ECLI:NL:RBNHO:2019:3905

Uitspraak

RECHTBANK NOORD-HOLLAND

Afdeling Publiekrecht, Sectie Straf

Locatie Haarlemmermeer

Meervoudige economische strafkamer

Parketnummer: 15/997500-14 (P)

Uitspraakdatum: 8 mei 2019

Tegenspraak

Vonnis

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de openbare terechtzittingen van 15, 16 en 17 april 2019 in de zaak tegen:

[verdachte],

geboren op [geboortedatum] te [geboorteplaats] ,

ingeschreven in de basisregistratie personen op het adres [adres] .

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officieren van justitie

mr. M.C.A. Plantenga en mr. K. Zweers en van hetgeen verdachte en zijn raadsman, mr. drs. O.O. van der Lee, advocaat te Amsterdam, naar voren hebben gebracht.

1.Tenlastelegging

De tenlastelegging is als
bijlage Iaan dit vonnis gehecht.

De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte (hierna: [verdachte] ):

feit 1 primair:

samen met anderen in de periode van 1 januari 2011 tot en met 3 april 2014 als houder van dieren, een aantal transporten van voornamelijk vogels naar het buitenland heeft uitgevoerd, terwijl verdachte en de anderen wisten dat door hun handelen een verspreiding van een dierziekte kon worden veroorzaakt, niet alle maatregelen hebben genomen die van hun konden worden gevergd, omdat gebruik is gemaakt van valse of vervalste documenten, terwijl verdachte hieraan feitelijke leiding heeft gegeven;

(artikel 101a lid 1 Gezondheids- en welzijnswet voor dieren)

feit 2 primair:

samen met anderen in de periode van 1 januari 2014 tot en met 12 november 2014 handelingen heeft verricht die ertoe strekten diergeneesmiddelen voorhanden te hebben, terwijl dit volgens de Regeling diergeneesmiddelen niet was toegestaan, terwijl verdachte hieraan feitelijke leiding heeft gegeven;

(artikel 2.19 Wet dieren)

feit 3 primair:

samen met anderen in de periode van 1 januari 2014 tot en met 12 november 2014 als houder van een dier handelingen heeft verricht die ertoe strekten diergeneesmiddelen voorhanden te hebben, terwijl dit niet was toegestaan omdat die geneesmiddelen niet voor duiven waren vergund, terwijl verdachte hieraan feitelijke leiding heeft gegeven;

(artikel 2.19 lid 1 Wet dieren)

feit 4 primair:

samen met anderen in de periode van 1 januari 2011 tot en met 3 april 2014 opzettelijk gebruik heeft gemaakt van valse of vervalste gezondheidscertificaten, dan wel deze gezondheidscertificaten voorhanden heeft gehad, terwijl verdachte hieraan feitelijke leiding heeft gegeven;

(artikel 225 lid 2 Wetboek van Strafrecht)

feit 5 primair

samen met anderen in de periode van 1 januari 2011 tot en met 3 april 2014 opzettelijk gebruik heeft gemaakt van valse of vervalste laboratoriumuitslagen, dan wel deze laboratoriumuitslagen voorhanden heeft gehad, terwijl verdachte hieraan feitelijke leiding heeft gegeven;

(artikel 225 lid 2 Wetboek van Strafrecht)

feit 6 primair:

samen met anderen in de periode van 1 januari 2011 tot en met 3 april 2014 opzettelijk gebruik heeft gemaakt van valse of vervalste certificaten van oorsprong, dan wel deze certificaten van oorsprong voorhanden heeft gehad;

(artikel 225 lid 2 Wetboek van Strafrecht)

feit 7 primair:

samen met anderen in de periode van 1 januari 2011 tot en met 3 april 2014 opzettelijk gebruik heeft gemaakt van een valse of vervalste airwaybill en commercial invoice, dan wel deze documenten voorhanden heeft gehad, terwijl verdachte hieraan feitelijke leiding heeft gegeven;

(artikel 225 lid 2 Wetboek van Strafrecht)

feit 8 primair:

samen met anderen in de periode van 1 januari 2011 tot en met 3 april 2014 heeft deelgenomen aan een criminele organisatie, terwijl verdachte hieraan feitelijke leiding heeft gegeven;

(artikel 140 lid 1 Wetboek van Strafrecht)

Ten aanzien van de feiten 1 tot en met 8 is subsidiair hetzelfde feit ten laste gelegd, met uitzondering van het feitelijk leiding geven.

2.Voorvragen

De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig is, dat zijzelf bevoegd is tot kennisneming van de zaak, dat het Openbaar Ministerie ontvankelijk is in zijn vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.

3.Beoordeling van het bewijs

3.1.

Inleiding

In 2011 kwamen bij de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (hierna: de NVWA) signalen binnen dat er vermoedelijk valse documenten werden gebruikt bij het verzenden van dieren, voornamelijk vogels, vanuit Nederland naar het buitenland. In 2013 kwamen opnieuw signalen binnen, deze keer via het Belgische Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen (hierna: het FAVV). Het FAVV ontving meldingen dat ook Belgische documenten werden vervalst voor de exporten van voornamelijk vogels naar derde landen, met name naar Koeweit en Bahrein. De vermoedelijk vervalste documenten betroffen voornamelijk:

- gezondheidscertificaten, die na keuring van de dieren worden afgegeven door een dierenarts die bij de NVWA of het FAVV is aangesloten;

- Certificaten van Oorsprong (hierna: CvO’s), waarmee wordt aangetoond uit welk land het dier oorspronkelijk afkomstig is en dat wordt verstrekt door de Kamer van Koophandel;

- laboratoriumuitslagen, waarbij de dieren op ziektes worden getest door het Central Veterinary Institute (hierna: CVI) te Lelystad en de Gezondheidsdienst voor Dieren te Deventer.

Hierop is een onderzoek gestart, waarbij de volgende bedrijven in beeld zijn gekomen:

- [medeverdachte 1: hierna rechtspersoon 1] [adres] (hierna voor de leesbaarheid van dit vonnis [rechtspersoon 1] te noemen);

- [medeverdachte 2, hierna: rechtspersoon 2] [adres] ;

- [medeverdachte 3, hierna: rechtspersoon 3] , [adres] .

Dit betreffen werkmaatschappijen onder [medeverdachte 4, hierna: rechtspersoon 4] , [adres] .

[verdachte] is enig bestuurder en enig aandeelhouder (al dan niet middellijk via [rechtspersoon 4] van de voornoemde werkmaatschappijen. [medeverdachte 5] geeft binnen [rechtspersoon 1] leiding aan de afdeling Customer Services en is tekenbevoegd bij [rechtspersoon 2] .

[rechtspersoon 1] , [rechtspersoon 3] , [rechtspersoon 2] , [rechtspersoon 4] , [verdachte] en [medeverdachte 5] zijn in dit onderzoek als (mede)verdachten aangemerkt.

De politie heeft bij de douane alle aangiften van exporten door de hiervoor genoemde bedrijven gevorderd over de periode van 1 januari 2011 tot en met 30 november 2013. Deze exporten zijn vergeleken met door de bevoegde instanties afgegeven gezondheidscertificaten en CvO’s. Vervolgens heeft in 2014 bij voornoemde bedrijven een doorzoeking plaatsgevonden, waarbij onder meer de bedrijfsadministratie van [rechtspersoon 1] is doorzocht. Uiteindelijk heeft het opsporingsonderzoek geresulteerd in een omvangrijk dossier, dat bestaat uit 12 afzonderlijke zaaksdossiers. De rechtbank zal de vraag of een ten laste gelegd feit al dan niet kan worden bewezen, per zaaksdossier behandelen.

3.2.

Standpunt van de officieren van justitie

De officieren van justitie hebben gerekwireerd tot bewezenverklaring van de onder 1 tot en met 7 telkens primair en onder 8 subsidiair ten laste gelegde feiten.

3.3.

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft ten aanzien van nagenoeg alle feiten vrijspraak bepleit. Het standpunt van de verdediging zal, voor zover van belang, bij de beoordeling van het bewijs nader worden weergegeven.

3.4

Oordeel van de rechtbank

3.4.1.

Partiële vrijspraak feit 1

Naar het oordeel van de rechtbank is niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen [verdachte] ten aanzien van feit 1 primair onder 8, 12 en 13 ten laste is gelegd, zodat hij daarvan moet worden vrijgesproken. De rechtbank overweegt daartoe dat ten aanzien van deze zendingen niet kan worden vastgesteld of de export daadwerkelijk heeft plaatsgevonden.

3.4.2.

Bewijsmiddelen

De rechtbank komt tot bewezenverklaring van de overige onder 1 primair, 2 primair, 3 primair, 4 primair, 5 primair, 6 primair, 7 primair en 8 subsidiair ten laste gelegde feiten op grond van de bewijsmiddelen die in de bijlage bij dit vonnis zijn vervat.

3.5.

Bewijsoverwegingen

3.5.1

Bewijsverweer ten aanzien van de valse documenten (feit 1, 4, 5, 6 en 7)

De raadsman van [verdachte] heeft niet betwist dat de in de tenlastelegging onder feit 1, 4, 5, 6 en 7 genoemde documenten vals zijn, maar heeft zich op het standpunt gesteld dat alle valse documenten door derden (klanten van [rechtspersoon 1] ) zijn aangeleverd. [verdachte] is weliswaar bestuurder van [rechtspersoon 1] , maar heeft deze documenten nooit gezien en ook zijn medeverdachte [medeverdachte 5] wist niet dat de documenten vals waren. [rechtspersoon 1] regelde alleen het vervoer van de vogels naar het buitenland. Nu [verdachte] geen opzet heeft gehad op de valsheid, moet hij volgens de raadsman van de feiten 1, 4, 5, 6 en 7 worden vrijgesproken.

De rechtbank verwerpt dit verweer. In het digitale administratiesysteem van [rechtspersoon 1] , genaamd Sprinter, zijn vele valse gezondheidscertificaten, CvO’s en laboratoriumuitslagen aangetroffen. Na onderzoek van de bedrijfsadministratie met behulp van het programma Xiraf (een zoekprogramma van het NFI) zijn nog meer valse documenten bij [rechtspersoon 1] aangetroffen. De rechtbank wil aannemen dat mogelijk een deel van de valse documenten door klanten is aangeleverd, maar uit de hierna volgende bewijsoverwegingen blijkt dat [verdachte] als (middellijk) bestuurder van [rechtspersoon 1] , [rechtspersoon 3] en [rechtspersoon 2] en [medeverdachte 5] , werknemer van [rechtspersoon 1] , opzettelijk van deze valse documenten gebruik hebben gemaakt door deze mee te sturen bij het verzenden van vogels naar het buitenland, dat dit aan de genoemde bedrijven is toe te rekenen en dat [verdachte] hieraan feitelijke leiding heeft gegeven.

Bewijsoverwegingen met betrekking tot door derde landen als mogelijk verdacht gemelde zendingen

3.5.2.

Bewijsoverweging ten aanzien van zaaksdossier 2

De rechtbank stelt op grond van de (in de bewijsmiddelenbijlage genoemde) bewijsmiddelen het volgende vast. Op 14 november 2011 heeft [rechtspersoon 1] een zending van 165 duiven naar een adres in Canada laten vervoeren. De exporteur van deze zending was [handelsnaam rechtspersoon 2] . [handelsnaam rechtspersoon 2] is, zoals is gebleken uit het procesdossier, een handelsnaam van medeverdachte [rechtspersoon 2] . [verdachte] is volledig gevolmachtigde en sinds 1 februari 2013 zelfstandig bestuurder van [rechtspersoon 2] . Een jaar na de zending heeft een veterinair vertegenwoordiger van de Canadese autoriteiten bij de NVWA melding gemaakt van dit transport, omdat er vermoedens waren dat het bijbehorende gezondheidscertificaat vals zou zijn. Op het gezondheidscertificaat stond als exporteur [handelsnaam rechtspersoon 2] vermeld. Als dierenarts stond de naam ‘Animal Clinic Amsterdam’ vermeld. Na onderzoek bleek dat deze kliniek niet bestaat. Op het gezondheidscertificaat stond een ‘natte’ stempel van de Voedsel en Waren Autoriteit Regionale Dienst Zuidwest. Deze dienst bestond ten tijde van de dagtekening van het gezondheidscertificaat niet meer. De stempel was dus valselijk gebruikt. Op grond van het voorgaande kan worden vastgesteld dat het gezondheidscertificaat vals is.

In het douanebestand is een airwaybillnummer betreffende dit transport aangetroffen. In de kasboekadministratie van [rechtspersoon 1] is een factuur van deze zending aangetroffen. Daarnaast zijn nog meer documenten in de administratie aangetroffen die betrekking hadden op deze zending, zoals de ‘airwaybill, ‘shippers’s certification for live animals’, de ‘airline booking note’ en de ‘shipping invoice’. Voorts blijkt uit de administratie dat vanuit het e‑mailaccount van [verdachte] en uit zijn naam een aantal e-mails aan onder meer KLM Cargo is verzonden dat betrekking heeft op deze zending.

