Uitspraak
RECHTBANK ROTTERDAM
locatie Dordrecht
zaaknummer: 8316925 CV EXPL 20-515
datum uitspraak: 22 december 2022 (bij vervroeging)
Vonnis van de kantonrechter
in de zaak van
[eiser01],
woonplaats [woonplaats01] ,
eiser,
gemachtigden: mrs. A.W. Brantjes en, thans, [naam01] ,
tegen
de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid
Auto Roest B.V.,
vestigingsplaats Groot-Ammers, gemeente Molenlanden,
gedaagde,
gemachtigde: mr. J.A. van den Bogert.
De partijen worden hierna [eiser01] en Auto Roest genoemd.
de zaak in het kort
[eiser01] heeft een tweedehandsauto gekocht van Auto Roest. Hij is van mening dat de auto niet voldoet aan wat hij daarvan mocht verwachten. Daarom wil hij dat de kantonrechter de koopovereenkomst ontbindt en Auto Roest veroordeelt hem de koopprijs terug te betalen.
Nadat er een onderzoek door een deskundige heeft plaatsgevonden, heeft [eiser01] zijn eis vermeerderd: hij eist nu ook vergoeding van schade die hij in zijn visie heeft geleden doordat ontbinding van de koopovereenkomst noodzakelijk was en vergoeding van kosten die hij heeft moeten maken om schade en aansprakelijkheid vast te stellen.
Ook maakt hij aanspraak op vergoeding van de werkelijke proceskosten die hij heeft moeten maken. Auto Roest is het met dat alles niet eens.
De kantonrechter ontbindt de koopovereenkomst, bepaalt dat [eiser01] de auto aan
Auto Roest moet teruggeven, veroordeelt Roest aan [eiser01] de koopprijs terug te betalen en de kosten ter vaststelling van schade en aansprakelijkheid. De schadevergoeding die
[eiser01] eist, wordt afgewezen. Auto Roest wordt veroordeeld in de proceskosten volgens het gangbare tarief.
1..De procedure
1.1
Het dossier bestaat uit de volgende processtukken:
- het tussenvonnis van 30 september 2021 met de daaraan gehechte beslissing van
18 november 2021, waarbij het eerder uitgesproken tussenvonnis van 30 september 2021 gedeeltelijk is gewijzigd alsmede de aan dat vonnis ten grondslag liggende stukken;
- het deskundigenrapport van 18 augustus 2022;
- de conclusie na deskundigenrapport tevens akte houdende wijziging van eis, tevens akte overlegging aanvullende producties, van de zijde van [eiser01] ;
- de akte na expertiserapport van de zijde van Auto Roest.
1.2
Ten slotte is bepaald dat er een vonnis wordt uitgesproken.
2..Vermeerdering van eis
[eiser01] heeft bij akte zijn eis vermeerderd.
Hij vordert nu dat de kantonrechter, bij vonnis, uitvoerbaar bij voorraad,
primair
1. zal verklaren voor recht dat de auto non-conform aan hem is geleverd en nog steeds niet voldoet aan wat hij mocht verwachten
2 de koopovereenkomst zal ontbinden
3 Auto Roest zal veroordelen tot terugbetaling van de koopsom van € 21.595,- binnen vijf werkdagen na betekening van het vonnis, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf de dag van verzuim met betrekking tot haar ongedaanmakingsverbintenis tot en met de dag van volledige betaling;
subsidiair
Auto Roest zal veroordelen de auto na betekening van het in deze zaak te wijzen vonnis te herstellen, zodat de defecten zoals verwoord in het rapport van [bedrijf01] zijn verholpen, onder verbeurte van een dwangsom van € 1.500,- ineens en € 100,- per (deel van een) dag dat zij nalaat aan deze veroordeling te voldoen;
primair en subsidiair
Auto Roest zal veroordelen tot betaling van zijn schade van € 6.068,91, binnen vijf dagen na betekening van dit vonnis, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf vijf dagen na de datum van dit vonnis, althans een door de kantonrechter te bepalen datum;
Auto Roest zal veroordelen tot betaling van de onderzoekskosten van [bedrijf01] , [bedrijf02] en [bedrijf03] , inclusief de bijkomende kosten, zijnde een bedrag van in totaal € 1.689,04, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf de dag van verschuldigdheid, althans een door de kantonrechter te bepalen datum;
Auto Roest zal veroordelen in de daadwerkelijk gemaakte proceskosten en de nakosten, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf het moment dat die kosten zijn gemaakt, dan wel vanaf zeven dagen na de datum van dit vonnis.
