ECLI:NL:GHARL:2019:2396

• Datum uitspraak: 19 maart 2019
• Publicatiedatum: 19 maart 2019
• Zaaknummer: 18/00496 t/m 18/00499
• Instantie: Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Belastingrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: R. den Ouden; B.F.A. van Huijgevoort; J.A. Monsma
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep inzake belastingaanslagen en verzuimboetes voor inkomstenbelasting en zorgverzekeringswet

In deze zaak gaat het om het hoger beroep van belanghebbende tegen de uitspraak van de rechtbank Gelderland, waarin de rechtbank de beroepen van belanghebbende tegen belastingaanslagen en verzuimboetes ongegrond heeft verklaard. De belastingaanslagen zijn opgelegd voor de jaren 2014 en 2015, waarbij de inspecteur van de Belastingdienst de aanslagen heeft vastgesteld op basis van een schatting van het belastbaar inkomen, omdat belanghebbende geen aangiften heeft ingediend. Belanghebbende heeft bezwaar gemaakt tegen de aanslagen, maar de inspecteur heeft de aanslagen gehandhaafd en de verzuimboetes opgelegd. Het Hof heeft geoordeeld dat het hoger beroep ontvankelijk is, omdat belanghebbende tijdig hoger beroep heeft ingesteld. Het Hof heeft vervolgens de omkering en verzwaring van de bewijslast bevestigd, omdat belanghebbende niet aan zijn aangifteverplichtingen heeft voldaan. Het Hof heeft geoordeeld dat de inspecteur een redelijke schatting heeft gemaakt van het inkomen van belanghebbende en dat belanghebbende niet heeft aangetoond dat deze schatting onjuist is. De verzuimboetes zijn ook in stand gebleven, omdat belanghebbende niet tijdig gevolg heeft gegeven aan de uitnodigingen tot het doen van aangiften. Het Hof heeft de uitspraak van de rechtbank bevestigd en het hoger beroep ongegrond verklaard.

Uitspraak

GERECHTSHOF ARNHEM - LEEUWARDEN

locatie Arnhem

nummers 18/00496 t/m 18/00499

uitspraakdatum:
19 maart 2019

Uitspraak van de vierde meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

[X] (hierna: belanghebbende)

tegen de uitspraak van de rechtbank Gelderland van 29 maart 2018, nummers AWB 17/4833 tot en met 17/4836, ECLI:NL:RBGEL:2018:1416, in het geding tussen belanghebbende en

de
inspecteur van de
Belastingdienst/Kantoor Den Haag (hierna: de Inspecteur)

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1.

Aan belanghebbende zijn voor de jaren 2014 en 2015 aanslagen in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen (hierna: IB/PVV) en aanslagen in de inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet (hierna: Zvw) opgelegd. Daarbij is belanghebbende telkens belastingrente in rekening gebracht en zijn hem voor beide jaren verzuimboetes opgelegd.

1.2.

Deze aanslagen en beschikkingen inzake de belastingrente zijn, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraken op bezwaar verminderd door de Inspecteur en de verzuimboetes zijn gehandhaafd.

1.3.

Belanghebbende heeft tegen die uitspraken op bezwaar beroep ingesteld bij de rechtbank Gelderland (hierna: de Rechtbank). De Rechtbank heeft de beroepen ongegrond verklaard.

1.4.

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld.

1.5.

Het onderzoek ter zitting in hoger beroep heeft plaatsgevonden op 7 maart 2019 te Arnhem. Met bericht aan het Hof is zowel belanghebbende als de Inspecteur niet ter zitting verschenen.

2. Vaststaande feiten

2.1.

Belanghebbende, die is geboren [in] 1955, vormde in de onderhavige jaren (2014 en 2015) met zijn partner mevrouw [A] (hierna: de partner) en zijn [in] 1998 geboren zoon [B] (hierna: de zoon) een gemeenschappelijke huishouding. Zij woonden in de jaren 2014 en 2015 op het adres [a-straat 1] te [C] . Deze woning was eigendom van de moeder van belanghebbende (mevrouw [D] , geboren [in] 1922 en inmiddels overleden; hierna: de moeder). De moeder heeft sinds 1 augustus 2014 gewoond op het adres [b-straat 2] te [E] . Zij heeft volgens de gemeentelijke basisadministratie/Basisregistratie Personen nooit ingeschreven gestaan op het adres [a-straat 1] te [C] . Belanghebbende huurde de woning van zijn moeder. Volgens een in 2003 tussen belanghebbende en de moeder met betrekking tot de woning gesloten huurovereenkomst bedroeg de maandhuur € 200, exclusief water, licht en servicekosten.

2.2.

