ECLI:NL:GHSHE:2021:1965

• Datum uitspraak: 24 juni 2021
• Publicatiedatum: 24 juni 2021
• Zaaknummer: 200.283.536_01
• Instantie: Gerechtshof 's-Hertogenbosch
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht; Personen- en familierecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: J.C.E. Ackermans-Wijn; C.D.M. Lamers; E.L. Schaafsma-Beversluis
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Bepaling van kinderalimentatie en contactregeling na scheiding

In deze zaak heeft het Gerechtshof 's-Hertogenbosch op 24 juni 2021 uitspraak gedaan in hoger beroep over de kinderalimentatie en de contactregeling tussen de ouders van een minderjarige. De man, verzoeker in het principaal hoger beroep, heeft de beschikking van de rechtbank Oost-Brabant van 29 juni 2020 aangevochten, waarin de rechtbank de kinderalimentatie had vastgesteld op verschillende bedragen voor de periodes van 11 september 2019 tot 1 februari 2020. De vrouw, verzoekster in het incidenteel hoger beroep, heeft verzocht om een wijziging van de contactregeling en om de man niet-ontvankelijk te verklaren in zijn beroep.

Het hof heeft vastgesteld dat partijen gezamenlijk het ouderlijk gezag uitoefenen over hun minderjarige kind, dat bij de vrouw woont. De man heeft in hoger beroep verklaard dat hij zijn grief met betrekking tot de kosten voor de twee dagdelen waarop het kind bij de oma verblijft, niet meer handhaaft. Het hof heeft de ingangsdatum van de alimentatie vastgesteld op 11 september 2019, de datum van indiening van het verzoekschrift in eerste aanleg. De behoefte van het kind is vastgesteld op basis van het netto besteedbaar gezinsinkomen van de ouders ten tijde van de samenleving.

De draagkracht van de man is berekend op € 505,-- per maand, terwijl de draagkracht van de vrouw is vastgesteld op € 117,-- per maand. Het hof heeft de kinderalimentatie voor de man vastgesteld op € 88,43 per maand voor de periode van 11 september 2019 tot 10 december 2019, € 122,14 per maand voor de periode van 10 december 2019 tot 1 februari 2020, en € 147,04 per maand vanaf 1 februari 2020. De man heeft recht op verrekening van onverschuldigd betaalde bedragen met toekomstige onderhoudsbijdragen tot een maximumbedrag van € 25,-- per maand. De contactregeling is in overeenstemming met een aanvullend ouderschapsplan, en partijen zijn overeengekomen om een coachingstraject te volgen.

Uitspraak

GERECHTSHOF ’s-HERTOGENBOSCH

Team Familie- en Jeugdrecht

zaaknummer : 200.283.536/01

zaaknummer rechtbank : C/01/350394 / FA RK 19-4326

beschikking van de meervoudige kamer van 24 juni 2021

inzake

[de man] ,

wonende te [woonplaats] ,

verzoeker in het principaal hoger beroep,

verweerder in het incidenteel hoger beroep,

hierna te noemen: de man,

advocaat mr. P.J.A. van de Laar te Eindhoven,

tegen

[de vrouw] ,

wonende te [woonplaats] ,

verweerster in het principaal hoger beroep,

verzoekster in het incidenteel hoger beroep,

hierna te noemen: de vrouw,

advocaat mr. E.P.E. van Ekelen te Eindhoven.

1. Het verloop van het geding in eerste aanleg

Het hof verwijst voor het verloop van het geding in eerste aanleg naar de beschikking van de rechtbank Oost-Brabant van 29 juni 2020, uitgesproken onder voormeld zaaknummer.

2. Het geding in hoger beroep

2.1

De man is op 25 september 2020 in hoger beroep gekomen van voormelde beschikking.

2.2

De vrouw heeft op 4 november 2020 een verweerschrift tevens houdende incidenteel hoger beroep ingediend.

2.3

De man heeft op 16 maart 2021 een verweerschrift op het incidenteel hoger beroep ingediend.

2.4

Bij het hof zijn voorts de volgende stukken ingekomen:

- een V-formulier met bijlage van de advocaat van de vrouw, ingekomen op 8 april 2021;

- een V-formulier met bijlagen van de advocaat van de vrouw, ingekomen op 9 april 2021.