3..De verdere beoordeling
3.1
De kantonrechter neemt hier over wat in het tussenvonnis van 30 september 2021 is overwogen en beslist en blijft daarbij. In dat vonnis is een deskundigenonderzoek bevolen.
Als deskundige is benoemd [naam02] te [plaats01] , verbonden aan [bedrijf03] .
Hem zijn de volgende vragen gesteld.
1. Kan een gebrek in de timing van de distributie een (tikkend) dieselgeluid opleveren?
Kan een dergelijk geluid ook andere oorzaken hebben?
2 Indien een gebrek in de timing van de distributie een (tikkend) dieselgeluid kan opleveren, acht u het dan waarschijnlijk en zo ja, in welke mate, dat het door [bedrijf01] (onder 5.4 van haar rapport) geconstateerde defect in de timing van de distributie zich in augustus 2019 heeft gemanifesteerd
door middel vanhet door [eiser01] op 24 augustus 2019 (en ook reeds daarvoor) geconstateerde tikkende (diesel)geluid van de motor? Zie punt 3 van productie 6 bij dagvaarding voor een beschrijving van het geluid.
door middel vanhet door [eiser01] op 24 augustus 2019 (en ook reeds daarvoor) geconstateerde tikkende (diesel)geluid van de motor? Zie punt 3 van productie 6 bij dagvaarding voor een beschrijving van het geluid.
Wilt u bij uw antwoord op deze vraag ook betrekken dat [bedrijf02] in haar diagnoseverslag van 24 september 2019 (productie 10 bij dagvaarding) geen melding heeft gemaakt van een probleem met de timing van de distributie?
De volgende vragen hoeven alleen beantwoord te worden indien u het in hoge mate waarschijnlijk acht dat het door [bedrijf01] geconstateerde defect in de timing van de distributie zich in augustus 2019 heeft gemanifesteerd door middel van het door [eiser01] geconstateerde tikkende (diesel)geluid van de motor.
3 Acht u het waarschijnlijk en zo ja, in welke mate, dat de (motor)schade aan de auto is ontstaan, in de zin van het ontstaan van mankementen, doordat [eiser01] ook na
18 november 2019, toen de turbo het naar zijn zeggen had “begeven”, met de auto is blijven doorrijden en wel tot eind december 2019?
Wilt u zich bij uw antwoord op deze vraag ook uitlaten over de mate van waarschijnlijkheid?
4 Indien u het in hoge mate waarschijnlijk acht dat (extra) (motor)schade aan de auto is ontstaan doordat [eiser01] ook na 18 november 2019 met de auto is blijven doorrijden, kunt u dan vaststellen wat de aard en omvang van de schade is?
5 Kunt u bij benadering aangeven tot welke waardevermindering de door u vastgestelde schade leidt? Daarbij dient u ermee rekening te houden dat [eiser01] geen gebruiksvergoeding verschuldigd is.
De volgende vragen hoeven alleen beantwoord te worden indien u het niet in hoge mate waarschijnlijk acht dat het door [bedrijf01] geconstateerde defect in de timing van de distributie zich in augustus 2019 heeft gemanifesteerd door middel van het door [eiser01] geconstateerde tikkende (diesel)geluid van de motor.
6 Is de klacht van [eiser01] dat de schokbrekers enorm (“duidelijk hoorbaar”) krakend geluid maken bij het met gepaste snelheid over een verkeersdrempel rijden te herleiden tot de door [bedrijf01] gerapporteerde defecte veerbalg?
