ECLI:NL:GHDHA:2024:1167

Uitspraak

GERECHTSHOF DEN HAAG

Civiel recht

Team Handel

zaaknummer: 200.336.775/01

zaaknummer rechtbank Den Haag: 10640088 EJ VERZ 23-83297

beschikking van 23 juli 2024

in de zaak van

[verzoeker],

wonende te [woonplaats],

verzoeker in hoger beroep,

advocaat: mr. A.A. Camonier, kantoorhoudend te Amsterdam,

tegen

TELEPACT B.V.,

gevestigd te Alphen aan den Rijn,

verweerster in hoger beroep,

advocaat: mr. F. Smid, kantoorhoudend te Eindhoven.

Partijen worden hierna [verzoeker] en Telepact genoemd.

1.De zaak in het kort

In deze zaak komt de werknemer op tegen het oordeel van de kantonrechter dat het gegeven ontslag op staande voet rechtsgeldig is. Het ontslag op staande voet was gegeven nadat de werknemer e-mails met bedrijfsgevoelige informatie naar zijn privé e-mailadres had gestuurd, daarover geen openheid van zaken had gegeven en deze e-mails niet had verwijderd. Dat oordeel blijft in hoger beroep in stand.

2.Procesverloop in hoger beroep

[verzoeker] is bij beroepschrift (met productie), ontvangen ter griffie van het hof op

21 december 2023, in hoger beroep gekomen van de beschikking van de kantonrechter in de rechtbank Den Haag van 28 september 2023 onder bovenvermeld zaaknummer.

Vervolgens is ter griffie van het hof een verweerschrift in hoger beroep, met producties, van Telepact ingekomen.

De mondelinge behandeling van het hoger beroep heeft plaatsgehad op 16 mei 2024. Bij die gelegenheid hebben beide genoemde advocaten het woord gevoerd aan de hand van spreekaantekeningen. Van de mondelinge behandeling is een proces-verbaal opgemaakt.

3.Feitelijke achtergrond

De kantonrechter heeft in de beschikking onder 2.5 een aantal feiten vermeld. In zijn eerste grief heeft [verzoeker] naar voren gebracht dat deze feitenvaststelling onvolledig en op sommige punten onjuist is en dat de kantonrechter daarbij onvoldoende gemotiveerd (en daarmee onterecht) is voorbijgegaan aan de essentiële stellingen van [verzoeker].

De klacht dat de feitenvaststelling onjuist is, is blijkens het beroepschrift onder 38 kennelijk gericht tegen de vermelding dat Telepact ([betrokkene]) [verzoeker] in juni 2023 heeft aangesproken op zijn functioneren en dat hem is gezegd dat op dat moment nog niet vaststond dat zijn tijdelijke arbeidsovereenkomst zou worden verlengd. Het hof zal hiermee rekening houden bij de weergave van de feitelijke achtergrond en daarop hierna, bij de beoordeling, terugkomen. Voor zover het bezwaar van [verzoeker] inhoudt dat de kantonrechter feiten niet volledig heeft weergegeven en daarom niet heeft meegewogen of buiten beschouwing heeft gelaten, verwijst het hof - voor zover voor de beoordeling van het hoger beroep van belang - naar de beoordeling hierna. In aanvulling hierop merkt het hof op dat de feitenvaststelling in een uitspraak slechts een selectie vormt van de tussen partijen vaststaande feiten die voor de beoordeling van het geschil (het meest) relevant zijn, maar dat dit niet betekent dat de overige feiten die in de procedure door partijen zijn gesteld bij deze beoordeling buiten beschouwing worden gelaten.

Het gaat in deze zaak om het volgende.

3.1.

Telepact, onderdeel van de Yielder Group, is actief op onder meer het gebied van de mobiele telefonie, werkplekautomatisering en clouddiensten. [betrokkene] is CEO van de Yielder Group.

3.2.

[verzoeker], geboren op 10 juni 1964, is op 1 maart 2023 voor de duur van één jaar in dienst getreden bij Telepact in de functie van Director Operations tegen een salaris van € 10.000,- bruto per maand te vermeerderen met 8% vakantietoeslag.

3.3.

[verzoeker] heeft zich op 6 juli 2023 ziekgemeld wegens spanningsklachten.

3.4.

