Uitspraak
RECHTBANK OVERIJSSEL
Team Strafrecht
Meervoudige kamer
Zittingsplaats Zwolle
Parketnummer: 08/960024-17 (P)
Datum vonnis: 25 februari 2020
Vonnis op tegenspraak in de zaak van de officier van justitie tegen:
[verdachte],
geboren op [geboortedatum 1] 1974 in [geboorteplaats 1] ,
wonende te [woonplaats] .
1.Het onderzoek op de terechtzitting
Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de openbare terechtzittingen van 28 januari 2020, 30 januari 2020 en 17 februari 2020.
De rechtbank heeft kennis genomen van de vordering van de officier van justitie mr. A.C. Kramer en van hetgeen door verdachte en de raadsvrouw mr. J.M. Veldman, advocaat te Breda, naar voren is gebracht.
2.De tenlastelegging
De verdenking komt er na wijziging van de tenlastelegging van 28 augustus 2018, kort en zakelijk weergegeven, op neer dat verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan:
feit 1 primair:(medeplegen van) het invoeren en/of vervoeren en/of opzettelijk aanwezig hebben van een grote hoeveelheid cocaïne;
feit 1 subsidiair:(medeplegen van) voorbereidingshandelingen verrichten voor het invoeren en/of verkopen en/of afleveren en/of verstrekken en/of vervoeren van een grote hoeveelheid cocaïne.
Voluit luidt de tenlastelegging aan verdachte, dat:
Hij in of omstreeks de periode van 29 tot en met 30 november 2017, in elk
geval in of omstreeks de maand(en) november en/of december 2017, in/via de
Westerschelde en/of te Antwerpen, in elk geval in Nederland en/of België
en/of, in de Nederlandse territoriale wateren,
tezamen en in vereniging met een ander, of anderen, althans alleen,
opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland heeft gebracht, als bedoeld
in artikel 1 lid 4 van de Opiumwet, en/of vervoerd en/of opzettelijk
aanwezig heeft gehad tussen de 600 en 700 kilogram cocaïne, in elk geval een
(handels)hoeveelheid van een materiaal bevattende cocaïne, zijnde cocaïne een
middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel aangewezen
krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet;
en/of
hij (op één of meer tijdstip(pen)) in of omstreeks de periode van 29 tot en
met 30 november 2017, in elk geval in omstreeks de maand(en) november en/of
december 2017 in/via de Westerschelde en/of te Breda en/of te Antwerpen, in
elk geval in Nederland en/of België en/of in/via de Nederlandse territoriale
wateren,
tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,
om een feit, bedoeld in het vierde of vijfde lid van artikel 10 van de
Opiumwet, te weten het opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland
brengen en/of verkopen en/of afleveren en/of verstrekken en/of vervoeren, van
een (aanzienlijke) (handels)hoeveelheid van tussen de 600 en 700 kilogram van
een materiaal bevattende cocaïne, zijnde cocaïne een middel vermeld op de bij
de Opiumwet behorende lijst I, voor te bereiden en/of te bevorderen,
-een of meer ander(en) heeft getracht te bewegen om dat feit/die feiten te
plegen, te doen plegen, mede te plegen, uit te lokken en/of om daarbij
behulpzaam te zijn en/of om daartoe gelegenheid, middelen en/of inlichtingen
te verschaffen, en/of
-zich en/of een ander of anderen gelegenheid en/of middelen en/of inlichtingen
tot het plegen van dat/die feit(en) heeft trachten te verschaffen, en/of
-voorwerpen en/of vervoermiddelen en/of stoffen en/of gelden en/of andere
betaalmiddelen voorhanden heeft gehad, waarvan hij en/of zijn mededader(s)
wist(en) of ernstige reden had(den) te vermoeden dat zij bestemd waren tot het
plegen van het hierboven bedoelde feit
immers
- heeft/hebben verdachte en/of zijn mededader(s) telefonisch contact gehad over het huren van een trekker, en/of
- heeft/hebben verdachte en/of zijn mededader(s) via de mail contact gehad met elkaar en/of met één of meer andere perso(o)n(en) over het ophalen van een container met nummer [nummer 1] aan de [adres 1] in Antwerpen met afleveradres [bedrijf 1] in München, en/of (daarbij) één of meer (al dan niet vervalste) mailbericht(en) verstuurd aan en/of ontvangen van en/of doorgestuurd aan elkaar en/of één of meer andere perso(o)n(en) (met gebruikmaking van het mail-adres [e-mail 1] en/of het mail-adres “ [e-mail 2] ” en/of één of meer andere mail-adres(sen)) en/of