7 Kan het probleem van de defecte veerbalg (ongelijke veerbalgen) elektronisch verholpen worden of moeten alle veerbalgen worden vervangen om het probleem deugdelijk te verhelpen?
8 Staat de door [bedrijf01] geconstateerde ongelijke luchtvering (onder 7 van haar rapport) een normaal gebruik van de auto voor een langere periode in de weg?
9 Kunnen de door [bedrijf01] gerapporteerde foutcodes (onder 5.1 van haar rapport) in verband worden gebracht met een van de volgende gebreken:
a. een blauwe roetpluim bij het starten van de auto
b. een krakend geluid van de schokbrekers bij het met gepaste snelheid over een verkeersdrempel rijden?
10 Heeft u overigens nog opmerkingen die voor de beoordeling van de zaak van belang kunnen zijn?
3.2
De deskundige heeft de hem gestelde vragen, samengevat, als volgt beantwoord.
Een tikkend (diesel)geluid kan worden veroorzaakt door een gebrek in de distributietiming. De codes uit het motormanagement duiden, in combinatie met de hoeveelheid ijzer in het oliemonster en de aard van het bijgeluid direct op een defect in de distributie(timing).
Een tikkend geluid kan worden veroorzaakt door andere mechanische gebreken, maar de eerdergenoemde gegevens duiden daar niet op. Het is (aldus nog steeds de deskundige) zeer waarschijnlijk dat er sprake is van een gebrek in de distributie en dat dat al aanwezig was op 24 augustus 2019, omdat het ontstaan van zo’n gebrek een proces is, waarbij de bijgeluiden met het toenemen van het defect/de slijtage steeds vaker en duidelijker waarneembaar worden. Waarom [bedrijf02] dit niet heeft geconstateerd, is thans niet meer technisch te verklaren. Mogelijk is daarop destijds niet specifiek gecontroleerd of zijn er andere zaken gevonden waardoor men dacht de oorzaak van het bijgeluid te hebben gevonden.
Er is geen enkele aanwijzing voor dat het doorrijden met een vaststaande turbo tot motorschade heeft geleid, aldus wederom de deskundige.
De waardevermindering komt overeen met de reparatiekosten: de kosten van vervanging van de turbo en de distributiedelen en van het inwendig reinigen en spoelen van de motor, een bedrag van in totaal € 4.911,39 inclusief btw, waarbij geen rekening is gehouden met eventuele gevolgschade aan de lagers.
Deze bevindingen komen (aldus de deskundige) overeen met die van [bedrijf01] in haar rapport van 17 december 2019 over de distributie, de turbo, de uitslag van het motoroliemonster en de uitlezing van de voertuigdata.
3.3
de reactie van [eiser01] op het rapport van de deskundige
[eiser01] kan zich vinden in de conclusies in het deskundigenrapport.
Die vormen voor hem aanleiding zijn eis te vermeerderen zoals hiervoor weergegeven onder 2. Hij onderbouwt die vermeerdering als volgt. Hij heeft kosten moeten maken voor onderhoud en gebruik van de auto vanaf het moment dat Auto Roest niet heeft voldaan aan haar restitutieverplichting: 2 januari 2020. Die kosten hebben betrekking op motorrijtuigenbelasting, verzekeringspremie, reparatie, APK, benzine en vervoer van de auto, en bedragen in totaal € 6.068,91. De kosten van de onderzoeken van [bedrijf01] en [bedrijf02] moeten voor rekening van Auto Roest komen, evenals de daarmee samenhangende kosten van vervoer van de auto naar de onderzoekslocatie en de kosten van vervangend vervoer van hemzelf.
Ook maakt hij aanspraak op vergoeding van de door hem daadwerkelijk gemaakte proceskosten. Hij verwijt Auto Roest dat zij zijn klachten nooit serieus heeft genomen en hem, door voortdurend allerlei juridische drempels op te werpen, tot een langdurig en duur juridisch gevecht heeft gedwongen.
3.4
de reactie van Auto Roest op het rapport van de deskundige
Auto Roest erkent onder 3 van haar “akte na expertiserapport” dat de defecte timing in de distributie inderdaad bij aankoop aanwezig was.
