Uitspraak
RECHTBANK ROTTERDAM
Team kanton
Locatie Dordrecht
zaaknummers: 9496979 BM VERZ 21-4624/9496980 BM VERZ 21-4625
beschikking van de kantonrechter van 26 oktober 2021,
inzake het verzoek van:
[verzoeker],wonende te [woonplaats verzoeker],
verzoeker,
gemachtigde: mr. M.G. Hoogerwerf, advocaat te Dordrecht.
Belanghebbende:
[belanghebbende],
wonende te [woonplaats belanghebbende].
1..Verloop van de procedure
De kantonrechter beslist op het volgende processtuk:
1. het aangehechte verzoekschrift met bijlagen, dat ter griffie is binnengekomen op 15 oktober 2021.
2..De feiten
2.1
Verzoeker en belanghebbende zijn broers.
2.2
Belanghebbende is geboren op [geboortedatum belanghebbende] te [geboorteplaats belanghebbende]. Momenteel is hij woonachtig in de Verenigde Staten.
2.3
Op 28 januari 2021 is door de Court of Cook County, Illinois, Verenigde Staten, [naam 1] benoemd tot ‘Plenary Guardian of the Estate’ van belanghebbende. Zij functioneert als ‘health care agent’ op grond van de Power of Attorney for Health Care d.d. 1 februari 2018.
[naam 2] is door de Court benoemd tot ‘Guardian ad litem for the Estate’ van belanghebbende.
2.4
Uit een door [naam 3], MD, MPH, van de Northwestern Medical Group op 10 maart 2021 opgestelde verklaring, lijdt belanghebbende aan een vorm van gevorderde dementie en heeft hij 24-uurs zorg nodig:
(…) [belanghebbende] is a patient under my primary care. [belanghebbende] has advanced dementia which has deteriorated in the last year. I recommend that he receive 24 hour care, however, he has no family located in the United States. [belanghebbende]’s family in Europe has been involved in his care from a distance and are willing to help care for him. [belanghebbende] has been unable to travel in view of the current pandemic. I kindly request [belanghebbende] be granted an exception to travel to his home country so that he can be reunited with his family who will care for him.(…)
2.5
[naam 1] heeft in een ‘Motion for leave for alternative residential placement’ de rechtbank van Cook County verzocht toestemming te verlenen voor de verhuizing van belanghebbende naar het huis van zijn broer (verzoeker) in Nederland.
2.6
Bij e-mailbericht van 8 oktober 2021 heeft [naam 4] van Russo Law Offices onder meer het volgende aan mr. Hoogerwerf bericht:
(…) Wij zijn op zoek naar een permanente verhuizing van [belanghebbende] naar Nederland. [verzoeker] heeft ermee ingestemd de voogdij over [belanghebbende] op zich te nemen en hem kost en inwoning te verschaffen. Maar voordat de rechter hier [belanghebbende] aan [verzoeker] vrijlaat, heeft ze bevestiging nodig dat er in Nederland een voogdij is opengesteld. (…)
3..Het verzoek
3.1
Het verzoek strekt tot de instelling van een bewind over de goederen van en tot instelling van een mentorschap over [belanghebbende] voornoemd, onder gelijktijdige benoeming van verzoeker tot bewindvoerder en mentor. Volgens verzoeker is belanghebbende als gevolg van zijn lichamelijke en geestelijke toestand niet in staat om zijn vermogensrechtelijke en niet-vermogensrechtelijke belangen zelf behoorlijk waar te nemen. Belanghebbende lijdt aan een vorm van gevorderde dementie.
Door de rechtbank in de Verenigde Staten is [naam 1] benoemd tot plenary guardian (mentor) en [naam 5] tot guardian ad litem (bewindvoerder). Omdat belanghebbende sterk vereenzaamt heeft hij de wens geuit naar Nederland terug te gaan om daar bij zijn familie te kunnen verblijven. Verzoeker verwijst daarvoor naar de inhoud van de ‘Motion for leave for alternative residential placement’ van [naam 1] en de medische verklaring van [naam 3]. Verzoeker stelt dat de rechter in de Verenigde Staten pas toestemming kan geven om naar Nederland te verhuizen, wanneer in Nederland beschermingsmaatregelen zijn geregeld.