Enige uren na zijn ziekmelding heeft [verzoeker] vanaf zijn zakelijke e-mailadres een e-mail met circa 50 e-mails, waarvan sommige met bijlagen, met bedrijfsgevoelige informatie verzonden naar zijn privé e-mailadres.

3.5.

Nadat Telepact dat had vastgesteld, heeft zij [verzoeker] bij brief van 7 juli 2023 op non-actief gesteld. Deze brief houdt verder onder meer het volgende in:

“
Hoor en wederhoor

In het kader van hoor en wederhoor wordt u voor
dinsdag 11 juli a.s. om 9:00 uurverwacht op het kantoor van Yielder Group (…) teneinde over uw handelwijze te verklaren. Afhankelijk van de inhoud van uw verklaring kunnen arbeidsrechtelijke sancties worden getroffen, waarbij een ontslag op staande voet niet is uitgesloten.

Indien u niet op dinsdag 11 juli a.s. om 9:00 uur verschijnt, zult u rekening moeten houden met een ontslag op staande voet.

Sommatie

Verder wordt u bij dezen gesommeerd om alle e-mails en bestanden die u naar uw privé e-mailadres heeft doorgestuurd per ommegaande te verwijderen en uiterlijk vóór maandag 10 juli a.s. te 09:00 uur schriftelijk te verklaren dat u deze ook verwijderd heeft en verder niet (vooraf) heeft doorgestuurd naar externe (privé) e-mailadressen en/of op een andere wijze gedeeld heeft met derden.”

3.6.

[verzoeker] heeft aan deze oproepen geen gehoor gegeven.

3.7.

Telepact heeft [verzoeker] bij brief van 11 juli 2023 op staande voet ontslagen.

Deze brief houdt onder meer in:

“Onder verwijzing naar de brieven van mr. Smid van 7 juli en 10 juli jl. bevestig ik u bij deze dat de genoemde gedragingen van u, los van elkaar, maar ook in onderlinge samenhang bezien, onaanvaardbaar zijn en naar onze mening een dringende reden vormen op grond waarvan wij u op staande voet ontslaan. Wij hebben bij de belangenafweging uitdrukkelijk rekening gehouden met uw persoonlijke omstandigheden, maar deze hebben niet tot een andere conclusie geleid.

De dringende reden houdt in:

● Het zonder toestemming en zonder medeweten van Telepact B.V. toesturen van een e-mail bestand met circa 50 e-mails, waarvan sommigen met bijlagen, met bedrijfsgevoelige informatie van uw zakelijke e-mailadres naar uw privé e-mailadres;

● Het weigeren om openheid van zaken te geven en/of gehoord te worden en in zijn algemeenheid te voldoen aan uw spreekplicht;

● Het weigeren – ondanks herhaald verzoek – om de e-mails met bijlagen te verwijderen.”

4.Procedure bij de kantonrechter

4.1.

In eerste aanleg heeft [verzoeker] de kantonrechter verzocht, samengevat, het gegeven ontslag op staande voet te vernietigen en Telepact te veroordelen tot doorbetaling van zijn loon vanaf 11 juli 2023, te vermeerderen met de wettelijke verhoging van 50%.

4.2.

Telepact heeft de kantonrechter verzocht de verzoeken van [verzoeker] af te wijzen. Bij wijze van zelfstandig verzoek heeft zij de kantonrechter verzocht, samengevat en voor zover in hoger beroep nog van belang, [verzoeker] te veroordelen tot betaling van de gefixeerde schadevergoeding van € 17.767,74 (te vermeerderen met de wettelijke rente) en tot het verwijderen en verwijderd houden van de e-mail van 6 juli 2023 met circa 50 e-mails, waarvan enkele met bijlagen, met bedrijfsgevoelige informatie op straffe van verbeurte van een dwangsom.

4.3.

De kantonrechter heeft de verzoeken van [verzoeker] afgewezen en [verzoeker] veroordeeld tot betaling van de gefixeerde schadevergoeding (te vermeerderen met de wettelijke rente) en tot het verwijderen en verwijderd houden van de bewuste e-mails (met dwangsom), alles met veroordeling van [verzoeker] in de proceskosten. De kantonrechter heeft de beschikking uitvoerbaar bij voorraad verklaard en het meer of anders verzochte afgewezen.

4.4.

