Uitspraak
GERECHTSHOF ARNHEM-LEEUWARDEN
zittingsplaats Leeuwarden
Zaaknummer
: Wahv 200.316.123/01
CJIB-nummer
: 239192233
Uitspraak d.d.
: 24 juli 2023
Arrestop het hoger beroep inzake de Wet administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften (Wahv) tegen de beslissing van de kantonrechter van de rechtbank Den Haag van 3 augustus 2022, betreffende
[de betrokkene] (hierna: de betrokkene),
wonende te [woonplaats] .
De gemachtigde van de betrokkene is J.P. Teunissen, wonende te Delfgauw.
De beslissing van de kantonrechter
De kantonrechter heeft het beroep van de betrokkene tegen de beslissing van de officier van justitie ongegrond verklaard.
Het verloop van de procedure
De gemachtigde van de betrokkene heeft hoger beroep ingesteld tegen de beslissing van de kantonrechter. Er is gevraagd om de zaak op een zitting van het hof te behandelen.
De advocaat-generaal heeft een verweerschrift ingediend.
De gemachtigde van de betrokkene heeft de gelegenheid gekregen het beroep schriftelijk nader toe te lichten. Van die gelegenheid is geen gebruik gemaakt.
Op 1 mei 2023 heeft de gemachtigde nadere stukken aan het hof doen toekomen.
De zaak is behandeld op de zitting van 10 juni 2023. De betrokkene en haar gemachtigde zijn verschenen. De advocaat-generaal is vertegenwoordigd door [naam1] .
De beoordeling
1. Aan de betrokkene is als kentekenhouder bij inleidende beschikking een sanctie opgelegd van € 94,- voor: “11 km per uur harder rijden dan mag op een (auto)weg buiten de bebouwde kom (verkeersbord A1)”. Deze gedraging zou zijn verricht op 27 januari 2021 om 11.59 uur op de N211 Wippolderlaan in Wateringen met het voertuig met het kenteken [kenteken] .
2. De gemachtigde van de betrokkene heeft in het beroepschrift de volgende punten naar voren gebracht:
- Er wordt ten tijde van het incident gereisd en dus niet gereden met het voertuig;
- De intredeboete van de zekerheidsstellingsovereenkomst is niet (eerst) voldaan;
- De bevoegdheid van het Openbaar Ministerie (OM) en van het Centraal justitieel Incassobureau (CJIB) is niet aangetoond;
- Het (bovenliggende) internationale recht wordt door de rechter genegeerd;
- Het bovenliggende allodiale (zonneleen) recht wordt door de rechter miskend;
- Het feit van verkeerde onwettige adressering door het CJIB wordt totaal genegeerd;
- Het (gebrek aan) inkomen van de gedaagde persoon is genegeerd door de rechtbank;
- Het feit dat de Nederlandse trias politica geen volmachten meer heeft wordt miskend, en;
- De Supreme Headquarters Allied Expeditionary Forec (SHAEF) bezettingsmacht brengt het Nederlandse rechtssysteem onder USA jurisdictie en dat dient door de rechtbank te worden erkend.
Ter zitting heeft de gemachtigde een nadere toelichting gegeven en zijn levensbeschouwelijke en staatsrechtelijke visie uiteengezet. Hij heeft betoogt dat betrokkene behoort tot het Inheemse Volk der Germaniten uit de inheemse stam der Friezen.
Nederland heeft een verdrag geratificeerd te weten het Verdrag betreffende inheemse en in stamverband levende volken in onafhankelijke landen (Verdrag nr. 169 aangenomen door de Internationale Arbeidsconferentie, Genève, 27 juni 1989), gepubliceerd in het Tractatenblad jaargang 1996, nr. 99. Ook wijst gemachtigde op de VN-verklaring over de rechten van Inheemse Volken (United Nations Declaration on the Rights of Indigenous Peoples (UNDRIP) General Assembly, 13 September 2007). Deze verdragen brengen volgens de gemachtigde mee dat nationaalrechtelijke bepalingen hieraan ondergeschikt zijn. Het zich vrijelijk mogen verplaatsen over de wegen kan - in het licht van de in de verdragen opgenomen bepalingen en beginselen - niet beperkt noch gehandhaafd worden door de Nederlandse overheid.
