ECLI:NL:RBAMS:2016:9131

• Datum uitspraak: 20 december 2016
• Publicatiedatum: 9 januari 2017
• Zaaknummer: 13/751898-16
• Instantie: Rechtbank Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Rekestprocedure
• Rechters: H.P. Kijlstra; A.C. Enkelaar; A.K. Glerum
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Weigering van overlevering aan Polen op basis van de Overleveringswet

Op 20 december 2016 heeft de Rechtbank Amsterdam uitspraak gedaan in een rekestprocedure betreffende de overlevering van een opgeëiste persoon aan Polen. De zaak betreft een Europees aanhoudingsbevel (EAB) dat op 28 september 2016 door de rechtbank in Częstochowa is uitgevaardigd. De opgeëiste persoon, geboren in 1987 in Polen, was niet aanwezig tijdens de zitting, maar zijn raadsman, mr. S.F. Deen, was wel aanwezig, hoewel hij niet gemachtigd was om namens de opgeëiste persoon het woord te voeren. De rechtbank heeft de identiteit van de opgeëiste persoon vastgesteld en bevestigd dat hij de Poolse nationaliteit heeft.

De rechtbank heeft de inhoud van het EAB onderzocht, waarin melding wordt gemaakt van een vonnis van de rechtbank in Częstochowa van 12 december 2013, waarbij de opgeëiste persoon een vrijheidsstraf van 1 jaar en 1 maand is opgelegd. De rechtbank heeft vastgesteld dat de overlevering alleen kan worden toegestaan indien de uitvaardigende justitiële autoriteit de juiste garanties heeft gegeven, zoals vermeld in artikel 12 van de Overleveringswet (OLW). De rechtbank concludeert dat geen van de in artikel 12 geformuleerde uitzonderingen op de verplichting tot weigering van de overlevering zich voordoet.

Op basis van de dwingende formulering van artikel 12 van de OLW heeft de rechtbank geen ruimte om af te wijken van de weigering van de overlevering. De rechtbank heeft daarom de overlevering van de opgeëiste persoon aan Polen geweigerd, met inachtneming van de relevante wetgeving en jurisprudentie, waaronder het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie van 24 mei 2016 in de zaak Paweł Dworzecki. De beslissing is genomen door mr. H.P. Kijlstra, voorzitter, en mrs. A.C. Enkelaar en A.K. Glerum, rechters, in aanwezigheid van griffier mr. D. Smeets.

Uitspraak

RECHTBANK AMSTERDAM

INTERNATIONALE RECHTSHULPKAMER

Parketnummer: 13/751898-16

RK nummer: 16/7546

Datum uitspraak: 20 december 2016

UITSPRAAK

op de vordering ex artikel 23 van de Overleveringswet (OLW), ingediend door de officier van justitie bij deze rechtbank. Deze vordering dateert van 3 november 2016 en betreft onder meer het in behandeling nemen van een Europees aanhoudingsbevel (EAB).

Dit EAB is uitgevaardigd op 28 september 2016 (ontvangen op 1 november 2016) door de
Judge of the II Criminal Division, Regional Court in Częstochowa (Polen) en strekt tot de aanhouding en overlevering van:

[opgeëiste persoon] ,

geboren te [geboorteplaats] (Polen) op [geboortedatum] 1987,

wonende op het adres [adres] , [woonplaats] ,

hierna te noemen de opgeëiste persoon.

1. Procesgang

De vordering is behandeld op de openbare zitting van 20 december 2016. Het verhoor heeft plaatsgevonden in tegenwoordigheid van de officier van justitie mr. J. Asbroek.

De opgeëiste persoon is niet verschenen.

Zijn raadsman mr. S.F. Deen, advocaat te ’s Gravenhage is verschenen, maar deze was niet gemachtigd om namens de opgeëiste persoon het woord te voeren.

2. Identiteit van de opgeëiste persoon

De rechtbank heeft de identiteit van de opgeëiste persoon onderzocht en vastgesteld dat de bovenvermelde personalia kloppen en dat de opgeëiste persoon de Poolse nationaliteit heeft.

3. Grondslag en inhoud van het EAB

In het EAB wordt melding gemaakt van een vonnis van het
District Court in Częstochowa van 12 december 2013 (referentie XVI K 754/13).

De overlevering wordt verzocht ten behoeve van de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf voor de duur van 1 jaar en 1 maand, door de opgeëiste persoon te ondergaan op het grondgebied van de uitvaardigende lidstaat. Van deze straf resteert volgens het EAB nog 1 jaar en 27 dagen. De vrijheidsstraf is aan de opgeëiste persoon opgelegd bij voornoemde vonnis.

Dit vonnis betreffen de feiten zoals die zijn omschreven in onderdeel e) van het EAB. Een door de griffier gewaarmerkte fotokopie van dit onderdeel is als bijlage aan deze uitspraak gehecht.

4. Weigeringsgrond als bedoeld in artikel 12 van de OLW

De rechtbank stelt vast dat het EAB strekt tot de tenuitvoerlegging van een verstekvonnis, dat – kort gezegd – is gewezen zonder dat zich één van de in artikel 12 sub a tot en met c OLW genoemde omstandigheden heeft voorgedaan.

