ECLI:NL:RBZWB:2013:7941

Rechtbank Zeeland-West-Brabant

Datum uitspraak
4 november 2013
Publicatiedatum
5 november 2013
Zaaknummer
02/700031-13
Instantie
Rechtbank Zeeland-West-Brabant
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Strafrecht
Procedures
  • Op tegenspraak
Rechters
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Verkrachting, afpersing en vrijheidsberoving met geweld in Middelburg

In deze zaak heeft de Rechtbank Zeeland-West-Brabant op 4 november 2013 uitspraak gedaan in een strafzaak tegen een verdachte die beschuldigd werd van ernstige misdrijven, waaronder verkrachting, afpersing en vrijheidsberoving. De feiten vonden plaats tussen 15 en 17 januari 2013 in Middelburg, waar de verdachte samen met medeverdachten het slachtoffer gedurende meerdere dagen heeft vastgehouden, mishandeld en gedwongen tot seksuele handelingen. Het slachtoffer werd onder bedreiging van geweld gedwongen om zijn persoonlijke bezittingen af te geven, waaronder zijn telefoon en identiteitskaart. De rechtbank heeft vastgesteld dat het slachtoffer gedurende deze periode niet alleen fysiek, maar ook psychisch ernstig is beschadigd.

De rechtbank heeft de verklaringen van het slachtoffer, getuigen en forensisch bewijs in overweging genomen. De verklaringen van getuigen bevestigden de mishandelingen en de omstandigheden waaronder het slachtoffer werd vastgehouden. De rechtbank oordeelde dat de verdachte en zijn medeverdachten zich schuldig hebben gemaakt aan de ten laste gelegde feiten, met uitzondering van enkele onderdelen die niet wettig en overtuigend bewezen konden worden. De verdachte werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes jaar, met aftrek van voorarrest, en moest een schadevergoeding betalen aan het slachtoffer.

De rechtbank benadrukte de ernst van de gepleegde feiten en de impact daarvan op het slachtoffer, die nog steeds de gevolgen van deze traumatische ervaring ondervindt. De uitspraak is een duidelijke boodschap dat dergelijke misdrijven niet worden getolereerd en dat de rechtbank de bescherming van slachtoffers hoog in het vaandel heeft staan.

Uitspraak

RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT
Strafrecht
Zittingsplaats: Middelburg
parketnummer: 02/700031-13
vonnis van de meervoudige kamer d.d. 4 november 2013
in de strafzaak tegen de ter terechtzitting verschenen
[verdachte],
geboren op [geboortedatum] 1980 te [geboorteplaats],
wonende te [woonplaats], [adres],
gedetineerd in het Huis van Bewaring De Boschpoort, Nassausingel 26 te Breda,
raadsvrouw mr. E.P. Vroegh, advocaat te Haarlem,
ter zitting aanwezig.

1.Onderzoek van de zaak

De zaak is inhoudelijk behandeld op de zitting van 21 oktober 2013, waarbij de officier van justitie mr. R.C.P. Rammeloo en de verdediging hun standpunten kenbaar hebben gemaakt.

2.De tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd dat:
1.
hij in of omstreeks de periode van 15 januari 2013 tot en met 17 januari 2013 te Middelburg door geweld of (een) andere feitelijkhe(i)d(en) en/of bedreiging met geweld of (een) andere feitelijkhe(i)d(en) [slachtoffer] heeft gedwongen tot het ondergaan van (een) handeling(en) die bestond(en) uit of mede bestond(en) uit het seksueel binnendringen van het lichaam van die [slachtoffer], hebbende verdachte zijn penis in de anus van die [slachtoffer] gebracht/ geduwd en bestaande dat geweld of die andere feitelijkhe(i)d(en) en/of die bedreiging met geweld of die andere feitelijkhe(i)d(en) hierin dat verdachte:
- die [slachtoffer] gedurende voornoemde periode tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, wederrechtelijk van zijn vrijheid heeft beroofd en/of beroofd heeft gehouden, en/of
- die [slachtoffer] gedurende voornoemde periode tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, meermalen heeft/hebben geslagen en/of gestompt en/of getrapt en/of geschopt, en/of
- die [slachtoffer] gedurende voornoemde periode tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, meermalen heeft/hebben bedreigd met de dood en/of (zware) mishandeling, en/of
- die [slachtoffer] tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, een bedwelmende stof heeft toegediend, en/of
- de handen/armen van die [slachtoffer] met Ty-wrap(s) heeft vastgebonden,
en/of (aldus) voor die [slachtoffer] een bedreigende situatie heeft doen ontstaan;
art 242 Wetboek van Strafrecht
2.
hij in of omstreeks de periode van 15 januari 2013 tot en met 17 januari 2013 te Middelburg tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk om zich en/of (een) ander(en) wederrechtelijk te bevoordelen door geweld en/of bedreiging met geweld[slachtoffer] heeft gedwongen tot de afgifte van een telefoon en/of ID-kaart en/of kleding en/of fotolijstjes en/of geluidsboxjes en/of ringen en/of pinpas(sen) en/of een pincode, in elk geval van enig(e) goed(eren), geheel of ten dele toebehorende aan die [slachtoffer], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s), welk geweld en/of welke bedreiging met geweld hierin bestond(en) dat verdachte en/of zijn mededader(s) die [slachtoffer] meermalen heeft/hebben geslagen en/of gestompt en/of getrapt en/of geschopt en/of bij de keel/hals heeft/hebben gegrepen en/of die keel/hals heeft/hebben dichtgeknepen en/of gedurende enige tijd dichtgeknepen heeft/hebben gehouden en/of dreigend de woorden heeft/ hebben toegevoegd (zakelijk weergegeven):"waar je nu naar kijkt daar lig je onder.";
en/of
hij in of omstreeks de periode van 15 januari 2013 tot en met 17 januari 2013 te Middelburg tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening heeft weggenomen een telefoon en/of ID-kaart en/of kleding en/of fotolijstjes en/of geluidsboxjes en/of ringen en/of pinpas(sen), in elk geval van enig(e) goed(eren), geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s),
welke diefstal (telkens) werd voorafgegaan en/of vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld tegen die [slachtoffer], gepleegd om die diefstal voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken en/of om bij betrapping op heterdaad zichzelf en/of zijn mededader(s) de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, welk geweld en/of bedreiging met geweld (telkens) hierin bestond(en) dat verdachte en/of zijn mededader(s) die [slachtoffer] meermalen heeft/hebben geslagen en/of gestompt en/of getrapt en/of geschopt en/of bij de keel/hals heeft/hebben gegrepen en/of die keel/hals heeft/hebben dichtgeknepen en/of gedurende enige tijd dichtgeknepen heeft/hebben gehouden en/of dreigend de woorden heeft/hebben toegevoegd (zakelijk weergegeven): "waar je nu naar kijkt daar lig je onder.";
art 312 lid 2 ahf onder 2 Wetboek van Strafrecht
art 317 lid 1 Wetboek van Strafrecht
art 312 lid 2 ahf/sub 2 Wetboek van Strafrecht
3.
hij in of omstreeks de periode van 15 januari 2013 tot en met 17 januari 2013 te Middelburg tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, opzettelijk [slachtoffer] wederrechtelijk van de vrijheid heeft beroofd en/of beroofd gehouden, immers heeft/hebben verdachte en/of een of meer van zijn mededader(s) met dat opzet:
- die [slachtoffer] met geweld en/of bedreiging met geweld gedurende enige tijd in een woning aan de [plaats delict 1] gehouden/ingesloten, en/of
- ( vervolgens) die [slachtoffer] met geweld of bedreiging met geweld
meegenomen/meegebracht/geleid naar een woning gelegen aan de [plaats delict 2], en/of
- ( vervolgens) die [slachtoffer] gedurende enige tijd in de woning aan de [plaats delict 2]
gehouden/ingesloten, en/of
- ( vervolgens) die [slachtoffer] met geweld of bedreiging met geweld
meegenomen/meegebracht/geleid naar de woning gelegen aan de [plaats delict 1], en/of
- ( wederom) gedurende enige tijd in de woning gelegen aan de [plaats delict 1] ingesloten/gehouden, en/of
- ( vervolgens) die [slachtoffer] in een kast (in de woning aan de [plaats delict 1]) geduwd/gestopt/ingesloten en/of gedurende enige tijd in die kast gehouden/ingesloten, althans in de woning gelegen aan de [plaats delict 1];
art 282 lid 1 Wetboek van Strafrecht
art 47 lid 1 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht
4.
hij op in of omstreeks de periode van 15 januari 2013 tot en met 17 januari 2013 te Middelburg tezamen en in vereniging met anderen of een ander, althans alleen, ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om aan een persoon genaamd [slachtoffer], opzettelijk zwaar lichamelijk letsel toe te brengen, met dat opzet die [slachtoffer] meermalen met de vuist(en) in het gezicht, althans op het hoofd, heeft/hebben geslagen/gestompt en/of die [slachtoffer] meermalen met een plank heeft/hebben geslagen en/of die [slachtoffer] meermalen tegen het lijf/lichaam geslagen/gestompt en/of geschopt/getrapt en/of die [slachtoffer] bij de keel/hals heeft/hebben gegrepen en/of die keel/hals heeft/hebben dichtgeknepen en/of gedurende enige tijd dichtgeknepen heeft/hebben gehouden,
terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;
art 302 lid 1 Wetboek van Strafrecht
art 45 lid 1 Wetboek van Strafrecht
art 47 lid 1 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht
subsidiair, althans, indien het vorenstaande onder 4 niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:
hij op één of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 15 januari 2013 tot en met 17 januari 2013 te Middelburg tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen (telkens) opzettelijk mishandelend een persoon, te weten[slachtoffer], meermalen met de vuist(en) in het gezicht, althans op het hoofd, heeft/hebben geslagen/gestompt en/of die [slachtoffer] meermalen met een plank heeft/hebben geslagen en/of die [slachtoffer] meermalen tegen het lijf/lichaam geslagen/gestompt en/of geschopt/getrapt, en/of die [slachtoffer] bij de keel/hals heeft/hebben gegrepen en/of die keel/hals heeft/hebben dichtgeknepen en/of gedurende enige tijd dichtgeknepen heeft/hebben gehouden, waardoor die [slachtoffer] pijn en/of letsel heeft bekomen;
art 300 lid 1 Wetboek van Strafrecht
art 47 lid 1 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht
5.
hij in of omstreeks de periode van 15 januari 2013 tot en met 17 januari 2013 te Middelburg tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, opzettelijk, door middel van het openlijk tentoonstellen en/of aanslaan en/of verspreiding van (een) geschrift(en) en/of afbeelding(en), de eer en/of de goede naam van [slachtoffer] heeft aangerand door telastlegging van een of meer bepaalde feiten, met het kennelijke doel om daaraan ruchtbaarheid te geven, immers heeft verdachte met voormeld doel (een) geschrift(en), zoals aan deze telastelegging gehecht en daarvan deel uitmakende, tentoongesteld en/of aangeslagen en/of verspreid, te weten door verspreiding/plaatsing op het internet van bijgevoegde tekst en foto;
art 261 lid 1 Wetboek van Strafrecht
art 261 lid 2 Wetboek van Strafrecht

