ECLI:NL:OGEAA:2016:866

Gerecht in Eerste Aanleg van Aruba

Datum uitspraak
25 november 2016
Publicatiedatum
6 januari 2017
Zaaknummer
P-2015/08682, 485 van 2016
Instantie
Gerecht in Eerste Aanleg van Aruba
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Strafrecht
Procedures
  • Eerste aanleg - enkelvoudig
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Arubaanse profijtontnemingszaak met betrekking tot witwassen en wederrechtelijk verkregen voordeel

In deze zaak, behandeld door het Gerecht in Eerste Aanleg van Aruba, stond de vordering van de officier van justitie centraal, die zich richtte op de ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel van de veroordeelde. De zaak betreft een profijtontnemingsprocedure naar aanleiding van een eerdere veroordeling voor het medeplegen van een gewoonte maken van witwassen. De veroordeelde, geboren in 1944, was al gedetineerd en werd bijgestaan door zijn raadsvrouw, mr. M.C. Vaders. De vordering werd inhoudelijk behandeld op 23 en 27 september 2016.

De officier van justitie vorderde dat het gerecht de maatregel van ontneming oplegde tot een maximumbedrag van Afl. 1.529.877,-, met de mogelijkheid van vervangende hechtenis indien betaling uitbleef. De verdediging voerde aan dat bij de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel geen rekening was gehouden met de kosten die de veroordeelde had gemaakt en dat zijn draagkracht niet toereikend was om aan de betalingsverplichting te voldoen.

Het gerecht oordeelde dat de vaststelling van het wederrechtelijk verkregen voordeel gebaseerd moest zijn op het bewezen verklaarde feit, dat een hoofdsom van € 23.352.500,- betrof. De officier van justitie kon niet worden gevolgd in zijn vordering voor een hoger bedrag. Uiteindelijk werd het bedrag aan wederrechtelijk verkregen voordeel vastgesteld op Afl. 52.690,44, met de verplichting tot betaling aan het Land Aruba. Bij gebreke van betaling zou vervangende hechtenis voor acht maanden worden toegepast. De beslissing werd uitgesproken op 25 november 2016 door rechter mr. W.C.E. Winfield.

Uitspraak

GERECHT IN EERSTE AANLEG VAN ARUBA
B E S L I S S I N G
op de vordering van de officier van justitie ex artikel 1:77 van het Wetboek van Strafrecht ten aanzien van de veroordeelde:
[veroordeelde],
geboren op [geboortedatum] 1944 in [geboorteplaats],
wonende in [woonplaats],
thans alhier gedetineerd.

1.Onderzoek van de zaak

1.1
De vordering is inhoudelijk behandeld ter openbare terechtzitting van 23 en 27 september 2016. De veroordeelde is verschenen, bijgestaan door zijn raadsvrouw, mr. M.C. Vaders, en is op de vordering gehoord.
1.2
Het gerecht heeft kennis genomen van de vordering van de officier van justitie en van hetgeen door de raadsvrouw van de veroordeelde ter terechtzitting naar voren is gebracht. Het gerecht heeft verder kennis genomen van het procesdossier in de zaak met opgemeld parketnummer.

2.Grondslag van de vordering

2.1
De veroordeelde is bij vonnis van dit gerecht van 18 oktober 2016, voor zover van belang, veroordeeld ter zake van:
primair: Medeplegen van een gewoonte maken van witwassen,
strafbaar gesteld bij artikel 430c in samenhang met de artikelen 430b en 49 van het Wetboek van Strafrecht (oud) en artikel 2:405 in samenhang met de artikelen 2:404 en 1:123 van het Wetboek van Strafrecht.
2.2
Het gerecht neemt als grondslag van de vordering in aanmerking voornoemd primair bewezen verklaard feit.