- heeft/hebben verdachte en/of zijn mededader(s) een trekker (voorzien van kenteken [kenteken 1] ) en/of een oplegger (voorzien van kenteken [kenteken 2] ) gehuurd bij [bedrijf 2] , en/of
- is/zijn verdachte en/of zijn mededader(s) met die trekker en/of die oplegger naar de haven in Antwerpen gereden, en/of
- heeft/hebben verdachte en/of zijn mededader(s) (aldaar) die container (met nummer [nummer 1] ) (onder gebruikmaking van aan Alfapass op naam van [naam 1] ) opgehaald in de haven van Antwerpen, en/of
- is/zijn verdachte en/of zijn mededader(s) met die container naar Nederland gereden, en/of
- heeft/hebben verdachte en/of zijn mededader(s) die trekker met die oplegger (met daarop die container (met nummer [nummer 1] )) geparkeerd aan [adres 2] in Etten-Leur, en/of
- heeft/hebben verdachte en/of zijn mededader(s) die trekker afgekoppeld en teruggebracht naar [bedrijf 2] , en/of
- heeft/hebben verdachte en/of zijn mededader(s) die oplegger (met daarop die container (met nummer [nummer 1] )) in de omgeving van de douane in Antwerpen geparkeerd.
3.De voorvragen
De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig is en dat zij bevoegd is tot kennisneming van de zaak.
De ontvankelijkheid van de officier van justitie
Hoewel de verdediging in haar pleitaantekeningen heeft opgenomen dat “
slechts één conclusie (kan) worden getrokken en dat is dat er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs …is”, heeft de advocaat mondeling verwezen naar artikel 359 van het Wetboek van Strafvordering (Sv). Gelet op het meest verregaande gevolg van artikel 359a Sv, te weten de niet ontvankelijkheid van de officier van justitie, zal de rechtbank het verweer op deze plaats bespreken.
slechts één conclusie (kan) worden getrokken en dat is dat er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs …is”, heeft de advocaat mondeling verwezen naar artikel 359 van het Wetboek van Strafvordering (Sv). Gelet op het meest verregaande gevolg van artikel 359a Sv, te weten de niet ontvankelijkheid van de officier van justitie, zal de rechtbank het verweer op deze plaats bespreken.
De raadsvrouw heeft aangevoerd dat sprake is van een vormverzuim als bedoeld in artikel 359a Sv. De rechtbank overweegt dat uit rechtspraak volgt dat een beslissing tot toepassing van een rechtsgevolg als bedoeld in artikel 359a Sv dient te worden genomen en gemotiveerd aan de hand van de factoren die in het tweede lid van het artikel zijn genoemd, te weten het belang dat het geschonden voorschrift dient, de ernst van het verzuim en het nadeel dat daardoor wordt veroorzaakt. Van de verdediging die een beroep doet op schending van een vormverzuim als bedoeld in artikel 359a Sv mag worden verlangd dat duidelijk en gemotiveerd aan de hand van deze factoren naar voren wordt gebracht tot welk in artikel 359a Sv omschreven rechtsgevolg dit dient te leiden. Alleen op een zodanig verweer dient door de rechtbank een met redenen omklede beslissing te worden gegeven. Naar het oordeel van de rechtbank voldoet het verweer van de raadsvrouw niet aan de eisen die artikel 359a Sv stelt, zodat hetgeen is aangevoerd over artikel 359a Sv onbesproken kan worden gelaten.
Ook ambtshalve komt de rechtbank niet tot de conclusie dat er redenen zijn waarom de officier van justitie niet-ontvankelijk zou zijn in haar vervolging. De rechtbank komt gelet op het vorenstaande tot het oordeel dat de officier van justitie ontvankelijk is in haar vervolging.
De rechtbank stelt voorts vast dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.
4.De bewijsoverwegingen
4.1
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd verdachte vrij te spreken van het primair ten laste gelegde en gevorderd verdachte te veroordelen ter zake het subsidiair ten laste gelegde.