3.De voorvragen

De dagvaarding is geldig.
De rechtbank is bevoegd.
De officier van justitie is ontvankelijk in de vervolging.
Er is geen reden voor schorsing van de vervolging.

4.De beoordeling van het bewijs

4.1
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de onder 1, 2 primair, 3, 4 en 5 ten laste gelegde feiten heeft begaan en baseert zich daarbij op de aangifte, de verklaringen van getuigen, verdachte en medeverdachten, de processen-verbaal en rapporten zoals hieronder onder het kopje algemeen en vervolgens bij de feiten afzonderlijk is omschreven.
Algemeen.
Aangever geeft in de aangifte en zijn nadere verklaring duidelijk aan wat er gedurende die drie dagen met hem is gebeurd: de vrijheidsberoving, het gijzelen, de mishandelingen, de verkrachting en de smaad.
De getuigen [getuige 1], [getuige 2] en [getuige 3] bevestigen met hun verklaringen delen van de verklaringen van aangever. Getuigen [getuige 1] en [getuige 2] verklaren over het bij de woning van [getuige 1] slaan en vernederen van aangever door [verdachte] en over het nogmaals aan de deur komen van [medeverdachte 1] bij [getuige 1] om te controleren of aangever – die in de woning van [medeverdachte 1] was vastgehouden - soms bij haar was.
Getuige [getuige 3] geeft aan dat alle drie de verdachten in de woning van [verdachte] op de computer bezig waren, hij vanuit de keuken, waar hij op dat moment met [verdachte] was, een geluid als van een klap hoorde, [medeverdachte 2] het roze lingeriesetje vasthad, de advertentie door [medeverdachte 2] gemaakt moet zijn en dat [medeverdachte 2] alles in opdracht van [verdachte] deed.
De foto’s van de verwondingen aan het lichaam van aangever passen niet bij datgene wat verdachten hierover verklaren. Aangever verklaart dat hij na geslagen te zijn goederen moest afgeven waaronder zijn telefoon. De telefoon is niet meer aangetroffen, maar wel is vastgesteld dat deze telefoon in de dagen erna is gebruikt in de kring van [verdachte] en dat er in die paar dagen veel is gebeld met en naar [verdachte] en diens vriendin. Ook de pasjes en ID-kaart van aangever, die hij moest afgeven, zijn later in plastic zakjes aangetroffen.
Aangever kon in de woning van verdachte [medeverdachte 1] aan de [plaats delict 1] te Middelburg niet gaan en staan waar hij wilde. Hij kreeg klappen en moest onder dwang mee naar de woning van [getuige 1] en vervolgens naar de woning van verdachte [verdachte] aan de [plaats delict 2]. Datgene wat er met aangever met de webcam, het roze lingeriesetje en het plaatsen van de beelden op de computer is gebeurd, doe je niet uit je zelf, ook niet onder invloed van drugs en zelfs niet als je wel dat soort neigingen zou hebben. Aangever is niet vrijwillig mee terug gegaan naar de [plaats delict 1] maar uit angst dat hij wederom geslagen zou worden. In de woning aan de [plaats delict 1] is aangever in een kast opgesloten en is hem meegedeeld: ‘je gaat daar zitten en verroert je niet’ hetgeen aangever ook uit angst nogmaals mishandeld te worden door [medeverdachte 2] - die regelmatig terugkeerde om aangever klappen te geven - deed. Toen het op gegeven moment rustig was heeft aangever de toegangsdeur van de woning van binnenuit op de knip gedaan en is via een kapot getrapt raam en een steiger ontsnapt. Toen aangever eenmaal ontsnapt was is hij naar zijn tante gegaan en haar verklaring geeft duidelijk weer hoe hij er aan toe was. Bij een deel van de feiten is er sprake van schakelbewijs.
Feit 1.
Aangever is van zijn vrijheid beroofd, geslagen, bedreigd, bedwelmd en vervolgens door [verdachte] met ty-wraps vastgebonden en verkracht. Dit feit is wettig en overtuigend bewezen gelet op, naast hetgeen er met betrekking tot dit feit onder Algemeen is aangevoerd, de aangifte, de verklaring van verdachte, de verklaring van de getuige [getuige 4] (de tante van aangever), en de rapporten van het NFI over het aangetroffen DNA hoofdprofiel van verdachte.
Feit 2.
Aangever is geslagen en bedreigd is vervolgens gedwongen tot afgifte van zijn telefoon, ID-kaart, kleding, fotolijstjes, geluidsboxen, ringen en pinpassen. De afpersingshandelingen zijn gepleegd door de verdachten [verdachte] en [medeverdachte 2]. Dit feit is wettig en overtuigend bewezen gelet op, naast hetgeen er met betrekking tot dit feit onder Algemeen is aangevoerd, de aangifte, de processen-verbaal bevindingen, de verklaring van verdachte [medeverdachte 2] en de verklaringen van de getuigen [getuige 1] en [getuige 4].
Feit 3.
Aangever is gedurende een drietal dagen door de verdachten [verdachte], [medeverdachte 2] en [medeverdachte 1] van zijn vrijheid beroofd en beroofd gehouden. Dit feit is wettig en overtuigend bewezen gelet op hetgeen er onder Algemeen en bij de feiten 1 en 2 is aangevoerd.
Feit 4.
Aangever is gedurende een drietal dagen door de verdachten [verdachte], [medeverdachte 2] en [medeverdachte 1] van zijn vrijheid beroofd en beroofd gehouden en hierbij diverse malen mishandeld door hem meermalen te slaan, te schoppen en met een plank te slaan. De poging tot zware mishandeling is wettig en overtuigend bewezen gelet op hetgeen er onder Algemeen en bij de feiten 1, 2 en 3 is aangevoerd alsmede de foto’s en beschrijving van de verwondingen bij aangever. Voor het onderdeel bij de keel grijpen, dichtknijpen en dichtgeknepen houden is er slechts de verklaring van aangever zelf, maar gelet op de overige bewijsmiddelen kan ook dit onderdeel van het onder 4 ten laste gelegde in de visie van de officier van justitie bewezen worden.
Feit 5.
Aangever is gedurende een drietal dagen door verdachten van zijn vrijheid beroofd gehouden, is hierbij regelmatig mishandeld en is in zijn goede naam en eer aangetast door onder meer een seksadvertentie op het internet te plaatsen. De ten laste gelegde smaad is wettig en overtuigend bewezen gelet op hetgeen er onder Algemeen en bij de andere feiten is aangevoerd alsmede de processen-verbaal betreffende het onderzoek aan de computer, betreffende wat op het internet is aangetroffen betreffende wat is opgeslagen op de mobiele telefoon van verdachte.
4.2
Het standpunt van de verdediging
De verdediging is van mening dat de rechtbank voor alle ten laste gelegde feiten niet tot een bewezenverklaring kan komen en wijst daarbij in het algemeen op de in de visie van de verdediging valse aangifte en de nadere verklaring van aangever.
Feit 1.
Verdachte geeft aan dat de geslachtsgemeenschap met aangever met wederzijdse instemming en onder invloed van verdovende middelen heeft plaatsgevonden. Onderdelen van de tenlastelegging kunnen in de visie van de verdediging niet wettig en overtuigend bewezen worden, zo zijn de ty-wraps waar verdachte aangever mee zou hebben vastgebonden niet aangetroffen en vertonen de polsen van aangever ook geen sporen van het gebruik van ty-wraps en is de fles slaolie waarmee aangever zijn eigen anus moest insmeren, nooit onderzocht.
