Uitspraak
RECHTBANK ZWOLLE – LELYSTAD
Sector Strafrecht - Meervoudige Strafkamer
Parketnummer: 07.660054-11 (P)
Uitspraak: 14 juni 2011
VONNIS IN DE STRAFZAAK VAN:
het openbaar ministerie
tegen
[verdachte],
geboren op [geboortedatum] te [plaats],
wonende te [plaats],
thans verblijvende in het [huis van bewaring].
1. HET ONDERZOEK TER TERECHTZITTING
Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg.
Het onderzoek heeft plaatsgevonden ter openbare terechtzitting van 31 mei 2011.De verdachte is verschenen, bijgestaan door mr. R.M.F.R. Ketwaru, advocaat te Amsterdam.
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie mr. L.H.J. Vijlbrief-Smit en van de standpunten door de raadsman van verdachte naar voren gebracht.
2. DE TENLASTELEGGING
De verdachte is ten laste gelegd dat:
1.
hij op of omstreeks 10 maart 2011 te [plaats], (althans) in de gemeente [plaats],
tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,
met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening in/uit een tankshop/een bedrijfspand (gelegen aan de [adres]) heeft weggenomen een of meerdere pakje(s) Dextro Energy, in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s),
waarbij verdachte en/of zijn mededader(s) zich de toegang tot de plaats des misdrijfs heeft/hebben verschaft en/of de/het weg te nemen goed(eren) onder zijn/hun bereik heeft/hebben gebracht door middel van braak, verbreking en/of inklimming,
en/of
ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening in/uit een tankshop/bedrijfspand,( gelegen aan de [adres]) weg te nemen geld en/of (een) ander(e) goed(eren) van zijn/hun gading, geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s) en zich daarbij de toegang tot voornoemd pand te verschaffen en/of die/dat weg te nemen geld en/of (een) ander(e) goed(eren) van zijn/hun gading onder zijn/hun bereik te brengen door middel van braak, verbreking en/of inklimming, is/zijn verdachte en/of verdachte's mededader(s), meermalen, althans eenmaal, met (behulp van) een (personen)auto ingereden tegen/op een rolluik dat zich voor de toegangsdeur van voornoemd pand bevond, en/of tegen/op een of meerdere schap(pen) (met goederen) welke zich achter voornoemde toegangsdeur bevond(en) terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;
2.
hij op of omstreeks 10 maart 2011 te [plaats], (althans) in de gemeente [plaats], en/of te [plaats], (althans) in de gemeente [plaats], in elk geval in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, een (personen)auto (merk [merk], type [type]) heeft verworven, voorhanden heeft gehad en/of heeft overgedragen, terwijl hij en/of zijn mededader(s) ten tijde van het verwerven of het voorhanden krijgen van voornoemde auto wist(en), althans redelijkerwijs moest(en) vermoeden dat het (een) door misdrijf verkregen goed(eren) betrof;
althans, indien het vorenstaande onder 2 niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:
hij in of omstreeks het tijdvak omvattende 24 februari 2011 en 25 februari 2011 te [plaats], (althans) in de gemeente [plaats], tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening heeft weggenomen een (personen)auto (merk [merk], type [type]), in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer feit 2], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s), waarbij verdachte en/of zijn mededader(s) zich de toegang tot de plaats des misdrijfs heeft/hebben verschaft en/of de/het weg te nemen goed(eren) onder zijn/hun bereik heeft/hebben gebracht door middel van braak, verbreking en/of inklimming en/of een valse sleutel;
De rechtbank verbetert in de tenlastelegging een aantal kennelijke schrijffouten. De verdachte wordt blijkens het onderzoek ter terechtzitting niet in zijn verdediging geschaad.
3. DE VOORVRAGEN
De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig is, dat zijzelf bevoegd is tot kennisneming van deze zaak, dat de officier van justitie ontvankelijk is in haar vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.
4. DE BEWIJSMIDDELEN EN DE BEOORDELING DAARVAN
Inleiding
De volgende feiten kunnen op grond van de bewijsmiddelen als genoemd in voetnoten 2 tot en met 9 naar het oordeel van de rechtbank als vaststaand worden aangemerkt. Deze feiten hebben ter terechtzitting niet ter discussie gestaan en kunnen zonder nadere motivering als vertrekpunt voor de beoordeling van de bewijsvraag dienen.