3. De advocaat-generaal voert aan dat op basis van de stukken in het dossier de gedraging kan worden vastgesteld en dat de gedraging is verricht. Verder stelt de advocaat-generaal dat blijkens de stukken op 18 juni 2021 het verschuldigde bedrag van € 103,- aan zekerheidstelling is betaald. Gelet hierop was de kantonrechter niet gehouden om op een eventueel draagkrachtverweer te beslissen. Ook heeft de betrokkene geen nadere stukken ter onderbouwing van haar financiële situatie ingebracht. De advocaat-generaal is van mening dat de sanctie terecht is opgelegd en dat er geen omstandigheden zijn die het opleggen van een sanctie niet rechtvaardigen.
4. Voorop wordt gesteld dat eenieder die in Nederland woont, leeft of verblijft zich dient te houden aan de in Nederland geldende regels. Daartoe behoren onder andere de regels omtrent de inschrijving in de Basisregistratie Personen en de daaraan gekoppelde toekenning van een burgerservicenummer. Het hof begrijpt dat de betrokkene - net zoals de gemachtigde - behoort tot het Inheemse Volk der Germaniten en in Nederland als vrij en soeverein mens van vlees en bloed wil leven. De gemachtigde stelt dat er principiële bezwaren zijn tegen dwingende en eenzijdig opgelegde regels. Voor zover daarmee wordt beoogd dat het hof dient te oordelen dat de wet niet, althans niet op de door de wetgever beoogde wijze, op hen van toepassing is kan daaraan niet worden tegemoet gekomen. Het staat de rechter op grond van artikel 11 Wet algemene bepalingen niet vrij om de innerlijke waarde van de wet te beoordelen en deze terzijde te stellen. Indien de principieel andere visie van de gemachtigde zou moeten leiden tot een andere inrichting van de Staat en wetgeving, is het aan de wetgever om daarin keuzes te maken. Verder is het standpunt van de gemachtigde dat volkenrechtelijke verdragen in de weg staan aan de uitoefening van de Nederlandse rechtsmacht, onjuist. Het hof erkent ten volle de rechten die voortvloeien uit het volkenrecht, maar die rechten staan er niet aan in de weg dat bepalingen van nationaal recht van toepassing kunnen zijn. De rechter is weliswaar op grond van de artikelen 93 en 94 van de Grondwet gehouden om bepalingen van nationale wetgeving buiten toepassing te laten indien deze onverenigbaar zijn met een ieder bindende bepalingen van verdragen, maar de door gemachtigde genoemde verdragen bevatten geen dwingendrechtelijke bepalingen die aan nationaal toezicht, handhaving en sanctionering van gedragingen in het verkeersrecht in de weg staan. Deze grond treft geen doel.
5. Een daartoe aangewezen ambtenaar kan op grond van artikel 3, tweede lid, van de Wahv een administratieve sanctie opleggen voor een gedraging die door deze ambtenaar zelf of op geautomatiseerde wijze is vastgesteld. Dat de gedraging is verricht, moet voldoende blijken uit de beschikbare gegevens. Of van de juistheid van deze gegevens kan worden uitgegaan, is ervan afhankelijk of de betrokkene argumenten heeft aangevoerd die leiden tot twijfel aan de juistheid van (delen van) die gegevens dan wel het dossier daar aanleiding toe geeft.
6. De gegevens waarop de ambtenaar zich bij de oplegging van de sanctie heeft gebaseerd, zijn opgenomen in het zaakoverzicht. Dit zaakoverzicht bevat de informatie die in de inleidende beschikking is vermeld en daarnaast onder meer de volgende gegevens:
“De werkelijke snelheid stelde ik vast m.b.v. een voor de meting getest, geijkt en op de voorgeschreven wijze gebruikt snelheidsmeetmiddel.
