ECLI:NL:GHSHE:2015:2625

Uitspraak

Afdeling strafrecht

Parketnummer : 20-002625-13

Uitspraak : 14 juli 2015

TEGENSPRAAK

Arrest van de meervoudige kamer voor strafzaken van het gerechtshof

's-Hertogenbosch

gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de rechtbank Zeeland-

West-Brabant, zittingsplaats Breda, van 9 augustus 2013 in de strafzaak met parketnummer
02-801163-10 tegen:

[verdachte],

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedag] 1971,

thans verblijvende in Huis van Bewaring Roermond te Roermond.

Hoger beroep

Bij vonnis waarvan beroep:

- is de verdachte ter zake van:

doodslag,

een lijk verbergen met het oogmerk om het feit en de oorzaak van het overlijden te verhelen, en

een afbeelding van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken, in bezit hebben,

veroordeeld tot een gevangenisstraf van 11 jaren met aftrek overeenkomstig artikel 27 van het Wetboek van Strafrecht;

- heeft de rechtbank beslist over in beslag genomen voorwerpen.

De verdachte heeft tegen voormeld vonnis hoger beroep ingesteld.

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in hoger beroep, alsmede het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door en namens de verdachte naar voren is gebracht.

De vordering van de advocaat-generaal houdt in dat het hof het beroepen vonnis zal vernietigen en opnieuw rechtdoende:

de verdachte voor de hem onder 1. ten laste gelegde doodslag en de onder 2. en 3. ten laste gelegde feiten zal veroordelen tot een gevangenisstraf voor de duur van 12 jaar met aftrek overeenkomstig artikel 27 van het Wetboek van Strafrecht;
zal beslissen op de in beslag genomen voorwerpen conform de beslissing van de rechtbank.

De verdediging heeft:

bepleit dat verdachte van het hem onder 1. en 2. ten laste gelegde zal worden vrijgesproken;
zich gerefereerd aan het oordeel van het hof ten aanzien van het onder 3. ten laste gelegde.

Ontvankelijkheid van het hoger beroep

Het hoger beroep van de verdachte richt zich mede tegen de vrijspraak door de rechtbank van hetgeen aan de verdachte onder 3. ten laste werd gelegd ten aanzien van de afbeeldingen [bestandsnaam], [bestandsnaam], [bestandsnaam], [bestandsnaam], [bestandsnaam] en [bestandsnaam]. Dat is in strijd met het bepaalde in artikel 404 van het Wetboek van Strafvordering, zodat de verdachte in zoverre niet-ontvankelijk zal worden verklaard in het hoger beroep.

Vonnis waarvan beroep

Het hof kan zich op onderdelen niet met het beroepen vonnis – voor zover aan het oordeel van het hof onderworpen – verenigen. Om redenen van efficiëntie zal het hof evenwel het gehele vonnis vernietigen.

Tenlastelegging

Aan verdachte is – na wijziging van de tenlastelegging ter terechtzitting in eerste aanleg en voor zover thans nog aan de orde – ten laste gelegd dat:

1. primair
hij op of omstreeks 13 april 2007, althans in of omstreeks de periode van 13 april 2007 tot en met 18 februari 2008 te Baarle-Nassau, althans in Nederland en/of te Baarle-Hertog, althans in België opzettelijk en al dan niet met voorbedachte rade, [slachtoffer], van het leven heeft beroofd, immers heeft verdachte met dat opzet en al dan niet na kalm beraad en rustig overleg

met een mes, althans een scherp en/of puntig voorwerp die [slachtoffer] in haar rechterbovenbeen gesneden en/of gestoken en/of
die [slachtoffer] gewurgd of doen stikken en/of samendrukkend geweld toegepast op de hals/keel van die [slachtoffer], in elk geval bij die [slachtoffer] op enige wijze de ademhaling belemmerd,

ten gevolge of mede ten gevolge van welke handeling(en) die [slachtoffer] is overleden, in elk geval opzettelijk zodanig geweld tegen/op die [slachtoffer] uitgeoefend dat zij is overleden;

subsidiair
hij op of omstreeks 13 april 2007, althans in de periode van 13 april 2007 tot en met
18 februari 2008 te Baarle-Nassau, althans in Nederland en/of te Baarle-Hertog, althans in België, aan een persoon genaamd [slachtoffer], zijnde zijn, verdachtes, echtgenote, opzettelijk en al dan niet met voorbedachte rade, zwaar lichamelijk letsel (een steek/snijwond in het rechterbovenbeen), heeft toegebracht, door opzettelijk, al dan niet na kalm beraad en rustig overleg met een mes, althans een scherp en/of puntig voorwerp in het been van voornoemde [slachtoffer] te steken en/of snijden, in elk geval door opzettelijk geweld tegen/op die [slachtoffer] uit te oefenen, terwijl het feit de dood ten gevolge heeft gehad;

meer subsidiair
hij op of omstreeks 13 april 2007, althans in de periode van 13 april 2007 tot en met
18 februari 2008 te Baarle-Nassau, althans in Nederland en/of te Baarle-Hertog, althans in België opzettelijk, al dan niet met voorbedachte rade, mishandelend een persoon (te weten [slachtoffer], zijnde zijn, verdachtes, echtgenote), na kalm beraad en rustig overleg met een mes, althans een scherp en/of puntig voorwerp in het rechterbovenbeen heeft gestoken en/of gesneden, althans zodanig geweld heeft uitgeoefend tegen/op een persoon (te weten

[slachtoffer], zijnde zijn, verdachtes, echtgenote) ten gevolge waarvan deze is overleden;

meest subsidiair
hij op of omstreeks 13 februari 2007, althans in de periode van 13 februari 2007 tot en met 18 februari 2008 te Baarle-Nassau, althans in Nederland en/of te Baarle-Hertog, althans in België, opzettelijk [slachtoffer], zijnde zijn, verdachtes, echtgenote, tot wiens onderhoud en/of verpleging en/of verzorging hij, verdachte, krachtens wet en/of overeenkomst verplicht was, in een hulpeloze toestand heeft gebracht en/of gelaten, immers heeft hij, verdachte, toen voornoemde [slachtoffer] ernstig letsel (een verwonding aan het rechterbovenbeen) had opgelopen, nagelaten tijdig adequate medische hulp in te roepen, ten gevolge waarvan voornoemde [slachtoffer] is overleden;

2.
hij op of omstreeks 13 april 2007, althans in of omstreeks de periode van 13 april 2007 tot en met 18 februari 2008 te Baarle-Nassau, althans in Nederland en/of Baarle-Hertog, althans in België het lijk van [slachtoffer] heeft verborgen en/of weggevoerd en/of weggemaakt, met het oogmerk om het feit en/of de oorzaak van het overlijden van die [slachtoffer] te verhelen, immers heeft hij, verdachte,

het stoffelijk overschot van voornoemde [slachtoffer] in een slaapzak en/of bruidszak verpakt en/of (vervolgens)
het stoffelijk overschot van voornoemde [slachtoffer] in een afvalcontainer gedeponeerd en/of (vervolgens)
een houten kist/kubus om die afvalcontainer met daarin het stoffelijk overschot van die [slachtoffer] heen gebouwd waardoor die afvalcontainer met daarin het stoffelijk overschot van die [slachtoffer] aan het zicht werd onttrokken, althans die container met daarin het stoffelijk overschot van voornoemde [slachtoffer] in een houten kist/kubus verborgen;

3.
hij op een of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 1 december 2007 tot en met 27 februari 2008, in elk geval op of omstreeks 27 februari 2008, in Miami en/of elders in de Verenigde Staten en/of op de luchthaven Schiphol, gemeente Haarlemmermeer, in elk geval in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, één of meermalen (telkens) een afbeelding en/of (een) gegevensdrager(s), te weten één foto/fotografische afbeelding en/of een laptop (Acer type Aspire 4520) en/of een mobiele telefoon (Sony Ericsson K810i) en/of een digitale camera (Sony DSC-S80) heeft vervaardigd en/of ingevoerd en/of uitgevoerd en/of in bezit heeft gehad, terwijl die afbeelding en/of gegevensdrager één of meer afbeeldingen van seksuele gedragingen bevatte(n), waarbij (telkens) een persoon die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt, was betrokken of schijnbaar was betrokken, welke voornoemde seksuele gedragingen bestonden uit (onder meer):