Hetgeen de kantonrechter hieraan ten grondslag heeft gelegd, kan als volgt worden samengevat. [verzoeker] heeft niet inzichtelijk gemaakt waarom hij de informatie nodig had zodat het ervoor moet worden gehouden dat hij die informatie niet nodig had om, zoals hij had aangevoerd, zijn rechtspositie te bepalen en te reflecteren op wat er zich tussen hem en Telepact ([betrokkene]) heeft afgespeeld. Aangezien hij die informatie niet nodig had op zijn privé e-mailadres, had hij deze, zodra hij erop werd aangesproken, dadelijk behoren te verwijderen. Nu hij niet aan het daartoe strekkende verzoek heeft voldaan, rechtvaardigen de toezending van de bedrijfsgevoelige informatie aan het privé e-mailadres en zijn weigering om deze informatie te verwijderen het gegeven ontslag. [verzoeker] heeft, mede gelet op zijn functie, behoren te begrijpen dat het, gelet op de daaraan verbonden risico’s, niet aangaat om de bedrijfsgevoelige informatie zonder toestemming van Telepact buiten haar macht te brengen zodat zij daarop geen controle meer kan uitoefenen, en deze onder zich te houden ondanks het verzoek om deze te verwijderen. De persoonlijke omstandigheden van [verzoeker] leiden niet tot een ander oordeel.

5.Beoordeling

5.1.

Tegen de genoemde beslissingen van de kantonrechter en de daaraan ten grondslag gelegde motivering komt [verzoeker] in hoger beroep op met vier grieven. Zijn verzoek strekt ertoe dat het hof de bestreden beschikking zal vernietigen en alsnog:

( i) zal verklaren voor recht dat het verzoek tot vernietiging van het ontslag ten onrechte is afgewezen en dat geen sprake is van een rechtsgeldig ontslag,

(ii) zal verklaren voor recht dat van [verzoeker] niet kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst te continueren, waardoor herstel daarvan niet opportuun is,

(iii) Telepact zal veroordelen tot betaling van een billijke vergoeding van € 127.956,77 bruto,

(iv) Telepact zal veroordelen tot terugbetaling van de gefixeerde schadevergoeding, te vermeerderen met de wettelijke rente,

( v) zal verklaren voor recht dat er niet een redelijke grond aanwezig was voor ontbinding van de arbeidsovereenkomst,

(vi) Telepact zal veroordelen in de proceskosten,

een en ander uitvoerbaar bij voorraad.

Bij de mondelinge behandeling in hoger beroep heeft [verzoeker] het verzoek onder (iii) verminderd tot € 94.980,61 bruto, te vermeerderen met de wettelijke rente.

5.2.

Het verweerschrift in hoger beroep van Telepact strekt primair tot bekrachtiging van de bestreden beschikking en subsidiair (voor het geval het hof oordeelt dat het ontslag niet rechtsgeldig is) tot bepaling dat [verzoeker] geen billijke vergoeding toekomt, met veroordeling van [verzoeker] in de proceskosten, te vermeerderen met de wettelijke rente en uitvoerbaar bij voorraad.

5.3.

Naar aanleiding van de grieven overweegt het hof als volgt.

5.4.

Het hof is evenals de kantonrechter van oordeel dat het gegeven ontslag op staande voet rechtsgeldig is. Het hof licht dat oordeel hierna toe.

5.5.

Het hof neemt tot uitgangspunt dat de e-mails en bijlagen die [verzoeker] op 6 juli 2023 naar zijn privé e-mailadres heeft gestuurd bedrijfsgevoelige informatie bevatten. [verzoeker] heeft immers in zijn grieven de vaststelling van de kantonrechter op dit punt in de beschikking onder 2.5 en 2.6 niet bestreden.

5.6.

Bij de mondelinge behandeling in hoger beroep is van de zijde van [verzoeker] nog een aantal opmerkingen in dit verband gemaakt. Zo is naar voren gebracht dat het merendeel van de stukken niet strategisch van aard is en dat, met andere woorden, concurrenten hier niets mee kunnen. Het zijn volgens [verzoeker] e-mails van hemzelf aan [betrokkene] met updates en ontwikkelingen met als doel om [betrokkene] te informeren over de stand van zaken van bepaalde projecten en het overgrote deel van de bijlagen maakte onderdeel uit van deze statusupdates. Daarnaast heeft de advocaat van [verzoeker] bij de mondelinge behandeling in hoger beroep nog aangevoerd dat [verzoeker] en hij onderling hebben besproken dat de correspondentie niet concurrentiegevoelig was. Voor zover [verzoeker] met een en ander alsnog heeft willen bestrijden dat de e-mails en bijlagen bedrijfsgevoelige informatie bevatten, moet deze bestrijding worden aangemerkt als een nieuwe grief. Daarvoor was in dat stadium van het geding geen plaats meer. Ten overvloede voegt het hof hier aan toe dat het de hier bedoelde opmerkingen tegenover de bespreking door Telepact van een aantal e-mails en bijlagen een onvoldoende gemotiveerde betwisting acht van het gestelde bedrijfsvertrouwelijke karakter ervan.