Tijdens de doorzoeking in het pand van [rechtspersoon 1] is op het bureau van [verdachte] een format van een gezondheidscertificaat aangetroffen dat identiek was aan het bij deze zending gebruikte valse gezondheidscertificaat, maar dan zonder stempels en handtekeningen. Op dit certificaat stonden hetzelfde nummer en dezelfde ringnummers als op het bij de zending gebruikte gezondheidscertificaat.

Gelet op alle voornoemde feiten en omstandigheden in onderlinge samenhang bezien is de rechtbank van oordeel dat wettig en overtuigend kan worden bewezen dat het valse gezondheidscertificaat is gebruikt bij de verzending van 165 duiven naar Canada. Zoals hierna zal worden overwogen, is dit feit aan [rechtspersoon 1] en [rechtspersoon 2] toe te rekenen.

3.5.3.

Bewijsoverweging ten aanzien van zaaksdossier 7

De rechtbank stelt op grond van de (in de bewijsmiddelenbijlage genoemde) bewijsmiddelen het volgende vast. Op 16 oktober 2013 heeft een zending plaatsgevonden van 154 duiven van Schiphol naar Taiwan. De NVWA heeft op 17 oktober 2013 een verzoek gekregen van de Taiwanese autoriteiten om een bij dit transport behorend en door de NVWA afgegeven gezondheidscertificaat te verifiëren. De Taiwanese autoriteiten twijfelden aan de geplaatste stempels op het certificaat. Als exporteur op dit gezondheidscertificaat stond [rechtspersoon 3] vermeld. [verdachte] is middellijk bestuurder van [rechtspersoon 3] en heeft verklaard dat hij zich intensief met [rechtspersoon 3] bezig hield.

De NVWA heeft aangegeven dat het gezondheidscertificaat een gefingeerd nummer heeft. Op het gezondheidscertificaat stond een ‘natte’ stempel van de Voedsel en Waren Autoriteit Regionale Dienst Zuidwest. Zoals hiervoor bij zaaksdossier 2 is overwogen, bestaat deze dienst al geruime tijd niet meer. Het gezondheidscertificaat was afgestempeld door dierenarts R. Weijers. Deze dierenarts bleek niet bij het CIBG geregistreerd te staan. Uit het voorgaande leidt de rechtbank af dat het gezondheidscertificaat vals is.

In Sprinter, het digitale administratiesysteem van [rechtspersoon 1] , zijn alle documenten geclusterd onder een zending met een referentienummer waarin alle daarop betrekking hebbende documenten staan geordend. Hierin zijn meerdere documenten aangetroffen die betrekking hebben op deze zending, waaronder een interne checklist waarop de initialen van [medeverdachte 5] ( [initialen] ) staan. Voorts is een interne memo aangetroffen waarop staat dat in opdracht van [voornaam verdachte] (de rechtbank neemt aan: [verdachte] , nu hij ter zitting heeft verklaard dat hij de enige [voornaam verdachte] is binnen de bedrijfsvoering) een aantal duiven moet worden opgehaald voor de zending van 16 oktober 2013 naar Taiwan. In het systeem zijn ook een airwaybill en een ‘shipper certification for live animals’ aangetroffen, waarop staat dat deze zijn opgemaakt door [medeverdachte 5] .

Gelet hierop en al het voorgaande in onderlinge samenhang bezien is de rechtbank van oordeel dat wettig en overtuigend kan worden bewezen dat het valse gezondheidscertificaat is gebruikt bij de verzending van 154 duiven naar Taiwan en dat [medeverdachte 5] dit document opzettelijk bij deze zending heeft gebruikt. Zoals hierna zal worden overwogen, is dit feit aan [rechtspersoon 3] en [rechtspersoon 1] toe te rekenen.

3.5.4.

Bewijsoverweging ten aanzien van zaaksdossier 8

De rechtbank stelt op grond van de (in de bewijsmiddelenbijlage genoemde) bewijsmiddelen het volgende vast.

De Israëlische autoriteiten hebben ten aanzien van een zending afkomstig van [rechtspersoon 2] van 282 duiven op 21 oktober 2013 naar Israël contact opgenomen met de NVWA, omdat het vermoeden was ontstaan dat er valse documenten bij de zending zaten. De documenten behorende bij deze zending bleken inderdaad vals te zijn.

Op 19 november 2013 heeft [rechtspersoon 2] wederom een zending van 99 duiven naar een adres in Israël laten vervoeren. De Israëlische autoriteiten hebben deze duiven getest. De duiven werden aldaar positief getest op symptomen van het New Castle Disease virus. De Israëlische autoriteiten hebben de bij de zending behorende documenten, een gezondheidscertificaat en twee laboratoriumuitslagen, ter verificatie naar de NVWA gestuurd.

Op het gezondheidscertificaat stond een ‘natte’ stempel van de Voedsel en Waren Autoriteit Regionale Dienst Zuidwest. Zoals hiervoor is overwogen, bestaat deze dienst al geruime tijd niet meer. Het gezondheidscertificaat was afgestempeld door dierenarts T. Mensink. Deze dierenarts bleek niet bij het CIBG geregistreerd te staan. Uit het voorgaande concludeert de rechtbank dat het gezondheidscertificaat vals is.

De twee laboratoriumuitslagen behorende bij de zending zouden zijn opgemaakt door het Central Veterinary Institute (hierna: CVI) in Lelystad. De aanvrager van de uitslagen was [rechtspersoon 2] . Op de laboratoriumuitslagen stond eveneens de stempel van de niet meer bestaande Voedsel en Waren Autoriteit Regionale Dienst Zuidwest. Het CVI heeft aangegeven dat deze laboratoriumuitslagen niet door haar zijn opgemaakt. Gelet hierop stelt de rechtbank vast dat de laboratoriumuitslagen eveneens vals zijn.

In Sprinter, het administratiesysteem van [rechtspersoon 1] , zijn meerdere documenten aangetroffen die betrekking hebben op deze zending, waaronder een interne checklist van [rechtspersoon 1] waarop de initialen van [medeverdachte 5] staan ( [initialen] ), een ‘shipper certification for live animals’ en een airwaybill waarop staat dat deze is opgemaakt door [medeverdachte 5] .

Voorts is bij de digitale doorzoeking van de administratie van [rechtspersoon 1] via het zoekprogramma Xiraf eenzelfde gezondheidscertificaat aangetroffen als het valse gezondheidscertificaat dat door de Israëlische autoriteiten naar het NVWA was gestuurd, maar dan zonder stempels. Dit gezondheidscertificaat werd aangetroffen op de server op het path:
profielen/ [voornaam medeverdachte 5] .V2/Desktop/Cert Ex AMS/ISRAEL/TLV DUIVEN.doc. Het document was aangemaakt op 17 oktober 2013 en als laatste gewijzigd op 19 november 2013. Als ‘last author’ stond [medeverdachte 5] vermeld. Ook werden identieke laboratoriumuitslagen aangetroffen als de valse laboratoriumuitslagen, maar dan wederom zonder stempels. Deze documenten zijn aangetroffen op de server op het path:
profielen/ [voornaam medeverdachte 5] .V2/Desktop/Cert Ex AMS/ISRAEL/Lab test Salmonella – kopie.rtfen het path:
profielen/ [voornaam medeverdachte 5] .V2/Desktop/Cert Ex AMS/ISRAEL/Bloed Test – kopie.rtf. Via Xiraf werd op de server van [rechtspersoon 1] een ander gezondheidscertificaat aangetroffen uit 2010 met als exporteur [rechtspersoon 2] en bestemming Israël, die de naam T. Mensink draagt. Zoals hiervoor is overwogen komt de naam Mensink niet voor in het CIBG. Dit document stond op het path:
Users/Shares/ [voornaam verdachte] /Email/ [rechtspersoon 1] .pst/ Verwijderde items/ [email]/STATE OF ISRAEL.doc.

Gelet op al deze feiten en omstandigheden in onderlinge samenhang bezien is de rechtbank van oordeel dat wettig en overtuigend kan worden bewezen dat het valse gezondheidscertificaat en de valse laboratoriumuitslagen zijn gebruikt bij de verzending van 99 duiven naar Israël en dat [medeverdachte 5] deze documenten opzettelijk bij deze zending heeft gebruikt. Zoals hierna zal worden overwogen, is dit feit aan [rechtspersoon 2] en [rechtspersoon 1] toe te rekenen.

3.5.5.

Bewijsoverweging ten aanzien van zaaksdossier 12

De rechtbank stelt op grond van de (in de bewijsmiddelenbijlage genoemde) bewijsmiddelen het volgende vast.

De politie heeft op 27 september 2011 een aantal documenten ontvangen van de Vereniging van Im- en Exporteurs van Vogels en Hobbydieren. Deze documenten waren gebruikt bij exportzendingen van vogels vanuit Nederland naar Indonesië. Het betrof onder meer een zending van 200 kanaries naar Indonesië op 5 september 2011. De politie heeft aan de douane gevraagd of er op deze datum een export van 200 kanaries heeft plaatsgevonden. De douane heeft medegedeeld dat op 5 september 2011 inderdaad een uitvoeraangifte had plaatsgevonden. De exporteur van deze zending was [exporteur 1] en de aangever was [rechtspersoon 1] .

Op het gezondheidscertificaat dat bij deze zending hoorde, stond als dierenarts T. Menzink van ‘Animal Clinic Amsterdam’ vermeld. Zoals hiervoor bij zaaksdossier 2 is overwogen, blijkt deze kliniek niet te bestaan. Dierenarts T. Menzink bleek, evenals de hiervoor bij zaaksdossier 8 genoemde dierenarts T. Mensink, niet bij het CIBG geregistreerd te staan. Uit het voorgaande leidt de rechtbank af dat het gezondheidscertificaat vals is.

Voorts is bij de zending een CvO meegestuurd, ondertekend door L. Bavel met daarbij een stempel van de Kamer van Koophandel. De Kamer van Koophandel heeft aangegeven dat dit CvO niet door haar is afgegeven, omdat op een door haar afgegeven CvO een blokstempel in blauwe inkt en een originele handtekening staat. Voorts is L. Bavel niet werkzaam bij de Kamer van Koophandel. Gelet hierop concludeert de rechtbank dat het CvO vals is.

In Sprinter, het administratiesysteem van [rechtspersoon 1] , zijn meerdere documenten aangetroffen die betrekking hebben op deze zending. Er werd een interne checklist aangetroffen van [rechtspersoon 1] waarop onder meer de initialen van [voornaam medeverdachte 5] [medeverdachte 5] ( [initialen] ) staan, een ‘shipper certification for live animals’ en een airwaybill op naam van [exporteur 1] waarop de naam [medeverdachte 5] is vermeld. Het valse gezondheidscertificaat en het valse CvO werden niet in de administratie aangetroffen, maar op de server van [rechtspersoon 1] werden in totaal 53 documenten aangetroffen die de naam ‘Bavel’ dragen als dierenarts of als medewerker van de Kamer van Koophandel in België of Nederland. Zoals hiervoor is overwogen is er niemand met de naam Bavel werkzaam bij de Kamer van Koophandel. Ook komt de naam Bavel niet voor in het CIBG of het Belgische diergeneeskunderegister. De meeste van deze documenten werden aangetroffen op de server op het path:
Profielen/ [voornaam medeverdachte 5] .V2/Desktop.

De raadsman van [verdachte] heeft aangevoerd dat het gezondheidscertificaat en de CvO van [exporteur 1] afkomstig waren, omdat onderaan het gezondheidscertificaat ‘ [plaatsnaam] ’ staat vermeld, de vestigingsplaats van [exporteur 1] . De rechtbank overweegt dat aan [verdachte] het (in vereniging met anderen) gebruik maken, dan wel voorhanden hebben van de valse documenten ten laste is gelegd. Naar het oordeel van de rechtbank blijkt uit voorgaande feiten en omstandigheden dat de valse documenten bij de zending van de 200 kanaries zijn meegezonden en dat [rechtspersoon 1] deze zending heeft verzorgd. Daarmee heeft [rechtspersoon 1] deze documenten gebruikt. Gelet op het aantreffen van vele vergelijkbare valse documenten met de naam ‘Bavel’ in de bedrijfsadministratie van [rechtspersoon 1] is de rechtbank van oordeel dat [medeverdachte 5] wist dat ook de bij dit transport gebruikte documenten vals waren en dat hij deze opzettelijk bij de zending heeft gebruikt. Zoals hierna zal worden overwogen, is dit feit aan [rechtspersoon 1] toe te rekenen.

Bewijsoverwegingen met betrekking tot de zendingen via België

3.5.6.

Bewijsoverweging ten aanzien van zaaksdossiers 1, 3, 4, 5 en 6

De rechtbank stelt op grond van de (in de bewijsmiddelenbijlage genoemde) bewijsmiddelen het volgende vast.