Na de mondelinge behandeling zijn met toestemming van het hof nog ingekomen op 28 april 2021 een V-formulier met bijlagen van de advocaat van de man en op 3 mei 2021 een V-formulier van de advocaat van de vrouw.

2.5

De mondelinge behandeling heeft op 20 april 2021 plaatsgevonden. Partijen zijn in persoon verschenen, bijgestaan door hun advocaten.

3. De feiten

3.1

Het hof gaat uit van de door de rechtbank vastgestelde feiten voor zover daartegen in hoger beroep niet is opgekomen. Onder meer staat het volgende vast.

3.2

Partijen hebben een affectieve relatie met elkaar gehad.

3.3

Partijen zijn de ouders van:

- [minderjarige] (hierna: [minderjarige] ), geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 2011.

Partijen oefenen gezamenlijk het ouderlijk gezag over [minderjarige] uit. [minderjarige] heeft het hoofdverblijf bij de vrouw.

3.4

Bij beschikking van 1 mei 2014 heeft de rechtbank Oost-Brabant een contactregeling vastgesteld tussen de man en [minderjarige] inhoudende dat [minderjarige] afwisselend een week bij de man en een week bij de vrouw verblijft met als wisselmoment dinsdag om 12.00 uur, waarbij [minderjarige] in de week dat zij bij de man verblijft maximaal twee dagdelen bij oma vaderszijde verblijft indien dit vanwege het werk van de man noodzakelijk is. Het verzoek van de vrouw tot vaststelling van een bijdrage van de man in de kosten van verzorging en opvoeding van [minderjarige] (hierna ook: kinderalimentatie) heeft de rechtbank afgewezen wegens gebrek aan draagkracht.

4. De omvang van het geschil

4.1

Bij de bestreden – uitvoerbaar bij voorraad verklaarde – beschikking heeft de rechtbank de door de man te betalen kinderalimentatie bepaald op:

- € 130,79 per maand over de periode 11 september 2019 tot 10 december 2019;

- € 180,64 per maand over de periode 10 december 2019 tot 30 december 2019;

- € 245,20 per maand over de periode 30 december 2019 tot 1 februari 2020;

- € 308,48 per maand vanaf 1 februari 2020.

Nu de vrouw haar verzoek tot wijziging van voormelde contactregeling heeft ingetrokken, heeft de rechtbank dit verzoek afgewezen.

4.2

De man verzoekt de bestreden beschikking te vernietigen en bij beschikking, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, de vrouw in haar vorderingen alsnog niet-ontvankelijk te verklaren, althans haar vorderingen als ongegrond en/of onbewezen te ontzeggen, kosten rechtens.

De grieven van de man zien op de kosten voor de twee dagdelen waarop [minderjarige] bij oma vaderzijde verblijft, de ingangsdatum, de behoefte van [minderjarige] , de draagkracht van de vrouw, de draagkracht van de man en de zorgkorting.

4.3

De vrouw verzoekt de man in zijn beroep tegen de bestreden beschikking niet-ontvankelijk te verklaren, althans hem dat verzoek te ontzeggen als ongegrond dan wel onbewezen, onder bekrachtiging c.q. aanvulling van de bestreden beschikking zoals de vrouw in incidenteel appel verzoekt. Bij wege van incidenteel appel, dan wel aanvullend zelfstandig verzoek, verzoekt de vrouw, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, de contactregeling nader te specificeren zoals in het verweerschrift tevens houdende incidenteel appel is verzocht.

4.4

De man verzoekt de vrouw in haar verzoeken niet-ontvankelijk te verklaren, althans deze als ongegrond en/of onbewezen te ontzeggen.

5. De motivering van de beslissing

Contactregeling

5.1

Naar het hof is gebleken hebben partijen zich ter uitvoering van een tussen hen gesloten “vaststellingsovereenkomst coaching traject” aangemeld bij [organisatie] voor een coachingstraject om te komen tot een werkbaar gescheiden ouderschap. Tijdens de mondelinge behandeling heeft het hof partijen voorgehouden om in dit traject tevens de nog openstaande geschilpunten met betrekking tot de contactregeling mee te nemen. Partijen hebben hiermee ingestemd. Partijen hebben afgesproken dat zij zich, zo lang zij geen andere afspraken hebben gemaakt dan wel een andere regeling zijn overeengekomen, zullen committeren aan het aanvullend ouderschapsplan d.d. 28 augustus 2016. Voorts hebben partijen afgesproken dat zij elkaar op de hoogte zullen stellen indien [minderjarige] elders verblijft c.q. logeert of indien [minderjarige] op vakantie gaat, alsmede dat er ruimte voor is om [minderjarige] te laten bellen met de op dat moment niet-verzorgende ouder.

