Uitspraak
Rechtbank Rotterdam
Team straf 3
Parketnummer: 10-218576-20
Datum uitspraak: 11 januari 2023
Beslissing van de rechtbank Rotterdam, meervoudige kamer voor strafzaken, naar aanleiding van een onderzoek als bedoeld in artikel 6:6:14 van het Wetboek van Strafvordering (hierna: Sv) in de zaak tegen de veroordeelde:
[veroordeelde01] ,
geboren te [geboorteplaats01] (Algerije) op [geboortedatum01] 1978,
niet ingeschreven in de basisregistratie personen,
zonder bekende feitelijke woon- of verblijfplaats in Nederland,
raadsman mr. G.A. Dorsman, advocaat te Rotterdam.
1.Inleiding
Bij vonnis van deze rechtbank van 21 december 2020 is aan de veroordeelde opgelegd de maatregel tot plaatsing in een inrichting voor stelselmatige daders (hierna: ISD-maatregel) voor de duur van twee jaren. De ISD-maatregel is geëindigd op 26 december 2022.
2.Procesverloop
Op 3 december 2022 heeft de griffie van de rechtbank een namens de veroordeelde gedaan verzoek ontvangen als bedoeld in artikel 6:6:14, eerste lid, Sv tot een tussentijdse beoordeling van de noodzaak van de voortzetting van de tenuitvoerlegging van de ISDmaatregel. Hoewel de ISD-maatregel op 26 december 2022 inmiddels was geëindigd, heeft de raadsman van de veroordeelde de rechtbank verzocht het verzoekschrift toch te behandelen.
De zaak is behandeld op de openbare terechtzitting van 11 januari 2023. De officier van justitie mr. E.J. de Groot en de raadsman van de veroordeelde zijn gehoord. Via beeldverbinding was aanwezig dhr. [naam01] , casemanager VRIS/ISD in de penitentiaire inrichting ter Apel.
3.Standpunten van partijen
De officier van justitie heeft geconcludeerd tot niet-ontvankelijkheid van de veroordeelde in het verzoek tot tussentijdse beoordeling van de ISD-maatregel. De ISD-maatregel is reeds geëindigd en daarmee ontbreekt het belang van de veroordeelde bij een beslissing omtrent de noodzaak van de voortzetting van de tenuitvoerlegging daarvan.
De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat de ISD-maatregel met terugwerkende kracht had moeten worden beëindigd en heeft daartoe het volgende aangevoerd.
De wet verbiedt niet dat de beoordeling van de noodzaak van de voortzetting van de tenuitvoerlegging van de ISD-maatregel ‘ex tunc’ plaatsvindt. De raadsman stelt zich op het primaire standpunt dat ex tunc dient te worden beoordeeld vanaf de datum van de beschikking van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden d.d. 3 maart 2022 en op het subsidiaire standpunt dat dit ex tunc dient te worden beoordeeld vanaf de datum van het verzoekschrift d.d. 3 december 2022.
De raadsman heeft verder betoogd dat de ISD-maatregel in het geval van de veroordeelde is gebruikt voor een ander doel dan waarvoor die gegeven is. De ISD-maatregel werd gebruikt om een verslaving te behandelen en voor de terugkeer naar eigen land. De veroordeelde is echter van mening dat niet is vastgesteld dat sprake is van een verslaving. Daarnaast verblijft de veroordeelde niet illegaal in Nederland, omdat een geldig terugkeerbesluit ontbreekt. De raadsman verwijst daarbij naar de door hem per e-mail toegezonden uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Groningen, d.d. 25 november 2022. Hieruit volgt dat er sprake is van een gebrek bij de totstandkoming van het terugkeerbesluit. Tegen de instandhouding van het besluit is door de veroordeelde hoger beroep ingesteld.
Hiermee is de wijze van tenuitvoerlegging van de ISD-maatregel jegens de veroordeelde onrechtmatig geweest.
4.Beoordeling
Gebleken is dat de ISD-maatregel op het moment van de behandeling van het verzoek door de rechtbank reeds is geëindigd, namelijk toen op 26 december 2022 de duur waarvoor de maatregel was opgelegd was verstreken. Anders dan de verdediging heeft betoogd, dient de rechtbank op basis van artikel 6:6:14 Sv naar de stand van zaken van nu te toetsen of voortzetting van de tenuitvoerlegging van de ISD-maatregel noodzakelijk is dan wel of de ISD-maatregel beëindigd dient te worden (vgl. Gerechtshof Arnhem 13 september 2012, ECLI:NL:GHARN:2012:BY3971). Doordat de tenuitvoerlegging van de ISD-maatregel al is geëindigd, heeft de veroordeelde geen belang meer heeft bij het verzoek om een tussentijdse toets van de noodzaak tot voorzetting daarvan. Om die reden moet hij in het verzoek niet-ontvankelijk worden verklaard.
5.Beslissing
De rechtbank:
verklaart de veroordeelde niet-ontvankelijk in het verzoek tot tussentijdse beoordeling van de ISD-maatregel.
Deze beslissing is gegeven door:
mr. A.J.P. van Essen, voorzitter,
en mrs. J.J. Willemsen en D.F. Smulders, rechters,
in tegenwoordigheid van mr. L. Lobs-Tanzarella, griffier,
en in het openbaar uitgesproken op 11 januari 2023.