ECLI:NL:RBZWB:2022:3931

• Datum uitspraak: 12 juli 2022
• Publicatiedatum: 19 juli 2022
• Zaaknummer: C/02/394272 /HA RK 22-20
• Instantie: Rechtbank Zeeland-West-Brabant
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Mondelinge uitspraak
• Rechters: [voorletters] van ‘t Nedereind
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Deelgeschil over aansprakelijkheid en eigen schuld na verkeersongeval met voetganger en automobilist

In deze zaak heeft de rechtbank Zeeland-West-Brabant op 12 juli 2022 een mondelinge uitspraak gedaan in een deelgeschil over aansprakelijkheid na een verkeersongeval. De verzoekster, die als voetganger op 10 augustus 2018 door een auto was aangereden, verzocht de rechtbank vast te stellen dat de verweerders, waaronder de automobilist en zijn verzekeraar Allianz, aansprakelijk zijn voor de volledige schade die zij heeft geleden. De automobilist had geen voorrang verleend aan de voetganger, wat leidde tot de aanrijding. De rechtbank oordeelde dat de automobilist een verkeersfout had gemaakt en dat de voetganger onvoldoende voorzichtig was geweest bij het oversteken. De rechtbank concludeerde dat de omstandigheden aan de zijde van de automobilist voor 75% en die van de voetganger voor 25% hadden bijgedragen aan het ontstaan van de schade. Echter, gezien de ernst van de gemaakte fouten en de gevolgen van het ongeval, werd besloten dat de verweerders de volledige schade van de verzoekster moesten vergoeden. Daarnaast werden de kosten van het deelgeschil vastgesteld op € 5.517,-, die ook door de verweerders moesten worden betaald. De uitspraak werd gedaan door mr. Van ‘t Nedereind en is openbaar uitgesproken in aanwezigheid van de griffier.

Uitspraak

RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT

Cluster II handelszaken

Breda

zaaknummer / rekestnummer: C/02/394272 /HA RK 22-20

proces-verbaal van de mondelinge uitspraak van 12 juli 2022

in de zaak van:

[verzoekster] , handelend in haar hoedanigheid van curator van haar broer
[naam broer] ,

wonende te Goirle,

verzoekster,

advocaat mr. H.C. Struijk,

tegen

1. [naam verweerder] ,

wonende te Goirle,

2. de naamloze vennootschap
ALLIANZ BENELUX N.V. ,

gevestigd te Rotterdam,

verweerders,

advocaat mr. M.R. Lauxtermann.

Partijen zullen hierna [verzoekster] , [naam verweerder] en Allianz worden genoemd.

De zitting wordt gehouden in het gebouw van deze rechtbank ter behandeling van het verzoek ex artikel 1019w Rv.

Aanwezig zijn mr. [voorletters] van ‘t Nedereind, rechter, en mr. [voorletters] Verheijen-van Gool, griffier.

Na uitroeping van de zaak verschijnen

verzoekster samen met de heer [naam broer] , bijgestaan door mr. Struijk,

van de zijde van verweerders, mr. Nagel en mr. Lauxtermann.

1. Het verloop van de procedure

In deze zaak heeft vandaag een mondelinge behandeling plaatsgevonden. De aantekeningen van de zitting bevinden zich in het dossier. De rechter heeft daarna de zitting voor korte tijd geschorst. Na hervatting van de zitting heeft de rechter in aanwezigheid van beide partijen mondeling uitspraak gedaan. Daarvan is ingevolge artikel 30p, lid 3, Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering dit proces-verbaal opgemaakt.

2. Waar gaat deze zaak over?

2.1.

[verzoekster] is op 10 augustus 2018 als voetganger aangereden door een auto, die werd bestuurd door [naam verweerder] en die voor wettelijke aansprakelijkheid verzekerd was bij Allianz. Hij is daarbij ernstig gewond geraakt.

2.2.

Het verzoek sterkt ertoe om vast te stellen dat verweerders aansprakelijk zijn voor de gehele schade die [verzoekster] als gevolg van het ongeval heeft geleden, dan wel om vast te stellen dat zij de schade voor een bepaald percentage dienen te vergoeden. Dit laatste is aan de orde indien geoordeeld wordt dat sprake is van eigen schuld van [verzoekster] aan de aanrijding, en dat is het punt waarover partijen van mening verschillen.

