Uitspraak
RECHTBANK NOORD-HOLLAND
Afdeling Publiekrecht, Sectie Straf
Locatie Haarlem
Meervoudige strafkamer
Parketnummer: 15/860138-14
Uitspraakdatum: 24 november 2014
Tegenspraak
Vonnis (P)
Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de openbare terechtzitting van 10 november 2014 in de zaak tegen:
[verdachte],
geboren op [geboortedatum] te [geboorteplaats],
ingeschreven in de basisadministratie persoonsgegevens op het adres [adres].
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie
mr. A. van Eck en van wat verdachte en zijn raadsvrouw, mr. K. Lans, advocaat te Haarlem, naar voren hebben gebracht.
1. Tenlastelegging
Aan verdachte is ten laste gelegd dat:
hij in of omstreeks de periode van 1 juli 2014 tot en met 23 juli 2014 te [adres], in elk geval in Nederland, één of meermalen (telkens) een (groot aantal) afbeelding(en), te weten 814 ( in elk geval 803), althans één of meer, foto('s) en/of een gegevensdrager(s), te weten
- Desktop, merk onbekend, kleur zwart (beslagnummer BA 2010) en/of
- Externe Harddisk, merk Neil Poulton, kleur oranje (beslagnummer BA 2008) en/of
- Externe Harddisk, merk Transcend Storejet (beslagnummer BA 2009) en/of
- Apple Desktop, s/n [serialnumber], bevattende (een) (aantal) afbeelding(en) althans (telkens) (een) (aantal) afbeelding(en) en/of (een) gegevensdrager(s) bevattende (een) (aantal) afbeelding(en), in bezit heeft gehad en/of zich daartoe door middel van een geautomatiseerd werk en/of met gebruikmaking van een communicatiedienst de toegang heeft verschaft, terwijl op die afbeelding(en) (een) seksuele gedraging(en) zichtbaar is/zijn, waarbij (telkens) een persoon die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt, was betrokken of schijnbaar was betrokken, welke voornoemde seksuele gedragingen - zakelijk weergegeven - bestonden uit: het oraal en/of vaginaal en/of anaal penetreren met de penis en/of (een) vinger(s)/hand en/of (een) voorwerp(en) en/of de mond/tong van het lichaam van een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet heeft bereikt en/of het betasten en/of aanraken van de geslachtsdelen van een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaren nog niet heeft bereikt met de vinger(s)/hand en/of de mond/tong en/of het geheel of gedeeltelijk naakt (laten) poseren van (een) perso(o)n(en) die kennelijk de leeftijd van 18 jaren nog niet heeft/hebben bereikt, waarbij deze poseert/poseren in een omgeving en/of met (een) voorwerp(en) en/of in (een)(erotisch getinte) houding(en) (op een wijze) die niet bij haar/zijn/hun leeftijd past/passen en/of waarbij deze perso(o)n(en) zich (vervolgens) in opeenvolgende afbeeldingen/filmfragmenten van haar/zijn/hun kleding ontdoet/ontdoen en/of (waarna) door het camerastandpunt en/of de (onnatuurlijke) pose en/of de wijze van kleden van deze perso(o)n(en) en/of de uitsnede van de afbeelding(en)/film(s) nadrukkelijk de (ontblote) geslachtsdelen en/of borsten (waarbij) de afbeelding (aldus) een onmiskenbaar seksuele strekking heeft en/of strekt tot seksuele prikkeling en/of het masturberen boven/bij en/of ejaculeren op het lichaam van een perso(o)n(en) die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet heeft/hebben bereikt en/of het houden van een (stijve) penis bij/naast het gezicht/lichaam van een perso(o)n(en) die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet heeft/hebben bereikt (terwijl op dat gezicht/lichaam een op sperma gelijkende substantie zichtbaar is) (waarbij) de afbeelding (aldus) een onmiskenbaar seksuele strekking heeft en/of strekt tot seksuele prikkeling van welk(e) misdrijf/misdrijven hij, verdachte, een gewoonte heeft gemaakt.
