ECLI:NL:RBMNE:2021:1894

• Datum uitspraak: 7 april 2021
• Publicatiedatum: 10 mei 2021
• Zaaknummer: UTR 19/4178
• Instantie: Rechtbank Midden-Nederland
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Verzet
• Rechters: M.C. Verra
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Ongegrond verzet tegen niet-ontvankelijk verklaring wegens niet-betaling griffierecht

In deze zaak heeft de rechtbank Midden-Nederland op 7 april 2021 uitspraak gedaan op het verzet van opposante tegen een eerdere uitspraak van 10 juli 2020, waarin haar beroep niet-ontvankelijk werd verklaard vanwege het niet volledig betalen van het griffierecht. Opposante had verzet aangetekend, omdat zij meende dat er een invoer-/typefout was gemaakt bij de betaling van het griffierecht, en dat de rechtbank haar had moeten wijzen op de mogelijkheid van herstel. De zitting vond plaats op 15 maart 2021, waarbij de gemachtigde van opposante aanwezig was, maar opposante zelf niet. De heffingsambtenaar van de Belastingsamenwerking gemeenten en hoogheemraadschap Utrecht (BGHU) was afwezig.

De rechtbank overwoog dat de eerdere uitspraak terecht was, omdat opposante het griffierecht niet volledig had betaald. De rechtbank had geen twijfel over de uitkomst van de zaak en had daarom de zaak zonder zitting kunnen afdoen, zoals toegestaan onder artikel 8:54 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb). Opposante voerde aan dat zij niet in verzuim was, omdat er een betalingsherinnering was verzonden en dat de griffierechtnota niet correct was geadresseerd. De rechtbank oordeelde echter dat de gemachtigde verantwoordelijk was voor de betaling en dat de griffierechtnota voldoende informatie bevatte om te weten om welke zaak het ging.

De rechtbank concludeerde dat het verzet ongegrond was en dat de eerdere uitspraak in stand bleef. Ook het verzoek om immateriële schadevergoeding wegens overschrijding van de redelijke termijn werd afgewezen, omdat de termijn niet was overschreden. De rechtbank benadrukte dat de verantwoordelijkheid voor de betaling van het griffierecht bij de gemachtigde lag en dat de rechtbank niet gehouden was om andere praktijken van andere rechtbanken te volgen. De beslissing werd openbaar gemaakt en partijen werden geïnformeerd over de mogelijkheid om in cassatie te gaan tegen deze uitspraak.

Uitspraak

RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND

Zittingsplaats Utrecht

Bestuursrecht

zaaknummer: UTR 19/4178, 19/4180, 19/4181, 19/4183 t/m 19/4194, 19/4196 t/m 19/4200 en 19/4202 t/m 19/4212-V

uitspraak van de enkelvoudige kamer van 7 april 2021 op het verzet van

[opposante] ., te [vestigingsplaats] , opposante,

(gemachtigde: mr. D.A.N. Bartels MRE).

Procesverloop

Deze uitspraak gaat over het beroep dat opposante heeft ingediend tegen de uitspraak op bezwaar van de heffingsambtenaar van de Belastingsamenwerking gemeenten en hoogheemraadschap Utrecht (BGHU) van 27 augustus 2019.

In de uitspraak van 10 juli 2020 heeft de rechtbank het beroep niet-ontvankelijk verklaard. Opposante is tegen deze uitspraak in verzet gegaan.

De zitting heeft plaatsgevonden op 15 maart 2021. Opposante is zelf niet verschenen, maar haar gemachtigde wel. BGHU is niet verschenen met telefonisch bericht van verhindering.

Overwegingen

1. De rechtbank heeft in de uitspraak van 10 juli 2020 het beroep niet-ontvankelijk verklaard omdat opposante het griffierecht niet volledig heeft betaald. Omdat de rechtbank geen twijfel had over de uitkomst van de zaak, heeft zij de uitspraak gedaan zonder eerst een zitting te houden. Dat mag op grond van artikel 8:54 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb).