Uit het onderzoek Aiglon is gebleken dat [rechtspersoon 1] verschillende zendingen van (voornamelijk) vogels, afkomstig uit Nederland, in België heeft laten keuren en vervolgens naar Schiphol heeft vervoerd om de zendingen naar Koeweit, Bahrein en Indonesië te versturen. In het dossier wordt deze route ‘de Belgiëroute’ genoemd, die zou zijn gevolgd om importbeperkingen van de desbetreffende landen te omzeilen. De exporteur bij deze zendingen betrof in een aantal gevallen ‘een vreemde naam’, met het adres van [rechtspersoon 1] ( [adres] ) of het adres [adres] (België). De naam van de exporteur bleek meestal ook de ontvanger van de zending te zijn.

Zaaksdossier 1

Op 15 februari 2012 zijn door exporteur [exporteur 2] uit [plaatsnaam] (Nederland) 165 chinchilla’s via Schiphol naar Koeweit verzonden.

In Sprinter, het administratiesysteem van [rechtspersoon 1] , zijn meerdere documenten aangetroffen die betrekking hebben op deze zending. Dit betreffen onder meer een interne checklist waarop staat dat de ‘shipper’ het bedrijf [naam bedrijf] is. Ook is een airwaybill betreffende deze zending aangetroffen. Bij de aangetroffen documenten zat voorts een laboratoriumrapport van de Gezondheidsdienst voor Dieren te Deventer, gedateerd 3 februari 2012, met als aanvrager [naam bedrijf] aan de [adres België] in België. Het submission nummer van het laboratoriumrapport was bij de Gezondheidsdienst voor Dieren bekend, maar bleek te zijn afgegeven voor een test op 30 vleeskuikens. Dit rapport bevat voorts andere kenmerken van vervalsing, zoals de ondertekening door de heer [ex-werknemer GD] , die sinds eind 2011 niet meer bij de Gezondheidsdienst voor Dieren werkt. De opdrachtgever [naam bedrijf] blijkt niet in het relatiebestand van de Gezondheidsdienst voor Dieren voor te komen. De rechtbank stelt op grond van het voorgaande vast dat het laboratoriumrapport vals is.

[verdachte] heeft aangevoerd dat de eigenaar van exporteur [exporteur 2] , mw. [eigenaar exporteur 2] , meerdere malen is verhoord en wisselend heeft verklaard over de documenten. [eigenaar exporteur 2] heeft immers verklaard dat [rechtspersoon 1] alle documenten voor haar verzorgde, maar heeft ook verklaard dat zij er zelf voor zorgde dat de juiste documenten bij de zendingen aanwezig waren. Gelet hierop moet er volgens [verdachte] vanuit worden gegaan dat [eigenaar exporteur 2] het valse laboratoriumrapport bij de zending heeft gedaan.

De rechtbank merkt in dit kader op dat uit de bewijsmiddelen volgt dat op de server van [rechtspersoon 1] op het path:
/Profielen/ [voornaam medeverdachte 5] .V2/Desktopniet alleen dit laboratoriumrapport, maar in totaal 20 documenten van de Gezondheidsdienst voor Dieren zijn aangetroffen met daarop [naam bedrijf] als aanvrager. Wat hier verder ook van zij, vast is komen te staan dat [rechtspersoon 1] in ieder geval de verzending van dit transport heeft geregeld en van het valse laboratoriumrapport gebruik heeft gemaakt door deze mee te zenden bij de export van de chinchilla’s.

Zaaksdossier 3

Op 21 februari 2012 zijn door exporteur [exporteur 3] , p/a [adres] , zijnde het adres van [rechtspersoon 1] , 150 duiven naar Koeweit verzonden, bestemd voor [exporteur 3] . Aangever van dit transport was [rechtspersoon 1] .

In Sprinter, het administratiesysteem van [rechtspersoon 1] , zijn meerdere documenten aangetroffen die betrekking hebben op deze zending. Zo zijn meerdere e-mails betreffende deze zending aangetroffen waarin gecorrespondeerd wordt met KLM Cargo, [exporteur 3] en [exporteur 4] . Deze e-mails zijn afkomstig van [medeverdachte 5] . Er zijn daarnaast meerdere ‘pick up notes’ aangetroffen, waarop is vermeld op welke adressen in Nederland duiven moesten worden opgehaald. Voorts is een e-mail aangetroffen tussen [exporteur 4] en [medeverdachte 5] , waarin een afspraak wordt gemaakt om de duiven bij hem op te halen en de naam [exporteur 3] is genoemd. [exporteur 4] heeft ook een e-mail gestuurd aan een werkneemster van [rechtspersoon 1] , [naam werkneemster] , waarin hij aangeeft dat hij een bedrag heeft overgemaakt voor het versturen van de duiven naar Koeweit. De rechtbank stelt op grond van het voorgaande vast dat de duiven uit Nederland afkomstig waren.

Met het zoekprogramma Xiraf is een Belgisch gezondheidscertificaat betreffende deze zending aangetroffen, ondertekend door dierenarts B. Zoetmelk. Deze dierenarts bleek niet bekend bij het FAVV. Het gezondheidscertificaat zou zijn afgegeven aan het bedrijf [naam bedrijf] , adres [adres België] , maar uit navraag bij het FAVV bleek dat er in de jaren 2011 tot en met 2013 aan dit bedrijf geen enkel gezondheidscertificaat is afgegeven. De eigenaar van het bedrijf [naam bedrijf] , [naam eigenaar] , heeft verklaard dat hij slechts één transport via [rechtspersoon 1] heeft laten uitvoeren en dat hij het gezondheidscertificaat niet herkent. Uit het voorgaande concludeert de rechtbank dat het gezondheidscertificaat vals is. Uit het dossier blijkt dat de naam [naam bedrijf] veelvuldig voorkomt op valse documenten.

Op de server van [rechtspersoon 1] werden drie andere Belgische gezondheidscertificaten aangetroffen uit 2010 die de naam ‘B. Zoetmelk’ dragen als dierenarts. Zoals hiervoor is overwogen komt de naam Zoetmelk niet voor in het Belgische diergeneeskunderegister. Deze documenten werden aangetroffen op de server op het path:
Users/Shares. [voornaam verdachte] /Email. [rechtspersoon 1] .pst?Verwijderde items (email).

Op de airwaybill van deze zending staat [naam bedrijf] uit [plaatsnaam] , België, vermeld als shipper. Op de airwaybill is vermeld: ‘all pigeons from belgium origin’. Op de airwaybill staat dat deze is opgemaakt door [medeverdachte 5] . Nu de rechtbank eerder heeft vastgesteld dat de duiven uit Nederland afkomstig zijn, is de rechtbank van oordeel dat ook de airwaybill vals is.

Zaaksdossier 4

Op 23 december 2011 zijn door exporteur [exporteur 5] , [adres] , zijnde het adres van [rechtspersoon 1] , 52 duiven via Brussel naar Bahrein verzonden. In het douanebestand staat dat de vogels van Belgische oorsprong zijn.

In Sprinter, het administratiesysteem van [rechtspersoon 1] , zijn meerdere documenten aangetroffen die betrekking hebben op deze zending. Dit betreffen onder meer een interne checklist en een airwaybill, waarop staat dat de ‘shipper’ het bedrijf [naam bedrijf] is. Zoals hiervoor is overwogen, is veelvuldig valselijk gebruik gemaakt van de naam van het bedrijf [naam bedrijf] . Voorts is een e-mailwisseling aangetroffen tussen [medeverdachte 5] en [exporteur 5] , waarin [exporteur 5] haar adres in Nederland opgeeft. De rechtbank gaat er dan ook vanuit dat de vogels uit Nederland afkomstig waren. In Sprinter is een importpermit aangetroffen, afkomstig van de veterinaire autoriteiten van Bahrein, waarin toestemming wordt gegeven voor de import van vogels vanuit België.

Daarnaast bevat Sprinter, het administratiesysteem van [rechtspersoon 1] , een e-mail waarin een werkneemster van [rechtspersoon 1] aan [verdachte] vraagt om de prijs van het transport van [exporteur 5] aan te passen en waarin ook de naam [naam bedrijf] als ‘shipper’ wordt vermeld.

Bij de documenten zit een Belgisch gezondheidscertificaat op naam van [naam bedrijf] en is wederom ondertekend door dierenarts T. Mensink. Deze dierenarts komt, zoals hiervoor reeds is overwogen, niet voor in het Belgische diergeneeskunderegister. Uit het voorgaande concludeert de rechtbank dat het gezondheidscertificaat vals is.

Zaaksdossier 5

Op 11 oktober 2013 zijn door exporteur [exporteur 1] , 1210 kanaries en 12 kardinalen via Schiphol naar Indonesië verzonden.

In Sprinter, het administratiesysteem van [rechtspersoon 1] , zijn meerdere documenten aangetroffen die betrekking hebben op deze zending. Dit betreffen onder meer een factuur van [rechtspersoon 1] aan [exporteur 1] waarop staat dat de vogels bij [exporteur 1] in [plaatsnaam] zijn afgehaald, twee Belgische gezondheidscertificaten, afgegeven door de Belgische dierenarts [dierenarts 1] , een ‘commercial invoice’ waarop als exporteur [rechtspersoon 2] staat vermeld met als adres [adres België] , en een airwaybill, waarop staat dat deze is opgemaakt door [medeverdachte 5] .

Voorts is in Sprinter een Belgisch CvO op naam van [rechtspersoon 2] aangetroffen, met als adres [adres België] . [rechtspersoon 2] is gevestigd op het adres [adres] . Het CvO is afgegeven door de Kamer van Koophandel te Kempen en is ondertekend door K. Groot. De directeur van de Kamer van Koophandel te Kempen heeft aangegeven dat dit CvO niet door hen is afgegeven en de naam K. Groot wordt niet herkend. Voorts blijkt uit de eerder genoemde factuur dat alle vogels uit Nederland afkomstig zijn. Gelet hierop concludeert de rechtbank dat het CvO vals is.

Op 11 oktober 2013 zijn door exporteur [exporteur 6] te Den Haag , 1800 kanaries via Schiphol naar Indonesië verzonden.

In Sprinter, het administratiesysteem van [rechtspersoon 1] , zijn meerdere documenten aangetroffen die betrekking hebben op deze zending. Dit betreffen onder meer een factuur van [rechtspersoon 1] aan [exporteur 6] waarop staat dat alle vogels bij [exporteur 6] in Den Haag zijn afgehaald en een ‘commercial invoice’ waarop als exporteur [rechtspersoon 2] staat vermeld, met als adres [adres België] , en waarop staat dat alle vogels in gevangenschap zijn gekweekt in België. Nu uit de eerder genoemde factuur blijkt dat alle vogels uit Nederland afkomstig zijn en dat de exporteur [exporteur 6] is, concludeert de rechtbank dat de commercial invoice vals is. Voorts zit in Sprinter een airwaybill, waarop staat vermeld dat deze is opgemaakt door [medeverdachte 5] .

Zaaksdossier 6

Op 4 oktober 2013 zijn door exporteur [exporteur 7] , [adres] , zijnde het adres van [rechtspersoon 1] , 197 duiven via Schiphol naar Koeweit verzonden.

In Sprinter, het administratiesysteem van [rechtspersoon 1] , zijn meerdere documenten aangetroffen die betrekking hebben op deze zending. Dit betreffen onder meer een interne checklist, waarop de naam ‘ [voornaam medeverdachte 5] ’ en de initialen van [medeverdachte 5] staan ( [initialen] ) en een airwaybill, waarop staat dat deze is opgemaakt door [medeverdachte 5] en dat de ‘shipper’ het bedrijf [naam bedrijf] is. Voorts is in Sprinter een Belgisch CvO op naam van [naam bedrijf] aangetroffen. Zoals eerder vastgesteld, is de naam van het bedrijf [naam bedrijf] veelvuldig op documenten misbruikt. Bij dit transport is, naast een valselijk gebruikte naam, ook een niet bestaand adres op onder meer het CvO gezet, te weten [adres België] . Het CvO is afgegeven door de Kamer van Koophandel te Kempen en is ondertekend door K. Groot. De directeur van de Kamer van Koophandel te Kempen heeft aangegeven dat dit CvO niet door hen is afgegeven en de naam K. Groot wordt niet herkend. Gelet hierop concludeert de rechtbank dat het CvO vals is.

Bij de documenten is ook een laboratoriumrapport van de Gezondheidsdienst voor Dieren te Deventer aangetroffen. Dit rapport bevat diverse kenmerken van vervalsing, zoals de ondertekening door de heer [ex-werknemer GD] , die sinds eind 2011 niet meer bij de Gezondheidsdienst voor Dieren werkt. De rechtbank stelt op grond van het voorgaande vast dat het laboratoriumrapport vals is.

