ECLI:NL:RBNNE:2024:2164

• Datum uitspraak: 3 april 2024
• Publicatiedatum: 5 juni 2024
• Zaaknummer: C/18/222191 / HA ZA 23-107
• Instantie: Rechtbank Noord-Nederland
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Op tegenspraak
• Rechters: P.J. Duinkerken
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vonnis inzake proceskostenveroordeling en incidentele vorderingen in civiele procedure tussen Bisbeez B.V. en De Haan Advocaten en Notarissen B.V.

In deze civiele procedure, die op 3 april 2024 door de Rechtbank Noord-Nederland is behandeld, zijn de partijen Bisbeez B.V. en De Haan Advocaten en Notarissen B.V. betrokken. Bisbeez, vertegenwoordigd door mr. T.S. Hoyer, heeft De Haan, vertegenwoordigd door mr. E.M. van Orsouw, aangeklaagd wegens vermeende tekortkomingen in de juridische dienstverlening. De rechtbank heeft de procedure in het incident beoordeeld, waarbij De Haan c.s. primair verzocht om verwijzing naar de rechtbank Amsterdam en subsidiair om voeging met andere aanhangige procedures. De rechtbank heeft geoordeeld dat er onvoldoende gronden zijn voor verwijzing of voeging, en heeft de vorderingen van De Haan c.s. afgewezen. De rechtbank heeft De Haan c.s. hoofdelijk veroordeeld in de proceskosten van het incident, begroot op € 614,00. De hoofdzaak is aangehouden voor verdere behandeling op de rol van 1 mei 2024, waarbij de rechtbank heeft besloten om de drie verschillende procedures doelmatig te laten oplopen. Dit vonnis is openbaar uitgesproken door mr. P.J. Duinkerken.

Uitspraak

vonnis

RECHTBANK NOORD-NEDERLAND

Afdeling privaatrecht

Locatie Groningen

zaaknummer / rolnummer: C/18/222191 / HA ZA 23-107

Vonnis in de hoofdzaak en in de incidenten van 3 april 2024

in de zaak van

1. de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

BISBEEZ B.V. ,

gevestigd te Groningen,

2.
[eiser sub 2] ,

wonende te [woonplaats 1],

eisers in de hoofdzaak,

verweerders in het incident,

advocaat mr. T.S. Hoyer te Den Haag,

tegen

1. de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

DE HAAN ADVOCATEN EN NOTARISSEN B.V. ,

gevestigd te Groningen,

2.
[gedaagde sub 2] ,

wonende te [woonplaats 2],

gedaagden in de hoofdzaak,

eisers in het incident,

advocaat mr. E.M. van Orsouw te Amsterdam.

Eisende partijen in de hoofdzaak, gedaagden in de incidenten zullen hierna afzonderlijk Bisbeez en [eiser sub 2], dan wel gezamenlijk [eisers]. worden genoemd. Gedaagde sub 1 in de hoofdzaak, eiseres in het incident zal hierna DeHaan worden genoemd. Gedaagde sub 2 in de hoofdzaak, eiser in het incident zal [gedaagde sub 2] worden genoemd. Waar gedaagden gezamenlijk worden bedoeld zullen zij als DeHaan c.s. worden aangeduid.

1. De procedure

1.1.

Het verloop van de procedure blijkt uit:

• de dagvaarding,
• de incidentele conclusie primair strekkende tot verwijzing ex artikel 220 Rv en subsidiair tot voeging ex artikel 222 Rv,
• de incidentele conclusie van antwoord.

1.2.

Ten slotte is vonnis bepaald in het incident.

2. De feiten

2.1.

[eiser sub 2] is enig aandeelhouder en middellijk bestuurder van Bisbeez. [eiser sub 2] was tot en met 16 november 2015 via Avodah Management B.V. enig bestuurder en via Bisbeez enig aandeelhouder van [eiser sub 2] Holding Appingedam B.V. (hierna: BHA).

2.2.

BHA is (via haar dochtervennootschappen) gespecialiseerd in (de installatie van) apparatuur voor afvalscheiding, afvalverwerking en recycling.

2.3.

DeHaan is sinds jaar en dag de huisadvocaat van de [eiser sub 2] onderneming.

[gedaagde sub 2], advocaat in dienst van DeHaan, heeft geadviseerd bij de hierna omschreven herstructurering van de [eiser sub 2] onderneming.