3.De vordering

3.1
De inleidende schriftelijke vordering van 31 maart 2016 van de officier van justitie, mr. B.J. Schmitz, strekt er toe dat het gerecht de maatregel van ontneming van het door de veroordeelde wederrechtelijk verkregen voordeel, als bedoeld in artikel 1:77, tweede en derde lid, van het Wetboek van Strafrecht, oplegt tot betaling aan het Land Aruba van het geschatte voordeel tot een maximumbedrag van Afl. 1.529.877,-.
Tevens vordert de officier van justitie dat het gerecht vervangende hechtenis toepast, indien volledige betaling van het verschuldigde bedrag of het volledig verhaal uitblijft.
3.2
De officier van justitie heeft ter terechtzitting de vordering in zoverre aangevuld, dat, indien het gerecht bij het strafvonnis over zal gaan tot verbeurdverklaring van het op 23 juni 2016 naar Aruba getransporteerde bedrag van € 60.000,- (aan commissie voor de veroordeelde) en het (tijdens een huiszoeking) bij de veroordeelde aangetroffen bedrag van € 380.200,- het te ontnemen voordeel met voormelde bedragen wordt verminderd tot een bedrag van Afl. 666.029,-. Ten slotte heeft de officier van justitie gevorderd dat ten aanzien van de veroordeelde vervangende hechtenis wordt toegepast voor de duur van een jaar, indien volledige betaling of volledig verhaal van het verschuldigde bedrag uitblijft.

4.De verdediging

De verdediging heeft onder meer aangevoerd dat er bij de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel geen rekening is gehouden met de eventuele door de veroordeelde gemaakte kosten met betrekking tot het plegen van het delict. Ook heeft de verdediging aangevoerd dat zowel de huidige als de toekomstige draagkracht van de veroordeelde niet toereikend (zullen) zijn om aan enige betalingsverplichting te voldoen jegens het Land Aruba, nu de veroordeelde op leeftijd is en zijn bezittingen in beslag zijn genomen.
De verdediging heeft op grond hiervan geconcludeerd tot afwijzing van de onderhavige vordering, dan wel tot matiging van het te ontnemen bedrag.

5.De beoordeling

5.1
Bij het veroordelend vonnis van 18 oktober 2016 is bewezen geacht dat de veroordeelde tezamen en in vereniging met zijn mededaders gedurende de periode van 1 augustus 2013 tot en met 24 juni 2015 telkens contante geldbedragen tot een totaalbedrag van circa € 23.352.500,- (hoofdsom), een bedrag van € 2.833.340,- (transport d.d. 23 juni 2015) en € 467.050,- (commissie) heeft witgewassen. Uit de bewijsmiddelen heeft het gerecht afgeleid dat de veroordeelde en zijn mededaders in ruil voor een aanzienlijke vergoeding (commissie), tientallen miljoenen euro’s, die hoogstwaarschijnlijk uit grootschalige drugshandel afkomstig waren, vanuit Nederland naar Aruba en Venezuela hebben doorgesluisd. De ontvangen commissie was zelf overigens ook weer voorwerp van witwashandelingen. Het gerecht concludeert uit het vorenstaande dat de veroordeelde en zijn mededaders uit voormeld strafbaar feit wederrechtelijk voordeel hebben genoten.
5.2
Het gerecht stelt voorop dat bij de vaststelling van de omvang van het door de veroordeelde uit het strafbare feit waarvoor hij is veroordeeld, wederrechtelijk verkregen voordeel dient te worden uitgegaan van het feit, zoals dat is bewezenverklaard. In het onderhavige geval betekent dit dat als hoofdsom waarover de door de veroordeelde verdiende commissie (het wederrechtelijk verkregen voordeel) moet worden berekend, het tenlastegelegde en bewezenverklaarde bedrag van € 23.352.500,- moet worden genomen. Reeds hierom kan de officier van justitie niet worden gevolgd in zijn vordering voor zover hij daarbij – op basis van de nader opgemaakte ontnemingsrapportage – uitgaat van een aanzienlijk hogere hoofdsom [1] . Slechts indien sprake is van
anderestrafbare feiten dan waarop de veroordeling ziet – mits voldoende aanwijzingen bestaan dat zij door de veroordeelde zijn begaan – kan op grond van artikel 1:77, tweede en derde lid, wederrechtelijk verkregen voordeel worden ontnomen dat uitgaat boven hetgeen rechtstreeks voortvloeit uit het feit zoals bewezen is verklaard. Het door de officier van justitie berekende voordeel is echter niet verkregen uit dergelijke andere feiten.
5.3
Uit de bewezenverklaring van het bedrag aan commissie van € 467.050,- volgt voorts dat het gerecht de officier van justitie is gevolgd in diens stelling dat de door de veroordeelde genoten commissie 2% bedraagt van de witgewassen hoofdsom. Nu ook dit bedrag uit de bewezenverklaring volgt en in deze procedure tot uitgangspunt dient te worden genomen, dient voorbij te worden gegaan aan het betoog van de officier van justitie dat de commissie op een hoger bedrag dient te worden vastgesteld.