De verklaring van aangever over zijn middelengebruik is leugenachtig onder meer omdat er in zijn bloed onder meer GHB werd aangetroffen, een rape-drug die èn snel werkt èn kort na gebruik niet meer te traceren is, terwijl aangever zelf heeft verklaard sinds 2009 geen verdovende middelen meer te gebruiken. Ook de verklaring van de tante van aangever is onbetrouwbaar aangezien aangever tegenover haar op bepaalde punten anders heeft verklaard dan in zijn aangifte bij de politie. De verdediging is gelet op vorenstaande van mening dat feit 1 niet wettig en overtuigend bewezen kan worden en verzoekt de rechtbank verdachte hiervan vrij te spreken.
Feit 2.
Verdachte verbleef slechts in de nacht van 15 op 16 januari 2013 in de [plaats delict 1] te Middelburg. De verdediging twijfelt aan de betrouwbaarheid van de aangifte, verdachte was, gelet op het feit dat hij onlangs aan zijn knie was geopereerd, fysiek niet in staat aangever langdurig te mishandelen. Daar komt bij dat de weggenomen goederen niet bij verdachte zijn aangetroffen.
De verdediging is gelet op vorenstaande van mening dat feit 2 niet wettig en overtuigend bewezen kan worden en verzoekt de rechtbank verdachte hiervan vrij te spreken.
Feit 3.
De verdediging twijfelt aan de betrouwbaarheid van de aangifte waarin aangever enerzijds verklaart dat hij, nadat hem verdovende middelen waren toegediend niets meer, kon en anderzijds dat hij vervolgens zelfstandig naar de woning van [getuige 1] is gelopen waarbij [getuige 1] en [getuige 2] verklaren dat aangever tassen in zijn handen had en aangever stelt op dat moment laveloos te zijn. Getuige[getuige 5] heeft het over een kleine donkere jongen ([medeverdachte 1]?) en een kleinere jongere blanke jongen (aangever?) maar volgens aangever zat hij op dat moment in de kast dan wel werd hij mishandeld door verdachte [medeverdachte 2]. De verdediging stelt dat aan de verklaring van getuige [getuige 3] geen waarde gehecht kan worden omdat deze verklaring enkele dagen later is afgelegd.
De verdediging voert aan dat aangever niet van zijn vrijheid beroofd kan zijn omdat er geen nauwe en bewuste samenwerking tussen verdachten bestond en er tevens geen sprake was van een gezamenlijk plan, een gezamenlijke uitvoering en rolverdeling.
De verdediging is gelet op vorenstaande van mening dat feit 3 niet wettig en overtuigend bewezen kan worden en verzoekt de rechtbank verdachte hiervan vrij te spreken.
Feit 4.
De verdediging twijfelt ook bij het onder 4 ten laste gelegde aan de betrouwbaarheid van de verklaring van aangever. Verdachte had geen wetenschap van het feit dat aangever werd mishandeld en hierbij komt dat getuige [getuige 1] heeft verklaard dat zij die nacht geen verwondingen bij aangever heeft gezien. Ook bij dit feit mag aan de verklaring van getuige [getuige 3] geen waarde gehecht worden omdat deze verklaring enkele dagen later is afgelegd. De getuigen die wel over de verwondingen van aangever verklaren, de tante en oom van aangever, verklaren verschillend over de verwondingen van aangever.
De verdediging is gelet op vorenstaande van mening dat van feit 4 zowel het primair als het subsidiair ten laste gelegde niet wettig en overtuigend bewezen kan worden en verzoekt de rechtbank verdachte hiervan vrij te spreken.
Feit 5.
De verdediging heeft aangegeven dat op de avond van het plaatsen van het smaadschrift alle aanwezigen ernstig onder invloed van verdovende middelen waren en aangever volledig van de kaart was. Verdachte heeft aangever het roze lingeriesetje laten aantrekken, een gedraging die aangever vrijwillig uitvoerde, waarna aangever vrijwillig voor de webcam heeft geposeerd. Niet wettig en overtuigend kan bewezen worden dat het ook daadwerkelijk verdachte is geweest die de genomen foto’s van aangever op het internet heeft geplaatst; medeverdachte [medeverdachte 2] en getuige [getuige 3] verklaren hierover dat aangever en medeverdachte [medeverdachte 1] op de computer bezig waren. Hierbij komt dat de computer niet op sporen van de andere verdachten is onderzocht.
De verdediging is gelet op vorenstaande van mening dat feit 5 niet wettig en overtuigend bewezen kan worden en verzoekt de rechtbank verdachte hiervan vrij te spreken.
4.3
Het oordeel van de rechtbank
Op grond van de stukken en de afgelegde verklaringen oordeelt de rechtbank ten aanzien de feiten en omstandigheden waarvan kan worden uitgegaan als volgt. [1]
De rechtbank is van oordeel dat de verklaringen van aangever in tegenstelling tot wat de verdediging aanvoert als betrouwbaar kunnen worden bestempeld. De rechtbank merkt hierbij op dat de rechtbank slechts die onderdelen van de verklaringen van aangever zal gebruiken welke tevens door andere bewijsmiddelen worden ondersteund.
De verdediging heeft erop gewezen dat de verklaring van de tante van aangever op onderdelen een ander relaas van aangever bevat dan hetgeen aangever in zijn aangifte bij de politie heeft verklaard. De rechtbank is van oordeel dat daaruit niet volgt dat de aangifte van aangever als onbetrouwbaar moet worden aangemerkt. Evenmin volgt daaruit dat de verklaring van de tante onbetrouwbaar is. . De rechtbank neemt hierbij in aanmerking dat aangever – uitgaande van zijn aangifte – zeer overstuur is geweest toen hij, na te zijn weg gevlucht uit de woning van [medeverdachte 1], direct naar zijn tante is gegaan en aan haar verteld heeft wat hem was overkomen. Zijn verhaal bestond niet uit enkele eenvoudige feitelijkheden, maar bevatte een veelheid aan details. Gelet op de emotionele toestand waarin klager – uitgaande van zijn aangifte – verkeerde acht de rechtbank het alleszins aannemelijk en zelfs bijna onvermijdelijk dat het relaas van aangever zoals dat door de tante in haar verklaring aan de politie is opgetekend en het relaas zoals het in de aangifte is neergelegd op onderdelen van elkaar verschillen. Daar komt nog bij dat mag worden aangenomen dat ook de tante van aangever geschokt zal zijn geweest door hetgeen zij van aangever te horen kreeg, hetgeen er mede toe kan hebben bijgedragen dat de tante in haar weergave aan de politie van wat zij van aangever had gehoord op onderdelen niet precies heeft weergegeven wat aangever haar had verteld.
De verklaringenvan aangever en hetgeen de tante aan de politie heeft verklaard komen op hoofdlijnen naar het oordeel van de rechtbank sterk met elkaar overeen.
De rechtbank zal gelet op vorenstaande de aangifte, de nadere verklaring van aangever en de verklaring van de tante van aangever, [getuige 4], als bewijsmiddel in de beoordeling betrekken.
De verdediging heeft de rechtbank bij de onder 2, 3 en 4 ten laste gelegde feiten verzocht aan de verklaring van de getuige [getuige 3] geen waarde te hechten omdat deze verklaring op 7 februari 2013 is afgelegd en bij het onder 5 ten laste gelegde feit heeft zij aangevoerd dat mede gelet op deze verklaring van getuige [getuige 3] dit feit niet wettig en overtuigend bewezen kan worden. De rechtbank is van oordeel dat de verklaring van getuige [getuige 3] als bewijsmiddel kan worden meegenomen omdat het enkele feit dat een verklaring enige weken na de gebeurtenis(sen) waarover wordt verklaard, is afgelegd niet tot gevolg heeft dat de verklaring niet meer waarheidsgetrouw kan zijn.