2.4.

De besloten vennootschap Recycling Solutions Investment Partners B.V. (hierna: Recycling Solutions) was in het relevante tijdvak een dochtervennootschap van ABN AMRO Participaties Fund V B.V. Dit betrof een onderdeel van ABN AMRO Participaties (hierna: AAP). AAP was de participatiemaatschappij van ABN AMRO Bank N.V. (hierna: de bank). De bank was de huisbankier van BHA.

2.5.

[bestuurder EM Capital] is middellijk aandeelhouder en bestuurder van de besloten vennootschap EM Capital Partners B.V. (hierna EM Capital). Met deze vennootschap participeert [bestuurder EM Capital] in bedrijven.

2.6.

BHA werd in november 2014 door de bank onder bijzonder beheer geplaatst. Daarbij drong de bank aan op toetreding van een kapitaalkrachtige partij.

2.7.

Omstreeks mei 2015 is [eiser sub 2] in gesprek gegaan over een mogelijke participatie van AAP (althans via het aan AAP gelieerde Recycling Solutions) en [bestuurder EM Capital] (middels EM Capital) in BHA. [bestuurder EM Capital] was op dat moment werkzaam bij consultancybureau Boer & Croon (hierna: B&C).

2.8.

In een e-mail van 16 mei 2015 heeft [eiser sub 2] [bestuurder EM Capital] ingelicht over zijn groeiplannen voor, en mogelijk door te voeren interne optimalisaties bij [eiser sub 2] Recycling Solutions B.V. (hierna: [eiser sub 2] Recycling Solutions). [eiser sub 2] Recycling Solutions is een werkmaatschappij van BHA en fungeert als de ‘topholding’ van de [eiser sub 2] onderneming.

2.9.

Op 29 mei 2015 sloten [eiser sub 2] en AAP een geheimhoudingsovereenkomst. Daarin is bepaald dat AAP door Chinese Walls gescheiden is van andere delen van de bank.

2.10.

B&C heeft op 3 juli 2015 een opdrachtbevestiging gestuurd (hierna: de opdrachtbevestiging). Deze was gericht aan [eiser sub 2] Recycling Solutions en vermeldt, voor zover van belang:

“Graag bevestig ik hiermee de opdracht voor onze associé (…) [bestuurder EM Capital] als adviseur van de DGA van [eiser sub 2] Recycling Solutions B.V.”

B&C, althans de besloten vennootschap Boer&Croon Management B.V., heeft eerder diensten verleend aan de [eiser sub 2] onderneming, althans aan de besloten vennootschap [eiser sub 2] Recycling Machinery B.V. Op 31 maart 2011, 28 september 2011 en 12 augustus 2013 zijn overeenkomsten tussen (onder meer) B&C als opdrachtnemer en [eiser sub 2] Recycling Machinery B.V. als opdrachtgever tot stand gekomen. In de op die overeenkomsten van toepassing verklaarde algemene voorwaarden is het volgende formumkeuzebeding opgenomen:

Deze algemene voorwaarden alsmede de overeenkomsten worden beheerst door Nederlands recht. Eventuele geschillen zullen worden beslecht door de bevoegde rechter te Amsterdam.

2.11.

Een e-mail van 27 augustus 2015 van de bank aan [eiser sub 2] luidt, voor zover van belang, als volgt:

“(…)

De afgelopen weken [is] er veel in de onderneming gaande mede door de kwetsbare liquiditeitspositie a.g.v. voortgaande substantiële verliezen in 2015. (…) wij (…) hebben (…) aangedrongen op de toetreding van een kapitaalkrachtige partij met adequaat management. Uw inspanningen hebben ertoe geleid dat [bestuurder EM Capital] samen met ABN AMRO Participaties serieus overwegen om de meerderheid te verwerven in de onderneming (…)

ABN AMRO is gevraagd om de komende periode de “bevroren” obligolimiet ad thans eur 1.8 mln met eur 900/d te verruimen (…)

Wij zijn bereid om dit toe te staan onder de onderstaande voorwaarden:

(…)

getoonde serieuze interesse van [bestuurder EM Capital] en ABN AMRO Participaties, aan welke voorwaarde inmiddels is voldaan

ontvangst van een onvoorwaardelijke borgstelling van u in privé groot euro 500/d vast te leggen in een nog op te stellen akte van borgstelling door ABN AMRO

(…)”

2.12.