Het saldo van de bankrekening van belanghebbende bedroeg in de jaren 2014 en 2015 nihil. De saldi van de bankrekeningen van de partner en van de moeder waren in die jaren negatief.

2.3.

De partner heeft in de jaren 2014 en 2015 geen inkomsten genoten. Zij heeft in 2015 een tweedehandsauto gekocht voor € 5.000.

2.4.

Belanghebbende, de partner en de zoon hadden in 2014 en 2015 een ziektekostenverzekering waarvoor premies verschuldigd waren. Belanghebbende beschikte voorts over een mobiele telefoon.

2.5.

Belanghebbende was in 2014 en 2015 aanmerkelijkbelanghouder in de volgende vennootschappen:

• [F] B.V. (100%) sinds 18 oktober 2012;
• [G] B.V. (100%) sinds 30 april 2015;
• [H] B.V. (51%) sinds 23 september 2014;
• [I] B.V. (100%) sinds 30 april 2015;
• [J] B.V. (50%) sinds 15 februari 2010, einde onderneming 29 december 2015;
• [K] B.V. (51%) sinds 26 maart 2014, einde onderneming 23 december 2014, vennootschap failliet verklaard op 28 april 2015.

2.6.

Belanghebbende heeft in 2014 een uitkering van € 3.058 genoten waarop een bedrag van € 1.076 aan loonheffing is ingehouden.

2.7.

Blijkens in de procedure door belanghebbende overgelegde bankafschriften van de [J] B.V. en van [I] B.V. zijn in de onderhavige jaren meermalen overschrijvingen verricht, zowel van als naar de bankrekening van de partner. Daarbij is vermeld dat het zou gaan om leningen.

2.8.

Tot het dossier behoort een op 26 juli 2017 gedagtekende brief van de heer [L] AA, verbonden aan [M] accountants en belastingadviseurs B.V. te [C] , die werkzaamheden ten behoeve van de vennootschappen heeft verricht. In die brief is onder meer verklaard dat ‘ is ons niet gebleken dat er geld is opgenomen door de heer [X] in de vorm van salaris’.

2.9

Belanghebbende is door de Inspecteur uitgenodigd tot het doen van de aangiften IB/PVV en Zvw 2014 en 2015. Vervolgens is hij, omdat indiening van deze aangiften uitbleef, door de Inspecteur eraan herinnerd en aangemaand tot het doen van bedoelde aangiften. De aanmaning voor het jaar 2014 draagt als dagtekening 28 oktober 2015. De datum waarvoor de aangiften IB/PVV en Zvw 2014 moesten zijn ingediend, was gesteld op uiterlijk 11 november 2015. De aanmaning voor het jaar 2015 draagt als dagtekening 29 juli 2016 en volgens die aanmaning dienden de aangiften IB/PVV 2015 en Zvw 2015 te zijn ingediend uiterlijk op 12 augustus 2016.

2.1

Omdat de aangiften niet door belanghebbende zijn ingediend, heeft de Inspecteur ambtshalve de onderhavige aanslagen vastgesteld op basis van een schatting van het belastbaar inkomen uit werk en woning respectievelijk bijdrage-inkomen. De Inspecteur is bij zijn schatting uitgegaan van het inkomen op basis van de regeling voor fictief loon als bedoeld in artikel 12a van de Wet op de loonbelasting 1964. Met dagtekening 20 juli 2016 is de aanslag IB/PVV voor het jaar 2014 aan belanghebbende opgelegd, berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 47.716. Daarbij is belanghebbende € 673 aan belastingrente in rekening gebracht en een verzuimboete van € 369 opgelegd. De aanslag Zvw 2014 is opgelegd naar een bijdrage-inkomen van € 44.000. Hierbij is € 111 aan belastingrente in rekening gebracht.

2.11.

Belanghebbende heeft daartegen bezwaar aangetekend. In bezwaar heeft belanghebbende alsnog een aangifte voor het jaar 2014 ingediend, waarin een belastbaar inkomen uit werk en woning is verantwoord van € 3.058. De Inspecteur heeft bij uitspraken op bezwaar het belastbaar inkomen uit werk en woning van belanghebbende nader vastgesteld op € 25.000, de beschikking belastingrente dienovereenkomstig verminderd en de verzuimboete gehandhaafd. Het bijdrage-inkomen voor de Zvw 2014 is nader vastgesteld op € 25.000 en de daarbij gegeven beschikking belastingrente is dienovereenkomstig verminderd door de Inspecteur.

2.12.