Feit 1
Op donderdag 10 maart 2011 omstreeks 3:15 uur wordt bij de Regionale Meldkamer Politie Flevoland een melding gemaakt van een ramkraak bij een benzinestation (te weten [slachtoffer], aangeduid als “[naam]”) aan de [adres] [nummer] te [plaats]. Verbalisant [verbalisant 1] is om 3:20 uur ter plaatste en treft een aantal sporen aan, waaronder een grijze autobumper en glasscherven van achterlichten. Verbalisanten [verbalisant 2] en [verbalisant 3] zien om 3:26 uur op de [adres] te [plaats] een aan de achterzijde beschadigde grijze [merk] [type] (met kenteken [kenteken]) met drie inzittenden vanuit de richting [plaats] rijden. Op basis van de door de meldkamer doorgegeven sporen ontstaat de verdenking dat het hier de auto betreft waarmee de ramkraak te [plaats] gepleegd is. Na een korte achtervolging rijdt de betreffende [merk] [type] tegen een wegversperring. Alle inzittenden verlaten de auto en rennen weg. Verbalisant [verbalisant 3] heeft de bestuurder in het zicht gehouden, is hem achterna gerend en heeft hem om 3:33 uur aangehouden. De bestuurder blijkt later te zijn genaamd [medeverdachte 1], medeverdachte.
Tijdens de aanhouding van [medeverdachte 1] nadert een ander persoon. Deze man rent weer weg nadat [medeverdachte 1] hem toeroept: “Nee weg man, ze pakken je toch niet”. Op aanwijzingen van verbalisant [verbalisant 3] wordt de man later aangehouden; naar later blijkt is dit medeverdachte [medeverdachte 2]. Op aanwijzingen van collega’s ter plaatse zoeken verbalisanten [verbalisant 4] en [verbalisant 5] in de omgeving van de [adres] te [plaats] naar de derde inzittende. Om 4.35 uur horen zij een vrouw om hulp roepen; haar man heeft een persoon achter in hun tuin aan de [adres] [nummer] te [plaats] aangetroffen. Deze persoon wordt aangehouden en blijkt later verdachte te zijn.
Uit de beveiligingsbeelden blijkt dat een grijze [merk] [type] met de achterzijde het rolluik van het benzinestation heeft geforceerd. Uit rapportage van de Forensische Opsporing volgt dat de op het plaats van delict aangetroffen onderdelen afkomstig zijn van de [merk] [type] met kenteken [kenteken].
Feit 2
Door [slachtoffer feit 2] is op 25 februari 2011 aangifte gedaan van diefstal van een personenauto, type [merk] [type] met kenteken [kenteken]. Uit rapportage van de Forensische Opsporing volgt dat het contactslot van de onderzochte personenauto ([merk] [type] met kenteken [kenteken]) geforceerd was. Op foto’s is dit te zien, evenals een aantal loshangende draadjes links van het stuur.
Het standpunt van het openbaar ministerie
De officier van justitie heeft geconcludeerd dat het onder 1 en onder 2 primair ten laste gelegde wettig en overtuigend bewezen kan worden op grond van de melding bij de Regionale Meldkamer Politie Flevoland, de beveiligingsbeelden en de bevindingen van de politie bij het benzinestation. Voorts baseert zij zich op de bevindingen van de verbalisanten met betrekking tot de achtervolging van de [merk] [type] in [plaats] en de aanhouding van de 3 inzittenden, evenals op de aangifte van de diefstal van de [merk] [type] en het sporenonderzoek.
Het standpunt van de verdediging
Feit 1.
De raadsman heeft bepleit dat verdachte van het ten laste gelegde onder 1 dient te worden vrijgesproken. Er is onvoldoende wettig en overtuigend bewijs in het dossier voorhanden dat verdachte bij de ramkraak betrokken is geweest. In dat kader heeft de raadsman vraagtekens geplaatst bij de wijze waarop het signalement van verdachte tot stand is gekomen. Verbalisanten [verbalisant 1] en [verbalisant 6] hebben hierover verschillend gerelateerd. Bovendien is volgens de raadsman de constatering dat verdachte bij zijn aanhouding voldoet aan het opgegeven signalement onjuist, waarbij de raadsman voorts opmerkt dat niet uit het dossier blijkt dat een melding bij de meldkamer is gedaan. Ondanks verzoeken zijnerzijds heeft de officier van justitie vragen in dat kader onbeantwoord gelaten. Verdachte is een uur later dan zijn twee medeverdachten in de tuin van de [adres] aangetroffen en geeft hiervoor als verklaring dat hij zich daar verstopt heeft omdat hij ruzie had met vrienden die hem te grazen wilden nemen. Subsidiair betoogt de raadsman dat geen sprake is van een voltooid delict, aangezien er onvoldoende duidelijkheid is over het wegnemen van de pakjes dextro energy. Er blijkt niet uit het dossier dat deze daadwerkelijk zijn weggenomen.
