ECLI:NL:GHAMS:2020:1113

• Datum uitspraak: 17 januari 2020
• Publicatiedatum: 20 april 2020
• Zaaknummer: 23-000956-19
• Instantie: Gerechtshof Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: A.D.R.M. Boumans; J.D.L. Nuis; P.C. Verloop
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep tegen vrijspraak in strafzaak taxivervoer zonder correcte boordcomputer

In deze zaak heeft het gerechtshof Amsterdam op 17 januari 2020 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een vrijspraak van de economische politierechter in de rechtbank Amsterdam. De verdachte, geboren in Nigeria, was aangeklaagd voor het verrichten van taxivervoer zonder een op correcte wijze functionerende boordcomputer in zijn taxi. De tenlastelegging betrof een incident op 9 augustus 2018 te Amsterdam, waar de verdachte als vervoerder op de Tesselschadestraat taxivervoer had verricht zonder de vereiste boordcomputer. Het hof heeft vastgesteld dat de verdachte niet de nodige zorg had gedragen voor de aanwezigheid van een functionerende boordcomputer, wat in strijd is met artikel 22 lid 1 van de Wegenverkeerswet 1994.

Tijdens de zitting in hoger beroep heeft de verdediging vrijspraak bepleit, stellende dat de taxi was uitgerust met een tachograaf die de verplaatsingen bijhield, ook al had de verdachte niet ingelogd. Het hof oordeelde echter dat de verplaatsingen niet aan de verdachte konden worden gekoppeld zonder de juiste inloggegevens. Het hof heeft het vonnis van de politierechter vernietigd en de verdachte alsnog schuldig bevonden aan de tenlastegelegde feiten.

De straf die is opgelegd bestaat uit een geldboete van € 1.800, waarvan € 1.000 voorwaardelijk is met een proeftijd van twee jaar. Het hof heeft rekening gehouden met de ernst van de overtreding en de beperkte financiële draagkracht van de verdachte. De verdachte heeft de mogelijkheid gekregen om de boete in termijnen te betalen. Het hof heeft de verdachte veroordeeld voor het overtreden van de regelgeving die bedoeld is om de consument te beschermen door controle op de naleving van rij- en rusttijden mogelijk te maken.

Uitspraak

afdeling strafrecht

parketnummer: 23-000956-19

datum uitspraak: 17 januari 2020

TEGENSPRAAK

Verkort arrest van het gerechtshof Amsterdam gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de economische politierechter in de rechtbank Amsterdam van 25 februari 2019 in de strafzaak onder parketnummer 96-239854-18 tegen

[verdachte] ,

geboren te [geboorteplaats] (Nigeria) op [geboortedag] 1968,

adres: [adres].

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van 3 januari 2020 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering, naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in eerste aanleg.

Het openbaar ministerie heeft hoger beroep ingesteld tegen voormeld vonnis.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door de verdachte en de raadsman naar voren is gebracht.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd dat:

hij, op of omstreeks 9 augustus 2018, te Amsterdam, op de voor het openbaar verkeer openstaande weg, de Tesselschadestraat, als vervoerder die taxivervoer heeft verricht, of heeft doen verrichten, met een auto waarmee taxivervoer werd verricht, terwijl hij er geen zorg voor had gedragen dat in de auto een op correcte wijze functionerende boordcomputer aanwezig was en/of voor die boordcomputer een typegoedkeuring was verleend, als bedoeld in artikel 22 lid 1 Wegenverkeerswet 1994.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zal het hof deze verbeterd lezen. De verdachte wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.

Vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd, omdat het hof – anders dan de politierechter – komt tot een veroordeling van de verdachte.

Bewijsoverweging

Ter terechtzitting in hoger beroep heeft de verdediging vrijspraak van het aan de verdachte tenlastegelegde bepleit en heeft daartoe aangevoerd dat de taxi waarin de verdachte reed was uitgerust met een tachograaf, die – ook zonder dat de verdachte inlogde met het scherm dat hij ten tijde van zijn staandehouding niet bij zich had – de verplaatsingen van de taxi bijhield.

Op grond van het proces-verbaal van bevindingen d.d. 11 maart 2019 stelt het hof vast dat door het inloggen in het systeem Boordcomputer Taxi (BCT) de identiteit van een taxionderneming of de bestuurder van een taxi wordt gekoppeld aan de door het ingebouwde GPS-trackingsyteem bijgehouden verplaatsingen van de taxi. In het voornoemde proces-verbaal wordt uiteengezet dat het inloggen met een chauffeurskaart en pincode heeft te gelden als een digitale handtekening. De verdachte heeft ter terechtzitting in hoger beroep verklaard dat hij het gedeelte van het systeem waarmee kon worden ingelogd, niet bij zich had toen hij werd staande gehouden. Aldus werden de verplaatsingen van de taxi waarin de verdachte reed wellicht bijgehouden, maar niet gekoppeld aan de verdachte of zijn taxibedrijf. Op grond van het voorgaande oordeelt het hof dat de verdachte op de ten laste gelegde datum als vervoerder taxivervoer heeft verricht terwijl hij er geen zorg voor had gedragen dat in de taxi waarmee het taxivervoer werd verricht een op correcte wijze functionerende boordcomputer aanwezig was.

