ECLI:NL:CRVB:2007:BA8938

• Datum uitspraak: 2 juli 2007
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 05-2618 WAJONG
• Instantie: Centrale Raad van Beroep
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: R.C. Stam; J. Brand; I.M.J. Hilhorst-Hagen
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Weigering toekenning WAJONG-uitkering na hoger beroep

In deze zaak gaat het om het hoger beroep van appellant tegen de uitspraak van de rechtbank Groningen, die op 26 april 2005 het beroep van appellant ongegrond verklaarde. Appellant had bezwaar gemaakt tegen een besluit van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv) van 24 september 2004, waarin zijn aanvraag voor een uitkering op basis van de Wet Arbeidsongeschiktheidsvoorziening jonggehandicapten (Wajong) werd afgewezen. De rechtbank oordeelde dat niet voldoende was aangetoond dat appellant jonggehandicapte was.

Appellant stelde in hoger beroep dat uit een rapport van psychiater W.H.J. Mutsaers bleek dat hij al op zijn zeventiende arbeidsongeschikt was. Hij betoogde dat het onderzoek door psychiater C.J.F. Kemperman, dat op verzoek van de rechtbank was ingesteld, niet nodig was en dat zijn medicijngebruik de reden was dat hij niet meewerkte aan dit onderzoek. De Centrale Raad van Beroep oordeelde echter dat de argumenten van appellant in hoger beroep geen nieuwe gezichtspunten boden ten opzichte van zijn eerdere stellingen.

De Raad wees erop dat appellant pas in 2003 een aanvraag indiende voor een uitkering, bijna 20 jaar na de gestelde arbeidsongeschiktheid in 1984. Dit tijdsverloop maakte het moeilijk om relevante gegevens te traceren, en dit risico diende voor rekening van appellant te komen. De beschikbare informatie, waaronder verklaringen van de huisarts en de vader van appellant, ondersteunde niet de stelling dat appellant jonggehandicapte was. De Raad concludeerde dat het hoger beroep niet slaagde en bevestigde de uitspraak van de rechtbank.

De uitspraak werd gedaan door een meervoudige kamer, met R.C. Stam als voorzitter en J. Brand en I.M.J. Hilhorst-Hagen als leden. De beslissing werd in aanwezigheid van griffier D.W.M. Kaldenhoven uitgesproken op 2 juli 2007. Er werd geen proceskostenveroordeling opgelegd.

Uitspraak

05/2618 WAJONG

Centrale Raad van Beroep

Meervoudige kamer

U I T S P R A A K

op het hoger beroep van:

[appellant] (hierna: appellant),

tegen de uitspraak van de rechtbank Groningen van 26 april 2005, 04/1087 (hierna: aangevallen uitspraak),

in het geding tussen:

appellant

en

de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (hierna: Uwv).

Datum uitspraak: 2 juli 2007

I. PROCESVERLOOP

Namens appellant heeft mr. R. van Asperen, advocaat te Groningen, hoger beroep ingesteld.

Het Uwv heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 21 mei 2007.

Appellant is verschenen, bijgestaan door mr. B. van Dijk, kantoorgenoot van mr. Van Asperen. Het Uwv was vertegenwoordigd door W.R. Bos.

II. OVERWEGINGEN

Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep van appellant tegen het besluit van 24 september 2004, waarbij het Uwv beslissend op bezwaar heeft geweigerd appellant een uitkering ingevolge de Wet Arbeidsongeschiktheidsvoorziening jonggehandicapten (Wajong) (bestreden besluit), ongegrond verklaard. De rechtbank heeft daartoe overwogen dat niet, althans onvoldoende is gebleken dat appellant jonggehandicapte is.

Appellant heeft daartegen aangevoerd dat reeds uit het rapport van 2 augustus 2002 van psychiater W.H.J. Mutsaers afgeleid kan worden dat appellant al op zijn zeventiende arbeidsongeschikt was. Het op verzoek van de rechtbank ingestelde onderzoek door de psychiater C.J.F. Kemperman was derhalve niet nodig; de reden dat appellant daaraan niet meewerkte was gelegen in medicijngebruik.

Hetgeen appellant in hoger beroep heeft aangevoerd bevat, in vergelijking met zijn stellingname in eerste aanleg, geen nieuwe gezichtspunten en heeft de Raad niet tot een ander oordeel gebracht dan het in de aangevallen uitspraak neergelegde oordeel van de rechtbank.

De Raad wijst er allereerst op dat appellant pas in 2003 een aanvraag heeft ingediend terzake van in 1984 gestelde arbeidsongeschiktheid, derhalve bijna 20 jaar na die datum. Daarmee heeft appellant het risico genomen dat gegevens over dat tijdstip moeilijk te traceren zijn. Dit risico dient voor zijn rekening te blijven.

Voorts overweegt de Raad dat het rapport van Mutsaers onvoldoende aanknopingspunten biedt voor de conclusie dat appellant jonggehandicapte is. Mutsaers geeft immers zelf aan dat er nogal wat relevante gegevens ontbreken. Dat betekent, zo stelt hij, dat er geen plaats is voor definitieve conclusies of voor diagnosen die met grote zekerheid of waarschijnlijkheid gesteld kunnen worden. Een wat langere observatieperiode zou volgens hem wenselijk zijn.

Het Uwv heeft getracht nadere informatie te verkrijgen middels een onderzoek door Kemperman. Deze kon echter geen rapport uitbrengen omdat appellant geen antwoord gaf op de gestelde vragen. De Raad heeft geen reden te twijfelen aan de verklaring van Kemperman terzake.

Ook de overige beschikbare informatie is onvoldoende om te concluderen dat appellant jonggehandicapte is. In de aanvraag arbeidsongeschiktheidsuitkering – gegevens over uw ziekte of letsel – heeft appellant aangegeven dat hij de huisarts in januari 2000 voor het eerst heeft bezocht. Dit blijkt ook uit de informatie van de huisarts. Uit de rapportage van 17 juni 2003 van de verzekeringsarts blijkt dat appellant de eerste symptomen drie jaar daarvoor kreeg. Ten slotte blijkt uit informatie van de vader van appellant dat appellant nooit ziek was en nooit problemen heeft gehad. Hij heeft zijn vader altijd geholpen in de horeca en later heeft hij een zonnestudio gehad. Volgens de bezwaarverzekeringsarts bevestigt dit wat appellant zelf ook eerder te kennen gaf namelijk dat appellant in zijn jeugd en tijdens zijn werk in de horeca en de zonnestudio nooit ziek was en geen problemen had.

Uit het vorenstaande volgt dat het hoger beroep niet slaagt.

Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

III. BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep,

Recht doende:

Bevestigt de aangevallen uitspraak.

Deze uitspraak is gedaan door R.C. Stam als voorzitter en J. Brand en I.M.J. Hilhorst-Hagen als leden. De beslissing is, in tegenwoordigheid van D.W.M Kaldenhoven als griffier, uitgesproken 2 juli 2007.

(get.) R.C. Stam.

(get.) D.W.M. Kaldenhoven.

MR