ECLI:NL:RBMNE:2021:6378

• Datum uitspraak: 10 december 2021
• Publicatiedatum: 4 januari 2022
• Zaaknummer: 20/3160-V
• Instantie: Rechtbank Midden-Nederland
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Verzet
• Rechters: L.M. Reijnierse
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Verzet tegen niet-ontvankelijk verklaring van beroep inzake belastingheffing

Deze uitspraak betreft het verzet van opposante tegen de niet-ontvankelijk verklaring van haar beroep door de rechtbank op 10 mei 2021. Opposante had beroep ingesteld tegen een besluit van de heffingsambtenaar van de Belastingsamenwerking gemeenten en hoogheemraadschap Utrecht, dat op 12 augustus 2020 was genomen. De rechtbank had in de eerdere uitspraak geoordeeld dat de overgelegde machtiging niet toereikend was, omdat deze niet van opposante zelf afkomstig was, maar van een andere cliënt van haar gemachtigde, mr. [A]. De zitting voor het verzet vond plaats op 29 oktober 2021, waarbij opposante niet zelf aanwezig was, maar haar gemachtigde wel. Verweerder was afwezig met bericht van verhindering.

De rechtbank heeft in deze uitspraak de procedure van het verzet beoordeeld. De rechtbank concludeert dat de eerdere uitspraak terecht was, omdat er geen twijfel bestond over de uitkomst van de zaak, wat de rechtbank in staat stelde om zonder zitting te beslissen. Opposante heeft aangevoerd dat de wettelijk voorgeschreven splitsingsbrief ontbrak en dat zij aanspraak maakt op immateriële schadevergoeding wegens overschrijding van de redelijke termijn. De rechtbank heeft echter vastgesteld dat de machtiging die bij het beroepschrift was ingediend niet voldeed aan de wettelijke vereisten, en dat opposante niet in de gelegenheid was gesteld om dit verzuim te herstellen.

De rechtbank heeft ook het verzoek van opposante om schadevergoeding wegens overschrijding van de redelijke termijn afgewezen, omdat de periode tussen de indiening van het beroepschrift en de uitspraak in de verzetsprocedure niet meer dan anderhalf jaar bedroeg. De rechtbank heeft het verzet ongegrond verklaard, wat betekent dat de eerdere uitspraak in stand blijft. De beslissing is genomen door mr. L.M. Reijnierse, rechter, en is openbaar gemaakt op rechtspraak.nl.

Uitspraak

RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND

Zittingsplaats Utrecht

Bestuursrecht

zaaknummer: UTR 20/3160-V

uitspraak van de enkelvoudige kamer van 10 december 2021 op het verzet van

mr. [A], veronderstellenderwijs handelend namens

[opposante], te [Woonplaats], opposante.

Procesverloop

Deze uitspraak gaat over het beroep dat opposante heeft ingediend tegen het besluit van de heffingsambtenaar van de Belastingsamenwerking gemeenten en hoogheemraadschap Utrecht (verweerder) van 12 augustus 2020.

In de uitspraak van 10 mei 2021 (de uitspraak) heeft de rechtbank het beroep niet-ontvankelijk verklaard.

Opposant is tegen deze uitspraak in verzet gegaan. De zitting heeft plaatsgevonden via een Skypeverbinding op 29 oktober 2021. Opposante is zelf niet verschenen, maar haar gemachtigde wel.

Verweerder is niet verschenen met bericht van verhindering.

Overwegingen

1. De rechtbank heeft in het beroep niet-ontvankelijk verklaard, omdat de overgelegde machtiging geen machtiging van opposante, maar een machtiging van een andere cliënt van mr. [A] - betreft. Omdat de rechtbank geen twijfel had over de uitkomst van de zaak, heeft zij de uitspraak gedaan zonder eerst een zitting te houden. Dat mag op grond van artikel 8:54 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb).

2. In deze zaak moet de rechtbank beoordelen of de rechtbank toen terecht heeft geoordeeld dat er geen twijfel over de uitkomst was en dat er dus geen zitting nodig was.

De rechtbank kijkt (nog) niet of opposante gelijk heeft met haar beroep. Dat gebeurt pas als de rechtbank van oordeel is dat de uitspraak niet juist was.