* het betasten van de geslachtsdelen en/of de borsten en/of tepels en/of de billen door een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaren nog niet heeft bereikt (met de penis en/of vinger(s)/hand(en) en/of een voorwerp en/of de tong) (afbeelding zoals omschreven op
blz. 8358: [bestandsnaam])

en/of

* het geheel of gedeeltelijk naakt (laten) poseren van een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaren nog niet heeft bereikt, waarbij deze persoon gekleed en/of opgemaakt is en/of in een omgeving en/of met voorwerpen en/of in (erotisch getinte) houdingen poseert die niet bij de leeftijd past en/of waarbij deze persoon zich (vervolgens) in opeenvolgende afbeeldingen/filmfragmenten van de kleding ontdoet en/of (waarna) door het camerastandpunt en/of de uitsnede van de afbeelding/film en/of de (onnatuurlijke) pose en/of de wijze van kleden van deze persoon nadrukkelijk de (ontblote) geslachtsdelen in beeld gebracht worden (afbeelding zoals omschreven op blz. 8358: [bestandsnaam]).

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten of omissies voorkomen, zijn deze verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

Vrijspraak

De advocaat-generaal heeft gerequireerd tot bewezenverklaring van het onder 3. ten laste gelegde feit, te weten – kort weergegeven – het in bezit hebben van een afbeelding van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken.

Het hof overweegt dienaangaande als volgt.

Artikel 240b van het Wetboek van Strafrecht ziet op een afbeelding van een gedraging van expliciet seksuele aard, zoals die aan de hand van de afbeelding kan worden vastgesteld, waaronder begrepen het op zinnenprikkelende wijze tonen van de geslachtsdelen of de schaamstreek. Het gaat hierbij om een gedraging die reeds door haar karakter strekt tot het opwekken van een seksuele prikkeling.

Voorts ziet artikel 240b op een afbeelding die weliswaar niet een gedraging van expliciet seksuele aard in de hiervoor aangegeven zin toont, maar die, gelet op de wijze waarop zij is tot stand gekomen eveneens strekt tot het opwekken van seksuele prikkeling. Hierbij kan het gaan om een afbeelding van iemand in een houding of omgeving die weliswaar op zichzelf of in andere omstandigheden ‘onschuldig’ zou kunnen zijn, maar die in het concrete geval een onmiskenbaar seksuele strekking heeft.

Het hof heeft de ten laste gelegde afbeelding in raadkamer bekeken. Naar het oordeel van het hof kan de afbeelding in het licht van het vorenstaande niet worden gekwalificeerd als een afbeelding van een seksuele gedraging als bedoeld in artikel 240b van het Wetboek van Strafrecht. Op de afbeelding is immers naar het oordeel van het hof geen sprake van een gedraging van expliciet seksuele aard, terwijl het hof uit het voorhanden bewijs evenmin de overtuiging heeft bekomen dat de afbeelding een onmiskenbaar seksuele strekking heeft.

Bijgevolg zal de verdachte worden vrijgesproken van het hem onder 3. ten laste gelegde.

Het bewijs^[1]

1. De verklaring van verdachte, voor zover inhoudende – zakelijk weergegeven – als volgt:

De familienaam van mijn vrouw is [slachtoffer] met roepnaam [slachtoffer]. Op zijn Wit-Russisch is haar voornaam [slachtoffer]. Ze wordt ook [slachtoffer] genoemd.^[2]

2. Het proces-verbaal van verbalisanten [verbalisant 3], [verbalisant 4] en [verbalisant 5], voor zover inhoudende – zakelijk weergegeven – als volgt:

Op verzoek van [naam] werd door ons op 18 februari 2008 en navolgende dagen een onderzoek ingesteld in een woning en aan goederen. Aanleiding van dit verzoek was een rechtshulpverzoek gedaan namens de Belgische autoriteiten met de vraag assistentie te verlenen bij een doorzoeking in een woning te Baarle-Nassau.

Het onderzoek vond plaats in een woning met bedrijfsruimte deels gelegen op het grondgebied van de gemeente Baarle-Hertog (België) deels op het grondgebied van de gemeente Baarle-Nassau (Nederland.)

Aan de voorzijde van het pand gezien vanaf de [straat] te Baarle-Nassau bevond zich een woongedeelte en aan de achterzijde van het pand bevond zich een bedrijfsgedeelte.

Beide delen waren tegen elkaar aangebouwd en vormden samen één pand en stonden inpandig met elkaar in verbinding.

Het woongedeelte was gelegen aan de [straat] te Baarle-Nassau en was voorzien van het [huisnummer].

Het bedrijfsgedeelte was gelegen aan de [straat] te Baarle-Hertog en was voorzien van het [huisnummer].

Tijdens de doorzoeking werd door ons in de speelkamer een zwakke, doch indringende lucht waargenomen. Deze lucht herkenden wij als een geur die vrijkomt bij de ontbinding van een lijk. Hierop werd door mij, [verbalisant 3], assistentie gevraagd aan de Belgische speurhondgeleiders.

Door de hondengeleiders werd aan mij gemeld dat hun honden een reactie vertoonden bij de bekisting in de speelkamer in het woongedeelte van het pand. Gezien deze reactie bestond de mogelijkheid dat in deze bekisting een stoffelijk overschot was verborgen.

Door medewerkers van het Korps Landelijke Politie Diensten werd vervolgens met behulp van röntgenapparatuur een opname gemaakt van deze bekisting. Op één van de röntgenfoto's zag ik, [verbalisant 3], lichaamsdelen van een mens.^[3]

3. De verklaring van [getuige 25], voor zover inhoudende – zakelijk weergegeven – als volgt:

Het vastleggen van de grensbepaling in deze woning heeft plaatsgevonden. Hieruit blijkt dat de bewuste locatie (noot verbalisant: de locatie in de woning [adres 1] te Baarle-Nassau alwaar zich vermoedelijk een stoffelijk overschot in bevindt) zich integraal op Nederlands grondgebied bevindt.^[4]

4. Het rapport “Sporenonderzoek naar aanleiding van het aantreffen van een stoffelijk overschot in een vuilcontainer op 18 februari 2008” van het Nederlands Forensisch Instituut, voor zover inhoudende – zakelijk weergegeven – als volgt:

Op de plaats delict werd de bekisting in de speelkamer verwijderd. In deze bekisting bleek een grijze vuilcontainer te staan. Tussen de bekisting en de vuilcontainer werden uitgeharde delen polyurethaanschuim aangetroffen, voornamelijk op het deksel en nabij de onderzijde van de vuilcontainer.

Het deksel van de container was met een kit afgedicht. Na het onderzoek aan de buitenzijde van de vuilcontainer werd deze voor nader onderzoek vervoerd naar het NFI.

Op de bovenzijde van het deksel en aan de onderzijde van de container werden restanten van polyurethaanschuim aangetroffen. Het deksel van de vuilcontainer was afgedicht met een siliconenlijm.

In de vuilcontainer bevonden zich achtereenvolgens vanaf de bovenzijde gezien:

1. een laag uitgehard polyurethaanschuim;

2. een laag versnipperd papier;

3. verpakt slachtoffer (wordt nader gespecificeerd);

4. losse kranten, folders en papierenbescheiden door vermoedelijk het lichaamsvocht samengeklonterd tot één pakket.

Onderzoek verpakt slachtoffer

Het slachtoffer was verpakt in een overwegend blauw gekleurde slaapzak met deels daarom heen een witte kledingzak. De witte kledingzak toont het opschrift “[naam winkel] [adres 2](niet leesbaar) [plaats] Tel. [telefoonnummer]”.