Met dagtekening 29 december 2016 is aan belanghebbende de aanslag IB/PVV 2015 opgelegd, berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 44.000. Hierbij is belanghebbende € 328 aan belastingrente in rekening gebracht en is hem een verzuimboete van € 369 opgelegd. De aanslag Zvw 2015 is aan belanghebbende opgelegd naar een bijdrage-inkomen van € 43.950. Hierbij is € 51 aan belastingrente in rekening gebracht.

2.13

Belanghebbende heeft daartegen bezwaar gemaakt. In bezwaar heeft hij alsnog de aangifte voor 2015 ingediend. Daarin is een belastbaar inkomen uit werk en woning van nihil verantwoord. De Inspecteur heeft bij uitspraken op bezwaar het belastbaar inkomen uit werk en woning van belanghebbende voor 2015 nader vastgesteld op € 25.000, de beschikking belastingrente dienovereenkomstig verminderd en de verzuimboete gehandhaafd. Het bijdrage-inkomen van belanghebbende voor 2015 is door de Inspecteur nader vastgesteld op € 25.000 en de daarbij gegeven beschikking belastingrente is dienovereenkomstig verminderd door de Inspecteur. Het bedrag van € 25.000, voor zowel 2014 als 2015, is door de Inspecteur gebaseerd op een schatting van hetgeen een huishouden van drie personen nodig heeft om in het noodzakelijke levensonderhoud te voorzien.

2.14

Sinds 2 februari 2018 stond belanghebbende in de Basisregistratie Personen ingeschreven op het adres [c-straat 3] te [C] .

2.15

De Rechtbank heeft de beroepen van belanghebbende bij uitspraak van 29 maart 2018 ongegrond verklaard. De griffier van de Rechtbank heeft bij aangetekend verzonden brief van 29 maart 2018 een afschrift van de uitspraak van de Rechtbank aan belanghebbende verzonden naar het adres [a-straat 1] te [C] . Deze brief is op 19 april 2018 als onbestelbaar retour ontvangen door de Rechtbank. Vervolgens heeft de griffier van de Rechtbank, kennelijk na adresverificatie, bij brief van 19 april 2018 een afschrift van de uitspraak naar belanghebbende verzonden naar het adres [c-straat 3] te [C] . Bij brief van 9 mei 2018, ingekomen bij de Rechtbank op 14 mei 2018 en – na doorzending – bij het Hof op 31 mei 2018, heeft belanghebbende hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de Rechtbank.

2.16

Belanghebbende heeft het Hof in een brief met dagtekening 20 februari 2019 bericht dat hij niet meer in Nederland woont en over een tijdelijk adres in Portugal beschikt.

3. Geschil

In hoger beroep is in geschil of (i) het hoger beroep ontvankelijk is en (ii) of de onderhavige belastingaanslagen en beschikkingen – zoals verminderd na bezwaar – terecht aan belanghebbende zijn opgelegd.

4. Beoordeling van het geschil

Ontvankelijkheid hoger beroep

4.1.

Nu de bekendmaking van de uitspraak van de Rechtbank aan belanghebbende eerst op 19 april 2018 rechtsgeldig – naar het juiste adres – heeft plaatsgevonden en belanghebbende daartegen op 14 mei 2018 hoger beroep heeft ingesteld, moet – anders dan de Inspecteur betoogt – worden geconcludeerd dat het hoger beroep door belanghebbende binnen de termijn van zes weken, en dus tijdig, is ingesteld, zodat het hoger beroep ontvankelijk is.

Omkering en verzwaring bewijslast

4.2.

In aanmerking genomen dat: (i) belanghebbende door de Inspecteur is uitgenodigd tot het doen van de onderhavige aangiften, (ii) hij daaraan geen, ook niet na de herinneringen en aanmaningen daartoe van de Inspecteur, gevolg heeft gegeven vóórdat de onderhavige aanslagen zijn vastgesteld door de Inspecteur, moet worden geconcludeerd – gelijk de Rechtbank heeft gedaan – dat belanghebbende de vereiste aangiften in de zin van artikel 27e, lid 1, Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: AWR) niet heeft gedaan. Dit betekent, gelijk de Rechtbank heeft geoordeeld, dat in deze procedure de administratiefrechtelijke sanctie van omkering en verzwaring van de bewijslast van toepassing is (vgl. HR 9 oktober 2015, nr. 14/03968, ECLI:NL:HR:2015:2988). De omstandigheid dat belanghebbende in de bezwaarfase alsnog aangiften heeft ingediend, doet daaraan niet af (vgl. HR 12 juli 2013, nr. 12/00517, ECLI:NL:HR:2013:30, r.o 3.4.2).

Redelijke schatting

4.3.