Eind augustus 2015 zijn bij BHA twee due diligence onderzoeken gestart. Sincerius voerde het financiële due diligence onderzoek uit en Traction Partners het economische.

2.13.

Op 11 september 2015 is in het kader van de onderhandeling met AAP en [bestuurder EM Capital] een Letter of Intent getekend (hierna: LOI). De LOI is door of namens Bisbeez, AAP, [bestuurder EM Capital], [eiser sub 2], [belanghebbende] en BAH ondertekend. Hierin is opgenomen dat [eiser sub 2] in privé een borgstelling ten behoeve van de bank moest aangaan.

In artikel 14.2 van de LOI is het volgende forumkeuzebeding opgenomen:

All disputes arising in connection with this Letter of Intent shall in the first instance be settled by the competent court in Amsterdam, the Netherlands.

2.14.

In een e-mail van 12 september 2015 heeft [eiser sub 2] aan de medewerkers van BHA geschreven (voor zover hier van belang):

“(…)

Vrijdag 11 september heeft dhr. [bestuurder EM Capital] een volledige volmacht van mij gekregen om als CEO op te treden van de onderneming. Hij zal proberen de continuïteit van de onderneming veilig te stellen door het bedrijf weer winstgevend te maken en een externe financier te vinden, die bereid is geld te steken in de onderneming.

(…) [bestuurder EM Capital] zal proberen door drastische maatregelen te nemen het bedrijf weer winstgevend te maken en een externe financier te overtuigen, dat het bedrijf toekomst heeft. (…)”

2.15.

Op 28 september 2015 tekende [eiser sub 2] de borgstelling voor de bank.

2.16.

Op 29 september 2015 vond een bespreking plaats ten kantore van AAP, waarin onder meer de uitkomsten van het due diligence onderzoek van Sincerius met [eiser sub 2] zijn besproken.

2.17.

Begin november 2015 zijn de onderhandelingen met AAP en [bestuurder EM Capital] over een mogelijke participatie in BHA onder spanning komen te staan.

2.18.

Naar aanleiding van gesprekken die [eiser sub 2] in die periode met Nimbus hands-on investors (hierna: Nimbus) voerde, heeft Nimbus op 6 november 2015 [eiser sub 2] het voorstel gedaan om € 5 miljoen in de onderneming te investeren waarbij zij 65% van de gewone aandelen in BHA zou verkrijgen evenals een aantal preferente aandelen. In haar voorstel is verder, voor zover van belang, vermeld:

“(…)

Uitgangspunten:

U heeft aangegeven dat er sprake is van crediteuren overdruk en dat er een bedrag van 10 mio benodigd zal zijn om de onderneming weer op het juiste spoor te krijgen. Wij gaan ervan uit dat dit ingevuld gaat worden met Euro 5 mio vermogen en 5 mio bancair (al dan niet doorrollen van bestaande bankschuld).

(…)

Wij stellen het volgende voor:

(…)”

2.19.

[eiser sub 2] heeft dit voorstel van Nimbus van de hand gewezen en het traject met Nimbus niet vervolgd.

2.20.

Bisbeez heeft op 16 november 2015 haar aandelen in BHA aan Stichting Administratiekantoor [eiser sub 2] (hierna STAK) overgedragen. Daarna hield STAK 100% van de aandelen in BHA, terwijl aan Bisbeez certificaten van die aandelen waren uitgegeven.

2.21.

Op 17 november 2015 is tussen STAK, [eiser sub 2], Recycling Solutions, EM Capital Partners en BHA een
investment agreement gesloten. Op basis van artikel 4.2 van deze overeenkomst hebben op die dag tevens de volgende (rechts)handelingen plaatsgevonden, voor zover hier van belang:

• het wijzigen van de statuten van BHA,
• een aandelenuitgifte door BHA,
• het sluiten van een shareholders agreement,
• het sluiten van een management agreement met (een vennootschap van) [eiser sub 2], en
• het benoemen van [bestuurder EM Capital] als bestuurder van BHA.

Nadien werden de gewone aandelen in BHA als volgt gehouden: STAK 15% (waarbij Bisbeez de certificaten van aandelen hield); Recycling Solutions 75% en EM Capital 10%. Recycling Solutions hield nadien 100% van de preferente aandelen.

2.22.

