Uitspraak
Rechtbank den haag
1.De procedure
2.De feiten
Kwaliteitsborging
Afhandeling defecten aan het materiaal
Een parate inzet van het materiaal.
Service bij defecten die inzet beperken ondanks de grote afstand, binnen korte termijnen.
Temp. beperkende maatregelen
Bestand tegen klimatologische omstandigheden
Conservering containers
Het binnenklimaat en de temperatuur, in de gesloten opslagcontainer, zo optimaal mogelijk houden tbv het opgeslagen materieel.
Opslagcontainer bestand tegen weer- en klimaatinvloeden ten gunste van de levensduur en bescherming het
De opslagcontainer, voor bv de olie geleidende schermen, beschermd al de benodigde materialen en moet als complete set verplaatsbaar zijn om operationeel te worden ingezet.
Binnen de opslagcontainer kan al het beheer en onderhoud, van het materieel de onderhoud behoeft, plaatsvinden zonder dit materieel buiten de container te moeten plaatsen.
Een efficiënte en doelmatige ingerichte container op weinig mtr2 en in weinig mtr3.
Veilig kunnen werken. (Beheer en onderhoud en bij het verplaatsen en uitgeven en innemen materiaal)
een minimum benodigde containervolume, per locatie, voor de opslag op de BES eilanden.
Slimme opslag van materialen en spareparts
Vandalisme bestendig
Ongedierte bestendig
Ruimte voor onderhoud en reparatie
Alle mogelijke functies (beheer en onderhoud) moeten binnen de container plaatsvinden. Inclusief gereedschappen en reserveonderdelen.
Voldoende bescherming tegen externe belangstellenden (vandalisme en ongedierte).
Verminderde kosten voor beheer en onderhoud”
“Algemene punten, Plan van aanpak en Garantie”.Dit omvat twee pagina’s.
Algemene punten, Plan van aanpak en Garantie’is, voor zover nu relevant, het volgende opgenomen:
3.Het geschil
4.De beoordeling van het geschil
“Algemene punten, Plan van aanpak en Garantie”. Uit de stellingen van [eiser] volgt dat dit document (hierna te noemen: het plan van aanpak van [eiser] ) moet worden aangemerkt als de in paragraaf 2.3.3 bedoelde plannen van aanpak. Rijkswaterstaat heeft dit ook aldus begrepen. Kern van het geschil tussen partijen is de vraag of het plan van aanpak van [eiser] voldoet aan de eisen die in het Inschrijvings- en beoordelingsdocument aan de te verstrekken plannen van aanpak stelt. [eiser] stelt dat dat wel het geval is en voert daartoe aan dat de beide plannen van aanpak zoals voorgeschreven in het Inschrijvings- en beoordelingsdocument tezamen maximaal 10 pagina’s mogen omvatten. Nu het plan van aanpak van [eiser] twee pagina’s omvat, voldoet het aan de gestelde eis. Dat [eiser] daarnaast een technisch dossier bij de inschrijving heeft gevoegd – hetgeen op grond van het ARW is toegestaan – staat los van het in te dienen plan van aanpak. Rijkswaterstaat stelt zich op het standpunt dat in het plan van aanpak expliciet een doorverwijzing naar de andere door [eiser] overgelegde documenten is opgenomen, hetgeen niet anders kan worden uitgelegd dan dat [eiser] de documenten waar zij naar verwijst betrekt in het plan van aanpak van [eiser] . Het plan van aanpak [eiser] voldoet daardoor niet aan de eis dat het plan van aanpak per criterium maximaal vijf pagina’s mag omvatten.
“de indeling van de containers is op de info verwoord”)betrekking heeft op een expliciet uitgevraagd subgunningscriterium. Overigens volgt ook uit de stellingen van [eiser] dat zij beoogde dat de overige overgelegde documenten bij de beoordeling van het plan van aanpak van [eiser] werden betrokken, gezien het – hiervoor reeds besproken – betoog van [eiser] dat Rijkswaterstaat ten onrechte uitsluitend de plannen van aanpak aan het beoordelingsteam heeft verstrekt.
“de betreffende dokumenten en stuklijsten”, “op de info verwoord”en
“zie stuklijsten voor verdere uitleg”). Hetgeen [eiser] als technisch dossier omschrijft (hierna te noemen: het technisch dossier) betreft feitelijk negenentwintig separate documenten en meer dan honderd pagina’s, die – volgens de onweersproken stelling van Rijkswaterstaat – bij de inschrijving ongeordend zijn overgelegd. Gezien de wijze van verwijzing in het plan van aanpak van [eiser] en de wijze van overleggen van het technisch dossier is, ook voor de voorzieningenrechter, niet zonder meer duidelijk naar welke delen van het technisch dossier [eiser] beoogde te verwijzen. Het staat Rijkswaterstaat niet vrij om bij de beoordeling van een plan van aanpak zelf te bepalen welke onderdelen daarbij wel in aanmerking worden genomen en welke onderdelen niet. Dat zou een arbitraire beoordeling opleveren, die zich niet verhoudt tot de aanbestedingsrechtelijke beginselen van gelijke behandeling en transparantie. Gelet hierop kon Rijkswaterstaat niet slechts delen van het technisch dossier opvatten als behorende bij het plan van aanpak van [eiser] . Daardoor omvat het plan van aanpak van [eiser] , inclusief de tekst waar in dat plan van aanpak naar verwezen wordt, meer dan het in de aanbestedingsstukken voorgeschreven maximaal toegestane aantal pagina’s.