4.2
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft vrijspraak bepleit van het ten laste gelegde feit.
4.3
Het oordeel van de rechtbank
De rechtbank is van oordeel dat wettig en overtuigend bewezen is dat verdachte het primair ten laste gelegde feit heeft begaan. De rechtbank overweegt daartoe het volgende.
Op donderdag 30 november 2017 werd door de Belgische autoriteiten in de haven van Antwerpen een hoeveelheid van 692,3 kilo cocaïne aangetroffen in een container met het nummer [nummer 1] . [1]
De container [nummer 1] is vanuit Nieuw Zeeland via Panama naar Antwerpen vervoerd met het motorschip [naam schip] . [2] Het motorschip [naam schip] is op 29 november 2017 om 21:18:00 uur de Nederlandse wateren binnen gevaren. [3]
Tijdens een doorzoeking op 11 december 2017 op het adres [adres 7] in Breda, zijnde de woning van medeverdachte [medeverdachte 1] , werd een document gevonden met een overzicht van een lijst met containernummers die betrekking hebben op een Bill of Lading voorzien van het nummer [nummer 2] . Deze Bill of Lading behoort bij het motorschip [naam schip] dat op 30 november 2017 is gearriveerd in de haven van Antwerpen. [4]
De cocaïne werd door de Belgische opsporingsautoriteiten uit de container gehaald en de container werd vervolgens vrijgegeven om te worden opgehaald. De container met het nummer [nummer 1] is opgehaald door een vrachtwagen met het kenteken [kenteken 1] uit de haven van Antwerpen op 30 november 2017. [5] Voor het ophalen van de container werd een Alfapas voorzien van nummer [nummer 3] gebruikt. Uit onderzoek is gebleken dat deze Alfapas is afgegeven op naam van [naam 1] , geboren [geboortedatum 2] te [geboorteplaats 2] .
De vrachtwagen met het kenteken [kenteken 1] staat op naam gesteld van [bedrijf 3] B.V. en is verhuurd aan [bedrijf 2] B.V. op 30 november 2017. Deze vrachtwagen is samen met een oplegger voorzien van kenteken [kenteken 2] doorverhuurd aan [bedrijf 4] door [bedrijf 2] BV voor de periode 29 november 2017 tot en met
1 december 2017. De huurovereenkomst tussen [bedrijf 2] BV en [bedrijf 4] is getekend door [medeverdachte 1] namens [bedrijf 4] . [6]
Tijdens de doorzoeking in de woning van medeverdachte [medeverdachte 1] is voorts een huurovereenkomst aangetroffen tussen [bedrijf 2] en [bedrijf 4] . In de huurovereenkomst wordt [bedrijf 4] vertegenwoordigd door [medeverdachte 1] . De huurovereenkomst heeft betrekking op de huur van een DAF XF460 vrachtwagen voorzien van het kenteken [kenteken 1] en een D-Tec Multicontaineroplegger voorzien van het kenteken [kenteken 2] .
De huurperiode genoemd in de huurovereenkomst vangt aan op 29 november 2017 en eindigt op 1 december 2017. De huurovereenkomst is namens [bedrijf 4] op 29 november 2017 getekend door [medeverdachte 1] . Op de huurovereenkomst is het rijbewijsnummer opgenomen wat op naam staat van medeverdachte [medeverdachte 1] maar door hem op 5 september 2017 is omgewisseld voor een nieuw rijbewijs. In de huurovereenkomst is vermeld dat de huurprijs van € 847,- contant is betaald. [7]
Bij het bedrijf [bedrijf 2] B.V. zijn alle verhuurgegevens gevorderd die betrekking hebben op de trekker voorzien van het kenteken [kenteken 1] en de oplegger voorzien van het kenteken [kenteken 2] over de periode van 29 november 2017 tot en met
11 december 2017. Op 26 januari 2018 werd door het onderzoeksteam een mail ontvangen van [bedrijf 2] B.V. dat de trekker en het container chassis zijn verhuurd aan een zekere [naam 2] . In de mail welke afkomstig was van [naam 3] stond dat [bedrijf 2] B.V. de trekker na drie dagen terug heeft gekregen. Door [bedrijf 2] B.V. werd een kopie van een huurovereenkomst verstrekt met [bedrijf 4] die betrekking heeft op genoemde trekker en oplegger. De huurovereenkomst vertoonde sterke gelijkenis met de huurovereenkomst die tijdens de doorzoeking van de woning van medeverdachte [medeverdachte 1] werd aangetroffen. Deze vertoonde echter ook verschillen. De handtekeningen onder [bedrijf 4] waren verschillend, de naam [medeverdachte 1] ontbrak, de handtekening van [naam 3] ontbrak, alsmede de opmerking “paid cash € 847,-”. Hiernaar gevraagd werd er van [bedrijf 2] B.V. een e-mail ontvangen met de mededeling dat [naam 3] een vergissing had gemaakt, dat het [medeverdachte 1] moest zijn in plaats van [naam 2] , dat de vrachtwagen na drie dagen was teruggebracht en dat medeverdachte [medeverdachte 1] had aangegeven de huurovereenkomst kwijt te zijn. Hij had verzocht een nieuwe te maken en hij vroeg om de oude huurovereenkomst niet meer te gebruiken. [8]