2. Voorvragen
2.1. Nietigheid van de dagvaarding
De raadsvrouw heeft betoogd dat de dagvaarding nietig is nu deze niet voldoet aan de eisen van artikel 261 lid 1 Sv met betrekking tot de opgave van de feiten. De afbeeldingen komen meer dan één keer voor en zijn niet gecategoriseerd noch nader omschreven in de tenlastelegging. Ook zou de ter zitting achter gesloten deuren getoonde selectie niet representatief zijn. De dagvaarding dient in zijn geheel nietig te worden verklaard, aldus de raadsvrouw.
De rechtbank volgt het betoog van de raadsvrouw niet en overweegt hiertoe als volgt.
Blijkens de rechtspraak van de Hoge Raad is een omschrijving van de seksuele gedragingen die op de afbeeldingen zichtbaar zijn, zonder dat de tenlastelegging is toegespitst op een aantal specifieke afbeeldingen, voldoende feitelijk. De verdachte wordt daardoor niet in zijn verdediging belemmerd. [1] De grote omvang van het aangetroffen kinderpornografisch materiaal kan immers de wijze van ten laste leggen begrenzen, zodat in de tenlastelegging niet concrete afbeeldingen of de exacte hoeveelheid kinderporno beschreven hoeven te worden. [2]
In dit strafdossier bevindt zich een zogenaamde collectiescan van het bij verdachte aangetroffen en inbeslaggenomen materiaal. In het proces-verbaal van bevindingen van 21 augustus 2014 wordt op pagina 64 beschreven waar het materiaal is aangetroffen en aan de hand van welke criteria dit is beoordeeld. Zedenrechercheur en verbalisant [verbalisant] vermeldt voorts dat hij alle bestanden van de inbeslaggenomen multimediafiles heeft beoordeeld. Daarvan merkt hij 814 foto’s aan als kinderpornografische afbeeldingen. Voor de beschrijving van die afbeeldingen wordt in het proces verbaal verwezen naar Bijlage II en III daarbij. In Bijlage II zijn die afbeeldingen vervolgens op systematische en zakelijke wijze beschreven: er zijn categoriën van sexuele gedragingen opgesomd en de (kinderpornografische) afbeeldingen zijn daarin per categorie (soort sexuele gedraging) en hoeveelheid ingedeeld.
Uit het dossier blijkt dus dat alle in de tenlastegelegde genoemde 814 kinderpornografische afbeeldingen zijn waargenomen en beoordeeld door gespecialiseerde zedenrechercheurs. Daarbij komt dat de raadsvrouw voorafgaand aan de zitting inzage heeft gehad in het volledige als kinderpornografisch aangemerkte materiaal (814 foto’s). Verdachte heeft tot slot ter terechtzitting verklaard dat hij de foto’s herkent.
Gelet op het voorgaande is hetgeen verdachte tenlastegelegd wordt in de dagvaarding voldoende feitelijk omschreven en is van een benadeling van verdachte in zijn mogelijkheden om zich daartegen te verweren geen sprake.
De rechtbank verwerpt daarom het beroep op de nietigheid van de dagvaarding omdat die niet zou voldoen aan de eisen van artikel 261 lid 1 Sv.
Overigens heeft de rechtbank vastgesteld dat zijzelf bevoegd is tot kennisneming van de zaak, dat het Openbaar Ministerie ontvankelijk is in zijn vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.
3. Bewijs
3.1. Standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gerekwireerd tot bewezenverklaring van het ten laste gelegde feit.
3.2. Standpunt van de verdediging
De raadsvrouw heeft vrijspraak van het ten laste gelegde feit bepleit.
3.3. Bewijsmiddelverweer
De raadsvrouw heeft zich op het standpunt gesteld dat verdachte ten onrechte is aangemerkt als verdachte nu er geen filmopnames dan wel foto’s van minderjarige meisjes op zijn camera zijn aangetroffen. Voorts heeft de raadsvrouw betoogd dat de doorzoeking ter inbeslagneming onrechtmatig is geweest nu de aanvraag niet onderbouwd is en de schriftelijke vordering ontbreekt. Deze onherstelbare vormverzuimen moeten leiden tot enig voordeel van verdachte, aldus de raadsvrouw.
Anders dan de raadsvrouw is de rechtbank van oordeel dat op het moment van de melding en de daarop volgende aanhouding er wel sprake was van een redelijk vermoeden van schuld gelet op de verklaringen van de melder, getuige [getuige 1], en getuige [getuige 2] die zagen dat verdachte de billen van een minderjarig meisje aan het filmen was. Daarom kon hij op dat moment als verdachte worden aangemerkt.