De slaapzak werd aan de bovenliggende zijde opengeknipt. Nadat de slaapzak was opengeknipt werd het slachtoffer uit de slaapzak verwijderd en op een aparte tafel gelegd voor nader onderzoek.

Onderzoek stoffelijk overschot

Het gemummificeerde lichaam lag in een foetushouding met het hoofd in de richting van de bodem van de vuilcontainer. Op het rechter bovenbeen was een wond zichtbaar.^[5]

5. De brief opgemaakt door van E.A.J. van Dijk, voor zover inhoudende – zakelijk weergegeven – als volgt:

Op 21 februari 2008 werd door mij een onderzoek ingesteld naar de dentale gegevens van een vrouw, wiens in verregaande staat van ontbinding verkerende lijk op 18 februari 2008 werd aangetroffen in een woning aan de [adres 1] te Baarle-Nassau, teneinde middels gebitsvergelijking een uitspraak te kunnen doen over de identiteit.

Daartoe werd de dode vrouw door mij geschouwd in het mortuarium van het NFI. Door mij werd een post mortem odontogram opgemaakt.

De vermoedelijke personalia van de vrouw luiden:

[slachtoffer], geboren [geboortedag] 1981 te [geboorteplaats], laatst wonende [adres 1] te Baarle-Nassau.

Ante mortem gegevens waren aanwezig in de vorm van een behandeljournaal en een OPG röntgenopname, afkomstig van [tandarts], tandarts te Westerloo, België.

Conclusie.

De AM gegevens tonen 27 behandelingen aan evenzoveel elementen, waaronder een driedelige brug, een metaalporselein kroon en 15 buccale veneers van composiet.

Alle verrichtingen zijn post mortaal in overeenstemming, zowel qua element nummer als gebruikte materialen.

Met absolute zekerheid kan ik verklaren dat de door mij geschouwde vrouw, [slachtoffer] is met verdere personalia als boven vernoemd.^[6]

6. Het rapport “Pathologie onderzoek naar aanleiding van een mogelijk niet natuurlijke dood” van het Nederlands Forensisch Instituut, voor zover inhoudende

Overledene

Naam [slachtoffer]

Geboortedatum [geboortedag] 1981

Geboorteplaats [geboorteplaats], Wit-Rusland

Volgens verkregen inlichtingen werd deze vrouw bij een huiszoeking dood aangetroffen. Het lichaam werd in een vrijwel luchtdicht afgesloten container aangetroffen.

Bij de sectie werd vooralsnog geen anatomische doodsoorzaak aangetoond.

Er waren geen aanwijzingen voor ziekelijke orgaanafwijkingen die het intreden van de dood zouden kunnen verklaren of hiervoor van betekenis geweest zouden kunnen zijn.

Er waren geen aanwijzingen verkregen voor inwerking van uitwendig mechanisch samendrukkend of botsend geweld op de hals. Dit sluit een dergelijk geweld echter niet uit omdat bij jonge personen er geen breuken aan het halsskelet hoeven op te treden bij samendrukkend geweld op de hals en bloeduitstortingen niet meer goed te beoordelen waren wegens de zeer voortgeschreden postmortale veranderingen. Er werd geen toxicologische bijdrage aan het overlijden aangetoond.

Conclusie

Bij de sectie op het lichaam van [slachtoffer], geboren op [geboortedag] 1981, werd geen anatomische en geen toxicologische doodsoorzaak gevonden.

Uitwendige schouwing

Op het rechterbovenbeen aan de voorzijde, op circa 64 tot 73 centimeter vanaf de voetzoolrand werd een schuin verlopende, streepvormige en in de onderhuid vrij scherprandige huidperforatie geconstateerd, reikend tot in het onderhuidse weefsel en spieren en in een klein gebied tot op het bot.^[7]

7. De verklaring van B. Kubat, zoals afgelegd ter terechtzitting in eerste aanleg van9 juni 2011, voor zover inhoudende – zakelijk weergegeven – als volgt:

Bij de obductie is de klieving geconstateerd en onderzocht. Ik had zicht op het bovenbeenbot. De grote beenvaten kunnen niet zijn geraakt. Andere wat grotere bloedvaten kunnen wel geraakt zijn. Als een dergelijke klieving in deze vaten bij leven wordt toegebracht, dan kan dit een op zichzelf staande doodsoorzaak zijn.

8. De verklaring van B. Kubat, zoals afgelegd ter terechtzitting in eerste aanleg van27 september 2011, voor zover inhoudende – zakelijk weergegeven – als volgt:

De medische voorgeschiedenis van het slachtoffer geeft geen aanleiding om te concluderen dat er sprake is geweest van een ziekelijke afwijking.

9. De brief, opgemaakt door F.R.W. van de Goot, voor zover inhoudende – zakelijk weergegeven – als volgt:

Naar ontvangen gegevens zou het lichaam van een vrouw gevonden zijn. Het lichaam zou in een plastic container gelegen hebben. Het zou hier om de op [geboortedag] geboren [slachtoffer] gaan.

Aan het rechter been wordt een diepe scherprandige klieving van de huid en de onderliggende weke delen gezien. Hierbij zou zelfs het bot (net) geraakt zijn.

Na bestuderen van de foto's kan worden opgemaakt dat de weke delen (het vetweefsel en de spieren) eveneens duidelijk tekenen van ontbinding tonen (zeker als dit wordt vergeleken met de weke delen die zichtbaar worden bij het uitnemen van het aangedane botstuk met omgevende weke delen). Hieruit kan de conclusie worden getrokken dat het letsel reeds aanwezig was ten tijde van het ontbindingsproces. Het is derhalve zeer onwaarschijnlijk dat dit letsel dus bijvoorbeeld bij de berging van het lichaam of tijdens het transport is opgeleverd.

Hiervan uitgaande kan dus niet worden uitgesloten dat deze beschadiging dus al langer aanwezig was en openbaart zich ook de mogelijkheid dat deze beschadiging ten dele of in zijn geheel ten tijde van het verstoppen ook al aanwezig was.

Op grond van ontbindingskenmerken kan alleen gesteld worden dat het letsel reeds aanwezig was toen het slachtoffer in de definitieve bergplaats werd verstopt waarbij er de mogelijkheid bestaat dat dit letsel ook al ten tijde van het intreden van de dood aanwezig was.

Indien dit letsel bij leven zou zijn opgelopen ben ik het zondermeer eens dat dit een grote rol zou kunnen spelen bij het intreden van de dood. Een dermate verwonding bevat legio kleine slagadertjes die tezamen een even dodelijke verbloeding kunnen opleveren.

Ik ben het met dr. B. Kubat eens dat op grond van de sectiebevindingen geen zekere doodsoorzaak kan worden aangewezen.

Het is mijns inziens zondermeer een mogelijkheid dat klievend letsel aan het been op basis van verbloeding de oorzaak van het intreden van de dood kan zijn. Tevens is een andere, veel voorkomende oorzaak voor het intreden van de dood, te weten wurging, niet uit te sluiten.

Conclusie

Bij [slachtoffer], geboren [geboortedag] was geen zekere anatomische of toxicologische doodsoorzaak aanwijsbaar. Het letsel aan het rechter been zou, indien ten dele of in zijn geheel bij leven opgelopen, het intreden van de dood kunnen verklaren op basis van bloedverlies.^[8]

10. De verklaring van F.R.W. van de Goot, zoals afgelegd ter terechtzitting in eerste aanleg van 28 september 2011, voor zover inhoudende – zakelijk weergegeven – als volgt:

Ik heb de medische voorgeschiedenis van het slachtoffer ontvangen. De bloedwaarden die ik heb gezien, duiden niet op iets acuuts.

Ik kan op grond van de stukken die ik ontvangen heb zeggen dat het slachtoffer niet in de container waarin zij is aangetroffen, is overleden. Op het moment dat het lichaam in de kliko werd gestopt, was het letsel aan het been zeker aanwezig.