Feit 2.
De raadsman heeft eveneens vrijspraak bepleit van het onder 2 ten laste gelegde feit, aangezien in het dossier onvoldoende wettig en overtuigend bewijs voorhanden is waaruit blijkt dat verdachte wist of redelijkerwijs moest vermoeden dat de auto van diefstal afkomstig was.
Het oordeel van de rechtbank
De rechtbank heeft kennisgenomen van de inhoud van de stukken van het onderliggende strafdossier en van hetgeen bij het onderzoek ter terechtzitting naar voren is gebracht.
Feit 1.
De ramkraak heeft omstreeks 3:15 uur plaatsgevonden te [plaats]. Aan de hand van de camerabeelden zijn signalementen opgemaakt van dader 1 en dader 2.
Uit de rapportage van Forensische Opsporing blijkt dat de op de plaats delict (het tankstation aan de [adres] te [plaats]) aangetroffen onderdelen afkomstig zijn van de [merk] [type] met kenteken [kenteken] .
De [merk] [type] is om 3.26 op de [adres] te [plaats] gesignaleerd door verbalisanten [verbalisant 2] en [verbalisant 3]. Gelet op het geringe tijdsverloop en de gereden afstand van [plaats] naar [plaats] , acht de rechtbank het aannemelijk dat de later in [plaats] aangetroffen inzittenden van de [merk] [type] verantwoordelijk waren voor de ramkraak in [plaats]. Door verdachte is bovendien geen aannemelijke verklaring afgelegd op basis waarvan een ander scenario kan worden aangenomen.
Uit het proces-verbaal van bevindingen van verbalisanten [verbalisant 2] en [verbalisant 3] blijkt dat zij de [merk] [type] (met kenteken [kenteken]) onafgebroken in het zicht hebben gehad. Ook nadat de inzittenden van de [merk] [type] de auto hebben verlaten heeft verbalisant [verbalisant 3] onafgebroken zicht gehad op de persoon die de [merk] [type] via het bestuurdersportier heeft verlaten. Na aanhouding blijkt dit medeverdachte [medeverdachte 1] te zijn. De rechtbank is derhalve van oordeel dat [medeverdachte 1] voorafgaand aan zijn aanhouding de [merk] [type] heeft bestuurd.
Verbalisanten [verbalisant 5] en [verbalisant 4] waren na een oproep via de mobilofoon om 3:45 aanwezig in de omgeving [adres] te [plaats]. Via de meldkamer werd het signalement van verdachte doorgegeven. Op aanwijzingen van collega’s ter plaatse zoeken zij naar de derde inzittende. Om 4.35 uur horen zij een vrouw om hulp roepen; haar man heeft een persoon achter in hun tuin aan de [adres] [nummer] te [plaats] aangetroffen. Zij zijn hierop naar de achtertuin gelopen en troffen aldaar een man aan, die voldeed aan het signalement zoals eerder doorgegeven.
Naar het oordeel van de rechtbank bestaat geen aanleiding om te twijfelen aan het signalement. Het signalement zoals doorgegeven door de meldkamer komt grotendeels overeen met het signalement zoals gebaseerd op de camerabeelden, althans tussen beide signalementen bestaan geen substantiële afwijkingen. Hierbij gelden de zwart-witte Nike Air Max als een belangrijk onderscheidend detail. Uit de foto’s blijkt dat verdachte dergelijke schoenen bij zijn aanhouding droeg. De rechtbank is dan ook van oordeel dat verdachte dader 2 is, zoals te zien op de camerabeelden.
Het verweer dat de raadsman van verdachte heeft gevoerd ten aanzien van de waarde van de signalementen wordt derhalve gepasseerd. Bovendien is vast komen te staan dat het proces verbaal van 31 maart 2011 is opgesteld in reactie op de vragen van de raadsman zoals verwoord bij brief van 25 maart 2011.