[naam 3] heeft op 21 februari 2018 om 13:40 uur verklaard dat hij van medeverdachte [medeverdachte 1] een huurcontract moest opmaken met een onjuiste naam, kenteken en zonder nummer. [9]
[naam 3] heeft tijdens dit verhoor voorts verklaard dat hij een Alfa-pass voor medeverdachte [medeverdachte 1] heeft aangevraagd, waarmee hij in de Belgische havens containers kon ophalen. [10]
Uit tapgesprekken tussen verdachte en medeverdachte [medeverdachte 1] blijkt dat verdachte op
27 november 2017 om 17:33 uur aan medeverdachte [medeverdachte 1] de opdracht geeft om een trekker te huren. [11] Op 29 november 2017 om 17:45 uur krijgt [naam 3] een emailbericht van [e-mail 1] met het verzoek een trekker met een chassis te huren. [12] [naam 3] heeft op 21 februari 2018 om 13:40 uur verklaard dat hij een email ontving van [bedrijf 4] met de vraag of hij een vrachtwagen te huur had en dat hij vervolgens werd gebeld door medeverdachte [medeverdachte 1] . Medeverdachte [medeverdachte 1] wilde van hem een trekker en containerchassis huren voor drie dagen en heeft hier € 850,- contant voor betaald. [13] Medeverdachte [medeverdachte 1] heeft in zijn twaalfde verhoor op 6 maart 2018 verklaard dat hij op verzoek van medeverdachte [medeverdachte 2] een vrachtwagen met het kenteken [kenteken 1] heeft gehuurd. [14] Verdachte heeft in de periode van 29 november 2017 tot 1 december 2017 telefonisch contact met [naam 4] en [naam 5] over “ [medeverdachte 1] ”, een trekker en over het rijden van “dat ding”. [15]
Tijdens de doorzoeking in de woning van medeverdachte [medeverdachte 1] is een dagvaarding aangetroffen, waarop op de achterzijde stond geschreven [e-mail 1] . Protonmail is een gratis encrypted emailprogramma. [16] Volgens de website van [bedrijf 4] zou de hoofdvestiging gevestigd zijn op het adres [adres 3] te Eindhoven. Navraag bij de receptie van het pand op dit adres heeft geleerd dat [bedrijf 4] niet is gevestigd op dit adres. Verder komt de naam niet voor binnen het (historische) register van de Kamer van Koophandel. [17]
[naam 1] heeft verklaard dat hij op 30 november 2017 is aangesproken door drie personen die dringend een chauffeur nodig hadden voor het vervoer van een container uit de haven van Antwerpen naar de omgeving van Rotterdam. Deze drie personen zouden een trekker en een oplegger ter beschikking stellen. Hij zou hier € 400,- voor krijgen. [naam 1] heeft verklaard dat hij op 30 november 2017 is opgehaald door een Nederlandse trekker, waarna de chauffeur hem een papiertje gaf met een containernummer, referentienummer en pincode. De chauffeur verstopte zich vervolgens in de slaapruimte van de trekker. [naam 1] reed met de container het haventerrein af. [18] [naam 1] heeft verder verklaard dat medeverdachte [medeverdachte 1] voornoemde chauffeur was. [19] De telefoon in gebruik bij medeverdachte [medeverdachte 1] straalde op 30 november 2017 om 13:18 uur aan in Antwerpen. [20] Medeverdachte [medeverdachte 1] heeft in zijn twaalfde verklaring op 6 maart 2018 aanvankelijk verklaard dat hij [naam 1] niet kent en dat hij niet in de slaapcabine heeft gelegen, maar hij heeft later tijdens datzelfde verhoor verklaard dat hij dit wel gedaan heeft omdat hij anders de haven niet in mocht. [21]
Uit de track en trace gegevens van de vrachtwagen met het kenteken [kenteken 1] blijkt dat deze vrachtwagen op 30 november 2017 om 23:15 uur met de bestuurderspas van medeverdachte [medeverdachte 1] naar Breda is gereden, in de omgeving van het verblijfadres van medeverdachte [medeverdachte 1] . [22]