5.7.

[verzoeker] heeft aangevoerd dat hij de e-mails naar zijn privé e-mailadres heeft gestuurd om voor zichzelf na te gaan wat er precies is gebeurd en om zijn rechtspositie veilig te stellen. [verzoeker] heeft daarbij uiteengezet, samengevat, dat hij te maken had met onderbezetting, een grote werklast, achterstanden, het gegeven dat vervanging van vertrokken personeel niet was toegestaan, alsmede het gegeven dat hij moeilijk kon communiceren met [betrokkene]. De druk liep zo ver op dat hij zich op 6 juli 2023 heeft moeten ziek melden. Over het sturen van de informatie naar zijn privé e-mailadres heeft [verzoeker] nog naar voren gebracht dat hij het wel zag gebeuren dat hij, ten onrechte, de schuld zou krijgen van de problematiek en achterstanden binnen de organisatie omdat [betrokkene] meermaals had laten blijken dat hij niet tevreden was over de aanpak van [verzoeker].

5.8.

De kantonrechter heeft in dat verband overwogen dat [verzoeker] niet inzichtelijk heeft gemaakt waarom hij de naar zijn privé e-mailadres doorgestuurde informatie nodig had, zodat het ervoor moet worden gehouden dat hij die informatie niet nodig had om zijn rechtspositie te bepalen en te reflecteren. Ook in hoger beroep heeft [verzoeker] nagelaten een en ander naar behoren toe te lichten.

5.9.

Het hof acht voorstelbaar dat de door [verzoeker] doorgestuurde informatie, hoezeer ook bedrijfsgevoelig, niet het resultaat is van een door hem bewust gemaakte selectie en dat de gesteldheid en gemoedstoestand waarin [verzoeker] verkeerde daarbij een rol hebben gespeeld, zoals [verzoeker] heeft aangevoerd. Deze omstandigheden kunnen [verzoeker] wellicht tot zekere hoogte verontschuldigen. Met de kantonrechter is het hof echter van oordeel dat [verzoeker] de informatie dadelijk had behoren te verwijderen zodra hij erop werd aangesproken dat hij deze ten onrechte naar zijn privé e-mailadres had verzonden. [verzoeker] heeft dat geweigerd.

5.10.

Telepact had goede gronden om zwaar te tillen aan het doen en laten van [verzoeker] na zijn ziekmelding. Het betrof, als gezegd, bedrijfsgevoelige informatie. Het valt te begrijpen dat het doorsturen zowel op grond van de inhoud van de informatie als de timing ervan serieuze vragen opriep bij Telepact. Ook [verzoeker] had dat redelijkerwijze moeten begrijpen na ontvangst van de brief van 7 juli 2023. Wat de timing betreft, was niet alleen van belang dat [verzoeker] de informatie had doorgestuurd na zijn ziekmelding maar ook nadat de verstandhouding tussen partijen (in het bijzonder tussen [verzoeker] en [betrokkene]) kennelijk zodanig was geworden dat [verzoeker] er rekening mee hield dat zijn account zou worden geblokkeerd. Dat hij daar bang voor was, heeft [verzoeker] verklaard in antwoord op de vraag van het hof waarom hij de e-mails naar zijn privé account had gestuurd terwijl hij op dat moment toch gewoon toegang zal hebben gehad tot zijn werkaccount. Telepact heeft gesteld dat [betrokkene] in juni 2023 had aangegeven dat hij niet tevreden was over diens aanpak en dat hij [verzoeker] heeft laten weten dat de seinen voor een eventuele verlenging van de arbeidsovereenkomst per maart 2024 nog niet op groen stonden. [verzoeker] heeft de gestelde mededeling over de verlenging van de arbeidsovereenkomst betwist. Het hof acht dit verschil van mening voor de beoordeling niet van belang. Hier volstaat dat, naar [verzoeker] heeft erkend (beroepschrift onder 30), [betrokkene] meermaals had laten blijken niet tevreden te zijn over de aanpak van [verzoeker].