Gelet hierop wordt het verzoek van de vrouw in incidenteel appel afgewezen. Hetgeen de vrouw in voormeld V-formulier, ingekomen op 3 mei 2021 naar voren heeft gebracht ten aanzien van het traject via [organisatie] , maakt het voorgaande niet anders, nu het hof niet (meer) is gebleken dat er geen coachingstraject kan starten.

Kinderalimentatie

5.2

Nu de man tijdens de mondelinge behandeling in hoger beroep heeft verklaard zijn grief, met betrekking tot de kosten voor de twee dagdelen waarop [minderjarige] bij oma vaderzijde verblijft, niet meer te handhaven, behoeft dit punt geen bespreking meer.

Ingangsdatum

5.3.1

De door rechtbank vastgestelde ingangsdatum, 11 september 2019, is tussen partijen in geschil.

5.3.2

Artikel 1:402 van het Burgerlijk Wetboek (BW) laat de rechter grote vrijheid bij het vaststellen van de ingangsdatum van de alimentatieverplichting. Drie data liggen als ingangsdatum het meest voor de hand: de datum waarop de omstandigheden zijn ingetreden die voor de onderhoudsverplichting bepalend zijn, de datum van het inleidend processtuk en de datum waarop de rechter beslist.

5.3.3

Het hof ziet in hetgeen de man aanvoert, gelet op het gemotiveerde verweer van de vrouw, geen aanleiding de ingangsdatum te bepalen op de datum van de bestreden beschikking. Het hof is van oordeel dat als ingangsdatum dient te gelden de datum van indiening van het verzoekschrift in eerste aanleg, 11 september 2019. De man was op de hoogte van het ingediende verzoekschrift zodat hij vanaf de datum van indiening van het verzoekschrift rekening kon houden met een door hem te betalen kinderalimentatie, gelet ook op de door de vrouw in het verzoekschrift verzochte ingangsdatum en verzochte bijdrage. Dat de man ervan uitging dat hij geen kinderalimentatie behoefde te betalen vanwege het co-ouderschap maakt het voorgaande niet anders, nu de man had kunnen weten dat hij ook in dat geval onderhoudsplichtig is, temeer nu bij de beschikking van 1 mei 2014 geen onderhoudsbijdrage is vastgesteld vanwege het ontbreken van draagkracht aan de zijde van de man en de man zich in eerste aanleg heeft laten bijstaan door een advocaat.

Hoogte behoefte [minderjarige]

5.4.1

De bij de bestreden beschikking vastgestelde behoefte van € 414,-- per maand in 2013 is in geschil.

5.4.2

Tussen partijen staat vast dat [minderjarige] behoefte heeft aan een onderhoudsbijdrage. Bij het bepalen van de behoefte wordt uitgegaan van het netto besteedbaar gezinsinkomen ten tijde van de samenleving, inclusief het kindgebonden budget waarop tijdens de samenleving aanspraak werd gemaakt en op basis daarvan wordt de behoefte ingevolge de NIBUD-tabellen vastgesteld. Partijen hebben echter nagelaten relevante bewijsstukken met betrekking tot hun inkomensgegevens ten tijde van het uiteengaan van partijen in 2013 te overleggen, terwijl dit wel op hun weg ligt. Nu het hof niet de beschikking heeft gekregen over de gegevens die nodig zijn om de behoefte van [minderjarige] te berekenen, zal het hof die behoefte in redelijkheid bepalen aan de hand van hetgeen partijen over en weer hebben aangevoerd.