Als het gaat om de doorzoeking stelt de rechtbank vast dat in het dossier is opgenomen het proces-verbaal van aanvraag schriftelijke bevestiging mondelinge vordering doorzoeking ter inbeslagneming op pagina 47 en verder. De doorzoeking is op basis hiervan rechtmatig geweest. Naar het oordeel van de rechtbank is daarom geen sprake van onherstelbare vormverzuimen.
3.4. Redengevende feiten en omstandigheden [3]
De rechtbank komt tot bewezenverklaring van het ten laste gelegde feit op grond van het volgende.
Op 24 juli 2014 wordt het huis waar verdachte woont te [adres] doorzocht door de rechter-commissaris. Daar wordt in zijn kamer een Desktop, merk onbekend, kleur zwart (beslagnummer BA 2010), een externe harddisk, merk Neil Poulton, kleur oranje (beslagnummer BA 2008), een externe harddisk, merk Transcend Storejet (beslagnummer BA 2009) en een Apple Desktop, s/n [serialnumber] aangetroffen en in beslag genomen. [4] Op deze gegevensdrager is kinderpornografisch materiaal gevonden. Er zijn 803 afbeeldingen waarop minderjarige meisjes te zien zijn die betrokken zijn bij seksuele gedragingen. Deze gedragingen bestaan uit:
- het oraal penetreren met een penis, vaginaal penetreren met een penis en/of een voorwerp en/of het anaal penetreren met een penis van een minderjarige en/of;
- het betasten van de geslachtsdelen van een minderjarige met een vinger/hand en met de mond/tong en/of
- het poseren door een minderjarige geheel naakt en/of gedeeltelijk naakt en/of de minderjarige niet bij de leeftijd passende kleding draagt en/of make-up draagt en/of een striptease act doet waarbij door het camerastandpunt en/of een uitsnede van de afbeelding de nadruk op de geslachtsdelen/ borsten en billen van de minderjarige ligt en/of
- masturbatie bij lichaam/gezicht van de minderjarige en/of het houden van een penis dicht bij het lichaam van een minderjarige. [5]
Verdachte heeft ter zitting verklaard deze afbeeldingen te herkennen. [6]
3.5. Partiële vrijspraak
Met de raadsvrouw en de officier van justitie is de rechtbank van oordeel dat verdachte moet worden vrijgesproken van het bezit van de 11 gewiste afbeeldingen omdat verdachte daarover geen beschikkingsmacht meer had.
Ook voor het element in de tenlastelegging dat het bezit van kinderporno een gewoonte was van verdachte, dient verdachte te worden vrijgesproken. Met de raadsvrouw is de rechtbank van oordeel dat, gezien het tenlastegelegde beperkte tijdsbestek van enkele weken waarin het aangetroffen kinderpornografisch materiaal in het bezit was van verdachte, er geen sprake is van een gewoonte. Verdachte wordt daarom ook van dit onderdeel van de tenlastelegging vrijgesproken.
3.6. Bewijsoverweging
De raadsvrouw heeft verder aangevoerd dat in de visie van de verdediging in ieder geval 63 afbeeldingen niet kunnen worden aangemerkt als kinderporno. Er is geen sprake van een seksuele gedraging of seksuele context, noch blijkt de minderjarigheid van de afgebeelde personen aan de hand van de Tannercriteria. Nu niet vaststaat hoe de rechercheurs tot hun bevindingen zijn gekomen en bij de verdediging daarover twijfels bestaan, verzoekt de verdediging de rechtbank om verdachte vrij te spreken. Zo niet, dan verzoekt zij de rechtbank om zelf kennis te nemen van alle ten laste gelegde afbeeldingen.
De rechtbank volgt de raadsvrouw niet in haar pleidooi en overweegt hiertoe als volgt.