In artikel 15.5 van de
investment agreement is het volgende forumkeuzebeding opgenomen:

The courts of Amsterdam, the Netherlands shall have exclusive jurisdiction over a dispute arising out of or in connection with this Agreement.

2.23.

De partijen in dit geding zijn gedurende de totstandkomingsfase van de
investment agreement ieder bijgestaan door professionele adviseurs (waaronder DeHaan, althans

[gedaagde sub 2]).

2.24.

[eiser sub 2] en STAK hebben Recycling Solutions, EM Capital en BHA in rechte betrokken. Vorderingen strekkende tot - kort gezegd - (partiële) vernietiging van de
investment agreement , althans tot vergoeding van schade dan wel subsidiair voor recht te verklaren dat de in die procedure betrokken gedaagden onrechtmatig jegens [eiser sub 2] (althans Bisbeez) hebben gehandeld zijn door de rechtbank Amsterdam afgewezen. In het arrest van 5 april 2022 heeft het gerechtshof het vonnis bekrachtigd en overwogen (voor zover hier van belang):

(…)

5.5.

De voor een geslaagd beroep op misbruik van omstandigheden vereiste ‘bijzondere omstandigheden’ zijn er volgens STAK c.s. (i) wegens de aanwezigheid van een tegenstrijdig belang bij [bestuurder EM Capital] en (ii) doordat AAP en de bank [eiser sub 2] in een dwangpositie hebben gebracht.

5.6.

Het hof zal eerst het (gestelde) tegenstrijdig belang bespreken. STAK c.s. onderbouwen dit als volgt. De opdrachtovereenkomst strekte ertoe de belangen van [eiser sub 2] in privé te behartigen. [bestuurder EM Capital] is zich tot aan de totstandkoming van de investment agreement ook als belangenbehartiger van [eiser sub 2] in privé blijven gedragen. In werkelijkheid bleek hij andere belangen te dienen, namelijk die van de [eiser sub 2] -onderneming. [bestuurder EM Capital] en Boer & Croon hebben nagelaten [eiser sub 2] te wijzen op de tegenstrijdige belangen die [bestuurder EM Capital] behartigde.

5.7.

[eiser sub 2] Holding c.s. stellen dat van een tegenstrijdig belang geen sprake was omdat de aan Boer & Croon verstrekte opdracht, die is uitgevoerd door [bestuurder EM Capital], niet ertoe strekte de belangen van [eiser sub 2] in privé te behartigen.

5.8.

Partijen strijden er aldus over voor wie [bestuurder EM Capital] als adviseur optrad, voor [eiser sub 2] in privé, zoals STAK c.s. stellen, of voor de [eiser sub 2] -onderneming, zoals [eiser sub 2] Holding c.s. stellen.

5.9.

Het antwoord op die vraag is afhankelijk van hetgeen partijen jegens elkaar hebben verklaard en over en weer uit elkaars verklaringen en gedragingen hebben afgeleid en mochten afleiden. Tot de omstandigheden die in dit verband in aanmerking moeten worden genomen, behoort tevens de voor de wederpartij kenbare hoedanigheid en de context waarin partijen optraden. Ook gedragingen, verklaringen en andere omstandigheden, die hebben plaatsgevonden nadat de overeenkomst is gesloten, kunnen van belang zijn (vgl. HR 29 oktober 2021, ECLI:NL:HR:2021:1615, onder 3.2).

5.10.

Deze zaak kenmerkt zich door de volgende feiten en omstandigheden:

- In een e-mail van 16 mei 2015 heeft [eiser sub 2] [bestuurder EM Capital], die op dat moment werkzaam was bij Boer & Croon, ingelicht over zijn groeiplannen voor, en mogelijk door te voeren interne optimalisaties bij [eiser sub 2] Recycling Solutions (zie onder 3.7);

- In juli 2015 stuurde Boer & Croon een opdrachtbevestiging. Weliswaar staat daarin vermeld: “Graag bevestig ik hiermee de opdracht voor onze associé (…) [bestuurder EM Capital] als adviseur van de DGA (…)”, maar op het woord ‘DGA’ volgt “van [eiser sub 2] Recycling Solutions B.V.”;

- Tevens was de opdrachtbevestiging gericht aan [eiser sub 2] Recycling Solutions - en niet aan [eiser sub 2] persoonlijk (zie onder 3.9);

- [bestuurder EM Capital] had op grond van de opdrachtovereenkomst tot taak een ‘turn around’ bij [eiser sub 2] Holding te bewerkstelligen, het bedrijf weer winstgevend te maken en de continuïteit van de onderneming veilig te stellen, onder meer door een externe financier te vinden. [eiser sub 2] heeft dit in elk geval zo aan de medewerkers gecommuniceerd (zie onder 3.13);

- Tot slot heeft Boer & Croon alleen aan [eiser sub 2] Recycling Solutions gefactureerd. [eiser sub 2] noch een van zijn persoonlijke vennootschappen heeft ooit een factuur van Boer & Croon betaald, zo heeft [eiser sub 2] ter zitting in hoger beroep bevestigd.