De onderdelen van de verklaring van aangever met betrekking tot de op hem uitgeoefende dwang worden naar het oordeel van de rechtbank ondersteund door de getuigenverklaringen van [getuige 1]en [getuige 2], de resultaten van het DNA-onderzoek aan de plank, het aangetroffen bloed van aangever in een kast in de woning aan de [plaats delict 1] te Middelburg, het letsel van aangever, het feit dat verdachte volledig overstuur bij zijn tante aanbelde en de getuigenverklaring van deze tante betreffende hetgeen aangever haar toen heeft verteld.
Uit het onderzoek ter zitting is niet onomstotelijk duidelijk geworden of er bij aangever bedwelmende middelen (tegen diens wil) zijn toegediend en dat aangever door verdachte [verdachte] met ty-wraps is vastgebonden. De rechtbank zal verdachte dan ook van deze onderdelen van het onder 1 ten laste gelegde vrijspreken.
Aangever en verdachte hadden al geruime tijd een conflict. Verdachte heeft daarover verklaard dat aangever emotionele dingen van hem had gestolen en dat hij vriendinnen van hem had bedonderd en bestolen. Aangever is op 14 januari 2013 verhuisd naar een kamer in de woning van verdachte [medeverdachte 1] aan de [plaats delict 1] te Middelburg. Op 15 januari 2013 tegen middernacht was aangever in zijn kamer toen verdachten [verdachte] en [medeverdachte 2] binnenkwamen waarna verdachte [medeverdachte 2] hem begon te schoppen en te stompen en verdachte [verdachte] hem vertelde dat dit ervan kwam omdat hij hem geflest had. Verdachte [verdachte] vroeg aangever vervolgens diverse keren hoe hij het geld zou terugverdienen, waarbij aangever bij elk verkeerd antwoord een pak slaag kreeg. Aangever moest zich van verdachten [medeverdachte 2] en [verdachte] uitkleden en zijn telefoon, id-kaart, kleding en andere goederen afgeven [2] , [3] , [4] , [5] . Vervolgens zijn verdachten [verdachte] en [medeverdachte 1] met aangever bij [getuige 1] langs gegaan. Verdachte [verdachte] belde bij de woning aan en toen [getuige 1] opendeed moest aangever van [verdachte] op zijn knieën gaan zitten en zijn excuses aan [getuige 1] aanbieden, waarna aangever, toen hij weer opstond, een klap in het gezicht kreeg van verdachte [verdachte] [6] , [7] , [8] . De rechtbank is van oordeel dat hetgeen er bij de woning van [getuige 1] gebeurde er mede op duidt hoe de verhoudingen op dat moment lagen tussen aangever enerzijds en [verdachte] en [medeverdachte 1] anderzijds. Hierin ziet de rechtbank mede een bevestiging van hetgeen in de aangifte is vermeld over de mishandelende bejegening die aangever van de zijde van de verdachten [verdachte] en [medeverdachte 2] kort daarvoor had ondergaan.
Aangever was daardoor kennelijk zozeer geïmponeerd dat hij zich liet welgevallen wat eer gebeurde bij de woning van [getuige 1].
Vervolgens is verdachte [medeverdachte 2] gebeld waarna deze zich bij de anderen voegde en verdachten met een angstige en geintimideerde aangever naar het huis van verdachte [verdachte] zijn gegaan. Daar moest aangever zich wederom uitkleden en werd hij gedwongen zich te kleden in een roze lingeriesetje [9] , [10] , [11] , [12] . Vervolgens heeft verdachte [verdachte] foto’s van aangever, gekleed in het roze lingeriesetje, gemaakt, heeft hem enige minuten voor de webcam gefilmd en vervolgens is aangever bij een gay internetsite aangemeld. Er is een profiel aangemaakt en op de betreffende site is een advertentie met foto van aangever geplaatst. Hierna is aangever wederom door verdachten [verdachte] en [medeverdachte 2] mishandeld en is men naar het huis van verdachte [medeverdachte 1] terug gegaan waar aangever zich opnieuw moest uitkleden en klappen kreeg [13] , [14] .
Verdachte [medeverdachte 1] verbleef tijdens genoemde gebeurtenissen in de woning aan de [plaats delict 1] op zijn eigen kamer en toen verdachte [medeverdachte 2] na enige tijd naar huis ging bleven aangever en verdachte [verdachte] alleen in de kamer van aangever achter. Verdachte [verdachte] heeft bij aangever seksuele handelingen verricht waarbij hij zijn penis in de anus van aangever heeft gebracht ena waarbij hij aangever waarschuwde dat indien hij niet mee zou werken hij verdachte [medeverdachte 2] terug zou roepen. Aangever heeft onder dreiging van nieuwe mishandelingen en geïmponeerd door het eerdere geweld en de mate en wijze ervan en het fysieke voorkomen van verdachte [medeverdachte 2], geen weerstand aan de seksuele handelingen geboden [15] , [16] , [17] .
Namens verdachte [verdachte] is aangevoerd dat de seks op vrijwillige basis heeft plaatsgevonden. De rechtbank is van oordeel dat de seks, gelet op de aangifte, de geschetste intimiderende situatie en verhoudingen, de vernederingen en het geweld, van de kant van aangever niet op vrijwillige basis heeft plaatsgevonden. Naar het oordeel van de rechtbank heeft verdachte aangever in de periode van 15 januari 2013 tot en met 17 januari 2013 in Middelburg verkracht.
Aangever is vervolgens in een kast in zijn kamer opgesloten en heeft hierin onder dreiging van nieuwe mishandelingen nog gedurende geruime tijd verbleven waarbij verdachte [medeverdachte 2] regelmatig langs kwam. Ook daarbij moest aangever zich ontkleden. Hij moest op een stoel in een kast in zijn kamer gaan zitten waarna de deur werd gesloten. Ook dit ging gepaard met het mishandelen van aangever. Bij de mishandeling in de kamer in de woning aan de [plaats delict 1] te Middelburg gebruikte verdachte [medeverdachte 2] soms ook een plank. Verdachte heeft zich na de verkrachting van aangever niet meer in de kamer van aangever laten zien en verdachte [medeverdachte 1] kreeg opdracht om op aangever te passen. Op 17 januari 2013, nadat aangever hoorde dat verdachte [medeverdachte 1] het pand aan de[plaats delict 1] verliet, heeft aangever de voordeur van de woning aan de binnenkant afgesloten en heeft hij via de rond de flat staande steigers het pand verlaten. Aangever is naar zijn tante gevlucht die vervolgens de politie belde [18] , [19] , [20] , [21] , [22] .
De verdediging heeft aangevoerd dat aangever een groot aantal mogelijkheden om eerder te vluchten onbenut heeft gelaten. De verdediging beoogt daarmee duidelijk te maken dat niet valt uit te sluiten dat aangever, anders dan hij heeft verklaard, niet onvrijwillig in het pand verbleef. De rechtbank leidt uit deze stelling van de verdediging, wat daarvan overigens ook zij, niet af dat aangever vrijwillig bij verdachten verbleef. Eerder ziet de rechtbank hierin steun voor het relaas van aangever, waarin zit besloten dat aangever onder uit angst voor nieuwe mishandelingen door de geregeld terugkomende verdachte [medeverdachte 2], geïmponeerd door het eerdere geweld, waaronder de verkrachting, en de mate en wijze ervan, de al enige tijd durende vrijheidsberoving en het fysieke voorkomen van verdachte [medeverdachte 2], niet de moed heeft gehad om eerder de kamer en het huis aan de [plaats delict 1] te verlaten.
Uit het onderzoek ter zitting is niet komen vast te staan dat er geprobeerd is aangever door deze bij de keel/hals te grijpen, te wurgen. De rechtbank zal verdachte dan ook van dat onderdeel in het onder 2 primair en 4 subsidiair ten laste gelegde vrijspreken.
Verdachten verklaren dat zij aangever niet geslagen hebben, alleen verdachte [verdachte] verklaart ter zitting van 21 oktober 2013 dat hij aangever voor de woning van getuige [getuige 1] in het gezicht heeft geduwd.