Op 1 december 2017 om 11:16 uur wordt de vrachtwagen met het kenteken [kenteken 1] van Breda naar de [adres 4] te Rotterdam gereden met de bestuurderspas van medeverdachte [medeverdachte 1] . Uit opgenomen telecommunicatie van het telefoonnummer [telefoonnummer] op naam van medeverdachte [medeverdachte 1] komt naar voren dat zijn telefoon op 1 december 2017 om 12:30 uur de mastlocatie [adres 5] Heijplaat aanstraalt, gelegen vlakbij de [adres 4] te Rotterdam. [23]
Medeverdachte [medeverdachte 1] heeft op 3 december 2017 via WhatsApp contact met verdachte, waarin verdachte vraagt hoe laat ze de trekker terug gaan brengen en waarop medeverdachte [medeverdachte 1] aangeeft dat hij eerst wakker wil worden en dat ze daarna naar Etten gaan. [24]
Uit de track en trace gegevens van de vrachtwagen met het kenteken [kenteken 1] blijkt dat de vrachtwagen op 3 december 2017 met de bestuurderspas van medeverdachte [medeverdachte 1] van Etten-Leur naar Rotterdam is gereden, vlakbij de locatie waar het bedrijfspand van [bedrijf 2] B.V. is gevestigd. [25] Tijdens een telefoongesprek op 3 december 2017 om 11:17 uur zegt medeverdachte [medeverdachte 1] dat hij in de vrachtwagen zit bij Etten-Leur. [26]
De oplegger [kenteken 2] die op 29 november 2017 door [bedrijf 2] B.V. aan [bedrijf 4] is verhuurd is op 5 december 2017 aangetroffen bij het bedrijf [bedrijf 5] B.V. aan [adres 2] 8 te Etten-Leur. Op de oplegger was een container van Hamburg SUD geplaatst met nummer SUDU138985. [27]
De eigenaar van het bedrijf [bedrijf 5] B.V. [eigenaar bedrijf 5] heeft verklaard dat hij van medeverdachte [medeverdachte 2] de opdracht had gekregen om een container met kenteken [kenteken 2] op te halen in Antwerpen en deze naar München te brengen en dat hij door medeverdachte [medeverdachte 2] op 4 december 2017 is gebeld met de opmerking dat de container eerst naar de douane in Antwerpen moest en vervolgens naar München. [eigenaar bedrijf 5] heeft voorts verklaard dat een chauffeur van hem op 6 december 2017 naar het douanekantoor is gereden om de container aan te bieden, maar dat er geen papieren bij zaten en dat de container met het chassis bij de douane is blijven staan. [28]
Verdachte heeft op 28 november 2017 meermalen telefonisch contact gehad met [eigenaar bedrijf 5] over de huur van een chassis en dat hij het chassis samen met medeverdachte [medeverdachte 1] bij [eigenaar bedrijf 5] zou ophalen. [29] Op 1 december 2017 heeft verdachte nogmaals telefonisch contact met [eigenaar bedrijf 5] en vraagt [eigenaar bedrijf 5] of hij nog nieuws heeft, waarna [eigenaar bedrijf 5] verdachte verzoekt langs te komen omdat hij nieuws heeft. [30]
Op de telefoon van medeverdachte [medeverdachte 1] is een verwijderde chat aangetroffen, waaruit blijkt dat ook medeverdachte [medeverdachte 1] op 1 december 2017 met [eigenaar bedrijf 5] heeft gebeld en bij [eigenaar bedrijf 5] thuis is langs geweest op dezelfde dag. [31]
Op de computer die is aangetroffen tijdens de doorzoeking in de woning van medeverdachte [medeverdachte 2] is een emailbericht aangetroffen van [eigenaar bedrijf 5] van 6 december 2017, waarin staat dat ze de hele dag in Antwerpen hebben gestaan en dat in overleg met de Douane in België is besloten de container met het chassis in zijn geheel achter te laten, met een reactie hierop van medeverdachte [medeverdachte 2] waarin staat dat hij de hele situatie betreurt en dat hij de factuur zal verzenden aan [e-mail 3] , de opdrachtgever. [32] In de woning van medeverdachte [medeverdachte 2] werd voorts een factuur aangetroffen van [medeverdachte 2] die gericht was aan [bedrijf 6] , Vilnius Litouwen, en waarop staat “foutvracht inzake [nummer 1] (problemen GIP en politiecontrole!)” met een totaalbedrag van € 3.750,-. [33] Uit informatie van de Spaanse autoriteiten blijkt dat het BTW nummer in de email van [medeverdachte 2] een identificatienummer van medeverdachte [medeverdachte 2] betreft.
