ECLI:NL:HR:2020:328

• Datum uitspraak: 28 februari 2020
• Publicatiedatum: 25 februari 2020
• Zaaknummer: 19/01613
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Belastingrecht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: G. de Groot; M.A. Fierstra; J. Wortel; A.F.M.Q. Beukers-van Dooren; P.A.G.M. Cools
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Cassatie over navorderingsaanslag inkomstenbelasting en boetebeschikking na uitstel voor aangifte

In deze zaak heeft de Hoge Raad op 28 februari 2020 uitspraak gedaan in een cassatieprocedure die was ingesteld door de Staatssecretaris van Financiën tegen een uitspraak van het Gerechtshof Amsterdam. De zaak betreft een navorderingsaanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen voor het jaar 2010, die aan de belanghebbende was opgelegd. De belanghebbende had zijn aangifte voor het jaar 2010 op 25 maart 2011 ingediend, en de aanslag was vastgesteld op 29 maart 2012. Op 14 april 2016 werd een navorderingsaanslag opgelegd, waarbij ook een vergrijpboete was opgelegd. De belastingadviseur van de belanghebbende had eerder uitstel voor de indiening van aangiften gevraagd, wat door de Inspecteur was verleend tot 1 mei 2012.

Het Gerechtshof had geoordeeld dat de navorderingsaanslag niet binnen de wettelijke termijn was opgelegd, omdat het uitstel voor indiening van de aangifte niet gold voor de reeds ingediende aangifte. De Hoge Raad heeft in cassatie het middel van de Staatssecretaris beoordeeld en geconcludeerd dat het verleende uitstel ook geldt als uitstel in de zin van de wet, zelfs als de aangifte al was ingediend. De Hoge Raad heeft de uitspraak van het Hof vernietigd en de zaak verwezen naar het Gerechtshof Den Haag voor verdere behandeling.

De Hoge Raad heeft geen veroordeling in de proceskosten uitgesproken. Dit arrest is gewezen door de vice-president en vier raadsheren, en is openbaar uitgesproken op 28 februari 2020.

Uitspraak

HOGE RAAD DER NEDERLANDEN

BELASTINGKAMER

Nummer 19/01613

Datum 28 februari 2020

ARREST

in de zaak van

de STAATSSECRETARIS VAN FINANCIËN

tegen

[X] te [Z] (hierna: belanghebbende)

op het beroep in cassatie tegen de uitspraak van het Gerechtshof Amsterdam van 26 februari 2019, nr. 18/00583, op het hoger beroep van de Inspecteur tegen een uitspraak van de Rechtbank Noord-Holland (nr. HAA 17/5504) betreffende de aan belanghebbende over het jaar 2010 opgelegde navorderingsaanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen, de daarbij gegeven boetebeschikking en de daarbij gegeven beschikking inzake heffingsrente. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

1. Geding in cassatie

De Staatssecretaris heeft tegen de uitspraak van het Hof beroep in cassatie ingesteld.

Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

Belanghebbende heeft een verweerschrift ingediend.

De Staatssecretaris heeft een conclusie van repliek ingediend.

De Advocaat-Generaal R.L.H. IJzerman heeft op 21 november 2019 geconcludeerd tot gegrondverklaring van het beroep in cassatie (ECLI:NL:PHR:2019:1207).

Belanghebbende heeft schriftelijk op de conclusie gereageerd.

2. Beoordeling van het middel

2.1

In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.

2.1.1

De aangifte inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen (hierna: IB/PVV) van belanghebbende voor het jaar 2010 is ingediend op 25 maart 2011. De aangifte is ingediend door de belastingadviseur van belanghebbende. De aanslag IB/PVV voor het jaar 2010 is vastgesteld op 29 maart 2012 conform de aangifte. Met dagtekening 14 april 2016 is aan belanghebbende een navorderingsaanslag IB/PVV over het jaar 2010 opgelegd. Bij de navorderingsaanslag is een vergrijpboete opgelegd.

2.1.2

De belastingadviseur heeft op 27 april 2011 verzocht om uitstel voor indiening van de aangiften IB/PVV voor een aantal belastingplichtigen, onder wie belanghebbende, met toepassing van de zogenoemde Beconregeling. De Inspecteur heeft conform het verzoek uitstel verleend tot 1 mei 2012.

2.2.1

Voor het Hof was onder meer in geschil of de navorderingsaanslag over het jaar 2010 is opgelegd binnen de aanslagtermijn van artikel 16, lid 3, AWR.

2.2.2

Het Hof heeft geoordeeld dat de termijn om na te vorderen over het jaar 2010 niet was verlengd door het verleende uitstel voor indiening van de aangifte IB/PVV voor dat jaar omdat die aangifte al was ingediend op het tijdstip dat dat uitstel werd gevraagd. Het Hof heeft daaruit geconcludeerd dat ten tijde van het opleggen van de navorderingsaanslag de daarvoor geldende termijn was overschreden en dat de Rechtbank terecht de navorderingsaanslag, de boetebeschikking en de beschikking inzake heffingsrente heeft vernietigd.

2.3.1

Het middel betoogt dat een door de inspecteur verleend uitstel ook een uitstel in de zin van artikel 16, lid 3, AWR is indien op het moment van het verlenen van het uitstel de aangifte al is ingediend.

2.3.2

Het middel slaagt op de gronden die zijn vermeld in het arrest dat de Hoge Raad vandaag heeft uitgesproken in de zaak met nummer 19/01242 (ECLI:NL:HR:2020:254) waarvan een geanonimiseerde kopie aan dit arrest is gehecht.

2.3.3

Verwijzing moet volgen voor beoordeling van de juistheid van de navorderingsaanslag en van de boete.

3. Proceskosten

De Hoge Raad ziet geen aanleiding voor een veroordeling in de proceskosten.

4. Beslissing

De Hoge Raad

- verklaart het beroep gegrond,

- vernietigt de uitspraak van het Hof,

- verwijst het geding naar het Gerechtshof Den Haag ter verdere behandeling en beslissing van de zaak met inachtneming van dit arrest.

Dit arrest is gewezen door de vice-president G. de Groot als voorzitter, en de raadsheren M.A. Fierstra, J. Wortel, A.F.M.Q. Beukers-van Dooren en P.A.G.M. Cools, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier F. Treuren, en in het openbaar uitgesproken op 28 februari 2020.