ECLI:NL:RBMNE:2025:5123

Rechtbank Midden-Nederland

Datum uitspraak
30 september 2025
Publicatiedatum
30 september 2025
Zaaknummer
16/172302-23
Instantie
Rechtbank Midden-Nederland
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Strafrecht
Procedures
  • Eerste aanleg - meervoudig
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Veroordeling voor mensenhandel en winkeldiefstal door moeder met dochter

Op 30 september 2025 heeft de Rechtbank Midden-Nederland uitspraak gedaan in een strafzaak tegen een moeder, die samen met haar minderjarige dochter betrokken was bij winkeldiefstallen. De verdachte, geboren in 1971, werd beschuldigd van het in vereniging plegen van winkeldiefstal op 6 en 8 mei 2023 in Amersfoort. Tijdens de zitting op 2 september 2025 werd het bewijs tegen de verdachte gepresenteerd, waaronder camerabeelden en aangiften van de Jumbo supermarkt. De rechtbank oordeelde dat de verdachte haar dochter had betrokken bij de diefstallen, waarbij de dochter op jonge leeftijd werd misbruikt in een kwetsbare positie. De rechtbank achtte de feiten bewezen en legde een voorwaardelijke gevangenisstraf van 4 maanden op, samen met een onvoorwaardelijke taakstraf van 100 uur. De rechtbank benadrukte de ernst van de uitbuiting van de minderjarige en de verantwoordelijkheid van de moeder in deze situatie. De verdachte werd schuldig bevonden aan zowel diefstal in vereniging als mensenhandel, waarbij de rechten van het kind ernstig zijn geschonden.

Uitspraak

RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND

Strafrecht
Zittingsplaats: Utrecht
Parketnummer: 16/172302-23
Tegenspraak
Vonnis van de meervoudige kamer van 30 september 2025 in de strafzaak van:
[verdachte] ,
geboren op [1971] in [geboorteplaats] (Marokko),
wonende aan [adres] in [woonplaats] ,
hierna: de verdachte.

1.Zitting

De strafzaak van de verdachte is inhoudelijk behandeld op de openbare zitting van 2 september 2025. Met instemming van partijen is het onderzoek (enkelvoudig) gesloten op 30 september 2025.
Op de zitting waren aanwezig:
  • de verdachte;
  • de officier van justitie: mr. D.M.A. van der Zwan;
  • de advocaat van de verdachte: mr. A.Y.M. Jansse.

2.Tenlastelegging

De officier van justitie beschuldigt de verdachte ervan dat zij, samengevat:
Feit 1
op 6 mei 2023 in Amersfoort samen met een ander meerdere winkelgoederen bij de Jumbo heeft gestolen;
Feit 2
in de periode van 6 mei 2023 tot en met 8 mei 2023 in Amersfoort samen met een ander
  • haar minderjarige dochter, [slachtoffer] , geboren op [2012] , heeft verworven, vervoerd en overgebracht met het oogmerk van uitbuiting, en
  • door misbruik van feitelijke omstandigheden, voortvloeiend uit overwicht en/of door misbruik van een kwetsbare positie en/of heeft bewogen om zich beschikbaar te stellen tot het plegen van winkeldiefstallen, en
  • opzettelijk voordeel heeft getrokken uit de uitbuiting van haar minderjarige dochter.
De volledige tekst van de beschuldiging staat in bijlage I bij dit vonnis.

