ECLI:NL:RBNHO:2014:8080

Uitspraak

Rechtbank noord-holland

Zittingsplaats Haarlem

zaaknummer: HAA 13/2994

uitspraak van de meervoudige kamer van 26 augustus 2014 in de zaak tussen

[X], wonende te [Z], eiser,

(gemachtigde: mr.drs. G.H.C. Blommers),

de inspecteur van de Belastingdienst, kantoor Hoofddorp, verweerder.

Procesverloop

Verweerder heeft aan eiser voor het jaar 2006 een navorderingsaanslag inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd, berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 686.301. Daarbij is bij afzonderlijke beschikkingen heffingsrente in rekening gebracht ten bedrage van € 69.395 en een boete opgelegd van € 75.450.

Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar de navorderingsaanslag en de beschikkingen gehandhaafd.

Eiser heeft daartegen beroep ingesteld.

Verweerder heeft op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

Eiser heeft, na daartoe door de rechtbank in de gelegenheid te zijn gesteld, schriftelijk gerepliceerd, waarna verweerder schriftelijk heeft gedupliceerd.

Partijen hebben vóór de zitting nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn telkens in afschrift verstrekt aan de wederpartij.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 27 maart 2014 te Haarlem. Eiser is daar verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde, [A] en [B]. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. R.J. Spoorenberg en F.H.M. van Hooff. Gelijktijdig zijn behandeld de beroepen van [A-BEDRIJF] B.V. (zaaknummer 13/2992) en [A] (zaaknummer 13/2993).

Overwegingen

Feiten

1. Eiser is 100% aandeelhouder van [B-BEDRIJF] B.V. Deze vennootschap heeft een belang van 70% in [A-BEDRIJF] B.V. (voorheen [A-BEDRIJF] B.V.). [C-BEDRIJF] B.V., de persoonlijke houdstervennootschap van [A], houdt de overige 30% van de aandelen in [A-BEDRIJF] B.V. (hierna ook: [A-BEDRIJF] B.V.). Eiser was tot 2012 samen met [A] (hierna ook: [A]) bestuurder van [A-BEDRIJF] B.V.

2. [A-BEDRIJF] B.V. houdt zich bezig met de verrichting van bezorg- en koeriersdiensten en de distributie van goederen.

3. [A-BEDRIJF] B.V. was tot in 2005 gevestigd in een huurpand aan de [adres]. In verband met het aflopen van de huurovereenkomst heeft [A-BEDRIJF] B.V. begin 2005 [B] (hierna ook: [B]) benaderd. In februari 2005 heeft [A-BEDRIJF] B.V. een bod gedaan op het bedrijfspand aan de [adres] (hierna ook: het pand). De onderhandelingen hebben geresulteerd in de schriftelijke koopovereenkomst van 30 augustus 2005.

4. In de koopovereenkomst is, voor zover thans van belang, het volgende opgenomen:

“Verkoper(s)

Naam:[D-BEDRIJF]
[D-BEDRIJF] B.V.

Rechtsgeldig vertegenwoordigd door de heer [C] in zijn hoedanigheid als
Country Manager

(…)

Koper

Naam:
[A-BEDRIJF] B.V.

Rechtsgeldig vertegenwoordigd door de heer [X] en de heer [A],
gezamenlijk bevoegd met andere bestuurders

(…)

hierna te noemen “koper”

hebben op
30 augustus 2005een overeenkomst gesloten inzake het navolgende onroerend goed (…)

tegen een koopsom van

€
2.450.000,-…………………………..

(…)

Artikel 2 Betaling

De betaling van de koopsom en van de overige rechten, kosten en belastingen vindt plaats bij het passeren van de akte van levering.

(…)

Artikel 3 Eigendomsoverdracht

3.1. De akte van eigendomsoverdracht zal gepasseerd worden 1 maand na oplevering op basis van een tussen verkoper en[E-BEDRIJF] gesloten huurovereenkomst van het nieuwbouw bedrijfscomplex aan de [adres] of zoveel eerder of later als partijen nader overeenkomen, ten overstaan van notaris (of diens plaatsvervanger) of een notaris verbonden aan notariskantoor (hierna te noemen notaris).

(…)

Artikel 6 Feitelijke levering, roerende zaken, overdracht aanspraken

6.1. De feitelijke levering en aanvaarding vindt plaats terstond na het passeren van de akte van levering, vrij van huur en bewoning of enig ander gebruik.

6.2. Koper aanvaardt de onroerende zaak vrij van huur leeg en ontruimd. (…)

(…)

Artikel 8 Ondeelbaarheid en hoofdelijkheid

De uit deze overeenkomst voor beide partijen jegens elkaar voortvloeiende verbintenissen zijn ondeelbaar en hoofdelijk.

Artikel 9 Risico-overgang, beschadiging door overmacht

9.1.De onroerende zaak is met ingang van het moment van tekenen van de akte van levering voor risico van koper, tenzij de feitelijke levering eerder plaats heeft, in welk geval het risico met ingang van die dag overgaat op koper.

(…)

Artikel 14. boete-clausule – ontbindende bepaling.

In aanvulling op hetgeen in artikel 3 is bepaald komen partijen overeen dat indien de levering/eigendomsoverdracht later plaatsvindt dan
1 mei 2006, verkoper aan koper een boete verschuldigd is ter grootte van
€ 20.000,-voor iedere maand dat er later wordt opgeleverd. Deze bepaling geldt tot uiterlijk
1 april 2007. (…)

(…)”

5. In verband met de financiering van de aankoop van het bedrijfspand aan de [adres] heeft [A-BEDRIJF] B.V. op 9 augustus 2005 een kredietovereenkomst gesloten met[F-BEDRIJF] N.V. In deze kredietovereenkomst is opgenomen dat [A-BEDRIJF] B.V. een faciliteit ter beschikking krijgt met een omvang van € 3.400.000. [A-BEDRIJF] B.V. is met[F-BEDRIJF] N.V. – onder meer – de volgende zekerheden overeengekomen: een krediethypotheek van € 3.100.000 in hoofdsom, te vermeerderen met 40% voor rente en kosten, op de onroerende zaak aan de [adres] en hoofdelijke mede-aansprakelijkheid van de houdstervennootschappen van [A-BEDRIJF] B.V.

