Uitspraak
Rechtbank den haag
de Staat der Nederlanden(meer in het bijzonder het Ministerie van Defensie, Defensie Materieel Organisatie),
1.De procedure
2.Het incident tot tussenkomst dan wel voeging
3.De feiten
- het plan van aanpak moet worden opgesteld omdat de opdrachtgever grote waarde hecht aan de kwaliteit van de implementatie, ombouw (van mobilofoons in voertuigen, vaartuigen en vaste posten) en instandhouding van de randapparatuur;
- in het plan van aanpak ten minste de in het PvE genoemde dertien subgunningscriteria dienen te worden uitgewerkt, waartoe onder meer behoren: het logistiek proces van de inschrijver, de inzet van eigen personeel, opleidingen van personeel van de opdrachtgever, beheerinrichting, ombouw en database-inrichting/centrale beheeromgeving, oplossing voor continuïteit van de bedrijfsvoering/bedrijfsprocessen van de opdrachtgever;
- het plan van aanpak maximaal 3500 woorden dient te bevatten, exclusief eventueel voorblad en inhoudsopgave, lettertype calibri, grootte 11;
- het plan van aanpak wordt beoordeeld op de inhoud, garanties, zekerheden, betrouwbaarheid en borging die de inschrijver beschrijft. Daaraan is toegevoegd dat de inschrijver het standpunt/uitgangspunt/de beschrijving zoveel mogelijk dient te onderbouwen en/of te motiveren, dat bij de uitwerking rekening dient te worden gehouden met de doelstelling van de opdrachtgever, conform de aanbestedingsstukken en dat de opdrachtgever zoveel als mogelijk dient te worden ontzorgd.
- bij logistiek proces (2 punten tegenover 4 voor de winnaar):
- bij inzet van eigen personeel (2 punten tegenover 4 voor de winnaar):
- bij opleidingen (2 punten tegenover 4 voor de winnaar): “
- bij beheerinrichting (1 punt tegenover 4 voor de winnaar)
- bij ombouw (3 punten tegenover 5 voor de winnaar)
4.Het geschil
5.De beoordeling van het geschil
datje aan bepaalde eisen zult voldoen, maar niet
hoeje daaraan gaat voldaan. Dat diende dan ook in het Plan van Aanpak te worden beschreven. De voorzieningenrechter volgt de Staat hierin. Deze opzet blijkt genoegzaam uit de aanbestedingsstukken. De Combinatie heeft er voorts op gewezen dat zij door het voorschrift van het maximale aantal woorden keuzes heeft moeten maken. Nu zij nergens overbodige zaken heeft vermeld, zou een uitvoeriger beschrijving op de door de Staat genoemde punten meebrengen dat zij elders zaken had moeten weglaten. Daarop zou zij dan ook zijn aangesproken, aldus de Combinatie. De Staat heeft echter gesteld dat door de Combinatie veel woorden zijn gebruikt voor algemeenheden en dat daarmee niet is gescoord, zodat andere keuzes wel degelijk tot een hogere score hadden kunnen leiden. Gelet op deze toelichting van de Staat, die ook aansluit op de toelichting die in de “motivatie score en bevindingen” staat vermeld, kan dit betoog van de Combinatie ook niet worden gevolgd.