3.Bewijs

3.1.
Standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie stelt zich op het standpunt dat kan worden bewezen dat de verdachte een groot deel van de feiten heeft gepleegd. Zij vordert vrijspraak voor de uitbuiting op 8 mei 2025 en het plegen van de uitbuiting in vereniging. De standpunten van de officier van justitie worden – voor zover van belang voor de beoordeling – besproken in paragraaf 3.3.2.
3.2.
Standpunt van de verdediging
De advocaat van de verdachte verzoekt de rechtbank om de verdachte vrij te spreken van de feiten. Het oogmerk van wederrechtelijkheid ontbreekt bij de diefstal (feit 1) en het is niet vast te stellen of de dochter van de verdachte is bewogen om de winkeldiefstallen te plegen (feit 2). De advocaat van de verdachte voert verschillende verweren over het bewijs. Deze worden - voor zover van belang voor de beoordeling - hierna besproken onder paragraaf 3.3.2.
3.3.
Oordeel van de rechtbank
3.3.1.
Bewijsmiddelen feit 1 en feit 2
De rechtbank oordeelt dat de feiten 1 en 2 zijn bewezen. De rechtbank baseert dit oordeel op de volgende bewijsmiddelen: [1]
Een proces-verbaal van aangifte door de Jumbo, voor zover inhoudende:
Feit: winkeldiefstal
Plaats delict: [adres] , Amersfoort
Pleegdatum: 6 mei 2023
Mevrouw en kind komen met de verzamelde boodschappen uit de winkel bij de zelfscankassa. Hier scannen ze enkele artikelen maar verreweg het meeste gaat direct vanuit het mandje in een tas. Vervolgens willen ze die paar artikelen afrekenen, maar volgt er een controle. In paniek drukt ze op wat knoppen in de hoop dat ze verder kan. Mijn collega is op dat moment al een andere klant aan het helpen bij de zelfscan, wat mevrouw en kind de tijd geeft om naar een andere zelfscan te gaan en daar een paar artikelen af te rekenen. Ze hebben tenslotte een bon nodig om het kassapark te verlaten. [2]
BOODSCHAPPEN
Aantal: 50 stuks
Bijzonderheden: Het gaat om 3 overvolle boodschappentassen, verwachte schade minimaal 150 euro. [3]
Een proces-verbaal van aangifte door de Jumbo, voor zover inhoudende:
Feit: winkeldiefstal
Plaats delict: [adres] , Amersfoort
Pleegdatum: 8 mei 2023
Ik heb de diefstal zelf gezien. Niet alle producten worden gescand bij de zelfscankassa. De verdachte(n) passeerde(n) de kassa zonder de goederen ter betaling aan te bieden. Bij het uitvoeren van een zelfscan controle bleek dat niet alle goederen waren gescand door de verdachte(n). Alle verdachten zijn aangehouden. [4]
De volgende goederen zijn bij de diefstal weggenomen: Diverse boodschappen ter waarde van
€201,28 De verdachte heeft de goederen teruggegeven. [5]
Een proces-verbaal van bevindingen, voor zover inhoudende:
Op 8 mei 2023 kreeg ik de melding van een heterdaad winkeldiefstal bij de Jumbo, gelegen aan de [adres] in Amersfoort. Ik ging ter plaatse.
Ik controleerde de identiteit van de vrouwelijke verdachte van de winkeldiefstal. Ik zag dat zij mij een geldig Nederlands rijbewijs overhandigde. De vrouwelijke verdachte bleek te zijn: [verdachte] , geboren op [1971] te [geboorteplaats] (
de rechtbank begrijpt: de verdachte). Ik hoorde dat [verdachte] zei dat een medeverdachte, welke ook in de ruimte aanwezig was, haar dochter was. Haar dochter bleek later te zijn: [slachtoffer] , geboren op [2012] te [geboorteplaats] . Ik had de identiteit van [slachtoffer] vastgesteld via een controle in de politiesystemen. Ik zag dat er ook een derde verdachte aanwezig was. Deze verdachte bleek na een controle in de politiesystemen te zijn: [medeverdachte] , geboren op [1995] te [geboorteplaats] (
de rechtbank begrijpt: de medeverdachte). [6]
Een proces-verbaal van bevindingen camerabeelden Jumbo van 6 en 8 mei 2023, voor zover inhoudende:
Ik zag op de camerabeelden van 6 mei dat [verdachte] en [slachtoffer] gezamenlijk de Jumbo supermarkt betraden om 16.35 uur. [7] Ik weet dat de persoon op de camerabeelden [verdachte] betreft, omdat ik zag dat de persoon op de camerabeelden dezelfde persoon was als de persoon op de SKDB-foto in ons politiesysteem met de identiteit van [verdachte] , geboren op [1971] te [geboorteplaats] (Marokko). Ik zag dat [verdachte] gezamenlijk met een jong meisje van +/- 10 jaar oud, met zwart haar de winkel betreedt, de producten afrekent, de winkel verlaat en in een auto stapt en wegrijdt. Tevens lees ik in het proces-verbaal van bevindingen van de collega’s ter plaatse, dat [verdachte] tegen verbalisant [verbalisant] verklaard heeft dat de medeverdachte in de ruimte haar dochter was. Hieruit maak ik op dat het hierboven beschreven +/- 10-jarig meisje [slachtoffer] is.
Ik zag op de camerabeelden dat [slachtoffer] zelfstandig een winkelmandje pakte en dat
[verdachte] en [slachtoffer] gescheiden van elkaar door de winkel liepen, met beiden hun eigen winkelmand. Ik zag dat beiden diverse spullen in hun winkelmand legden, zonder in de winkel te praten met elkaar. Ik zag dat [slachtoffer] in de winkel direct op de schappen afloopt en hier zonder te twijfelen producten uit pakt. Ik heb geen vorm van communicatie kunnen vaststellen tussen [verdachte] en [slachtoffer] in de gangpaden tijdens het winkelbezoek. Ik zag op de camerabeelden van 6 mei dat [verdachte] bij een zelfscankassa om 16:47:11 uur start met scannen van de producten uit haar winkelmand. Ik zag dat [slachtoffer] zich om 16:47:44 uur bij [verdachte] voegt met haar eigen winkelmand. Ik zag dat [slachtoffer] gehurkt zit aan de zijkant van de zelfscankassa. Ik zag dat [verdachte] diverse producten wel en diverse producten niet scant. Ik zag dat [slachtoffer] alle producten in een plastic tas stopt. Ik zag tevens dat [slachtoffer] de plastic tas openhoudt en dat [verdachte] producten in de tas stopt.
Ik zag dat er om 16:49:33 uur een pop-up melding in het scherm van de zelfscankassa komt.
Mogelijk is dat dit een melding is van een steekproefcontrole door een medewerker. Ik zag dat
[verdachte] haar mandje en de volle boodschappentas naar een andere zelfscankassa over de grond sleept. Ik zag dat [slachtoffer] dit ook deed met haar eigen winkelmandje. Ik zag dat [verdachte] en [slachtoffer] gezamenlijk bij de nieuwe kassa het scannen van de producten hervatten. Ik zag dat [verdachte] betaalmet een pinpas. Ik zag dat [verdachte] en [slachtoffer] om 16.51.06 uur het zelfscanplein verlaten, nadat [slachtoffer] de bon bij het poortje gescand heeft. Ik zag dat [verdachte] en [slachtoffer] om 16.51 uur, de supermarkt verlaten en naar een kleine zwarte auto lopen. Ik zag dat er een onbekend persoon bij deze auto stond te wachten. Ik zag dat [verdachte] , [slachtoffer] en een onbekend persoon in de kleine zwarte auto de parkeerplaats afrijden.