Gezien het vorenstaande acht de rechtbank het niet aannemelijk dat verdachte zich in de tuin aan de [adres] heeft verstopt, omdat hij op de vlucht was voor vrienden die hem te grazen wilden nemen.
Hierbij is tevens van belang dat met het toestel van de moeder van medeverdachte [medeverdachte 2] een sms is verstuurd aan verdachte met de volgende tekst: “ey half 12 kerkje neem geredschap en 3 tegels ik zie jullie 12 uur ah groote winkel”. Daaruit leidt de rechtbank af dat de verdachten kort voor de ramkraak onderling contact hebben gehad.
Ten aanzien van het onder 1 cumulatief/alternatief ten laste gelegde overweegt de rechtbank als volgt. Uit de eerste verklaring van aangever volgt dat geen goederen zijn weggenomen. Later komt aangever hierop terug en legt hij een tweetal overzichten over waaruit, door middel van vergelijking van de betreffende lijsten, zou blijken dat een aantal pakjes dextro energy uit de tankshop zijn weggenomen. Ter toelichting op een verschil tussen de lijsten heeft aangever uitgelegd dat soms niet alle goederen door de dienstdoende verkoopster onder de juiste code worden ingevoerd. Ter terechtzitting heeft aangever in dit kader voorts verklaard dat de vorige inventarisatie ongeveer rond de jaarwisseling is geweest. Nu de rechtbank niet kan vaststellen dat enig goed daadwerkelijk is weggenomen, dient de verdachte van het onder 1 eerste cumulatief/alternatief ten laste gelegde te worden vrijgesproken.
Ten aanzien van het onder 1 tweede cumulatief/alternatief ten laste gelegde overweegt de rechtbank als volgt. Uit de camerabeelden blijkt dat de [merk] [type] tegen het rolluik is gereden. Dat dit niet is gedaan om het rolluik te vernielen blijkt eveneens uit de camerabeelden waarop te zien is dat twee personen proberen het rolluik verder open te duwen dan wel binnen te komen. Op basis van de signalementen, zoals die uit de camerabeelden volgen, kan worden vastgesteld dat één van deze beide personen (te weten “dader 2”) verdachte betreft. Nadat dit kennelijk niet gelukt is probeert een persoon een greep te doen naar de goederen die op de grond liggen. Naar de uiterlijke verschijningsvorm is de rechtbank van oordeel dat de personen getracht hebben om goederen weg te nemen uit het tankstation. Uit dezelfde handelingen kan worden afgeleid dat er sprake is van opzet gericht op het wegnemen van goederen, zodat een poging tot diefstal kan worden aangenomen. Tevens is sprake van medeplegen nu er naar het oordeel van de rechtbank sprake is van bewuste en nauwe samenwerking, evenals een gezamenlijke uitvoering tussen verdachte en zijn twee medeverdachten. Doordat niet aannemelijk is geworden dat verdachte zich op enige wijze heeft gedistantieerd is hij naar het oordeel van de rechtbank als medepleger aan te merken.
De rechtbank acht derhalve het onder 1 tweede cumulatief/alternatief ten laste gelegde wettig en overtuigend bewezen.
Feit 2.
Uit de aangifte van [slachtoffer feit 2] blijkt dat zijn auto, een [merk] [type] met kenteken [kenteken], omstreeks 25 februari 2011 is weggenomen. Uit de rapportage van de Forensische Opsporing volgt bovendien dat het contactslot van de onderzochte personenauto geforceerd is. Op foto’s is dit te zien, evenals een aantal loshangende draadjes links van het stuur. Uit hetgeen hiervoor reeds is overwogen is de rechtbank van oordeel dat verdachte passagier was van de betreffende auto. Uit de loshangende draadjes en het geforceerde contactslot leidt de rechtbank af dat de verdachte wist dat de auto van een misdrijf afkomstig moest zijn. Daarbij komt dat verdachte geen aannemelijke verklaring heeft afgelegd waaruit afgeleid kan worden dat hij de loshangende draadjes dan wel het geforceerde contactslot niet heeft waargenomen. Evenmin is aannemelijk geworden dat hem door de bezitter van de auto daarvoor een aannemelijke verklaring is gegeven. De rechtbank acht derhalve het onder 2 primair ten laste gelegde wettig en overtuigend bewezen.
