ECLI:NL:CBB:2019:87

• Datum uitspraak: 27 februari 2019
• Publicatiedatum: 8 maart 2019
• Zaaknummer: 18/960
• Instantie: College van Beroep voor het bedrijfsleven
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Proces-verbaal
• Rechters: R.C. Stam; L.N. Nijhuis
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Niet verschoonbare termijnoverschrijding in bezwaar met betrekking tot fosfaatrechten

In deze zaak heeft het College van Beroep voor het bedrijfsleven op 27 februari 2019 uitspraak gedaan in het geschil tussen de Maatschap [naam] en de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. De zaak betreft een bezwaar dat door appellante, de Maatschap [naam], is ingediend tegen een besluit van de minister waarin het aantal fosfaatrechten voor de appellante is vastgesteld. Het primaire besluit werd genomen op 10 januari 2018, waarna appellante op 26 februari 2018 bezwaar maakte. Echter, het bezwaar werd door de minister niet-ontvankelijk verklaard wegens niet-verschoonbare termijnoverschrijding, wat leidde tot het beroep van appellante.

Tijdens de zitting op 27 februari 2019 werd duidelijk dat partijen het erover eens waren dat het bezwaar te laat was ingediend. De discussie concentreerde zich echter op de vraag of deze termijnoverschrijding verschoonbaar was. Appellante voerde aan dat een van de vennoten, die aan ernstige psychische klachten leed, niet in staat was om tijdig het bezwaar in te dienen. Ter onderbouwing werd een verklaring van een sociaal werker overgelegd.

Het College oordeelde dat de omstandigheden van de psychische klachten van de vennoot niet voldoende waren om de termijnoverschrijding als verschoonbaar te beschouwen. Het College concludeerde dat de andere vennoten, ondanks de situatie, in staat hadden moeten zijn om een bezwaarschrift in te dienen. De verklaring van de sociaal werker werd als onvoldoende beschouwd. Uiteindelijk werd het beroep ongegrond verklaard en werd er geen proceskostenveroordeling opgelegd.

Uitspraak

proces-verbaal uitspraak

COLLEGE VAN BEROEP VOOR HET BEDRIJFSLEVEN

zaaknummer: 18/960

proces-verbaal van de mondelinge uitspraak van de enkelvoudige kamer van 27 februari 2019 in de zaak tussen

Maatschap [naam] , te [plaats] , appellante

(gemachtigde: mr. M.J.C. Mol)

en

de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, verweerder

(gemachtigde: mr. G. Meijerink)

Procesverloop

Bij besluit van 10 januari 2018 (het primaire besluit) heeft verweerder het aantal fosfaatrechten voor appellante vastgesteld.

Bij besluit van 12 april 2018 (het bestreden besluit) heeft verweerder het bezwaar van appellante niet-ontvankelijk verklaard wegens niet-verschoonbare termijnoverschrijding.

Appellante heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.

Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 27 februari 2019. Partijen hebben zich ter zitting laten vertegenwoordigen.

Beslissing

Het College verklaart het beroep ongegrond.

Overwegingen

1. Bij het primaire besluit heeft verweerder het aantal fosfaatrechten voor appellante vastgesteld
. Appellante heeft op 26 februari 2018 bezwaar gemaakt tegen dat besluit
. Verweerder heeft bij het bestreden besluit het bezwaar van appellante kennelijk

niet-ontvankelijk verklaard wegens termijnoverschrijding.

3. Partijen zijn het er over eens dat appellante te laat bezwaar heeft gemaakt; zij verschillen echter van mening of deze termijnoverschrijding verschoonbaar is.

4. Appellante heeft aangevoerd dat één van de vennoten, de zoon van de andere twee vennoten, geruime tijd aan ernstige psychische klachten leed, waarvoor hij in februari 2018 (opnieuw) is opgenomen. Door deze ingrijpende omstandigheden zijn zaken, waaronder het indienen van een bezwaarschrift, blijven liggen. Ter onderbouwing van haar standpunt heeft appellante verwezen naar de verklaring van een sociaal werker.

5. Het enkele feit dat één van de vennoten van appellante aan psychische klachten leed en aan het einde van de bezwaartermijn is opgenomen geweest in een kliniek betekent niet dat één van de andere vennoten niet een - desnoods summier - bezwaarschrift hadden kunnen (laten) indienen. Dat geen van hen daartoe in staat zou zijn geweest is niet gebleken
. De verklaring van de sociaal werker is onvoldoende om zulks aan te nemen.

6. Het voorgaande leidt tot de conclusie dat verweerder terecht geen aanleiding heeft gezien om de termijnoverschrijding verschoonbaar te achten in de zin van artikel 6:11 van de van de Algemene wet bestuursrecht.

7. Het beroep is ongegrond. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Deze uitspraak is gedaan door mr. R.C. Stam, in aanwezigheid van mr. L.N. Nijhuis, griffier
. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 27 februari 2019.

w.g. R.C. Stam w.g. L.N. Nijhuis