Ik zag op de camerabeelden van 8 mei dat [medeverdachte] en [slachtoffer] gezamenlijk de Jumbo supermarkt betraden om 17.29 uur. Ik weet dat de persoon op de camerabeelden [medeverdachte] betreft, omdat ik zag dat de persoon op de camerabeelden dezelfde persoon was als de persoon op de SKDB-foto in ons politiesysteem met de identiteit van [medeverdachte] geboren op [1995] te Syrië. Ik zag dat [medeverdachte] gezamenlijk met een jong meisje van +/- 10 jaar oud, de winkel betreedt, de producten afrekent en de winkel verlaat.
Ik zag dat dit meisje, [slachtoffer] betreft. Ik weet dit omdat dit meisje hetzelfde meisje is als op de camerabeelden van de winkeldiefstal in de Jumbo supermarkt op de [adres] , op 6 mei 2023. Ik zag op de camerabeelden dat [slachtoffer] zelfstandig twee winkelmandjes pakt en één van deze twee mandjes aan [medeverdachte] geeft. Ik zag dat [slachtoffer] en [medeverdachte] gescheiden van elkaar door de winkel liepen, met beiden hun eigen winkelmand. Ik zag dat beiden diverse spullen in hun winkelmand legden, zonder in de winkel te praten met elkaar. Ik zag dat er geen enkele vorm van communicatie tussen [medeverdachte] en [slachtoffer] in de gangpaden van de winkel te zien was.
Ik zag op de camerabeelden van dat [medeverdachte] en [slachtoffer] gezamenlijk bij een zelfscankassa om 17:49 uur starten met scannen van de producten uit de winkelmand van [medeverdachte] . Ik zag dat de gevulde winkelmand van [slachtoffer] achter haar staat. [8]
Ik zag dat [medeverdachte] diverse goederen uit zijn winkelmand op hun zelfscankassa legt. Ik zag dat [slachtoffer] deze producten direct vanaf de kassa pakt en in haar boodschappentas stopt. Ik zag dat sommige producten wel gescand werden. Ook deze producten worden in de plastictas gestopt. Ik zag dat [medeverdachte] betaald met een pinpas.
Ik zag dat [medeverdachte] en [slachtoffer] om 17.51 uur het zelfscanplein verlaten via de poortjes. Ik zag dat [slachtoffer] achter [medeverdachte] aanloopt de poortjes door, met in haar hand het volle winkelmandje met onbetaalde producten. Ik zag dat [medeverdachte] en [slachtoffer] vervolgens werden aangesproken door een medewerker van de Jumbo. Ik zag op de camerabeelden, gericht op de parkeerplaats aan de voorzijde van de Jumbo supermarkt, een kleine zwarte auto geparkeerd staan. Deze zwarte auto herken ik als zijnde dezelfde auto welke geparkeerd stond op deze parkeerplaats tijdens de winkeldiefstal gepleegd door [verdachte] en [slachtoffer] op 6 mei 2023. Ik zag dat er om 17.52 uur, een persoon uit deze auto stapt, vanuit de bestuurderszijde. Ik zie dat deze persoon, [verdachte] betreft omdat ik haar herken van de camerabeelden van de winkeldiefstal gepleegd door [verdachte] en [slachtoffer] op 6 mei 2023. Ik zag dat [verdachte] vervolgende de Jumbo supermarkt inloopt. [9]
Een proces-verbaal van het uitkijken van camerabeelden, voor zover inhoudende:
BEELDEN 06-05-2023 [10]
Foto 7: [verdachte] is bezig met artikelen uit de winkelmand halen en bij de kassa te leggen. [slachtoffer] is met haar winkelmandje met boodschappen er bij gekomen. Deze winkelmand, gevuld met boodschappen staat achter [verdachte] en [slachtoffer] . [11]
Een proces-verbaal van het uitkijken van camerabeelden, voor zover inhoudende:
BEELDEN 08-05-2023 [12]
Foto 5: [medeverdachte] (…) stopt vervolgens beide artikelen, zonder dat hij deze heeft gescand, in de tas, welke door [slachtoffer] wordt open- en vastgehouden. [13]
Er zijn meerdere feiten bewezen verklaard. De bewijsmiddelen worden alleen gebruikt voor het feit of de feiten waarover deze gaan.
3.3.2.
Bewijsoverwegingen
3.3.2.1. Diefstal in vereniging (feit 1)
De rechtbank is van oordeel dat de diefstal in vereniging wettig en overtuigend kan worden bewezen. Dit licht de rechtbank hieronder toe.
De rechtbank overweegt dat naar de uiterlijke verschijningsvorm, zoals die blijkt uit de bewijsmiddelen, er bij het plegen van de winkeldiefstal sprake is geweest van het oogmerk op wederrechtelijkheid en van een nauwe en bewuste samenwerking tussen de verdachte en haar dochter (hierna: [slachtoffer] ). Uit de beschrijving van de camerabeelden volgt dat de verdachte en [slachtoffer] samen de supermarkt binnengaan, elk een winkelmandje pakken en gescheiden van elkaar door de winkel lopen. Uiteindelijk staan zij samen bij dezelfde zelfscan kassa, waar zij bovendien wisselen van zelfscan kassa, en vervolgens een flink aantal goederen niet scannen en afrekenen. Zo staat er – onder andere – een volle winkelmand met boodschappen achter de verdachte, waarvan de goederen de winkelmand niet uit zijn geweest om gescand te worden bij de zelfscan kassa. . Tot slot verlaten de verdachte en haar dochter de winkel met volle boodschappentassen en de eerdergenoemde winkelmand, en stappen in een zwarte auto op de parkeerplaats.
De advocaat van de verdachte heeft aangevoerd dat de verdachte dacht dat zij de goederen had afgerekend, omdat zij een bon had en groen licht kreeg toen zij langs het poortje ging bij de zelfscan kassa om de winkel te verlaten. Daarbij kan de verdachte niet goed lezen en is zij licht verstandelijk beperkt. Bovendien ontbreekt een kassabon in het dossier, zodat niet duidelijk is welke goederen de verdachte wél of niet heeft afgerekend.
De rechtbank acht dit verweer onaannemelijk. Op verschillende schermafbeeldingen van de camerabeelden en beschrijvingen daarvan is te zien dat een volle winkelmand achter de verdachte staat, waarvan de producten in de winkelmand zijn gebleven en dus niet gescand zijn. Bovendien zit er een aantal minuten tussen het scannen van de producten en het verlaten van de winkel. De rechtbank vindt het niet aannemelijk dat de verdachte deze mand op geen enkel moment heeft gezien. Zo is bijvoorbeeld ook op de camerabeelden te zien dat zij die mand vasthoudt op het moment dat [slachtoffer] het hekje naar buiten opent met een bon. Daarnaast vindt de rechtbank het niet aannemelijk dat zij niet heeft begrepen dat zij alle goederen uit de mand moest scannen om af te rekenen, omdat is gebleken dat géén van de goederen uit deze winkelmand is geprobeerd te scannen. Hoewel de kassabon ontbreekt, zoals door de raadsvrouw is opgemerkt, staat gelet op het voorgaande vast dat (minstens) de goederen uit de winkelmand niet zijn afgerekend. Naar het oordeel van de rechtbank kan wettig en overtuigend bewezen worden dat de verdachte de ten laste gelegde winkeldiefstal in vereniging heeft gepleegd.
