ECLI:NL:CRVB:2016:726

• Datum uitspraak: 2 maart 2016
• Publicatiedatum: 2 maart 2016
• Zaaknummer: 14/6170 AWBZ
• Instantie: Centrale Raad van Beroep
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: A.J. Schaap; D.S. de Vries; L.M. Tobé
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Verantwoording persoonsgebonden budget en terugvordering door Zorgkantoor

In deze zaak gaat het om de verantwoording van een persoonsgebonden budget (pgb) dat appellante ontving op grond van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) voor het jaar 2013. Het Zorgkantoor Menzis heeft in een besluit van 28 januari 2014 vastgesteld dat appellante een pgb van € 12.860,- was toegekend, maar dat zij slechts € 7.382,48 had verantwoord. Het Zorgkantoor heeft vervolgens besloten dat appellante € 5.227,52 moest terugbetalen, omdat de verantwoording gebreken vertoonde. Appellante heeft bezwaar gemaakt tegen dit besluit, maar het Zorgkantoor heeft dit ongegrond verklaard in een besluit van 6 mei 2014. De rechtbank Overijssel heeft het beroep van appellante tegen dit besluit ongegrond verklaard.

Appellante heeft vervolgens hoger beroep ingesteld bij de Centrale Raad van Beroep. Tijdens de zitting op 20 januari 2016 heeft appellante zich laten vertegenwoordigen door haar advocaat, mr. I. Mercanoğlu, terwijl het Zorgkantoor werd vertegenwoordigd door mr. S.J.M.H.C. Gielen. De Raad heeft vastgesteld dat de facturen die appellante heeft ingediend voor de verantwoording van het pgb onvoldoende gespecificeerd zijn. Dit geldt voor de facturen van de zorgverleners, die niet duidelijk maken hoe de totaalbedragen zich verhouden tot de betalingen en het verantwoorde bedrag.

De Raad concludeert dat appellante niet heeft voldaan aan de verplichtingen die zijn opgenomen in de Regeling subsidies AWBZ (Rsa). De gebreken in de verantwoording zijn van zodanige aard dat het Zorgkantoor terecht tot de lagere vaststelling en terugvordering van het pgb heeft kunnen komen. De beroepsgronden van appellante slagen niet, en de Raad bevestigt de aangevallen uitspraak van de rechtbank. Er is geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

Uitspraak

14/6170 AWBZ

Datum uitspraak: 2 maart 2016

Centrale Raad van Beroep

Meervoudige kamer

Uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Overijssel van

3 oktober 2014, 14/1229 (aangevallen uitspraak)

Partijen:

[appellante] te [woonplaats] (appellante)

Stichting Zorgkantoor Menzis (Zorgkantoor)

PROCESVERLOOP

Namens appellante heeft mr. I. Mercanoğlu, advocaat, hoger beroep ingesteld.

Het Zorgkantoor heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 20 januari 2016. Appellante heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. I. Mercanoğlu. Het Zorgkantoor heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. S.J.M.H.C. Gielen.

OVERWEGINGEN

1. De Raad gaat uit van de volgende feiten.

1.1.

Appellante ontving over het jaar 2013 een persoonsgebonden budget (pgb) op grond van het bepaalde bij en krachtens de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ).

1.2.

Het Zorgkantoor heeft in een besluit van 28 januari 2014 het pgb over 2013 vastgesteld. Hierbij heeft het Zorgkantoor vastgesteld dat een pgb van € 12.860,- aan appellante is toegekend, dat zij een bedrag van € 7.382,48 heeft verantwoord en dat zij een bedrag van

€ 5.227,52 aan het Zorgkantoor moet terugbetalen. Appellante heeft tegen dit besluit bezwaar gemaakt.

1.3.

Het Zorgkantoor heeft in een besluit van 6 mei 2014 (bestreden besluit) het bezwaar ongegrond verklaard. Daaraan heeft het Zorgkantoor ten grondslag gelegd dat uit de door appellante verstrekte stukken ter verantwoording van het pgb is gebleken dat deze zodanige gebreken vertonen, dat het Zorgkantoor de verantwoording niet accepteert. Omdat appellante door het maken van bezwaar niet in een nadeliger positie gebracht mag worden, blijft het al geaccepteerde bedrag van € 7.382,48 gehandhaafd. De weging van de belangen van appellante en van het Zorgkantoor heeft het Zorgkantoor niet tot een andere uitkomst gebracht. Appellante heeft tegen dit besluit beroep ingesteld.

2. De rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard. De rechtbank heeft overwogen dat de verantwoording van het pgb gebreken vertoont en dat niet is voldaan aan de verplichtingen neergelegd in de Regeling subsidies AWBZ (Rsa). Appellante kon voor het voeren van haar pgb-administratie de hulp van een derde inroepen. Anders dan appellante meent, heeft het Zorgkantoor in dat verband geen zorgplicht. Na afweging van de betrokken belangen heeft het Zorgkantoor tot het bestreden besluit kunnen komen.

3. Appellante heeft de aangevallen uitspraak in hoger beroep bestreden.

4. De Raad overweegt het volgende.

4.1.Voor de van toepassing zijnde wettelijke bepalingen verwijst de Raad naar de aangevallen uitspraak.

4.2.1.

In geschil is de verantwoording van de in het jaar 2013 door appellante gemaakte zorgkosten voor zorgverleners [ZvT] (ZvT),

[M.] ([M.]) en [P.A].

4.2.2.

De facturen van ZvT zijn onvoldoende gespecificeerd en brengen ook huishoudelijke zorg in rekening. De totaalbedragen van de facturen komen niet overeen met het verantwoorde bedrag, ook niet als uitsluitend van de gefactureerde bedragen voor Begeleiding Individueel (BI) wordt uitgegaan. Verder zijn in bezwaar andere facturen overgelegd dan in beroep. Ten slotte zijn de door appellante verrichte betalingen niet te herleiden tot de facturen.

4.2.3.

Ook de facturen van [M.] zijn onvoldoende gespecificeerd. Uit de betalingen door appellante van € 7.000,- aan [M.] en € 550,- aan [K.] is niet op te maken waarop deze betrekking hebben. Deze betalingen zijn verder verricht vóór facturering.

4.2.4.

Ten slotte zijn ook de facturen van [P.A] onvoldoende gespecificeerd. Niet duidelijk is hoe het totaalbedrag van de facturen zich verhoudt met de betalingen en met het in bezwaar verantwoorde bedrag.

4.3.

De verantwoording van het pgb vertoont daarmee gebreken en daarom heeft appellante niet voldaan aan de verplichtingen opgenomen in de Rsa. Er is geen sprake van onvolkomenheden waaraan slechts geringe betekenis toekomt. Het Zorgkantoor heeft bij afweging van de betrokken belangen tot de lagere vaststelling en terugvordering kunnen komen. Het door appellante gestelde feit dat de zorginstellingen de verantwoordingen verzorgden maakt dit niet anders.

5.
Wat hiervoor is overwogen leidt tot de conclusie dat de beroepsgronden niet slagen en dat de aangevallen uitspraak wordt bevestigd.

6. Er is geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de aangevallen uitspraak.

Deze uitspraak is gedaan door A.J. Schaap als voorzitter en D.S. de Vries en L.M. Tobé als leden, in tegenwoordigheid van J.W.L. van der Loo als griffier. De beslissing is uitgesproken in het openbaar op 2 maart 2016.

(getekend) A.J. Schaap

(getekend) J.W.L. van der Loo

TM