Als het letsel bij leven is toegebracht, dan leidt dat tot hevig bloedverlies. De grote keep in het been heeft dan tot de dood kunnen leiden.

11. Het proces-verbaal onderzoek kist, voor zover inhoudende – zakelijk weergegeven – als volgt:

Bij het ontmantelen van de kist bleek dat de platen MDF met behulp van schroeven, lijm en kit op de houten constructie waren bevestigd. Vervolgens waren de hoeklatten ook met behulp van lijm aangebracht. Het was niet mogelijk de kist te ontmantelen zonder het aanbrengen van schade. Bij onderzoek van de buitenzijde van de kist voor het ontmantelen werd geen schade of andere onregelmatigheden aan de kist geconstateerd waaruit kon worden afgeleid dat de kist in een eerder stadium werd opengemaakt en weer dichtgemaakt.^[9]

12. Het proces-verbaal van onderzoek betreffende het onderzoek van de kist, voor zover – inhoudende – zakelijk weergegeven – als volgt:

Op 18 februari 2008 werd bij een doorzoeking van het pand [adres 1] te Baarle-Nassau het stoffelijk overschot aangetroffen van [slachtoffer], geboren te [geboorteplaats]

(Wit Rusland) op [geboortedag] 1981. Het lichaam werd aangetroffen in een in de speelkamer van het pand staande afvalcontainer. Deze afvalcontainer stond in een tegen een van de wanden gemaakte houten kist. Voor het verwijderen van de afvalcontainer werd de houten kist geheel afgebroken. Bij het afbreken van deze ombouw werd een onderzoek naar de wijze van bouwen van de kist en een onderzoek naar sporen aan de kist en de container ingesteld.

De kist stond tegen de muur.

Gezien de beschadigingen die ontstonden bij de demontage van de kist kan worden gesteld, dat het onmogelijk is de kist zoals die door ons werd aangetroffen te openen en opnieuw te sluiten, zonder dat dit aan de buitenzijde zichtbaar is.^[10]

13. Het TNO-rapport “Bouwvolgorde kist”, voor zover inhoudende – zakelijk weergegeven – als volgt:

In het onderzoek is uitgegaan van twee mogelijke scenario’s:

De kist is geconstrueerd, de vuilcontainer is ingebracht en vervolgens is de kist kort daarna afgesloten en afgewerkt. Dit wordt gezien als het ware één handeling.

De kist is geconstrueerd en geheel afgewerkt. Vervolgens, na enige tijd, wordt de rechter zijplaat verwijderd, de vuilcontainer wordt ingebracht waarna de kist wederom wordt afgewerkt. Dit wordt gezien als het ware twee handelingen.

Het nadere onderzoek is onder te verdelen in drie hoofdlijnen:

bouwtechnische aspecten;

gebruikte materialen;

aanbrengen van de laag purschuim aan de bovenzijde van de vuilcontainer.

De gebruikte materialen zijn:

delen van de kist aangetroffen op de PD;
de vuilcontainer zoals aangetroffen op de PD;
het deksel van een nieuwe vuilcontainer, deze is aangeschaft t.b.v. de reconstructie;
de reconstructie van de kist bij TNO;
spuitbussen en vulspuiten met materialen soortgelijk met die van de PD;
foto’s en dvd’s gemaakt tijdens ontmanteling van de kist.

2.1 Bouw technische aspecten

2.1.1 Beschadigingen van de MDF platen

Tijdens het ontmantelen van de kist door een team specialisten van Forensisch Technisch Onderzoek (FTO) zijn de hoeklatten, waarmee de kist was afgewerkt, losgemaakt. Ondanks gehanteerde voorzichtigheid zijn de MDF platen, waarop de afwerklatten verlijmd waren, beschadigd.

Om zeker te stellen of er altijd beschadigingen optreden aan de rechter zijplaat en de afwerklatten is de kist in het laboratorium nagebouwd. Vervolgens is, met inachtneming van de droogtijd en uithardtijd van de gebruikte materialen, getracht om de afwerklatten te demonteren zonder de MDF plaat en de afwerklatten te beschadigen. Echter dat is niet gelukt.

Het blijkt dus niet mogelijk te zijn om de afwerklatten los te maken zonder de MDF platen te beschadigen. Daarnaast is het niet mogelijk gebleken om de afwerklatten te demonteren zonder dat ze in twee of meer stukken scheurden. Een overeenkomend patroon is waarneembaar betreffende beschadigingen van de verflaag.

Bij nauwlettend onderzoek van de rechter zijplaat uit de PD zijn geen beschadigingen op de MDF plaat en de verflaag aangetroffen anders dan die zijn ontstaan bij het demonteren van de kist door het team van FTO. Bovendien kwamen de beschadigingen aan de MDF plaat en de afwerklatten uit het laboratorium en de PD overeen.

2.1.2 Schroefgaten voor montage van de rechter zijplaat

De rechter zijplaat was onder meer met schroeven gemonteerd op het houten frame van de kist. Er zijn geen dubbele schroefgaten gevonden in het houten frame van de kist. Dubbele schroefgaten zouden gevonden zijn wanneer de rechter zijplaat vervangen zou zijn door een soortgelijke, niet beschadigde, plaat MDF. Het is zeer onwaarschijnlijk dat de schroeven op exact dezelfde positie kunnen worden geplaatst op een nieuwe plaat MDF, zelfs wanneer de oude plaat als mal gebruikt zou worden. Derhalve mag geconcludeerd worden dat indien scenario B geldig is, de rechter zijplaat exact op dezelfde positie gemonteerd was, gebruik makende van dezelfde schroefgaten en dezelfde MDF-plaat als tijdens de bouw van de kist in scenario A.

2.1.3 Discussie

Het is niet mogelijk om de rechter zijplaat te demonteren, tijdens scenario B, zonder:

de verflaag te beschadigen;
de afwerklatten onherstelbaar te beschadigen;
de MDF plaat te beschadigen.

Het is zeer onwaarschijnlijk dat de MDF plaat, tijdens scenario B, vervangen is door een nieuw, niet beschadigd exemplaar. In dat geval zouden dubbele schroefgaten zichtbaar moeten zijn in het houten frame van de kist.

Bij het analyseren van de rechter zijplaat zijn geen andere beschadigingen aangetroffen, anders dan ontstaan bij het demonteren van de kist door het team van FTO. Deze beschadigingen hadden zichtbaar moeten zijn wanneer scenario B geldig is. Derhalve mag geconcludeerd worden dat het niet waarschijnlijk is dat de rechter zijplaat tijdens scenario B verwijderd is en vervolgens herplaatst.

De afwerklatten die zijn gebruikt voor het afwerken van de kist zijn allen identiek, voor zover visueel waarneembaar. Doordat het niet mogelijk is de afwerklatten te demonteren zonder deze onherstelbaar te beschadigen zouden deze vervangen moeten zijn in scenario B. Het is bijzonder toevallig dat de onherstelbaar beschadigde latten vervangen zijn, in scenario B, door identieke latten.

2.2 Gebruikte materialen

Bij het construeren van de kist zijn onder meer de volgende montage middelen gebruikt:

Acrylaat kit, kleur wit, merk Rubson;
Fixall, lijm, merk Soudal;
Purschuim, merk Bison.

2.2.1 Het gebruik van acrylaat kit

Er was kit aangetroffen tussen de MDF plaat aan de voorzijde, de houten balk, waartegen de MDF plaat gemonteerd was en de vloer. Bovendien was kit aangetroffen op meerdere plaatsen onder de verf waarmee de kist afgewerkt was. De kist is dus onder meer samengesteld met kit tijdens scenario A.

Om de rechter zijplaat af te werken was tijdens scenario B tevens kit gebruikt. Voor zover visueel waarneembaar komen de gebruikte kitsoorten bij beide scenario’s overeen.

2.2.2 Het gebruik van lijm

Tijdens het bouwen van de kist (scenario A) was lijm te weten fixit, gebruikt voor

het verlijmen van het voorpaneel, de linkerzijkant en de afwerklatten.