5. DE BEWEZENVERKLARING
De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen hetgeen de verdachte onder 1 en onder 2 ten laste is gelegd, met dien verstande dat:
1.
hij op of omstreeks 10 maart 2011 te [plaats] ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met anderen, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening uit een tankshop,( gelegen aan de [adres]) weg te nemen geld en/of (een) ander(e) goed(eren) van hun gading, geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer], en zich daarbij de toegang tot voornoemd pand te verschaffen door middel van braak,
zijn verdachte en verdachte's mededaders, met (behulp van) een personenauto ingereden op een rolluik dat zich voor de toegangsdeur van voornoemd pand bevond, en tegen een of meerdere schap(pen) (met goederen) welke zich achter voornoemde toegangsdeur bevond(en) terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;
2.
hij op 10 maart 2011 in Nederland, tezamen en in vereniging met anderen, een personenauto (merk [merk], type [type]) voorhanden heeft gehad, terwijl hij en zijn mededaders ten tijde van het voorhanden krijgen van voornoemde auto wisten dat het een door misdrijf verkregen goed betrof;
Van het onder 1 en onder 2 meer of anders ten laste gelegde zal de verdachte worden vrijgesproken, aangezien de rechtbank dat niet wettig en overtuigend bewezen acht.
6. DE STRAFBAARHEID VAN HET BEWEZENVERKLAARDE
Er zijn geen feiten of omstandigheden die de strafbaarheid van het bewezenverklaarde feit uitsluiten.
7. DE STRAFBAARHEID
Het bewezene levert op:
Feit 1 tweede cumulatief/alternatief:
Poging tot diefstal door twee of meer verenigde personen waarbij de schuldige zich de toegang tot de plaats van het misdrijf heeft verschaft door middel van braak.
Feit 2 primair:
Medeplegen van opzetheling.
8. DE STRAFBAARHEID VAN VERDACHTE
Er zijn geen feiten of omstandigheden die de strafbaarheid van de verdachte uitsluiten. De verdachte is derhalve strafbaar.
9. DE STRAFOPLEGGING
De eis van de officier van justitie
De officier van justitie heeft ter terechtzitting gevorderd dat verdachte ter zake van de door haar bewezen geachte feiten zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 12 maanden met aftrek overeenkomstig artikel 27 van het Wetboek van Strafrecht.
Het standpunt van de verdediging
De raadsman heeft bepleit dat bij de strafmaat rekening dient te worden gehouden met de jeugdige leeftijd van verdachte en met het feit dat sprake is van een verstandelijke beperking. Verdachte wordt momenteel begeleid en is op de goede weg. De raadsman heeft bepleit gevangenisstraf op te leggen voor de duur van de voorlopige hechtenis, met daarbij een fors voorwaardelijk deel als stok achter de deur. Een en ander in combinatie met bijzondere voorwaarden zoals reclasseringstoezicht.
Het oordeel van de rechtbank
Gelet op de aard en de ernst van het bewezen en strafbaar verklaarde, op de omstandigheden waaronder verdachte zich daaraan heeft schuldig gemaakt en op de persoon van verdachte, zoals van een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken, acht de rechtbank de na te noemen beslissing passend.
Verdachte heeft zich met zijn twee medeverdachten schuldig gemaakt aan een ramkraak. Bij deze ramkraak is gebruik gemaakt van een personenauto, van welke auto verdachte wist dat deze gestolen was. Met deze auto is het rolluik van de tankshop geramd en er is gepoogd om goederen weg te nemen. Door deze ramkraak en de daaraan voorafgegane diefstal van de personenauto, waarvan verdachte mee heeft geprofiteerd, is veel schade en overlast veroorzaakt en is veel hinder toegebracht aan de gedupeerde personen.
Het mag als bekend worden verondersteld dat een feit als het onderhavige grote gevoelens van onrust en onveiligheid veroorzaakt in de samenleving in het algemeen en bij de direct betrokkenen (slachtoffers en omwonenden) in het bijzonder.