5.11.

Uit deze omstandigheden, in onderling verband en samenhang beschouwd, volgt het volgende. Boer & Croon ( [bestuurder EM Capital] ) had zich contractueel gebonden jegens [eiser sub 2] Recycling Solutions, ten behoeve van de [eiser sub 2] -onderneming. STAK c.s. hebben geen feiten of omstandigheden gesteld die tot een ander oordeel nopen. Dat betekent dat het hof als vaststaand beschouwt dat [bestuurder EM Capital] (primair) het belang van de [eiser sub 2] -onderneming diende, en niet het belang van [eiser sub 2] in privé. [eiser sub 2] wist dat, althans behoorde dat te weten. Anders dan STAK c.s. stellen, behoefde [bestuurder EM Capital] dat niet nog eens expliciet bij [eiser sub 2] onder de aandacht te brengen. Daarbij werd al in een vroeg stadium gesproken over een participatie van [bestuurder EM Capital] in [eiser sub 2] Holding, waardoor (ook in dat opzicht) voor [eiser sub 2] duidelijk moet zijn geweest dat [bestuurder EM Capital] andere belangen diende. Weliswaar stellen STAK c.s. thans dat [bestuurder EM Capital] zich bij alle moeilijke door [eiser sub 2] te nemen beslissingen presenteerde als adviseur van [eiser sub 2] en hem steeds geruststelde, dat [eiser sub 2] (bijvoorbeeld) bij de vormgeving van de borgstelling ten behoeve van de bank door [bestuurder EM Capital] werd geadviseerd en dat dit ook het geval was bij een discussie met AAP over een grondvervuiling, dat [bestuurder EM Capital] er blijk van gaf met dezelfde intentie als [eiser sub 2] , en vanuit dezelfde motieven, iets moois van het bedrijf van [eiser sub 2] Holding te willen maken, dat [eiser sub 2] zich (zelfs) ten behoeve van [bestuurder EM Capital] borg heeft gesteld, alsmede dat [bestuurder EM Capital] nooit tegen [eiser sub 2] heeft gezegd dat hij bepaalde dingen beter niet met hem kon bespreken, beter geen e-mailcorrespondentie met hem kon delen, of dat hij de informatie van [eiser sub 2] kon doorspelen aan AAP, maar zelfs als deze stellingen juist zouden zijn, veranderen zij het oordeel van het hof niet. Mede gelet op de overige genoemde omstandigheden volgt uit die stellingen namelijk niet dat [bestuurder EM Capital] als adviseur van [eiser sub 2] in privé was aangesteld en onvoldoende dat [eiser sub 2] daarop mocht vertrouwen. Dat sprake was van een tegenstrijdig belang in de door STAK c.s. bedoelde zin kan derhalve niet worden aangenomen.

5.12.

STAK c.s. stellen daarnaast dat de bank, AAP en [bestuurder EM Capital] [eiser sub 2] in een dwangpositie hebben gebracht en dat hij geen andere keuze had dan in de transactie met de Investeerders te bewilligen. Dit was volgens STAK c.s. ingegeven (i) door de economische druk van de omstandigheid dat [eiser sub 2] ten behoeve van de bank een borgstelling van € 500.000 had moeten verstrekken (en die borgstelling pas zou vervallen bij een geslaagde investering door AAP en [bestuurder EM Capital] ), (ii) door de dreiging van een faillissementsscenario en vooral (iii) doordat [eiser sub 2] een rotsvast vertrouwen had in [bestuurder EM Capital] , van wie hij dacht dat het zijn adviseur was. Ook dit betoog volgt het hof niet.

5.13.