3.3.2.2. Mensenhandel (feit 2)
De rechtbank is ook van oordeel dat de mensenhandel, zoals tenlastegelegd, wettig en overtuigend kan worden bewezen. Dit licht de rechtbank hieronder toe.
Het toetsingskader van mensenhandel
De strafbaarstelling van mensenhandel is gericht op het tegengaan van de uitbuiting van mensen. In artikel 273f van het Wetboek van Strafrecht (hierna: Sr) is de strafbaarstelling van deze uitbuiting beschreven.
Gelet op de wijze van tenlastelegging ligt de vraag voor of verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan mensenhandel ten aanzien van haar minderjarige dochter in de zin van artikel 273f, eerste lid, sub 1, 2, 4 en 6 Sr. Ter beantwoording van deze vraag, zal eerst het toetsingskader worden geschetst, zoals dat volgt uit het arrest van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden (ECLI:NL:GHARL:2023:4130).
- Sub 1
Artikel 273f, eerste lid, sub 1 Sr ziet op het - middels een middel - werven, vervoeren, overbrengen, huisvesten of opnemen van een ander met het oogmerk van uitbuiting van de ander. Het gaat om de activiteiten om iemand in de positie te brengen, waarin deze bewogen dan wel gedwongen kan worden zich beschikbaar te stellen tot het verrichten van arbeid en/of diensten. Het daadwerkelijke bewegen dan wel dwingen tot het verrichten van arbeid en/of diensten is strafbaar gesteld in sub 4.
De middelen zijn dwang, (dreiging met) geweld of een andere feitelijkheid, afpersing, fraude, misleiding, misbruik van uit feitelijke omstandigheden voortvloeiend overwicht, misbruik van een kwetsbare positie of het geven of ontvangen van betalingen of voordelen om de instemming van een persoon te verkrijgen die zeggenschap over een ander heeft. De inzet van een dergelijk middel dient ertoe te leiden dat iemand in een uitbuitingssituatie (‘een situatie die de gelegenheid tot uitbuiting schiep’) belandt of dat iemand ervan wordt weerhouden zich aan een uitbuitingssituatie te onttrekken.
De handelingen omschreven in sub 1 zijn slechts strafbaar als deze zijn begaan met het oogmerk van uitbuiting. Met andere woorden: de gedragingen moeten zijn gericht op de uitbuiting van personen.
De vraag of – en zo ja, wanneer – sprake is van 'uitbuiting', is niet in algemene termen te beantwoorden, maar is sterk verweven met de omstandigheden van het geval. Bij de beantwoording van die vraag komt in een geval als het onderhavige onder meer betekenis toe aan de aard en duur van de te verrichten activiteit, de beperkingen die deze activiteit voor de betrokkene meebrengt, en het economisch voordeel dat daarmee door de verdachte wordt behaald. Bij de weging van deze en andere relevante factoren dienen de in de Nederlandse samenleving geldende maatstaven als referentiekader te worden gehanteerd. Hierbij geldt in geval van minderjarige slachtoffers dat de beoordeling van dergelijke factoren tot een andere uitkomst kan leiden dan in het geval het slachtoffer meerderjarig is. Daar komt bij dat voor de vervulling van de delictsomschrijving niet nodig is dat het slachtoffer daadwerkelijk wordt uitgebuit. In zijn arrest van 21 april 2020 (ECLI:NL:HR:2020:672) heeft de Hoge Raad geoordeeld dat tevens de strafbare aard van de verrichte activiteiten en de minderjarige leeftijd van de slachtoffers in de overwegingen dient te worden betrokken.
- Sub 2
Artikel 273f, eerste lid, sub 2 Sr is het equivalent van sub 1, maar dan voor gevallen waarbij het slachtoffer minderjarig is. Het verschil met sub 1 zit in het feit dat voor strafbaarheid op grond van sub 2 ten aanzien van minderjarige slachtoffers de in sub 1 genoemde middelen niet zijn vereist Sub 2 strekt derhalve ter bescherming van minderjarigen. Bij hen wordt ervan uitgegaan dat zij niet beschikken over een zekere rijpheid die hen in staat stelt de gevolgen van hun handelingen te overzien en zelfstandig beslissingen te nemen. De leeftijd van het slachtoffer is geobjectiveerd, opzet of schuld daaromtrent is niet vereist. De wetgever heeft tot uitdrukking willen brengen dat aan de wil van de minderjarige en daarmee de instemming geen betekenis toekomt.
- Sub 4
Artikel 273f, eerste lid, sub 4 Sr stelt het gebruik van iemand in een uitbuitingssituatie strafbaar. Het gaat om de situatie waarbij een ander met een middel (hetzelfde als genoemd in sub 1) wordt gedwongen of bewogen zich beschikbaar te stellen tot het verrichten van arbeid of diensten. In dat verband kan aangenomen worden dat in gevallen waarin minderjarigen worden aangezet tot criminele activiteiten per definitie sprake is van het middel ‘misbruik van een kwetsbare positie’ of ‘misbruik van uit feitelijke omstandigheden voortvloeiend overwicht’, gelet op de bijzondere kwetsbaarheid van kinderen en hun afhankelijke positie ten opzichte van ouders/volwassenen.
Daarnaast gaat het om de situatie waarbij onder de in sub 1 genoemde omstandigheden enige handeling wordt ondernomen waarvan men weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat die ander zich daardoor daartoe beschikbaar stelt. Gedoeld wordt op degenen die gebruik maken van de uitbuitingssituatie van een ander, welke uitbuitingssituatie zij overigens niet zelf hoeven te hebben gecreëerd. De gedragingen in sub 4 volgen veelal op de gedragingen in sub 1 en 2, maar ze kunnen elkaar ook overlappen.
- Sub 6
Strafbaar op grond van artikel 273f, eerste lid, sub 6 Sr is degene die opzettelijk voordeel trekt uit de uitbuiting van een ander. De Hoge Raad (ECLI:NL:HR:2015:2467) heeft uitgemaakt dat het opzet gericht dient te zijn op zowel het voordeel trekken als de uitbuiting van een ander. De profijttrekker kan, maar hoeft niet, een ander te zijn dan degene die de uitbuitingssituatie heeft gecreëerd.
Het oordeel van de rechtbank