De rechtbank houdt als aanknopingspunt voor de op te leggen straf voor dit feit eveneens rekening met de richtlijnen van het Landelijk Overleg van Voorzitters Strafsectoren (verder te noemen: LOVS). Het LOVS heeft als oriëntatiepunt voor straftoemeting ten aanzien van strafzaken zoals thans aan de orde negen maanden onvoorwaardelijke gevangenisstraf vastgesteld. Daarbij gaat het om een ramkraak. Ten aanzien van de heling zoekt de rechtbank aansluiting bij het oriëntatiepunt voor diefstal van een auto waarvoor een gevangenisstraf van zes weken is vastgesteld. Ten nadele van verdachte houdt de rechtbank rekening met het gegeven dat hij reeds vele malen is veroordeeld wegens strafbare feiten, waarbij tevens gevangenisstraf is opgelegd. Daarnaast houdt de rechtbank rekening met de licht verstandelijke beperking van verdachte.
Daar de rechtbank niets bekend is, omtrent een eventuele rolverdeling tussen verdachte en de overige daders, gaat de rechtbank uit van een gelijke rolverdeling. Derhalve zal de rechtbank geen onderscheid maken in strafoplegging tussen verdachte en zijn meerderjarige medeverdachte.
Op grond van het vorenstaande acht de rechtbank een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van na te noemen duur passend en geboden.
10. HET BESLAG
De eis van de officier van justitie
De officier van justitie is van oordeel dat reeds een oordeel is genomen omtrent alle in beslag genomen voorwerpen en derhalve geen beslissing van de rechtbank vereist is.
Het standpunt van de verdediging
De raadsman heeft teruggave van de onder verdachte in beslag genomen telefoon en simkaarten bepleit.
Het oordeel van de rechtbank
De rechtbank zal de teruggave aan verdachte gelasten van de aan hem toebehorende in beslag genomen mobiele telefoon (merk Samsung, kleur zwart), aangezien deze niet vatbaar is voor verbeurdverklaring dan wel onttrekking aan het verkeer.
11. DE BENADEELDE PARTIJ
Ter terechtzitting heeft [benadeelde partij] zich als benadeelde partij in dit geding gevoegd en een vordering ingediend tot vergoeding van schade ten gevolge van het aan verdachte onder 1. ten laste gelegde feit. De hoogte van die schade wordt door de benadeelde partij begroot op een bedrag van € 10.500,00.
De eis van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd dat de benadeelde partij in zijn vordering niet-ontvankelijk verklaard zal worden, aangezien de vordering niet eenvoudig van aard is.
Het standpunt van de verdediging
De raadsman is van mening dat de benadeelde partij in zijn vordering niet-ontvankelijk dient te worden verklaard, omdat de vordering niet eenvoudig van aard is, danwel onvoldoende is onderbouwd.
Het oordeel van de rechtbank
De vordering van de benadeelde partij levert naar het oordeel van de rechtbank een onevenredige belasting van het strafgeding op. De rechtbank zal derhalve bepalen dat de benadeelde partij in die vordering niet-ontvankelijk is en dat de vordering slechts bij de burgerlijke rechter kan worden aangebracht.
12. TOEPASSELIJKHEID WETTELIJKE VOORSCHRIFTEN
De beslissing berust op de artikelen 10, 27, 45, 57, 310, 311 en 416 van het Wetboek van Strafrecht, zoals de artikelen luidden ten tijde van het bewezen verklaarde.
13. BESLISSING
De rechtbank:
Ten aanzien van de tenlastelegging
verklaart niet bewezen dat verdachte het onder 1 eerste cumulatief/alternatief ten laste gelegde heeft begaan en spreekt verdachte daarvan vrij;
verklaart, zoals hiervoor overwogen, wettig en overtuigend bewezen, dat verdachte het onder 1 tweede cumulatief/alternatief en onder 2 primair laste gelegde heeft begaan en verklaart verdachte derhalve strafbaar;
veroordeelt de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 12 maanden;
bepaalt dat de tijd, door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en voorlopige hechtenis doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf in mindering zal worden gebracht;
Ten aanzien van het beslag
gelast de teruggave aan de verdachte van het onder hem in beslag genomen voorwerp, te weten een mobiele telefoon (merk Samsung, kleur zwart);
Ten aanzien van de vordering van de benadeelde partij
bepaalt dat de benadeelde partij [benadeelde partij] in zijn vordering niet-ontvankelijk is en dat hij zijn vordering slechts bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen.
Aldus gewezen door mr. L.P. de Haas, voorzitter, mr. A.I. van der Kris en mr. A.J. van Dijk, rechters, in tegenwoordigheid van mr. R.G. Dees als griffier en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 14 juni 2011.
Mr. A.I. van der Kris was buiten staat dit vonnis mede te ondertekenen.