Voorts is in de administratie van [rechtspersoon 1] een Belgisch gezondheidscertificaat aangetroffen, dat was afgegeven op de naam van [naam bedrijf] , [adres België] en was ondertekend door dierenarts B. Bavel. Zoals hiervoor bij zaaksdossier 12 is overwogen, komt de naam Bavel niet voor in het Belgische diergeneeskunderegister. De rechtbank stelt op grond van het voorgaande vast dat ook dit document vals is. Via Xiraf werd op de server in het profiel
[voornaam medeverdachte 5] .V2/Desktop/Cert ex België/Kuwaiteen Belgisch gezondheidscertificaat aangetroffen dat identiek was aan het eerdergenoemde gezondheidscertificaat (zelfde nummer, opmaak en gegevens), maar dan zonder stempels en handtekening. [medeverdachte 5] was de ‘author’ van het document en eveneens ‘last author’.

De rechtbank stelt ten aanzien van de hiervoor genoemde zendingen op naam van [naam bedrijf] vast dat deze alle een airwaybill bevatten. Nu [verdachte] ter zitting heeft verklaard dat, indien er een airwaybill bij de zending aanwezig is, de zending ook daadwerkelijk is geëxporteerd, gaat de rechtbank ervan uit dat deze transporten hebben plaatsgevonden.

Naar het oordeel van de rechtbank blijkt uit de voorgaande feiten en omstandigheden bovendien dat de valse documenten bij de zendingen zijn meegezonden en dat [rechtspersoon 1] deze zendingen heeft verzorgd. Daarmee heeft [rechtspersoon 1] de documenten gebruikt. Er zijn vele valse documenten met de naam [naam bedrijf] in de bedrijfsadministratie aangetroffen. Deze documenten zijn gebruikt bij zendingen van diverse klanten van [rechtspersoon 1] . [verdachte] heeft geen enkele verklaring gegeven voor het volgen van de ‘Belgiëroute’ en evenmin voor het feit dat het bedrijf [naam bedrijf] , dat niets met de zendingen van doen had, telkens op de documenten staat vermeld. Het verweer van [verdachte] dat klanten de documenten zelf moeten hebben aangeleverd acht de rechtbank ongeloofwaardig, gelet op het feit dat al deze klanten dan onafhankelijk van elkaar de naam van het bedrijf [naam bedrijf] zouden hebben gebruikt. Daarbij komt dat, zoals hiervoor is overwogen, in de administratie van [rechtspersoon 1] documenten zijn aangetroffen die kennelijk door [medeverdachte 5] als auteur zijn aangemaakt en waarop [naam bedrijf] als opdrachtgever is vermeld. Voorts is aan [verdachte] niet het valselijk opmaken, maar het gebruik maken, dan wel voorhanden hebben van de documenten ten laste gelegd.

Gelet op al deze feiten en omstandigheden in onderlinge samenhang bezien, is de rechtbank van oordeel dat wettig en overtuigend kan worden bewezen dat de valse documenten zijn gebruikt bij de verschillende exporten naar het buitenland en dat [medeverdachte 5] deze documenten opzettelijk bij de zendingen heeft gebruikt. Zoals hierna zal worden overwogen, zijn deze feiten aan [rechtspersoon 1] en (ten aanzien van zaaksdossier 5) [rechtspersoon 2] toe te rekenen.

3.5.7.

Bewijsoverweging ten aanzien van feit 4 onder 8

In Sprinter, het administratiesysteem van [rechtspersoon 1] , is een gezondheidscertificaat aangetroffen op naam van [rechtspersoon 1] , gedateerd 8 maart 2013, betreffende de export van 500 duiven naar Bangladesh. Dit gezondheidscertificaat is ondertekend door dierenarts Ricksen, werkzaam bij dierenkliniek [naam dierenarts 2] in Hoofddorp. Volgens dierenarts [naam dierenarts 2] heeft haar kliniek het gezondheidscertificaat niet afgegeven en heeft er nooit een persoon genaamd Ricksen in haar dierenkliniek gewerkt. Gelet op het voorgaande concludeert de rechtbank dat het gezondheidscertificaat vals is, dat [rechtspersoon 1] dit document in haar bedrijfsadministratie voorhanden heeft gehad en dat dit document bestemd was om als echt en onvervalst te gebruiken. Zoals hierna zal worden overwogen, is dit feit aan [rechtspersoon 1] toe te rekenen.

3.5.8.

Bewijsoverweging ten aanzien van feit 5 onder 5 en 6

In Sprinter, het administratiesysteem van [rechtspersoon 1] , zijn twee laboratoriumuitslagen aangetroffen afkomstig van het Centrum voor Onderzoek in Diergeneeskunde en Agrochemie te Brussel (hierna: het CODA), gedateerd 27 november 2013 en opgemaakt door [getuige 1] , betreffende de export van respectievelijk 1095 en 194 vogels naar Koeweit. Volgens [getuige 1] , als onderzoeker werkzaam bij het CODA, hebben de laboratoriumuitslagen niet bestaande nummers en heeft zij deze rapporten niet opgemaakt. Gelet op het voorgaande concludeert de rechtbank dat de laboratoriumuitslagen vals zijn, dat [rechtspersoon 1] deze documenten in haar bedrijfsadministratie voorhanden heeft gehad en dat deze document bestemd waren om als echt en onvervalst te gebruiken. Zoals hierna zal worden overwogen, is dit feit aan [rechtspersoon 1] toe te rekenen.

3.5.9.

Bewijsoverweging ten aanzien van feit 6 onder 3

In Sprinter, het administratiesysteem van [rechtspersoon 1] , is een CvO aangetroffen op naam van [exporteur 8] , gedateerd 26 april 2013, betreffende de export van in totaal 1576 vogels naar Indonesië. Dit CvO is opgemaakt door L. Mensink van de Kamer van Koophandel te Kempen. De [getuige 2] , directeur van de Kamer van Koophandel te Kempen, heeft aangegeven dat dit CvO niet door hen is afgegeven en de naam L. Mensink wordt niet herkend. Gelet op het voorgaande concludeert de rechtbank dat het CvO vals is, dat [rechtspersoon 1] dit document in haar bedrijfsadministratie voorhanden heeft gehad en dat dit document bestemd was om als echt en onvervalst te gebruiken. Zoals hierna zal worden overwogen, is dit feit aan [rechtspersoon 1] toe te rekenen.

3.5.10.

Bewijsoverweging ten aanzien van feit 1

De raadsman van [verdachte] heeft aangevoerd dat de verplichting van artikel 101a GWWD alleen de houder van dieren regardeert. [verdachte] en zijn bedrijven hebben zich uitsluitend bezig gehouden met het transporteren van dieren en de dieren worden verder niet bij hen ondergebracht. Volgens de raadsman kunnen [verdachte] en zijn bedrijven daarom niet als ‘houder’ worden aangemerkt in de zin van artikel 101a GWWD en moeten zij van dit feit worden vrijgesproken.

De rechtbank verwerpt dit verweer. De verplichting van artikel 101a GWWD is op iedere houder, als bedoeld in artikel 1 van de GWWD, van toepassing. Artikel 1 van de GWWD definieert het begrip houder als ‘eigenaar, houder of hoeder’. In de kamerstukken 1991/1992 bij artikel 101a GWWD wordt overwogen dat voor de vaststelling of een dier gehouden wordt, allereerst als indicatie kan dienen of iemand de beschikkingsmacht heeft over het desbetreffende dier. Gelet op de Memorie van Toelichting bij dit artikel (MvT wijziging van de GWWD 2000-2001, p. 40) betekent dit dat ook vervoerders van dieren, voor zover zij de feitelijke beschikkingsmacht over de dieren hebben, onder de reikwijdte van de bepaling vallen. Naar het oordeel van de rechtbank heeft [rechtspersoon 1] de feitelijke beschikkingsmacht over de vogels gehad, nu de vogels bij haar werden afgeleverd of zij deze bij haar klanten ophaalde. [rechtspersoon 1] was de noodzakelijke schakel om de vogels naar de plaats van bestemming te vervoeren. Ook [rechtspersoon 3] kan als houder worden aangemerkt, voor zover de vogels daar in quarantaine verbleven. Voor medeplegen is bovendien niet vereist dat de samenwerkende (rechts)personen ieder voor zich alle bestanddelen van het delict vervullen, zodat [verdachte] en zijn bedrijven als houder in de voornoemde zin kunnen worden aangemerkt.

Voorts heeft de raadsman in meer algemene zin aangevoerd dat de regelgeving op het gebied van het verzenden van vogels naar het buitenland ingewikkeld en slecht toegankelijk is. Ook de informatieverstrekking door de NVWA met betrekking tot de vereisten van een transport naar het buitenland is niet eenduidig en onoverzichtelijk. Uit de informatievoorziening kan worden afgeleid dat niet de NVWA, maar het land van import bepaalt welke eisen aan een transport moeten worden gesteld.

De rechtbank overweegt als volgt.

De ratio van artikel 101a GWWD is het verkleinen van het risico met betrekking tot het verspreiden van dierziektes. Bewezen moet worden dat de houder van het dier wist of redelijkerwijs kon vermoeden dat door zijn handelen besmetting met dan wel verspreiding van een dierziekte kon worden veroorzaakt. Het criterium ‘redelijkerwijs’ houdt volgens de MvT in dat het handelen zal moeten worden beoordeeld in het licht van de kennis die bij de houder van een dier in zijn algemeenheid mag worden verondersteld. Daarbij wordt opgemerkt dat, mede gelet op de voortdurende aandacht van de overheid en de sector op het verkleinen van deze risico’s, zowel bij de primaire bedrijven als bij de tussenliggende schakels (zoals handel en vervoer) een gedegen kennis mag worden verondersteld.

[rechtspersoon 1] , [rechtspersoon 2] en [rechtspersoon 3] hebben valse gezondheidscertificaten, valse laboratoriumuitslagen en valse CvO’s bij de zendingen gebruikt. Op die manier hebben zij ten onrechte doen voorkomen dat de naar het buitenland te transporteren dieren gezond waren, dat Nederlandse vogels van oorsprong uit België kwamen en dat de dieren op (besmettelijke) ziektes waren getest. De rechtbank is van oordeel dat een houder reeds door het gebruik van dergelijke valse documenten – en dus nog daargelaten de vraag in hoeverre de betreffende documenten door de derde landen als vereiste voor import waren gesteld – de kans dat er een besmettelijke ziekte wordt verspreid vergroot en dat een houder zich daar ook van bewust moet zijn, nu zowel de afnemers van de dieren als de buitenlandse autoriteiten op de echtheid van de documenten en de daarin genoemde informatie moeten kunnen vertrouwen. De rechtbank stelt op grond van de bewijsmiddelen vast dat een vergrote kans op besmetting zich ook daadwerkelijk heeft gerealiseerd, omdat bij een zending naar Israël duiven zijn aangetroffen die positief zijn getest op en aldus besmet waren met het New Castle Disease virus, terwijl de duiven volgens het valse laboratoriumrapport vrij van deze ziekte zouden zijn.

Gelet op alle feiten en omstandigheden, in onderlinge samenhang bezien, is de rechtbank van oordeel dat feit 1 primair wettig en overtuigend kan worden bewezen. De rechtbank merkt op dat ten aanzien van feit 1 onder 1 (zaaksdossier 2) de datum van verzending 14 november 2011 was (en niet 11 november 2011), ten aanzien van feit 1 onder 3 (zaaksdossier 6) de datum 4 oktober 2013 was (en niet 3 oktober 2013) en ten aanzien van feit 1 onder 9 (zaaksdossier 1) de datum van verzending 15 februari 2012 was (en niet 3 februari 2012). De rechtbank zal deze kennelijke verschrijvingen aanpassen in de bewezenverklaring. Voorts is de zending van zaaksdossier 6 twee keer ten laste gelegd (onder 3 en onder 10). Ook de zending van zaaksdossier 8 is twee keer ten laste gelegd (onder 6 en onder 11). De rechtbank zal de onderdelen 10 en 11 van feit 1 dan ook uitstrepen in de bewezenverklaring.

3.5.11.

Bewijsoverweging ten aanzien van zaaksdossier 11 (feit 2 en 3: diergeneesmiddelen)

De raadsman van [verdachte] heeft niet betwist dat alle in de tenlastelegging onder feit 2 en feit 3 genoemde diergeneesmiddelen bij [rechtspersoon 3] zijn aangetroffen, dat [rechtspersoon 3] deze voorhanden heeft gehad en dat deze namens haar zijn besteld. De raadsman heeft zich echter op het standpunt gesteld dat opzet ontbreekt en dat voor kooivogels en postduiven op grond van artikel 2.7 Regeling diergeneesmiddelen jo. artikel 3.19 Besluit diergeneesmiddelen een vrijstelling geldt van het in artikel 2.19 Wet dieren genoemde verbod, zodat voor beide feiten vrijspraak zou moeten volgen.

De rechtbank is met de officieren van justitie van oordeel dat van een vrijstelling van het in artikel 2.19 Wet dieren genoemde verbod in dit geval geen sprake is. Niet betwist is dat alle in de tenlastelegging genoemde diergeneesmiddelen antibiotica zijn, terwijl uit de Memorie van Toelichting bij artikel 3.19 Besluit diergeneesmiddelen (Stbl. 2012, 616) volgt dat de door de raadsman bedoelde vrijstelling niet voor antibiotica wordt verleend, omdat dat diergeneesmiddelen zijn waarvoor veterinaire controle nodig is. Gelet op het voorgaande faalt dit verweer.

