ECLI:NL:CRVB:2018:4308

• Datum uitspraak: 18 december 2018
• Publicatiedatum: 11 januari 2019
• Zaaknummer: 17/1914 PW-PV
• Instantie: Centrale Raad van Beroep
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: M. Hillen
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Bevestiging van de uitspraak inzake de verlaging van bijstand wegens onvoldoende sollicitatie-inspanningen

In deze zaak heeft de Centrale Raad van Beroep op 18 december 2018 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen de beslissing van de rechtbank Rotterdam van 22 februari 2017. De appellant, die niet ter zitting verscheen, had in beroep en hoger beroep verzocht om de verlaging van zijn bijstandsuitkering van 100% over de maand november 2015 ongedaan te maken. Het college van burgemeester en wethouders van Rotterdam had deze maatregel opgelegd omdat de appellant onvoldoende had getracht algemeen geaccepteerde arbeid te verkrijgen. De Raad bevestigde de uitspraak van de rechtbank, maar verbeterde de gronden van het besluit.

De Raad oordeelde dat het college terecht de verlaging van de bijstand had opgelegd, ondanks dat in het bestreden besluit een onjuiste grondslag was genoemd. De Raad besloot het gebrek in het besluit te passeren, omdat de appellant hierdoor niet benadeeld was. De appellant had geen controleerbare stukken overgelegd die aantoonden dat hij aan zijn sollicitatieverplichtingen had voldaan. Enkel een lijst met namen van bedrijven en contactpersonen was niet voldoende. De Raad concludeerde dat de appellant niet had aangetoond dat hij had voldaan aan zijn verplichting om te solliciteren en dat er geen dringende redenen waren om de maatregel aan te passen.

De Centrale Raad van Beroep bevestigde de aangevallen uitspraak en veroordeelde het college in de proceskosten van de appellant tot een bedrag van € 1.503,-, en bepaalde dat het college het griffierecht van in totaal € 170,- aan de appellant moest vergoeden. De uitspraak werd in het openbaar gedaan en is gebaseerd op de overwegingen die in het proces-verbaal zijn vastgelegd.

Uitspraak

17. 1914 PW-PV

Centrale Raad van Beroep

Enkelvoudige kamer

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Rotterdam van 22 februari 2017, 16/4829 (aangevallen uitspraak)

Partijen:

[appellant] te [woonplaats] (appellant)

het college van burgemeester en wethouders van Rotterdam (college)

Datum uitspraak: 18 december 2018

Zitting heeft: M. Hillen

Griffier: F. Demiroğlu

Ter zitting is appellant niet verschenen. Het college heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. C.W. de Jong.

BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep

- bevestigt de aangevallen uitspraak;
- veroordeelt het college in de proceskosten van appellant tot een bedrag van € 1.503,-;
- bepaalt dat het college aan appellant het in beroep en hoger beroep betaalde griffierecht van
in totaal € 170,- vergoedt.

Deze beslissing is uitgesproken in het openbaar. Zij is gebaseerd op de volgende overwegingen:

1. Het college heeft terecht een verlaging van de bijstand van 100% over de maand november 2015 opgelegd op de grond dat appellant onvoldoende heeft geprobeerd algemeen geaccepteerde arbeid te verkrijgen. Het college heeft te kennen gegeven dat in het bestreden besluit een onjuiste grondslag is genoemd. Dit had artikel 18, tweede lid, van de Participatiewet moeten zijn. De Raad zal het gebrek in het bestreden besluit passeren met toepassing van artikel 6:22 van de Algemene wet bestuursrecht, omdat appellant hierdoor niet wordt benadeeld.

2. Appellant heeft geen controleerbare stukken overgelegd waaruit blijkt dat hij heeft voldaan aan zijn verplichting om te solliciteren. Alleen een lijst met namen van bedrijven en contactpersonen is daarvoor niet toereikend. Uit die lijst blijkt niet wanneer hij contact heeft opgenomen met deze bedrijven en wat het resultaat van het gesprek was. Nog afgezien van de omstandigheid dat appellant niet alleen maar is gevraagd om zijn huurcontract over te leggen, gaat het in deze zaak niet om het voldoen aan de inlichtingenverplichting, maar om het aantonen dat appellant heeft voldaan aan de verplichting om te solliciteren. Appellant heeft ook later geen andere stukken meer ingediend om alsnog aan die verplichting te voldoen. Dat valt hem te verwijten.

3. Van dringende redenen om de maatregel nader af te stemmen is niet gebleken.

4. Hieruit volgt dat het hoger beroep niet slaagt, zodat de aangevallen uitspraak moet worden bevestigd met verbetering van gronden.

5. Vanwege het gebrek in het bestreden besluit bestaat aanleiding om het college te veroordelen in de proceskosten van appellant. Deze kosten worden begroot op € 1.002,- in beroep en € 501,- in hoger beroep, in totaal € 1.503,- voor verleende rechtsbijstand.

Waarvan proces-verbaal.

De griffier De voorzitter

F. Demiroğlu M. Hillen

md