Ontvankelijkheid Nederlandse rechter
3.2
Verzoeker stelt dat ingevolge artikel 5 van het Haags Verdrag van 13 juni 2000 inzake de internationale bescherming van volwassenen (hierna: HVV), het land waar een volwassene zijn gewone verblijfplaats heeft, bevoegd is maatregelen te treffen die strekken tot de bescherming van diens persoon of vermogen. Ingevolge artikel 5 lid 2 zijn in geval van verplaatsing van de gewone verblijfplaats van een volwassene naar een andere verdragsluitende staat, de autoriteiten van de nieuwe gewone verblijfplaats bevoegd. Omdat Nederland het HVV wel heeft ondertekend maar nog niet heeft geratificeerd, wordt onder verwijzing naar de uitspraak van de Hoge Raad van 2 februari 2018 [1] , verzocht om anticiperende toepassing van bepalingen uit het HVV.
4..De beoordeling
Ontvankelijkheid Nederlandse rechter
4.1
Ingevolge artikel 5 lid 2 van het HVV zijn in geval van verplaatsing van de gewone verblijfplaats van de volwassene naar een andere verdragsluitende staat, de autoriteiten van de nieuwe gewone verblijfplaats bevoegd.
Uit de stukken is voldoende aannemelijk geworden dat belanghebbende naar Nederland wenst terug te keren om in Nederland bij zijn familie te kunnen verblijven. Ingevolge artikel 5 HVV komt in dat geval de Nederlandse rechter rechtsmacht toe. Nederland heeft het HVV echter nog niet geratificeerd, en bovendien behoren de Verenigde Staten niet tot de verdragsluitende partijen.
4.2
Zolang Nederland het HVV niet heeft geratificeerd, vallen alle aspecten van de internationale bescherming van de meerderjarige of het vermogen van de meerderjarige onder de commune regels van het Nederlandse IPR.
Uit het arrest van de Hoge Raad van 2 februari 2018 volgt dat in voorkomend geval ruimte bestaat voor anticiperende toepassing van bepalingen uit het HVV. Ook volgt uit het arrest dat er geen bezwaar bestaat om de regels van het HVV toe te passen op een rechterlijke beslissing uit een land dat geen partij is bij het verdrag. Omdat de beschermingsmaatregelen effect dienen te sorteren ten aanzien van zich na de verhuizing in Nederland bevindende vermogensbestanddelen, verzoeker in Dordrecht woont en belanghebbende na zijn verhuizing naar Nederland bij verzoeker zal gaan wonen, acht de kantonrechter van de rechtbank Rotterdam zich bevoegd kennis te nemen van het verzoekschrift.
Noodzaak beschermingsmaatregelen
4.3
Uit de stukken is gebleken dat belanghebbende als gevolg van gevorderde dementie duurzaam niet in staat is zelf ten volle zijn belangen van vermogensrechtelijke en niet-vermogensrechtelijke aard behoorlijk waar te nemen. Die noodzaak is al eerder onderkend door de autoriteiten in de Verenigde Staten, die een bewind- en mentorschap hebben ingesteld. Uit de verklaring van zijn behandelend arts blijkt dat voor belanghebbende 24-uurs zorg is aangeraden, zorg die zijn familie in Nederland belanghebbende wil bieden.
Verder is voldoende gebleken dat na bevestiging van beschermingsmaatregelen in Nederland, de autoriteiten in de Verenigde Staten zullen kunnen instemmen met een verhuizing van belanghebbende naar Nederland. Reden waarom de kantonrechter het verzoek tot het instellen van beide verzochte wettelijke beschermende maatregelen zal inwilligen.
4.4
Op grond van de bevoegdheid als omschreven in artikel 1:436 lid 3 BW bepaalt de kantonrechter dat de onderhavige beschikking wordt ingeschreven in het openbare Centraal Curatele- en bewindregister.
Beslissing
De kantonrechter:
stelt een bewind in over alle goederen die toebehoren of zullen toebehoren aan:
[belanghebbende], geboren te [geboorteplaats belanghebbende] op [geboortedatum belanghebbende], wonende te [adres];
stelt daarnaast een mentorschap in over
[belanghebbende]voornoemd;
[belanghebbende]voornoemd;
benoemt tot bewindvoerder en mentor:
[verzoeker], wonende te [adres verzoeker];
draagt de griffier op deze uitspraak in te schrijven in het openbare Centraal Curatele- en bewindregister;
draagt de bewindvoerder/mentor op om een Engelse vertaling van deze beschikking tijdig ter kennis te brengen van de Amerikaanse rechter die zal beslissen over de verhuizing van belanghebbende naar Nederland;
bepaalt dat de bewindvoerder/mentor zo spoedig mogelijk verslag uitbrengt over de procedure in de Verenigde Staten;
verklaart deze beschikking uitvoerbaar bij voorraad.
Deze beschikking is gegeven door mr. C. van Steenderen-Koornneef, kantonrechter, en uitgesproken ter openbare terechtzitting.
452