Op grond van artikel 12 sub d OLW mag de rechtbank in dit geval de overlevering alleen toestaan indien dat de uitvaardigende justitiële autoriteit heeft vermeld (i) dat het betreffende vonnis na overlevering onverwijld aan de opgeëiste persoon zal worden betekend en hij uitdrukkelijk zal worden geïnformeerd over zijn recht op een verzetprocedure of een procedure in hoger beroep, waarbij hij het recht heeft aanwezig te zijn, waarop de zaak opnieuw ten gronde wordt behandeld en nieuw bewijsmateriaal wordt toegelaten, die kan leiden tot herziening van het oorspronkelijke vonnis en (ii) hij wordt geïnformeerd over de termijn waarbinnen hij verzet of hoger beroep dient aan te tekenen, als vermeld in het desbetreffende Europees aanhoudingsbevel.

De uitvaardigende justitiële autoriteit heeft het volgende verklaard:

d) the person was served with the decision on 14 January 2014 (day/ month/year) and was expressly informed about the right to a retrial or appeal, in which procedures he has the right to participate and which allow the merits of the case, including fresh evidence, to be reexamined, and which may lead to

the original decision being reversed.

And

- The person did not request a retrial or appeal within the applicable time frame;

During the preparatory proceedings [opgeëiste persoon] did not deny having committed the offence as charged and he proposed that a sentence be imposed without a trial, A public prosecutor hrought an accusation with a motion for a verdict of guilty and sentence to the 2 years of imprisonment to be conditionally suspended for the period of 5 years, a fine equal to 30 daily line rates of 10 PLN each and payment of court costs and fees as agreed with the accused [opgeëiste persoon] .

The Court did not grant the prosecutor’s motion. On 12th December, 2013 a judgment was passed in absentia. On 19 th December 2013 the judgment with information about the right to and manner of appeal was served to the address given by [opgeëiste persoon] in the preparatory proceedings. The attempted deliver notice was left twice but the letter was not collected by the addressee. The second notice was left on 7th January, 2014.

The addressee did not collect the letter from the court within 7 days.

Pursuant to Art 139(1) of the Code of Criminal Procedure the letter was deemed as served on 14th January 2014.

During the preparatory proceedings (19t1 December, 2012) [opgeëiste persoon] was informed about his obligation to notify the authorities before which the proceedings were conducted of any change of residence or whereabouts lasting more than 7 days and consequences of non-fulfilment of the said obligation. He was also informed about the obligation to provide an address for service in Poland

(if he went abroad) and that the document sent to his last known address would be deemed as duly served If he failed to designate a new address for service in Poland.

Despite the aforesaid obligation [opgeëiste persoon] did not inform about the change of his whereabouts and did not designate a new address for service although in January 2013 he went abroad. According to Art.139( 1) of the Code of Penal Procedure, if a party to the proceedings has changed his place of residence or if ho has not residcd under a designated address and has failed to notify the agency before which the proceedings are pending of his new addrcss, a document dispatched to the address

last designated by such a party shall be considered to have been served. Pursuant to Art. 138 of the Code of Penal Procedure, a party residing abroad is obliged to designate an addressee for the service of documents in Poland. If he fails to do so, a document sent to his last known address in Poland, or, failing this, filed with the record of the case, shall be deemcd to have been served.

De rechtbank stelt met de officier van justitie vast dat de uitvaardigende justitiële autoriteit niet de in artikel 12 aanhef en onder c, van de OLW bedoelde situatie heeft aangekruist en niet de in artikel 12, aanhef en onder d, van de OLW bedoelde garantie heeft gegeven.

De officier van justitie heeft vervolgens op grond van het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie van 24 mei 2016 in de zaak Paweł Dworzecki (C‑108/16 PPU), gepubliceerd onder nummer ECLI:EU:C:2016:346 en de uitspraak van de rechtbank van 16 juni 2016, (ECLI:NL:RBAMS:2016:3643), geconcludeerd tot de weigering van de verzochte overlevering.

De rechtbank concludeert dat geen van de in de onderdelen a) tot en met d) van artikel 12 van de OLW geformuleerde uitzonderingen op de verplichting tot weigering van de overlevering zich voordoet en gelet op de dwingende formulering laat artikel 12 van de OLW de overleveringsrechter, als hij tot de conclusie komt dat zich geen van de – kaderbesluitconform uitgelegde – gevallen van de onderdelen a) tot en met d) voordoet, ook geen ruimte om af te zien van weigering van de overlevering.

De overlevering dient derhalve te worden geweigerd.

6. Toepasselijke wetsbepalingen

Artikelen 2, 5, 7 en 12 van de OLW.

7. Beslissing

WEIGERT de overlevering van
[opgeëiste persoon] , aan de
Judge of the II Criminal Division, Regional Court in Częstochowa (Polen) ten behoeve van de tenuitvoerlegging van de vrijheidsstraf, te ondergaan op het grondgebied van de uitvaardigende lidstaat, wegens de feiten waarvoor zijn overlevering wordt verzocht.

Aldus gedaan door

mr. H.P. Kijlstra, voorzitter,

mrs. A.C. Enkelaar en A.K. Glerum, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. D. Smeets, griffier,

en uitgesproken ter openbare zitting van 20 december 2016.

Ingevolge artikel 29, tweede lid, OLW staat tegen deze uitspraak geen gewoon rechtsmiddel open.