2. In deze zaak moet de rechtbank beoordelen of de rechtbank toen terecht heeft geoordeeld dat er geen twijfel over de uitkomst was en dat er dus geen zitting nodig was.

De rechtbank kijkt (nog) niet of opposante gelijk heeft met haar beroep. Dat gebeurt pas als de rechtbank van oordeel is dat de uitspraak van de rechtbank van 10 juli 2020 niet juist was.

3. Volgens opposante is de uitspraak van de rechtbank van 10 juli 2020 niet juist omdat er als gevolg van een invoer-/typefout abusievelijk een deel van het griffierecht is voldaan. Zij meent dat de rechtbank de gemachtigde had moeten wijzen op het feit dat het griffierecht deels was betaald en de mogelijkheid van herstel had moeten bieden. Verder wordt er een beroep gedaan op betalingsonmacht. In de aanvullende verzetschriften van 24 augustus 2020, 22 februari 2021 en 2 maart 2021 heeft opposante aangevoerd dat op de griffierechtnota niet het volledige adres van het object is vermeld en dat om die reden geen tijdige en correcte betaling kon worden verricht. Ook heeft de gemachtigde in privé een griffierechtnota ontvangen en is de nota ten onrechte niet op naam van opposante gesteld.

Opposante heeft, onder het overleggen van verschillende stukken van verschillende gerechten, gewezen op de landelijke praktijk inzake de adressering van griffierechtnota’s. Daarnaast heeft opposante verwezen naar meerdere andere uitspraken waarin verzetten in soortgelijke zaken gegrond zijn verklaard. Het betreft onder meer een uitspraak van het Gerechtshof Den Haag van 5 april 2019 (kenmerk BK-18/00984) en een uitspraak van het Gerechtshof Amsterdam van 20 juni 2019 (ECLI:NL:GHAMS:2019:2559).

Verder heeft opposante aangevoerd dat de wettelijk voorgeschreven splitsingsbrief ontbreekt of onduidelijk is, en dat in het geval van ambtshalve splitsing éénmaal griffierecht is verschuldigd. Ten slotte maakt opposante wegens mogelijke overschrijding van de redelijke termijn aanspraak op immateriële schadevergoeding.

4. De rechtbank stelt vast dat met dagtekening 23 november 2019 een aangetekende betalingsherinnering naar de gemachtigde van opposante is verzonden, met het verzoek om het verschuldigde griffierecht van € 345,- binnen vier weken te voldoen. Verder is vermeld dat het beroep niet-ontvankelijk kan worden verklaard als het griffierecht niet op tijd wordt betaald. De rechtbank heeft via de Track&Trace van PostNl vastgesteld dat de brief van
23 november 2019 door of namens de gemachtigde van opposante is ontvangen op
26 november 2019. Nu de gemachtigde van opposante de betalingsherinnering heeft ontvangen en daarna tot een betaling van slechts € 3,45 is overgegaan, is het beroep niet-ontvankelijk verklaard.

5. Beoordeeld moet worden of aan het niet volledig betalen van het griffierecht omstandigheden ten grondslag hebben gelegen op grond waarvan moet worden geoordeeld dat opposante terzake niet in verzuim is geweest.

Terecht griffierecht in rekening gebracht?

6. In verzet heeft opposante aangevoerd dat de wettelijk voorgeschreven splitsingsbrief ontbreekt en dat in geval van ambtshalve splitsing maar éénmaal griffierecht is verschuldigd.

7. De rechtbank stelt vast dat het beroepschrift van 27 augustus 2019 betrekking heeft op de WOZ-waarde van diverse objecten. Om die reden is op 22 oktober 2019 een splitsingsbrief verzonden. De rechtbank heeft alleen in de hoofdzaak griffierecht geheven. De brief is naar het juiste adres van het kantoor van gemachtigde gestuurd. Voor zover opposante de brief desondanks niet zou hebben ontvangen overweegt de rechtbank dat opposante hierdoor niet in haar belangen is geschaad, omdat er maar één keer griffierecht is geheven. Dat de splitsingsbrief het voor opposante duidelijker maakt welk pand zaak welk zaaknummer heeft gekregen is niet voldoende voor een gegrond verzet. Het uitgangspunt blijft dat het de verantwoordelijkheid is van gemachtigde van opposante om zijn administratie op orde te hebben. De stelling van opposante dat de rechtbank om oneigenlijke redenen de zaak administratief heeft gesplitst leidt niet tot een ander oordeel, omdat opposante hierdoor niet in haar belangen wordt geschaad.

