ECLI:NL:RVS:2009:BJ1149

• Datum uitspraak: 1 juli 2009
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 200900076/1/H3
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: H.G. Lubberdink; A.C. de Winter
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Beoordeling van de ontvankelijkheid van bezwaar tegen verkeersbesluit door college van burgemeester en wethouders van Aa en Hunze

In deze zaak gaat het om het hoger beroep van een appellant tegen een besluit van het college van burgemeester en wethouders van Aa en Hunze, waarbij een maximumsnelheid van 60 kilometer per uur is ingesteld op een gedeelte van de weg Spekstoep. Het college heeft het bezwaar van de appellant tegen dit verkeersbesluit niet-ontvankelijk verklaard, omdat de appellant volgens het college geen rechtstreeks betrokken belang had bij het besluit. De rechtbank Assen heeft deze beslissing van het college bevestigd in haar uitspraak van 19 november 2008.

De appellant heeft hoger beroep ingesteld bij de Raad van State, waarbij hij zijn gronden heeft aangevuld. Tijdens de zitting op 20 mei 2009 heeft de appellant zijn standpunt toegelicht. De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft vervolgens de ontvankelijkheid van het bezwaar van de appellant beoordeeld aan de hand van de relevante artikelen uit de Algemene wet bestuursrecht (Awb).

De Afdeling heeft overwogen dat om als belanghebbende te worden aangemerkt, de appellant een bijzonder, individueel belang moet hebben dat hem in voldoende mate onderscheidt van andere weggebruikers. De Afdeling heeft vastgesteld dat de woning van de appellant zich op ongeveer 2,5 kilometer van het desbetreffende weggedeelte bevindt en dat er geen directe gevolgen zijn voor de verkeersbewegingen ter plaatse van zijn woning. De rechtbank heeft terecht geoordeeld dat de appellant niet als belanghebbende kan worden aangemerkt, omdat hij niet in voldoende mate van andere weggebruikers verschilt.

De Afdeling heeft het hoger beroep ongegrond verklaard en de uitspraak van de rechtbank bevestigd. Er is geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

Uitspraak

200900076/1/H3.

Datum uitspraak: 1 juli 2009

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak op het hoger beroep van:

[appellant], wonend te [woonplaats],

tegen de uitspraak van de rechtbank Assen van 19 november 2008 in zaak nr. 08/150 in het geding tussen:

appellant

en

het college van burgemeester en wethouders van Aa en Hunze.

1. Procesverloop

Bij besluit van 14 augustus 2007 heeft het college van burgemeester en wethouders van Aa en Hunze (hierna: het college) op een nader aangeduid gedeelte van de weg Spekstoep een maximumsnelheid van 60 kilometer per uur ingesteld.

Bij besluit van 15 januari 2008 heeft het college het door [appellant] daartegen gemaakte bezwaar niet-ontvankelijk verklaard.

Bij uitspraak van 19 november 2008, verzonden op 26 november 2008, heeft de rechtbank Assen (hierna: de rechtbank) het door [appellant] daartegen ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak heeft [appellant] bij brief, bij de Raad van State ingekomen op 5 januari 2009, hoger beroep ingesteld. De gronden van het hoger beroep zijn aangevuld bij brief van 2 februari 2009.

Het college heeft een verweerschrift ingediend.

De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 20 mei 2009, waar [appellant] in persoon is verschenen.

2. Overwegingen

2.1. Ingevolge artikel 1:2, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb), wordt onder belanghebbende verstaan: degene wiens belang rechtstreeks bij een besluit is betrokken.

Ingevolge artikel 7:1, eerste lid, gelezen in samenhang met artikel 8:1, eerste lid, kan een belanghebbende tegen een besluit bezwaar maken.

2.2. Het college heeft het bezwaar van [appellant] tegen het verkeersbesluit van 14 augustus 2007 niet-ontvankelijk verklaard. Hiertoe heeft het college zich op het standpunt gesteld dat [appellant] geen rechtstreeks bij dit besluit betrokken belang heeft en hierbij daarom niet als belanghebbende kan worden aangemerkt.

2.2.1. Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen (onder meer in de uitspraak van 3 juli 1998 in zaak nr. H01.97.0795; AB 1998, 332) dient degene die tegen een verkeersbesluit bezwaar wil maken, een bijzonder, individueel belang te hebben, waarin hij zich in voldoende mate onderscheidt van andere weggebruikers.

2.2.2. Vaststaat dat de woning van [appellant] niet aan de Spekstoep is gelegen en zich bevindt op ongeveer 2,5 kilometer van het weggedeelte waarop het verkeersbesluit betrekking heeft. Niet is gebleken dat dit besluit directe gevolgen heeft voor verkeersbewegingen ter plaatse van de woning van [appellant]. Gelet hierop, heeft de rechtbank terecht geen grond gezien voor het oordeel dat het verkeersbesluit van invloed is op de directe woonomgeving van [appellant].

Voorts heeft de rechtbank de stelling van [appellant] dat hij vrijwel dagelijks van het desbetreffende weggedeelte gebruik moet maken, terecht ontoereikend geacht voor het oordeel dat hij zich aldus in voldoende mate van andere weggebruikers onderscheidt om als belanghebbende bij het verkeersbesluit te worden aangemerkt. Hierbij wordt in aanmerking genomen dat, zoals ter zitting nader is toegelicht, [appellant] behoort tot een groep van enkele honderden bewoners van kernen in de omgeving die de Spekstoep regelmatig gebruiken.

Tot slot heeft de rechtbank ook de door [appellant] geuite zorg over de negatieve invloed van het verkeersbesluit op de verkeersveiligheid, terecht onvoldoende geacht om hem als belanghebbende bij dit besluit aan te merken. Aan een louter subjectief gevoel van betrokkenheid, hoe sterk ook, kan bij de vraag of iemand belanghebbende is geen gewicht worden toegekend.

2.3. Gezien het voorgaande heeft de rechtbank met juistheid geoordeeld dat het college het bezwaar van [appellant] terecht niet-ontvankelijk heeft verklaard.

2.4. Het hoger beroep is ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd.

2.5. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3. Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

bevestigt de aangevallen uitspraak.

Aldus vastgesteld door mr. H.G. Lubberdink, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. A.C. de Winter, ambtenaar van Staat.

w.g. Lubberdink w.g. De Winter

lid van de enkelvoudige kamer ambtenaar van Staat

Uitgesproken in het openbaar op 1 juli 2009

176-546.