De verbalisanten die het materiaal hebben beoordeeld maken deel uit van een team dat gespecialiseerd is in de beoordeling van kinderporno en bezitten de expertise die hiervoor nodig is. In hun proces verbaal van bevindingen [7] is door een zedenrechercheur en een gecertificeerde selecteur kinderpornografie, beschreven hoe zij hebben vastgesteld dat het om minderjarige personen gaat. De rechtbank heeft mede gelet op het ontbreken van een nadere onderbouwing door de verdediging, geen reden om aan die bevindingen van de zedenrechercheurs te twijfelen en verwerpt het verweer. De rechtbank heeft ter zitting de door de officier van justitie meegebrachte selectie bekeken en op grond van deze eigen waarneming van de rechtbank is er bij de rechtbank ook geen enkele twijfel ontstaan over de bevindingen van de hiervoor genoemde gespecialiseerde verbalisanten. Gelet op het voorgaande ziet de rechtbank ook geen aanleiding om zelf alle afbeeldingen te bekijken. Het voorwaardelijke verzoek van de raadsvrouw wordt daarom afgewezen.
3.7. Bewezenverklaring
De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het ten laste gelegde feit heeft begaan, met dien verstande dat
hij in of omstreeks de periode van 1 juli 2014 tot en met 23 juli 2014 te [adres], een groot aantal afbeeldingen, te weten 803, foto's en/of een gegevensdragers, te weten
- Desktop, merk onbekend, kleur zwart (beslagnummer BA 2010) en/of
- Externe Harddisk, merk Neil Poulton, kleur oranje (beslagnummer BA 2008) en/of
- Externe Harddisk, merk Transcend Storejet (beslagnummer BA 2009) en/of
- Apple Desktop, s/n [serialnumber], bevattende afbeeldingen en/of (een) gegevensdragers bevattende afbeeldingen, in bezit heeft gehad, terwijl op die afbeeldingen seksuele gedragingen zichtbaar zijn, waarbij (telkens) een persoon die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt, was betrokken of schijnbaar was betrokken, welke voornoemde seksuele gedragingen - zakelijk weergegeven - bestonden uit:
het oraal en/of vaginaal en/of anaal penetreren met de penis en/of een vinger/hand en/of een voorwerp en/of de mond/tong van het lichaam van een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet heeft bereikt en/of
het betasten en/of aanraken van de geslachtsdelen van een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaren nog niet heeft bereikt met de vinger(s)/hand en/of de mond/tong en/of
het geheel of gedeeltelijk naakt (laten) poseren van (een) perso(o)n(en) die kennelijk de leeftijd van 18 jaren nog niet heeft/hebben bereikt, waarbij deze poseert/poseren in een omgeving en/of met (een) voorwerp(en) en/of in (een)(erotisch getinte) houding(en) (op een wijze) die niet bij haar/zijn/hun leeftijd past/passen en/of waarbij deze perso(o)n(en) zich (vervolgens) in opeenvolgende afbeeldingen van haar/hun kleding ontdoet/ontdoen en/of (waarna) door het camerastandpunt en/of de (onnatuurlijke) pose en/of de wijze van kleden van deze perso(o)n(en) en/of de uitsnede van de afbeelding(en)/film(s) nadrukkelijk de (ontblote) geslachtsdelen en/of borsten (waarbij) de afbeelding (aldus) een onmiskenbaar seksuele strekking heeft en/of strekt tot seksuele prikkeling en/of
het masturberen boven/bij en/of ejaculeren op het lichaam van een perso(o)n(en) die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet heeft/hebben bereikt en/of
het houden van een (stijve) penis bij/naast het gezicht/lichaam van een perso(o)n(en) die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet heeft/hebben bereikt (waarbij) de afbeelding (aldus) een onmiskenbaar seksuele strekking heeft en/of strekt tot seksuele prikkeling.
De in de tenlastelegging voorkomende taal- en/of schrijffouten zijn verbeterd. Blijkens het verhandelde op de terechtzitting is verdachte daardoor niet geschaad in zijn verdediging.
Hetgeen aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hier als bewezen is aangenomen, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.
4. Kwalificatie en strafbaarheid van het feit
Het bewezenverklaarde levert op:
een afbeelding/gegevensdrager bevattende een afbeelding van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken of schijnbaar is betrokken in bezit hebben, meermalen gepleegd
Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden waardoor de wederrechtelijkheid aan het bewezenverklaarde zou ontbreken. Het bewezenverklaarde is derhalve strafbaar.
5. Strafbaarheid van verdachte
Ter beoordeling van de toerekenbaarheid van de verdachte, heeft de rechtbank een tweetal Pro Justitia rapportages ontvangen. Het betreft een rapport van psychiater drs. D.J. Ploem gedateerd 22 september 2014 en een rapport van gezondheidspsycholoog P.C. Dalebout gedateerd 29 september 2014.