Tijdens het herplaatsen van de rechter zijwand (scenario B) was dezelfde lijm gebruikt (getuige een lege flacon die gevonden is in de laag purschuim dus aan de onderzijde van de vuilcontainer was aangebracht). Voor zover visueel waarneembaar komen de gebruikte lijmsoorten bij beide scenario's overeen.

2.2.3 Afwerking van de kist met verf

De kist was aan de buitenzijde volledig afgewerkt met witte verf. Dit geldt zowel voor de platen als voor de latten op de hoeken van de kist. De dikte van de verflaag is opgemeten met behulp van een microscoop.

Er zijn op de verschillende onderdelen van de kist telkens drie metingen verricht om vervolgens de gemiddelde verflaagdikte te berekenen (zie Tabel 1).

Tabel 1 De dikte van de verflaag (in um) op verschillende onderdelen van de kist. De metingen zijn 3 keer uitgevoerd op de onderdelen. Vervolgens is per onderdeel de gemiddelde dikte berekend.

Onderdeel

Meting

Gemiddelde

Linker zijwand houten lat

110

Linker zijwand MDF plaat

Rechter zijwand houten lat

Rechter zijwand MDF plaat

Linker zijwand op kit

127

148

142

139

Bovenplaat op lijm balk met muur

145

162

152

153

De verflaag bestond uit één laag en niet uit twee afzonderlijke lagen. Dit impliceert dat de verflaag in één keer is aangebracht of dat de tweede verflaag binnen 24 uur na aanbrengen van de eerste verflaag is aangebracht (terwijl de eerste laag nog niet uitgehard was). Opvallend is dat de verflaag op de linkerzijwand zowel op de plaat als op de houten lat veel dikker is in vergelijking met de verflaag van de rechter zijwand.

Discussie

Het is bijzonder toevallig dat er tijdens het bouwen van de kist (scenario A) en het herplaatsen van de rechter zijplaat (scenario B) vier materialen zijn gebruikt door verschillende personen, die overeenkomen. Deze overeenkomst betreft de kit, de lijm en de verf voor zover visueel waarneembaar. Dit is op zich geen sterk argument tegen de geldigheid van scenario B, het is wel bijzonder toevallig.

Sterkere argumenten, tegen geldigheid van scenario B, betreffen de laagdikte en de laagopbouw van de verflaag waarmee de kist was afgewerkt. Wanneer uitgegaan wordt van het bestaan van scenario B zou de rechter zijplaat voor een tweede keer afgewerkt moeten worden. Dit om ontstane schade aan de verflaag bij demontage van de rechter zijplaat te herstellen. Zou de schade niet hersteld zijn, tijdens scenario B, dan had de schade aan de kist zichtbaar moeten zijn bij het aantreffen van de kist door het team van FTO. Deze schade is niet aangetroffen. Na het noodzakelijke herstel zou een dikke verflaag, circa 100 um, bestaande uit meerdere lagen gevonden moeten worden. Juist het tegengestelde is gevonden: een verflaagdikte van circa 40 um bestaande uit een enkele verflaag. Hiermee is het onwaarschijnlijk dat scenario B bestaan heeft en is de vuilcontainer kort na het bouwen van de kist aangebracht.

2.3 Aanbrengen van de laag purschuim aan de bovenzijde van de vuilcontainer

In de probleemstelling is het sterke vermoeden besproken dat het niet mogelijk is de laag purschuim aan te brengen aan de bovenkant van de vuilcontainer ingeval alleen de rechter zijplaat van de kist is verwijderd. Dit vermoeden berust op het feit dat er tussen de wanden en het deksel van de kist en de vuilcontainer weinig ruimte aanwezig is om te manoeuvreren, zowel horizontaal als verticaal, met een spuitbus met purschuim. De verticale ruimte is noodzakelijk omdat een spuitbus purschuim in principe onderste boven gehouden moet worden ten opzichte van de spuitmond om te kunnen spuiten. Wanneer de spuitbus vlak gehouden wordt t.o.v. de spuitmond, dan zal de spuitbus zodra hij half leeg is geen pur meer spuiten en alleen maar drijflucht. Dit komt doordat het schuim zich aan de onderkant van de (horizontale) fles bevindt en niet meer bij de spuitmond kan komen. Zodra de spuitmond boven de spuitbus gehouden wordt komt er nagenoeg alleen maar drijflucht uit de spuitbus.

Om na te gaan hoe het pur is aangebracht en of het mogelijk is om de laag purschuim aan te brengen zonder de deksel te verwijderen zijn een aantal praktijk proeven met het eerder vervaardigde testmodel en een vuilcontainer uitgevoerd. Daarbij is een aantal keren een laag purschuim aangebracht waarbij het deksel in een laboratorium op de kist gemonteerd was en een aantal keren waarbij het deksel gedemonteerd was. Daarbij is een laag purschuim aangebracht, vervolgens gewacht totdat het materiaal was uitgehard om vervolgens opgemeten te worden.

Laag purschuim met gemonteerd deksel

Hel bleek mogelijk te zijn om een laag purschuim aan te brengen, ondanks de geringe ruimte om te kunnen manoeuvreren met de spuitbus, die het gehele deksel bedekte. Daarbij is als eerste een laag purschuim aangebracht tussen het deksel van de kist en de vuilcontainer door vanaf de zijkant te spuiten. Daarbij werd de spuitbus met purschuim horizontaal gehouden. Vervolgens is zoveel mogelijk geprobeerd purschuim aan te brengen door vanaf de onderzijde te spuiten. Daarbij werd de spuitbus met purschuim rechtop gehouden. Deze handeling is 4 keer herhaald waarbij een resultaat werd verkregen waarbij het gehele deksel van de vuilcontainer bedekt was.

De dikte van elke laag purschuim is opgemeten vanaf de onderkant van het deksel van de kist en het laagste punt van de laag purschuim. De gemiddelde laagdikte was 7,0 cm.

Opvallend was dat er nagenoeg geen hechting was tussen de bovenkant van de aangebrachte laag purschuim en het deksel. Het deksel van de kist was eenvoudig te verwijderen waarbij weinig materiaal aan het deksel bleef kleven.

Laag purschuim met gedemonteerd deksel

Het aanbrengen van de laag purschuim waarbij het deksel gedemonteerd was ging eenvoudig. Vervolgens werd het deksel gemonteerd, en werd gewacht totdat het purschuim uitgehard was.

Tabel 3 De laagdikte van het purschuim met gedemonteerd deksel (afmetingen in cm).

gemiddelde

Laagdikte

40,50

37,80

38,10

39,2

Vervolgens werd wederom de maximale laagdikte opgemeten. De gemiddelde laagdikte was 20,7 cm (het hof begrijpt: 39,2 centimeter).

Opvallend was dat er een zeer goede hechting was ontstaan tussen de bovenkant van de aangebrachte laag purschuim en het deksel van de kist. Het deksel van de kist was erg lastig te demonteren waarbij veel materiaal aan het deksel van de kist bleef kleven.

2.3.1 Analyse van de DVD bij het ontmantelen van de kist en de vuilcontainer

Op de PD is een dikke laag purschuim aan de bovenzijde van de vuilcontainer aangetroffen. De hoogte is opgemeten waarbij gebruik gemaakt is van een afbeelding uit de DVD. De laag purschuim heeft bij de blauwe handschoenen een dikte van 45,5 cm.

Tevens is duidelijk, na bestuderen van de DVD van de ontmanteling van de kist en de vuilcontainer op de PD, dat het zeer lastig was het deksel van de kist te demonteren: deze moest losgesneden worden.

2.3.2 Discussie

De gemiddelde laagdikte, uit de laboratorium proef, van de laag purschuim die werd aangebracht met het gemonteerde deksel van de kist komt niet overeen met die van de PD. De overeenkomstige laagdikte, uit de laboratorium proef, wanneer het deksel niet gemonteerd is komt wel overeen met die van de PD. De reden hiervoor is dat het niet mogelijk is om voldoende purschuim aan te brengen wanneer het deksel gemonteerd is. Hiervoor is onvoldoende ruimte aanwezig.