De rechtbank is van oordeel dat op basis van de aangifte, de nadere verklaring van aangever en de aangehaalde getuigenverklaringen van [getuige 1], [getuige 2], [getuige 4] en [getuige 3] vast staat dat verdachten [verdachte] en [medeverdachte 2] aangever meerdere malen hebben mishandeld. De rechtbank acht, gelet op de beschrijving van de aard en de hoeveelheid vastgestelde verwondingen, aannemelijk dat er buiten het vastgestelde geweld meer geweld door verdachten is gebruikt. De rechtbank acht, gelet op hetgeen hiervoor over het uitgeoefende geweld is vastgesteld, niet wettig en overtuigend bewezen dat de verdachten [verdachte] en [medeverdachte 2] geprobeerd hebben aangever zwaar lichamelijk letsel toe te brengen en zal verdachte van het onder 4 primair ten laste gelegde vrijspreken. De rechtbank acht, bij gebrek aan wettig en overtuigend bewijs, de tenlastegelegde bedreigingen evenmin bewezen.
Uit de aangifte en de nadere verklaring van aangever blijkt dat de verdachten [verdachte] en [medeverdachte 2] het geweld op aangever hebben uitgeoefend. Voor het uitoefenen van geweld door verdachte [medeverdachte 1] bestaat geen bewijs.
Naar het oordeel van de rechtbank is ten aanzien van meerdere delicten zoals bewezenverklaard sprake van medeplegen. Hoewel niet is komen vast te staan dat de verdachten voor de bewezenverklaarde feiten hiertoe voorafgaand een afspraak hebben gemaakt, leiden de feitelijke gedragingen van verdachten als hiervoor omschreven tot de conclusie dat er sprake was van een nauwe feitelijke samenwerking, onder welke omstandigheden verdachten zich van het plegen van de betreffende delicten bewust moeten zijn geweest en dat ook moeten hebben aanvaard.
4.4
De bewezenverklaring
De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte
1.
hijin
of omstreeksde periode van 15 januari 2013 tot en met 17 januari 2013 te Middelburg door geweld
of (een) andere feitelijkhe(i)d(en)en
/ofbedreiging met geweld
of (een) andere feitelijkhe(i)d(en)[slachtoffer] heeft gedwongen tot het ondergaan van
(een)handeling
(en
)die bestond
(en
) uit of mede bestond(en)uit het seksueel binnendringen van het lichaam van die [slachtoffer], hebbende verdachte zijn penis in de anus van die [slachtoffer] gebracht/ geduwd en bestaande dat geweld
of die andere feitelijkhe(i)d(en)en
/ofdie bedreiging met geweld
of die andere feitelijkhe(i)d(en)hierin dat verdachte:
- die [slachtoffer] gedurende voornoemde periode tezamen en in vereniging met
een ander ofanderen
, althans alleen,wederrechtelijk van zijn vrijheid heeft beroofd en
/ofberoofd heeft gehouden, en
/of
- die [slachtoffer] gedurende voornoemde periode tezamen en in vereniging met een ander
of anderen, althans alleen,meermalen heeft
heeft/geslagen en/of gestompt en
/ofgetrapt en/of
/ofgeschopt
, en/of
- die [slachtoffer] gedurende voornoemde periode tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, meermalen heeft/hebben bedreigd met de dood en/of (zware) mishandeling, en/of
- die [slachtoffer] tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, een bedwelmende stof heeft toegediend, en/of
- de handen/armen van die [slachtoffer] met Ty-wrap(s) heeft vastgebonden,
en
/of (aldus
)voor die [slachtoffer] een bedreigende situatie heeft doen ontstaan;
2 primair.
hijin
of omstreeksde periode van 15 januari 2013 tot en met 17 januari 2013 te Middelburg tezamen en in vereniging met een ander
of anderen, althans alleen, met het oogmerk om zich en
/of (een
)ander
(en)wederrechtelijk te bevoordelen door geweld en
/ofbedreiging met geweld [slachtoffer] heeft gedwongen tot de afgifte van een telefoon en
/ofID-kaart en
/ofkleding en
/offotolijstjes en
/ofgeluidsboxjes en
/ofringen en
/ofpinpas(sen)
en/of een pincode, in elk geval van enig(e) goed(eren), geheel of ten deletoebehorende aan die [slachtoffer],
in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s),welk geweld en
/ofwelke bedreiging met geweld hierin bestond
(en
)dat verdachte en
/ofzijn mededader
(s)die [slachtoffer] meermalen heeft/hebben geslagen en/of gestompt en
/ofgetrapt en/of geschopt
en/of bij de keel/hals heeft/hebben gegrepen en/of die keel/hals heeft/hebben dichtgeknepen en/of gedurende enige tijd dichtgeknepen heeft/hebben gehouden en/of dreigend de woorden heeft/ hebben toegevoegd (zakelijk weergegeven):"waar je nu naar kijkt daar lig je onder.";
3.
hijin
of omstreeksde periode van 15 januari 2013 tot en met 17 januari 2013 te Middelburg tezamen en in vereniging met
een ander ofanderen,
althans alleen,opzettelijk[slachtoffer] wederrechtelijk van de vrijheid heeft beroofd en
/ofberoofd gehouden, immers heeft/hebben verdachte en/of een of meer van zijn mededader
(s
)met dat opzet:
- die [slachtoffer] met geweld en
/ofbedreiging met geweld gedurende enige tijd in een woning aan de [plaats delict 1] gehouden/ingesloten, en
/of
-
(vervolgens
)die [slachtoffer] met
geweld ofbedreiging met geweld
meegenomen/meegebracht/geleid naar een woning gelegen aan de [plaats delict 2], en
/of
-
(vervolgens
)die [slachtoffer] gedurende enige tijd in de woning aan de [plaats delict 2]
gehouden/ingesloten, en
/of
-
(vervolgens
)die [slachtoffer] met geweld of bedreiging met geweld
meegenomen/meegebracht/geleid naar de woning gelegen aan de [plaats delict 1], en
/of
-
(wederom
)gedurende enige tijd in de woning gelegen aan de [plaats delict 1] ingesloten/gehouden, en
/of
-
(vervolgens
)die [slachtoffer] in een kast
(in de woning aan de [plaats delict 1]
)geduwd/gestopt/ingesloten en
/ofgedurende enige tijd in die kast gehouden/ingesloten,
althans in de woning gelegen aan de [plaats delict 1];
4 subsidiair.
hijop
één of meertijdstip
(pen
)in
of omstreeksde periode van 15 januari 2013 tot en met 17 januari 2013 te Middelburg tezamen en in vereniging met een ander
of anderen, althans alleen (telkens
)opzettelijk mishandelend een persoon, te weten [slachtoffer], meermalen met de vuist
(en
)in het gezicht
, althans op het hoofd,heeft/
hebbengeslagen/gestompt en
/ofdie [slachtoffer] meermalen met een plank heeft/
hebbengeslagen en
/ofdie [slachtoffer] meermalen tegen het lijf/lichaam geslagen/gestompt en
/ofgeschopt/getrapt,
en/of die [slachtoffer] bij de keel/hals heeft/hebben gegrepen en/of die keel/hals heeft/hebben dichtgeknepen en/of gedurende enige tijd dichtgeknepen heeft/hebben gehouden,waardoor die [slachtoffer] pijn en
/ofletsel heeft bekomen;
5.
hijin
of omstreeksde periode van 15 januari 2013 tot en met 17 januari 2013 te Middelburg
tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,opzettelijk, door middel van het openlijk tentoonstellen
en/of aanslaanen
/ofverspreiding van
(een
)geschrift
(en)en
/ofafbeelding
(en), de eer en
/ofde goede naam van[slachtoffer] heeft aangerand door telastlegging van een of meer bepaalde feiten, met het kennelijke doel om daaraan ruchtbaarheid te geven, immers heeft verdachte met voormeld doel
(een
)geschrift
(en), zoals aan deze telastelegging gehecht en daarvan deel uitmakende, tentoongesteld
en/of aangeslagen en/of verspreid, te weten door
verspreiding/plaatsing op het internet van bijgevoegde tekst en foto.
De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. Verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.