6. Tot de gedingstukken behoort een stuk getiteld “[NAAM 1]” dat is opgemaakt door [B] en gedateerd 15 juni 2005. De uitgangspunten betreffen een berekening van de totale huurwaarde (€ 308.500 per jaar) en een berekening van de “mogelijke koopsom” (€ 2.450.000 k.k. exclusief BTW). Verder is vermeld dat een eventuele onderverhuur van 400 m2 kantoorruimte en tien parkeerplaatsen € 54.000 per jaar kan opbrengen.

7. Tot de gedingstukken behoort een faxbericht van 21 juni 2005 van [B] aan eiser, waarbij een e-mailbericht in concept is gevoegd aan de directeur van [G-BEDRIJF] B.V. In het faxbericht wordt gevraagd om een reactie van eiser. Handgeschreven is daarop de volgende tekst vermeld:

“[NAAM 2]

Versturen maar!

Je overtreft jezelf

[X]

23/6”

In het in concept bijgevoegde e-mailbericht is onder vermelding van de gegevens die overeenkomen met de berekeningen van het hiervoor in 6 vermelde stuk, onder meer het volgende opgenomen:

“[A-BEDRIJF] huurt het pand per 1 mei 2006 voor een periode van 7 jaar + 5 optiejaren voor € 308.500,-- per jaar excl. BTW en (eventuele) servicekosten (…).

(…)

Het volgende is nog van belang:

- Het betreft een sale en lease back.

(…)

Deze informatie is vrijblijvend en verkoper acht zich op dit moment vrij om met andere kandidaat-kopers onderhandelingen te voeren.

(...)”

8. Op 18 november 2005 heeft [G-BEDRIJF] B.V. een bod gedaan aan [A-BEDRIJF] B.V. op het pand aan de [adres] in een aan [B] gerichte brief. Daarin is, voor zover thans van belang, het volgende opgenomen:

“Naar aanleiding van diverse gesprekken en een bezichtiging met betrekking tot het kantoor/opslag object [adres], delen wij u hierbij mede bereid te zijn een bieding uit te brengen, onder de hierna genoemde voorwaarden en condities:

(…)

Koopsom Euro 3,750,000 k.k./exclusief BTW

(…)

Huidige huuropbrengst Met de verkoper zal een huurovereenkomst worden gesloten welke zal lopen van 1 mei 2006 tot en met 30 april 2013 met een jaarhuur van Euro 308,500.- te vermeerderen met BTW, servicekosten en BTW.

(…)

Bouwkundige staat (…)

Met het oog op de hiervoor genoemde noodzakelijke werkzaamheden stellen wij voor € 75.000,-- op de koopprijs in mindering te brengen.

(…)

Duur van bieding Indien op uiterlijk 25 november 2005 tussen partijen geen overeenstemming is bereikt over deze bieding, dan vervalt deze zonder verdere berichtgeving. Tot die tijd gaan wij ervan uit dat partijen exclusief met elkaar in contact zijn.

(…)

Levering [G-BEDRIJF] B.V. streeft er naar dit objekt te verwerven op 1 mei 2006.

(…)

(…)”

9. Tot de gedingstukken behoort een afschrift van een brief gedateerd 29 november 2005 van de belastingadviseur van [A-BEDRIJF] B.V. en eiser, [D] ([H-BEDRIJF]), gericht aan de Belastingdienst Ondernemingen [plaats] waarin onder meer het volgende is opgenomen:

“Betreft: De heer [X] (…) / De heer M. [A] (…) / [A-BEDRIJF] BV (…)

(…)

In vervolg op ons telefoongesprek met uw collega de heer [E] mogen wij u namens opgemelde personen / vennootschap als volgt berichten.

1. Wij spreken regelmatig met de heer [E] in verband met het feit dat BTW issues regelmatig aan de orde zijn binnen [[A-BEDRIJF] B.V.]. En wij hebben m.b.t. tot het onderwerp van deze brief ook eerst met hem gebeld, aangegeven wat ons bezig hield en hij verwees ons toen door naar u. (…)

2. De aandelen van [[A-BEDRIJF] B.V.] worden gehouden door de heer [X] en de heer [A], via de persoonlijke houdstervennootschappen van genoemde heren.

3. Enige weken geleden heeft [[A-BEDRIJF] B.V.] een koopovereenkomst gesloten om te kopen de onroerende zaak gelegen aan de [adres] voor een bedrag van Euro 2.450.000 k.k.. Een afschrift van de koopovereenkomst voegen wij hierbij.

4. (…) Het nieuwe pand is derhalve veel te groot. Toch is besloten om het pand te kopen omdat de rente- en onderhoudskosten (naar verwachting) lager zijn dan de huur die moet worden betaald in het huidige pand.

(…)

6. De koopovereenkomst is gesloten met [[A-BEDRIJF] B.V.] omdat een en ander op korte termijn diende te geschieden, voor 1 september 2005. De verkoper (…) had zich gecommitteerd om als zij de onroerende zaak niet voor genoemde datum had verkocht het recht van eerste koop aan (…) te geven (…).

7. De heren [X] en [A] hadden ook kunnen optreden als koper (ieder voor 50%), edoch gezien de korte termijn waren zij niet in staat om voldoende financiële zekerheid te geven aan de verkoper. De verkopende partij alsmede de bank hebben er echter geen bezwaar tegen als de transportakte op naam van de heer [A] en de heer [X] zou komen te staan of de persoonlijke houdstermaatschappijen van de heer [A] en de heer [X].

8. In de koopovereenkomst wordt overeengekomen dat de levering zal plaatsvinden omstreeks 1 mei van het volgende jaar, daar de verkoper eerstens nog een nieuw pand dient te bouwen.

9. De heren [X] en [A] alsmede [[A-BEDRIJF] B.V.] overwegen om inderdaad de transportakte op naam te zetten van de heer [A] alsmede de heer [X], maar wensen gaarne met u te delen, hetgeen er recentelijk is geschied.