Het deksel, in de laboratorium proef, is eenvoudig te demonteren wanneer de laag purschuim is aangebracht met het gemonteerde deksel van de kist. Dit komt niet overeen met de situatie waarbij het deksel van de kist gedemonteerd werd uit de PD. Ook dit kan weer teruggevoerd worden naar het feit dat het niet mogelijk is om voldoende purschuim aan te brengen wanneer het deksel gemonteerd is.

Het deksel, in de laboratorium proef, is moeilijk te demonteren wanneer de laag purschuim is aangebracht met het gedemonteerde deksel. Dit komt overeen met de aangetroffen situatie op de PD. Hiermee is het bestaan van scenario A juist en het bestaan van scenario B onjuist en zeer onwaarschijnlijk.

Geconcludeerd mag worden dat niet mogelijk is de laag purschuim aan te brengen, met een dikte die overeenkomt met die uit de PD, waarbij het deksel van de kist gemonteerd was, Hiermee is het bestaan van scenario A juist en het bestaan van scenario B onjuist en zeer onwaarschijnlijk.

3 Samenvattende discussie en conclusie

Het uitgangspunt van dit onderzoek waren twee scenario's, te weten:

A. De kist was geconstrueerd, de vuilcontainer was ingebracht en vervolgens was de kist kort daarna afgesloten en afgewerkt. Dit wordt gezien als het ware één handeling.

B. De kist was geconstrueerd en geheel afgewerkt. Vervolgens, na enige tijd, werd de rechter zijplaat verwijderd, de vuilcontainer werd ingebracht waarna de kist wederom werd afgewerkt. Dit wordt gezien als het ware twee handelingen.

Het verschil tussen de enkelvoudige “korte” handeling (scenario A) en de meervoudige handeling die “enige tijd” duurt (scenario B) is in ieder geval langer dan de tijd die nodig is om de verf, waarmee de kist was afgewerkt, te laten uitharden.

Aan de hand van onderzoek op het beschikbare materiaal en uitgevoerde proeven in het laboratorium zijn een aantal feiten verzameld die het bestaan van beide scenario's bevestigen, ontkrachten, dan wel verwerpen. In de onderstaande tabel wordt een overzicht gegeven van de relatie tussen de gevonden feiten en de waarschijnlijkheid van het bestaan van de bovengenoemde scenario's.

Scenario A

Scenario B

Gevonden beschadigingen aan de rechter zijplaat. Bij scenario A zou een enkelvoudige beschadiging gevonden moeten zijn, bij scenario B een meervoudige.

Bevestigd: er zijn enkelvoudige beschadigingen gevonden die zijn veroorzaakt bij de ontmanteling van de kist door FTO.

Ontkracht: er zijn geen meervoudige beschadigingen gevonden.

Om beschadigingen te repareren moeten bij scenario B twee lagen verf aangebracht zijn. Daardoor zal de laagdikte bij scenario B circa 100 um zijn en circa 45 um bij scenario A.

Bevestigd: de gevonden laagdikte op de rechter zijplaat is circa 40 um.

Verworpen: de laagdikte (40 um) komt niet overeen met die van een dubbele verflaag (100 um).

Bij scenario A is de kist een enkele keer afgewerkt met een resulterende enkele verflaag. Om beschadigingen te repareren moeten bij scenario B twee lagen verf aangebracht zijn.

Bevestigd: er is een enkele verflaag gevonden.

Verworpen: er is een enkele verflaag gevonden en geen twee verflagen.

Het aanbrengen van een laag purschuim met een dikte van circa 40 cm aan de bovenkant van de vuilcontainer. Hierbij wordt uitgegaan van het demonteren van het deksel in scenario A. In scenario B blijft het deksel, op aangeven van de verdediging gemonteerd.

Bevestigd: het aanbrengen van de laag purschuim met een dikte van 40 cm is mogelijk bij demontage van het deksel van de kist.

Verworpen: bij een gemonteerd deksel is het alleen mogelijk een laag purschuim aan te brengen met een dikte van circa 7 cm.

In scenario A zijn materialen gebruikt door een enkele persoon. In scenario B zijn dezelfde materialen op twee tijdstippen door twee verschillende personen gebruikt.

Bevestigd: in dit scenario zijn de materialen door een enkele persoon gebruikt, dit is aannemelijk.

Ontkracht: het is bijzonder toevallig dat twee personen op twee verschillende tijdstippen dezelfde materialen gebruiken bij de montage van de kist.

Scenario A wordt uitgaande van de gevonden feiten 5 keer bevestigd. Scenario B wordt daartegen 2 keer ontkracht en 3 keer verworpen. Daarmee mag de volgende conclusie getrokken worden: het meest waarschijnlijke scenario is A, het scenario B is zeer onwaarschijnlijk. Bovendien is aangetoond dat het noodzakelijk is om het deksel van de kist te verwijderen om een laag purschuim aan te brengen, aan de bovenzijde van de vuilcontainer, met een dikte die overeen komt met die gevonden op de PD.^[11]

14. Het TNO-rapport “Bouwvolgorde kist, deel 2”, voor zover inhoudende – zakelijk weergegeven – als volgt:

1. Inleiding

De verdediging heeft aanvullende hypotheses gedefinieerd ofwel extra informatie aangereikt. Vervolgens heeft het gerechtshof ’s-Hertogenbosch TNO gevraagd om aanvullend te rapporteren over de reconstructie van de kist:

“De hypothese van de verdediging is de volgende:

De kist is geconstrueerd maar niet geheel afgewerkt. De rechter zijplaat was enkel met schroeven bevestigd en de afwerklatten waren hierop niet duurzaam aangebracht. Vervolgens, na enige tijd, wordt de rechter zijplaat verwijderd, de vuilcontainer wordt ingebracht waarna de kist wordt afgewerkt.

Ook wanneer het gaat om het aanbrengen van het purschuim in de kist, heeft TNO in de visie van de verdediging een te beperkt onderzoek verricht. In de visie van de verdediging is het immers mogelijk dat het purschuim in de kist is aangebracht, waarna de vuilcontainer in de kist wordt geschoven.”

Om aanvullend te kunnen rapporteren heeft TNO het volgende uitgevoerd:

• Chemische onderzoek naar de gebruikte kit en lijm;

• Laboratorium onderzoek naar PUR en verflagen;

• Sporen onderzoek naar de vorm van de lijmlagen die zijn aangebracht op de verschillende afwerklatten van de kist.

De resultaten worden vervolgens besproken in het licht van de hypotheses van de verdediging en zijn verwoord in dit rapport.

2 De invloed van niet duurzaam aangebracht afwerklatten

2.1 Breuklijnen in de verflaag

Het is mogelijk om niet duurzaam gemonteerde afwerklatten te demonteren zonder de afwerklatten en de MDF platen waarmee de kist was geconstrueerd te beschadigen. Deze handeling is, echter, niet zonder gevolgen voor de witte afwerking van de kist. Immers, wanneer de afwerklatten worden gedemonteerd wordt de aangebrachte verflaag verbroken.

Vervolgens is onderzocht is of het mogelijk is om bij demontage van de (niet duurzaam aangebrachte afwerklatten) een mooie rechte, nagenoeg niet zichtbare, breuklijn te verkrijgen. Echter, telkenmale wordt door hechting van de verflaag aan de afwerklatten een stuk verf van de plaat waarop de lat gemonteerd was, meegetrokken. Er ontstaat dus schade aan de verflaag, uitgaande van de hypothese van de verdediging, bij het demonteren van de niet duurzaam gemonteerde afwerklatten. Na demontage zijn de latten weer gemonteerd, nu gebruik makende van lijm, wederom uitgaande van de hypothese van de verdediging. Vervolgens zijn de afwerklatten door het team van de forensische opsporing gedemonteerd. Daarbij ontstond zowel schade aan de afwerklatten, de platen waarmee de kist is geconstrueerd en de verflaag. Bij het demonteren van de afwerklatten wordt zelfs een stuk MDF van de platen van de kist afgebroken.

