ECLI:NL:RVS:2019:4113

• Datum uitspraak: 6 december 2019
• Publicatiedatum: 6 december 2019
• Zaaknummer: 201906536/1/V2
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Vreemdelingenrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: J.J. van Eck; J.Th. Drop; A.J.C. de Moor-van Vugt
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep tegen afwijzing verblijfsvergunning asiel en toetsing van geloofwaardigheid van asielrelaas

In deze zaak gaat het om het hoger beroep van de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid tegen een uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Utrecht, die op 23 augustus 2019 een aanvraag van een vreemdeling voor een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd had goedgekeurd. De staatssecretaris had deze aanvraag eerder op 19 juli 2019 afgewezen. De rechtbank oordeelde dat de staatssecretaris onvoldoende had gemotiveerd waarom de vreemdeling niet aannemelijk had gemaakt dat zijn positieve levensveranderingen te maken hadden met zijn bekering tot het christendom. De staatssecretaris ging in hoger beroep, waarbij hij aanvoerde dat de rechtbank buiten de grenzen van de wettelijke toetsing was getreden door haar eigen oordeel over de geloofwaardigheid van het asielrelaas te stellen boven dat van hem. De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State oordeelde dat de rechtbank inderdaad niet alle tegenwerpingen van de staatssecretaris had besproken en dat de grieven van de staatssecretaris in dat opzicht slaagden. Het hoger beroep werd gegrond verklaard, de uitspraak van de rechtbank werd vernietigd en de zaak werd terugverwezen naar de rechtbank voor verdere behandeling, met inachtneming van het oordeel van de Afdeling.

Uitspraak

201906536/1/V2.

Datum uitspraak: 6 december 2019

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb) op het hoger beroep van:

de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid,

appellant,

tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Utrecht, van 23 augustus 2019 in zaak nr. NL19.16880 in het geding tussen:

[de vreemdeling]

en

de staatssecretaris.

Procesverloop

Bij besluit van 19 juli 2019 heeft de staatssecretaris een aanvraag van de vreemdeling om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, afgewezen.

Bij uitspraak van 23 augustus 2019 heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep gegrond verklaard, dat besluit vernietigd en bepaald dat de staatssecretaris een nieuw besluit op de aanvraag neemt met inachtneming van de uitspraak.

Tegen deze uitspraak heeft de staatssecretaris hoger beroep ingesteld.

De vreemdeling, vertegenwoordigd door mr. A.J. van der Werff-Dost, advocaat te Utrecht, heeft een schriftelijke uiteenzetting gegeven.

Overwegingen

1.    De staatssecretaris klaagt in zijn derde grief onder meer dat de rechtbank buiten de grenzen van de door artikel 83a van de Vw 2000 voorgeschreven toetsing is getreden, omdat zij haar eigen oordeel over de geloofwaardigheid van het asielrelaas in de plaats heeft gesteld van dat van hem.

1.1.    De rechtbank heeft overwogen dat de staatssecretaris onvoldoende heeft gemotiveerd waarom de motieven voor en het proces van bekering onvoldoende aannemelijk zijn geworden, nu uit de verklaringen van de vreemdeling naar voren komt dat hij zelf een verband legt tussen zijn verbeterde gemoedstoestand en het christelijke geloof en dat hij innerlijk ervan overtuigd is dat het christelijke geloof voor hem het ware is. De staatssecretaris heeft naar het oordeel van de rechtbank onvoldoende gemotiveerd waarom de vreemdeling niet aannemelijk heeft gemaakt dat de positieve ontwikkelingen in zijn leven toe te schrijven zijn aan zijn bekering.

1.2.    Anders dan de staatssecretaris betoogt, treedt de rechtbank met deze overwegingen en wat zij in dit verband bij de toetsing van het standpunt van de staatssecretaris over de bekering verder heeft overwogen, niet buiten de grenzen van de door artikel 83a van de Vw 2000 voorgeschreven toetsing. Zoals de Afdeling heeft overwogen in haar uitspraak van 13 april 2016, ECLI:NL:RVS:2016:891, r.o. 12.1, betekent het geven van een oordeel door de rechtbank over de door de staatssecretaris aan zijn standpunt ten grondslag gelegde feiten en omstandigheden niet dat zij haar eigen oordeel over de geloofwaardigheid van het asielrelaas in de plaats heeft gesteld van dat van de staatssecretaris.

In zoverre faalt de grief.

1.3.    De staatssecretaris voert echter terecht in zijn grieven, in onderlinge samenhang gelezen, aan dat de rechtbank zijn tegenwerpingen in het besluit en het daarin ingelaste voornemen over de afvalligheid, de motieven voor en het proces van de bekering onvoldoende heeft besproken. Door niet alle tegenwerpingen van de staatssecretaris over de verklaringen van de vreemdeling bij haar oordeel te betrekken, heeft de rechtbank ten onrechte geconcludeerd dat de staatssecretaris zijn standpunt over de gestelde afvalligheid en bekering niet deugdelijk heeft gemotiveerd.

De grieven hierover slagen.

2.    Het hoger beroep is gegrond. De uitspraak van de rechtbank wordt vernietigd. De Afdeling wijst de zaak naar de rechtbank terug om door haar te worden behandeld, waarbij zij het oordeel van de Afdeling in deze uitspraak in acht neemt (artikel 8:115, eerste lid, aanhef en onder b, van de Awb). De staatssecretaris hoeft geen proceskosten te vergoeden.

Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:

I.    verklaart het hoger beroep gegrond;

II.    vernietigt de uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Utrecht, van 23 augustus 2019 in zaak nr. NL19.16880;

III.    wijst de zaak naar de rechtbank terug.

Aldus vastgesteld door mr. J.J. van Eck, voorzitter, en mr. J.Th. Drop en mr. A.J.C. de Moor-van Vugt, leden, in tegenwoordigheid van mr. S.P.M. Zwinkels, griffier.

w.g. Van Eck    w.g. Zwinkels

voorzitter    griffier

Uitgesproken in het openbaar op 6 december 2019

309-939.