10. Wat is er gebeurd? De heren [X] en [A] zijn benaderd door [NAAM 3] Makelaars en deze organisatie heeft aangegeven dat huidige pand veel te groot is voor [[A-BEDRIJF] B.V.] (…). De makelaar heeft de idee geopperd om naast [[A-BEDRIJF] B.V.] andere huurders te zoeken voor het pand aan de [adres]. Nog niet zo eenvoudig – zo denken wij – er staat nogal wat ruimte te huur. Maar goed, de makelaar gaat ‘op pad’, zoals dat heet. De makelaar zou bij verhuur ook verantwoordelijk zijn voor de relatie met de huurder (innen van huurpenningen enzovoort).

11. Verder heeft de makelaar aangegeven dat indien het hem zou lukken om het pand ‘vol’ met huurders te krijgen de waarde van het pand – met de huidige rentestand – meer zou bedragen dan de investering ad € 2.700.000 (€ 2.450.000 plus overdrachtsbelasting en kosten van schilderwerk, nieuwe vloerbedekking en dergelijke ad € 100.000).

12. De volgende vraag is wat is fiscale wijsheid? Wij hebben aangegeven dat het in fiscale zin beter is om het pand aan de [adres] in prive te houden.

13. Een drietal fiscale punten van aandacht constateren wij dan. Een eerste. De Ter Beschikkingsstellingsregeling (TB – regeling). Een gedeelte van het pand aan de [adres] wordt verhuurd aan [[A-BEDRIJF] B.V.] en een gedeelte wordt – naar verwachting, het is nog niet verhuurd – aan derden, niet verbonden vennootschappen / personen. Wij mogen u voorstellen om naar rato van gebruik van de ruimten door [[A-BEDRIJF] B.V.] de TB regeling toe te passen, en derhalve in Box 1 onder te brengen respectievelijk de heer [A] en de heer [X] (in de veronderstelling dat een commerciële huurprijs in rekening wordt gebracht) en het restant – gebruik door derden – te ‘doteren’ aan Box III van genoemde heren.

14. Een tweede fiscaal aandachtspunt. In Artikel 3.91 wet IB wordt onder andere bepaald dat onder werkzaamheid wordt verstaan het rendabel maken van vermogen op een wijze die normaal, actief vermogensbeheer te buiten gaat, zoals bij het uitponden van onroerende zaken, het in belangrijke mate door de belastingplichtige zelf verrichten van groot onderhoud of andere aanpassingen aan een zaak.

Er lijkt in deze geen sprake te zijn van meer dan normaal vermogensbeheer (de makelaar regelt de verhuur en andere relevante zaken) en derhalve zou bij een mogelijke verkoop door de heer [X] en de heer [A] aan een derde / investeerder een mogelijk winst vallen in Box III. Wij merken op dat de heer [X] en de heer [A] nog niet eerder een (bedrijfs)pand hebben gekocht. Sterker nog de enige panden die zij ooit hebben gekocht zijn de huizen waarin zij tot op heden hebben gewoond. Voor de goede orde [[A-BEDRIJF] B.V.] is een koeriers bedrijf, heeft geen onroerende zaken in eigendom en heeft ook nooit onroerende zaken in eigendom gehad.

15. Het derde fiscale aandacht is of [[A-BEDRIJF] B.V.] niet een vergoeding dient te ontvangen voor de haar bewezen (financiële) diensten, immers de heren [X] en [A] kregen op korte termijn de financiering niet rond. [[A-BEDRIJF] B.V.] heeft een bankgarantie gesteld van € 245.000 ten behoeve van de verkopende partij. Mogen wij met uw vaststellen dat de waarde van deze dienst van [[A-BEDRIJF] B.V.] gelijk is aan € 25.000 indien zou worden besloten dat de heer [X] of de heer [A] (of hun respectievelijke houdstermaatschappijen) de onroerende zaak aan de [adres] zouden verwerven.

Indien u zich met het bovenstaande kunt verenigen, ontvangen wij gaarne een afschrift van deze brief door u getekend retour.

(…)”

10. Bij brief van 10 januari 2006 heeft G. de Jong namens verweerder als volgt gereageerd:

“In vervolg op ons telefonisch onderhoud van 9 januari 2006 en uw brief van 29 november 2005 inzake uw verzoek om een door mij in te nemen standpunt betreffende [[A-BEDRIJF] B.V.] en de heren [X] en [A] graag uw aandacht voor het volgende.

U heeft in uw brief een drietal fiscale aandachtspunten aan de orde gesteld in verband met de voorgenomen aanschaf van een onroerende zaak door beide heren alsmede de gewenste exploitatie hiervan. Ik zal deze hierna separaat bespreken.

Indien het pand in privé wordt aangeschaft door beide heren zal de verhuur aan de BV leiden tot een box I situatie. Verhuur aan derden is onder voorwaarden een box III situatie. Dit is slechts anders indien beide heren zodanige activiteiten verrichten bij verhuur aan derden, dat er gesproken kan worden van meer dan normaal vermogensbeheer. Uit uw omschrijving maak ik op dat hiervan (waarschijnlijk) geen sprake van zal zijn. Gevolg hiervan is dat bij eventuele verkoop van het pand de meerwaarde naar rato kan worden toegerekend aan de box I en aan de box III activiteiten.

Ten aanzien van de door u voorgestelde “beloning” aan de BV voor de door haar bewezen diensten ten behoeve van de beide heren door middel van de bankgarantie kan ik voor wat betreft de hoogte ervan geen antwoord geven. De hoogte hangt af wat de kosten voor de BV zijn, de door haar misgelopen revenuen etc.. (…)

Uw verzoek heeft mij aanleiding gegeven tot het stellen van wat aanvullende vragen. Ik verzoek u mij dan ook de benodigde informatie te verstrekken.

- U heeft aangegeven dat beide heren niet in staat waren om voldoende financiële zekerheid te verstrekken, althans niet op korte termijn. Hoe zal de precieze financiering gaan geschieden indien de onroerende zaak daadwerkelijk door beide heren zal worden gekocht?

- Indien het niet lukt om andere huurders aan te trekken, wordt dan ook slechts een deel van het pand verhuurd aan de BV of wordt het hele pand in dat geval aan de BV verhuurd.

(…)

- Onder punt 14 van uw brief maakt u melding van een mogelijke verkoop. Ik veronderstel dat uw vraag waarschijnlijk hypothetisch bedoeld is, maar graag verneem ik toch van u of er al plannen of contacten zijn die kunnen leiden tot een mogelijke verkoop van het nog aan te schaffen pand.