5.De strafbaarheid

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de feiten uitsluiten. Dit levert de in de beslissing genoemde strafbare feiten op.
Verdachte is strafbaar, omdat niet is gebleken van een omstandigheid die zijn strafbaarheid uitsluit.

6.De strafoplegging

6.1
De vordering van de officier van justitie
De officier van justitie vordert voor hetgeen hij wettig en overtuigend bewezen acht - het onder 1, 2 primair, 3, 4 primair en 5 ten laste gelegde - aan verdachte op te leggen een gevangenisstraf voor de duur van 9 jaar met aftrek van voorarrest.
6.2
Het standpunt van de verdediging
De raadsvrouw heeft gelet op de door haar verzochte vrijspraken voor alle ten laste gelegde feiten de rechtbank verzocht geen straf of maatregel op te leggen.
6.3
Het oordeel van de rechtbank
Bij de beantwoording van de vraag welke straf of maatregel aan verdachte moet worden opgelegd houdt de rechtbank rekening met de aard en de ernst van het bewezen verklaarde, de omstandigheden waaronder deze zijn begaan, en de persoon en de persoonlijke omstandigheden van verdachte zoals daarvan uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken. Bij de beslissing over de straf(-fen) heeft de rechtbank tevens rekening gehouden met de ernst van alle bewezen verklaarde feiten in verhouding tot andere strafbare feiten, zoals onder meer tot uitdrukking komt in de hierop gestelde wettelijk strafmaxima en in de straffen die voor soortgelijke feiten worden opgelegd.
Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan verkrachting van [slachtoffer] en heeft daarmee op grove wijze inbreuk gemaakt op de psychische en lichamelijke integriteit van het slachtoffer. Verdachte heeft nadat het slachtoffer was mishandeld, afgeperst en van zijn vrijheid was beroofd in de kamer waar het slachtoffer werd vastgehouden het slachtoffer onder dreiging van nieuwe mishandelingen verkracht waarbij het slachtoffer zich uiterst vernederende en ook pijnlijke handelingen heeft moeten laten welgevallen. Verdachte heeft zich bij dit alles enkel laten leiden door zijn eigen seksuele behoeften en heeft geen oog gehad voor de gevolgen die zijn gedragingen bij het slachtoffer teweeg brachten.
Het is een feit van algemene bekendheid dat slachtoffers van delicten als het onderhavige nog geruime tijd lijden onder de psychische gevolgen van hetgeen hen is aangedaan. Te verwachten valt dat het slachtoffer nog geruime tijd met de nadelige gevolgen van deze ernstig traumatiserende gebeurtenis zal worden geconfronteerd. Het slachtoffer ondervindt daarvan ook thans nog de gevolgen zoals blijkt uit het formulier waarmee hij zich als benadeelde partij in de procedure heeft gevoegd. Voorts levert een verkrachting onrust en gevoelens van angst en onveiligheid in de maatschappij op. De rechtbank rekent het verdachte zwaar aan dat hij betrokken was bij een dermate ernstige feit.
De verdachte heeft zich naast de verkrachting schuldig gemaakt aan het medeplegen van afpersing, vrijheidsberoving en mishandeling, feiten die in ons strafrechtstelsel als ernstig misdrijven worden beschouwd. Het spreekt voor zich dat het toegepaste geweld en de bedreiging met geweld voor het slachtoffer een bijzonder traumatische ervaring moet zijn geweest waarbij verdachte en de medeverdachte(n) kennelijk in het geheel niet hebben stilgestaan.
De verdachte heeft zich naast deze ernstige feiten nog schuldig gemaakt aan smaadschrift door een compromitterende foto van het slachtoffer op het internet op een sekssite te plaatsen en heeft door zo te handelen het slachtoffer in diens eer en goede naam aangetast. De rechtbank houdt hierbij tevens rekening met het gegeven dat op het internet geplaatste foto’s, geschriften en dergelijke nooit volledig verwijderd kunnen worden en het slachtoffer hiermee tot in lengte van dagen mee kan worden geconfronteerd.
De rechtbank neemt het verdachte kwalijk dat hij bij de politie, de rechter-commissaris en ter zitting geen volledige openheid van zaken heeft gegeven.
De rechtbank houdt bij het bepalen van de strafmaat rekening met het 13 pagina’s tellende uittreksel uit het justitieel documentatiesysteem van 23 september 2013 van verdachte, waaruit blijkt dat hij eerder is veroordeeld voor onder meer mishandeling en vrijheidsberoving. De rechtbank is, gelet op het feit dat verdachte niet aan persoonsrapportages wenste mee te werken, niet in staat bij het bepalen van de strafmaat tevens rekening te houden met de persoonlijke omstandigheden van verdachte.
Alles afwegende is de rechtbank van oordeel dat een gevangenisstraf voor de duur van 6 jaar met aftrek van voorarrest passend en geboden is. De rechtbank ziet geen ruimte voor een andere of lichtere sanctie.