De rechtbank is van oordeel dat door de verdachte en haar medeverdachte ‘misbruik van een kwetsbare positie’ én ‘misbruik van uit feitelijke omstandigheden voortvloeiend overwicht’ is gemaakt. De rechtbank let daarbij op de bijzondere kwetsbaarheid van de minderjarige [slachtoffer] en haar afhankelijke positie ten opzichte van haar moeder, maar ook ten opzichte van andere volwassenen, in dit geval van de vriend van haar moeder (de medeverdachte). [slachtoffer] van pas 10 jaar oud had onder de gegeven omstandigheden redelijkerwijs geen andere keuze dan de aanwijzingen van de volwassenen op te volgen. Aangenomen kan worden dat de verdachte en haar medeverdachte zich daarvan bewust waren en dus in ieder geval het (voorwaardelijk) opzet hebben gehad op het misbruik. [slachtoffer] is namelijk door de verdachte, en een dag ook door de medeverdachte, op twee verschillende dagen, meegenomen naar een supermarkt om daar winkeldiefstallen te plegen. Gezien haar leeftijd was zij geheel afhankelijk van de verdachte en de medeverdachte. De rechtbank licht dat hieronder toe.
Op 6 mei 2023 heeft de verdachte haar 10-jarige dochter [slachtoffer] vervoerd en overgebracht naar de supermarkt in Amersfoort, waar de winkeldiefstal moest plaatsvinden. Dit is gebeurd met het oogmerk van het plegen van deze winkeldiefstal. De rechtbank vindt het ongeloofwaardig dat de verdachte niet wist dat zij goederen niet had afgerekend en dat ook [slachtoffer] goederen bij zich had die niet werden afgerekend. Naar het oordeel van de rechtbank was het handelen van de verdachte naar de uiterlijke verschijningsvorm gericht op het plegen van de winkeldiefstal. De verdachte komt samen met [slachtoffer] de supermarkt binnen, waarna zij allebei een eigen winkelmandje pakken en gescheiden door de winkel lopen. De verdachte pakt goederen uit de schappen en ook [slachtoffer] doet dit, zelfs zonder twijfelen, waarbij zij recht op haar doel lijkt af te lopen. Volgens de politie lijkt het erop alsof zij weet welke producten zij moet hebben. Er wordt op de camerabeelden in de winkel geen enkele vorm van communicatie waargenomen tussen de verdachte en [slachtoffer] . Vervolgens ontmoeten zij elkaar weer bij de zelfscan kassa’s. [slachtoffer] zet een winkelmand achter zichzelf en haar moeder neer. Uit deze mand wordt geen enkel product gescand. Ook de verdachte heeft een winkelmand, waaruit slechts enkele goederen worden gescand. Bovendien wordt er tussendoor van kassa gewisseld, waarbij het er alle schijn van heeft dat er bij de eerste kassa niets is afgerekend. De verdachte en [slachtoffer] verlaten met alle goederen de winkel. [slachtoffer] opent met het bonnetje de poortjes en verdachte loopt dan met de volle mand met niet afgerekende spullen de winkel uit. Vervolgens lopen ze naar een auto op het parkeerterrein bij de supermarkt. De rechtbank concludeert dat het niet anders kan dan dat [slachtoffer] vooraf is verteld welke producten zij uit de winkel moet pakken en hoe er wordt gehandeld bij de kassa. Naar het oordeel van de rechtbank was de verdachte in de supermarkt aanwezig met het kennelijke doel om een winkeldiefstal te plegen op de hiervoor omschreven wijze. Voor het bewerkstelligen van deze plannen heeft zij haar dochter [slachtoffer] ingezet.
Anders dan de officier van justitie, is de rechtbank van oordeel dat de verdachte ook op 8 mei 2023, samen met de medeverdachte, [slachtoffer] heeft vervoerd en overgebracht naar de supermarkt, waar de winkeldiefstal moest plaatsvinden. Dit is wederom gebeurd met het oogmerk van het plegen van deze winkeldiefstal. De rechtbank concludeert dat op dezelfde wijze wordt gehandeld door de medeverdachte als door de verdachte op 6 mei 2023, waardoor sprake is van dezelfde
modus operandi. De verdachte heeft verklaard dat de medeverdachte en [slachtoffer] op 8 mei 2023 ieder afzonderlijk van elkaar boodschappen zouden doen. De rechtbank vindt dit ongeloofwaardig. Uit de beschrijving van de camerabeelden van de supermarkt op 8 mei 2023 volgt dat [slachtoffer] samen met de medeverdachte de winkel binnenloopt, twee winkelmandjes pakt en één van deze mandjes aan de medeverdachte geeft. Vervolgens lopen zij apart van elkaar door de winkel, waarbij wederom geen communicatie tussen beiden wordt waargenomen. Ook hier pakt [slachtoffer] producten uit de winkel, waaronder op 8 mei 2023 verzorgingsproducten voor volwassenen, waarbij de indruk wordt gewekt dat zij niet twijfelt over de keuze van de producten. Zij staat uiteindelijk samen met de medeverdachte bij de zelfscankassa. De medeverdachte stopt artikelen die hij niet heeft gescand in de tas die door [slachtoffer] wordt open- en vastgehouden. Ook dan staat er een winkelmand, gevuld met producten, achter [slachtoffer] . Een aantal goederen uit het mandje van de medeverdachte wordt gescand en betaald, maar de goederen uit de mand van [slachtoffer] worden niet gescand. Vervolgens lopen [slachtoffer] en de medeverdachte door de poortjes bij de kassa, waar zij worden aangesproken door een medewerker van de supermarkt. De verdachte komt de supermarkt binnen en verklaart direct, zonder dat haar iets is gezegd of gevraagd, dat haar 10-jarige dochter [slachtoffer] de goederen heeft weggenomen. Naar het oordeel van de rechtbank waren de verdachte en haar medeverdachte naar de uiterlijke verschijningsvorm aanwezig in de supermarkt met het kennelijke doel om diefstallen te plegen op de hiervoor omschreven wijze. Voor het bewerkstelligen van deze plannen hebben zij de dochter van de verdachte ingezet.
Anders dan de officier van justitie, acht de rechtbank bewezen dat de verdachte tezamen en in vereniging met de medeverdachte het onder feit 2 ten laste gelegde heeft gepleegd. Verdachte heeft weliswaar niet zelf de goederen weggenomen, maar kan toch als medepleger worden aangemerkt gelet op het volgende: de verdachte heeft [slachtoffer] en de medeverdachte naar de winkel vervoerd en stond beiden op te wachten, terwijl zij in de winkel goederen gingen stelen. Uit de uitvoering is af te leiden dat er tevoren tegen [slachtoffer] is gezegd hoe ze moest handelen in de winkel. Er was duidelijk een plan. De rechtbank leidt uit de uitvoering af dat de verdachte in het maken van dat plan een (grote) rol heeft gehad, omdat de modus operandus hetzelfde is als op 6 mei 2023. De medeverdachte en [slachtoffer] hebben vervolgens daadwerkelijk op de afgesproken wijze de goederen weggenomen.
