ECLI:NL:RBMNE:2023:7677

Rechtbank Midden-Nederland

Datum uitspraak
8 november 2023
Publicatiedatum
24 april 2024
Zaaknummer
23/4552
Instantie
Rechtbank Midden-Nederland
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Bestuursrecht
Procedures
  • Eerste aanleg - enkelvoudig
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Beroep tegen niet tijdig beslissen op aanvraag door het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen

Op 8 november 2023 heeft de Rechtbank Midden-Nederland uitspraak gedaan in een bestuursrechtelijke zaak tussen een eiser en de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen. De zaak betreft het beroep van eiser omdat verweerder niet tijdig heeft beslist op zijn aanvraag. Eiser had zijn aanvraag ingediend op 29 mei 2023 en opnieuw op 26 juni 2023, wat door de rechtbank als een herhaling van de aanvraag werd beschouwd. De rechtbank constateert dat de beslistermijn van acht weken, zoals voorgeschreven in de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen, op 24 juli 2023 verstreken was. Eiser heeft verweerder op 22 augustus 2023 in gebreke gesteld, maar verweerder heeft tot op heden geen besluit genomen.

De rechtbank oordeelt dat verweerder een dwangsom moet betalen van € 1.442,-, omdat de beslistermijn is overschreden. Daarnaast is de rechtbank van mening dat verweerder wettelijke rente verschuldigd is vanaf 15 december 2023, indien hij de dwangsom niet tijdig betaalt. De rechtbank stelt ook dat verweerder binnen vier weken na de uitspraak een beslissing moet nemen en dat hij een dwangsom van € 100,- per dag moet betalen voor elke dag dat hij deze termijn overschrijdt, met een maximum van € 15.000,-.

Eiser heeft recht op een vergoeding van de proceskosten, die door verweerder moet worden betaald. De rechtbank kent een bedrag van € 209,25 toe voor de gemaakte proceskosten en bepaalt dat verweerder het griffierecht van € 50,- aan eiser moet vergoeden. De uitspraak is openbaar uitgesproken en partijen zijn geïnformeerd over hun mogelijkheden om in verzet te gaan tegen deze uitspraak.

Uitspraak

RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND

Zittingsplaats Utrecht
Bestuursrecht
zaaknummer: UTR 23/4552

uitspraak van de enkelvoudige kamer van 8 november 2023 in de zaak tussen

[eiser] , te [woonplaats] , eiser,

(gemachtigde: mr. L.E. Robert-Hafkamp),
en
de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen, verweerder,
(gemachtigde: mr. M.S. Winkel).

Procesverloop

Deze uitspraak gaat over het beroep van eiser omdat verweerder niet op tijd heeft beslist op zijn aanvraag.

