. Dit rapport houdt - kort samengevat - het volgende in.
De verdachte is niet gemotiveerd voor reclasseringsinterventies en die acht de reclassering dan ook niet uitvoerbaar. Gezien het delictverleden van de verdachte en de bevindingen in de onderhavige zaak acht de rapporteur het recidiverisico in hoge mate aanwezig.
Conclusies van de rechtbank
Gelet op hetgeen de rechtbank hierboven heeft overwogen, komt zij tot de volgende conclusies.
Gezien de ernst van het feit kan niet anders worden gereageerd dan met het opleggen van een onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Bij de bepaling van de duur van de gevangenisstraf houdt de rechtbank, zoals hiervoor uiteengezet rekening met het feit dat het opzet van de verdachte niet gericht was op het terroristische oogmerk. Daarnaast blijkt uit een door de raadsman overgelegd stuk dat de verdachte al bijna een jaar een fulltimebaan heeft en dus zijn leven op dat punt een goede wending heeft gegeven. Dit weegt de rechtbank in het voordeel van de verdachte mee. Voor het overige ziet de rechtbank geen strafmatigende omstandigheden.
Alles afwegend komt de rechtbank tot een lagere straf dan door de officier van justitie is geëist en acht zij de hierna te noemen straf passend en geboden.
8.Toepasselijke wettelijke voorschriften
Gelet is op de artikelen 47, 48, 63 en 140a van het Wetboek van Strafrecht.
9.Bijlagen
De in dit vonnis genoemde bijlagen maken deel uit van dit vonnis.
10.Beslissing
De rechtbank:
verklaart niet bewezen, dat de verdachte het primair ten laste gelegde feit heeft begaan en spreekt de verdachte daarvan vrij;
verklaart bewezen, dat de verdachte het subsidiair ten laste gelegde feit, zoals hiervoor omschreven, heeft begaan;
verklaart niet bewezen hetgeen aan de verdachte meer of anders ten laste is gelegd dan hiervoor bewezen is verklaard en spreekt de verdachte ook daarvan vrij;
stelt vast dat het bewezen verklaarde oplevert het hiervoor vermelde strafbare feit;
verklaart de verdachte strafbaar;
veroordeelt de verdachte tot een
gevangenisstraf voor de duur van 12 maanden;
gevangenisstraf voor de duur van 12 maanden;
beveelt dat de tijd die door de veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht, voor zover deze tijd niet reeds op een andere vrijheidsstraf in mindering is gebracht.
Dit vonnis is gewezen door:
mr. J.L.M. Boek, voorzitter,
en mrs. A. van Luijck en L. Daum, rechters,
in tegenwoordigheid van mr. C. Ihataren, griffier,
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank op 8 april 2019.
Bijlage I
Tekst gewijzigde tenlastelegging
Aan de verdachte wordt ten laste gelegd dat
(deelname terroristische organisatie)
hij in of omstreeks 1 december 2015 tot en met 27 maart 2016 te Rotterdam,
althans in Nederland, en/of Parijs en/of Argenteuil, althans in Frankrijk, en/of in België,
heeft deelgenomen aan een organisatie, te weten de terroristische organisatie
Islamitische Staat (IS), althans een aan IS gelieerde terroristische gewapende
Jihadistische strijdgroep, in elk geval een terroristische gewapende
Jihadistische strijdgroep, waaraan in elk geval hebben deelgenomen [naam medeverdachte 1] en/of
[naam medeverdachte 2] en/of [naam medeverdachte 3] , welke organisatie tot oogmerk had het plegen van
terroristische misdrijven, namelijk
> het opzettelijk brand stichten en/of een ontploffing teweegbrengen, terwijl
daarvan gemeen gevaar voor goederen en/of gevaar voor zwaar lichamelijk
letsel en/of levensgevaar voor een ander te duchten is en/of dit feit iemands
dood ten gevolge heeft (zoals bedoeld in artikel 157 Wetboek van Strafrecht),
(te) begaan met een terroristisch oogmerk (zoals bedoeld in artikel 176a van
het Wetboek van Strafrecht) en/of
> doodslag (te) begaan met een terroristisch oogmerk (zoals bedoeld in artikel
288a van het Wetboek van Strafrecht) en/of
> moord (te) begaan met een terroristisch oogmerk (zoals bedoeld in artikel