Tijdens de doorzoeking in de woning van medeverdachte [medeverdachte 1] op 11 december 2017 is een geprinte e-mail aangetroffen over bovengenoemde container. Dit betrof een e-mail van [e-mail 3] naar [e-mail 2] op 28 november 2017 om 18:46 uur, waarin staat dat zij naar aanleiding van een telefoongesprek van de diensten van [medeverdachte 2] gebruik willen maken en dat het gaat om het ophalen van containers aan de kaai 1700, Antwerp Gateway op 29 november 2017. In de mail staat onder andere de container [nummer 1] en het pinnummer [nummer 4] .
Tevens werd tijdens de doorzoeking een uitgeprinte email aangetroffen van [e-mail 2] naar [bedrijf 4] , verzonden op 28 november 2017 om 18:50 uur waarin dezelfde tekst staat en waarin container [nummer 1] wordt vermeld. Deze mail werd later eveneens aangetroffen in de mailbox van [e-mail 1] . [34] Ten tijde van het sturen van deze e-mails straalden de telefoon van verdachte, medeverdachte [medeverdachte 2] en medeverdachte [medeverdachte 1] het huisadres van [medeverdachte 2] aan. [35]
Deze emailwisseling is ook aangetroffen op de tijdens de doorzoeking in de woning van medeverdachte [medeverdachte 2] in beslag genomen computer. [36]
Tijdens de doorzoeking in de woning van verdachte is een computer in beslag genomen. Op het bureaublad van de computer staat het logo van [bedrijf 4] Trans. Uit onderzoek blijkt dat het emailadres [e-mail 1] tussen 1 november 2017 en 1 december 2017 minimaal 29 keer is ingevuld in de Google Chrome Browser en verder 25 documenten zijn gedownload vanuit een emailbox van de website protonmail.com. [37]
Op het moment dat op Google “Cock.li” wordt ingevoerd, betreffen de meeste resultaten artikelen over virus-, ransom- en dreige-mails verzonden vanaf e-mailadressen met de domeinnaam @Cock.li. Het emailadres wordt ook gebruikt op het zogeheten “darkweb”. [38]
Op de telefoon van medeverdachte [medeverdachte 1] is een foto aangetroffen van een rode zeecontainer met het nummer [nummer 1] , welke foto op 1 december 2017 om 11:47 uur is gemaakt op de locatie [adres 6] in Dordrecht. [39]
Voorts is op de telefoon van medeverdachte [medeverdachte 1] een foto aangetroffen van een visitekaartje die op 1 december 2017 om 10:36 uur is gemaakt in de woning van verdachte. [40]
Op 5 december 2017 werd voornoemde container aangetroffen te Etten-Leur, waar de container was neergezet door medeverdachte [medeverdachte 1] .