Volgens haar kan dan
“verdere rechtsstrijd gevoerd worden”, “gelet op het getrapte stelsel dat de kooptitel naar ontbinding eigen is”.
“verdere rechtsstrijd gevoerd worden”, “gelet op het getrapte stelsel dat de kooptitel naar ontbinding eigen is”.
Dat brengt in haar visie mee dat zij de kans moet krijgen voor herstel te zorgen. Zij heeft immers nu pas de mogelijkheid om iets te doen aan de verkeerde timing in de distributie.
Op 23 december 2019 heeft zij, anders dan in het tussenvonnis van 30 september 2021 is overwogen, gereageerd met een aanbod om in ieder geval de turbo en olieleiding te herstellen, naast vervangend vervoer en een financiële vergoeding voor de ongemakken. Nergens is er door haar gemachtigde geschreven dat de bereidheid niet bestond om te kijken naar de eventuele overige problemen. Het had op de weg van [eiser01] gelegen om toentertijd de auto bij haar langs te brengen, zodat in ieder geval de bekende gebreken, turbo en olieleiding, onderhanden genomen konden worden en er ook gekeken kon worden naar de distributie, in het kader van de uitoefening van haar onderzoeksrecht. Van haar kon toen niet worden verlangd dat zij een standpunt innam over herstel van de distributie enkel en alleen op basis van het rapport van [bedrijf01] , dat de bevindingen van [bedrijf02] tegensprak, aldus, nog steeds, Auto Roest.
3.5
De kantonrechter oordeelt als volgt.
Noch de deskundigheid, noch de wijze van uitvoering van het onderzoek van [naam02] is betwist. Zijn rapport is consistent en concludent. Daarom neemt de kantonrechter de conclusies van de deskundige, die hij overtuigend vindt, over en maakt die tot de zijne.
Met de conclusie van de deskundige staat in voldoende mate vast dat het gebrek in de distributie al aanwezig was op 24 augustus 2019, en dus binnen een termijn van zes maanden na de aflevering van 30 maart 2019. [1] Auto Roest heeft geen tegendeelbewijs geleverd en ook geen concreet aanbod daartoe gedaan.
Dat betekent dat [eiser01] zich met succes beroept op het bewijsvermoeden van artikel
7:18 lid 2 BW en dat de vordering tot ontbinding van de koopovereenkomst toewijsbaar is, evenals die tot terugbetaling van de koopprijs van € 21.595,- (zie het tussenvonnis van
30 september 2021 onder 2.3).
De argumenten van Auto Roest om de gelegenheid te krijgen voor herstel, wat daarvan ook zij, hoeven daarom niet te worden besproken.
De ontbinding van de koopovereenkomst verplicht [eiser01] tot teruggave van de auto.
De kantonrechter stelt de termijn waarbinnen [eiser01] de auto aan Auto Roest moet teruggeven en Auto Roest de koopprijs aan [eiser01] moet terugbetalen op veertien dagen na de datum van dit vonnis.
3.6
nogmaals: het beroep op verrekening van Auto Roest
Auto Roest doet in haar “akte na expertise” onder 30 opnieuw een beroep op verrekening van het terug te betalen aankoopbedrag met een gebruiksvergoeding. Zij voert aan dat er wél sprake is van een uitzonderingssituatie en verwijst naar ECLI:NL:GHARL:2021:9864, in welk arrest een gebruiksvergoeding werd toegekend op grond van ongerechtvaardigde verrijking.
De kantonrechter stelt vast dat het in die zaak, anders dan in de onderhavige, ging om een geschil tussen twee niet-consumenten. Daarom gaat de vergelijking met die zaak niet op.
De kantonrechter ziet dan ook geen aanleiding om terug te komen op de in het vonnis van 30 september 2021 onder 2.13 genomen beslissing.
3.7
schadevergoeding?
Auto Roest bestrijdt dat er sprake is van schade die voor haar rekening zou komen.
De kantonrechter oordeelt als volgt.