(…)”

11. Bij brief van 12 januari 2006 heeft [D] (hierna ook: [D]) als volgt gereageerd:

“(…)

1.Beloning BV

De kosten / gemiste opbrengsten voor [[A-BEDRIJF] B.V.] zijn goed in kaart te brengen.

(…)

Er zijn verder door [[A-BEDRIJF] B.V.] geen kosten gemaakt of revenuen misgelopen. Voor de goede orde, [[A-BEDRIJF] B.V.] zal zorgdragen dat aan de heren [X] en [A] de kosten en misgelopen revenuen in rekening zullen worden gebracht aan genoemde heren.

2.Financiering door de heer [X] en de heer [A]

In uw genoemde brief vraagt u hoe de heren [X] en [A] de aankoop van het pand zullen financieren. Er is terzake nog geen volledige duidelijkheid. De[F-BEDRIJF] heeft aangegeven dat zij bereidt zijn om de financiering zoals die aan [[A-BEDRIJF] B.V.] ‘over te zetten’ naar de heren [A] en [X]. De details zijn nog niet uitgewerkt, mocht het echter zo zijn dat op wat voor wijze dan ook er terzake van de financiering door de heren [X] en [A] garanties worden gevraagd aan de [[A-BEDRIJF] B.V.] door de[F-BEDRIJF] dan zal terzake een arm’s length vergoeding in rekening worden gebracht door [[A-BEDRIJF] B.V.] aan de heren [X] en [A].

3.Andere huurders

(…) Thans is de situatie zo dat een grote ‘derde’ huurder is gevonden, [I-BEDRIJF] BV. (…)

Voor het restant zullen huurders worden gezocht door de makelaar, [NAAM 3] Makelaars.

(…)

6.Mogelijke verkoop

In onze brief van 29 oktober [
de rechtbank begrijpt: november] 2005 hebben wij aangegeven dat mogelijk in de toekomst het pand zal worden verkocht. Een en ander is hypothetisch, de heren [X] en [A] hebben niet het voornemen om het pand te verkopen. Het zal u niet verbazen dat de genoemde makelaar heeft aangegeven dat het pand een hogere waarde heeft indien het volledig is verhuurd en dat hij dan graag op zoek gaat naar een mogelijke koper. De heren [X] en [A] hebben aangegeven dat zij het pand willen gebruiken voor de activiteiten van [[A-BEDRIJF] B.V.] en de dan nog beschikbare ruimte willen verhuren aan derden. De verhuur zal door genoemde makelaar worden begeleid.”

12. Bij brief van 18 januari 2006 heeft verweerder [D] als volgt bericht:

“Ik kan mij vinden in de door u geschetste problematiek en de door u aangegeven fiscale behandeling er van, zoals vermeld in uw brief van 29 november 2005 en de aanvulling hierop van 12 januari 2006. Ik ga er vanuit dat u de feiten juist en volledig hebt weergegeven en dat u de fiscale faciliering overeenkomstig zult begeleiden. Indien mocht blijken dat de feitelijke situatie afwijkt van hetgeen u schriftelijk hebt vermeld, behoud ik mij het recht toe terug te komen op mijn in deze brief ingenomen goedkeuring. Een door mij ter goedkeuring ondertekend exemplaar van uw brief van 29 november 2005 dient u hierbij aan te treffen. Ik verzoek u deze brief als bijlage te voegen bij het door mij ondertekend exemplaar.”

13. Bij brief van 2 februari 2006 heeft [G-BEDRIJF] B.V. opnieuw een bieding gedaan onder nagenoeg dezelfde voorwaarden en condities als de eerste bieding, met dien verstande dat thans over de duur van bieding is bepaald dat deze uiterlijk 10 februari 2006 zou vervallen. Voorts is in afwijking op de eerste bieding voorgesteld € 35.000 in plaats van
€ 75.000 op de koopprijs in mindering te brengen met het oog op noodzakelijke werkzaamheden. [A-BEDRIJF] B.V. is vervolgens op de bieding ingegaan. De brief is door alle betrokkenen ondertekend op 22 februari 2006.

14. Tot de gedingstukken behoort een e-mailbericht van 9 februari 2006 van [F] van[F-BEDRIJF] N.V. aan [G] (een collega) en aan [D] met onder meer de volgende tekst:

“Graag even een afspraak met de heren [A]/ [X]/ [D] terzake financiering [D-BEDRIJF] pand, dat men nu in prive wenst aan te schaffen,

Wij denken aan (…) om de lijnen even uit te zetten.

[NAAM 4],

Kan jij verzorgen:

- aangiften IBVB

- brief belastingen waarin zij accoord gaan met netto doorschuiven naar prive

- NB Is eventuele aankoop via BV mogelijk en dat BV doorleent aan BV?

(…)”

15. Tot de gedingstukken behoort een e-mailbericht van [D] aan eiser en [A] van 6 april 2006 met de volgende tekst:

“Jullie wisten het al maar de [F-BEDRIJF] heeft laten weten niet bereid te zijn om jullie twee in persoon een krediet te verschaffen t.b.v. het [D-BEDRIJF] pand, voor een periode van 10 jaren.

Alternatief is dat jullie gebruik maken van de faciliteit die aan [A-BEDRIJF] is verstrekt door [F-BEDRIJF]. Zulks kan echter niet tegen dezelfde tarieven die [F-BEDRIJF] in rekening brengt aan [A-BEDRIJF], er moet daar een marge tussen zitten. Niet iets van 50 basispunten hoor. Waarom niet? Omdat [F-BEDRIJF] niet bereid is om aan jullie te lenen, anders dan tegen een zeer hoge rente. (…) Het fiscale voordeel van het houden in prive bestaat dan niet meer, gaat op aan rentelasten.

Een ander alternatief is dat jullie toch besluiten om pand te verkopen. De kopers staan in de rij heb ik mij wel eens laten uitleggen door [NAAM 3] makelaars.

Ik zal morgen vragen aan de [F-BEDRIJF] of zij wel bereid zijn om mee te werken aan een transactie waarbij het [D-BEDRIJF] pand wordt gekocht en vervolgens op zeer korte termijn weer wordt doorverkocht. Een en ander hebben zij nog niet met zoveel woorden gezegd.