5.4.3

De man heeft tijdens de mondelinge behandeling onweersproken verklaard dat hij destijds een inkomen genereerde van ongeveer € 1.500,-- netto per maand, hetgeen door de vrouw in eerste aanleg ook is gesteld. Voorts heeft de man aangegeven dat de vrouw destijds een tijd niet heeft gewerkt en de vrouw heeft ter mondelinge behandeling verklaard dat zij meer niet dan wel werkte. Volgens de man had de vrouw een minimaal inkomen en was haar inkomen lager dan de € 1.200,-- waarvan de rechtbank is uitgegaan. Op grond van het voorgaande stelt het hof het netto besteedbaar gezinsinkomen in redelijkheid vast op € 2.000,-- per maand. Het eigen aandeel van de ouders voor [minderjarige] berekent het hof op basis van de tabel 2013 op € 280,-- per maand en geïndexeerd naar 2019 op € 304,94 per maand, naar 2020 op € 312,56 per maand en naar 2021 op € 321,94 per maand.

Draagkracht

5.5.1

De draagkracht van partijen is in geschil.

5.5.2

Het hof neemt bij de bepaling van de draagkracht het netto besteedbaar inkomen van de betreffende ouder tot uitgangspunt. Dit inkomen wordt vastgesteld door het bruto inkomen en de werkelijke inkomsten uit vermogen, te verminderen met de belastingen en premies die daarover verschuldigd zijn. In navolging van de uitspraak van de Hoge Raad van 9 oktober 2015 (ECLI:NL:HR:2015:3011) wordt het netto besteedbaar inkomen verhoogd met het te ontvangen kindgebonden budget.

Draagkracht van de man

5.5.3

De man voert aan dat met de overwerkvergoeding en het loopbaanbudget geen rekening dient te worden gehouden. Hij heeft maar één keer overgewerkt en deze vergoeding staat niet vast. Het loopbaanbudget krijgt de man niet uitbetaald indien hij dit niet gebruikt. Ook het individueel keuzebudget dient niet als inkomen aangemerkt te worden.

5.5.4

De vrouw voert aan dat nergens uit blijkt dat de man de overwerkvergoeding niet meer ontvangt. Het individueel keuzebudget krijgt de man uitbetaald indien hij dit niet gebruikt en dit is evenals het loopbaanbudget een looncomponent. Uit de door de man overgelegde jaaropgaven valt niet op te maken hoeveel maanden deze beslaan en evenmin of de man maar eenmaal heeft overgewerkt.

5.5.5

Het hof overweegt als volgt.

De draagkracht van de man over de periode van 11 september 2019 tot 1 februari 2020, zoals door de rechtbank becijferd op € 352,-- per maand, is niet in geschil.

Vanaf 1 februari 2020 heeft de man een andere baan. Zijn stamsalaris van € 3.021,-- bruto per maand is niet in geschil. Wel is tussen partijen in geschil of rekening moet worden gehouden met een overwerkvergoeding en of de reserveringen voor het loopbaanbudget en het individueel keuzebudget als inkomenscomponenten dienen te worden aangemerkt. De man is door het hof in de gelegenheid gesteld alsnog zijn jaaropgave(s) te overleggen omdat de jaaropgave duidelijkheid geeft over wat de man in 2020 aan belastbaar loon, dus inclusief eventuele overwerkvergoedingen, vakantiegeld, uitbetaald individueel keuzebudget en loopbaanbudget, heeft ontvangen. Uit de twee door de man overgelegde jaaropgaves over 2020 blijkt een belastbaar loon over de periode van 1 februari 2020 tot en met 31 december 2020 van totaal € 34.710,-- (€ 19.806,-- en € 14.904,--). Op jaarbasis heeft de man een belastbaar loon van € 37.865,--. Gelet op deze door de man overgelegde stukken volgt het hof de vrouw niet in haar standpunt dat de man hiermee zijn inkomen nog altijd onvoldoende heeft onderbouwd.

Bij het berekenen van het netto besteedbaar inkomen ten behoeve van de bepaling van de draagkracht houdt het hof rekening met de toepasselijke heffingskortingen. Onder de gegeven omstandigheden en op basis van de stukken van het geding stelt het hof het netto besteedbaar inkomen van de man in 2020 vast op € 2.425,-- per maand.