De rechtbank overwoog in dit verband, samengevat, als volgt. De [eiser sub 2] -onderneming was in november 2015 verlieslatend en er moest iets gebeuren. [eiser sub 2] was niet verplicht om aan de bedrijfsoverneming door AAP en [bestuurder EM Capital] mee te werken. [eiser sub 2] had ervoor kunnen kiezen om eigen geld in de onderneming te steken, waarvoor hij ook de middelen had, zo is ter comparitie in eerste aanleg gebleken. [eiser sub 2] heeft er evenwel voor gekozen om dat niet te doen. [eiser sub 2] had ook aan de bank en AAP kunnen voorhouden dat hij alleen verder wilde praten met de bank als kredietverlener. Hij had ook de (voorzieningen)rechter kunnen aanzoeken als hij van mening was dat de bank zou wanpresteren of onrechtmatig zou handelen als de kredietverlening zou worden stopgezet en het faillissement van [eiser sub 2] Holding zou worden aangevraagd. [eiser sub 2] had tevens herfinanciering bij derden kunnen trachten te verkrijgen en hij heeft ook daadwerkelijk met derden onderhandeld (4.14). Hoewel hij dat niet verplicht was, is hij toch met de inhoud van de rechtshandelingen van 17 november 2015 akkoord gegaan. Hij werd daarbij bijgestaan door professionele adviseurs. Van misbruik van omstandigheden, bedreiging of anderszins onrechtmatig handelen was geen sprake. Het beroep op artikel 6:248 lid 2 BW wordt om dezelfde reden verworpen (4.15).

5.14.

De rechtbank heeft aldus helder uiteengezet dat van een (economische) dwangpositie als door STAK c.s. bedoeld bij de totstandkoming van de investment agreement geen sprake was omdat [eiser sub 2] ten tijde van de contractsluiting andere keuzes kon maken. In dat oordeel ligt besloten dat [eiser sub 2] ten opzichte van de bank, AAP en/of [bestuurder EM Capital] geen zwakkere positie innam en zich dus ook niet door hen behoefde te laten ringeloren, zelfs niet als hij een rotsvast vertrouwen in [bestuurder EM Capital] had. Het hof sluit zich bij dat oordeel aan en neemt het over. Hierbij heeft het hof tevens in overweging genomen dat [eiser sub 2] destijds in privé door twee (eigen) adviseurs werd bijgestaan: mr. H. Silvius van De Haan Advocaten & Notarissen (hierna: [gedaagde sub 2]) voor de juridische aspecten en A. van de Meer van Meer Advies B.V. die optrad als zijn financieel adviseur. Ook los daarvan mag worden aangenomen dat [eiser sub 2] , die én vermogend is én toen al ruim 25 jaar enig bestuurder en enig aandeelhouder van de [eiser sub 2] -onderneming was, bij machte was zijn zakelijke belangen te overzien en die naar behoren te behartigen. Dat van een bijzondere omstandigheid als bedoeld in artikel 3:44 lid 4 BW geen sprake was, blijkt voorts uit het feit dat [eiser sub 2] nog kort voordat de investment agreement werd getekend vrijelijk andere opties is gaan verkennen en met Nimbus over een participatie in gesprek is gegaan. [eiser sub 2] had toen de borgstelling voor de bank al getekend en de (door STAK c.s. gememoreerde) exclusiviteit in de LOI weerhield hem daar kennelijk ook niet van. Verder ging [eiser sub 2] er toen kennelijk vanuit dat aan de voorwaarde van de bank dat [bestuurder EM Capital] en AAP serieuze interesse moesten tonen al was voldaan, zoals de bank hem op 27 augustus 2015 had geschreven (zie onder 3.10), en dat ook dit hem dus niet beperkte. Het voorgaande bevestigt de juistheid van de stelling van [eiser sub 2] Holding c.s. dat [eiser sub 2] ook ervoor had kunnen kiezen niet met de Investeerders in zee te gaan als de voorwaarden van de transactie hem niet aanstonden.

5.15.

Het oordeel van het hof wordt niet anders indien juist zou zijn dat het eerste contact tussen [bestuurder EM Capital] en AAP door [bestuurder EM Capital] is geïnitieerd en al uit begin 2015 stamt, dat [eiser sub 2] daar niets van wist, dat [bestuurder EM Capital] daarna [eiser sub 2] heeft benaderd en dat [bestuurder EM Capital] informatie aan AAP doorspeelde, zoals STAK c.s. in deze procedure stellen. Hetzelfde geldt voor de stelling van STAK c.s. dat de transactie tot een (extreem) nadeel aan de kant van [eiser sub 2] heeft geleid en een daarmee corresponderend voordeel aan de kant van de Investeerders. Ook indien die stellingen juist zijn, laat dat hetgeen hiervoor onder 5.14 is overwogen namelijk onverlet.