[[X]] vertelde dat (…) met zijn bedrijf zal gaan huren. (…) Ook begreep ik dat (…) naar het [D-BEDRIJF] pand komt (…). Verder zal (…) nog een stuk huren. Er blijft dan voor [A-BEDRIJF] maar weinig over.

(…)”

16. [A-BEDRIJF] B.V. heeft op 18 april 2006 en in mei 2006 twee verhuurovereenkomsten gesloten voor de duur van zeven jaar, ingaande 5 mei 2006; een met [J-BEDRIJF] B.V. en een met [K-BEDRIJF] B.V. Voorts heeft [A-BEDRIJF] B.V. in juni 2006 een verhuurovereenkomst gesloten met [I-BEDRIJF] B.V. voor de duur van tien jaar, ingaande 1 juni 2006. In deze verhuurovereenkomsten verhuurt [A-BEDRIJF] B.V. telkens een deel van het bedrijfspand en aanhorigheden aan de [adres] aan de betrokken partijen.

17. Tot de gedingstukken behoort een afschrift van de notariële akte van 28 april 2006, waarbij het object [adres] is geleverd. Daarin is, voor zover thans relevant, het volgende opgenomen:

“Op (…) zijn voor mij verschenen:

1. de heer (…),

te dezen handelend als zelfstandig bevoegd bestuurder van:

[D-BEDRIJF] B.V.(…),

hierna te noemen: “
verkoper”; en

2. a. de heer
[X](…);

b. de heer
[A](…),

te dezen handelend:

a. voor zich in privé en in die hoedanigheid hierna tezamen te noemen: “
koper”;

b. als gezamenlijk bevoegde bestuurders van:

[A-BEDRIJF] B.V.(…), hierna te noemen: “
[A-BEDRIJF]”.

Partijen hebben verklaard:

OVEREENKOMST VAN KOOP

Verkoper en [A-BEDRIJF] hebben blijkens een op dertig augustus tweeduizend vijf ondertekend koopcontract (…) een koopovereenkomst gesloten met betrekking tot het hierna te omschrijven registergoed.

Verkoper en [A-BEDRIJF] komen hierbij overeen dat [A-BEDRIJF] bij het aangaan van het koopcontract heeft gehandeld voor zich of nader te noemen meester.

[A-BEDRIJF] wijst hierbij koper aan als partij aan wie het hierna te omschrijven registergoed dient te worden geleverd, welke aanwijzing bij deze door verkoper wordt aanvaard.

(…)

KOOPPRIJS

De koopprijs van het verkochte bedraagt:

tweemiljoen vierhonderd vijfendertigduizend euro (EUR 2.435.000,00).

(…)

KWIJTING

Koper heeft de koopprijs voldaan door storting op de kwaliteitsrekening van (…).

Verkoper verleent koper daarvoor kwijting.

(…)

BEPALINGEN

Koper en verkoper verklaarden dat zij de koopovereenkomst en de levering zijn aangegaan onder de bepalingen en bedingen vermeld in het koopcontract, waaronder:

(…).

Artikel 3

Het risico van het verkochte gaat over bij het ondertekenen van deze akte.

(…)”

18. Op dezelfde dag is het object [adres] bij notariële akte geleverd door eiser en [A] aan [G-BEDRIJF] B.V. In de akte is onder meer het volgende opgenomen:

“Op (…) zijn voor mij verschenen:

1. a. de heer
[X](…);

b. de heer
[A](…),

tezamen hierna te noemen:
verkoper;

2. (…) [G-BEDRIJF] B.V. (…),

hierna te noemen:
koper.

Verkoper en koper hebben verklaard:

OVEREENKOMST VAN KOOP. LEVERING

Verkoper en koper hebben, blijkens op heden ondertekend koopcontract (…) een koopovereenkomst gesloten op grond waarvan verkoper bij deze levert aan koper, die bij deze aanvaardt (…).

KOOPPRIJS

De koopprijs van het verkochte bedraagt:

driemiljoen zevenhonderd vijfendertigduizend euro (EUR 3.735.000,00).

(…)

KWIJTING

Koper heeft de koopprijs voldaan door storting op de kwaliteitsrekening van (…).

Verkoper verleent koper daarvoor kwijting.

VOORGAANDE TITEL

Verkoper verklaart dat het verkochte door hem zal worden verkregen door de inschrijving ten kantore van de Dienst van het Kadaster (…), van het afschrift van een akte van levering, houdend kwijting voor de koopsom, mede op heden voor mij, notaris, verleden.

(…)”

19. Eveneens op 28 april 2006 hebben [A-BEDRIJF] B.V. en [G-BEDRIJF] B.V. een huurovereenkomst ondertekend. Daarin is vastgelegd dat [A-BEDRIJF] B.V. het gehele bedrijfspand met aanhorigheden aan de [adres] zal huren met ingang van 28 april 2006 tot en met 27 april 2013 voor een (aanvangs)huurprijs van € 320.000 op jaarbasis.

20. Op 7 september 2010 heeft verweerder een boekenonderzoek aangekondigd bij [A-BEDRIJF] B.V. Het onderzoek is beperkt tot de beoordeling van de aan- en verkoop van de onroerende zaak [adres]. Van het boekenonderzoek is een rapport opgesteld met dagtekening 17 september 2012. Naar aanleiding van de bevindingen heeft verweerder aan eiser de onderhavige navorderingsaanslag met dagtekening 27 oktober 2012 vastgesteld en eiser een vergrijpboete opgelegd.

21. Eiser is in het kader van een onderzoek van de FIOD verhoord op 4 november 2011. In het daarvan opgemaakte proces-verbaal is onder meer het volgende vastgelegd:

“
Opmerking verbalisanten

Op 18 november 2005 doet [G-BEDRIJF] BV een bod op het gebouw [adres]. Wij verbalisanten tonen het document waarin het bod is vastgelegd (…).

Vraag verbalisanten

Kent u dit document?

Antwoord gehoorde

Dit heeft de heer [B] ons gestuurd aan de hand van de interesse die wij getoond hebben.

Het bod is met [A] en [D] besproken.

Vraag verbalisanten

[D] heeft verklaard:

“
Ik ken dit stuk niet. Ik was niet op de hoogte van het bod van [G-BEDRIJF]. Ik wist wel dat [X] en [A] contact hadden met [NAAM 3]”

Antwoord gehoorde

Dat verbaast me. Er zitten fiscale aspecten in. Die worden met [D] besproken.