3. De beoordeling

3.1.

Een dergelijk verzoek leent zich in beginsel voor behandeling in deelgeschil.

3.2.

Het wettelijk kader is het volgende:

Omdat [verzoekster] als voetganger is aangereden door [naam verweerder] als automobilist, is art. 185 lid 1 WVW van toepassing. Indien de automobilist zich niet op overmacht kan beroepen, maar er wel sprake is van een fout van de voetganger, niet zijnde opzet of daaraan grenzende roekeloosheid, geldt op grond van de in de jurisprudentie ontwikkelde 50%-regel dat bij de verdeling van de schade de billijkheid eist dat ten minste 50% van de schade ten laste van de automobilist wordt gebracht. Voor de andere helft is in beginsel beslissend in hoeverre de – foutieve – gedragingen van de voetganger tot de schade hebben bijgedragen. In art. 6:101 lid 1 BW is bepaald dat wanneer de schade mede een gevolg is van een omstandigheid die aan de benadeelde kan worden toegerekend, de vergoedingsplicht wordt verminderd door de schade over de benadeelde en de vergoedingsplichtige te verdelen in evenredigheid met de mate waarin de aan ieder toe te rekenen omstandigheden tot de schade hebben bijgedragen. Daarbij kan een andere verdeling plaatsvinden, of kan de vergoedingsplicht geheel vervallen of in stand blijven, indien de billijkheid dit wegens de uiteenlopende ernst van de gemaakte fouten of andere omstandigheden van het geval eist.

3.3.

Partijen zijn het erover eens dat geen sprake is van overmacht van [naam verweerder] en dat geen sprake is van opzet of aan opzet grenzende roekeloosheid van [verzoekster] . Dit betekent dat [verzoekster] aanspraak kan maken op vergoeding van in ieder geval 50% van de schade die hij als gevolg van het ongeval heeft geleden, hetgeen verweerders ook erkennen.

3.4.

Dan is vervolgens de vraag, en dat is ook de kern van dit deelgeschil, of het beroep van verweerders op eigen schuld aan de kant van [verzoekster] slaagt en of dit dan naar de maatstaven van art. 6:101 BW met zich brengt dat een deel van de schade (tot maximaal 50%) voor eigen rekening van [verzoekster] zelf dient te blijven.

3.5.

Er hebben meerdere verkeersongeval-analyses plaatsgevonden en alle getuigen en betrokkenen zijn gehoord. Al die informatie zit in het dossier. Zo bezien bestaat er eigenlijk geen geschil over de feiten zelf maar wel over welke conclusie je nu moet trekken uit het beschikbare bewijsmateriaal. Om die reden is de rechtbank van oordeel dat er geen bewijslevering hoeft plaats te vinden. Er kan een beoordeling worden gemaakt op grond van bewijsmateriaal in het dossier.

3.6.

Bij de beoordeling van de eigen schuld moet eerst beoordeeld worden in welke mate de aan [naam verweerder] en aan [verzoekster] toe te rekenen omstandigheden tot de schade hebben bijgedragen. Er moet een causale verdeling worden gemaakt.

3.7.

Allereerst de omstandigheden die aan [naam verweerder] zijn toe te rekenen:

- zij heeft een verkeersfout gemaakt door aan [verzoekster] geen voorrang te verlenen, terwijl dat op grond van art. 18 RVV wel had gemoeten. Zij heeft verklaard dat zij [verzoekster] in het geheel niet heeft gezien voorafgaand aan de aanrijding.

3.8.

Dan is de vraag of er omstandigheden zijn die aan [verzoekster] moeten worden toegerekend. Verweerders maken hem twee verwijten:

- het oversteken zonder uit te kijken: eigenlijk staat niet vast dat dat aan de orde is, anders dan dat het zou kunnen worden afgeleid uit het vervolg: het plaatsvinden van de aanrijding. Geen van de getuigen /betrokkenen verklaart specifiek dat hij heeft gezien dat [verzoekster] niet uitkeek. Maar uit het feit dat het ongeval heeft plaatsgevonden bij een niet ongebruikelijke snelheid leidt de rechtbank af dat [verzoekster] onvoldoende voorzichtig is geweest bij het oversteken en in ieder geval een inschattingsfout heeft gemaakt.