De draagkracht wordt vastgesteld aan de hand van de formule 70% [NBI - (0,3 NBI + €975)]. Deze benadering houdt in dat aan de zijde van de man het draagkrachtloos inkomen wordt vastgesteld op 30% van het netto besteedbaar inkomen terzake van forfaitaire woonlasten vermeerderd met een bedrag van € 975,-- aan overige lasten en dat van het bedrag, dat van het netto besteedbaar inkomen resteert na aftrek van dit draagkrachtloos inkomen, 70% beschikbaar is voor kinderalimentatie. Het hof stelt de draagkracht van de man ten behoeve van de betaling van een bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van [minderjarige] vanaf 1 februari 2020 vast op € 505,-- per maand.

Draagkracht van de vrouw

5.5.6

De man voert aan dat van de vrouw mag worden verwacht dat zij 36 tot 40 uur per week betaalde werkzaamheden verricht. Zij verkeert in goede gezondheid. Het netwerk van de man is bereid om op te passen als [minderjarige] bij de vrouw is en zij moet werken. Het co-ouderschap brengt mee dat iedere ouder in gelijke mate bedraagt in de kosten. Er moet worden uitgegaan van een inkomen waardoor zij in staat is de kosten van [minderjarige] om de week te voldoen.

5.5.7

De vrouw voert aan dat zij een sollicitatieverplichting heeft en dat zij zich wel inspant te solliciteren. Met ingang van 11 januari 2021 heeft de vrouw een nieuwe baan voor 20 uur per vier weken. Zij genereert daarmee een inkomen op bijstandsniveau. De vrouw wil wel meer werken, maar als [minderjarige] bij haar is, kan zij niet werken omdat de opvangkosten te hoog zijn.

5.5.8

Het hof overweegt als volgt.

Het hof volgt de man niet in zijn stelling dat nu sprake is van een co-ouderschap iedere ouder in gelijke mate dient bij te dragen in de kosten van [minderjarige] . Iedere ouder draagt naar rato van zijn/haar draagkracht bij in de kosten van [minderjarige] . De omvang van de contactregeling heeft hier geen invloed op, doch enkel op het te hanteren percentage van de eventuele zorgkorting.

In hetgeen de man aanvoert omtrent de draagkracht van de vrouw ziet het hof geen aanleiding om over de periode van 1 oktober 2019 tot 30 december 2019 uit te gaan van een andere draagkracht dan die door de rechtbank is berekend. Evenals de rechtbank zal het hof reeds vanaf de ingangsdatum, 11 september 2019, rekening houden met de draagkracht die de vrouw over de periode van 1 oktober 2019 tot 10 december 2019 heeft. Gelet hierop zal het hof rekening houden met een draagkracht van € 198,-- per maand over de periode van 11 september 2019 tot 10 december 2019 en van € 117,-- per maand over de periode van 10 december 2019 tot 30 december 2019.

Over de periode van 30 december 2019 tot 11 januari 2021 heeft de vrouw geen inkomen genoten en heeft zij gedeeltelijk, namelijk met ingang van 10 februari 2020, een uitkering op grond van de Participatiewet gehad. Vanaf 11 januari 2021 heeft de vrouw een arbeidsbetrekking voor 20 uur per maand.

Het hof ziet aanleiding, gelet op hetgeen de man aanvoert en de op de vrouw rustende onderhoudsverplichting, om vanaf 30 december 2019 aan de zijde van de vrouw rekening te houden met een fictief inkomen gelijk aan het inkomen dat zij genereerde over de periode van 10 december 2019 tot 30 december 2019 en derhalve van een draagkracht van € 117,-- per maand. Niet is gebleken dat de vrouw zich voldoende heeft ingespannen om (voor meer uren per maand) betaald werk te vinden. Door de vrouw zijn geen bewijsstukken overgelegd waaruit blijkt van sollicitatie-activiteiten. Dit had wel op haar weg gelegen, zelfs al zou sprake zijn van een reïntegratietraject dat vanwege Corona niet door is gegaan. Naar het oordeel van het hof mag van de vrouw ook worden verwacht dat zij, gelet op hetgeen de man aanvoert en de op de vrouw rustende onderhoudsverplichting, meer uren per maand betaalde arbeid verricht dan voor 20 uur per maand. Dat de vrouw hiertoe, zoals zij stelt, niet in staat zou zijn vanwege de zorg die zij voor [minderjarige] heeft, heeft de vrouw onvoldoende onderbouwd, temeer nu [minderjarige] naar school gaat en de man tijdens de mondelinge behandeling heeft verklaard dat zijn netwerk ook bereid is om op [minderjarige] te passen indien zij bij de vrouw is en de vrouw moet werken. Andere beperkingen waardoor de vrouw hiertoe niet in staat zou zijn, zijn niet gesteld.