Vraag verbalisanten

Wat hebt u gedaan met dit bod?

Antwoord gehoorde

Ik denk dat het bod is bekeken en bestudeerd en de heer [D] is ermee aan de slag gegaan. We waren op dit moment, 18 november 2005 niet van plan om het te gaan verkopen. (…)

We hebben [D] de opdracht gegeven om te kijken of wat de fiscale consequenties zijn als we het zouden doorverkopen. Hij heeft toen contact gezocht met de belastingdienst. In januari 2006 hebben we van [D] gehoord dat de belastingdienst akkoord was met de situatie zoals die door de heer [D] in zijn brief aan de belastingdienst verwoord had.

Opmerking verbalisanten

Door [H-BEDRIJF] is een brief naar de Belastingdienst gezonden, gedateerd 29 november 2005, waarin een aantal vragen aan de Belastingdienst worden voorgelegd.

(…)

Vraag verbalisanten

Kent u deze brief?

Wat was de aanleiding voor deze brief?

Bent u op de hoogte van het feit dat deze brief naar de Belastingdienst is gezonden?

Op welk moment was u daarvan op de hoogte?

Antwoord gehoorde

Ik ken deze brief. Ik weet dat deze brief naar de Belastingdienst is verzonden. Ik denk dat de enige aanleiding om deze brief te sturen is het aanbod dat [G-BEDRIJF] op 18 november 2005 heeft gedaan.

Vraag verbalisanten

Bent u bekend met de inhoud van deze brief?

(met name punt 13 en 14)

Begrijpt u de inhoud van deze brief?

Antwoord gehoorde

Ik ken de brief maar met de inhoud heb ik me niet bemoeid. We hebben [D] de opdracht gegeven en hij is ermee aan de slag gegaan.

Ik ben een leek op dat gebied.”

Geschil en beoordeling

In geschil is of de (ver)kooptransacties hebben geleid tot een bij eiser te belasten voordeel. Voorts is in geschil of verweerder bevoegd was tot navorderen en of eiser een beroep toekomt op het vertrouwensbeginsel. Ook wordt de vergrijpboete bestreden.

2. Verweerder neemt (primair) het standpunt in dat de helft van het verkoopresultaat dat aan eiser ten goede is gekomen, in de heffing dient te worden betrokken als uitdeling en daarmee als inkomen uit aanmerkelijk belang. [A-BEDRIJF] B.V. had immers voordeel behaald met de doorverkoop van het bedrijfspand [adres], over welk voordeel eiser direct de beschikkingsmacht heeft gekregen. Volgens verweerder is voldaan aan het dubbele bewustheidsvereiste.

3. Eiser stelt daarentegen dat hij en [A-BEDRIJF] B.V. zich indertijd niet van een bevoordeling bewust waren, nog daargelaten dat geen sprake is van (enige) verarming van [A-BEDRIJF] B.V. ten gunste van haar (middellijk) aandeelhouders.

4. De rechtbank is van oordeel dat verweerder aannemelijk heeft gemaakt dat [A-BEDRIJF] B.V. door de transacties met het pand is verarmd, dat eiser – in zijn hoedanigheid van (middellijk) aandeelhouder van [A-BEDRIJF] B.V. – is verrijkt en dat de betrokkenen zich van de vermogensverschuiving bewust moeten zijn geweest. De rechtbank overweegt hiertoe als volgt: blijkens de koopovereenkomst van 30 augustus 2005 (zie feiten onder 4) was [A-BEDRIJF] B.V. daarbij de kopende partij. [A-BEDRIJF] B.V. had derhalve het recht op levering van het bedrijfspand. Dat [A-BEDRIJF] B.V. – naar eiser stelt – daarbij optrad voor “een nader te noemen meester” en dat eiser en [A] als zodanig hadden te gelden, is niet aannemelijk geworden. De omstandigheid dat in de daarop betrekking hebbende leveringsakte is vermeld dat de verkopende partij en [A-BEDRIJF] B.V. “hierbij” overeenkomen dat [A-BEDRIJF] B.V. bij het aangaan van de koopovereenkomst heeft gehandeld “voor zich of nader te noemen meester”, is daartoe onvoldoende. Nog daargelaten dat zulks niet in de koopovereenkomst zelf is bepaald maar eerst in de leveringsakte, staat rechtens vast dat eiser nimmer financieel in de gelegenheid is geweest als kopende partij op te treden. Dat blijkens de leveringsakte geleverd is aan eiser en [A] en zij vervolgens als verkoper worden genoemd in de akte betreffende de levering aan [G-BEDRIJF] B.V. doet daaraan evenmin af. Nu het positieve verkoopresultaat rechtens toekwam aan [A-BEDRIJF] B.V., maar zij dat heeft afgestaan aan eiser en [A], is sprake van verarming van [A-BEDRIJF] B.V. ten faveure van eiser en [A]. Nu eiser geen zinnige verklaring heeft gegeven voor de omstandigheid dat hij en [A] bij de leveringen in de plaats zijn getreden van [A-BEDRIJF] B.V. en zij daarmee een aanzienlijk voordeel hebben behaald, is aannemelijk dat zowel [A-BEDRIJF] B.V. als eiser zich bewust was van de bevoordeling van eiser ten nadele van [A-BEDRIJF] B.V. De rechtbank is voorts van oordeel dat deze bevoordeling is gelegen in de aandeelhoudersrelatie tussen eiser en [A-BEDRIJF] B.V.

5. Uit het voorgaande volgt dat het door eiser ontvangen bedrag in verband met de verkooptransacties in de heffing dient te worden betrokken als inkomen uit aanmerkelijk belang.

6. Eiser heeft nog aangevoerd dat indien sprake is van alsnog te belasten inkomsten, deze aan het jaar 2005 dienen te worden toegerekend omdat in 2005 sprake zou zijn geweest van overdracht van de economische eigendom van het pand. De rechtbank kan eiser hierin niet volgen, nu de feiten geen steun bieden aan deze stelling. Uit de in onderdeel 4 van de feiten weergegeven koopovereenkomst blijkt dat [A-BEDRIJF] B.V. het pand in 2005 voor zichzelf heeft aangekocht. Niet kan worden gezegd dat met aanpassing van de tenaamstelling in de leveringsakte van 28 april 2006 de economische eigendom van het pand in 2005 aan eiser en [A] is overgedragen. Nu ook de doorverkoop en levering in 2006 hebben plaatsgevonden en het voordeel in 2006 aan eiser ten goede is gekomen, heeft verweerder dit terecht in 2006 in de heffing betrokken.