Daarnaast overweegt de rechtbank dat economische delicten als de onderhavige misdrijven zijn voor zover zij opzettelijk zijn begaan. Hiervoor is ‘kleurloos opzet’ vereist (vgl. Hoge Raad 29 mei 2018, ECLI:NL:HR:2018:782). Dit betekent dat kennis over wat wel of niet mag, wordt verondersteld en dat het opzet niet ook hoeft te zijn gericht op het handelen in strijd met de wet. Zo zal degene die vogels houdt zich moeten oriënteren op de daarvoor geldende voorschriften. Op grond van de bewijsmiddelen is voldoende komen vast te staan dat [rechtspersoon 3] de diergeneesmiddelen willens en wetens onder zich had en hiertoe handelingen heeft verricht, dan wel heeft laten verrichten door zowel de bij haar in loondienst werkende dierenarts [naam] , als de bij haar praktiserend/toezicht houdend dierenarts [naam] . Gelet hierop kan ook het opzet op het verrichten van de handelingen tot het voorhanden hebben van de diergeneesmiddelen wettig en overtuigend worden bewezen.

3.5.12.

Bewijsoverweging ten aanzien van de strafbaarheid van de rechtspersonen en het feitelijk leiding geven door [verdachte]

Bij de beantwoording van de vraag of een verdachte strafrechtelijk aansprakelijk kan worden gesteld ter zake van het feitelijke leidinggeven aan een door een rechtspersoon verrichte verboden gedraging, dient eerst te worden vastgesteld of die rechtspersoon een strafbaar feit heeft begaan (dat wil zeggen: een strafbaar feit heeft gepleegd of daaraan heeft deelgenomen). Ingeval die vraag bevestigend wordt beantwoord, komt de vraag aan de orde of kan worden bewezen dat de verdachte aan die gedraging feitelijke leiding heeft gegeven.

Strafbaarheid [rechtspersoon 1] , [rechtspersoon 3] en [rechtspersoon 2]

Volgens bestendige jurisprudentie is het uitgangspunt dat een rechtspersoon kan worden aangemerkt als dader van een strafbaar feit indien de desbetreffende gedraging redelijkerwijs aan die rechtspersoon kan worden toegerekend (vgl. HR 21 oktober 2003, ECLI:NL:HR:2003:AF7938; HR 26 april 2016, ECLI:NL:HR:2016:733 en HR 5 juli 2016, ECLI:NL:HR:2016:1382). Een belangrijk oriëntatiepunt bij de toerekening is of de gedraging heeft plaatsgevonden dan wel is verricht in de sfeer van de rechtspersoon. Een dergelijke gedraging kan in beginsel worden toegerekend aan de rechtspersoon. Van een gedraging in de sfeer van de rechtspersoon zal sprake kunnen zijn indien zich een of meer van de navolgende omstandigheden voordoen:

- het gaat om een handelen of nalaten van iemand die hetzij uit hoofde van een dienstbetrekking hetzij uit anderen hoofde werkzaam is ten behoeve van de rechtspersoon,

- de gedraging past in de normale bedrijfsvoering van de rechtspersoon,

- de gedraging is de rechtspersoon dienstig geweest in het door hem uitgeoefende bedrijf,

- de rechtspersoon vermocht erover te beschikken of de gedraging al dan niet zou plaatsvinden en zodanig of vergelijkbaar gedrag blijkens de feitelijke gang van zaken door de rechtspersoon werd aanvaard of placht te worden aanvaard. Onder bedoeld aanvaarden is mede begrepen het niet betrachten van de zorg die in redelijkheid van de rechtspersoon kon worden gevergd met het oog op de voorkoming van de gedraging.

De rechtbank acht [rechtspersoon 1] , [rechtspersoon 3] en [rechtspersoon 2] strafbaar aan het medeplegen van het gebruik maken van valse geschriften, overtreding van artikel 101a GWWD en acht [rechtspersoon 3] strafbaar aan de overtreding van 2.19 Wet dieren.

De rechtbank leidt daarbij de redelijke toerekenbaarheid en het opzet van deze rechtspersonen ten aanzien van de desbetreffende strafbare feiten af uit de feitelijke gang van zaken bij de bedrijven. De strafbare gedragingen die ten grondslag liggen aan de bewezenverklaarde strafbare feiten zijn (mede) verricht door werknemers van de rechtspersonen. Deze gedragingen pasten in de normale bedrijfsvoering, zijn de rechtspersonen dienstig geweest en kunnen worden toegerekend aan de desbetreffende rechtspersonen. Daarbij hebben de rechtspersonen nauw en bewust samengewerkt met [medeverdachte 5] , die als werknemer van [rechtspersoon 1] de leiding had over de afdeling waar het verzenden van de vogels en de chinchilla’s met gebruikmaking van valse documenten feitelijk werd geregeld.

Feitelijke leiding geven

Nu de rechtbank heeft vastgesteld dat de rechtspersonen strafbare feiten hebben begaan, komt de vraag aan de orde of [verdachte] als feitelijke leidinggever daarvoor strafrechtelijk aansprakelijk is.

Feitelijke leiding geven zal vaak bestaan uit actief en effectief gedrag dat onmiskenbaar binnen de gewone betekenis van het begrip valt. Van feitelijke leidinggeven kan voorts sprake zijn indien de verboden gedraging het onvermijdelijke gevolg is van het algemene, door de verdachte (bijvoorbeeld als bestuurder) gevoerde beleid. Ook kan worden gedacht aan het leveren van een zodanige bijdrage aan een complex van gedragingen dat heeft geleid tot de verboden gedraging en het daarbij nemen van een zodanig initiatief dat de verdachte geacht moet worden aan die verboden gedraging feitelijke leiding te hebben gegeven.

In feitelijke leiding geven ligt een zelfstandig opzetvereiste op de verboden gedraging besloten. Voor dit opzet van de leidinggever geldt als ondergrens dat hij bewust de aanmerkelijke kans aanvaardt dat de verboden gedraging zich zal voordoen. Van het bewijs van dergelijke aanvaarding kan – in het bijzonder bij meer structureel begane strafbare feiten – ook sprake zijn indien hetgeen de leidinggever bekend was omtrent het begaan van strafbare feiten door de rechtspersoon rechtstreeks verband hield met de in de tenlastelegging omschreven verboden gedraging.

De rechtbank is van oordeel dat [verdachte] wist dat er binnen de bedrijven strafbare feiten werden gepleegd. Daartoe wordt allereerst overwogen dat [verdachte] bestuurder/enig aandeelhouder (al dan niet middellijk via [rechtspersoon 4] ) van [rechtspersoon 1] , [rechtspersoon 3] en [rechtspersoon 2] is. Hij geeft leiding aan de rechtspersonen, heeft feitelijke zeggenschap over de gedragingen van de rechtspersonen en is eindverantwoordelijk voor de bedrijfsvoering. Ook het personeel ziet [verdachte] als de baas en eindverantwoordelijke van het bedrijf.

De strafbare feiten zijn voornamelijk gepleegd binnen [rechtspersoon 1] . [rechtspersoon 1] is een professioneel bedrijf op het gebied van de export van dieren, waaronder vogels. [medeverdachte 5] heeft binnen [rechtspersoon 1] de leiding over de afdeling Customer Services en houdt zich onder meer bezig met het verzenden van vogels naar het buitenland. Het bedrijf had ten tijde van het ten laste gelegde ongeveer 14 personeelsleden en is gevestigd in een klein en overzichtelijk gebouw, waarin [verdachte] een werkkamer had vlakbij de werkplekken van de rest van het personeel. [verdachte] was daar ook dagelijks aanwezig op de werkvloer. Daarnaast heeft [verdachte] zich binnen [rechtspersoon 1] ook actief met het verzenden van vogels bezig gehouden (zie de bewijsoverwegingen per zaaksdossier). [verdachte] heeft hiertoe e-mails verstuurd, in zijn verwijderde e-mails zijn valse Belgische gezondheidscertificaten aangetroffen en in de bedrijfsadministratie is een airwaybill aangetroffen waarop zijn naam staat. [verdachte] had de hoogste autorisatie voor het interne systeem Sprinter, waarin vele valse documenten zijn aangetroffen. [verdachte] bepaalde welke personeelsleden welke systeemautorisaties kregen.

Op het bureau van [verdachte] is bovendien een format van een gezondheidscertificaat aangetroffen, dat identiek was aan het bij een zending naar Canada gebruikte vals gezondheidscertificaat, maar dan zonder stempels en handtekeningen. Op naam van [verdachte] zijn twee stempels besteld, en gefactureerd aan [voornaam verdachte] [verdachte] , van de ‘Canadian Food Inspection Agency’. [verdachte] heeft ontkend dat hij deze stempels heeft besteld, maar heeft geen aannemelijke verklaring gegeven waarom deze stempels binnen [rechtspersoon 1] zijn besteld.

Voorts was in het bedrijf een interne werkinstructie aanwezig, die betrekking had op het verzenden van vogels via de eerder genoemde ‘Belgiëroute’ en die door het personeel werd gebruikt.

Ten slotte neemt de rechtbank in aanmerking dat [verdachte] in een tapgesprek met een klant heeft gezegd dat er incidenten zijn geweest in België, dat die mensen daar hun mond niet kunnen houden en dat hij nu genoodzaakt is om de gehele (voorgeschreven) quarantaineperiode uit te voeren, waarop de klant zegt: “Maar dat deed jij nooit”.

Gelet op al deze feiten en omstandigheden is de rechtbank van oordeel dat [verdachte] wist dat er binnen zijn bedrijven op grote schaal sprake was van het verzenden van vogels met valse documenten en dat [verdachte] als feitelijke leidinggever (vol) opzet heeft gehad op de verboden gedragingen. Gelet hierop acht de rechtbank bewezen dat [verdachte] zich heeft schuldig gemaakt aan het geven van feitelijke leiding aan de onder 1 primair, 4 primair, 5 primair, 6 primair en 7 primair tenlastegelegde gedragingen.

De rechtbank acht voorts bewezen dat [verdachte] zich schuldig heeft gemaakt aan het feitelijke leidinggeven aan de onder 2 primair en 3 primair tenlastegelegde feiten. Hiervoor is al overwogen dat [rechtspersoon 3] de diergeneesmiddelen willens en wetens onder zich had en dat het opzet op het verrichten van de handelingen door [rechtspersoon 3] tot het voorhanden hebben van de diergeneesmiddelen wettig en overtuigend kan worden bewezen. [verdachte] is via [rechtspersoon 4] niet alleen zelfstandig bestuurder en enig aandeelhouder van [rechtspersoon 3] , maar hield zich daarnaast actief met de bedrijfsvoering van [rechtspersoon 3] en haar activiteiten bezig en verrichtte daar ook zelf werkzaamheden. Ten tijde van het ten laste gelegde had [rechtspersoon 3] alleen dierenarts [naam] in vaste dienst. [verdachte] wist dat [naam] en praktiserend dierenarts [naam] de diergeneesmiddelen verzorgden en heeft ook zelf diergeneesmiddelen besteld. Dat [verdachte] , zoals de raadsman nog heeft aangevoerd, dit enkel op instructie van de dierenartsen heeft gedaan en zelf geen verstand heeft van diergeneesmiddelen, maakt dit niet anders en duidt er juist op dat [verdachte] ten aanzien van het voorhanden hebben van de diergeneesmiddelen ook zelf handelingen heeft verricht.

3.5.13.

Bewijsoverweging ten aanzien van zaaksdossier 9 (criminele organisatie)

De rechtbank acht op grond van de bewijsmiddelen bewezen dat [verdachte] in de ten laste gelegde periode heeft deelgenomen aan een criminele organisatie die – kort gezegd – in het bijzonder tot oogmerk had het behalen van financieel voordeel door middel van export van vogels met valse (veterinaire) documenten.

Vooropgesteld wordt dat onder een organisatie als bedoeld in artikel 140 van het Wetboek van Strafrecht (Sr) wordt verstaan een samenwerkingsverband, met een zekere duurzaamheid en structuur, tussen de verdachte en ten minste één andere persoon (HR 20 maart 2018, ECLI:NL:HR:2018:378).