Draagkrachtvergelijking

5.6.1

De behoefte van [minderjarige] bedraagt in 2019 € 304,94 per maand en in 2020 € 312,56 per maand. De draagkracht van partijen tezamen is voldoende om in haar behoefte te voorzien.

5.6.2

De verdeling van de kosten over de beide ouders wordt berekend volgens de formule: ieders draagkracht gedeeld door de totale draagkracht vermenigvuldigd met de behoefte. De draagkracht van partijen vergeleken dienen de man en de vrouw van hun draagkracht:

- over de periode van 11 september 2019 tot 10 december 2019 (€352/€550*€304,94=) € 195,16 per maand respectievelijk (€198/€550*€304,94=) € 109,78 per maand aan te wenden voor een bijdrage in het eigen aandeel van de kosten van [minderjarige] ;

- over de periode van 10 december 2019 tot 1 februari 2020 (€352/€469*€304,94=) € 228,87 per maand respectievelijk (€117/€469*€304,94=) € 76,07 per maand aan te wenden voor een bijdrage in het eigen aandeel van de kosten van [minderjarige] ;

- vanaf 1 februari 2020 (€505/€622*€312,56=) € 253,77 per maand respectievelijk (€117/€622*€312,56=) € 58,79 per maand aan te wenden voor een bijdrage in het eigen aandeel van de kosten van [minderjarige] .

Vermindering met de zorgkorting

5.7.1

Het hof volgt de man niet in zijn stelling dat de zorgkorting gesteld moet worden op 50% nu [minderjarige] evenveel tijd bij iedere ouder doorbrengt. Zoals de vrouw aanvoert ziet het percentage van de zorgkorting op de kosten ten behoeve van [minderjarige] en niet op de verdeling van de tijd die zij bij iedere ouder doorbrengt. De verblijfskosten bedragen 70% van de totale kosten en de verblijfsoverstijgende kosten 30%. Bij een co-ouderschap wordt aan de zijde van de ouder bij wie het kind niet staat ingeschreven rekening gehouden met een percentage van de zorgkorting van de helft van het percentage verblijfskosten van 70%, ofwel 35% van de totale kosten.

5.7.2

De zorgkorting bedraagt in 2019 € 106,73 per maand, in 2020 € 109,39 per maand en in 2021 € 112,68 per maand. Het bedrag van de zorgkorting wordt volledig in mindering gebracht op het bedrag dat de man aan de vrouw dient te betalen voor de kosten van verzorging en opvoeding, omdat de ouders samen voldoende draagkracht hebben om in de behoefte van [minderjarige] te voorzien.

5.7.3

Na aftrek van de zorgkorting bedraagt de bijdrage van de man in de kosten van [minderjarige] :

- over de periode van 11 september 2019 tot 10 december 2019: € 195,16 - € 106,73 = € 88,43 per maand;

- over de periode van 10 december 2019 tot 1 februari 2020: € 228,87 - € 106,73 = € 122,14 per maand;

- vanaf 1 februari 2020: € 253,77 - € 106,73 = € 147,04 per maand en vanaf 1 januari 2021 analoog aan de wettelijke indexering op € 151,45 per maand.

Terugbetaling

5.8.

Ter mondelinge behandeling is gebleken dat de man een achterstand heeft met betalen en dat het LBIO sinds kort is gaan innen.