Er is dus sprake van een nauwe en bewuste samenwerking tussen de verdachte en de medeverdachte die als volwassenen verantwoordelijk waren voor [slachtoffer] . De verdachte en de medeverdachte zijn doelbewust, met twee dagen daartussen bij dezelfde supermarkt geweest, waarbij zij op dezelfde manier goederen hebben weggenomen. Zij hebben [slachtoffer] bewust ingezet en aangezet tot het plegen van criminele activiteiten en haar aldus tezamen in een situatie van uitbuiting gebracht.
De aanwezigheid van kinderen, zeker wanneer zij nog jong zijn, wekt over het algemeen vertrouwen bij potentiële slachtoffers. Zo ook in deze zaak bij het winkelpersoneel. Gelet op hetgeen is waargenomen op de camerabeelden en de verklaring van de aangever, kan het naar het oordeel van de rechtbank niet anders zijn geweest dan dat de verdachte en haar medeverdachte [slachtoffer] hebben ingezet met als doel hun betrouwbaarheid bij het winkelpersoneel te vergroten, de aandacht af te leiden en de wegneemhandelingen van de verdachte en haar medeverdachte af te schermen, dan wel te verhullen.
Ook oordeelt de rechtbank dat [slachtoffer] door de verdachte en haar medeverdachte is aangezet tot het plegen van de twee winkeldiefstallen. Het kan, gelet op hetgeen omtrent die diefstallen op 6 en 8 mei 2023 op de camerabeelden is waargenomen, niet anders dan dat de verdachte en haar medeverdachte in de gaten hebben gehad dat [slachtoffer] (onder andere) een winkelmand met zich meenam, waarin zich goederen bevonden die niet gescand en afgerekend werden en vervolgens uit de winkel zijn gestolen. Niet alleen de waarnemingen omtrent het gedrag van de verdachte en de medeverdachte ter plaatse, maar ook het gedrag na afloop van het plegen van de winkeldiefstal, acht de rechtbank van belang in haar oordeel, zoals eerder opgemerkt. Op 8 mei 2023 verklaart de verdachte, zonder dat het winkelpersoneel haar iets heeft gevraagd, dat de spullen die niet zijn afgerekend van haar dochter [slachtoffer] zijn en dat zij de spullen heeft weggenomen. Ook geeft zij meerdere keren aan dat haar dochter pas tien jaar is. De rechtbank vindt deze opmerking van de verdachte opmerkelijk, omdat een kind van die leeftijd niet strafrechtelijk kan worden vervolgd. Gelet op de jonge leeftijd van [slachtoffer] , de gedragingen van de verdachten tijdens en ná de diefstallen, beschouwd in het licht van de overige inhoud van het dossier, kan het niet anders dan dat de verdachte en haar medeverdachte [slachtoffer] opzettelijk, al dan niet in voorwaardelijke vorm, hebben ingezet voor, en bewogen tot, het plegen van deze winkeldiefstallen. Dat [slachtoffer] op deze wijze wordt bewogen tot stelen, wordt door de rechtbank aangemerkt als het verrichten van diensten zoals bedoeld in sub 4.
De rechtbank stelt vast dat dit alles is gebeurd met het oogmerk van uitbuiting. Het ging de verdachte evident om (financieel) gewin. Het voorgaande brengt de rechtbank dan ook tot de conclusie dat hieruit voordeel is getrokken zoals bedoeld onder sub 6.
Door de verweten gedragingen van de verdachte en haar medeverdachte zijn de fundamentele rechten van het kind geschonden. Uit de EU richtlijn 2011 [14] volgt dat de rechten van het kind voorop moeten staan en dat kinderen het recht hebben op de bescherming en de zorg die nodig is voor hun welzijn. Binnen dit fundamentele uitgangspunt past niet de uitbuiting van het kind ten behoeve van het plegen van diefstallen. Deze gedragingen leveren een schending van de fundamentele rechten van het kind op.
3.4.
Bewezenverklaring
De rechtbank verklaart bewezen dat de verdachte:
Feit 1
op 6 mei 2023 te Amersfoort, tezamen en in vereniging met een ander
meerdere winkelgoederen, die geheel aan Jumbo (filiaal: [adres] ) toebehoorden, heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen;
Feit 2
in de periode 6 mei 2023 tot en met 8 mei 2023 te Amersfoort tezamen en in vereniging met een ander, althans alleen,
A) een ander, te weten [slachtoffer] (geboren [2012] ) (zijnde verdachtes
dochter),
- ( telkens) heeft vervoerd en overgebracht, met het oogmerk van uitbuiting van die [slachtoffer] , terwijl die [slachtoffer] de leeftijd van achttien jaren nog niet had bereikt (sub 2°)
en
B) (telkens) door misbruik van uit feitelijke omstandigheden voortvloeiend overwicht en door misbruik van een kwetsbare positie gedwongen en bewogen zich beschikbaar te stellen tot het verrichten van diensten (te weten: het plegen van strafbare feiten en activiteiten waaronder winkeldiefstallen) (sub 4°)
en
opzettelijk voordeel getrokken uit de uitbuiting van een ander, genaamd [slachtoffer]
(geboren [2012] ) (zijnde verdachtes dochter) (sub 6°),
hebbende en/of zijnde verdachte en/of haar medeverdachte
6 mei 2023
- die [slachtoffer] met de auto vervoerd en overgebracht en met haar naar de supermarkt Jumbo (filiaal: [adres] ) gegaan en
- met [slachtoffer] die winkel binnengegaan en deze winkel in laten gaan en
- die [slachtoffer] zelfstandig winkelgoederen in haar (boodschappen)mand laten doen en (vervolgens) met die volle (boodschappen)mand naar verdachte bij de zelfscankassa's gelopen en
- die [slachtoffer] meerdere (niet afgerekende) boodschappentassen laten pakken en
- die [slachtoffer] de niet gescande winkelgoederen (samen en afwisselend met verdachte) in een boodschappentas laten doen en de boodschappentas voor verdachte opengehouden en
- die [slachtoffer] het bonnetje bij een scanner laten houden waarna de poortjes openden en waarna verdachte met een volle (boodschappen)mand en boodschappentas met [slachtoffer] de winkel verliet
en
8 mei 2023
- die [slachtoffer] met de auto vervoerd en overgebracht en met haar naar de supermarkt Jumbo (filiaal: [adres] ) gegaan en
- met [slachtoffer] die winkel binnengegaan en deze winkel in laten gaan en
- die [slachtoffer] twee (boodschappen)mandjes laten pakken (waarna zij een mandje aan verdachte geeft) en
- die [slachtoffer] zelfstandig winkelgoederen in haar (boodschappen)mand laten doen en (vervolgens) met die volle (boodschappen)mand naar een zelfscankassa is gelopen en
- die [slachtoffer] de (overwegend) niet gescande winkelgoederen (samen en afwisselend met verdachte) in een boodschappentas laten doen en de boodschappentas voor verdachte opengehouden en
- die [slachtoffer] met een gevulde niet afgerekende (boodschappen)mand door de poortjes laten lopen en verdachte laten volgen richting de uitgang.
De rest van de tekst van de beschuldiging kan niet worden bewezen. De verdachte wordt daarvan vrijgesproken.