5.16.

Uit het voorgaande volgt dat de stelling dat de Investeerders misbruik van omstandigheden hebben gemaakt niet tot toewijzing van de vordering kan leiden. Aan bewijslevering wordt niet toegekomen.

Onrechtmatige daad

5.17.

STAK c.s. vorderen subsidiair schadevergoeding op grond van onrechtmatige daad. Daarbij stellen zij allereerst dat profiteren van de wanprestatie van [bestuurder EM Capital] en Boer & Croon een onrechtmatige daad oplevert van de Investeerders jegens [eiser sub 2]. Daarbij gaan zij ervan uit dat [eiser sub 2] in privé opdrachtgever was in de opdrachtrelatie met Boer & Croon en dat [bestuurder EM Capital] is tekortgeschoten in de nakoming van de opdracht de belangen van [eiser sub 2] in privé te behartigen, althans in dit opzicht een zorgplicht jegens [eiser sub 2] in privé heeft geschonden. Zoals echter hiervoor is vastgesteld, had Boer & Croon ([bestuurder EM Capital]) zich contractueel gebonden jegens [eiser sub 2] Recycling Solutions en niet jegens [eiser sub 2] in privé en bestonden er geen (zorg)plichten als door STAK c.s. bedoeld. Bij gebreke daarvan kan van wanprestatie in de door STAK c.s. bedoelde zin geen sprake zijn (en kunnen [eiser sub 2] Holding c.s. evenmin daarvan hebben geprofiteerd). Voor het oordeel dat anderszins sprake was van een (relevante) toerekenbare tekortkoming van Boer & Croon ([bestuurder EM Capital]) is onvoldoende gesteld. (…)

2.25.

STAK c.s. hebben tegen het arrest van 5 april 2022 beroep in cassatie ingesteld.

Bij arrest van 9 juni 2023 heeft de Hoge Raad het cassatieberoep op de voet van artikel 81 lid 1 RO verworpen.

3. Het geschil

In de hoofdzaak

3.1.

[eisers]. vordert in de hoofdzaak (kort gezegd) te verklaren voor recht dat [gedaagde sub 2] c.s. niet heeft gehandeld als een redelijk bekwaam en redelijk handelend advocaat en DeHaan zodoende toerekenbaar tekort is geschoten in de nakoming van haar verplichtingen en/of DeHaan c.s. onrechtmatig hebben gehandeld jegens [eisers]. en aansprakelijk is voor de schade die [eisers]. dientengevolge heeft geleden, deze schade (primair) op te maken bij staat en te vereffenen volgens de wet, althans subsidiair DeHaan c.s. c.s. te veroordelen tot betaling van € 2,2 miljoen euro met rente en voorts te verklaren voor recht dat zij aansprakelijk zijn voor het verschil tussen 42% van de in de toekomst te realiseren verkoopopbrengst van de onderneming van BHA en de aan Bisbeez toekomende verkoopopbrengst overeenkomstig de werkelijke verhoudingen en (zowel primair als subsidiair) DeHaan c.s. te veroordelen tot betaling van een bedrag van circa € 2,5 miljoen euro (ter zake van procesvrijwaring, proces- en buitengerechtelijke kosten, kosten voor juridische en deskundige bijstand en gederfde adviesinkomsten).

In het incident

3.2.

De incidentele vorderingen van DeHaan c.s. luiden (samengevat) als volgt:

I. In het geval één of meer bevoegheidsincidenten zoals ingesteld in bij deze rechtbank aanhangige verwante procedures met de zaak- en rolnummers C/18/222186 / HA ZA 23-104 en C/18/222190 / HA ZA 23-106 worden toegewezen, vorderen DeHaan c.s.
primair verwijzing van de onderhavige procedure naar de civiele kamer van de rechtbank Amsterdam (op grond van het bepaalde in artikel 220 Rv);

II.
Subsidiair vorderen DeHaan c.s. de onderhavige procedure op grond van het bepaalde in artikel 222 Rv te voegen met voormelde procedures met zaak- en rolnummers C/18/222186 / HA ZA 23-104 en C/18/222190 / HA ZA 23-106;

III. Zowel
primair als subsidiair vorderen DeHaan c.s. [eisers]. te veroordelen in de kosten en nakosten van het incident.