Op 11 december 2017 werd de container voorzien van het nummer [nummer 1] aangetroffen bij de haven te Antwerpen. Door de douanediensten wordt te kennen gegeven aan de Federale Gerechtelijk Politie dat op 15 december 2017 de persoon genaamd [medeverdachte 2] zich heeft aangeboden bij de GIP Linkeroever. Hij wilde het containerchassis met nummerplaat [kenteken 2] ophalen. [41]
Medeverdachte [medeverdachte 2] heeft op 25 mei 2018 verklaard dat medeverdachte [medeverdachte 1] de bewuste container in Antwerpen heeft opgehaald en naar een locatie in België heeft gebracht, waar geconstateerd was dat het eruit was. Voorts heeft medeverdachte [medeverdachte 2] verklaard dat medeverdachte [medeverdachte 1] kwaad en teleurgesteld de auto met de bewuste container vervolgens heeft meegenomen naar een locatie in Rotterdam, waar de bewuste container is gelost en nogmaals is doorzocht. [42]
[naam 3] heeft op 21 februari 2018 om 17:41 uur verklaard dat hij door verdachte onder druk was gezet om eind december 2017 mee te werken, omdat verdachte in de problemen was gekomen omdat een partij drugs was gestuurd die later niet meer in de container zat. [43]
[naam 3] heeft op 2 maart 2018 verklaard dat verdachte 100.000 euro had gekregen van een Belg om alles te regelen en dat hij nog 65.000 euro moest krijgen van de Belg. Voorts heeft [naam 3] op 2 maart 2018 verklaard dat medeverdachte [medeverdachte 1] heeft gezegd dat hij het alleen had gedaan omdat hem 15.000 euro was beloofd, dat hij daarna nog een gedeelte zou krijgen en dat verdachte medeverdachte [medeverdachte 1] al 15.000 gegeven had en achteraf nog een gedeelte zou krijgen. [44]
Op 6 december 2017 vindt een ontmoeting plaats tussen drie personen, waarin gesproken wordt over “de kale” en “ [verdachte] ”, dat [verdachte] te relaxed is en dat één van deze personen boos is omdat zijn opbrengst ergens niet bij is en de bak leeg is. [45] Uit het dossier blijkt dat [medeverdachte 1] de bijnaam “de kale” heeft. [46]
Gelet op het vorenstaande is de rechtbank, anders dan de officier en de verdediging, van oordeel dat het primair ten laste gelegde wettig en overtuigend bewezen is.
De rechtbank deelt de opvatting van de raadsvrouw dat indien de officier van justitie tot vrijspraak komt van het primair ten laste gelegde en de raadsvrouw hierover ter terechtzitting gerichte vragen stelt, een goed strafproces (de discussie over het al dan niet bewezenverklaarde) gebaat is bij beantwoording van deze vragen.
Medeplegen.
De rechtbank is van voorts oordeel dat op grond van vorenstaande weergave van de gang van zaken de voor medeplegen vereiste voldoende nauwe en bewuste samenwerking tussen verdachte en de medeverdachten is komen vast te staan.
4.5
De bewezenverklaring
De rechtbank acht op grond van de bewijsmiddelen wettig en overtuigend bewezen dat:
primair.
hij in de maanden november en december 2017 via de Westerschelde en Antwerpen in de Nederlandse territoriale wateren,
tezamen en in vereniging met anderen,
opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland heeft gebracht, als
bedoeld in artikel 1 lid 4 van de Opiumwet, tussen de 600 en 700 kilogram cocaïne, zijnde cocaïne een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I.
Indien in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.
De rechtbank acht niet bewezen wat aan verdachte onder primair meer of anders is ten laste gelegd, zodat zij hem daarvan zal vrijspreken.
5.De strafbaarheid van het bewezenverklaarde
Het bewezenverklaarde is strafbaar gesteld in artikel 10 van de Opiumwet juncto artikel 47 van het Wetboek van Strafrecht (Sr). Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten. Het bewezenverklaarde levert op:
primair
het misdrijf: medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met een in artikel 2 onder A, van de Opiumwet gegeven verbod.
6.De strafbaarheid van verdachte
Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluiten. De rechtbank oordeelt daarom dat verdachte strafbaar is voor het bewezenverklaarde feit.
7.De op te leggen straf of maatregel
7.1
De vordering van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd verdachte te veroordelen ter zake het subsidiair ten laste gelegde tot een gevangenisstraf voor de duur van zes jaren met aftrek van het voorarrest.
7.2
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft vrijspraak bepleit van het ten laste gelegde feit.
7.3
De gronden voor een straf of maatregel
Bij de strafoplegging houdt de rechtbank rekening met de aard en de ernst van het gepleegde feit, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals die uit het dossier en tijdens de behandeling ter terechtzitting naar voren zijn gekomen. De rechtbank acht daarbij het volgende van belang.