7. Met betrekking tot de vraag of verweerder bevoegd was tot navorderen, neemt verweerder primair het standpunt in dat sprake is van een nieuw feit dat navordering rechtvaardigt en subsidiair dat, indien een nieuw feit zou ontbreken, eiser te kwader trouw is geweest. De rechtbank zal hierna allereerst het subsidiaire standpunt, als meest verstrekkend, beoordelen.

8. Van kwade trouw is sprake indien een belastingplichtige de inspecteur opzettelijk onjuiste inlichtingen heeft verstrekt of deze opzettelijk de juiste inlichtingen heeft onthouden. Van kwade trouw kan ook worden gesproken indien de belastingplichtige willens en wetens de aanmerkelijke kans heeft aanvaard dat de aangifte onjuist was.

9. Verweerder heeft aangevoerd dat de belastingadviseur [D] te kwader trouw is geweest, welke kwade trouw aan eiser kan worden toegerekend, en dat eiser ook zelf te kwader trouw is geweest. Verweerder heeft in dit verband gewezen op de door eiser bij de FIOD afgelegde verklaring, waaruit zou volgen dat de bieding van [G-BEDRIJF] B.V. de enige aanleiding voor het verzenden van de brief aan verweerder van 29 november 2005 is geweest, op de omstandigheid dat in die brief de bieding niet is genoemd en dat ook de brief van [D] aan de Belastingdienst van 12 januari 2006 de bieding onvermeld laat evenals de contacten met makelaar [B]. Voorts is volgens verweerder van belang dat [D] in de brief van 12 januari 2006 desgevraagd heeft meegedeeld dat[F-BEDRIJF] N.V. reeds de bereidheid had getoond om de financiering ten behoeve van [A-BEDRIJF] B.V. ‘over te zetten’ naar eiser en [A], hetgeen niet juist was, getuige de daarop betrekking hebbende e-mailberichten (zie feiten onder 14 en 15). Nu eiser op de hoogte was van de door verweerder gevraagde gegevens en de door [D] verstrekte informatie, wist eiser dat verweerder de juiste inlichtingen zijn onthouden en/of onjuiste inlichtingen zijn verstrekt, aldus nog steeds verweerder.

10. De rechtbank is van oordeel dat sprake is geweest van kwade trouw. Verweerder heeft met hetgeen hij heeft aangevoerd, tegenover de betwisting door eiser, voldoende aannemelijk gemaakt dat eiser zich bewust is geweest van de fiscale relevantie van een mogelijke doorverkoop en van de financieringsmogelijkheden van eiser. Door niet aan verweerder - ondanks een daartoe strekkend verzoek - alle relevante informatie te verstrekken en vervolgens op basis van de vermeende goedkeuring van verweerder aangifte te doen zonder daarin melding te maken van het volledige bedrag van de met de verkoop gemoeide bevoordeling, is het aan opzet van eiser te wijten dat verweerder de juiste inlichtingen zijn onthouden. Hetgeen eiser heeft aangevoerd, doet hieraan niet af. Verweerder was derhalve bevoegd tot het opleggen van de navorderingsaanslag.

11. Eiser beroept zich op het vertrouwensbeginsel, stellende dat hij erop mocht vertrouwen dat verweerder ermee akkoord ging dat de aankoop van het bedrijfspand [adres] alsnog – achteraf – als een transactie in privé gekwalificeerd kon worden. Eiser wijst in dit verband op de door verweerder in de brief van 18 januari 2006 gegeven goedkeuring. De rechtbank verwerpt dit beroep. Eiser heeft voorafgaande aan de goedkeuring ten onrechte de indruk gewekt dat verwerving van het pand in privé door hem en [A] tot de mogelijkheden behoorde. Naar verweerder heeft aangevoerd, heeft eiser hem relevante informatie onthouden, waaronder de bieding op het pand door [G-BEDRIJF] B.V. en heeft hij hem onjuist voorgelicht betreffende de bereidheid van de[F-BEDRIJF] N.V. om eiser (en [A]) een financiering aan te bieden teneinde het bedrijfspand te kunnen overnemen. Nu aannemelijk is dat eiser, naar uit het hiervoor overwogene met betrekking tot de kwade trouw volgt, zich hiervan bewust is geweest, staat de brief van verweerder van 18 januari 2006 niet in de weg aan het in de heffing betrekken van het voordeel dat eiser heeft behaald door toedoen van [A-BEDRIJF] B.V. Het beroep op het vertrouwensbeginsel faalt.

12. Uit het voorgaande volgt dat het gelijk tot dusver aan verweerder is. Verweerder heeft het voordeel voor eiser echter nagevorderd als inkomen uit werk en woning. De rechtbank ziet dan ook aanleiding verweerder te volgen in zijn aangepaste berekening in het verweerschrift (onder zijn primaire conclusie) dat erop neerkomt dat de navorderingsaanslag aldus moet worden aangepast dat het inkomen uit werk en woning (box I) dient te worden gesteld op € 74.410 en het inkomen uit aanmerkelijk belang (box II) op € 611.891, hetgeen resulteert in een vermindering van het bedrag van de navorderingsaanslag.

