ECLI:NL:GHARL:2013:9176

• Datum uitspraak: 3 december 2013
• Publicatiedatum: 3 december 2013
• Zaaknummer: 200.084.135-01
• Instantie: Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: L. Janse; M.W. Zandbergen; B.J.H. Hofstee
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Afwijzing van de vordering tot vergoeding van deskundigenkosten in civiele procedure

In deze zaak heeft het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden op 3 december 2013 uitspraak gedaan in hoger beroep over de vordering van [appellante] tot vergoeding van kosten voor een deskundige, Euro-Rigging. De vordering was gericht op de kosten van een deskundige die door [appellante] was ingeschakeld om het hijsplan van Wagenborg te beoordelen. Het hof had eerder op 1 oktober 2013 arrest gewezen, maar had verzuimd te beslissen op deze specifieke vordering.

Het hof heeft vastgesteld dat de kosten van de deskundige niet voor vergoeding in aanmerking komen op basis van artikel 6:96 lid 2 aanhef en onder b BW. Deze bepaling biedt geen grondslag voor de vergoeding van kosten die zijn gemaakt om vast te stellen of er schade is geleden en of iemand daarvoor aansprakelijk kan worden gehouden. Het hof oordeelt dat de deskundige enkel was ingeschakeld ter onderbouwing van het verweer van [appellante] tegen de vordering van Wagenborg, en dat deze kosten niet vergoed kunnen worden.

Wel erkent het hof dat de kosten van de deskundige in het kader van de vordering tot schadevergoeding van [appellante] mogelijk voor vergoeding in aanmerking komen, maar deze vordering wordt afgewezen op basis van de Algemene Voorwaarden VVT. Het hof concludeert dat de kosten van het rapport van Euro-Rigging niet voor vergoeding in aanmerking komen en wijst de vordering van [appellante] tot vergoeding van € 2.053,70 aan deskundigenkosten af. De beslissing wordt in het openbaar uitgesproken, waarbij de rolraadsheer en de griffier aanwezig zijn.

Uitspraak

GERECHTSHOF ARNHEM-LEEUWARDEN

locatie Leeuwarden

afdeling civiel recht

zaaknummer gerechtshof 200.084.135/01

(zaaknummer rechtbank Groningen 115756/HA ZA 10-61)

beslissing van de tweede kamer van 3 december 2013 op een verzoek ex art. 32 Rv

in de zaak van

[appellante],

gevestigd te [woonplaats],

appellante,

in eerste aanleg: gedaagde in conventie en eiseres in reconventie,

hierna:
[appellante] ,

advocaat: mr. A. Ben Daoued, kantoorhoudend te Zwolle,

tegen

Wagenborg Nedlift B.V.,

gevestigd te Groningen,

geïntimeerde,

in eerste aanleg: eiseres in conventie en verweerster in reconventie,

hierna:
Wagenborg ,

advocaat: mr. J.V. van Ophem, kantoorhoudend te Leeuwarden.

1. Het procesverloop

1.1.

Op 1 oktober 2013 heeft het hof in deze zaak arrest gewezen.

1.2.

Het hof heeft kennis genomen van het verzoek van mr. A. Ben Daoued bij (fax)brief van 2 oktober 2013 namens [appellante] om het arrest aan te vullen. Het gaat daarbij om de vordering van [appellante] om Wagenborg te veroordelen in de kosten van een door [appellante] ingeschakelde deskundige.

1.3.

Wagenborg is in de gelegenheid gesteld op dit verzoek te reageren. Bij brief van
11 oktober 2013 heeft mr. J.V. van Ophem namens Wagenborg verklaard dat Wagenborg zich refereert aan het oordeel van het hof.

2. De beoordeling

2.1.

Het hof is van oordeel dat in het arrest van 1 oktober 2013 inderdaad is verzuimd te beslissen op de vordering om Wagenborg te veroordelen in de kosten van de door [appellante] ingeschakelde deskundige Euro-Rigging ten bedrage van € 2.053,70 (vgl. Hoge Raad, 10 april 2009, ECLI:NL:HR:2009:BH2465).

2.2.

Op grond van artikel 6:96 lid 2 aanhef en onder b BW komen als vermogensschade mede voor vergoeding in aanmerking de redelijke kosten ter vaststelling van schade en aansprakelijkheid. Deze bepaling biedt echter zelf geen grondslag voor een verplichting tot vergoeding van kosten die worden gemaakt om vast te stellen of als gevolg van een gebeurtenis schade is geleden en, en zo ja, of daarvoor iemand aansprakelijk kan worden gehouden. De bepaling veronderstelt juist dat een wettelijke verplichting tot schadevergoeding bestaat, in welk geval de bedoelde kosten mede, dat wil zeggen naast andere als gevolg van de gebeurtenis geleden schade, voor vergoeding in aanmerking komen (vgl. HR 11 juli 2003, ECLI:NL:HR:2003:AF7423, NJ 2005, 50).

2.3.

Het hof stelt vast dat [appellante] in het kader van het hoger beroep aan Euro‑Rigging opdracht heeft gegeven om het door Wagenborg opgestelde hijsplan te beoordelen en daarbij in het bijzonder antwoord te geven op de vraag of met het hijsplan een bootsectie met een gewicht van 230 ton te water kan worden gelaten en op de vraag of het mogelijk is om alleen met een 1200 tons telescoopkraan de bootsectie van 260 ton te water te laten. In het licht van het debat, zoals dat door partijen in eerste aanleg is gevoerd en in aanmerking genomen het door de rechtbank uitgesproken vonnis, diende het rapport van Euro-Rigging een tweeledig doel. Enerzijds diende het ter onderbouwing van het verweer van [appellante] tegen de door de rechtbank in conventie toegewezen vordering van Wagenborg, en anderzijds strekte het tot onderbouwing van de door de rechtbank in reconventie afgewezen vordering van [appellante] tot vergoeding van schade.

2.4.

Naar het oordeel van het hof bestaat er, gelet op artikel 6:96 lid 2 aanhef en onder b BW, geen grondslag voor veroordeling van Wagenborg tot vergoeding van de kosten van het rapport van Euro-Rigging, voor zover het rapport diende als verweer tegen de vordering van Wagenborg.

Voor zover het rapport strekte tot onderbouwing van de vordering tot schadevergoeding van [appellante] is die grondslag er wel. Dat leidt echter niet tot toewijzing van de vordering, omdat dit onderdeel van de vordering tot schadevergoeding eveneens afstuit op paragraaf II, artikel 11.3. van de Algemene Voorwaarden VVT (zie rechtsoverweging 53 van het arrest van 23 oktober 2012)

2.5.

De conclusie moet daarom luiden dat de kosten van het rapport van Euro-Rigging niet voor vergoeding in aanmerking komen. Het verzoek van [appellante] tot vergoeding van € 2.053,70 aan deskundigenkosten zal alsnog worden afgewezen.

3. De beslissing

Het gerechtshof:

wijst de vordering van [appellante] tot vergoeding van € 2.053,70 aan deskundigenkosten af;

verstaat dat deze aanvulling op de minuut van het arrest van 1 oktober 2013 wordt geplaatst.

Dit arrest is gewezen door mr. L. Janse, mr. M.W. Zandbergen en mr. B.J.H. Hofstee en is door de rolraadsheer in tegenwoordigheid van de griffier in het openbaar uitgesproken op dinsdag 3 december 2013.