Uitspraak
RECHTBANK DEN HAAG
Zittingsplaats Middelburg
Bestuursrecht
zaaknummer: NL22.7970
proces-verbaal van de mondelinge uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen
[naam], eiser
V-nummer: [nummer]
(gemachtigde: mr. A. Kurt-Gecoglu),
en
de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, verweerder
(gemachtigde: mr. C.W.M. van Breda).
Procesverloop
Bij besluit van 4 mei 2022 (het bestreden besluit) heeft verweerder de asielaanvraag niet in behandeling genomen op de grond dat Italië verantwoordelijk is voor de behandeling daarvan.
Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.
De rechtbank heeft het beroep, tezamen met de zaak NL22.7971, op 25 mei 2022 op zitting behandeld. Eiser is met voorafgaand bericht niet verschenen. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.
Na afloop van de behandeling van de zaak ter zitting heeft de rechtbank onmiddellijk uitspraak gedaan.
Beslissing
De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.
Overwegingen
1. Tussen partijen staat vast dat Italië in beginsel verantwoordelijk is voor eisers asielaanvraag. Met het claimakkoord wordt aangenomen dat Italië de asielaanvraag zal behandelen met inachtneming van de Europese asielrichtlijnen en zijn internationale verplichtingen.
2. Volgens vaste rechtspraak van de Afdeling [1] mag ten aanzien van Italië in beginsel worden uitgegaan van het interstatelijk vertrouwensbeginsel. [2] Ook in recente uitspraken is bevestigd dat verweerder nog altijd van dit uitgangspunt mag en kan uitgaan. [3] Het is aan eiser om aannemelijk te maken dat ten aanzien van Italië niet langer van het interstatelijk vertrouwensbeginsel mag worden uitgegaan. Hierin is eiser niet geslaagd.
3. Het door eiser genoemde AIDA [4] -rapport van 3 juni 2021 heeft de Afdeling in haar uitspraak van 26 november 2021 betrokken. Ook het door eiser genoemde rapport van het Swiss Refugee Council van 10 juni 2021 is betrokken bij de uitspraak van de Afdeling van 6 januari 2022. [5] Eiser heeft daarom met de aangehaalde landeninformatie geen ander beeld geschetst dan al bekend was ten tijde van de hiervoor genoemde uitspraken van de Afdeling.
5. De enkele stelling dat eiser trauma’s heeft overgehouden aan zijn ervaringen in Italië en daarnaast kans loopt om daar op straat terecht te komen, leidt niet tot geslaagd beroep, aangezien eiser dit in het geheel niet heeft onderbouwd. Verweerder heeft er bovendien terecht op gewezen dat het op de weg van eiser ligt om bij voorkomende problemen te klagen bij de daartoe aangewezen Italiaanse autoriteiten. Niet is gebleken dat de Italiaanse autoriteiten hem niet zouden kunnen of willen helpen. Verder heeft verweerder aan eiser kunnen tegenwerpen dat eiser zelf geen ervaring heeft met de Italiaanse asielprocedure, aangezien hij daar geen asiel heeft aangevraagd. Verweerder heeft hierin dan ook geen aanleiding hoeven zien om toepassing te geven aan artikel 17 van de Dublinverordening. [8]
6. Dat eiser inmiddels bijna negen maanden in Nederland woont, hij de Nederlandse taal een beetje kent en dat hij gewend is geraakt aan de gebruiken en omgangsvorm in Nederland leidt niet tot een ander oordeel. Deze omstandigheden zijn niet dermate bijzonder of individueel dat deze maken dat de overdracht van eiser aan Italië van onevenredige hardheid getuigt. Hierin heeft verweerder geen aanleiding hoeven zien om eisers asielaanvraag onverplicht in behandeling te nemen.
7. Het beroep is ongegrond. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.
Deze uitspraak is uitgesproken in het openbaar op 25 mei 2022 door mr. E.F. Bethlehem, rechter, in aanwezigheid van mr. N.H. de Zeeuw, griffier en verder openbaar gemaakt door middel van geanonimiseerde publicatie op www.rechtspraak.nl.
Dit proces-verbaal is bekendgemaakt op:
Rechtsmiddel
Tegen deze uitspraak kan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State binnen één week na de dag van bekendmaking van dit proces-verbaal.