289 jo 83 van het Wetboek van Strafrecht) en/of
> de samenspanning en/of opzettelijke voorbereiding van en/of bevordering tot
eerdervermelde misdrijven (zoals bedoeld in artikel 176b en/of 289a en/of 96
lid 2) en/of
> het voorhanden hebben van een of meer wapens en/of van munitie van de
categorieën II en/of III (zoals bedoeld in artikel 26 lid 1 van de Wet Wapens
en Munitie) (te) begaan met een terroristisch oogmerk en/of met het oogmerk om
een terroristisch misdrijf voor te bereiden of gemakkelijk te maken (zoals
bedoeld in artikel 55 lid 1 en/of lid 5 van de Wet Wapens en Munitie),
door het voorbereiden en/of plegen van een of meer aanslagen in Frankrijk, althans in (West) Europa,
(artikel 140a Wetboek van Strafrecht)
EN/OF
(bevordering/voorbereiding tot het plegen van terroristische misdrijven)
hij in of omstreeks de periode van 1 december 2015 tot en met 27 maart 2016
te Rotterdam, althans in Nederland, en/of Parijs en/of Argenteuil, althans in Frankrijk,
en/of in België, tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans
alleen,
met het oogmerk om ter voorbereiding en/of ter bevordering van de/het
(meermalen) te plegen misdrij(f)(ven):
> doodslag (te) begaan met een terroristisch oogmerk (zoals bedoeld in artikel
288a van het Wetboek van Strafrecht) en/of
> moord (te) begaan met een terroristisch oogmerk (zoals bedoeld in artikel
289 jo 83 van het Wetboek van Strafrecht)
- een ander heeft trachten te bewegen om het misdrijf te plegen, te doen
plegen of mede te plegen, om daarbij behulpzaam te zijn of om daartoe
gelegenheid, middelen of inlichtingen te verschaffen en/of
- gelegenheid, middelen en/of inlichtingen tot het plegen van het misdrijf aan
zich of aan anderen heeft verschaft en/of
- voorwerpen voorhanden heeft gehad waarvan hij wist dat zij bestemd zijn tot
het plegen van het misdrijf,
immers heeft/hebben hij, verdachte, en/of zijn mededader(s)
-telefonische contacten onderhouden met betrekking tot de levering
en/of het bewaren/verbergen van wapen(s) en/of munitie, en/of
- [naam medeverdachte 2] en/of [naam medeverdachte 1] en/of [naam medeverdachte 3] in contact gebracht met een of meer
leverancier(s) van wapen(s) en/of munitie, en/of
- aan [naam medeverdachte 2] en/of [naam medeverdachte 1] en/of [naam medeverdachte 3]
een of meer patroonmagazijn(en) en/of een trommelmagazijn en/of
een grote hoeveelheid munitie, te weten:
* 2880 patronen (kaliber 7.62 X 39 mm) en/of
* 850 patronen (kaliber 9 mm en/of kaliber 9 x 19 mm), althans munitie,
verschaft en/of geleverd,
welke munitie en/of magazijnen bestemd was/waren voor het plegen van een of meer
aanslagen in Frankrijk, althans in (West) Europa en/of welke aanslagen moord en/of
doodslag, telkens met een terroristisch oogmerk, inhouden;
(artikel 96 lid 2 in verbinding met artikelen 83, 288a, 289 Wetboek van Strafrecht)
Subsidiair, voorzover het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou
kunnen leiden:
(medeplichtigheid aan deelname terroristische organisatie)
[naam medeverdachte 1] en/of [naam medeverdachte 2] en/of [naam medeverdachte 3] en/of een of meer anderen in of omstreeks de
periode van 1 december 2015 tot en met 27 maart 2016 te Rotterdam, althans in
Nederland, en/of Parijs en/of Argenteuil, althans in Frankrijk, en/of in België,
hebben deelgenomen aan een organisatie, te weten de terroristische
organisatie Islamitische Staat (IS), althans een aan IS gelieerde
terroristische gewapende Jihadistische strijdgroep, in elk geval een
terroristische gewapende Jihadistische strijdgroep, welke organisatie tot
oogmerk had het plegen van terroristische misdrijven, namelijk
> het opzettelijk brand stichten en/of een ontploffing teweegbrengen, terwijl
daarvan gemeen gevaar voor goederen en/of gevaar voor zwaar lichamelijk
letsel en/of levensgevaar voor een ander te duchten is en/of dit feit iemands
