ECLI:NL:RBNHO:2024:7692

• Datum uitspraak: 25 juli 2024
• Publicatiedatum: 29 juli 2024
• Zaaknummer: 15.225919.23
• Instantie: Rechtbank Noord-Holland
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht; Strafprocesrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: M.M. van Weely; A.R.A.R. Sitaldin; A.L.M. van Rookhuizen
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vrijspraak voor ontuchtige handelingen met een minderjarige door een minderjarige

In deze zaak heeft de Rechtbank Noord-Holland op 25 juli 2024 uitspraak gedaan in een strafzaak tegen een minderjarige verdachte, die werd beschuldigd van het plegen van ontuchtige handelingen met een minderjarige. De rechtbank heeft vastgesteld dat de verdachte en het slachtoffer een vriendschappelijke relatie hadden, waarin de seksuele handelingen plaatsvonden. De rechtbank oordeelde dat het ontuchtige karakter van de handelingen ontbrak, omdat er geen bewijs was van dwang, bedreiging of geweld. De verdachte functioneerde op een lager ontwikkelingsniveau dan zijn kalenderleeftijd, wat ook een rol speelde in de beoordeling. De rechtbank sprak de verdachte vrij van de tenlastegelegde feiten, maar uitte zorgen over zijn seksuele gedragingen en adviseerde hem om hulp te zoeken voor zijn verlangens. De uitspraak benadrukt de noodzaak om de context van seksuele handelingen tussen minderjarigen zorgvuldig te beoordelen, vooral als er sprake is van een vriendschappelijke relatie en een significant ontwikkelingsverschil.

Uitspraak

RECHTBANK NOORD-HOLLAND

Familie & Jeugd

Locatie Alkmaar

Meervoudige kamer jeugdstrafzaken

Parketnummer: 15.225919.23 (P)

Uitspraakdatum: 25 juli 2024

Tegenspraak

Vonnis

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting met gesloten deuren van 11 juli 2024 in de zaak tegen:

[verdachte] ,

geboren op [geboortedatum] te [plaats] ,

ingeschreven in de basisregistratie personen op het adres

[adres] .

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie

[officier van justitie] , van wat de verdachte en zijn raadsvrouw, mr. D.E. Post, advocaat te Heerhugowaard, en van wat de Raad voor de Kinderbescherming (hierna: de Raad) naar voren hebben gebracht.

1. Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd dat:

Feit 1:

hij op een of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 23 augustus 2021 tot en met 31 augustus 2022 te Julianadorp, gemeente Den Helder, althans in Nederland met [benadeelde partij] , geboren op [geboortedatum] , die de leeftijd van twaalf jaren maar nog niet die van zestien jaren had bereikt, buiten echt, een of meer ontuchtige handelingen heeft gepleegd, die bestonden uit of mede bestonden uit het seksueel binnendringen van het lichaam van die [benadeelde partij] , immers heeft verdachte (telkens):

- die [benadeelde partij] anaal gepenetreerd en/of

- zich laten pijpen door die [benadeelde partij] ;

Feit 2:

hij op een of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 23 augustus 2021 tot en met 31 augustus 2022 te Julianadorp, gemeente Den Helder, althans in Nederland, met [benadeelde partij] , geboren op [geboortedatum] , die toen de leeftijd van zestien jaren nog niet had bereikt, buiten echt, een of meer ontuchtige handelingen heeft gepleegd, immers heeft verdachte (telkens):
- die [benadeelde partij] afgetrokken en/of
- die [benadeelde partij] gepijpt en/of
- zich laten aftrekken door die [benadeelde partij] en/of
- zich anaal laten penetreren door die [benadeelde partij] .

2. Voorvragen

De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig is, dat zijzelf bevoegd is tot kennisneming van de zaak, dat de officier van justitie ontvankelijk is in de vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.

3. Beoordeling van het bewijs

3.1.

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gerekwireerd tot bewezenverklaring van de tenlastegelegde feiten. De officier van justitie heeft gevorderd dat de verdachte zal worden veroordeeld tot een taakstraf bestaande uit de leerstraf So-Cool voor de duur van 40 uur en daarnaast een geheel voorwaardelijke werkstraf voor de duur van 60 uur te vervangen door 30 dagen jeugddetentie met een proeftijd van 2 jaar met de algemene en bijzondere voorwaarden, zoals door de Raad geadviseerd.

3.2.

Standpunt van de verdediging

De verdediging heeft primair aangevoerd dat de verdachte dient te worden vrijgesproken van de tenlastegelegde feiten nu het ontuchtige karakter aan de seksuele handelingen ontbreekt. Subsidiair meent de verdediging dat de verdachte geen strafrechtelijk verwijt kan worden gemaakt en dat hij dient te worden ontslagen van alle rechtsvervolging. Meer subsidiair verzoekt de verdediging artikel 9a van het Wetboek van Strafrecht (hierna: Sr) toe te passen en de verdachte geen straf of maatregel op te leggen. Meest subsidiair verzoekt de verdediging, indien de rechtbank oordeelt dat een straf passend is, om het advies van de Raad te volgen.