Zoals hiervoor is overwogen, zijn in de bedrijfsadministratie van [rechtspersoon 1] vele valse documenten aangetroffen die door zowel [rechtspersoon 1] , [rechtspersoon 2] als [rechtspersoon 3] zijn gebruikt bij exporten van vogels naar derde landen. Bij diverse van die transporten door [rechtspersoon 1] is bovendien gebruik gemaakt van de hiervoor omschreven ‘Belgiëroute’, welke is vastgelegd in een bij [rechtspersoon 1] aangetroffen interne werkinstructie die door haar werknemers werd gebruikt. Hiervoor is al overwogen dat [verdachte] wist dat de documenten vals waren en dat hij – als enig bestuurder en enig aandeelhouder van [rechtspersoon 4] en (al dan niet via [rechtspersoon 4] ) als zelfstandig bestuurder of volledig gevolmachtigde van dochtervennootschappen [rechtspersoon 1] , [rechtspersoon 2] en [rechtspersoon 3] – feitelijke leiding heeft gegeven aan voornoemde strafbare feiten, die stelselmatig zijn gepleegd in een tijdsbestek van ruim drie jaar. Gedurende de gehele periode stuurde [medeverdachte 5] de afdeling van [rechtspersoon 1] aan die de exporten verzorgde. Namens [rechtspersoon 2] was [medeverdachte 5] bevoegd tot het ondertekenen van (export)documenten en uit het voorgaande volgt dat hij als werknemer van [rechtspersoon 1] ook feitelijk was betrokken bij de exporten met valse documenten. Tot slot is gebleken dat [rechtspersoon 4] het salaris van [verdachte] betaalde en een management fee in rekening bracht bij haar dochtervennootschappen, die van hun klanten de opbrengsten van de exporten met valse documenten ontvingen.

Op grond van alle voorgaande overwegingen, in onderlinge samenhang bezien, stelt de rechtbank vast dat sprake is geweest van een zodanig bestendige en gestructureerde samenwerking tussen – in ieder geval – [verdachte] en [medeverdachte 5] en [rechtspersoon 4] , [rechtspersoon 1] , [rechtspersoon 2] en [rechtspersoon 3] dat sprake is van een criminele organisatie. Zij hebben ieder een aandeel gehad in, dan wel ondersteunden zij, gedragingen die strekten tot of die rechtstreeks verband hielden met het oogmerk van de organisatie. De rechtbank komt daarom tot bewezenverklaring van de subsidiair ten laste gelegde deelname aan een criminele organisatie. Van het primaire feit, waarin [verdachte] het feitelijke leidinggeven aan (en dus niet de deelname als leider van) de criminele organisatie wordt verweten, zal vrijspraak volgen nu ook de officieren van justitie wegens de minder gelukkige formulering van het primaire feit tot bewezenverklaring van het subsidiaire feit hebben gerekwireerd.

3.6.

Bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat [verdachte] de onder 1 tot en met 7, telkens primair, en 8 subsidiair ten laste gelegde feiten heeft begaan. De bewezenverklaring is als
bijlage IIaan dit vonnis gehecht. De in de tenlastelegging voorkomende taal- en/of schrijffouten zijn daarin verbeterd. Blijkens het verhandelde op de terechtzitting is [verdachte] daardoor niet geschaad in zijn verdediging.

Hetgeen aan [verdachte] onder 1 tot en met 7, telkens primair, en 8 subsidiair meer of anders is ten laste gelegd dan hier als bewezen is aangenomen, is niet bewezen. [verdachte] moet hiervan worden vrijgesproken.

4.Kwalificatie en strafbaarheid van de feiten

Het bewezenverklaarde levert op:

feit 1 primair

medeplegen van opzettelijke overtreding van een voorschrift, gesteld bij artikel 101a Gezondheids- en welzijnswet voor dieren, begaan door een rechtspersoon, meermalen gepleegd, terwijl hij daaraan feitelijke leiding heeft gegeven

feit 2 primair, feit 3 primair (telkens):

medeplegen van opzettelijke overtreding van een voorschrift gesteld bij artikel 2.19, eerste lid van de Wet dieren, juncto artikel 2.8, eerste lid sub b van de Wet dieren, begaan door een rechtspersoon, meermalen gepleegd, terwijl hij daaraan feitelijke leiding heeft gegeven

feit 4 primair, feit 6 primair (telkens):

medeplegen van opzettelijk gebruik maken van een vals geschrift, als bedoeld in artikel 225, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht, als ware het echt en onvervalst, begaan door een rechtspersoon, meermalen gepleegd, terwijl hij daaraan feitelijke leiding heeft gegeven

medeplegen van opzettelijk voorhanden hebben van een vals geschrift als bedoeld in artikel 225, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht, als ware het echt en onvervalst, begaan door een rechtspersoon, terwijl hij daaraan feitelijke leiding heeft gegeven

feit 5 primair:

medeplegen van opzettelijk voorhanden hebben van een vals geschrift als bedoeld in artikel 225, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht, als ware het echt en onvervalst, begaan door een rechtspersoon, meermalen gepleegd, terwijl hij daaraan feitelijke leiding heeft gegeven

feit 7 primair:

feit 8 subsidiair:

deelnemen aan een organisatie die tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven.

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden waardoor de wederrechtelijkheid aan het bewezenverklaarde zou ontbreken. Het bewezenverklaarde is derhalve strafbaar.

5.Strafbaarheid van verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van [verdachte] uitsluit. [verdachte] is derhalve strafbaar.

6.Motivering van de sanctie

6.1

Standpunt van de officieren van justitie

De officieren van justitie hebben gevorderd dat [verdachte] zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 18 maanden waarvan 6 maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaar, met aftrek van de tijd die [verdachte] in voorarrest heeft doorgebracht.

6.2

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft verzocht om bij het bepalen van de straf rekening te houden met de aanzienlijke overschrijding van de redelijke termijn. Voorts heeft de raadsman aangevoerd dat indien aan [verdachte] een gevangenisstraf wordt opgelegd, dit voor hem enorme consequenties zal hebben. Zijn bedrijven zullen failliet gaan en de hypotheek en alimentatie kunnen niet meer worden betaald. [verdachte] heeft zich sinds de dag van zijn aanhouding, inmiddels 5 jaar geleden, aan alle regels gehouden. In vergelijkbare economische strafzaken worden veel lagere straffen opgelegd dan door de officieren van justitie geëist, aldus de raadsman.

6.3

Oordeel van de rechtbank

De hierna te vermelden strafoplegging is in overeenstemming met de aard en de ernst van de bewezen verklaarde feiten en de omstandigheden waaronder deze zijn begaan, mede gelet op de persoon van [verdachte] , zoals een en ander bij het onderzoek ter zitting is gebleken.

De rechtbank heeft bij de straftoemeting in het bijzonder de volgende omstandigheden in aanmerking genomen.

[verdachte] heeft als feitelijke leidinggever gedurende enige jaren met gebruikmaking van valse documenten van verschillende aard, bedrijfsmatig en op grote schaal, onder meer vogels geëxporteerd naar het buitenland. Die valse documenten zijn telkens meegestuurd ter begeleiding van de bewezenverklaarde transporten. [verdachte] ging zelfs zo ver dat op valse documenten de naam en het adres van een bestaand bedrijf stelselmatig werd misbruikt en dat de namen van niet bestaande bedrijven en dierenartsen en een niet bestaande dierenkliniek werden gebruikt. De onrechtmatige wijze waarop deze transporten hebben plaatsgevonden, kan gezondheidsrisico’s met zich meebrengen. De valse documenten wekken immers de schijn, en derden worden daardoor misleid, dat de geëxporteerde vogels getest zijn op besmettelijke ziekten (valse gezondheidstesten door laboratoria en valse gezondheidsverklaringen door erkende dierenartsen) en dat de herkomst van de vogels vast zou staan op basis van zogenaamde valse Certificaten van Oorsprong uitgegeven door de Kamer van Koophandel. Het gaat hier om documenten waarop in het handelsverkeer zonder meer moet kunnen worden vertrouwd.

Door voormelde handelswijze, die [verdachte] telkens heeft uitgevoerd met zijn werknemer [medeverdachte 5] , werkend in dienst van [rechtspersoon 1] , een van de rechtspersonen waar [verdachte] bestuurder van is, werden noodzakelijke veterinaire controles op grote schaal niet in acht genomen. Hierdoor bestaat het risico op verspreiding van dierziektes. Indien de relevante dierziekten zich wereldwijd verspreiden, kan dit bovendien grote economische gevolgen hebben.

Ook heeft [verdachte] samen met anderen handelingen verricht die strekten tot het in strijd met de geldende regelgeving voorhanden hebben van diergeneesmiddelen.

[verdachte] heeft zich voorts schuldig gemaakt aan deelneming aan een criminele organisatie, welke organisatie zich schuldig maakte aan voornoemde misdrijven. [verdachte] is, tezamen met medeverdachte [medeverdachte 5] die door hem is opgeleid in alle facetten van diertransporten, reeds vele jaren werkzaam in de dierentransportbranche. [verdachte] heeft een aanzienlijk aandeel gehad in het functioneren van de criminele organisatie. Dit blijkt ook uit een aantal afgeluisterde telefoongesprekken, waaruit naar voren komt dat [verdachte] nog kans zag om vogels te exporteren met gebruikmaking van valse documenten waartoe voor andere dierenhandelaren geen mogelijkheden waren.

De rechtbank houdt voorts te nadele van [verdachte] rekening met de omstandigheid dat hij zich op geen enkele wijze rekenschap heeft gegeven van zijn illegale handel in de dierentransportbranche en ook ter zitting geen blijk heeft gegeven van enig inzicht in het laakbare van zijn handelen. Dit rekent de rechtbank hem zwaar aan.

Ten voordele van [verdachte] neemt de rechtbank evenwel in aanmerking dat hij niet eerder veroordeeld is.

Gelet op hetgeen de rechtbank hiervoor heeft overwogen, zou een (deels) onvoorwaardelijke gevangenisstraf in beginsel passend zijn. De rechtbank dient echter de vraag te beantwoorden of sprake is van schending van de redelijke termijn als bedoeld in artikel 6 EVRM. Bij de beantwoording van die vraag gaat de rechtbank als beginpunt uit van de datum van de inverzekeringstelling van [verdachte] op 29 oktober 2014 en de uitspraak in eerste aanleg van deze rechtbank op 8 mei 2019. Gelet op het voorgaande is naar het oordeel van de rechtbank sprake van schending van de redelijke termijn die moet leiden tot strafvermindering. Bij de strafoplegging aan [verdachte] betrekt de rechtbank tot slot dat in deze periode geen aanwijzingen zijn gevonden dat hij zich nog immer bezig houdt met illegale praktijken.

Alles overwegende en met name gelet op de mate van de overschrijding van de redelijke termijn zal [verdachte] voor de bewezenverklaarde feiten veroordeeld worden tot een geheel voorwaardelijke gevangenisstraf van 15 maanden met een proeftijd van 2 jaar.

De rechtbank heeft daarbij acht geslagen op de strafoplegging in het vonnis van heden gewezen in de strafzaak tegen de rechtspersonen [rechtspersoon 1] , [rechtspersoon 2] , [rechtspersoon 4] en [rechtspersoon 3] , waarvan [verdachte] (middellijk) directeur en enig aandeelhouder is.

7.Vermogensmaatregel

De rechtbank is van oordeel dat de onder [verdachte] in beslag genomen en niet teruggegeven voorwerpen, te weten 18 stuks diergeneesmiddelen, dienen te worden onttrokken aan het verkeer. Uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat de onder 2 primair en 3 primair bewezen verklaarde feiten met betrekking tot deze diergeneesmiddelen zijn begaan en het ongecontroleerde bezit van deze diergeneesmiddelen is in strijd met de wet.

8.Toepasselijke wettelijke voorschriften

De volgende wetsartikelen zijn van toepassing:

101a Gezondheids- en welzijnswet voor dieren;

2.8

en 2.19 Wet dieren;

1, 2 en 6 Wet op de economische delicten

14a, 14b, 14c, 36b, 36c, 51, 47, 57, 140 en 225 Wetboek van Strafrecht.

9.Beslissing

De rechtbank:

Verklaart niet bewezen wat aan [verdachte] onder 8 primair is ten laste gelegd en spreekt hem daarvan vrij.

Verklaart bewezen dat [verdachte] de onder 1 primair, 2 primair, 3 primair, 4 primair, 5 primair, 6 primair, 7 primair en 8 subsidiair ten laste gelegde feiten heeft begaan zoals hiervoor onder 3.6 weergegeven.

Verklaart niet bewezen wat aan [verdachte] meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven als bewezen is aangenomen en spreekt hem daarvan vrij.

Bepaalt dat de onder 1 tot en met 7, telkens primair en 8 subsidiair bewezen verklaarde feiten de hierboven onder 4. vermelde strafbare feiten opleveren.

Verklaart [verdachte] hiervoor strafbaar.

Veroordeelt [verdachte] tot een gevangenisstraf voor de duur van
15 MAANDEN, met bevel dat deze straf
nietten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten op grond dat [verdachte] voor het einde van de op twee jaar bepaalde proeftijd zich aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt.

Bepaalt dat de tijd die [verdachte] vóór de tenuitvoerlegging van dit vonnis in verzekering heeft doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Onttrekt aan het verkeer:

- 18 STK Geneesmiddelen; diergeneesmiddel.
Samenstelling rechtbank en uitspraakdatum

Dit vonnis is gewezen door

mr. R.A. Otter, voorzitter,

mr. H.P. van der Lelie en mr. C.A.J. van Yperen, rechters,

in tegenwoordigheid van de griffier mr. L.L. de Vries,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 8 mei 2019.