Tenaamstelling en gegevens griffierechtnota

8. Opposante heeft voorts aangevoerd dat de griffierechtnota op haar naam gesteld had moeten worden en niet op naam van haar gemachtigde in privé. De gemachtigde heeft in de beroepsprocedure verzocht om de nota aan te passen. Volgens de gemachtigde willigen andere rechtbanken verzoeken om aanpassing van nota’s wel in.

9. De rechtbank stelt allereerst vast dat de griffierechtnota en de betalingsherinnering aan mr. D.A.N. Bartels zijn verzonden naar het postadres van zijn B.V.. Nu in de overlegde machtiging is vermeld dat de machtiging is verstrekt om [onderneming] B.V. in de persoon van mr. D.A.N. Bartels de mogelijkheid en toestemming te geven om voor de belangen van opposante op te komen, acht de rechtbank de tenaamstelling van de nota en herinnering en de adressering juist. Van een tenaamstelling in privé is naar het oordeel van de rechtbank geen sprake, nu de gemachtigde als indiener van het beroepschrift geldt en de nota en de herinnering niet naar zijn privé adres zijn gezonden, maar naar het postbusnummer van zijn B.V..

10. De rechtbank stelt verder vast dat op zowel de griffierechtnota als de betalingsherinnering onder "Kenmerk van uw zaak” de namen van opposante en verweerder. Op de griffierechtnota en de betalingsherinnering is verder vermeld dat beroep is ingesteld bij de rechtbank Midden-Nederland en is - voor zover mogelijk - het kenmerk van gemachtigde van opposante vermeld. De rechtbank stelt voorop dat wanneer een beroepschrift wordt ingediend door een gemachtigde, de correspondentie van de rechtbank via de gemachtigde loopt. Dat het voor de bedrijfsvoering van de gemachtigde van opposante beter uit zou komen indien de nota anders zou zijn vormgegeven of meer informatie zou bevatten, maakt niet dat de nota onjuist is. Er staat voldoende informatie op de nota om te kunnen weten om welke zaak het gaat. Het ligt vervolgens op de weg van de gemachtigde, die namens opposante het beroep heeft ingesteld, om voor de volledige betaling van het griffierecht zorg te dragen en opposante alle daarvoor benodigde informatie te verschaffen. Dat de gemachtigde die over deze informatie beschikt, dat heeft nagelaten komt voor haar rekening en risico. Dat andere rechtbanken mogelijk een andere praktische werkwijze hebben, betekent niet dat deze rechtbank gehouden is deze zonder meer te volgen.

10.1.

Ter zitting heeft opposante aangevoerd dat op de griffierechtnota een ander zaaknummer is genoemd dan het zaaknummer 19/4178 van de hoofdzaak.

De rechtbank constateert dat op de griffierechtnota inderdaad niet het zaaknummer van de hoofdzaak (19/4178) is vermeldt maar nummer 19/4180. Dit leidt echter niet tot een andere beslissing, omdat de rechtbank van oordeel is dat de griffierechtnota nog steeds voldoende duidelijk is. Uit de overige kenmerken van de griffierechtnota, in combinatie met de ontvangstbevestiging van de rechtbank, is het voor opposante duidelijk om welke zaak het gaat.

Invoer-/typefout in bedrag

11. Opposante heeft aangevoerd dat als gevolg van een invoer-/typefout abusievelijk een deel van het griffierecht is voldaan. Zij meent dat de rechtbank de gemachtigde had moeten wijzen op het feit dat het griffierecht deels was betaald en de mogelijkheid van herstel had moeten bieden.