6.Berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel

6.1
In navolging van de officier van justitie neemt het gerecht bij de vaststelling van het uiteindelijk aan de veroordeelde te ontnemen voordeel de na te noemen feiten en omstandigheden tot uitgangspunt. Daarbij is in aanmerking genomen dat deze feiten en omstandigheden op zichzelf niet door de verdediging zijn betwist.
6.2
Bij de berekening gaat het gerecht uit van de volgende wisselkoers: € 1,00 = Afl. 1,9624.
6.3
Van het aan de veroordeelde als wederrechtelijk verkregen voordeel te ontnemen bedrag dient te worden afgetrokken de bij het veroordelend vonnis verbeurdverklaarde bedragen van € 60.000,- en € 380.200,-. Aannemelijk is dat deze bedragen een deel vormen van de door de veroordeelde voor het witwassen van de hoofdsom ontvangen commissie. Nu deze bedragen door de verbeurdverklaring reeds aan veroordeeldes vermogen zijn onttrokken, is het onredelijk deze (nogmaals) aan de veroordeelde te ontnemen.
6.4
Het vorenstaande resulteert in het volgende bedrag aan wederrechtelijk verkregen voordeel:
€ 467.050,00 (commissie)
€ 60.000,00
- --------------- =
€ 407,050,00
€ 380.200,00
- ---------------- =
€ 26.850,00
6.5
Op basis van de hiervoor genoemde wisselkoers levert dit op een bedrag van Afl. 52.690,44. Het bestaan van door de veroordeelde gemaakte kosten die op dit bedrag in mindering dienen te worden gebracht is niet aannemelijk geworden. Daarbij is in aanmerking genomen dat de verdediging heeft nagelaten aan te geven waaruit deze kosten zouden hebben bestaan.
6.6
Het gerecht zal derhalve aan de veroordeelde de verplichting opleggen tot betaling van het bedrag van Afl. 52.690,44 aan het Land Aruba ter ontneming van het wederechtelijk verkregen voordeel. Bij niet volledige betaling noch volledig verhaal van het verschuldigde bedrag zal vervangende hechtenis van na te melden duur worden toegepast.
6.7
Het gerecht is van oordeel dat niet is gebleken of anderszins aannemelijk is geworden dat veroordeeldes draagkracht zowel nu als in de toekomst niet toereikend zal zijn om aan zijn verplichting tot betaling van dit bedrag te voldoen. Het verweer van de verdediging slaagt niet en wordt derhalve verworpen.

7.Bewijsmiddelen

7.1
De overtuiging dat de veroordeelde wederrechtelijk voordeel heeft genoten is gegrond op de feiten en de omstandigheden, die in de wettige bewijsmiddelen zijn vervat.
7.2
De bewijsmiddelen zullen in geval van hoger beroep in een aan deze beslissing te hechten bijlage worden opgenomen.

8.Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen maatregel is gegrond op de navolgende wettelijke bepalingen: artikel 1:77 juncto artikel 1:59 van het Wetboek van Strafrecht.

9.Beslissing

Het gerecht:
stelt het bedrag waarop het door de veroordeelde wederrechtelijk verkregen voordeel wordt geschat vast op
TWEEËNVIJFTIGDUIZEND ZESHONDERDENNEGENTIG FLORIN EN VIERENVEERTIG CENTEN (Afl. 52.690,44);
legt de veroordeelde de verplichting op tot betaling van voormeld bedrag aan het Land Aruba ter ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel;
bepaalt dat bij gebreke van volledige betaling of verhaal vervangende hechtenis wordt toegepast voor de duur van
ACHT (8) MAANDEN.
Deze beslissing is gegeven door de rechter mr. W.C.E. Winfield en uitgesproken ter openbare terechtzitting van dit gerecht op 25 november 2016, in tegenwoordigheid van de griffier.

Voetnoten

1.Vergelijk HR 22 april 2014, ECLI:NL:HR:2014:959