Gemeten (afgelezen) snelheid: 64 km/u.
Werkelijke (gecorrigeerde) snelheid: 61 km/u.
Toegestane snelheid: 50 km/u.
Overschrijding met: 11 km/u (…)
De overtreding werd geautomatiseerd vastgelegd met een goedgekeurd snelheidsmeetmiddel bestaande uit een lusdetector in combinatie met een flitspaal.
Overtreden artikel: 62 jo. bord A1 RVV 1990 (…)
Rijrichting van: Delft
Rijrichting naar: Kijkduin (…)
Naam van ambtenaar 1: [naam2] . (…)”
7. Verder bevat het dossier één foto van de gedraging. Hierop is het voertuig met het onder 1. genoemde kenteken te zien. De gegevens in de databalk komen overeen met de gegevens in het zaakoverzicht.
8. Het hof ziet in hetgeen door de gemachtigde is aangevoerd, geen aanleiding om aan de juistheid van de gegevens in het dossier en de betrouwbaarheid van de meting te twijfelen. Op basis van deze gegevens staat naar het oordeel van het hof vast dat de gedraging is verricht.
9. Voor zover de gemachtigde stelt dat de bevoegdheid van het OM - naar het hof begrijpt het Parket CVOM - niet is aangetoond, overweegt het hof als volgt. Namens de officier van justitie wordt door medewerkers beslist op administratief beroepschriften die daartoe via mandaat en ondermandaat zijn aangesteld. In het algemeen mag worden uitgegaan dat een door het CJIB namens de officier van justitie verzonden beslissing op een administratief beroep bevoegd is genomen en dat dit slechts anders kan zijn wanneer blijkt van concrete feiten of omstandigheden die in een individuele zaak aan de bevoegdheid doen twijfelen (zie het arrest van dit hof van 24 november 2016, ECLI:NL:GHARL:2016:9412). Dergelijke feiten of omstandigheden zijn door de gemachtigde niet aangevoerd. De grond treft geen doel.
10. Ten aanzien van de stelling van de gemachtigde dat de bevoegdheid van het CJIB niet is aangetoond, oordeelt het hof dat de met het toezicht op de naleving van de in artikel 2, eerste lid, van de Wahv neergelegde voorschriften daartoe aangewezen ambtenaren bevoegd zijn tot het opleggen van een sanctie. Het CJIB verzendt als uitvoeringsorganisatie slechts de inleidende beschikking. Voor deze feitelijke handeling is - nu het daarbij niet gaat om een bevoegdheid om besluiten te nemen - mandaatverlening door de aangewezen ambtenaar niet vereist
(vgl. het arrest van dit hof van 19 februari 2014 ECLI:NL:GHARL:2014:1243).
11. Met betrekking tot de grond dat de kantonrechter niet is ingegaan op het gebrek aan inkomen van de betrokkene, overweegt het hof dat het verschuldigde bedrag aan zekerheidstelling voorafgaand aan de behandeling van het beroep door de kantonrechter is voldaan. Hierdoor was de kantonrechter niet gehouden om te oordelen over een draagkrachtverweer. Voor zover de gemachtigde heeft willen aanvoeren dat het gebrek aan inkomen dient te leiden tot matiging van het sanctiebedrag, is het hof van oordeel dat de gemachtigde niet aannemelijk heeft gemaakt dat de financiële omstandigheden waarin de betrokkene verkeert matiging van het sanctiebedrag rechtvaardigen.
12. De door de gemachtigde aangevoerde gronden treffen geen doel. Dit brengt mee dat de kantonrechter het beroep terecht ongegrond heeft verklaard. Het hof zal die beslissing bevestigen.
De beslissing
Het gerechtshof:
bevestigt de beslissing van de kantonrechter.
Dit arrest is gewezen door mr. Beswerda, in tegenwoordigheid van mr. Samplonius als griffier, en op een openbare zitting uitgesproken.