dood ten gevolge heeft (zoals bedoeld in artikel 157 Wetboek van Strafrecht),
(te) begaan met een terroristisch oogmerk (zoals bedoeld in artikel 176a van
het Wetboek van Strafrecht) en/of
> doodslag (te) begaan met een terroristisch oogmerk (zoals bedoeld in artikel
288a van het Wetboek van Strafrecht) en/of
> moord (te) begaan met een terroristisch oogmerk (zoals bedoeld in artikel
289 jo 83 van het Wetboek van Strafrecht) en/of
> de samenspanning en/of opzettelijke voorbereiding van en/of bevordering tot
eerdervermelde misdrijven (zoals bedoeld in artikel 176b en/of 289a en/of 96
lid 2) en/of
> het voorhanden hebben van een of meer wapens en/of van munitie van de
categorieën II en/of III (zoals bedoeld in artikel 26 lid 1 van de Wet Wapens
en Munitie) (te) begaan met een terroristisch oogmerk en/of met het oogmerk om
een terroristisch misdrijf voor te bereiden of gemakkelijk te maken (zoals
bedoeld in artikel 55 lid 1 en/of lid 5 van de Wet Wapens en Munitie),
door het voorbereiden en/of plegen van een of meer aanslagen in Frankrijk, althans in
(West) Europa,
tot en/of bij het plegen van welk(e) misdrijf(ven) verdachte, tezamen en in
vereniging met een of meer anderen, althans alleen, in of omstreeks de periode van
1 december 2015 tot en met 27 maart 2016 te Rotterdam, althans in Nederland,
meermalen, althans eenmaal, (telkens) opzettelijk gelegenheid en/of middelen en/of
inlichtingen heeft verschaft en/of (telkens) opzettelijk behulpzaam is geweest, door
-telefonische contacten te onderhouden met betrekking tot de levering
en/of het bewaren/verbergen van wapen(s) en/of munitie, en/of
- [naam medeverdachte 2] en/of [naam medeverdachte 1] en/of [naam medeverdachte 3] in contact te brengen met een of meer leverancier(s)
van wapen(s) en/of munitie, en/of
- aan [naam medeverdachte 2] en/of [naam medeverdachte 1] en/of [naam medeverdachte 3]
een of meer patroonmagazijn(en) en/of een trommelmagazijn en/of
een grote hoeveelheid munitie, te weten:
* 2880 patronen (kaliber 7.62 X 39 mm) en/of
* 850 patronen (kaliber 9 mm en/of kaliber 9 x 19 mm), althans munitie,
te verschaffen en/of te leveren;
(artikel 140a jo 48 Wetboek van Strafrecht)
Meer subsidiair, voor zover het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of
zou kunnen leiden:
(overdragen/voorhanden hebben van munitie)
hij in of omstreeks de periode van 1 december 2015 tot en met 27 maart 2016
te Rotterdam, althans in Nederland, tezamen en in vereniging met een of meer
anderen, althans alleen, over heeft gedragen aan een of meer anderen, althans
voorhanden heeft gehad,
een grote hoeveelheid munitie, te weten:
- 2880 patronen (kaliber 7.62 X 39 mm) en/of
- 850 patronen (kaliber 9 mm en/of kaliber 9 x 19 mm),
althans munitie van categorie II en/of III, in elk geval munitie in de zin van
de Wet Wapens en Munitie van categorie II en/of III,
en/of
(een) onderde(e)l(en) van een vuurwapen(s) in de zin van artikel 1 onder 3, gelet op
artikel 2 lid 1 van categorie II en/of III van de Wet wapens en munitie, te weten een of
meer patroonmagazijn(en) en/of een trommelmagazijn, zijnde (telkens) een hulpstuk
en/of onderdeel dat van wezenlijke aard is en specifiek bestemd voor een vuurwapen van
het merk Arsenal, model M-47W Circle 10 (kaliber 7,62 x 39 mm) en/of voor een
vuurwapen, model AK47 (kaliber 7,62 x 39 mm),
terwijl het feit (al dan niet) is begaan met een terroristisch oogmerk (als bedoeld in artikel 83a van het Wetboek van Strafrecht) dan wel met het oogmerk om een terroristisch misdrijf (als bedoeld in artikel 83 van het Wetboek van Strafrecht) voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken;
De in deze tenlastelegging gebruikte termen en uitdrukkingen worden, voorzover
daaraan in de Wet wapens en munitie betekenis is gegeven, geacht in dezelfde
betekenis te zijn gebezigd.
(artikel 26 en/of 31 juncto 55 Wet wapens en munitie)