ECLI:NL:RBOBR:2019:1747

• Datum uitspraak: 5 april 2019
• Publicatiedatum: 28 maart 2019
• Zaaknummer: 18_642
• Instantie: Rechtbank Oost-Brabant
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Bestuursprocesrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: M.J.H.M. Verhoeven; J.D. Streefkerk; W. Heijninck
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Beroep tegen vergunning voor uitbreiding rundveehouderij in relatie tot natuurbescherming

In deze zaak heeft het golfbaancomplex Green Valley Resort B.V. beroep ingesteld tegen een vergunning die is verleend op basis van de Wet natuurbescherming voor de uitbreiding van een rundveehouderij. De rechtbank Oost-Brabant heeft op 5 april 2019 geoordeeld dat het golfbaancomplex te ver verwijderd is van het dichtstbijzijnde Natura 2000-gebied, 'De Groote Peel', en dat dit gebied niet tot de directe omgeving van de golfbaan behoort. De rechtbank verwijst naar een eerdere uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, waarin een afstand van een kilometer tussen een woning en een Natura 2000-gebied als te groot werd beschouwd. De rechtbank concludeert dat de Wet natuurbescherming en de Habitatrichtlijn niet zijn bedoeld om de belangen van de eiseres, het golfbaancomplex, te beschermen. De rechtbank verklaart het beroep van eiseres ongegrond, omdat de afstand tot het Natura 2000-gebied te groot is en de beroepsgronden niet inhoudelijk worden besproken. De uitspraak is gedaan door een meervoudige kamer en is openbaar uitgesproken op 5 april 2019. Eiseres heeft geen recht op proceskostenvergoeding, aangezien het beroep ongegrond is verklaard.

Uitspraak

RECHTBANK OOST-BRABANT

Zittingsplaats 's-Hertogenbosch

Bestuursrecht

zaaknummer: SHE 18/642

uitspraak van de meervoudige kamer van 5 april 2019 in de zaak tussen

Green Valley Resort B.V., te [vestigingsplaats] , eiseres

(gemachtigde: mr. P.P.A. Bodden),

en

het college van gedeputeerde staten van de provincie Noord-Brabant, verweerder

(gemachtigden: mr. A. Speekenbrink en V.C. Bax).

Als derde-partijen hebben aan het geding deelgenomen:
[naam] (verder: vergunninghouder) te [vestigingsplaats] , gemachtigde: mr. J. van Groningen alsmede
mr. M.J.W. van Ingen en mr. Th. Schelfaut , te ‘s-Hertogenbosch, in hun hoedanigheid van curatoren in het faillissement van vergunninghouder (verder: curatoren).

Procesverloop

Bij besluit van 6 februari 2019 (het bestreden besluit) heeft verweerder aan vergunninghouder vergunning verleend op grond van artikel 2.7, tweede lid, van de Wet natuurbescherming (Wnb).

Eiseres heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.

Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.

De zaak is behandeld op de zitting van 26 maart 2019. Eiseres heeft zich laten vertegenwoordigen door haar gemachtigde. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigden. Vergunninghouder is verschenen alsmede de curatoren.

Overwegingen

1. De rechtbank gaat uit van de volgende feiten.

• Op 1 juni 2012 heeft verweerder een aanvraag ontvangen voor een vergunning ingevolge de Natuurbeschermingswet 1998 (Nbw).
• Deze vergunning is door verweerder op 25 februari 2016 geweigerd.
• De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (Afdeling) heeft deze weigering bij uitspraak van 10 mei 2017 (ECLI:NL:RVS:2017:1227) vernietigd.
• Verweerder heeft daarop de aanvraag opnieuw in behandeling genomen. Het bestreden besluit is de beslissing op die aanvraag.
• Vergunninghouder is op 5 februari 2019 in staat van faillissement geraakt. Het bestreden besluit valt in de boedel van het faillissement.
• Eiseres exploiteert Golfbaan Het Woold in [vestigingsplaats] . Vanaf het paviljoen van de golfbaan loopt een uitgezette wandelroute naar het bezoekerscentrum De Pelen. De afstand van het paviljoen tot de rand van het Natura 2000-gebied “De Groote Peel” bedraagt hemelsbreed ongeveer 1,5 kilometer. Enkele golfbanen liggen iets dichterbij. Het paviljoen ligt op een afstand van ongeveer 1,2 kilometer van het bedrijf van vergunninghouder. De dichtstbij gelegen golfbaan ligt op ongeveer 250 meter van het bedrijf.