3.3

Oordeel van de rechtbank Naar het oordeel van de rechtbank is niet wettig en overtuigend bewezen wat de verdachte ten laste is gelegd, zodat hij daarvan moet worden vrijgesproken. De rechtbank overweegt daartoe als volgt.

De rechtbank stelt vast dat de handelingen zoals omschreven in de tenlastelegging, voor zover die zien op het (zich laten) pijpen, het (zich laten) aftrekken en het zich laten penetreren door het slachtoffer, hebben plaatsgevonden, nu de verdachte heeft bekend dat er in de periode van 23 augustus 2021 tot en met 31 augustus 2022 in Den Helder sprake is geweest van dit seksueel contact met het slachtoffer [benadeelde partij] , waarbij tevens sprake was van seksueel binnendringen.

Vervolgens ligt de vraag voor of deze handelingen als ontuchtige handelingen kunnen worden gekwalificeerd. De rechtbank overweegt daartoe als volgt.

Volgens de wetsgeschiedenis strekken de artikelen 245 en 247 Sr tot bescherming van de seksuele integriteit van personen die gelet op hun jeugdige leeftijd in het algemeen geacht moeten worden niet of onvoldoende in staat te zijn zelf die integriteit te bewaken en de draagwijdte van hun gedrag in dit opzicht te overzien. De artikelen 245 en 247 Sr beschermen deze jeugdige personen ook tegen verleiding die mede van henzelf kan uitgaan. Volgens de Hoge Raad (ECLI:NL:HR:2010:BK4794) kan onder omstandigheden aan seksuele handelingen met een persoon tussen de twaalf en zestien jaren het ontuchtig karakter ontbreken. Dat kan bijvoorbeeld het geval zijn indien die handelingen vrijwillig plaatsvinden tussen personen die slechts in geringe mate in leeftijd verschillen. Een scherpe afgrenzing van dergelijke omstandigheden valt in zijn algemeenheid niet te geven. Uit de wetsgeschiedenis blijkt dat de wetgever bij de totstandkoming van de artikelen 245 en 247 Sr in dit opzicht als maatstaf voor ogen heeft gestaan of de desbetreffende seksuele handeling algemeen als sociaal-ethisch is aanvaard. Hieruit vloeit voort dat het bij de beantwoording van de vraag of sprake is van dergelijke omstandigheden die meebrengen dat seksuele handelingen niet als ontuchtig kunnen worden aangemerkt, in belangrijke mate aankomt op de weging en waardering van de omstandigheden van het geval. De seksuele handelingen die tussen de destijds zestienjarige verdachte en het toen twaalfjarige slachtoffer hebben plaatsgevonden dienen binnen dit kader te worden beoordeeld.

Op basis van het dossier en het verhandelde ter terechtzitting stelt de rechtbank vast dat de verdachte en het slachtoffer op praktijkschool [praktijkschool] in Den Helder met elkaar in contact zijn gekomen. Kort daarna is een vriendschappelijke relatie tussen beiden ontstaan, waarin zij onder andere samen naar en van school fietsten en buitenschools samen gameden. De vriendschappelijke relatie tussen de verdachte en het slachtoffer heeft uiteindelijk zes keer geresulteerd in seksueel contact.

Voor de beantwoording van de vraag of de seksuele handelingen ontuchtig waren, is mede van belang of in de seksuele relatie sprake is geweest van dwang, bedreiging of geweld van de kant van de verdachte. Wanneer daarvan sprake is geweest, zou dit een sterk redengevende omstandigheid kunnen zijn voor het aannemen van het ontuchtig karakter van de seksuele handelingen. Volgens het slachtoffer ging de verdachte over zijn grenzen heen, maar durfde hij daar op dat moment niets over te zeggen. Het slachtoffer heeft echter ook verschillende malen verklaard dat wanneer hij zei dat de verdachte moest stoppen met de seksuele handelingen, de verdachte ook stopte met deze handelingen. De verdachte ontkent dat hij het slachtoffer heeft gedwongen tot seksuele handelingen. De verdachte en het slachtoffer hadden besproken dat zij bepaalde seksuele handelingen wilden uitproberen.

Gelet op het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat er geen aanwijzingen zijn voor dwang, bedreigingen of geweld in de seksuele relatie tussen de verdachte en het slachtoffer. Voorts kan de rechtbank niet vaststellen dat de handelingen op dat moment niet in overeenstemming met de wil van het slachtoffer waren. Aldus heeft de rechtbank in het dossier geen bewijs aangetroffen voor onvrijwillig seksueel contact tussen de verdachte en het slachtoffer.