4. De beoordeling

De (voorwaardelijke) incidentele vordering strekkende tot verwijzing (220 Rv)

4.1.

DeHaan c.s. vordert primair verwijzing van de onderhavige procedure naar de rechtbank Amsterdam. Deze vordering is ingesteld onder de voorwaarde dat de in zaaknummers C/18/222186 / HA ZA 23-104 en C/18/222190 / HA ZA 23-106 opgeworpen bevoegheidsincidenten worden toegewezen. Die voorwaarde is niet vervuld. De in genoemde procedures aanhangige incidentele vorderingen zijn bij vonnissen van 27 maart 2024 afgewezen. Deze rechtbank heeft de zaken aan zich gehouden. Er behoeft daarom niet op de primaire vordering van DeHaan c.s. te worden beslist.

De incidentele vordering strekkende tot voeging (222 Rv)

4.2.

DeHaan c.s. vordert dat de hoofdzaak vanwege verknochtheid wordt gevoegd met genoemde bij deze rechtbank aanhangige zaken met het zaak- en rolnummers C/18/222186 / HA ZA 23-104 en C/18/222190 / HA ZA 23-106. Aan deze vordering legt DeHaan c.s. ten grondslag dat de feitelijke en juridische geschilpunten in de procedures grotendeels identiek zijn en samenhang vertonen.

4.3.

De rechtbank acht onvoldoende gronden aanwezig om de onderhavige procedure gevoegd met de bij deze rechtbank onder zaak- en rolnummers C/18/222186 / HA ZA 23-104 en C/18/222190 / HA ZA 23-106 aanhangige procedures te behandelen. Weliswaar is sprake van een overlappend feitencomplex maar de in de verschillende procedures betrokkenen gedaagde partijen hebben - als [eisers]. in zijn stellingen wordt gevolgd - vanuit verschillende hoedanigheden (bedrijfsadviseur, advocaat dan wel notaris) een rol gespeeld en de vraag of sprake is geweest van een toerekenbare tekortkoming en/of onrechtmatig handelen ten aanzien van [eiser sub 2] dient aan de hand van verschillende toetsingskaders te worden beantwoord. In zoverre is dan ook geen sprake van “hetzelfde onderwerp” als bedoeld in art. 222 Rv. Mocht in enige zaak geconcludeerd worden dat meerdere partijen verantwoordelijk zijn voor dezelfde schade, dan kan daaraan ook zonder voeging recht worden gedaan.

Proceskosten in het incident

4.5.

Als de in het ongelijk gestelde partij zullen DeHaan c.s. hoofdelijk in de kosten van het incident worden veroordeeld, aan de zijde van [eisers]. tot op heden begroot op € 614,00 voor salaris advocaat.

Voorts in de hoofdzaak

4.6.

Om redenen van doelmatigheid acht de rechtbank het wenselijk om de drie verschillende procedures via een zogenaamde
rolvoeging gelijk te laten oplopen. Daarom zal (in de hoofdzaak) worden beslist op de wijze als in het dictum omschreven.

4.7.

De rechtbank verwijst de zaak naar de rol van 1 mei 2024 voor conclusie van antwoord aan de zijde van DeHaan c.s. Iedere verdere beslissing zal worden aangehouden.

5. De beslissing

De rechtbank

In het incident

5.1.

wijst af het gevorderde;

5.2.

veroordeelt DeHaan c.s. hoofdelijk in de proceskosten, aan de zijde van [eisers]. tot op heden begroot op € 614,00;

5.3.

verklaart dit vonnis voor wat betreft de proceskostenveroordeling uitvoerbaar bij voorraad.

In de hoofdzaak

5.4.

voegt de hoofdzaak met de bij deze rechtbank aanhangige zaken met zaak- en rolnummers C/18/222186 / HA ZA 23-104 en C/18/222190 / HA ZA 23-106 op de rol;

5.5.

verwijst de zaak naar de rol van 1 mei 2024 voor conclusie van antwoord aan de zijde van DeHaan c.s.;

5.6.

houdt iedere overige beslissing aan.

Dit vonnis is gewezen door mr. P.J. Duinkerken en in het openbaar uitgesproken op 3 april 2024.

rh/477