Artikel 6:277 BW bepaalt:
Wordt een overeenkomst geheel of gedeeltelijk ontbonden, dan is de partij wier tekortkoming een grond voor ontbinding heeft opgeleverd, verplicht haar wederpartij de schade te vergoeden die deze lijdt, doordat geen wederzijdse nakoming doch ontbinding van de overeenkomst plaatsvindt.
Voor een recht op schadevergoeding is het bestaan van een causaal verband vereist, waarbij als minimumvereiste een condicio-sine-qua-non-verband geldt. De vraag is daarom of de door [eiser01] gestelde schade
nietzou zijn ingetreden, als Auto Roest correct was nagekomen en er dus geen grond voor ontbinding zou zijn geweest. Die vraag beantwoordt de kantonrechter ontkennend: zou [eiser01] de auto geleverd hebben gekregen conform wat hij op grond van de koopovereenkomst mocht verwachten, dan had hij de door hem bedoelde kosten, een totaalbedrag van € 6.068,91, ook moeten maken. Daarop strandt zijn vordering op dit punt.
nietzou zijn ingetreden, als Auto Roest correct was nagekomen en er dus geen grond voor ontbinding zou zijn geweest. Die vraag beantwoordt de kantonrechter ontkennend: zou [eiser01] de auto geleverd hebben gekregen conform wat hij op grond van de koopovereenkomst mocht verwachten, dan had hij de door hem bedoelde kosten, een totaalbedrag van € 6.068,91, ook moeten maken. Daarop strandt zijn vordering op dit punt.
3.8
kosten ter vaststelling van schade en aansprakelijkheid
Auto Roest heeft de kosten van onderzoeken bij [bedrijf02] en [bedrijf01] , bedragen van
€ 267,17 en € 719,95 erkend. In zoverre is de vordering toewijsbaar.
De kosten van vervoer naar [bedrijf03] en [bedrijf01] en de kosten van vervangend vervoer van
[eiser01] , in totaal € 701,92, komen volgens Auto Roest niet voor haar rekening.
De kantonrechter oordeelt als volgt.
Het criterium voor deze kosten is de redelijkheid (artikel 6:96 lid 2 onder b BW).
De aanleiding om de kosten te maken moet redelijk zijn en de kosten zelf moeten redelijk zijn. Wat het eerste betreft gaat het om de vraag of [eiser01] in redelijkheid kon besluiten de auto te laten vervoeren, in plaats van deze zelf naar de onderzoekslocatie in Maasland te rijden. Dat is het geval. Gezien de inhoud van het rapport van [bedrijf01] kon [eiser01] toen in redelijkheid besluiten de auto niet zelf te brengen. Dat hij Auto Roest had kunnen vragen dat voor hem te doen, zoals de gemachtigde van Auto Roest suggereert, omdat Auto Roest hem graag zou hebben geholpen, maakt dat niet anders. De contacten met (de gemachtigde van)
Auto Roest waren in de loop der jaren zodanig in mineur geraakt dat het [eiser01] niet kwalijk kan worden genomen dat hij Auto Roest niet heeft gevraagd voor vervoer van de auto te zorgen. Daarnaast is het zo dat Auto Roest, die wist dat en wanneer het onderzoek door de deskundige zou plaatsvinden, dat vervoer ook zelf aan [eiser01] had kunnen aanbieden, ter beperking van kosten.
De kantonrechter acht de aanleiding om deze kosten te maken dan ook redelijk. Zij komen daarom voor rekening van Auto Roest, evenals de benzinekosten die [eiser01] heeft moeten maken en de kosten van vervangend vervoer voor hemzelf. De hoogte ervan is door
[eiser01] deugdelijk onderbouwd en door Auto Roest niet betwist. De vordering is op dit punt toewijsbaar.
3.9
verklaring voor recht
De gevorderde verklaring voor recht hangt rechtstreeks samen met de gevorderde terugbetaling. Deze zal worden afgewezen, nu gesteld noch gebleken is dat [eiser01] daarbij een separaat belang heeft.
3.1
uitvoerbaar bij voorraad
De vordering tot uitvoerbaarverklaring bij voorraad is op de wet gebaseerd en Auto Roest heeft er geen verweer tegen gevoerd. De vordering zal worden toegewezen.
