ECLI:NL:RVS:2016:3080

• Datum uitspraak: 11 november 2016
• Publicatiedatum: 16 november 2016
• Zaaknummer: 201509316/1/V2
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Vreemdelingenrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: H.G. Lubberdink; H. Troostwijk; J.J. van Eck
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep inzake inreisverbod en ongewenstverklaring van vreemdeling

In deze zaak gaat het om een hoger beroep van de staatssecretaris van Veiligheid en Justitie en een vreemdeling tegen een uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats 's-Hertogenbosch, van 4 december 2015. De rechtbank had het beroep van de vreemdeling gegrond verklaard en het besluit van de staatssecretaris van 24 december 2014 vernietigd, waarin een inreisverbod was opgelegd aan de vreemdeling. De staatssecretaris had in dat besluit het verzoek van de vreemdeling om opheffing van zijn ongewenstverklaring ingewilligd, maar tegelijkertijd een inreisverbod uitgevaardigd. De vreemdeling, vertegenwoordigd door mr. P.J. Schüller, heeft hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de rechtbank, evenals de staatssecretaris.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft in deze uitspraak geoordeeld dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat de staatssecretaris ondeugdelijk heeft gemotiveerd dat er in Libië, met name in Tripoli, geen uitzonderlijke situatie is die bescherming biedt onder artikel 29 van de Vreemdelingenwet 2000. De Afdeling verwijst naar eerdere uitspraken waarin is vastgesteld dat de veiligheidssituatie in Libië niet zodanig is dat er sprake is van een uitzonderlijke situatie. De Afdeling concludeert dat het hoger beroep van de staatssecretaris gegrond is en dat het beroep van de vreemdeling ongegrond moet worden verklaard.

De uitspraak van de rechtbank wordt vernietigd en de Afdeling doet hetgeen de rechtbank had moeten doen, namelijk het beroep van de vreemdeling tegen het besluit van de staatssecretaris ongegrond verklaren. Er is geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling. De uitspraak is openbaar gedaan op 11 november 2016.

Uitspraak

201509316/1/V2.

Datum uitspraak: 11 november 2016

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb) op de hoger beroepen van:

1. de staatssecretaris van Veiligheid en Justitie,

2. [de vreemdeling],

appellanten,

tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats 's-Hertogenbosch, van 4 december 2015 in zaak nr. 15/65 in het geding tussen:

de vreemdeling

en

de staatssecretaris.

Procesverloop

Bij besluit van 24 december 2014 heeft de staatssecretaris een verzoek van de vreemdeling om opheffing van zijn ongewenstverklaring ingewilligd en een inreisverbod tegen hem uitgevaardigd. Dit besluit is aangehecht.

Bij uitspraak van 4 december 2015 heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep gegrond verklaard, dat besluit vernietigd en bepaald dat de staatssecretaris een nieuw besluit neemt met inachtneming van hetgeen in de uitspraak is overwogen. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak hebben de vreemdeling, vertegenwoordigd door mr. P.J. Schüller, advocaat te Amsterdam, en de staatssecretaris hoger beroep ingesteld. De hogerberoepschriften zijn aangehecht.

De vreemdeling en de staatssecretaris hebben een verweerschrift ingediend.

Tevens heeft de vreemdeling incidenteel hoger beroep ingesteld. Het incidenteel hogerberoepschrift is aangehecht.

De vreemdeling heeft een nader stuk ingediend.

De staatssecretaris heeft desgevraagd schriftelijk inlichtingen gegeven waarop de vreemdeling desgevraagd heeft gereageerd.

Vervolgens is het onderzoek gesloten.

Overwegingen

In het hoger beroep van de staatssecretaris

1. De staatssecretaris klaagt in de eerste grief dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat hij ondeugdelijk heeft gemotiveerd dat zich in Libië, in het bijzonder in Tripoli, niet een uitzonderlijke situatie voordoet waartegen artikel 29, eerste lid, aanhef en onder b, onderdeel 3, van de Vreemdelingenwet 2000 (hierna: de Vw 2000) bescherming biedt.

1.1. De Afdeling heeft in haar uitspraken van 20 juli 2016, ECLI:NL:RVS:2016:2123 en ECLI:NL:RVS:2016:2124, overwogen dat uit de in die zaken betrokken stukken niet kan worden afgeleid dat voormelde uitzonderlijke situatie zich voordoet in Tripoli en Benghazi. In laatstvermelde uitspraak heeft de Afdeling verder overwogen dat de omstandigheid dat de ons omringende landen de algemene veiligheidssituatie in Libië verschillend beoordelen, niet leidt tot een ander oordeel.

1.2. De door de vreemdeling ingeroepen stukken geven, voor zover die niet reeds in voormelde uitspraken zijn beoordeeld, geen wezenlijk ander beeld van de veiligheidssituatie in Tripoli. De rechtbank heeft daarom ten onrechte het besluit ondeugdelijk gemotiveerd geacht. De grief slaagt.

2. Het hoger beroep van de staatssecretaris is kennelijk gegrond. Hetgeen hij voor het overige heeft aangevoerd, behoeft geen bespreking.

In de hoger beroepen van de vreemdeling

3. Voor zover de vreemdeling incidenteel hoger beroep heeft ingesteld, zijn ingevolge artikel 83c, vierde lid, aanhef en onder b, van de Vw 2000, voor zover thans van belang, de artikelen 8:110 tot en met 8:112 van de Awb niet van toepassing op een hoger beroep inzake een inreisverbod. Reeds daarom is in deze zaak geen incidenteel hoger beroep mogelijk.

4. Hetgeen in het hogerberoepschrift is aangevoerd en aan artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vw 2000 voldoet, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan.

5. Het incidenteel hoger beroep van de vreemdeling is kennelijk niet-ontvankelijk en het hoger beroep is kennelijk ongegrond.

Conclusie

6. De aangevallen uitspraak moet worden vernietigd. Doende hetgeen de rechtbank zou behoren te doen, zal de Afdeling het beroep van de vreemdeling tegen het besluit van 24 december 2014 van de staatssecretaris alsnog ongegrond verklaren.

7. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:

I. verklaart het hoger beroep van de staatssecretaris van Veiligheid en Justitie gegrond;

II. verklaart het hoger beroep van de vreemdeling ongegrond;

III. verklaart het incidenteel hoger beroep van de vreemdeling niet-ontvankelijk;

IV. vernietigt de uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats 's-Hertogenbosch, van 4 december 2015 in zaak nr. 15/65;

V. verklaart het in die zaak ingestelde beroep ongegrond.

Aldus vastgesteld door mr. H.G. Lubberdink, voorzitter, en mr. H. Troostwijk en mr. J.J. van Eck, leden, in tegenwoordigheid van mr. J.W. Prins, griffier.

w.g. Lubberdink w.g. Prins

voorzitter griffier

Uitgesproken in het openbaar op 11 november 2016

363-832.