3. Volgens opposante is de uitspraak van de rechtbank van 10 mei 2021 niet juist omdat

de wettelijk voorgeschreven splitsingsbrief ontbreekt. Ook maakt opposante wegens mogelijke overschrijding van de redelijke termijn aanspraak op immateriële schadevergoeding.

4. Bij het beroepschrift is geen toereikende machtiging meegestuurd. In artikel 6:6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) staat dat een beroep niet-ontvankelijk kan worden verklaard als het beroep niet voldoet aan de wettelijke vereisten. Voordat het beroep niet-ontvankelijk wordt verklaard moet de indiener van het beroep wel in de gelegenheid zijn gesteld om het verzuim te herstellen. De rechtbank heeft [A] bij brief van
16 september 2020 in de gelegenheid gesteld om uiterlijk binnen vier weken een machtiging in te dienen waaruit blijkt dat hij gemachtigd is om namens [opposante] beroep in te stellen en in beroep op te treden. Bij brief van 29 september 2020 heeft [A] hierop gereageerd en een volmacht naar de rechtbank gestuurd. De volmacht bevat geen naam namens wie [A] gemachtigd is om beroep in te stellen en in beroep op te treden. Bij brief van 11 februari 2021 is [A] nogmaals in de gelegenheid gesteld om een machtiging in te dienen. Bij brief van 10 maart 2021 heeft [A] een machtiging naar de rechtbank gestuurd, maar dit betreft geen machtiging om namens [opposante] op te treden. Aan het laatste verzoek van 24 maart 2021 om een machtiging te verstrekken heeft [A] niet voldaan.

5. Voor het overige heeft opposant(e) in verzet niets aangevoerd op grond waarvan moet worden geoordeeld dat de rechtbank de beroepsprocedure ten onrechte vereenvoudigd heeft afgedaan. Het verzet is ongegrond. Dit betekent dat de uitspraak waartegen verzet is gedaan in stand blijft.

Overschrijding redelijke termijn

6. Opposant(e) heeft verzocht om een vergoeding voor immateriële schade wegens overschrijding van de redelijke termijn. De rechtbank gaat bij de beoordeling van dit verzoek uit van de regels die de Hoge Raad hiervoor heeft gegeven in het overzichtsarrest van 19 februari 2016 ^[1] en in zijn latere uitspraken.

7. Het is niet uitgesloten dat in een procedure over een niet-ontvankelijk beroep een vergoeding kan worden toegekend voor geleden immateriële schade. Op grond van artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) moeten belastinggeschillen immers binnen een redelijke termijn worden berecht. Er geldt dan wel als voorwaarde dat sprake is van een situatie waarin het geschil inhoudelijk aan de rechter is voorgelegd. Aan die voorwaarde is niet voldaan als het griffierecht niet wordt betaald. De rechtbank verwijst hiervoor naar een arrest van de Hoge Raad van 2 december 2016 ^[2] . Uit dat arrest volgt dat er in beginsel geen uitspraak hoeft te worden gedaan over een verzoek tot toekenning van immateriële schadevergoeding wegens een overschrijding van de redelijke termijn, als het beroep niet-ontvankelijk wordt verklaard wegens het niet-betalen van griffierecht.

8. Dat is slechts anders als de rechtbank uitspraak doet op het verzet nadat sinds het instellen van het beroep meer dan anderhalf jaar is verstreken. De rechtbank heeft het beroepschrift van opposante ontvangen op 26 augustus 2020. De periode tussen deze datum en de uitspraak van de rechtbank in de verzetsprocedure is niet meer dan anderhalf jaar, zodat er ook in verzet geen sprake is van overschrijding van de redelijke termijn. Het verzoek wordt daarom afgewezen.

Beslissing

De rechtbank verklaart het verzet ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. L.M. Reijnierse, rechter, in aanwezigheid van M. Bos, griffier. De beslissing is uitgesproken op 10 december 2021 en zal openbaar worden gemaakt door publicatie op rechtspraak.nl.

de griffier rechter

Afschrift verzonden aan partijen op:

Bent u het niet eens met deze uitspraak?

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na verzending daarvan beroep in cassatie worden ingesteld bij de Hoge Raad der Nederlanden.

Voetnoten

1. ECLI:NL:HR:2016:252

2. ECLI:NL:HR:2016:2723