3.11
wettelijke rente
Auto Roest heeft tegen de vordering op dit punt geen verweer gevoerd. De vordering is toewijsbaar. De kantonrechter zal de ingangsdatum van de wettelijke rente over het bedrag van € 21.595,- bepalen op 14 dagen na de datum van dit vonnis.
De wettelijke rente over het bedrag van € 987,12 (kosten [bedrijf02] en [bedrijf01] ) wordt bij gebreke van een concrete aanwijzing over de dag van verschuldigdheid toegewezen vanaf de dag van dagvaarding, 23 januari 2020.
De wettelijke rente over het bedrag van de vervoerskosten (€ 701,92) wordt om dezelfde reden toegewezen vanaf de datum van de akte eiswijziging: 29 september 2022.
3.12
proceskosten
Auto Roest krijgt voor het grootste deel ongelijk en moet daarom de proceskosten dragen, waaronder het loon van de deskundige. De deskundige heeft voor zijn werkzaamheden € 3.544,70 inclusief BTW in rekening gebracht. Dat bedrag is gelijk aan het totaal van de door [eiser01] (€ 2.481,29) en Auto Roest € 1.063,41) betaalde voorschotten.
In het algemeen geldt dat voor toewijzing van volledige advocaatkosten bijzondere omstandigheden zijn vereist. Daarvan kan sprake zijn bij misbruik van procesrecht of wanneer het instellen van een vordering of het voeren van verweer, gelet op de evidente ongegrondheid ervan, onrechtmatig handelen oplevert. De lat ligt dus hoog.
De rechtbank ziet in dit geval geen aanleiding voor vergoeding van de door [eiser01] aan zijn gemachtigde betaalde kosten.
De kantonrechter stelt de proceskosten aan de kant van [eiser01] tot vandaag vast op
€ 105,50 aan dagvaardingskosten, € 499,- aan griffierecht, € 1.992,- (4 punten à € 498,-) aan salaris voor de gemachtigde en € 2.481,29 aan door [eiser01] betaald voorschot voor het loon van de deskundige. Dit is totaal € 5.077,79.
Voor kosten die [eiser01] maakt na deze uitspraak moet Roest een bedrag betalen van
€ 124,- (1/2 punt à € 498,- met een maximum van € 124,-). Hier kan nog een bedrag bijkomen voor de betekening van de uitspraak. In dit vonnis hoeft hierover geen aparte beslissing te worden genomen (ECLI:NL:HR:2022:853).
De wettelijke rente over de proceskosten wordt toegewezen.
De beslissing
De kantonrechter:
ontbindt de koopovereenkomst met betrekking tot de BMW 520i met bouwjaar 2013 en kenteken [kenteken01] , gesloten op 26 maart 2019 tussen Auto Roest als verkoopster en
[eiser01] als koper;
bepaalt dat [eiser01] deze auto binnen veertien dagen na de datum van dit vonnis moet teruggeven aan Auto Roest;
veroordeelt Auto Roest om, tegenover de teruggave van de auto, aan [eiser01] de koopprijs van € 21.595,- terug te betalen, met de wettelijke rente over dat bedrag vanaf de vijftiende dag na de datum van dit vonnis tot de dag van volledige betaling;
veroordeelt Auto Roest om aan [eiser01] te betalen een bedrag van € 987,12, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 23 januari 2020 tot aan de dag van volledige betaling;
veroordeelt Auto Roest om aan [eiser01] te betalen een bedrag van € 701,92, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 29 september 2022 tot aan de dag van volledige betaling;
veroordeelt Auto Roest in de proceskosten, aan de kant van [eiser01] tot vandaag vastgesteld op € 5.077,79, met de wettelijke rente over dat bedrag vanaf de vijftiende dag na de datum van dit vonnis tot de dag van volledige betaling;
verklaart dit vonnis tot zover uitvoerbaar bij voorraad;
wijst al het andere af.
Dit vonnis is gewezen door mr. P. Joele en in het openbaar uitgesproken.
37878