Uit voornoemde rapportages komt naar voren dat bij verdachte sprake is van een zeer ernstige psychiatrische stoornis; schizofrenie van het paranoïde type waarbij het waarnemen ernstig verstoord is. Verdachte heeft een zeer uitgebreid waansysteem; betrekkingswanen, paranoïde wanen en grootheids- en onsterfelijkheidswanen. Hij wordt bestuurd en staat in verbinding met buitenaardse wezens; door de lichamelijke beïnvloedingswanen zegt hij geen sturing te hebben over zijn handelen. Hij heeft zeer uitgebreide theorieën waarin hij alles kwijt kan; muziek, kwantummechanica, relativiteitstheorie, vrijmetselarij en Freud worden door hem gemengd tot onder meer een theorie over voeding en voortplanting. Deze eigen theorie, demonstreert enerzijds de verwardheid en incoherentie van verdachte en anderzijds zijn daarin ook pathologische grootheidsideeën waarneembaar. Hij heeft nooit ziekte-inzicht en ziektebesef gehad. De realiteitstoetsing van verdachte is ernstig gestoord. Verdachte wordt in zijn denken, voelen en handelen volledig gestuurd door psychotische interpretaties en is daarmee niet in staat de wederrechtelijkheid van zijn handelen in te zien. Dat was ook zo ten tijde van het tenlastegelegde feit.
Geadviseerd wordt de verdachte voor het ten laste gelegde als ontoerekeningsvatbaar te beschouwen.
De rechtbank neemt de conclusie van de psychiater en psycholoog over en maakt die tot de hare. Nu de verdachte ten tijde van het plegen van het bewezen verklaarde feit ontoerekeningsvatbaar was en het feit de verdachte derhalve niet kunnen worden toegerekend, is de verdachte niet strafbaar, zodat hij zal worden ontslagen van alle rechtsvervolging.
6. Motivering van de maatregel
6.1. Standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte zal worden ontslagen van alle rechtsvervolging en zal worden geplaatst in een psychiatrisch ziekenhuis voor de duur van één jaar.
6.2. Standpunt van de verdediging
Indien het ten laste gelegde feit bewezen wordt verklaard verzoekt de raadsvrouw om een ambulante behandeling op te leggen en geen plaatsing in een psychiatrisch ziekenhuis.
6.3. Oordeel van de rechtbank
Nu hetgeen bewezen is verklaard niet aan de verdachte kan worden toegerekend, kan van een strafoplegging geen sprake zijn. De rechtbank ziet zich vervolgens gesteld voor de vraag of oplegging van de maatregel van plaatsing in een psychiatrisch ziekenhuis, gelet op het gevaar dat verdachte voor zichzelf, voor anderen of de algemene veiligheid van personen of goederen oplevert, noodzakelijk is.
De deskundigen Ploem en Dalebout adviseren in hun voormelde rapporten om de verdachte te laten opnemen in een forensisch psychiatrische kliniek voor een langer durende klinische behandeling, hetgeen kan plaatsvinden onder artikel 37 van het Wetboek van Strafrecht.
De rechtbank neemt het advies van voornoemde deskundigen over en maakt deze tot de hare. De rechtbank is van oordeel dat de verdachte een gevaar voor zichzelf en de algemene veiligheid van personen is. De rechtbank neemt daarbij alle omstandigheden van het geval in aanmerking en sluit voor wat het gevaarscriterium aan bij de criteria die gelden in de wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen (BOPZ). Met betrekking tot het gevaar voor de algemene veiligheid van personen overweegt de rechtbank dat verdachte uiteindelijk is vervolgd voor het in bezit hebben van kinderporno, hetgeen op zichzelf geen rechtstreeks gevaar voor anderen hoeft op te leveren. Volgens vaste jurisprudentie vereist toepassing van artikel 37 van het Wetboek van Strafrecht echter niet dat sprake moet zijn van direct fysiek gevaar. De rechtbank constateert voorts dat verdachte onder meer gelet op de melding die tot zijn aanhouding leidde, ook filmopnames maakte van nietsvermoedende minderjarige meisjes op straat, waarbij verdachte aangeeft dat hij bij dergelijke handelingen van buitenaf wordt bestuurd. Dit weegt met betrekking tot het oordeel van de rechtbank dat in dit geval wel sprake is van gevaar voor de algemene veiligheid van personen des te zwaarder nu uit het strafdossier ook blijkt dat er een grote hoeveelheid heimelijk gemaakte foto’s bij verdachte zijn gevonden. Daarmee lijkt er immers sprake te zijn van een met het oog op de algemene veiligheid van personen zeer verontrustende ontwikkeling in het gedrag van verdachte, waarbij hij zelf aangeeft dat hij daarbij geen sturing heeft over zijn handelen.