2. In haar beroepschrift stelt eiseres dat het bestreden besluit is verleend in strijd met de Wet natuurbescherming (Wnb) en artikel 6 van de Habitatrichtlijn. Eiseres wil eigenlijk dat de omgeving van de golfbaan zo goed mogelijk wordt beschermd, zodat haar bezoekers daar profijt van kunnen hebben om er te kunnen recreëren. Daarnaast vindt eiseres de ligging van de golfbanen in een groene omgeving erg belangrijk.

3. Het bedrijf van vergunninghouder ligt vlakbij de golfbanen van eiseres. Eiseres heeft daarom een rechtstreeks betrokken belang bij het bestreden besluit. Maar dat wil nog niet zeggen dat zij een beroep kan doen op de Wnb en de Habitatrichtlijn. Hiervoor moet eerst worden bekeken of deze regels kennelijk zijn bedoeld om de belangen van eiseres te beschermen. In artikel 8:69a van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) is namelijk bepaald dat een bestuursrechter een besluit niet vernietigt vanwege strijd met een regel die kennelijk niet is bedoeld om degene te beschermen die zich er op beroept.

4. De Wnb en de Habitatrichtlijn gaan over de beoordeling van projecten die gevolgen kunnen hebben voor Natura 2000-gebieden. Ze zijn bedoeld om de aanwezige natuurwaarden in deze gebieden te behouden en te beschermen. De Afdeling heeft vaker geoordeeld dat onder omstandigheden de belangen van burgers bij het behoud van een mooie omgeving verweven kunnen zijn met de belangen die de Wnb en de Habitatrichtlijn willen beschermen (zie de uitspraak van de Afdeling van 13 juli 2011, ECLI:NL:RVS:2011:BR1412). Maar dan moet het wel gaan om de directe leefomgeving.

5. De rechtbank is van oordeel dat het golfbaancomplex te ver ligt van het dichtstbijzijnde Natura 2000-gebied "De Groote Peel". Het Natura 2000-gebied behoort niet tot de directe omgeving van de golfbaan. De rechtbank houdt er rekening mee dat de Afdeling in een uitspraak van 20 maart 2019 (ECLI:NL:RVS: 2019:872) een afstand van een kilometer tussen de woning van een burger en een ander Natura 2000-gebied ook te groot vond. Als een woonafstand van een kilometer te groot is, dan is die afstand zeker te groot voor de golfbaan van eiseres waar bezoekers slechts tijdelijk verblijven. Hetzelfde geldt voor het paviljoen. Dit is niet dé toegang tot het Natura 2000-gebied, dat is het bezoekerscentrum De Pelen. De Wnb en de Habitatrichtlijn strekken daarom kennelijk niet tot bescherming van de belangen van eiseres.

6. Artikel 8:69a van de Awb staat er dan ook aan in de weg dat het bestreden besluit als gevolg van haar ingestelde beroep wordt vernietigd. Daarom verklaart de rechtbank het beroep van eiseres ongegrond. De beroepsgronden worden daarom ook niet inhoudelijk besproken.

7. Gelet op deze conclusie bestaat er voor een proceskostenveroordeling geen aanleiding.

Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. M.J.H.M. Verhoeven, voorzitter, en mr. J.D. Streefkerk en mr. W. Heijninck, leden, in aanwezigheid van A.J.H. van der Donk, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 5 april 2019.

griffier voorzitter

Afschrift verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de dag van verzending daarvan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.