Uitspraak
College van Beroep voor het bedrijfsleven
AWB 08/523 3 november 2010
5101 Regeling GLB-inkomenssteun 2006
Uitspraak in de zaak van:
Melkveebedrijf Great Earth Holstein v.o.f., te Eersel, appellante,
gemachtigde: E. Smolders, werkzaam bij Smolders Agro Advies,
tegen
de Minister van Economische zaken, Landbouw en Innovatie, verweerder,
gemachtigde: mr. R. Lamain-Nuijen, werkzaam bij verweerders Dienst Regelingen.
1. Het procesverloop
Bij besluiten van 25 oktober 2007 heeft verweerder op grond van de Regeling GLB- inkomenssteun 2006 (hierna: de Regeling) de registratie van de overdrachten van toeslagrechten zonder de grond door appellante aan derden geweigerd. Appellante heeft daartegen bezwaar gemaakt.
Bij besluit van 9 april 2008 heeft verweerder het bezwaar ongegrond verklaard en het verzoek van appellante om schadevergoeding afgewezen. Tegen dit besluit heeft appellante bij brief van 16 mei 2008 beroep ingesteld. Op 17 april 2009 heeft zij een nader stuk ingezonden.
Verweerder heeft een verweerschrift ingediend en het besluit van 9 april 2008 met zijn besluit van 2 november 2009 gedeeltelijk gewijzigd. Appellante heeft bericht dat zij haar beroep desondanks handhaaft en het beroep nader gemotiveerd.
Op 15 september 2010 heeft het onderzoek ter zitting plaatsgehad, waarbij partijen zijn vertegenwoordigd door hun gemachtigden.
2. De beoordeling van het geschil
2.1 Het beroep strekt zich op grond van artikel 6:19, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) mede uit tot het besluit van 2 november 2009.
2.2.1 Verweerder heeft registratie van toeslagrechten zonder de grond geweigerd, omdat appellante niet voldoet aan de, hier van belang zijnde, voorwaarde dat een landbouwer zijn toeslagrechten zonder de grond slechts mag overdragen, indien hij ten minste 80% van zijn toeslagrechten gedurende ten minste een kalenderjaar heeft gebruikt.
2.2.2 In zijn besluit van 2 november 2009 heeft verweerder overwogen dat hij uiterlijk 15 mei 2007 een besluit had moeten nemen op de registratieverzoeken. De afwijzing van 25 oktober 2007 was te laat en daarmee onrechtmatig. De schade als gevolg van het niet tijdig beslissen op de registratieverzoeken, door verweerder begroot op € 629,84, wordt door verweerder vergoed. Voor het overige heeft verweerder het verzoek van appellante om schadevergoeding opnieuw afgewezen. Het verzoek om vergoeding van de in bezwaar gemaakte kosten heeft verweerder afgewezen, omdat het bezwaarschrift niet door een derde is ingediend.
2.3.1 Appellante erkent dat verweerder de registratie van de overdracht van de toeslagrechten terecht heeft geweigerd en beperkt haar beroep tot de afwijzing van haar verzoek om schadevergoeding en de weigering om de in bezwaar gemaakte kosten te vergoeden. Hiertoe voert zij aan dat haar gemachtigde voorafgaand aan de melding een emailbericht heeft gestuurd aan het LNV-loket. Hierin is het benuttingspercentage van haar toeslagrechten in 2006 op grond van een daartoe uiteengezette redenering berekend op 80,1% en de vraag gesteld of deze redenering klopt. Het LNV-loket bevestigde op 22 maart 2007 dat die redenering klopt. Verweerders vaststelling dat zij niet voldoet aan de 80%-norm, is in strijd met het vertrouwensbeginsel, ook al blijkt de gegeven informatie achteraf onjuist te zijn. Appellante heeft als gevolg hiervan schade geleden in de vorm van gemiste bedrijfstoeslag en kosten voor rechtsbijstand, totaal € 13.073,74.
2.4.1 Waar appellante uitdrukkelijk heeft berust in de weigering om de overdracht van toeslagrechten te registreren, kan het College niet toekomen aan de beoordeling van het beroep op het vertrouwensbeginsel. Dat heeft betrekking op de inhoud van de weigering om tot registratie over te gaan en kan daarom niet los van die weigering leiden tot de conclusie dat de (handhaving van de) weigering onrechtmatig is. Verweerder heeft erkend dat hij te laat heeft beslist, maar volhardt in de weigering van de registratie. Onder die omstandigheden moet van de rechtmatigheid van die weigering worden uitgegaan, behoudens bijzondere, zich hier niet voordoende, omstandigheden.
2.4.2 Voor zover appellante met haar verzoek aanspraak maakt op vergoeding van schade die het gevolg is van de rechtmatige weigering tot registratie van de overdracht van toeslagrechten, heeft zij dat verzoek niet onderbouwd.
2.4.3 Verweerder heeft het verzoek om schadevergoeding terecht afgewezen.
2.5 Anders dan appellante, is het College van oordeel dat verweerder terecht heeft geweigerd om de door haar in bezwaar gemaakte kosten te vergoeden, reeds, omdat hij de besluiten van 25 oktober 2007 niet heeft herroepen.
2.6 Het beroep is daarom ongegrond.
2.7 Het College ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.
3. De beslissing
Het College verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gewezen door mrs. R.F.B. van Zutphen, S.C. Stuldreher en R.C. Stam in tegenwoordigheid van mr. C.M. Leliveld als griffier, en uitgesproken in het openbaar op 3 november 2010.
w.g. R.F.B. Van Zutphen w.g. C.M. Leliveld