12. De rechtbank stelt vast dat op 23 november 2019 een bedrag van € 3,45 aan griffierecht is betaald. Een deelbetaling leidt echter niet tot de vaststelling dat het griffierecht is betaald. De omstandigheid dat kennelijk door een typefout een deelbetaling in plaats van een volledige betaling is gedaan, komt voor rekening en risico van opposante. De rechtbank merkt daarbij op dat alleen indien een deelbetaling binnen de in de oorspronkelijke nota gestelde termijn wordt ontvangen, er nog een herinnering volgt voor het resterende bedrag. Hier is in onderhavige procedure geen sprake van, nu de deelbetaling is ontvangen aan het eind van de in de betalingsherinnering gestelde termijn.

13. De gemachtigde van opposante heeft voor het eerst in de verzetprocedure een beroep op betalingsonmacht gedaan. Nu opposante dit verzoek niet tijdens de termijn voor het betalen van het griffierecht heeft gedaan en dit bij de rechtbank dus niet bekend was, vormt dit geen reden waarom de rechtbank het beroep niet met toepassing van artikel 8:54 van de Awb heeft kunnen afdoen.

14. Voor het overige heeft opposante in verzet niets aangevoerd op grond waarvan moet worden geoordeeld dat de rechtbank de beroepsprocedure ten onrechte vereenvoudigd heeft afgedaan. Het verzet is ongegrond. Dit betekent dat de uitspraak waartegen verzet is gedaan in stand blijft.

Verzoek Immateriële schadevergoeding

15. Opposante heeft verzocht om een vergoeding voor immateriële schade wegens overschrijding van de redelijke termijn. De rechtbank gaat bij de beoordeling van dit verzoek uit van de regels die de Hoge Raad hiervoor heeft gegeven in het overzichtsarrest van 19 februari 2016 ^[1] en in zijn latere uitspraken.

16. Het is niet uitgesloten dat in een procedure over een niet-ontvankelijk beroep een vergoeding kan worden toegekend voor geleden immateriële schade. Op grond van artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) moeten belastinggeschillen immers binnen een redelijke termijn worden berecht. Er geldt dan wel als voorwaarde dat sprake is van een situatie waarin het geschil inhoudelijk aan de rechter is voorgelegd. Aan die voorwaarde is niet voldaan als het griffierecht niet wordt betaald. De rechtbank verwijst hiervoor naar een arrest van de Hoge Raad van 2 december 2016 ^[2] . Uit dat arrest volgt dat er in beginsel geen uitspraak hoeft te worden gedaan over een verzoek tot toekenning van immateriële schadevergoeding wegens een overschrijding van de redelijke termijn, als het beroep niet-ontvankelijk wordt verklaard wegens het niet-betalen van griffierecht.

17. Dat is slechts anders als de rechtbank uitspraak doet op het verzet nadat sinds het instellen van het beroep meer dan anderhalf jaar is verstreken. De rechtbank heeft het beroepschrift van opposante ontvangen op 4 oktober 2019. De periode tussen deze datum en de uitspraak van de rechtbank in de verzetprocedure is niet meer dan anderhalf jaar, zodat er ook in verzet geen sprake is van overschrijding van de redelijke termijn. Het verzoek wordt daarom afgewezen.

Beslissing

De rechtbank verklaart het verzet ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. M.C. Verra, rechter, in aanwezigheid van
O. Asafiati, griffier. De beslissing is uitgesproken op 7april 2021 en zal openbaar worden gemaakt door publicatie op rechtspraak.nl.

- de rechter is verhinderd de

uitspraak te ondertekenen -

griffier rechter

Afschrift verzonden aan partijen op:

Bent u het niet eens met deze uitspraak?

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na verzending daarvan beroep in cassatie worden ingesteld bij de Hoge Raad der Nederlanden.

Voetnoten

1. ECLI:NL:HR:2016:252

2. ECLI:NL:HR:2016:2723