ECLI:NL:CRVB:2022:1452

• Datum uitspraak: 24 juni 2022
• Publicatiedatum: 5 juli 2022
• Zaaknummer: 21/3869 WUBO
• Instantie: Centrale Raad van Beroep
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
• Procedures: Eerste en enige aanleg
• Rechters: H. Lagas
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Beoordeling van de terugwerkende kracht van de compensatietoeslag op basis van de Wet uitkeringen burger-oorlogsslachtoffers 1940-1945

In deze zaak heeft appellante beroep ingesteld tegen een besluit van de Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank (verweerder) van 31 augustus 2021, waarin de toekenning van de compensatietoeslag op basis van de Wet uitkeringen burger-oorlogsslachtoffers 1940-1945 (Wubo) aan de orde is. Appellante, die in Spanje woont, ontving een periodieke uitkering als nabestaande van een burgeroorlogsslachtoffer. Verweerder heeft de uitkering van appellante aangepast en een compensatie van € 7.879,71 toegekend voor de periode van juni 2016 tot en met juni 2021. Echter, het bezwaar van appellante tegen het niet toekennen van de compensatietoeslag over eerdere jaren werd ongegrond verklaard.

Tijdens de zitting op 13 mei 2022 heeft appellante telefonisch deelgenomen, terwijl verweerder werd vertegenwoordigd door mr. S. Leurink-Ofman. De Centrale Raad van Beroep heeft overwogen dat verweerder terecht stelt dat er geen langere terugwerkende kracht kan worden verleend dan de toegepaste vijf jaren, omdat op grond van verjaring geen langere periode afdwingbaar is. De Raad heeft daarbij verwezen naar eerdere rechtspraak, waarin is vastgesteld dat financiële aanspraken jegens de overheid na vijf jaar niet meer in rechte afdwingbaar zijn.

De Raad heeft geen bijzondere omstandigheden kunnen vaststellen die aanleiding geven om de terugwerkende kracht te verlengen tot tien jaar, zoals appellante had verzocht. Het feit dat appellante niet eerder op de hoogte was van de mogelijkheid om de compensatietoeslag aan te vragen, werd niet als een bijzondere omstandigheid beschouwd. De Raad concludeert dat het bestreden besluit in rechte stand kan houden en verklaart het beroep van appellante ongegrond. De uitspraak is gedaan door H. Lagas, in tegenwoordigheid van griffier E.P.J.M. Claerhoudt, en is openbaar uitgesproken op 24 juni 2022.

Uitspraak

21. 3869 WUBO

Datum uitspraak: 24 juni 2022

Centrale Raad van Beroep

Enkelvoudige kamer

Uitspraak in het geding tussen

Partijen:

[appellante] te [woonplaats] (Spanje) (appellante)

de Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank (verweerder)

PROCESVERLOOP

Appellante heeft beroep ingesteld tegen het besluit van verweerder van 31 augustus 2021, kenmerk BZ011455868 (bestreden besluit). Dit betreft de toepassing van de Wet uitkeringen burger-oorlogsslachtoffers 1940-1945 (Wubo).

Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 13 mei 2022. Appellante heeft telefonisch aan het onderzoek deelgenomen. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. S. Leurink-Ofman.

OVERWEGINGEN

1.1.

Appellante is in het genot van een periodieke uitkering als nabestaande van een burgeroorlogsslachtoffer in de zin van de Wubo.

1.2.

Na telefonisch contact met appellante heeft verweerder (ambtshalve) bij besluit van 22 juni 2021 de periodieke uitkering van appellante met ingang van juli 2021 aangepast omdat appellante recht heeft op de compensatietoeslag voor de bijdrage zorgverzekeringswet die zij aan het Centraal Administratie Kantoor moet betalen. Verder is aan appellante een bedrag toegekend van € 7.879,71 als compensatie over de periode juni 2016 tot en met juni 2021. Het bezwaar tegen het niet toekennen van de compensatietoeslag over eerdere jaren is bij het bestreden besluit ongegrond verklaard.

2. Naar aanleiding van wat partijen in beroep hebben aangevoerd komt de Raad tot de volgende beoordeling.

2.1.

Verweerder stelt zich op het standpunt dat het niet mogelijk is om een langere terugwerkende kracht te verlenen aan het toekennen van de compensatietoeslag dan de toegepaste vijf jaren – kort gezegd – omdat op grond van verjaring geen langere periode afdwingbaar is.

2.2.

De Raad onderschrijft het door verweerder ingenomen standpunt. Volgens vaste rechtspraak van de Raad (zie onder meer de uitspraak van 24 december 2015, ECLI:NL:CRVB:2015:4793) zijn financiële aanspraken jegens de overheid op grond van de rechtszekerheid na een termijn van vijf jaar niet meer in rechte afdwingbaar. De Wubo bevat geen bepalingen op grond waarvan deze rechtsregel buiten toepassing moet blijven.

2.3.

Bijzondere omstandigheden die aanleiding geven om aan de terugwerkende kracht de door appellante gewenste duur van tien jaar te verbinden zijn niet naar voren gekomen. Desgevraagd heeft verweerder aangegeven dat uit de administratie niet is gebleken dat appellante al dan niet telefonisch in de aan de toekenning voorafgaande jaren heeft verzocht om in aanmerking te komen voor de compensatietoeslag. Dat zij eerder niet op de hoogte was van de mogelijkheid van het aanvragen van de compensatietoeslag, zoals appellante heeft aangevoerd, is niet een dergelijke bijzondere omstandigheid. Dit betekent dat verweerder geen langere termijn van terugwerkende kracht heeft moeten toepassen.

2.4.

Uit 2.2 en 2.3 volgt dat het bestreden besluit in rechte stand kan houden. Het beroep moet ongegrond worden verklaard.

3. Voor een veroordeling in de proceskosten bestaat geen aanleiding.

BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door H. Lagas, in tegenwoordigheid van E.P.J.M. Claerhoudt als griffier. De beslissing is uitgesproken in het openbaar op 24 juni 2022.

(getekend) H. Lagas

(getekend) E.P.J.M. Claerhoudt