4.Kwalificatie en strafbaarheid

4.1
KwalificatieDe bewezen feiten leveren de volgende strafbare feiten op:
meerdaadse samenloop van
diefstal, gepleegd door twee of meer verenigde personen
en
mensenhandel, terwijl de in artikel 273f, eerste lid onder 2 º, 4º en 6º van het Wetboek van Strafrecht omschreven feiten worden gepleegd door twee of meer verenigde personen en terwijl de persoon ten aanzien van wie de omschreven feiten worden gepleegd, de leeftijd van achttien jaren nog niet heeft bereikt.
4.2
Strafbaarheid feiten en verdachteDe feiten zijn strafbaar en verdachte is strafbaar.

5.Straf

5.1.
Vordering van de officier van justitie
De officier van justitie eist dat de verdachte wordt veroordeeld tot:
- een gevangenisstraf van 4 maanden, geheel voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaar, met de algemene voorwaarde van het niet plegen van strafbare feiten;
- een taakstraf van 60 uur, met aftrek van het voorarrest, te vervangen door 30 dagen hechtenis als de verdachte deze taakstraf niet of niet goed uitvoert.
5.2.
Standpunt van de verdediging
De advocaat van de verdachte voert aan dat, mocht de rechtbank enkel een winkeldiefstal bewezen verklaren, de verdachte schuldig moet worden verklaard zonder het opleggen van een straf of maatregel (artikel 9a Sr). Mocht de rechtbank een taakstraf opleggen, acht zij een taakstraf van maximaal 20 uur passend, gelet op het tijdsverloop en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte.
5.3.
Oordeel van de rechtbank
De rechtbank legt aan de verdachte een voorwaardelijke gevangenisstraf op voor de duur van 4 maanden met een proeftijd van twee jaar en een onvoorwaardelijke taakstraf voor de duur van 100 uur. Deze straf is passend en geboden.
Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank rekening gehouden met de ernst van de gepleegde feiten en de omstandigheden waaronder de verdachte deze feiten heeft gepleegd. Ook weegt de rechtbank het strafblad van de verdachte en haar persoonlijke omstandigheden mee, zoals op de zitting is gebleken. Dit licht de rechtbank hieronder toe.
De ernst en de omstandigheden van de feiten
De verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan de uitbuiting van haar minderjarige dochter door haar te gebruiken bij winkeldiefstallen. Zij is geheel aan de belangen van haar dochter voorbijgegaan en heeft kennelijk alleen oog gehad voor eigen belangen en financieel gewin door haar in te zetten om vermogensdelicten voor en met haar te plegen, dan wel dit voor haarzelf makkelijker te maken. De verdachte heeft misbruik gemaakt van de kwetsbare positie van haar eigen dochter, die vanwege haar minderjarigheid en familieband afhankelijk was van haar als moeder. De rechtbank neemt het de verdachte zeer kwalijk dat zij haar dochter, zonder dat zij zelf daarvoor kon kiezen, op jonge leeftijd crimineel gedrag aanleert. Ouders zijn een voorbeeld voor hun kinderen en moeten hen juist leren dat het plegen van deze strafbare feiten niet mag. Zij mogen geen actieve bijdrage leveren aan het begaan van strafbare feiten door hun kinderen, waardoor de geestelijke gezondheid van hun kinderen wordt bedreigd.
De persoonlijke omstandigheden van de verdachte
Bij haar beslissing heeft de rechtbank ook rekening gehouden met het strafblad van de verdachte van 29 januari 2025. Hieruit volgt dat de verdachte niet eerder is veroordeeld voor soortgelijke feiten. Dit weegt de rechtbank niet in strafverzwarende of strafverminderende zin mee bij het bepalen van de straf.
De straf
De rechtbank heeft bij de keuze tot het opleggen van de soort straf en bij de vaststelling van de duur daarvan in het bijzonder het volgende laten meewegen.
Om in vergelijkbare zaken zoveel mogelijk gelijk te straffen, werken strafrechters met landelijke oriëntatiepunten. Deze zijn gebaseerd op opgelegde straffen in andere, vergelijkbare zaken. Het oriëntatiepunt voor meerderjarigen voor eenvoudige winkeldiefstal is een geldboete van 200 euro. Voor de mensenhandel in een situatie als deze zijn geen oriëntatiepunten vastgesteld. De rechtbank kijkt daarom naar de straffen die worden opgelegd in vergelijkbare zaken.
Het zwaartepunt bij het bepalen van de straf ligt voor de rechtbank bij de uitbuiting van haar eigen kind. De rechtbank vindt het strafverzwarend dat de verdachte de mensenhandel op twee verschillende dagen heeft begaan ten aanzien van haar eigen kind, voor wie zij juist een voorbeeld moet zijn. Ook vindt de rechtbank het strafverzwarend dat de verdachte geen enkele verantwoordelijkheid heeft genomen voor de feiten.
De rechtbank stelt voorop dat normaliter de oplegging van een forse onvoorwaardelijke gevangenisstraf in de rede had gelegen gelet op de ernst van het feit. In soortgelijke gevallen, waar een ouder diens kind gebruikte om één winkeldiefstal te plegen, legde de rechtbank een (deels) onvoorwaardelijke gevangenisstraf op tussen de 4 en 8 maanden.
Gelet op het tijdsverloop vindt de rechtbank dat de verdachte in dit geval op dit moment niet meer naar de gevangenis hoeft. De rechtbank legt wel een voorwaardelijke gevangenisstraf op, om de verdachte ervan te weerhouden opnieuw strafbare feiten te plegen en duidelijk te maken aan de samenleving dat zij dergelijke feiten zeer ernstig vindt.
Daarnaast zal de rechtbank, om verdachte de ernst van het feit duidelijk te maken en om haar te laten voelen wat de consequenties zijn van de keuzes die zij heeft gemaakt een onvoorwaardelijke taakstraf opleggen.
Gelet op dit alles, legt de rechtbank aan de verdachte een voorwaardelijke gevangenisstraf op voor de duur van 4 maanden, met een proeftijd van twee jaar, en de algemene voorwaarde van het niet plegen van strafbare feiten en een taakstraf voor de duur van 100 uur.
De rechtbank wijkt af van de eis van de officier van justitie, omdat zij een groter deel van de tenlastelegging bewezen acht, namelijk ook de mensenhandel op 8 mei 2023 en het in vereniging plegen van de mensenhandel. Bovendien vindt de rechtbank de rol van de verdachte als moeder van [slachtoffer] groter dan die van de medeverdachte. De medeverdachte is de vriend van de verdachte en wordt door deze rechtbank op dezelfde dag als dit vonnis (onder andere) veroordeeld voor de uitbuiting van [slachtoffer] op één dag, terwijl de verdachte wordt veroordeeld voor de uitbuiting op twee dagen. De rechtbank vindt dat het verschil in de rol van de beide verdachten bij het plegen van de strafbare feiten ook moet worden betrokken bij de beoordeling van (de hoogte van) de straf. Daarbij merkt de rechtbank op dat de officier van justitie voor beide verdachten dezelfde straf had geëist.
De rechtbank wijkt ook af van het standpunt van de verdediging over de strafmaat. Gelet op de ernst van de feiten kan niet worden volstaan met het schuldig verklaren van de verdachte zonder de oplegging van een straf of maatregel (artikel 9a Sr) of het opleggen van een lagere taakstraf.

6.Toegepaste wetsartikelen

De opgelegde straffen zijn gebaseerd op de artikelen 9, 14a, 14b, 14c, 22c, 22d, 57, 273f en 311 van het Wetboek van Strafrecht, zoals de artikelen luidden ten tijde van het bewezen verklaarde.