Bewezenverklaring

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

hij op 9 augustus 2018, te Amsterdam, op de voor het openbaar verkeer openstaande weg, de Tesselschadestraat, als vervoerder taxivervoer heeft verricht, met een auto waarmee taxivervoer werd verricht, terwijl hij er geen zorg voor had gedragen dat in de auto een op correcte wijze functionerende boordcomputer aanwezig was.

Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

Het bewezenverklaarde is gegrond op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat, zoals deze na het eventueel instellen van beroep in cassatie zullen worden opgenomen in de op te maken aanvulling op dit arrest.

Strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Geen omstandigheid is aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het bewezenverklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.

Het bewezenverklaarde levert op:

Overtreding van een voorschrift, gesteld krachtens artikel 79 van de Wet Personenvervoer 2000.

Strafbaarheid van de verdachte

Geen omstandigheid is aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte ten aanzien van het bewezenverklaarde uitsluit, zodat de verdachte strafbaar is.

Oplegging van straf

De economische politierechter in de rechtbank Amsterdam heeft de verdachte ten aanzien van het tenlastegelegde vrijgesproken.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat de verdachte voor het tenlastegelegde zal worden veroordeeld tot een geldboete van € 1.800,00 waarvan € 1.000,00 voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaren.

Het hof heeft in hoger beroep de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van het feit en de omstandigheden waaronder dit is begaan en gelet op de persoon van de verdachte. Het hof heeft daarbij in het bijzonder het volgende in beschouwing genomen.

De verdachte heeft in een taxi gereden zonder dat daarin een op juiste wijze functionerende boordcomputer aanwezig was. Daarmee heeft de verdachte regelgeving overtreden die onder meer beoogt de consument te beschermen door controle op de naleving van de voorgeschreven rij- en rusttijden mogelijk te maken. Dit neemt het hof de verdachte kwalijk en rechtvaardigt oplegging van een geldboete. Uit het onderzoek ter terechtzitting is evenwel gebleken dat de verdachte beperkte financiële draagkracht heeft. In verband daarmee zal het hof de verdachte toestaan de op te leggen geldboete in termijnen te betalen. Een gedeelte van de boete zal het hof opleggen in voorwaardelijke vorm, om de verdachte een extra prikkel te geven de regelgeving op het gebied van taxivervoer in de toekomst wel na te leven.

Het hof acht, alles afwegende, een gedeeltelijk voorwaardelijke geldboete van na te melden hoogte passend en geboden.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 14a, 14b, 14c, 23, 24, 24a, 24c en 63 van het Wetboek van Strafrecht, de artikelen 79 en 118 van het Besluit personenvervoer 2000, artikel 79 van de Wet Personenvervoer 2000 en de artikel 1, 2 en 6 van de Wet op de Economische Delicten.

Deze wettelijke voorschriften worden toegepast zoals geldend ten tijde van het bewezenverklaarde.

BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:

Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het tenlastegelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven is bewezen verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart het bewezenverklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.

Vernietigt de eerder uitgevaardigde strafbeschikking onder CJIB-nummer 1132542003366347.

Veroordeelt de verdachte tot een
geldboete van
€ 1.800,00 (duizend achthonderd euro) , bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door
28 (achtentwintig) dagen hechtenis .

Bepaalt dat een gedeelte van de geldboete, groot
€ 1.000,00 (duizend euro) , bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door
20 (twintig) dagen hechtenis , niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten omdat verdachte zich voor het einde van een proeftijd van
2 (twee) jaren aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt.

Bepaalt dat de
geldboete mag worden voldaan in
4 (vier) tweemaandelijkse termijnen , elke termijn groot
€ 200,00 (tweehonderd euro) .

Dit arrest is gewezen door de economische kamer van het gerechtshof Amsterdam, waarin zitting hadden mr. A.D.R.M. Boumans, mr. J.D.L. Nuis en mr. P.C. Verloop, in tegenwoordigheid van mr. M.E. van Rijn, griffier, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van dit gerechtshof van 17 januari 2020.

Mr. P.C. Verloop is buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.

=========================================================================

[…]