Uitgaande van de hypothese van de verdediging zou de verflaag tweemaal beschadigd zijn: de eerste keer bij demontage van de niet duurzaam gemonteerde afwerklatten met een min of meer subtiele beschadiging, de tweede keer bij demontage van de inmiddels duurzaam aangebrachte afwerklatten, dit keer met zwaardere beschadigingen (waarbij delen van de zijplaten afgebroken zijn). Er is echter maar één beschadiging aan de verflaag geconstateerd. En dat is de beschadiging bij demontage van de afwerklatten door het team van de forensische opsporing.

Doordat er één enkele beschadiging is geconstateerd aan de verflaag is de door TNO gehanteerde hypothese, met scenario A, zeer veel waarschijnlijker.

2.2 Aanbrengen van de lijmlagen op de afwerklatten

Alle afwerklatten van de kist zijn naast elkaar gelegd om de wijze waarop de lijmlagen op de afwerklatten zijn aangebracht met elkaar te vergelijken. Dus ook de afwerklatten die gemonteerd waren op de rechter zijplaat.

Het lijmpatroon is gelijk voor alle afwerklatten: het vertoont gelijkmatige en gelijkvormige slingers en/of dotten. Het is onwaarschijnlijk dat een tweede persoon de lijm op eenzelfde wijze aanbrengt, op een later moment met hetzelfde patroon. Het is veel waarschijnlijker dat de latten op één moment door één persoon gemonteerd zijn. Aan de hand van het gelijkvormige lijmpatroon op de afwerklatten is de door TNO gehanteerde hypothese, met scenario A, waarschijnlijker.

2.3 Chemische analyse van de kit/lijmlagen

Er zijn monsters genomen van de kit en de lijm:

Kit: waarmee de afwerklatten en de verschillende platen van de kist (zowel aan de linker als de rechter zijde) zijn afgewerkt (dit zijn monsters 1 en 2);
Lijm: uit de in de kist aangetroffen tube lijm (van het merk ‘Fix It All’ (het hof begrijpt: ‘Fix-All’)), dit is monster 4;
Lijm: waarmee de afwerklatten op de linker zijde en de rechter zijde van de kist gemonteerd waren (dit zijn monsters 3 en 5).

Met FTIR (Fourier Transform Infrarood) onderzoek is een infrarood spectrum opgenomen van een klein deel van alle monsters. Van alle monsters zijn doorsnedes gemaakt loodrecht op de dikterichting en twee doorsnedes per monster zijn onderzocht. Dit spectrum geeft de chemische banden weer van de organische stoffen van de uitgeharde kit/lijm (elke band, ook wel piek genoemd, is specifiek voor de aanwezige chemische verbinding).

Op basis van de resultaten van de verkregen spectra blijkt dat de chemische compositie van monster 1 (kit 1) en monster 2 (kit 2) identiek is.

FTIR spectra lijken sterk op elkaar voor alle drie de lijmmonsters. Geconcludeerd mag worden, omdat de spectra van de drie monsters sterk op elkaar lijken, dat alle afwerklatten gemonteerd zijn met lijm van het merk ‘Fix It All’ (het hof begrijpt: ‘Fix-All’).

Het is waarschijnlijker dat één persoon de afwerklatten heeft aangebracht op een gelijk moment, gebruik makende van dezelfde kit en lijm, dan dat twee personen op verschillende tijdstippen dezelfde kit en lijm hebben gebruikt.

Aan de hand van overeenkomst in gebruikte lijm op de afwerklatten is de door TNO gehanteerde hypothese, met scenario A, waarschijnlijker.

3.1 Aanbrengen purschuim aan de onderkant van het deksel

In de visie van de verdediging is het mogelijk purschuim in de kist aan te brengen om vervolgens de vuilcontainer in de kist te schuiven. Deze hypothese staat recht tegenover het door TNO gerapporteerde resultaat dat op basis van onderzoek geconcludeerd kan worden dat het niet mogelijk is om de laag purschuim aan te brengen met een dikte die overeenkomt met die uit de plaats delict, waarbij het deksel gemonteerd was.

Onderzocht is of het mogelijk is purschuim aan de onderzijde van het gemonteerde deksel aan te brengen. Het resultaat is dat het purschuim niet hecht aan het deksel en direct naar beneden valt. Dit is verschillende keren herhaald, echter telkens met hetzelfde resultaat: het purschuim hecht niet en valt naar beneden.

Aldus is het niet mogelijk voldoende purschuim aan de onderkant van het deksel aan te brengen, alvorens de vuilcontainer in de kist te schuiven. Hiermee is het scenario waarbij het deksel verwijderd moet worden zeer veel waarschijnlijker.

Doordat het niet mogelijk is om voldoende purschuim aan de onderkant van het deksel van de kist aan te brengen is de door TNO gehanteerde hypothese, met scenario A, zeer veel waarschijnlijker.

4 Conclusie

De resultaten onderschrijven de eerdere resultaten:

Wanneer de afwerklatten twee keer worden verwijderd, de eerste keer door een derde, de tweede keer door het team van de forensische opsporing wordt de verflaag op twee manieren beschadigd. Echter, er is één type beschadiging aangetroffen: die bij het demonteren van de duurzaam gemonteerde afwerklatten door het team van de forensische opsporing;
De kit en lijm waarmee de afwerklatten duurzaam zijn gemonteerd komt voor alle afwerklatten zowel in vorm als in chemische samenstelling overeen. Dit wijst erop dat de afwerklatten in één keer duurzaam gemonteerd zijn door één en dezelfde constructeur. Dit is waarschijnlijker dan het scenario omschreven door de verdediging dat uit gaat van twee handelingen;
Het aanbrengen van voldoende purschuim, alvorens de vuilcontainer in de kist te schuiven, om een laag purschuim te verkrijgen die overeenkomt met die is aangetroffen op de PD is onmogelijk gebleken.

Al met al blijft de door TNO gehanteerde hypothese A, veel tot zeer veel waarschijnlijker in vergelijking met hypothese B en dat van de verdediging.^[12]

15. Het proces-verbaal bevindingen van verbalisanten [verbalisant 9] en [verbalisant 10], voor zover inhoudende – zakelijk weergegeven – als volgt:

Bij technisch onderzoek van de kist waarin het stoffelijk overschot werd aangetroffen werden een koker bouwlijm, een bus purschuim, een koker acrylaatkit alsmede een hoekijzertje aangetroffen.

Onderzoek bouwlijm.

De bouwlijm is van het merk Fix-All Crystal, transparant van kleur, inhoud 290 ml.

Bij de doorzoeking van de woning en de bedrijfsruimte van de verdachte de datum
23 februari 2008, werden diverse goederen aangetroffen die vervolgens in beslag werden genomen. Onder de door de Belgische politie inbeslaggenomen goederen bevonden zich aankoopbonnen en facturen van de navolgende bouwmarkten:

- [bouwmarkt] te Herentals (België)

- [bouwmarkt] te Turnhout, Lommel en Mol (België)

- [bouwmarkt] te Herenthout (België)

- [bouwmarkt] te Baarle-Nassau (Nederland)

Uit deze aankoopbonnen en facturen is gebleken dat in de maand april 2007 veelvuldig bouwmaterialen werden ingekocht bij de [bouwmarkt] te Herentals en de [bouwmarkt] te Turnhout.

Bouwmarkt [bouwmarkt] te Turnhout.

Uit een bij de doorzoeking van de woning aangetroffen aankoopbon van [bouwmarkt] te Turnhout de datum 19 april 2007 te 12.35 uur is gebleken dat er 8 kokers Fix-All Crystal transparant (bouwlijm) werden aangeschaft.^[13]

16. Het rapport betreffende het biologische sporen- en DNA-onderzoek, voor zover inhoudende – zakelijk weergegeven – als volgt:

Balkje (ABU571)

Het betreft een houten balkje met opschrift '007-049', wat bevestigd zat tussen de vuilcontainer en de muur. Dit balkje is door IFS voorzien van het DNA-identiteitszegel ABU571.