- het verkeerd oversteken – dat gaat niet op. Oversteken bij een zebrapad is geen verplichting en bovendien betreft de route die verweerders aanwijzen het oversteken van een ándere rijbaan, er zou dan 2x overgestoken moeten worden, waarvan 1x niet bij een zebrapad. Op dit punt valt [verzoekster] geen verwijt te maken.

3.9.

Dan staat vast dat [naam verweerder] een verkeersfout heeft gemaakt door geen voorrang te verlenen. [verzoekster] is onvoldoende voorzichtig geweest bij het oversteken. De rechtbank stelt vast dat het zicht die dag goed was en dat er op dat punt geen obstakels waren in de vorm van geparkeerde auto’s of andere objecten waren die het zicht ontnamen. Dat is een factor die aan beide zijden kan meewegen: kennelijk zijn beide partijen onvoldoende oplettend geweest. Het oordeel van de rechtbank is dan dat de omstandigheden aan de zijde van [naam verweerder] voor 75% hebben bijgedragen aan het ontstaan van de schade en die van [verzoekster] voor 25%. Immers: als [naam verweerder] voorrang had verleend, had het ongeval niet plaatsgevonden. Als [verzoekster] voorzichtiger was geweest, neemt dat de mogelijkheid van een ongeval niet geheel weg aangezien hij voorrang had.

3.10.

Dan is vervolgens de vraag of de billijkheid nog aanleiding geeft tot een andere verdeling. Omstandigheden die daarbij een rol spelen zijn:

- de ernst van de wederzijds gemaakte fouten, waarbij de fout aan de zijde van [naam verweerder] ernstiger is dan die aan de zijde van [verzoekster] ,

- de ernst van de gevolgen: het ernstige en blijvende letsel aan de zijde van [verzoekster] ,

- de omstandigheid dat [naam verweerder] is verzekerd voor deze schade en [verzoekster] niet.

Dit geeft aanleiding tot een correctie namelijk tot een vergoedingsplicht van 100%.

3.11.

Dit betekent dat voor recht kan worden verklaard dat verweerders de volledige schade van [verzoekster] als gevolg van het ongeval moeten vergoeden.

3.12.

Dan de deelgeschilkosten:

Deze moeten op grond van de wet worden begroot, rekening houdend met de dubbele redelijkheidstoets: het maken van kosten moet redelijk zijn en de omvang ervan moet ook redelijk zijn.

Gevraagd is om te begroten op minimaal 17,2 uren, te verhogen met de uitloop van de zitting, tegen een uurtarief van € 250,- te vermeerderen met btw en te verhogen met het griffierecht van € 314,-. De rechtbank overweegt dat de zitting weliswaar is uitgelopen maar dat het aantal bestede uren aan de hoge kant is gelet op de omvang en de aard van het geschil. Dat geeft aanleiding om bij de begroting van de kosten uit te gaan van besteding van 17,2 uur waartegen verder geen verweer is gevoerd. Het is mogelijk dat er kosten voor de mondelinge behandeling afzonderlijk buitengerechtelijk overleg heeft plaatsgevonden om alsnog tot een minnelijke regeling te komen, maar dat deel laat de rechtbank bij deze begroting buiten beschouwing. Dan leidt dat tot een totale begroting van de deelgeschilkosten van € 5.517,- (17,2 x € 250,- + btw + griffierecht € 314,-) . Omdat verweerders aansprakelijk zijn, worden zij ook veroordeeld tot betaling van de deelgeschilkosten.

4. De beslissing

De rechtbank:

4.1.

verklaart voor recht dat dat [naam verweerder] en Allianz de volledige schade van [verzoekster] als gevolg van het ongeval moeten vergoeden,

4.2.

begroot de kosten van dit deelgeschil op € 5.517,- en veroordeelt [naam verweerder] en Allianz tot betaling van die kosten.

Deze mondelinge uitspraak is gedaan door mr. Van ‘t Nedereind, rechter, en op 12 juli 2022 in het openbaar uitgesproken in de aanwezigheid van de griffier, waarvan is opgemaakt dit proces-verbaal.