Met betrekking tot het gevaar voor zichzelf overweegt de rechtbank dat de deskundige Ploem heeft aangegeven dat verdachte door zijn ernstige ziekelijke stoornis van de geestvermogens ook ernstig wordt beperkt in zijn sociaal en beroepsmatig functioneren. Hij leeft zeer geïsoleerd en kan geen contacten meer onderhouden met familie en vrienden. Zijn zelfzorg is matig en hij heeft niet kunnen functioneren op het niveau dat gezien zijn intelligentie mag worden verwacht. De deskundige Dalebout heeft ter zitting aangegeven dat er met het oog op deze omstandigheden ook sprake is van gevaar voor verdachte in de zin van ‘maatschappelijke teloorgang’, zoals gehanteerd wordt in de rechtspraak op grond van de BOPZ.
Beide deskundigen zijn van mening dat verdachte als hij onbehandeld blijft naar alle waarschijnlijkheid snel (weer) een gevaar zal kunnen vormen voor hemzelf en/of zijn omgeving.
Naar het oordeel van de rechtbank is, mede gelet op de toelichting van deskundige Dalebout ter zitting, een ambulante behandeling geen optie, omdat verdachte geen ziektebesef en –inzicht heeft en op een vrijwillige basis geen medicatie wil innemen.
De rechtbank zal op grond van het voorgaande bevelen dat de verdachte in een psychiatrisch ziekenhuis zal worden geplaatst voor een termijn van één jaar. Gelet op de tijd die verdachte inmiddels al in voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, moet hij zo spoedig mogelijk in een psychiatrisch ziekenhuis worden opgenomen.
7. Overige beslissingen omtrent in beslag genomen en niet teruggegeven voorwerpen
De rechtbank is van oordeel dat de onder verdachte in beslag genomen en niet teruggegeven voorwerpen, te weten een fototoestel, een gegevensdrager en een mobiele telefoon, moeten worden teruggegeven aan verdachte, omdat het strafbare feit niet met deze voorwerpen is gepleegd en verdachte redelijkerwijs als rechthebbende kan worden aangemerkt.
8. Toepasselijke wettelijke voorschriften
De volgende wetsartikelen zijn van toepassing:
artikel 37, 39, 57, 240b van het Wetboek van Strafrecht.
9. Beslissing
De rechtbank:
Verklaart bewezen dat verdachte het ten laste gelegde feit heeft begaan zoals hiervoor onder 3.6. weergegeven.
Verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven als bewezen is aangenomen en spreekt hem daarvan vrij.
Bepaalt dat het bewezen verklaarde feit het hierboven onder 4. vermelde strafbare feit oplevert.
Verklaart de verdachte voor het bewezen verklaarde niet strafbaar en ontslaat de verdachte daarvoor van alle rechtsvervolging.
Gelast dat de verdachte in een psychiatrisch ziekenhuis zal worden geplaatst voor een termijn van 1 (één) jaar.
Gelast de teruggave aan verdachte van:
1) 1 STK fototoestel FUJIFIL XP(+ cameratasje en 2 batterijen);
2) 1 STK gegevensdrager Sandiks Ultra en
3) 1 STK telefoontoestel HUAWEI.
Heft op het reeds geschorste bevel tot voorlopige hechtenis van verdachte.
Samenstelling rechtbank en uitspraakdatum
Dit vonnis is gewezen door
mr. J.C.M. Swinkels, voorzitter,
mr. E.J. van Keken en mr. M.A.H. van der Woude, rechters,
in tegenwoordigheid van de griffier mr. C.W. van der Hoek,
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 24 november 2014.
Mr. Swinkels, mr. Van der Woude en de griffier zijn buiten staat dit vonnis mede te ondertekenen.