5.11

Ook overigens mocht Telepact zwaar tillen aan het handelen van [verzoeker]. Zij heeft gesteld dat zij opereert in een concurrentiegevoelige markt. Zij heeft erop gewezen dat het feit dat de informatie buiten het domein van de organisatie terecht is gekomen, meebrengt dat er vanaf dat moment geen controle of invloed meer op is. Ook heeft zij erop gewezen dat zij ISO27001 gecertificeerd is en daarmee een ISO-standaard voor informatiebeveiliging heeft. [verzoeker] heeft een en ander niet betwist.

5.12.

De voorgaande overwegingen voeren het hof tot het oordeel dat in elk geval de weigering door [verzoeker] om de doorgestuurde informatie te verwijderen nadat hij daartoe door Telepact op 7 juli 2023 was gesommeerd, een voldoende rechtvaardiging voor Telepact opleverde om [verzoeker] op staande voet te ontslaan.

5.13.

Gegeven het onmiddellijke belang van Telepact bij verwijdering door [verzoeker] van de doorgestuurde informatie, leidt de ziekmelding van [verzoeker] niet tot een andere uitkomst. [verzoeker] heeft zich ziek gemeld wegens spanningsklachten. Uit hetgeen hij heeft betoogd, kan niet worden opgemaakt dat deze klachten eraan in de weg stonden te voldoen aan de sommatie van Telepact tot verwijdering van de informatie op zijn privé account. En al ware dat anders, uit niets volgt dat door of namens [verzoeker] (die in de betrokken periode reeds over rechtsbijstand beschikte) aan Telepact op enig moment voldoende duidelijk is gemaakt dat en waarom hij niet in staat was aan deze sommatie te voldoen.

5.14.

Ook andere omstandigheden die [verzoeker] heeft aangevoerd, leiden niet tot een andere uitkomst. Dat de informatie is doorgestuurd naar het privé e-mailadres gedurende het dienstverband, dat de e-mails reeds in het bezit waren van [verzoeker], dat de e-mails niet zijn gedeeld met derden en dat er geen schade is toegebracht (en [verzoeker] daartoe ook niet het oogmerk had), legt voor het hof onvoldoende gewicht in de schaal. Dat [verzoeker] de bijlagen op zijn privé computer niet kon openen, is evenmin van belang. Hetzelfde geldt voor de omstandigheid dat Telepact geen interne regels heeft waarin staat vermeld dat werknemers toestemming nodig hebben om e-mails buiten het veilige terrein van Telepact te brengen.

5.15.

[verzoeker] heeft bij beroepschrift onder 81 bewijs aangeboden “van al zijn stellingen”. Het hof wijst dit bewijsaanbod als te vaag van de hand.

5.16.

De slotsom van het voorgaande is dat de grieven niet tot vernietiging van de bestreden beschikking kunnen leiden. Bij afzonderlijke bespreking van de grieven bestaat onvoldoende belang. Het hof zal daarom de beschikking van de kantonrechter bekrachtigen, met veroordeling van [verzoeker] in de kosten van het hoger beroep.

6.Beslissing

Het hof:

bekrachtigt de bestreden beschikking;

veroordeelt [verzoeker] in de kosten in hoger beroep en begroot deze tot aan deze uitspraak aan de zijde van Telepact op € 2.135,- wegens verschotten en € 2.428,-wegens salaris, en op € 178,- voor nasalaris, te vermeerderen met € 92,- voor nasalaris ingeval betekening van deze beschikking plaatsvindt, een en ander te vermeerderen met de wettelijke rente indien niet binnen veertien dagen na de datum van deze beschikking aan deze kostenveroordeling is voldaan;

verklaart deze kostenveroordeling uitvoerbaar bij voorraad;

wijst af het meer of anders verzochte.

Deze beschikking is gegeven door mrs. R.J.F. Thiessen, H.J. van Kooten en A.J.P. van Beurden, en is uitgesproken ter openbare terechtzitting van 23 juli 2024 in aanwezigheid van de griffier.