ECLI:NL:GHAMS:2016:5261

• Datum uitspraak: 9 december 2016
• Publicatiedatum: 9 december 2016
• Zaaknummer: 23-000597-16
• Instantie: Gerechtshof Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: M.F.J.M. de Werd; M. Iedema; R.M. Vennix
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vrijspraak in hoger beroep voor diefstal van mobiele telefoon

In deze zaak heeft het gerechtshof Amsterdam op 9 december 2016 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een vonnis van de politierechter in de rechtbank Amsterdam. De verdachte was eerder veroordeeld voor diefstal van een mobiele telefoon, maar heeft in hoger beroep vrijspraak gevraagd. De tenlastelegging betrof primair medeplegen van diefstal van een Apple iPhone 6 en subsidiair verduistering van dezelfde telefoon. Tijdens de zitting op 25 november 2016 heeft het hof de vordering van de advocaat-generaal gehoord, die een taakstraf van 100 uren had geëist, met vervangende hechtenis indien deze niet naar behoren zou worden verricht.

Het hof heeft de zaak grondig onderzocht en geconcludeerd dat er onvoldoende bewijs was voor de betrokkenheid van de verdachte bij de diefstal. De Hoge Raad had eerder in een arrest van 5 juli 2016 richtlijnen gegeven over de bewijsvoering bij medeplegen van diefstal. Het hof oordeelde dat de verdachte geen rol had gespeeld in de uitvoering van het delict en dat er geen bewijs was dat zijn bijdrage aan de voorbereiding van de diefstal voldoende was om te spreken van medeplegen. Evenmin was er bewijs dat de verdachte de telefoon wederrechtelijk had toegeëigend.

Daarom heeft het hof het vonnis van de politierechter vernietigd en de verdachte vrijgesproken van zowel de primair als de subsidiair ten laste gelegde feiten. De beslissing van het hof is genomen door de meervoudige strafkamer, die bestond uit drie rechters, en is openbaar uitgesproken op de zitting van 9 december 2016.

Uitspraak

parketnummer: 23-000597-16

datum uitspraak: 9 december 2016

TEGENSPRAAK

Arrest van het gerechtshof Amsterdam gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de politierechter in de rechtbank Amsterdam van 16 februari 2016 in de strafzaak onder parketnummer

13-689885-14 tegen

[verdachte] ,

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedag] 1992,

adres: [adres].

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van

25 november 2016, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door de verdachte en de raadsman naar voren is gebracht.

Tenlastelegging

Gelet op de in eerste aanleg door de rechtbank toegelaten wijziging is aan de verdachte ten laste gelegd dat hij:

primair:

op of omstreeks 24 november 2014 te Amsterdam, in elk geval in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening heeft weggenomen een (mobiele) telefoon (merk/type: Apple Iphone 6), in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s);

subsidiair:
hij op of omstreeks 24 november 2014 te Amsterdam opzettelijk een mobiele telefoon (merk/type Apple I-Phone 6), in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en welk(e) goed(eren) verdachte als vinder en aldus dat/die goed(eren) anders dan door misdrijf onder zich had, wederrechtelijk zich heeft toegeëigend;

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zal het hof deze verbeterd lezen. De verdachte wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.

Vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd, omdat het hof tot een andere beslissing komt dan de politierechter.

Vordering van het openbaar ministerie

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat de verdachte voor het primair ten laste gelegde zal worden veroordeeld tot een taakstraf voor de duur van 100 uren, indien niet naar behoren verricht te vervangen door 50 dagen hechtenis.

Vrijspraak

Aan de verdachte is – kort gezegd – onder primair medeplegen diefstal van een telefoon en onder subsidiair verduistering van een telefoon ten laste gelegd.

Het hof overweegt hieromtrent het volgende.

De Hoge Raad heeft in zijn arrest van 5 juli 2016, ECLI:NL:HR:2016:1316 onder meer het volgende ten aanzien van medeplegen van diefstal overwogen. De bijdrage van de medepleger zal in de regel worden geleverd tijdens het begaan van het strafbare feit in de vorm van een gezamenlijke uitvoering van het feit. Indien de verdachte hoofdzakelijk gedragingen na de uitvoering van het strafbare feit heeft verricht, is in uitzonderlijke gevallen medeplegen denkbaar. Maar een geringe rol of het ontbreken van enige rol in de uitvoering van het delict zal dan wel moeten worden gecompenseerd, bijvoorbeeld door een grote(re) rol in de voorbereiding, terwijl in de bewijsvoering in zulke uitzonderlijke gevallen ook bijzondere aandacht dient te worden besteed aan de vraag of wel zo bewust en nauw is samengewerkt bij het strafbare feit dat van medeplegen kan worden gesproken, in het bijzonder dat en waarom de bijdrage van de verdachte van voldoende gewicht is geweest om de kwalificatie medeplegen te rechtvaardigen.

Nu verdachte het tenlastegelegde ontkent en noch door aangever noch door een getuige is waargenomen dat verdachte enige rol heeft gehad in de uitvoering van het delict en evenmin uit de beschikbare bewijsmiddelen kan worden afgeleid dat het ontbreken van deze rol gecompenseerd wordt door een grote(re) rol in de voorbereiding, is het hof met de raadsman van oordeel dat uit de bewijsmiddelen niet kan worden afgeleid dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het onder primair ten laste gelegde medeplegen van diefstal van een telefoon.

Ten aanzien van het subsidiair ten laste gelegde oordeelt het hof dat verdachte het goed niet reeds onder zich had als bedoeld in artikel 321 van het Wetboek van Strafrecht. Derhalve kan uit de beschikbare bewijsmiddelen niet worden afgeleid dat hij zich de telefoon wederrechtelijk heeft toegeëigend.

Naar het oordeel van het hof is niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen de verdachte primair en subsidiair is ten laste gelegd, zodat de verdachte hiervan moet worden vrijgesproken.

Nu het hof de verdachte zal vrijspreken van het hem ten laste gelegde, behoeven de door de raadsman bij pleidooi gevoerde verweren geen nadere bespreking.

BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:

Verklaart niet bewezen dat de verdachte het primair en subsidiair ten laste gelegde heeft begaan en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Dit arrest is gewezen door de meervoudige strafkamer van het gerechtshof Amsterdam, waarin zitting hadden mr. M.F.J.M. de Werd, mr. M. Iedema en mr. R.M. Vennix, in tegenwoordigheid van mr. D. Boessenkool en mr. D. Zeiss, griffiers, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van dit gerechtshof van 9 december 2016.

Mr. R.M. Vennix en mr. D. Zeiss zijn buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.

[..........]