ECLI:NL:RBROT:2012:BW9476

• Datum uitspraak: 7 juni 2012
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: AWB 11/5322
• Instantie: Rechtbank Rotterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: T. Damsteegt
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Intrekking van vergunning voor bemiddelen in financiële producten door de Autoriteit Financiële Markten

In deze zaak heeft de Rechtbank Rotterdam op 7 juni 2012 uitspraak gedaan in een geschil tussen [A], handelend onder de naam [B], en de Autoriteit Financiële Markten (AFM) over de intrekking van de vergunning voor het bemiddelen in levensverzekeringen, hypothecair krediet en consumptief krediet. De AFM had op 3 november 2011 het bezwaar van [A] tegen de intrekking van zijn vergunning ongegrond verklaard, omdat hij niet voldeed aan de diploma-eisen die voortvloeien uit de Wet op het financieel toezicht (Wft). [A] stelde dat de overheid destijds het vertrouwen had gewekt dat zijn diploma's hem een levenslange bevoegdheid gaven om een bemiddelingsbedrijf te voeren. De rechtbank oordeelde echter dat het vergunningstelsel en de bijbehorende diploma-eisen rechtstreeks uit de wet voortvloeien en dat de rechter niet kan ingrijpen in de billijkheid van wetten in formele zin.

Tijdens de zitting op 30 mei 2012 heeft [A] zijn standpunt toegelicht, maar de rechtbank oordeelde dat zijn argumenten niet konden slagen. [A] had ook betoogd dat andere financiële instellingen zich zonder vergunning op de hypotheekmarkt begeven, maar de rechtbank kon niet vaststellen dat er sprake was van vergelijkbare gevallen. Bovendien had [A] tijdens de hoorzitting aangegeven dat hij cursussen niet had afgerond om te testen hoe ver de AFM zou gaan met handhaving, wat de AFM niet verplichtte om zijn bezwaar als een verzoek om ontheffing te beschouwen.

De rechtbank concludeerde dat het beroep van [A] ongegrond was en dat er geen aanleiding was voor een proceskostenveroordeling. De uitspraak werd openbaar uitgesproken en partijen werden op de hoogte gesteld van de mogelijkheid om binnen zes weken hoger beroep in te stellen bij het College van Beroep voor het bedrijfsleven.

Uitspraak

RECHTBANK ROTTERDAM

Bestuursrecht

zaaknummer: AWB 11/5322

uitspraak van de enkelvoudige kamer van 7 juni 2012 in de zaak tussen

[A] handelend onder naam [B] ([A]), te [C], eiser,

en

Stichting Autoriteit Financiële Markten (AFM), verweerster,

gemachtigde: mr. A.J. Boorsma.

Procesverloop

Bij besluit van 3 november 2011 (het bestreden besluit) heeft AFM het bezwaar van [A] tegen het besluit van 11 mei 2011 strekkende tot intrekking van de aan [A] verleende vergunning voor het bemiddelen in levensverzekeringen, hypothecair krediet en consumptief krediet ongegrond verklaard.

[A] heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 30 mei 2012. [A] is in persoon verschenen. AFM heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. A.C. Rop, kantoorgenoot van de gemachtigde van AFM.

Overwegingen

1. AFM heeft de vergunning van [A] op de voet van de artikelen 1:104 en 4:9 van de Wet op het financieel toezicht (Wft) ingetrokken omdat hij desgevraagd niet de volgende diploma’s kon overleggen: Wft Hypothecair Krediet (of een gelijkgesteld diploma); Wft Consumptief Krediet (of een gelijkgesteld diploma); Certificaat Beleggen A; en PE-certificaat Wft Hypothecair Krediet 2008-2009.

2. [A] betoogt dat de invoering van de Wet financiële dienstverlening en diens opvolger de Wft geen nieuwe diploma-eisen in het leven kan roepen ten aanzien van bestaande financiële dienstverleners zoals hijzelf. De overheid heeft namelijk destijds het vertrouwen opgewekt dat met het behalen van het B diploma assurantie en inschrijving in het register van de Sociaal Economische Raad een bevoegdheid voor het voeren van een bemiddelingsbedrijf voor het leven was gegarandeerd.

2.1. Dit betoog faalt. Het vergunningstelsel en de bevoegdheid daaraan diploma-eisen te verbinden volgen rechtstreeks uit de wet. Gelet op artikel 11 van de Wet Algemene Bepalingen treedt de rechter niet in de billijkheid van wetten in formele zin. Van schending van een ieder verbindende verdragsregels is de rechtbank niet gebleken.

3. [A] betoogt dat het besluit van AFM geen stand kan houden omdat er overheidsinstellingen zijn die zich zonder vergunning ongestoord op de hypotheekmarkt begeven. Tevens betoogt hij dat andere financiële instellingen ongestraft hun praktijken in strijd met de regelgeving kunnen voortzetten.

3.1. Voor zover [A] heeft willen betogen dat AFM handelt in strijd met het gelijkheidsbeginsel kan zijn betoog niet slagen, reeds omdat uit hetgeen hij heeft aangevoerd niet kan worden afgeleid dat sprake is van vergelijkbare gevallen.

4. Gelet op de omstandigheid dat [A] tijdens de hoorzitting in bezwaar AFM te kennen heeft gegeven dat hij de cursussen waarvoor hij stond ingeschreven bewust niet heeft afgerond om te kijken hoe ver AFM zal gaan met het handhaven van de vergunningvereisten, heeft AFM het bezwaar van [A] niet op hoeven te vatten als een verzoek om ontheffing in de zin van artikel 4:9, vierde lid, van de Wft.

5. [A] betoogt ten slotte tevergeefs dat AFM gehouden was hem vanwege het weren op de markt nadeelcompensatie toe te kennen. Gelet op hetgeen hiervoor onder 2.1. is overwogen en gelet op de omstandigheid dat [A] voldoende tijd en gelegenheid is geboden om (alsnog) aan de vakbekwaamheidseisen te voldoen, maakt het achterwege laten van nadeelcompensatie het bestreden besluit niet onrechtmatig.

6. Het beroep is ongegrond.

7. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. T. Damsteegt, rechter, in aanwezigheid van mr. dr. R. Stijnen, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 7 juni 2012.

griffier rechter

Afschrift verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de dag van verzending daarvan hoger beroep worden ingesteld bij het College van Beroep voor het bedrijfsleven.