Bijlage I

Tenlastelegging:

Aan verdachte wordt ten laste gelegd dat:

Feit 1

Primair

[rechtspersoon 1] en/of [rechtspersoon 2] en/of [rechtspersoon 3] op één of meer tijdstippen gelegen in of omstreeks de periode van 1 januari 2011 tot en met 3 april 2014 te Hoofddorp en/of Schiphol in de gemeente Haarlemmermeer en/of elders in Nederland en/of in België, tezamen en in vereniging met (een) ander(en), althans alleen, al dan niet opzettelijk, als houder van één of meer dieren, te weten:

1. duiven op 11/11/2011 (zaaksdossier 2, zending 2) naar Canada en/of

2. 150 duiven op 21 februari 2012 (zaaksdossier 3 zending 1) naar Koeweit en/of

3. 197 vogels op 3 oktober 2013 [zaaksdossier 6 export 1) naar Koeweit en/of

4. 52 duiven op 23 december 2011 [zaaksdossier 4, zending 3) naar Bahrein en/of

5. 154 duiven op 16 oktober 2013 (zaaksdossier 7, export 1) naar Taiwan en/of

6. 99 duiven op 19 november 2013 (zaaksdossier 8, export 2) naar Israël en/of

7. 200 kanaries op 5 september 2011 (zaaksdossier 12, zending 1) naar

Indonesië en/of

8. 500 duiven op 22 maart 2013 naar Bangladesh (doc. p. 2727) en/of

9. 165 chinchilla's op 3 februari 2012 (zaaksdossier 1, export 1) naar te Koeweit en/of

10.197 vogels op 4 oktober 2013 (zaaksdossier 6, export 1) naar Koeweit en/of

11. 80 en/of 99, althans één of meer duiven op 19 november 2013 (zaaksdossier

8, export 2) naar Israël en/of

12. 194 live birds (p. 2795) naar Koeweit en/of

13. 1095 live birds (p. 2799) naar Koeweit,

terwijl zij wist(en) of redelijkerwijs kon(den) vermoeden dat door zijn/haar handelen of nalaten een besmetting met danwel de verspreiding van een krachtens artikel 15 Gezondheids- en welzijnswet voor dieren aangewezen besmettelijke dierziekte kon worden veroorzaakt, niet aan haar/hun verplichting heeft/hebben voldaan dergelijk handelen achterwege te laten, terwijl dat in redelijkheid kon worden gevergd en/of niet alle maatregelen heeft/hebben genomen die in redelijkheid konden worden gevergd, teneinde zodanige besmetting of verspreiding te voorkomen, danwel indien zodanige besmetting zich voordeed, de omvang en de gevolgen daarvan niet zoveel mogelijk heeft beperkt en/of ongedaan gemaakt,

immers door bij het verzamelen voor transport en verzenden van dieren en het importeren en exporteren van dieren telkens gebruik te maken van valse of vervalste gezondheidscertificaten en/of laboratoriumrapporten en/of certificaten van oorsprong, heeft/hebben verdachte en/of haar/hun mededader(s) (telkens) doen voorkomen alsof de zending(en) volde(e)d(en) aan de eisen ten aanzien van volksgezondheid, diergezondheid, dierenwelzijn en/of veterinaire regelgeving,

zulks terwijl hij, verdachte, toen en daar (telkens) tot vorenomschreven feit(en) opdracht heeft gegeven en/of (telkens) aan die verboden gedraging(en) feitelijk leiding heeft gegeven;

Subsidiair

hij op één of meer tijdstippen gelegen in of omstreeks de periode van 1 januari 2011 tot en met 3 april 2014 te Hoofddorp en/of Schiphol in de gemeente Haarlemmermeer en/of elders in Nederland en/of in België, tezamen en in vereniging met (een) ander(en), althans alleen, al dan niet opzettelijk, als houder van één of meer dieren, te weten:

1. duiven op 11/11/2011 (zaaksdossier 2, zending 2) naar Canada en/of

2. 150 duiven op 21 februari 2012 (zaaksdossier 3 zending 1) naar Koeweit en/of

3. 197 vogels op 3 oktober 2013 [zaaksdossier 6 export 1) naar Koeweit en/of

4. 52 duiven op 23 december 2011 [zaaksdossier 4, zending 3) naar Bahrein en/of

5. 154 duiven op 16 oktober 2013 (zaaksdossier 7, export 1) naar Taiwan en/of

6. 99 duiven op 19 november 2013 (zaaksdossier 8, export 2) naar Israël en/of

7. 200 kanaries op 5 september 2011 (zaaksdossier 12, zending 1) naar Indonesië en/of

8. 500 duiven op 22 maart 2013 naar Bangladesh (doc. p. 2727) en/of

9. 165 chinchilla's op 3 februari 2012 (zaaksdossier 1, export 1) naar te Koeweit en/of

10. 197 vogels op 4 oktober 2013 (zaaksdossier 6, export 1) naar Koeweit en/of

11. 80 en/of 99, althans één of meer duiven op 19 november 2013 (zaaksdossier 8, export 2) naar Israël en/of

12. 194 live birds (p. 2795) naar Koeweit en/of

13. 1095 live birds (p. 2799) naar Koeweit,

terwijl hij wist of redelijkerwijs kon vermoeden dat door zijn handelen of nalaten een besmetting met danwel de verspreiding van een krachtens artikel 15 Gezondheids- en welzijnswet voor dieren aangewezen besmettelijke dierziekte kon worden veroorzaakt,

niet aan zijn verplichting heeft voldaan dergelijk handelen achterwege te laten, terwijl dat in redelijkheid kon worden gevergd en/of niet alle maatregelen heeft genomen die in redelijkheid konden worden gevergd, teneinde zodanige besmetting of verspreiding te voorkomen, danwel indien zodanige besmetting zich voordeed, de omvang en de gevolgen daarvan niet zoveel mogelijk heeft beperkt en/of ongedaan gemaakt,

Feit 2

Primair

[rechtspersoon 3] op één of meer tijdstippen gelegen in of omstreeks de periode van 1 januari 20141 tot en met 12 november 2014 te Hoofddorp in de gemeente Haarlemmermeer, in elk geval in Nederland, tezamen en in vereniging met (een) ander(en), althans alleen, al dan niet opzettelijk, (een) handeling(en) heeft verricht die ertoe strekte (een) diergeneesmiddel(en) te ontvangen, voorhanden of in voorraad te hebben, terwijl deze handeling(en) niet was/waren toegestaan krachtens een vergunning die was verstrekt ingevolge een bij of krachtens algemene maatregel van bestuur ter uitvoering van een bindend onderdeel van een EU-rechtshandeling vastgesteld voorschrift of een bij ministeriële regeling aangewezen voorschrift van een EU-verordening inzake het in de handel brengen, vervaardiging, invoer, of het bezit van, handel in of verstrekken van een diergeneesmiddel,

immers is/zijn onder meer aangetroffen in bedrijfsruimten aan de [adres] :

B. 3, althans één of meer eenheid/eenheden Norofloxazine 25% (met werkzame stof norfloxazine), zijnde een niet in Nederland vergund diergeneesmiddel dat via de cascaderegeling in de handel is gebracht, terwijl de etikettering in strijd met artikel 2.22 van de Regeling diergeneesmiddelen was, en/of

C. 2, althans één of meer eenheid/eenheden Augmentin 1 g (met werkzame stof Amoxicilin) zijnde een niet in Nederland vergund diergeneesmiddel, en/of

D. 1 eenheid Kariflox (met werkzame stof enrofloxacine), zijnde een in Nederland vergund diergeneesmiddel terwijl de etikettering in strijd met artikel 4.11 juncto artikel 2.22 van de Regeling diergeneesmiddelen was, en/of

E. 2, althans één of meer eenheid/eenheden Streptococ-coli Cure, zijnde een niet in Nederland vergund diergeneesmiddel dat ex tempore is bereid, terwijl de etikettering in strijd met artikel 4.12 onder g van de Regeling diergeneesmiddelen was, en/of

P. 2 althans één of meer eenheid/eenheden Orni Injection), zijnde een niet in Nederland vergund diergeneesmiddel dat ex tempore bereid was terwijl de etikettering in strijd met artikel 4.12 onder g. van de Regeling diergeneesmiddelen was,

zulks terwijl hij, verdachte, toen en daar (telkens) tot vorenomschreven feit(en) opdracht heeft gegeven en/of (telkens) aan die verboden gedraging(en) feitelijk leiding heeft gegeven;

Subsidiair

immers is/zijn onder meer aangetroffen in bedrijfsruimten aan de [adres] :

C. 2, althans één of meer eenheid/eenheden Augmentin 1 g (met werkzame stof

Amoxicilin) zijnde een niet in Nederland vergund diergeneesmiddel, en/of

Feit 3

Primair

[rechtspersoon 3] op één of meer tijdstippen gelegen in of omstreeks de periode van 1 januari 2014 tot en met 12 november 2014 te Hoofddorp in de gemeente Haarlemmermeer, in elk geval in Nederland, tezamen en in vereniging met (een) ander(en), althans alleen, al dan niet opzettelijk, als een houder van een dier (een) diergeneesmiddel(en) of een diervoeder met medicinale werking op of in de nabijheid van de ruimte of het terrein waar dieren werden gehouden danwel op zijn bedrijf aanwezig heeft gehad, terwijl de toepassing van dit/deze diergeneesmiddel(en) bij de aanwezige dieren of het voederen van het diervoeder met medicinale werking aan deze dieren niet was toegestaan volgens de informatie die krachtens wettelijk voorschrift of verordening (EG) nr. 726/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 31 maart 2004 tot vaststelling van communautaire procedures voor het verlenen van vergunningen en het toezicht op geneesmiddelen voor menselijk en diergeneeskundig gebruik en tot oprichting van een Europees Geneesmiddelenbureau (PbEU 2004, L 136), was aangebracht op de verpakking van het diergeneesmiddel of diervoeder met medicinale werking of bij deze verpakking was gevoegd, immers, is/zijn onder meer aangetroffen in bedrijfsruimten aan de [adres] :

R. Ampicilline 20%, zijnde een in Nederland vergund diergeneesmiddel terwijl dit middel niet voor duiven vergund was en/of

S. Linco Spectin, zijnde een in Nederland vergund diergeneesmiddel terwijl dit middel niet voor duiven vergund was, en/of

T. Helgrin oogdruppels, zijnde een in Nederland vergund diergeneesmiddel terwijl dit middel niet voor duiven vergund was,

zulks terwijl hij, verdachte, toen en daar (telkens) tot vorenomschreven feit(en) opdracht heeft gegeven en/of (telkens) aan die verboden gedraging(en) feitelijk leiding heeft gegeven;

Subsidiair

hij op één of meer tijdstippen gelegen in of omstreeks de periode van 1 januari 2014 tot en met 12 november 2014 te Hoofddorp in de gemeente Haarlemmermeer, in elk geval in Nederland, tezamen en in vereniging met (een) ander(en), althans alleen, al dan niet opzettelijk, als een houder van een dier (een) diergeneesmiddel(en) of een diervoeder met medicinale werking op of in de nabijheid van de ruimte of het terrein waar dieren werden gehouden danwel op zijn bedrijf aanwezig heeft gehad, terwijl de toepassing van dit/deze diergeneesmiddel(en) bij de aanwezige dieren of het voederen van het diervoeder met medicinale werking aan deze dieren niet was toegestaan volgens de informatie die krachtens wettelijk voorschrift of verordening (EG) nr. 726/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 31 maart 2004 tot vaststelling van communautaire procedures voor het verlenen van vergunningen en het toezicht op geneesmiddelen voor menselijk en diergeneeskundig gebruik en tot oprichting van een Europees Geneesmiddelenbureau (PbEU 2004, L 136), was aangebracht op de verpakking van het diergeneesmiddel of diervoeder met medicinale werking of bij deze verpakking was gevoegd immers is/zijn onder meer aangetroffen in bedrijfsruimten aan de [adres] :

R. Ampicilline 20%, zijnde een in Nederland vergund diergeneesmiddel terwijl dit middel niet voor duiven vergund was en/of

S. Linco Spectin, zijnde een in Nederland vergund diergeneesmiddel terwijl dit middel niet voor duiven vergund was, en/of

T. Helgrin oogdruppels, zijnde een in Nederland vergund diergeneesmiddel terwijl dit middel niet voor duiven vergund was;

Feit 4

Primair

[rechtspersoon 1] en/of [rechtspersoon 2] en/of [rechtspersoon 3] op één of meer tijdstippen gelegen in of omstreeks de periode van 1 januari 2011 tot en met 3 april 2014 te Hoofddorp en/of Schiphol in de gemeente Haarlemmermeer en/of elders in Nederland en/of België en/of Canada en/of Kuwait en/of Bahrein en/of Taiwan en/of Israël en/of Indonesië en/of Bangladesh tezamen en in vereniging met (een) ander(en), althans alleen:

(telkens) opzettelijk gebruik heeft/hebben gemaakt van (een) vals(e) of vervalst(e) gezondheidscertifica(a)t(en), te weten:

1. Export health certificate export pigeons to Canada CFAI Import #> A2011-05794-3 danwel A-2011-05603-3 (zaaksdossier 2, zending 2 met betrekking tot 165 duiven d.d. 11/11/2011, document p. 3348-3351) en/of

2. Health certificate for Export of Birds, number 2012 0802 3 A (zaaksdossier 3, zending 1, zending met betrekking tot 150 duiven naar Kuwait op 21 februari 2012, document p. 8267) en/of

3. Health certificate for Export of Birds, number 2011 2212 1756 A (zaaksdossier 4, zending 3, met betrekking tot 52 duiven naar Bahrein op 23 december 2011, document p. 8105) en/of

4. Veterinary certificate for ornamental birds to be exported tot Kuwait, cert.nr. 2013 0310 1478 (zaaksdossier 6, export 1, met betrekking tot 197 vogels op 3 oktober 2013, document p. 8344) en/of

5. Gezondheidscertificaat reference-number 213459993 (zaaksdossier 7, export 1 met betrekking tot 154 duiven naar Taiwan op 16 oktober 2013, document p. 8397-8402) en/of

6. Gezondheidscertificaat reference-number 2013 1911 6633A (zaaksdossier 8, export 2 met betrekking tot 99 duiven naar Israël op 19 november 2013, document p. 5038-5040) en/of

7. Health certificate for Export of Birds, number 2011 1508 A (zaaksdossier 12, export 3 van [exporteur 1] company vof, zending met betrekking tot 200 kanaries naar Indonesië op 5 september 2011, document p.3324) en/of

8. Health Certificate certifcaat number 2013 0803 A met betrekking tot 500 duiven op 22 maart 2013 naar Bangladesh (document p. 2727),

(elk) zijnde een geschrift dat bestemd was om tot bewijs van enig feit te dienen, als ware dat/die geschrift(en) echt en onvervalst, bestaande dat gebruikmaken hierin dat genoemd(e) gezondheidscertifica(a)t(en) (telkens) werd(en) overgelegd en/of verstuurd aan de autoriteit(en) ten behoeve van de import en/of export van dieren, en daarmee doen voorkomen dat de zending(en) volde(e)d(en) aan de eisen ten aanzien van volksgezondheid, diergezondheid en/of dierenwelzijn,

en bestaande die valsheid of vervalsing hierin dat (telkens) opzettelijk valselijk en/of (telkens) in strijd met de waarheid was vermeld:

1. op #> A2011-05794-3 danwel A-2011-05603-3 een (valse) handtekening van de Official Veterinarian en/of (valse) stempel van de NVWA Regionale Dienst Zuid-West van de Voedsel en Warenautoriteit en/of een (valse) handtekening van de Animal Clinic Amsterdam St. Frederiksplein 101 2052 CP en/of (valse) stempel van de Animal Clinic Amsterdam, St. Frederiksplein 101, 2052 CP en/of

2. op 2012 0802 3 A als afzender [naam bedrijf] [adres België] Belgium en/of als Official Veterinary Surgeon Dr. B. Zoetmelk en/of een (valse) handtekening van Dr. B. Zoetmelk en/of (valse) stempel van de Official Belgium Veterinary Competent Regional Authority/Agriculture Official Approved veterinarian Kingdom of Belgium en/of

3. op 2011 2212 1756 A als afzender [naam bedrijf] [adres België] Belgium en/of als Official Veterinary Surgeon, Drs T. Mensink en/of een (valse) handtekening van Drs.van T. Mensink en/of (valse) stempel van de Official Belgium Veterinary Competent Regional Authority/Agriculture Official Approved veterinarian Kingdom of Belgium en/of

4. op 2013 0310 1478 als afzender [naam bedrijf] [adres België] Belgium en/of als Official Veterinary Surgeon Dr, B. Bavel en/of een (valse) handtekening van Dr. B. Bavel en/of (valse) stempel van Official Belgium Veterinary Competent Regional Authority/Agriculture Official Approved veterinarian Kingdom of Belgium, en/of

5. op 213459993 een (valse) handtekening namens de NVWA Regionale Dienst Zuid-West van de Voedsel en Warenautoriteit en/of (valse) stempel van de NVWA Regionale Dienst Zuid-West van de Voedsel en Warenautoriteit en/of als dierenarts van de NVWA R. Weijers en/of een (valse) handtekening van deze R. Weijers, en/of

6. op 2013 1911 6633A een (valse) handtekening namens de NVWA Regionale Dienst Zuid-West van de Voedsel en Warenautoriteit en/of (valse) stempel van de NVWA Regionale Dienst Zuid-West van de Voedsel en Warenautoriteit en/of als dierenarts van de (N)VWA T. Mensink en/of (valse) handtekening van deze T. Mensink, en/of

7. op 2011 1508 A een (valse) handtekening van de Animal Clinic Amsterdam St. Frederiksplein 101 2052 CP Amsterdam en/of (valse) stempel van de Animal Clinic Amsterdam St. Frederiksplein 101 2052 CP Amsterdam en/of als Official Veterinary Surgeon dr. T. Menzink en/of een (valse) handtekening van deze T. Menzink, en/of

8. op 2013 0803A een (valse) handtekening namens dierenkliniek [naam dierenarts 2] en/of stempel van dierenkliniek [naam dierenarts 2] en/of als Registered Veterinary Surgeon Ricksen en/of een (valse) handtekening van deze Ricksen, en/of

(telkens) opzettelijk de bovengenoemde, onder 1 en/of 2 en/of 3 en/of 4 en/of 5 en/of 6 en/of 7 en/of 8 vervalste gezondheidscertifica(a)t(en) voor gebruik bij importen en/of exporten van dieren voorhanden heeft/hebben gehad, terwijl zij en/of haar/hun mededader(s), wist(en) of redelijkerwijs moest(en) vermoeden dat die/dat gezondheidscertifica(a)t(en) bestemd was/waren voor gebruik als echt en onvervalst,

zulks terwijl hij, verdachte, toen en daar (telkens) tot vorenomschreven feit(en) opdracht heeft gegeven en/of (telkens) aan die verboden gedraging(en) feitelijk leiding heeft gegeven;

Subsidiair

hij op één of meer tijdstippen gelegen in of omstreeks de periode van 1 januari 2011 tot en met 3 april 2014 te Hoofddorp en/of Schiphol in de gemeente Haarlemmermeer en/of elders in Nederland en/of België en/of Canada en/of Kuwait en/of Bahrein en/of Taiwan en/of Israël en/of Indonesië en/of Bangladesh, tezamen en in vereniging met (een) ander(en), althans alleen, (telkens) opzettelijk gebruik heeft gemaakt van (een) vals(e) of vervalst(e) gezondheidscertifica(a)t(en), te weten:

2. Health certificate for Export of Birds, number 2012 0802 3 A (zaaksdossier 3, zending 1, zending met betrekking tot 150 duiven naar Kuwait op 21 februari 2012, document p. 8267) en/of

3. Health certificate for Export of Birds, number 2011 2212 1756 A (zaaksdossier 4, zending 3, met betrekking tot 52 duiven naar Bahrein op 23 december 2011, document p. 8105) en/of

4. Veterinary certificate for ornamental birds to be exported tot Kuwait, cert.nr. 2013 0310 1478 (zaaksdossier 6, export 1, met betrekking tot 197 vogels op 3 oktober 2013, document p. 8344) en/of

5. Gezondheidscertificaat reference-number 213459993 (zaaksdossier 7, export 1 met betrekking tot 154 duiven naar Taiwan op 16 oktober 2013, document p. 8397-8402) en/of

6. Gezondheidscertificaat reference-number 2013 1911 6633A (zaaksdossier 8, export 2 met betrekking tot 99 duiven naar Israël op 19 november 2013, document p. 5038-5040) en/of

8. Health Certificate certifcaat number 2013 0803 A met betrekking tot 500 duiven op 22 maart 2013 naar Bangladesh (document p. 2727),

en bestaande die valsheid of vervalsing hierin dat (telkens) opzettelijk valselijk en/of (telkens) in strijd met de waarheid was vermeld:

Feit 5

Primair

[rechtspersoon 1] en/of [rechtspersoon 2] en/of [rechtspersoon 3] op één of meer tijdstippen gelegen in of omstreeks de periode van 1 januari 2011 tot en met 3 april 2014 te Hoofddorp en/of Schiphol in de gemeente Haarlemmermeer en/of elders in Nederland, en/of in België, en/of Kuwait en/of Israël, tezamen en in vereniging met (een) ander(en), althans alleen,

(telkens) opzettelijk gebruik heeft/hebben gemaakt van (een) vals(e) of vervalst(e) laboratoriumuitslag(en), te weten:

1. Laboratory results van de Gezondheidsdienst voor Dieren, submissionnumber IP2012-06020 (zaaksdossier 1, export 1 van 165 chinchilla's naar Kuwait op 3 februari 2012, document p. 7685-7686) en/of

2. Laboratory results van de Gezondheidsdienst voor Dieren, submissionnumber IP2013-20500 (zaaksdossier 6, export 1 met betrekking tot 197 vogels naar Kuwait op 4 oktober 2013, document p. 8342) en/of

3. Laboratorytestresults van de Central Veterinary Institute, Report Number 14025444-U01 (zaaksdossier 8, export 2 van 99 duiven naar Israël op 19 november 2013, document p.5041-5044) en/of

4. Laboratorytestresults van de Central Veterinary Institute, Report Number 14025236-U01 (zaaksdossier 8, export 2 van 80 duiven naar Israël op 19 november 2013, document p.5045-5048) en/of

5. CODA Laboratory results met submission number IP2013-21355, 194 vogels naar Kuwait (document p.2795-2796) en/of

6. CODA Laboratory results met submission number IP2013-21360, 1095 vogels naar Kuwait (document p.2797-2798),

(elk) zijnde een geschrift dat bestemd was om tot bewijs van enig feit te dienen, als ware dat/die geschrift(en) (telkens) echt en onvervalst, bestaande dat gebruikmaken hierin dat genoemd(e) laboratoriumuitslag(en) (telkens) werd(en) overgelegd en/of verstuurd aan de autoriteit(en) ten behoeve van de import en/of export van dieren, alsof de gezondheid van deze dieren was getest op het al dan niet aanwezig zijn van dierziekten,

bestaande die valsheid of vervalsing hierin dat (telkens) opzettelijk valselijk en/of in strijd met de waarheid was vermeld:

1. op IP2012-06020 dat 165 chinchilla's waren getest en/of als Managing Director van de Gezondheidsdienst voor Dieren dr. [ex-werknemer GD] en/of een (valse) handtekening van dr. [ex-werknemer GD] en/of relatienummer 36760222 en/of als opdrachtgever [naam bedrijf] [adres België] Belgium, en/of

2. op IP2013-20500 als Managing Director van de Gezondheidsdienst voor Dieren dr. [ex-werknemer GD] en/of een ((ver)vals(t)e) handtekening van dr. [ex-werknemer GD] en/of relatienummer 36760222, en/of

3. op 14025444-U01 als aanvrager [rechtspersoon 2] en/of de term 'final report' en/of in de koptekst 'for quality of live' en/of referentienummer 120534436 en/of als report number 14025444-U01, en/of

4. op 14025236-U01 als aanvrager [rechtspersoon 2] en/of de term 'final report' en/of in de koptekst 'for quality of live' en/of referentienummer 120534450 en/of report number 14025236-U01, en/of

5. op IP-2013-21355 de ((ver)vals(t)e) handtekening van [getuige 1] en/of submission number IP-2013-21355 en/of relatienummer 3676022, en/of

6. op IP-2013-21360 de ((ver)vals(t)e) handtekening van [getuige 1] en/of submission number IP-2013-21360 en/of relatienummer 3676022,

en/of (telkens) opzettelijk de bovengenoemde, onder 1 en/of 2 en/of 3 en/of 4 en/of 5 en/of 6 vervalste laboratoriumuitslag(en) voor gebruik bij importen en/of exporten van dieren voorhanden heeft/hebben gehad, terwijl zij en/of haar/hun mededader(s), wist(en) of redelijkerwijs moest(en) vermoeden dat die/dat laboratoriumuitslag(en) bestemd was/waren voor gebruik als echt en onvervalst,

zulks terwijl hij, verdachte, toen en daar (telkens) tot vorenomschreven feit(en) opdracht heeft gegeven en/of (telkens) aan die verboden gedraging(en) feitelijk leiding heeft gegeven;

Subsidiair

hij op één of meer tijdstippen gelegen in of omstreeks de periode van 1 januari 2011 tot en met 3 april 2014 te Hoofddorp en/of Schiphol in de gemeente Haarlemmermeer en/of elders in Nederland, en/of in België, en/of Kuwait en/of Israël, tezamen en in vereniging met (een) ander(en), althans alleen, (telkens) opzettelijk gebruik heeft gemaakt van (een) vals(e) of vervalst(e) laboratoriumuitslag(en), te weten: