ECLI:NL:HR:2007:AZ5557

• Datum uitspraak: 5 januari 2007
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 42861
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Belastingrecht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: P.J. van Amersfoort; P. Lourens; C.B. Bavinck
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Cassatie over navorderingsaanslag vennootschapsbelasting en rechtsmiddelen

In deze zaak gaat het om een beroep in cassatie van X B.V. tegen een uitspraak van het Gerechtshof te Amsterdam, waarin een navorderingsaanslag in de vennootschapsbelasting voor het jaar 1999 werd opgelegd. De Inspecteur had het bezwaar van belanghebbende tegen deze aanslag niet-ontvankelijk verklaard, waarna belanghebbende in beroep ging bij het Hof. Het Hof verklaarde het beroep eveneens niet-ontvankelijk. Tegen deze uitspraak heeft belanghebbende cassatie ingesteld.

De Hoge Raad heeft in zijn beoordeling de middelen van belanghebbende onderzocht. De middelen I, II en IV konden niet tot cassatie leiden, omdat zij geen rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of rechtsontwikkeling aan de orde stelden. De Hoge Raad oordeelde dat de brief van de Inspecteur van 7 juni 2004 door belanghebbende als uitspraak op het bezwaarschrift moest worden beschouwd. Dit leidde tot de conclusie dat de bewoordingen van deze brief geen andere interpretatie toelieten dan dat belanghebbende met die brief een andere behandeling beoogde dan als een rechtsmiddel tegen de uitspraak op bezwaar.

De Hoge Raad concludeerde dat middel III, dat een andere opvatting hanteerde, eveneens faalde. De Hoge Raad achtte geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten en verklaarde het beroep ongegrond. Dit arrest is openbaar uitgesproken op 5 januari 2007, door de raadsheer P.J. van Amersfoort als voorzitter, samen met de raadsheren P. Lourens en C.B. Bavinck, in aanwezigheid van de waarnemend griffier E. Cichowski.

Uitspraak

Nr. 42.861

5 januari 2007

RvS

gewezen op het beroep in cassatie van X B.V. te Z (hierna: belanghebbende) tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Amsterdam van 18 januari 2006, nr. 04/03901, betreffende na te melden navorderingsaanslag in de vennootschapsbelasting.

1. Navorderingsaanslag, bezwaar en geding voor het Hof

Aan belanghebbende is voor het jaar 1999 een navorderingsaanslag in de vennootschapsbelasting opgelegd naar een belastbaar bedrag van ƒ 1.312.850.

De Inspecteur heeft bij uitspraak het tegen de aanslag gemaakte bezwaar niet-ontvankelijk verklaard.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft het beroep niet-ontvankelijk verklaard. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

2. Geding in cassatie

Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.

Belanghebbende heeft de zaak doen toelichten door mr. F.A. Piek, advocaat te Amsterdam.

3. Beoordeling van de middelen

3.1. De middelen I, II en IV kunnen niet tot cassatie leiden. Zulks behoeft, gezien artikel 81 van de Wet op de rechterlijke organisatie, geen nadere motivering, nu die middelen niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

3.2. Hetgeen hiervoor onder 3.1 is overwogen, brengt mee dat belanghebbende de aan haar gemachtigde gerichte brief van de Inspecteur van 7 juni 2004 als uitspraak op haar bezwaarschrift tegen de onderhavige aanslag moest beschouwen.

3.3. In zijn brief van 29 juni 2004 schreef belanghebbendes gemachtigde aan de Inspecteur, voorzover in cassatie van belang:

"Teneinde een kostbare en tijdrovende beroepsprocedure te voorkomen, wilde ik bij deze toch reageren op uw brieven van 7 en 8 juni jl. omdat er naar mijn mening sprake is van een misverstand.

(...)

Ik verzoek u vriendelijk, bovenstaand beziend, uw uitspraak te herzien en de aanslag en de in rekening gebrachte heffingsrente alsnog te verminderen tot nihil."

3.4. De bewoordingen van deze brief laten geen andere gevolgtrekking toe dan dat belanghebbende welbewust met die brief beoogde dat deze anders zou worden behandeld dan als een rechtsmiddel tegen de uitspraak op bezwaar. Op een dergelijk geschrift is het bepaalde in artikel 6:15 van de Algemene wet bestuursrecht noch naar zijn bewoordingen noch naar zijn strekking van toepassing. Middel III, dat van een andere opvatting uitgaat, faalt derhalve eveneens.

4. Proceskosten

De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

5. Beslissing

De Hoge Raad verklaart het beroep ongegrond.

Dit arrest is gewezen door de raadsheer P.J. van Amersfoort als voorzitter, en de raadsheren P. Lourens en C.B. Bavinck, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier E. Cichowski, en in het openbaar uitgesproken op 5 januari 2007.