7.De benadeelde partij

7.1
De vordering
De benadeelde partij [slachtoffer], geboren op [geboortedatum slachtoffer] en wonende te [woonplaats slachtoffer], [adres slachtoffer] vordert een schadevergoeding van € 10.644,00 voor de onder 2, 3, 4 en 5 ten laste gelegde feiten van verdachte en zijn medeverdachten en vordert een immateriële schadevergoeding van € 5.000,00 voor het onder 1 ten laste gelegde feit van verdachte.
7.2
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gesteld dat de vordering van de immateriële schade voor de onder 1 ten laste gelegde verkrachting volledig kan worden toegewezen.
De officier van justitie heeft gesteld dat de vordering kan worden toegewezen met uitzondering van de onder 2 verzochte vergoeding voor de mobiele telefoon en heeft hiertoe aangevoerd dat het resterende deel van de vordering onderbouwd, redelijk en passend is. De officier van justitie heeft de rechtbank tevens verzocht de schadevergoedingsmaatregel van artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht op te leggen en de wettelijke rente toe te wijzen.
7.3
Het standpunt van de verdediging
De raadsvrouw heeft de rechtbank verzocht de vordering van de benadeelde partij volledig af te wijzen dan wel de benadeelde partij niet ontvankelijk in de vordering te verklaren.
7.4
Het oordeel van de rechtbank
Het slachtoffer heeft verklaard op grove wijze te zijn aangetast in zijn persoon waarbij een grote inbreuk is gemaakt op zijn lichamelijke integriteit, persoonlijke levenssfeer en persoonlijke bewegingsvrijheid.
- Feit 1
Met betrekking tot de gevorderde immateriële schade voor de onder 1 bewezen verklaarde verkrachting is de rechtbank van oordeel dat deze vordering, gelet op de ernst van het bewezen verklaarde en de gevolgen daarvan voor het slachtoffer, in redelijkheid en billijkheid tot een bedrag van € 2.000,00 kan worden toegewezen. De rechtbank zal deze vordering van de benadeelde partij voor het overige niet ontvankelijk verklaren..
- Feiten 2 tot en met 5
Met betrekking tot de hoofdelijke vordering is de rechtbank van oordeel dat het materiële deel van de vordering tot een bedrag van € 194,02 voldoende aannemelijk is gemaakt, zodat dit deel van de vordering kan worden toegewezen. De onder 2 gevorderde € 150,00 voor de mobiele telefoon is niet met bewijsstukken aangetoond, de rechtbank zal de vordering met betrekking tot de mobiele telefoon in redelijkheid en billijkheid vast stellen op een bedrag van € 50,00.
De onder 3 gevorderde vergoeding voor kleding, sieraden en schoeisel, de onder 4 gevorderde medische kosten en de onder 5 gevorderde reiskosten zijn voldoende aannemelijk gemaakt, zodat deze gedeelten van de vordering kunnen worden toegewezen. De onder 6 gevorderde vergoeding voor telefoonkosten zijn naar het oordeel van de rechtbank niet reëel en niet onderbouwd. De rechtbank zal de vordering van de benadeelde partij voor dit gedeelte afwijzen. De onder 7 gevorderde vergoeding voor kamerhuur zal worden afgewezen nu deze niet onderbouwde schade geen schade is als gevolg van de strafbare feiten.
Met betrekking tot het immateriële gedeelte van de vordering is de rechtbank van oordeel dat dit deel van de vordering, gelet op de ernst van het bewezen verklaarde en de gevolgen daarvan voor het slachtoffer, in redelijkheid en billijkheid tot een bedrag van € 4.000,00 kan worden toegewezen. De rechtbank zal de vordering van de benadeelde partij voor het overige niet-ontvankelijk verklaren.
Met betrekking tot de toegekende vorderingen benadeelde partij zal de rechtbank tevens de schadevergoedingsmaatregel opleggen.
Tevens zal de gevorderde wettelijke rente worden toegewezen vanaf het tijdstip waarop het feit is gepleegd.

8.Het beslag

8.1
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft de rechtbank primair verzocht de in beslaggenomen voorwerpen te ontrekken aan het verkeer en subsidiair de rechtbank verzocht de verbeurdverklaring van de in beslaggenomen voorwerpen uit te spreken.
8.2
Het standpunt van de verdediging
De raadsvrouw heeft de rechtbank verzocht de in beslaggenomen niet teruggegeven voorwerpen aan verdachte terug te geven.
8.3
Het oordeel van de rechtbank
De hierna in de beslissing genoemde in beslag genomen voorwerpen zijn vatbaar voor onttrekking aan het verkeer aangezien gebleken is dat een deel van de feiten is begaan of voorbereid met behulp van deze voorwerpen.
Verder is een deel van de inhoud van de voorwerpen van zodanige aard dat het ongecontroleerde bezit daarvan in strijd is met de wet en/of het algemeen belang.

8.De wettelijke voorschriften

De beslissing berust op de artikelen 36b, 36c, 36f, 47, 57, 242, 261, 282, 300 en 317 van het Wetboek van Strafrecht zoals deze artikelen luidden ten tijde van het bewezen verklaarde.