De rechtbank dient ook te onderzoeken of het slachtoffer zich, gelet op het leeftijdsverschil tussen hen beiden, ten opzichte van de verdachte in een zodanig ondergeschikte positie bevond dat hij zich daarom in redelijkheid niet aan de seksuele handelingen heeft kunnen onttrekken. Het dossier bevat slechts beperkt informatie over het ontwikkelingsniveau van het slachtoffer. Wel is bekend dat het slachtoffer praktijkonderwijs volgt.

De rechtbank constateert op basis van de informatie in het dossier dat, hoewel de verdachte in kalenderjaren bijna vier jaar ouder is dan het slachtoffer, de werkelijke leeftijd waarop de verdachte functioneert, veel lager ligt. Uit het pro Justitia rapport van GZ-psycholoog [GZ-psycholoog] komt naar voren dat de verdachte wat betreft algemene cognitieve vaardigheden functioneert op licht verstandelijk beperkt niveau (Totaal IQ 67) en sociaal-emotioneel op een veel jonger leeftijdsniveau functioneert. Dit komt overeen met de indruk die de rechtbank van de verdachte heeft gekregen tijdens het onderzoek op de zitting.

Zoals hiervoor overwogen, kan aan seksuele handelingen met een persoon tussen de twaalf en zestien jaren het ontuchtig karakter ontbreken, wanneer bijvoorbeeld die handelingen vrijwillig hebben plaatsgevonden tussen personen die slechts in geringe mate in leeftijd verschilden. Ook andere aspecten kunnen een rol spelen bij de beantwoording van de vraag of in casu sprake is van een ontuchtig karakter. De rechtbank acht, zoals eerder overwogen, onvoldoende bewijs aanwezig voor onvrijwillig seksueel contact tussen de verdachte en het slachtoffer. Daarnaast constateert de rechtbank dat er weliswaar leeftijdsverschil van drie jaren en tien maanden is tussen de verdachte en het slachtoffer, maar dat eveneens is komen vast te staan dat de verdachte functioneert op een leeftijd ver beneden zijn kalenderleeftijd. De rechtbank kan op grond van de sociaal-emotionele ontwikkeling van de verdachte daarom niet vaststellen dat sprake was van een verschil in functioneren waardoor de verdachte een dominante positie heeft ingenomen ten opzichte van het slachtoffer.

Gelet op de vaststelling dat sprake was van een vriendschappelijke relatie tussen de verdachte en het slachtoffer, de omstandigheid dat niet is gebleken dat in deze relatie sprake is geweest van dwang, bedreiging of geweld en gelet op het sterk achtergebleven ontwikkelingsniveau van de verdachte, is de rechtbank van oordeel dat onder deze omstandigheden het ontuchtig karakter van de seksuele handelingen ontbreekt.

De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot vrijspraak van de ten laste gelegde feiten wegens het ontbreken van wettig en overtuigend bewijs.

De rechtbank wil benadrukken dat zij met dit oordeel niet zegt dat het slachtoffer in het seksuele contact dat hij heeft gehad met de verdachte geen vervelende ervaring heeft gehad. Dat gelooft de rechtbank zeker. De rechtbank moet echter kijken of wat op wettige en overtuigende wijze kan worden vastgesteld ook in juridische zin de strafbare feiten oplevert zoals verdachte die worden verweten. Hiervoor heeft de rechtbank uitgelegd dat zij die conclusie niet kan trekken.

4. Overweging ten overvloede

Zoals hiervoor overwogen spreekt de rechtbank de verdachte vrij van de aan hem tenlastegelegde feiten. De rechtbank constateert echter op basis van het psychologisch onderzoek, het rapport van de Raad en het onderzoek ter terechtzitting dat er wel degelijk zorgen zijn over de seksuele gedragingen van de verdachte. De verdachte is een kwetsbare jongen, te verklaren door zijn matige verstandelijke beperking, autismespectrumstoornis en voorgeschiedenis van psychotrauma.

Positief is dat de verdachte op de zitting heeft aangegeven dat hij inziet dat hij hulp nodig heeft om zijn verlangens om kinder-pornografisch materiaal te bekijken te verminderen. Gelet op het feit dat de rechtbank de verdachte vrijspreekt, kan de rechtbank aan de verdachte geen hulpverlening en behandeling bieden door het opleggen van bijzondere voorwaarden. De rechtbank adviseert de verdachte echter dringend om in een vrijwillig kader hulp te zoeken om op gepaste wijze om te gaan met zijn seksuele gevoelens en verlangens.

5. Beslissing

De rechtbank:

Verklaart niet bewezen wat aan verdachte is ten laste gelegd en spreekt hem daarvan vrij.

Samenstelling rechtbank en uitspraakdatum

Dit vonnis is gewezen door

mr. M.M. van Weely, voorzitter, tevens kinderrechter,

mr. A.R.A.R. Sitaldin en mr. A.L.M. van Rookhuizen, (kinder)rechters,

in tegenwoordigheid van de griffier mr. S.B. Kuvel,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 25 juli 2024.

Mr. A.L.M. van Rookhuizen is buiten staat het vonnis mede te ondertekenen.