Overwegingen

1. De rechtbank nodigt partijen niet uit voor een zitting, omdat dat in deze zaak niet nodig is. Hieronder legt de rechtbank dat verder uit.
2. Als een bestuursorgaan niet op tijd beslist op een aanvraag of bezwaarschrift kan de betrokkene daartegen in beroep gaan. Wel moet de betrokkene dan eerst een ‘ingebrekestelling’ aan het bestuursorgaan sturen. Dat wil zeggen dat de betrokkene per brief aan het bestuursorgaan moet laten weten dat er binnen twee weken alsnog beslist moet worden op zijn aanvraag of bezwaar. Dit staat (onder andere) in de artikelen 6:2, 6:12 en 7:1 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb).
3. Eiser heeft zijn aanvraag ingediend op 29 mei 2023 en vervolgens nogmaals op
26 juni 2023. Gelet op wat de gemachtigde van eiser daarover heeft gesteld ziet de rechtbank dit als herhaling van de aanvraag van 29 mei 2023.
4. Verweerder moet binnen acht weken beslissen op de aanvraag. Dat staat in artikel 102 derde lid van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen. Verweerder had dus uiterlijk op 24 juli 2023 moeten beslissen. De rechtbank stelt vast dat deze beslistermijn is overschreden. De rechtbank stelt verder vast dat eiser verweerder op 22 augustus 2023, ontvangen door verweerder op 23 augustus 2023, in gebreke heeft gesteld en dat sindsdien twee weken zijn verstreken.
5. In artikel 4:17 van de Awb staat dat als een bestuursorgaan niet op tijd een besluit neemt, het bestuursorgaan een dwangsom moet betalen voor elke dag dat het in gebreke is, voor maximaal 42 dagen. De dwangsom bedraagt de eerste veertien dagen € 23,- per dag, de daaropvolgende veertien dagen € 35,- per dag en de overige dagen € 45,- per dag. Het bestuursorgaan stelt de dwangsom vast binnen twee weken na de laatste dag waarover de dwangsom betaald moet worden (artikel 4:18, lid 1, Awb).
6. Verweerder heeft de hoogte van de dwangsom niet vastgesteld. Omdat er inmiddels al 42 dagen zijn verstreken sinds verweerder in gebreke is, stelt de rechtbank de dwangsom vast op het maximale bedrag, € 1.442,-.
7. Eiser heeft ook verzocht om de wettelijke rente vast te stellen. De rechtbank ziet hiertoe echter geen aanleiding. Deze kosten hebben zich namelijk (nog) niet voogedaan. De laatste dag waarover verweerder een dwangsom heeft verbeurd, is 19 oktober 2023. Gelet hierop dient verweerder ingevolge artikel 4:18 van de Awb uiterlijk op 2 november 2023 bij besluit de juiste hoogte en de verschuldigdheid van de dwangsom moeten vaststellen en dient hij ingevolge artikel 4:87, eerste lid, van de Awb uiterlijk op 14 december 2023 de verbeurde dwangsom te voldoen. Op grond van artikel 4:100 van de Awb is, indien het bestuursorgaan de beschikking tot betaling van de door hem verschuldigde dwangsom niet tijdig geeft, wettelijke rente verschuldigd vanaf het tijdstip waarop het in verzuim zou zijn geweest indien de beschikking op de laatste dag van de daarvoor gestelde termijn zou zijn gegeven. Hieruit volgt dat verweerder vanaf 15 december 2023 in verzuim is de verbeurde dwangsom te voldoen. Verweerder is daarom gehouden de wettelijke rente te voldoen vanaf 15 december 2023 tot de dag dat verweerder deze dwangsom heeft voldaan.
8. Omdat verweerder nog geen besluit heeft genomen bepaalt de rechtbank dat verweerder dit alsnog moet doen. Verweerder geeft aan dat hij tot op heden niet in staat is om een beslissing af te geven, omdat een tekort aan artsen leidt tot een flinke vertraging in de afhandeling van verzoeken om herbeoordeling. De rechtbank ziet hierin aanleiding om, gezien deze omstandigheid, de beslistermijn vast te stellen op vier weken. Dit betekent dat verweerder binnen vier weken na het verzenden van deze uitspraak een beslissing moet nemen.
9. De rechtbank bepaalt dat verweerder een dwangsom van € 100,- moet betalen voor elke dag waarmee de beslistermijn nu nog wordt overschreden door verweerder. Daarbij geldt wel een maximum van € 15.000,-.
10. Het beroep is kennelijk gegrond (artikel 8:54 van de Awb).
11. Dat betekent ook dat eiser een vergoeding krijgt voor de proceskosten die hij heeft gemaakt. Verweerder moet dit betalen. In afwijking van het Bpb maar in lijn met de rechtspraak van de Hoge Raad hanteert de rechtbank een waarde per punt van € 837,-. [1]
Dit is een vast bedrag omdat eiser een professionele (juridische) hulpverlener heeft ingeschakeld om voor hem een beroepschrift in te dienen. Omdat de zaak alleen gaat over de vraag of de beslistermijn is overschreden wordt een lager bedrag toegekend (wegingsfactor 0,25). Verder zijn er geen kosten gemaakt die vergoed kunnen worden. Toegekend wordt 209,25.
12. Omdat het beroep gegrond is moet verweerder het griffierecht van € 50,- aan eiser betalen.

Beslissing

De rechtbank:
- verklaart het beroep gegrond;
-vernietigt het, met een besluit gelijk te stellen, niet tijdig nemen van een besluit;
- stelt de door verweerder te betalen dwangsom vast op € 1.442,-, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 15 december 2023 tot de dag dat verweerder deze dwangsom heeft voldaan;
- draagt verweerder op binnen vier weken na de dag van verzending van deze uitspraak alsnog een besluit bekend te maken;
- bepaalt dat verweerder aan eiser een dwangsom van € 100,- moet betalen voor elke dag waarmee hij de hiervoor genoemde termijn overschrijdt, met een maximum van € 15.000,-;
- bepaalt dat verweerder het griffierecht van € 50,- dat eiser heeft betaald moet betalen;
- veroordeelt verweerder tot betaling van € 209,25,- aan proceskosten. Verweerder moet dit bedrag betalen aan eiser.
Deze uitspraak is gedaan door mr. S.C.A. van Kuijeren, rechter, in aanwezigheid van
O. Asafiati, griffier
.De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 8 november 2023.
de griffier de rechter
Afschrift verzonden of digitaal ter beschikking gesteld aan partijen op:

Bent u het niet eens met deze uitspraak?

Als u het niet eens bent met deze uitspraak kunt u een brief sturen naar de rechtbank waarin u uitlegt waarom u het er niet mee eens bent. Dit heet een verzetschrift. U moet dit verzetschrift indienen binnen 6 weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden. U ziet deze datum op de stempel die hierboven staat. Als u graag een zitting wilt waarbij u persoonlijk uw mening aan de rechter kunt geven, kunt u dit in uw verzetschrift aangeven.

Voetnoten

1.ECLI:NL:RBMNE:2023:4481 (https://pi.rechtspraak.minjus.nl/)en ECLI:NL:RBMNE:2023:4482 (https://pi.rechtspraak.minjus.nl/)