9.De beslissing

De rechtbank:
Vrijspraak
-
spreekt verdachte vrijvan het onder 4 primair ten laste gelegde feit;
Bewezenverklaring
- verklaart het ten laste gelegde bewezen, zodanig als hierboven onder 4.4 is omschreven;
- spreekt verdachte vrij van wat meer of anders is ten laste gelegd;
Strafbaarheid
- verklaart dat het bewezen verklaarde de volgende strafbare feiten oplevert:
1.
Verkrachting;
2 primair.
Afpersing, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen;
3.
Medeplegen van opzettelijk iemand wederrechtelijk van de vrijheid beroven en beroofd houden;
4 subsidiair.
Medeplegen van mishandeling;
5.
smaadschrift;
- verklaart verdachte strafbaar voor het bewezen verklaarde;
Strafoplegging
- veroordeelt verdachte tot
een gevangenisstraf van 6 (zes) jaar;
- bepaalt dat de tijd die verdachte voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in voorarrest heeft doorgebracht in mindering wordt gebracht bij de tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf;
Beslag
- verklaart aan het verkeer onttrokken de volgende voorwerpen:
- 1 computer, merk Dell optibplex 745 (serienummer 7KRJ03J) en
- 1 mobiele telefoon, merk LG C195, incl. adapter;
Benadeelde partij
- Feit 1
- veroordeelt verdachte tot betaling aan de benadeelde partij[slachtoffer], geboren op [geboortedatum slachtoffer] en wonende te [woonplaats slachtoffer],[adres slachtoffer] van € 2.000,00 ter zake van immateriële schade;
- veroordeelt verdachte in de kosten van de benadeelde partij tot nu toe gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken, tot op heden begroot op nihil;
- verklaart de benadeelde partij in het overige gedeelte van die vordering niet-ontvankelijk en bepaalt dat die vordering bij de burgerlijke rechter kan worden aangebracht;
- legt aan verdachte de verplichting op aan de Staat, ten behoeve van het slachtoffer [slachtoffer], geboren op [geboortedatum slachtoffer] en wonende te [woonplaats slachtoffer], [adres slachtoffer](feit 1), € 2.000,00 te betalen, bij niet betaling te vervangen door 30 dagen hechtenis en vermeerderd met de wettelijke rente, berekend vanaf 16 januari 2013 tot aan de dag der algehele voldoening, met dien verstande dat toepassing van de vervangende hechtenis de betalingsverplichting niet opheft;
- bepaalt dat bij voldoening van de schadevergoedingsmaatregel de betalingsverplichting aan de benadeelde partij vervalt en omgekeerd;
- Feiten 2 tot en met 5
- veroordeelt verdachte tot betaling aan de benadeelde partij[slachtoffer] geboren op [geboortedatum slachtoffer] en wonende te [woonplaats slachtoffer], [adres slachtoffer] van € 4.194,02, waarvan € 194,02 ter zake van materiële schade en € 4.000,00 ter zake van immateriële schade;
- bepaalt dat voor zover dit bedrag door één of meer mededaders is betaald, verdachte niet gehouden is dit bedrag aan de benadeelde partij te betalen;
- wijst de vordering van de benadeelde partij voor zover het materiële kosten betreft, voor het overige af;
- verklaart de benadeelde partij voor zover het de immateriële kosten betreft, voor het overige niet-ontvankelijk en bepaalt dat die vordering bij de burgerlijke rechter kan worden aangebracht;
- veroordeelt verdachte tevens in de kosten van de benadeelde partij tot nu toe gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken, tot op heden begroot op nihil;
- legt aan verdachte de verplichting op aan de Staat, ten behoeve van het slachtoffer[slachtoffer], geboren op [geboortedatum slachtoffer] en wonende te [woonplaats slachtoffer], [adres slachtoffer], € 4.194,02 te betalen, bij niet betaling te vervangen door 50 dagen hechtenis en vermeerderd met de wettelijke rente, berekend vanaf 16 januari 2013 tot aan de dag der algehele voldoening, met dien verstande dat toepassing van de vervangende hechtenis de betalingsverplichting niet opheft;
- bepaalt dat voor zover dit bedrag door één of meer mededaders is betaald, verdachte niet gehouden is dit bedrag aan de Staat te betalen;
- bepaalt dat bij voldoening van de schadevergoedingsmaatregel de betalingsverplichting aan de benadeelde partij vervalt en omgekeerd.
Dit vonnis is gewezen door mr. G.H. Nomes, voorzitter, mr. J.J.A. Groen en mr. B.J.R.P. Verhoeven, rechters, in tegenwoordigheid van Buijze, griffier, en is uitgesproken ter openbare zitting op 4 november 2013.

Voetnoten

1.Wanneer hierna wordt verwezen naar een proces-verbaal wordt daarmee, tenzij anders vermeld, bedoeld een ambtsedig proces-verbaal, opgemaakt in de wettelijke vorm door daartoe bevoegde opsporingsambtenaren. Wanneer wordt verwezen naar een paginanummer wordt daarmee bedoeld een pagina opgenomen in het dossier van de Regiopolitie Zeeland, divisie recherche, rechercheteam 1 Walcheren, registratienummer PL193C 2013004159 d.d. 6 april 2013, doorlopende paginanummering inclusief aanvullend dossier 1 t/m 824. In de bewijsredenering is de inhoud van de gebezigde wettige bewijsmiddelen zakelijk samengevat (zie Hoge Raad 11 oktober 2011, LJN BT 7270).
2.De aangifte en het nader verhoor van [slachtoffer] d.d. 18 januari en 22 januari 2013 met bijlagen, zie dossierpagina’s 426 - 442 en 514 - 525.
3.Het 5e verhoor van verdachte [medeverdachte 2], zie dossierpagina’s 273 - 278.
4.Het verhoor van getuige [getuige 1] d.d. 21 januari 2013, dossierpagina’s 478 - 482.
5.Het verhoor van getuige [getuige 6] d.d. 14 maart 2013, dossierpagina’s 509 - 510.
6.De aangifte en het nader verhoor van [slachtoffer] d.d. 18 januari en 22 januari 2013 met bijlagen, zie dossierpagina’s 426 - 442 en 514 - 525.
7.Het verhoor van getuige [getuige 1] d.d. 21 januari 2013, dossierpagina’s 478 - 482.
8.Het verhoor van getuige[getuige 2] d.d. 21 januari 2013, dossierpagina’s 483 - 486.
9.De aangifte en het nader verhoor van[slachtoffer]d.d. 18 januari en 22 januari 2013 met bijlagen, zie dossierpagina’s 426 - 442 en 514 - 525.
10.Het verhoor van getuige [getuige 3] d.d. 7 februari 2013 met bijlagen, zie dossierpagina’s 405 - 412.
11.Het 5e verhoor van verdachte [medeverdachte 2], zie dossierpagina’s 273 - 278.
12.De processen-verbaal bevindingen in beslagname en onderzoek van de computer en gsm’s, zie dossierpagina’s 146 - 170.
13.Het verhoor van getuige [getuige 3] d.d. 7 februari 2013 met bijlagen, zie dossierpagina’s 405 - 412.
14.Het verhoor van getuige [getuige 4] d.d. 20 januari 2013, zie dossierpagina’s 472 - 477.
15.De aangifte en het nader verhoor van[slachtoffer]d.d. 18 januari en 22 januari 2013 met bijlagen, zie dossierpagina’s 426 - 442 en 514 - 525.
16.Het rapport van het NFI met betrekking tot onder meer de onderzoeksset zedendelicten, zie dossierpagina’s 564 - 577.
17.Het verhoor van getuige [getuige 4] d.d. 20 januari 2013, zie dossierpagina’s 472 - 477.
18.De aangifte en het nader verhoor van [slachtoffer] d.d. 18 januari en 22 januari 2013 met bijlagen, zie dossierpagina’s 426 - 442 en 514 - 525.
19.Het rapport van het NFI met betrekking tot onder meer de plank, zie dossierpagina’s 564 - 577.
20.Het verhoor van getuige [getuige 4] d.d. 20 januari 2013, zie dossierpagina’s 472 - 477.
21.Het proces-verbaal bevindingen met foto’s betreffende het in de kast in de [plaats delict 1] aangetroffen bloed, urine en feces, zie dossierpagina’s 844 - 848.
22.Het aanvullend rapport van het NFI van 10 juni 2013 betreffende het DNA-onderzoek naar het bloed uit de kast en op het shirt van aangever.