Bemonstering

Van het balkje zijn door IFS een aantal bemonsteringen genomen, op locaties die mogelijk door de dader zijn gehanteerd: van de schroef, van de omgeving van de schroef, onder en rond het purschuim, van een mogelijke afdruk in een kleine hoeveelheid purschuim (ABU571 IFS#06) en van het oppervlak van het balkje.

Resultaat bemonstering ABU571 IFS#06

Van de bemonstering zijn complexe DNA-mengprofielen verkregen. Uit de resultaten van het NGM-onderzoek blijkt dat zich in de bemonstering celmateriaal bevindt van tenminste drie personen.

De verkregen autosomale profielen bevatten alle kenmerken in het profiel van de [verdachte]. Dit kan betekenen dat zijn DNA deel uitmaakt van het celmateriaal in deze bemonstering. De bevindingen, zoals die tot nu toe naar voren komen uit het

DNA-onderzoek, zijn veel waarschijnlijker wanneer de [verdachte], onbekende man A en een onbekende persoon celmateriaal aan bemonstering ABU571 IFS#06 hebben bijgedragen, dan wanneer drie onbekende personen celmateriaal hebben bijgedragen.

Deze bemonstering is genomen van donkere vlekken op het balkje. Het purschuim is op die locaties afgeschraapt. Dit vergroot de kans dat DNA alleen aanwezig is geweest op of in het purschuim.

Het is onwaarschijnlijk dat het DNA van de [verdachte] vooraf op het hout aanwezig is geweest en op die manier in het purschuim is terecht gekomen. Het purschuim is bij de bemonstering van het hout geschraapt waarbij de onderste laag is blijven zitten.^[14]

17. Het proces-verbaal van bevindingen m.b.t. OVC d.d. 15 september 2009, voor zover inhoudende – zakelijk weergegeven – als volgt:

Op 14 oktober 2009 ontvangen: USB-stick.

Op de USB-stick bleek een geluidsopname te staan. Het betrof, naar wij hoorden, één gesprek dat plaatsvond tussen twee mannen. Eén van hen bleek uit stemherkenning de ons ambtshalve bekende

Naam : [verdachte]

Geboren : [geboortedag] 1971 te [geboorteplaats]

De andere man wordt hieronder verder NN genoemd.

Transcriptie

[verdachte]: Het blijkt dus dat in die kast zeg maar of in die kist

[verdachte]: heeft een kliko gestaan. Zo'n vuilcontainer euh..

NN: Zo'n plastic bak.

[verdachte]: En daar schijnt zij dubbelgevouwen ingezeten te hebben en die was afgepurt.

NN; Dat zo iets niet gaat stinken of zo euh

[verdachte]: Door die pur denk ik. Het was schijnbaar helemaal afgesloten. En die randen waren dicht gekit met kit. Met siliconenkit of iets.^[15]

18. Het ambtelijk verslag, voor zover inhoudende – zakelijk weergegeven – als volgt:

In de kist werd een grijze kliko aangetroffen, welke behoorde bij het adres [adres 1] te Baarle-Nassau. In de kliko werd het stoffelijk overschot aangetroffen van [slachtoffer], geboren op [geboortedag] 1981 te [geboorteplaats], Wit Rusland.

Naar de wijze waarop het stoffelijk overschot in de kliko lag, werd onderzoek gedaan. Het stoffelijk overschot was afgedekt met een laag papier afkomstig uit een papierversnipperaar. In de woning van verdachte werd voorts bij de doorzoeking een zak met papiersnippers aangetroffen afkomstig uit een papierversnipperaar. De in de woning aangetroffen papiersnippers waren soortgelijk als de papiersnippers aangetroffen in de kliko met daarin [slachtoffer].

Door politieambtenaren, undercover, werden contacten onderhouden met [verdachte]. In een aantal gesprekken heeft de verdachte zich uitgelaten over de dood van zijn echtgenote en de wijze waarop zij werd aangetroffen. Zo zegt verdachte in een gesprek op 15 september 2009 onder meer tegen de undercover dat er in de kist een kliko heeft gestaan. Het gesprek tussen de undercover en de [verdachte] werd opgenomen. [verdachte] zegt dan:

“En daar schijnt zij dubbelgevouwen ingezeten te hebben en die was afgepurt”.

Nadat de andere man, de undercover zegt: “Dat zo iets niet gaat stinken of iets”, zegt [verdachte] : “Door die pur denk ik. Het was schijnbaar helemaal afgesloten. En die randen waren dicht gekit met kit. Met siliconenkit of iets”.

Opgemerkt wordt dat de [verdachte] in zijn verhoren ten tijde van zijn eerste aanhouding, niet is geconfronteerd met de inhoud van de kliko en de wijze waarop de kliko was afgedicht. Informatie hieromtrent was eveneens niet opgenomen in het aan de raadsman van verdachte verstrekte dossier ten tijde van de eerste aanhouding van verdachte. In krantenberichten is wel naar voren gekomen dat [slachtoffer] werd aangetroffen in purschuim.

De verklaring van verdachte over de randen van de kliko die waren dicht gekit met kit en dat de kliko was afgepurt, komt overeen met de wijze waarop de kliko met daarin [slachtoffer] werd aangetroffen.^[16]

19. Het proces-verbaal van bevindingen verwerking verkeersgegevens, voor zover inhoudende – zakelijk weergegeven – als volgt:

Verdachte [verdachte]

Op 13 april 2007 zijn er 72 contacten geregistreerd tussen 08:37 en 23:34 uur met het nummer [telefoonnummer] in gebruik bij de [verdachte].

Tussen 20:57 uur en 23:34 uur wordt de zendmast aangestraald op de locatie

[adres 3] te 2387 Baarle-Hertog. Deze zendmast staat op ongeveer 1 km vanaf de woning van het slachtoffer en de verdachte.

Het betreffen 27 contacten:

Het eerste contact is te 20:57 uur.

Het volgende contact is van 22:30 uur. Tussen 22:30 en 22:58 uur zijn er 11 contacten. Tussen 22:58 en 23:34 uur zijn er 15 contacten.

Op 13 april 2007 te 20:34 uur straalt het nummer in gebruik bij [slachtoffer] dezelfde zendmast aan als het nummer in gebruik bij de [verdachte] te 20:57 uur namelijk de zendmast [adres 3] te 2387 Baarle-Hertog.

Op 14 april 2010 (het hof begrijpt: 2007) zijn er 70 contacten geregistreerd tussen 04:51 en 21:47 uur met het nummer [telefoonnummer] in gebruik bij de [verdachte].

Te 04:51 wordt de zendmast bij de woning aan de [straat] aangestraald, namelijk die op de locatie [adres 3] te 2387 Baarle-Hertog.

Tussen 08:05 en 16:55 uur worden de zendmasten in Grobbendonk en Bouwel aangestraald.

Slachtoffer [slachtoffer]

Op 13 april 2007 tussen 10:50 en 20:34 uur zijn er met het nummer [telefoonnummer] in gebruik bij het slachtoffer [slachtoffer], 8 contacten waarbij een zendmast is geregistreerd. Bij de contacten wordt de zendmast aangestraald op de locatie [adres 3] te 2387 Baarle-Hertog met uitzondering van één contact - 15:19 uur met nummer in gebruik bij de [verdachte].

Op 13 april 2007 te 20:34 uur straalt het nummer in gebruik bij het slachtoffer [slachtoffer] dezelfde zendmast aan als het nummer in gebruik bij de [verdachte] te 20:57 uur namelijk de zendmast [adres 3] te 2387 Baarle-Hertog. Vanaf dat moment blijft het nummer in gebruik bij de verdachte, binnen het bedekkingsgebied van deze zendmast.

Contacten tussen (toestellen in gebruik bij) de [verdachte] en [getuige 1].

13-04-07