ECLI:NL:HR:2006:AU7092

• Datum uitspraak: 10 januari 2006
• Publicatiedatum: 4 april 2013
• Zaaknummer: 00251/05
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: C.J.G. Bleichrodt; J.P. Balkema; H.A.G. Splinter-van Kan
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Cassatie over strafoplegging en voorlopige hechtenis in drugszaken

In deze zaak heeft de Hoge Raad op 10 januari 2006 uitspraak gedaan in een cassatieprocedure tegen een arrest van het Gerechtshof te 's-Gravenhage. De verdachte, geboren in Suriname, was eerder veroordeeld tot achttien maanden gevangenisstraf voor het medeplegen van voorbereidingshandelingen voor de invoer van cocaïne in Nederland. De advocaat-generaal had in hoger beroep gevorderd dat het vonnis van de rechtbank zou worden vernietigd en dat de verdachte zou worden vrijgesproken van enkele tenlastegelegde feiten. Het Hof heeft de verdachte vrijgesproken van de onder 2A en 2B primair tenlastegelegde feiten, maar hem wel veroordeeld voor het voorbereiden van een feit bedoeld in de Opiumwet.

De Hoge Raad heeft in zijn beoordeling vastgesteld dat het Hof niet verplicht was om expliciet te beslissen op het strafmaatverweer dat door de raadsman was aangevoerd. De Hoge Raad oordeelde dat de strafoplegging door het Hof voldoende gemotiveerd was, waarbij het Hof de ernst van het feit en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte in overweging had genomen. De Hoge Raad concludeerde dat het middel van de verdachte niet tot cassatie kon leiden, en dat er geen redenen waren om de bestreden uitspraak ambtshalve te vernietigen.

Uiteindelijk heeft de Hoge Raad het beroep verworpen, waarmee de uitspraak van het Hof in stand bleef. Dit arrest benadrukt de rol van de feitenrechter in de waardering van strafopleggingen en de afweging van persoonlijke omstandigheden van de verdachte.

Uitspraak

10 januari 2006

Strafkamer

nr. 00251/05

AGJ/AM

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof te 's-Gravenhage van 28 mei 2004, nummer 22/000719-04, in de strafzaak tegen:

[verdachte], geboren in het [geboorteplaats] (Suriname), op [geboortedatum] 1968, wonende te [woonplaats].

1. De bestreden uitspraak

Het Hof heeft in hoger beroep - met vernietiging van een vonnis van de Rechtbank te 's-Gravenhage van 9 september 2003 - voorzover aan 's Hofs oordeel onderworpen - de verdachte vrijgesproken van de aan hem bij inleidende dagvaarding onder 2A en 2B primair tenlastegelegde feiten en voorts ter zake van "medeplegen van om een feit bedoeld in het vierde lid van artikel 10 van de Opiumwet voor te bereiden of te bevorderen, zich of anderen gelegenheid, middelen en inlichtingen tot het plegen van dat feit trachten te verschaffen" veroordeeld tot achttien maanden gevangenisstraf. Voorts heeft het Hof de teruggave gelast van de in het arrest genoemde in beslag genomen voorwerpen.

2. Geding in cassatie

Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. B.A. Vink, advocaat te Amsterdam, bij schriftuur een middel van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Advocaat-Generaal Wortel heeft geconcludeerd dat de Hoge Raad het beroep zal verwerpen.

3. Beoordeling van het middel

3.1. Het middel klaagt dat het Hof niet heeft beslist op een uitdrukkelijk voorgedragen strafmaatverweer en dat dit verzuim tengevolge heeft dat de strafoplegging niet voldoende is gemotiveerd.

3.2. Blijkens het proces-verbaal van de terechtzitting van het Hof heeft de raadsman aldaar aangevoerd hetgeen in de toelichting op het middel is weergegeven.

3.3. Het Hof heeft de strafoplegging als volgt gemotiveerd:

"De advocaat-generaal mr. Plugge heeft gevorderd dat het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd en dat de verdachte van het onder 2A tenlastegelegde zal worden vrijgesproken en ter zake van het onder 2B primair tenlastegelegde zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 30 maanden met aftrek van de tijd in verzekering en voorlopige hechtenis doorgebracht, waarvan 6 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaren en dat ter zake van de inbeslaggenomen en nog niet teruggegeven voorwerpen zal worden beslist conform het vonnis van de rechtbank.

Het hof heeft de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van het feit en de omstandigheden waaronder dit is begaan en op grond van de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte, zoals daarvan is gebleken uit het onderzoek ter terechtzitting.

Daarbij is in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen.

De verdachte heeft samen met zijn mededaders voorbereidingshandelingen verricht met betrekking tot de invoer van een hoeveelheid cocaïne vanuit Suriname in Nederland. Door aldus te handelen heeft verdachte opzettelijk groot financieel voordeel nagestreefd door verboden gedragingen. De door de verdachte en zijn mededaders beoogde invoer van cocaïne is een delict, dat bijdraagt aan de handel in en het gebruik van cocaïne, waardoor de volksgezondheid ernstig wordt bedreigd en waardoor ook onder de gebruikers het plegen van vermogensdelicten wordt bevorderd, teneinde de voor het gebruik benodigde gelden te verkrijgen. Dit veroorzaakt veel schade en onrust in de samenleving.

Het hof is dan ook van oordeel dat een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van na te melden duur een passende reactie vormt."

3.4. Anders dan het middel aanvoert was het Hof niet gehouden op hetgeen door de raadsman was aangevoerd, betrekking hebbende op de tenuitvoerlegging van de voorlopige hechtenis, uitdrukkelijk te beslissen. Voorts heeft het Hof - in aanmerking genomen dat de waardering van de factoren die voor de strafoplegging van belang zijn is voorbehouden aan de feitenrechter - door te overwegen als hiervoor onder 3.3 weergegeven, de strafoplegging naar de eis der wet met redenen omkleed.

3.5. Het middel is dus tevergeefs voorgesteld.

4. Slotsom

Nu het middel niet tot cassatie kan leiden, terwijl de Hoge Raad ook geen grond aanwezig oordeelt waarop de bestreden uitspraak ambtshalve zou behoren te worden vernietigd, moet het beroep worden verworpen.

5. Beslissing

De Hoge Raad verwerpt het beroep.

Dit arrest is gewezen door de vice-president C.J.G. Bleichrodt als voorzitter, en de raadsheren J.P. Balkema en H.A.G. Splinter-van Kan, in bijzijn van de waarnemend griffier J.D.M. Hart, en uitgesproken op 10 januari 2006.