Volgens vaste rechtspraak van de Hoge Raad – zie onder meer HR 25 april 2014, ECLI:NL:HR:2014:1001, NJ 2014/225, HR 6 februari 2015, ECLI:NL:HR:2015:232, NJ 2015/92 en HR 4 maart 2016, ECLI:NL:HR:2016:365 – staat bij het met terugwerkende kracht verlagen van een onderhoudsbijdrage behoedzaamheid voorop, met name indien dit ingrijpende gevolgen kan hebben voor de onderhoudsgerechtigde in verband met een daardoor in het leven geroepen verplichting tot terugbetaling. Deze behoedzaamheid geldt ook voor de rechter in hoger beroep die met ingang van een vóór zijn uitspraak gelegen datum een zodanige wijziging brengt in de door de rechter in eerste aanleg vastgestelde of gewijzigde bijdrage dat zij kan leiden tot de hiervoor bedoelde ingrijpende gevolgen.
Nu voor het hof niet duidelijk is geworden of, en zo ja tot welk bedrag er door de man reeds betalingen ter zake van kinderalimentatie zijn gedaan aan de vrouw, is ook onduidelijk of er een terugbetalingsverplichting is voor de vrouw, wat de omvang daarvan is, en of dit ingrijpende gevolgen heeft voort de vrouw. Gelet hierop zal het hof bepalen dat indien en voorzover de man op basis van de bestreden beschikking meer heeft betaald of op hem meer is verhaald dan hij op basis van de onderhavige uitspraak verschuldigd is, de man de onverschuldigd betaalde bedragen kan verrekenen met toekomstige verschuldigde termijnen tot een maximumbedrag van € 25,-- per maand.

Bewijsaanbod

5.9

Het hof acht het algemeen bewijsaanbod van de man onvoldoende concreet en gespecificeerd, gelet op de eisen die daaraan in hoger beroep worden gesteld.

6. De slotsom

in het principaal en het incidenteel hoger beroep

6.1

Het hof zal de proceskosten in hoger beroep compenseren, nu partijen een relatie met elkaar hebben gehad en de procedure de bijdrage aan het uit die relatie geboren kind betreft.

6.2

Het hof heeft een berekening van de draagkracht van de man gemaakt vanaf 1 februari 2020, nu de door het hof berekende draagkracht over deze periode afwijkt van de door de rechtbank berekende draagkracht. Een gewaarmerkt exemplaar van deze berekening is aan deze beschikking gehecht en maakt daarvan deel uit.

6.3

Op grond van hetgeen hiervoor is overwogen, zal het hof beslissen als volgt.

7. De beslissing

Het hof:

vernietigt de beschikking van de rechtbank Oost-Brabant van 29 juni 2020 en opnieuw beschikkende:

bepaalt dat de man aan de vrouw als bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van [minderjarige] zal betalen:

- over de periode van 11 september 2019 tot 10 december 2019 € 88,43 per maand;

- over de periode van 10 december 2019 tot 1 februari 2020 € 122,14 per maand;

- over de periode van 1 februari 2020 tot en met 31 december 2020 € 147,04 per maand;

- vanaf 1 januari 2021 € 151,45 per maand,

de toekomstige termijnen telkens bij vooruitbetaling te voldoen;

met dien verstande dat, voor zover de man over de periode vanaf 11 september 2019 tot heden meer heeft betaald en/of op hem is verhaald, de man gerechtigd is deze bedragen te innen door middel van verrekening met toekomstige onderhoudsbijdragen tot een maximumbedrag van € 25,-- per maand;

verklaart deze beschikking tot zover uitvoerbaar bij voorraad;

bekrachtigt de beschikking van de rechtbank voor het overige;

met betrekking tot de contactregeling:

verstaat dat partijen een traject aangaan bij [organisatie] en dat zij zich, zo lang zij geen andere afspraken hebben gemaakt dan wel een andere regeling zijn overeengekomen, zullen committeren aan het aanvullend ouderschapsplan d.d. 28 augustus 2016; voorts hebben partijen afgesproken dat zij elkaar op de hoogte zullen stellen indien [minderjarige] elders verblijft c.q. logeert of indien [minderjarige] op vakantie gaat, alsmede dat er ruimte voor is om [minderjarige] te laten bellen met de op dat moment niet-verzorgende ouder;

compenseert de kosten van het geding in hoger beroep in die zin, dat elke partij de eigen kosten draagt;

wijst af het meer of anders verzochte.

Deze beschikking is gegeven door mrs. J.C.E. Ackermans-Wijn, C.D.M. Lamers en E.L. Schaafsma-Beversluis en is op 24 juni 2021 uitgesproken in het openbaar door mr. C.N.M. Antens in tegenwoordigheid van de griffier.