7.De beslissing

De rechtbank:
bewezenverklaring
- verklaart bewezen dat de verdachte de feiten 1 en 2 heeft gepleegd, zoals hierboven in paragraaf 3.4 is omschreven;
- verklaart het overige dat in de beschuldiging staat niet bewezen en spreekt haar daarvan vrij;
strafbaarheid feit
- verklaart het bewezenverklaarde strafbaar en kwalificeert dit zoals hiervoor in paragraaf 4.1 is vermeld;
strafbaarheid verdachte
- verklaart de verdachte strafbaar voor het onder feit 1 en feit 2 bewezenverklaarde;
straf
- veroordeelt verdachte tot
een gevangenisstraf van 4 maanden;
- bepaalt dat de gevangenisstraf
niet zal worden ten uitvoer gelegd, tenzij de rechter later anders gelast op grond van het feit dat verdachte de hierna te melden algemene voorwaarde niet heeft nageleefd;
- stelt daarbij een proeftijd van 2 (twee) jaren vast;
- als algemene voorwaarde geldt dat verdachte zich voor het einde van de proeftijd niet schuldig maakt aan een strafbaar feit;
- veroordeelt verdachte tot
een taakstraf van 100 uren;
- beveelt dat voor het geval verdachte de taakstraf niet of niet naar behoren verricht de taakstraf wordt vervangen door 50 dagen hechtenis;
- bepaalt dat de tijd, door verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en voorlopige hechtenis doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de taakstraf
in mindering zal worden gebracht, berekend naar de maatstaf van 2 uren taakstraf per dag.
Dit vonnis is gewezen door mr. S.E. van den Brink, voorzitter, mr. L.M. Reijnierse en mr. C.S.K. Fung Fen Chung, rechters, in tegenwoordigheid van mr. E.M. Caruso, griffier, en is in het openbaar uitgesproken op 30 september 2025.
De voorzitter is niet in de gelegenheid dit vonnis te ondertekenen.
Bijlage I: De tenlastelegging
Aan de verdachte is ten laste gelegd dat:
Feit 1
zij op of omstreeks 6 mei 2023 te Amersfoort,
tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen,
meerdere winkelgoederen, in elk geval enig goed, dat/die geheel of ten dele aan
Jumbo (filiaal: [adres] ), in elk geval aan een ander dan aan verdachte en/of
haar mededader(s) toebehoorde(n) heeft weggenomen met het oogmerk om het
zich wederrechtelijk toe te eigenen;
Feit 2
zij in of omstreeks de periode 6 mei 2023 tot en met 8 mei 2023 te Amersfoort
tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen,
A) een ander, te weten [slachtoffer] (geboren [2012] )(zijnde verdachtes
dochter),
- ( telkens) heeft verworven, vervoerd en/of overgebracht, met het oogmerk van
uitbuiting van die [slachtoffer] , terwijl die [slachtoffer] leeftijd van achttien jaren
nog niet had bereikt (sub 2°)
en/of
B) (telkens) door misbruik van uit feitelijke omstandigheden voortvloeiend
overwicht en/of door misbruik van een kwetsbare positie gedwongen en/of
bewogen zich beschikbaar te stellen tot het verrichten van arbeid of diensten (te
weten: het plegen van strafbare feiten en/of activiteiten waaronder
winkeldiefstal(len)), dan wel onder die omstandighe(i)d(en) enige handeling(en)
heeft ondernomen waarvan verdachte wist of redelijkerwijs moest vermoeden dat
die [slachtoffer] zich daardoor beschikbaar zou stellen tot het verrichten van arbeid
of diensten (sub 4°)
en/of
opzettelijk voordeel getrokken uit de uitbuiting van (een) ander(en), genaamd [slachtoffer]
(geboren [2012] )(zijnde verdachtes dochter) (sub 6°),
hebbende en/of zijnde verdachte en/of haar medeverdachte
6 mei 2023
- die [slachtoffer] opgehaald met de auto en/of vervoerd en/of overgebracht en/of
met haar naar de supermarkt Jumbo (filiaal: [adres] ) gegaan en/of
- met [slachtoffer] die winkel binnengegaan en/of deze winkel in laten gaan en/of
- die [slachtoffer] zelfstandig winkelgoederen in haar (boodschappen)mand laten
doen en/of (vervolgens) met die volle (boodschappen)mand naar verdachte bij de
zelfscankassa's gelopen en/of
- die [slachtoffer] meerdere (niet afgerekende) boodschappentassen laten pakken
en/of
- die [slachtoffer] de niet gescande winkelgoederen (samen en/of afwisselend met
verdachte) in een boodschappentas laten doen en/of de boodschappentas voor
verdachte opengehouden en/of
- die [slachtoffer] het bonnetje bij een scanner laten houden waarna de poortjes
openden en/of waarna verdachte met een volle (boodschappen)mand en/of
boodschappentas met [slachtoffer] de winkel verliet
en/of
8 mei 2023
- die [slachtoffer] opgehaald met de auto en/of vervoerd en/of overgebracht en/of
met haar naar de supermarkt Jumbo (filiaal: [adres] ) gegaan en/of
- met [slachtoffer] die winkel binnengegaan en/of deze winkel in laten gaan en/of
- die [slachtoffer] twee (boodschappen)mandjes laten pakken (waarna zij een
mandje aan verdachte geeft) en/of
- die [slachtoffer] zelfstandig winkelgoederen in haar (boodschappen)mand laten
doen en/of (vervolgens) met die volle (boodschappen)mand naar een zelfscankassa
is gelopen en/of
- die [slachtoffer] de (overwegend) niet gescande winkelgoederen (samen en/of
afwisselend met verdachte) in een boodschappentas laten doen en/of de
boodschappentas voor verdachte opengehouden en/of
- die [slachtoffer] met een gevulde niet afgerekende (boodschappen)mand door de
poortjes laten lopen en/of verdachte laten volgen richting de uitgang;

Voetnoten

1.Wanneer hierna wordt verwezen naar dossierpagina’s, zijn dit pagina’s uit het dossier van politie eenheid Midden Nederland met proces-verbaalnummer PLO900-2023136792, doorgenummerd pagina 1 tot en met 125. Tenzij hieronder anders wordt vermeld, wordt steeds verwezen naar bladzijden van een in de wettelijke vorm, door daartoe bevoegde opsporingsambtenaren, opgemaakt proces-verbaal. Voor zover het gaat om geschriften als bedoeld in artikel 344 eerste lid onder 5 van het Wetboek van Strafvordering worden deze alleen gebruikt in verband met de inhoud van andere bewijsmiddelen. Alle opgenomen bewijsmiddelen zijn zakelijk weergegeven.
2.pagina 11.
3.pagina 12.
4.pagina 14.
5.pagina 15.
6.pagina 20.
7.pagina 59.
8.pagina 60.
9.pagina 61.
10.pagina 24.
11.pagina 25.
12.pagina 46.
13.pagina 47.
14.Richtlijn 2011/36/EU van het Europees Parlement en de Raad van 5 april 2011 inzake de voorkoming en bestrijding van mensenhandel en de bescherming van slachtoffers daarvan, en ter vervanging van Kaderbesluit 2002/629/JBZ van de Raad.