De verdachte heeft zich samen met zijn mededaders schuldig gemaakt aan de invoer van een grote hoeveelheid cocaïne in Nederland. Verdachtes handelen draagt aldus in aanzienlijke mate bij aan de handel in en het gebruik van verdovende middelen, waardoor de volksgezondheid wordt bedreigd en waardoor ook wordt bevorderd dat gebruikers vermogensdelicten plegen om de voor het gebruik benodigde gelden te verkrijgen. Dit veroorzaakt veel schade en onrust in de samenleving.
Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank gelet op een reclasseringsadvies van Reclassering Nederland van 31 december 2019.
De rechtbank heeft verder acht geslagen op een uittreksel Justitiële Documentatie betreffende de verdachte van 9 januari 2020, waaruit blijkt dat verdachte onder meer is veroordeeld door het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch van 19 oktober 2000 tot een gevangenisstraf voor de duur van 12 jaren en door de meervoudige strafkamer van de rechtbank Breda van 24 september 1999 tot een gevangenisstraf voor de duur van 6 jaren. De rechtbank weegt dit in het nadeel van de verdachte mee.
Gelet op het bepaalde in artikel 63 Sr brengt de rechtbank bij het opleggen van de hierna te melden straf in rekening de straf die verdachte bij vonnis van 8 februari 2018 van de politierechter in de rechtbank Limburg is opgelegd, te weten een voorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van 1 maand met een proeftijd van 2 jaren.
Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank voorts acht geslagen op de Oriëntatiepunten voor straftoemeting van het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht (LOVS). Hierin staat onder meer als uitgangspunt voor straftoemeting voor de invoer van meer dan 20 kilo harddrugs in georganiseerd verband, een gevangenisstraf van 72 maanden. Dit orientatiepunt gaat uit van een first offender.
Gelet op het hiervoor overwogene, waaronder de justitiële documentatie, ziet de rechtbank geen aanleiding om tot een lagere straf te komen.
De rechtbank zal derhalve een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van zes jaren opleggen.
De voorlopige hechtenis van verdachte is geschorst tot 25 februari 2020, 13.15 uur (datum en tijdstip van het uitspreken van dit vonnis). De verdediging heeft verzocht de voorlopige hechtenis per dat moment op te heffen, subsidiair opnieuw te schorsen. Gelet op dit vonnis en de immer aanwezige gronden ziet de rechtbank geen aanleiding de voorlopige hechtenis op te heffen. De rechtbank is van oordeel dat de voorlopige hechtenis tot heden is geschorst, waarbij het tijdsverloop van deze zaak een belangrijke afweging is geweest. Nu dat argument met het uitspreken van het vonnis is vervallen, wijst de rechtbank ook het verzoek tot het opnieuw schorsen van de voorlopige hechtenis af.
8.De toegepaste wettelijke voorschriften
De hierna te nemen beslissing berust op de hiervoor genoemde wetsartikelen.
9.De beslissing
De rechtbank:
bewezenverklaring
- verklaart bewezen dat verdachte het primair ten laste gelegde heeft begaan, zoals hierboven omschreven;
- verklaart niet bewezen wat aan verdachte primair meer of anders is ten laste gelegd en spreekt hem daarvan vrij;
strafbaarheid feit
- verklaart het bewezenverklaarde strafbaar;
- verklaart dat het bewezenverklaarde het volgende strafbare feit oplevert:
primair
het misdrijf: medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met een in artikel 2 onder A, van de Opiumwet gegeven verbod;
strafbaarheid verdachte
- verklaart verdachte strafbaar voor het primair bewezenverklaarde;
straf
- veroordeelt verdachte tot een
gevangenisstrafvoor de duur van
6 (zes) jaren;
gevangenisstrafvoor de duur van
6 (zes) jaren;
- bepaalt dat de tijd die de verdachte voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, bij de uitvoering van de gevangenisstraf geheel in mindering zal worden gebracht.
Dit vonnis is gewezen door mr. B.T.C. Jordaans, voorzitter, mr. H.R. Schimmel en mr. S.H. Peper, rechters, in tegenwoordigheid van mr. C.C. van Druten, griffier, en is in het openbaar uitgesproken op 25 februari 2020.