13. Nu de navorderingsaanslag wordt verminderd, zal de heffingsrente dienovereenkomstig moeten worden verminderd.

14. Met betrekking tot de vergrijpboete overweegt de rechtbank als volgt. Verweerder heeft de boete opgelegd op grond van artikel 67e, eerste lid, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen. Verweerder neemt het standpunt in dat het aan opzet van eiser is te wijten dat aanvankelijk tot een te laag bedrag belasting is geheven. Eiser bestrijdt echter dat er sprake is geweest van opzet. De rechtbank is van oordeel dat verweerder is geslaagd in het bewijs dat eiser voorwaardelijk opzet had op het onjuist (laten) doen van de aangifte voor het onderhavige jaar. Door te kwader trouw niet alle relevante informatie aan verweerder te verstrekken en vervolgens afgaande op de op basis van die informatie verleende goedkeuring aangifte te doen zonder daarin melding te maken van het volledige bedrag van de met de verkoop gemoeide bevoordeling, heeft eiser willens en wetens de aanmerkelijke kans aanvaard dat te weinig belasting zou worden geheven. De rechtbank is van oordeel dat eiser die kans bewust heeft aanvaard (op de koop heeft toegenomen) bij het doen van de aangifte (vgl. HR 3 december 2010, nr. 09/04514, ECLI:NL:HR:2010:BO5989). Dat eiser [D], naar hij heeft gesteld, voor deskundig heeft gehouden en dat de aangifte door zijn belastingadviseur is ingediend, brengt hierin geen verandering nu het verwijt van opzet eiser persoonlijk wordt gemaakt. In dit verband acht de rechtbank van belang dat eiser – zoals volgt uit zijn verklaring bij de FIOD – met [D] heeft gesproken over de fiscale aspecten van de transacties. In onderdeel 1.5 van de conclusie van repliek van [A-BEDRIJF] B.V. is ook erkend dat er intensief contact is geweest met [D] over de brief aan de Belastingdienst van 29 november 2005, zodat de rechtbank aannemelijk acht dat eiser op de hoogte was van de fiscale consequenties van de ingenomen stellingen. De rechtbank is dan ook van oordeel dat verweerder terecht een vergrijpboete heeft opgelegd aan eiser.

15. Verweerder heeft de boete gematigd vanwege een wanverhouding tussen het cijfermatige bedrag en het vergrijp en heeft de boete vastgesteld op € 75.450. De rechtbank acht gelet op het voorgaande, waarbij sprake is van opzet, een boete van 50% passend en geboden. Gelet hierop en in aanmerking nemende de vermindering van navorderingsaanslag zoals hiervoor geoordeeld onder 12, dient de boete in zoverre te worden gehandhaafd.

16. De rechtbank zal niettemin de boete matigen wegens overschrijding van de redelijke termijn. De boete is immers aangekondigd bij kennisgeving van 28 maart 2012. Sindsdien is meer dan 2 jaar verstreken, maar minder dan 2½ jaar. Voor de berekening van de vermindering volgt de rechtbank de uitgangspunten zoals vastgesteld door Hof Amsterdam 2 juli 2009, 04/03329, ECLI:NL:GHAMS:2009:BJ1298). De rechtbank stelt het bedrag van de matiging aldus vast op het maximale bedrag van € 2.500, zodat de boete dient te worden gesteld op € 72.950.

17. Uit al het voorgaande volgt dat het beroep gegrond dient te worden verklaard.

Proceskosten

1. De rechtbank vindt aanleiding verweerder te veroordelen in de kosten die eiser in verband met de behandeling van het bezwaar en het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht (hierna: het Besluit) voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand - wegens de in artikel 3, tweede lid, van het Besluit bedoelde samenhang met het beroep met zaaknummer 13/2993 - vastgesteld op € 851,75, zijnde de helft van € 1.703,50 (1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift, 1 punt voor het verschijnen ter hoorzitting met een waarde per punt van € 243, 1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 0,5 punt voor het indienen van conclusie van repliek, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van

€ 487, en een wegingsfactor 1).

2. Eiser heeft verzocht om vergoeding van de werkelijk gemaakte proceskosten voor juridische bijstand in bezwaar en beroep. Ingevolge artikel 2, derde lid, van het Besluit kan op grond van bijzondere omstandigheden van de hiervoor gegeven berekening van de te vergoeden proceskosten worden afgeweken. Voor een toekenning van een proceskostenvergoeding in afwijking van de forfaitaire bedragen van het Besluit is grond indien het bestuursorgaan het verwijt treft dat het een beschikking of uitspraak geeft respectievelijk doet of in rechte handhaaft, terwijl op dat moment duidelijk is dat die beschikking of uitspraak in een (de) daartegen ingestelde procedure geen stand zal houden. Ook in andere gevallen kan aanleiding bestaan om, alle (bijzondere) omstandigheden van het geval in aanmerking nemend, af te wijken van de forfaitaire bedragen van het Besluit, bijvoorbeeld omdat de inspecteur bij het opleggen van de navorderingsaanslag in vergaande mate onzorgvuldig heeft gehandeld. De rechtbank is echter niet aannemelijk geworden dat ten tijde van de uitspraak op bezwaar duidelijk was dat de navorderingsaanslag niet geheel stand zou houden in een daaropvolgende beroepsprocedure. Voorts is geen sprake van een situatie dat verweerder in vergaande mate onzorgvuldig heeft gehandeld.

Beslissing

De rechtbank:

verklaart het beroep gegrond;
vernietigt de uitspraak op bezwaar;
vermindert de navorderingsaanslag tot een berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 74.410 en een belastbaar inkomen uit aanmerkelijk belang van € 611.891;
vermindert de heffingsrente dienovereenkomstig;
vermindert de vergrijpboete tot € 72.950;
bepaalt dat deze uitspraak in de plaats treedt van het vernietigde besluit;

- veroordeelt verweerder in de proceskosten van eiser ten bedrage van € 851,75;

- gelast dat verweerder het door eiser betaalde griffierecht van € 44 vergoedt.

Deze uitspraak is gedaan door mr. A.A. Fase, voorzitter, en mr. M.H.L.C. Bijvoet en

mr. S.K.A. Efstratiades, leden, in aanwezigheid van mr. H.H. Ruis, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 26 augustus 2014.

griffier voorzitter

Afschrift verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na verzending hoger beroep instellen bij het gerechtshof Amsterdam (belastingkamer), Postbus 1312,

1000 BH Amsterdam.

Bij het instellen van hoger beroep dient het volgende in acht te worden genomen:

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.

2. het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. een dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het hoger beroep is ingesteld;

d. de gronden van het hoger beroep.

Navorderingsaanslag inkomstenbelasting en vergrijpboete wegens kwade trouw bij onroerendgoedtransacties

Uitspraak

Rechtbank noord-holland

1.Beloning BV

2.Financiering door de heer [X] en de heer [A]

3.Andere huurders

6.Mogelijke verkoop