De omstandigheid dat sprake is van omkering en verzwaring van de bewijslast laat echter onverlet dat de Inspecteur gehouden is een redelijke schatting te maken van de door hem gestelde – niet aangegeven – inkomsten van belanghebbende. Hij mag niet naar willekeur handelen. Gelet op de in de onderdelen 2.1 tot en met 2.7 van deze uitspraak vermelde feiten en gelet, nu belanghebbende – naar het Hof aannemelijk acht – als directeur arbeid heeft verricht voor de in 2.5 genoemde vennootschappen, op de van toepassing zijnde regeling voor fictief loon als bedoeld in artikel 12a van de Wet op de loonbelasting 1964, kan naar het oordeel van het Hof niet worden gezegd dat de Inspecteur, door uit te gaan van een belastbaar inkomen uit werk en woning respectievelijk bijdrage-inkomen van (na bezwaar) € 25.000 per jaar, naar willekeur heeft gehandeld.

Verzwaard tegenbewijs

4.4.

Het is derhalve aan belanghebbende om te doen blijken, dat wil zeggen overtuigend aan te tonen, dat de schattingen van het belastbaar inkomen uit werk en woning respectievelijk bijdrage-inkomen van € 25.000 per jaar onjuist zijn. Daarin is hij naar het oordeel van het Hof niet geslaagd. Het Hof verenigt zich met hetgeen de Rechtbank dienaangaande in overweging 16 van haar uitspraak heeft overwogen. In hoger beroep heeft belanghebbende niets aangevoerd op grond waarvan tot een andere conclusie moet worden gekomen. De enkele stelling dat hij in de desbetreffende jaren mantelzorg heeft verricht ten behoeve van de partner en de moeder is daartoe volstrekt onvoldoende. Ook de in hoger beroep overgelegde ‘medicatie-overzichten’ van de partner bieden onvoldoende steun voor de conclusie dat belanghebbende in de jaren 2014 en 2015 geen of nauwelijks inkomsten heeft genoten. Geconcludeerd dient derhalve te worden dat de vaststelling door de Inspecteur – na bezwaar – van het belastbaar inkomen uit werk en woning respectievelijk bijdrage-inkomen op € 25.000 voor 2014 en 2015 in stand blijft.

Belastingrente

4.5.

Met betrekking tot de in rekening gebrachte belastingrente zijn geen zelfstandige grieven door belanghebbende aangevoerd. Nu de onderhavige aanslagen, zoals verminderd na bezwaar, in stand blijven, ziet het Hof geen grond voor een verdere vermindering van de beschikkingen inzake de belastingrente.

Verzuimboeten

4.6.

Nu belanghebbende niet tijdig gevolg heeft gegeven, ook niet na de aanmaningen daartoe van de Inspecteur, aan de uitnodigingen tot het doen van de aangiften voor de onderhavige jaren, is sprake van verzuimen als bedoeld in artikel 67a, eerste lid, AWR. De Rechtbank heeft terecht en op goede gronden in overweging 20 van haar uitspraak geoordeeld dat met betrekking tot het niet tijdig doen van de onderhavige aangiften geen sprake is van afwezigheid van alle schuld bij belanghebbende. Mitsdien heeft de Inspecteur terecht de onderhavige verzuimboeten aan belanghebbende opgelegd. De boeten van € 369 voor zowel 2014 als 2015 acht het Hof passend en geboden voor de verzuimen die belanghebbende heeft begaan. In het hoger beroepschrift heeft belanghebbende gesteld dat hij ‘financieel aan de grond zit’. Zonder nadere onderbouwing van deze blote stelling, die echter ontbreekt, ziet het Hof geen grond de verzuimboeten te matigen.

Slotsom

Op grond van het vorenstaande is het hoger beroep van belanghebbende ongegrond. Opgemerkt zij nog dat het Hof niet bevoegd is een oordeel te vellen over (eventuele) kwijtschelding van de uit de onderhavige aanslagen voortvloeiende belastingschulden en bijbehorende beschikkingen.

5. Proceskosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een proceskostenveroordeling.

6. Beslissing

Het Hof bevestigt de uitspraak van de Rechtbank.

Deze uitspraak is gedaan door mr. R. den Ouden, voorzitter, mr. B.F.A. van Huijgevoort en mr. J.A. Monsma, raadsheren, in tegenwoordigheid van mr. J.H. Riethorst als griffier.

De beslissing is in het openbaar uitgesproken op
19 maart 2019.

De griffier, De voorzitter,

(J.H. Riethorst) (R. den Ouden)

Afschriften zijn aangetekend per post verzonden op 19 maart 2019.

Tegen deze uitspraak kunnen beide partijen binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie instellen bij

de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer),

Postbus 20303,

2500 EH DEN HAAG.

Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd;

2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. de dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;

d. de gronden van het beroep in cassatie.

Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad. In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.